پانته آ عمرانی
-
زمینه و هدف
امروزه در کلان شهرها مدیریت اصولی و بهداشتی پسماندها بسیار مهم است. بازیافت یکی از مناسب ترین گزینه ها در مدیریت پسماند است. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی امکان استفاده از پسماند پارچه در ساخت تخته فیبر دانسیته متوسط (MDF) انجام شده است.
روش بررسیاین مطالعه، از نوع تجربی و در مقیاس آزمایشگاهی انجام شد. ضایعات پارچه به روش تفکیک در مبدا از یک تولیدکننده لباس در تهران تهیه و به الیاف تبدیل شد. تخته های آزمونی با درصد وزنی اختلاط الیاف ضایعات پارچه به الیاف صنعتی به ترتیب در سه سطح 100:0، 90:10 و 85:15، چسب اوره فرمالدهید به مقدار 10 درصد، با ضخامت mm 16 و دانسیته g/cm3 0/7 با پرس گرم آزمایشگاهی ساخته شدند. سپس ویژگی های مکانیکی تخته ها شامل مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته، چسبندگی داخلی، سختی و نیز ویژگی های فیزیکی شامل جذب آب و واکشیدگی ضخامت بعد از 2 و h 24 غوطه وری در آب اندازه گیری شدند. نتایج با آزمون ANOVA تحلیل شد.
یافته ها:
نتایج تجزیه واریانس نشان داد اثر الیاف ضایعات پارچه بر مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته و واکشیدگی ضخامت 2 و h 24 تخته های ساخته شده در سطح احتمال 5 درصد معنی دار است. همچنین، نتایج نشان داد بیشترین مقادیر خواص فیزیکی و مکانیکی به دست آمده مربوط به تخته های ساخته شده با 10 درصد الیاف ضایعات پارچه است.
نتیجه گیری:
نتایج این تحقیق نشان داد که ساخت MDF با الیاف ضایعات پارچه امکان پذیر است. استفاده از پسماندها مانند پارچه در تولید محصول کاربردی جدید می تواند یکی از راهکارهای کاهش پسماندها و در نتیجه حفظ بیشتر سلامت انسان ها و محیط زیست باشد.
کلید واژگان: پسماند جامد شهری, محیط زیست, تخته فیبر دانسیته متوسط, پسماند پارچهBackground and ObjectiveNowadays, in metropolitan areas, principled and hygienic waste management is very important. Recycling is one of the most appropriate options in waste management. Hereof, the present study was aimed to investigate the possibility of using textile waste fibers in the manufacture of Medium Density Fiberboard (MDF).
Materials and MethodsThis experimental study was performed on lab-scale. Fabric waste was prepared by separation method at source from a clothing manufacturer in Tehran and converted into fibers. Test boards were made with weight percentage of mixing textile waste fibers to industrial fibers at three levels of 0:100, 10:90 and 15:85, respectively, 10% urea-formaldehyde adhesive, with 16 mm thickness and 0.7 g/cm3 density by hot press. Then, properties of the boards were measured including bending strength, modulus of elasticity, internal bond, hardness, water absorption and thickness swelling. The results were analyzed with ANOVA test.
ResultsThe results of ANOVA showed that the effect of textile waste fibers on the bending strength, modulus of elasticity and swelling thickness of 2 and 24 hours of boards made at 5% probability level was significant. Additionally, the highest values of physical and mechanical properties are related to made boards with 10% of textile waste fibers.
ConclusionThe results showed that it is possible to make MDF with textile waste fibers. The use of wastes such as fabrics in the production of new functional products can be considered as one of the strategies to reduce waste and thus to maintain human health and the environment.
Keywords: Municipal solid waste, Environment, Medium density fiberboard, Textile waste -
هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر پلیمر تقویت شده با الیاف (FRP) بر مقاومت اتصال های چوبی T شکل، تحت بار کششی بوده است. در این راستا اتصالهای T شکل از گونه های چوبی راش و صنوبر ساخته شد و با تقویت ماتریس های پلیمری اپوکسی و وینیل استر، کامپوزیت ها با کمک 1 تا 2 لایه از الیاف کربن و شیشه، مقاوم سازی شدند. اعضای اتصال به کمک دوبل های چوبی و چسب پلی وینیل استات ساخته شدند و سپس توان نگه داری اتصال های تقویت شده مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان دادند که اثر مستقل گونه اعضای اتصال، نوع رزین و تعداد لایه الیاف در FRP بر توان نگه داری اتصال های ساخته شده در سطح 5 درصد معنی دار بودند. نتایج نشان دادند توان نگه داری اتصال های ساخته شده با گونه راش نسبت به گونه صنوبر بیشتر بود. بررسی تاثیر تعداد لایه ها نشان داد که توان نگه داری اتصال های تقویت شده با دو لایه از الیاف کربن و شیشه بیشتر از یک لایه است. نتایج بررسی FRPها نشان داد، استفاده از ماتریس اپوکسی در مقایسه با ماتریس وینیل استر نتایج بهتری را دربردارد. علاوه بر این، الیاف کربن کارایی بهتری را در مقایسه با الیاف شیشه به عنوان عوامل تقویت کننده نشان دادند. بر اساس نتایج بهترین تیمار، اتصال هایی از چوب راش و مقاوم سازی شده با کامپوزیتی از ماتریس اپوکسی و تقویت شده با دو لایه از الیاف کربن بود.
کلید واژگان: اتصال های چوبی, پلیمر تقویت شده با الیاف (FRP), اتصال T شکل, راش, صنوبر, توان نگه داریInvestigation of withdrawal resistance of reinforced T-shaped joint with fiber reinforced compositesThe aim of this research was investigating the effect of fiber reinforced polymer (FRP) on the strength of T-shaped wooden joints under tension load. In this regard, T-shaped joints were constructed with beech and poplar species and were reinforced with 1 and 2 layer of carbon and glass fibers reinforced epoxy and vinylester polymers of composite. Joint members were assembled by used of wooden dowels and polyvinyl acetate adhesive and then withdrawal resistance of reinforced joints were studied. Results of variance analysis showed that the independent effect of species of joint members, resin type and number of fiber layers at FRPs was significant at 5% level. Results have indicated that withdrawal resistance of joints constructed with beech species was more than the poplar species. The investigation of the effect of number of layers showed that the withdrawal resistance of the joints reinforced by two layers of carbon and glass fibers was more than one layer. Results of FRPs investigation indicated that use of epoxy matrix in comparison with vinyl ester matrix exhibited better results. In addition, carbon fibers have shown better performance than glass fiber as reinforcing agents. According to the results the best treatment was the joints of beech wood and reinforced by composites with epoxy matrix and reinforced with two layers of carbon fibers.
Keywords: Wooden joints, Fiber Reinforced Polymers (FRP), T-shaped joint, beech, Poplar, Withdrawal resistance -
هدف از این پژوهش، بررسی عملکرد اتصال های گوشه ای فارسی (L شکل) مقاوم سازی شده با پلیمر تقویت شده با الیاف (FRP) در ناحیه حداکثر تنش تحت بارگذاری فشاری قطری می باشد. در این راستا عملکرد سازه ای اتصال های گوشه ساخته شده از دو گونه چوبی راش و نراد با کامپوزیت های تقویت شده با یک و دو لایه از الیاف کربن و شیشه در ماتریس پلیمری اپوکسی مقاوم سازی شده و مورد بررسی قرار گرفتند. پس از ساخت اتصال های فارسی با کمک دوبل چوبی و چسب پلی وینیل استات، اتصال ها با کامپوزیت های FRP تقویت شده و سپس تحت بارگذاری فشاری قطری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که لایه های تقویت کننده از باز شدن اتصال تحت بار جلوگیری می کنند، ولی با افزایش بار با جدا شدن الیاف از سطح چوب و یا شکست اعضا در محل دوبل ها به دلیل تمرکز تنش، گسیختگی در اتصال رخ داده است. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر مستقل گونه اعضای اتصال و تعداد لایه الیاف در سطح اعتماد 95 درصد معنی دار بود. نتایج نشان داد که استفاده از چوب راش در مقایسه با چوب نراد، کامپوزیت های تقویت شده با الیاف کربن نسبت به الیاف شیشه و همچنین استفاده از 2 لایه الیاف نسبت به 1 لایه الیاف، برای مقاوم سازی اتصال ها عملکرد بهتری داشته اند. اتصال های ساخته شده از چوب راش و مقاوم سازی شده با کامپوزیت های تقویت شده با 2 لایه از الیاف کربن، بهترین عملکرد را تحت بارگذاری فشاری قطری از خود نشان دادند.
کلید واژگان: تنش مرکب, اتصال گوشه, پلیمرهای تقویت شده با الیاف, رزین اپوکسی, پلی وینیل استاتThe aim of this study was investigation of the performance of mitered corner joints (L-shaped) reinforced by fibers reinforced polymer (FRP) at maximum stress area under diagonal compression loading. In This way, structural performance of constructed corner joints of two species of beech and fir reinforced by fiber reinforced polymer at polymeric matrix of epoxy with one and two layer of carbon and glass fibers and were investigated. After construction of the mitered joints with wooden dowel and polyvinyl acetate adhesive, the joints were reinforced with FRP composites and then were subjected to diagonal compression loading. Results have indicated that reinforcing layers prevent joint opening, however, failure was occurred at the joint by peeling fibers from wood surface or members fracture near the joints by stress concentration. The results of variance analysis showed that the independent effect of species of joint members and numbers of fibers layer were significant at 95% confidence level. The results showed that use of beech wood in comparison with fir wood, composites reinforced by carbon fibers compared to glass fibers, as well as the use of two layers of fiber compared to 1 layer of fibers, exhibited better performance in constructed joints. The joints made with beech wood and reinforced with 2 layers of composites reinforced by carbon fibers showed the best performance under diagonal compression loading.
Keywords: Corner joint, Fiber reinforced polymers, stress carrying capacity, epoxy resin, polyvinyl acetate -
پلیمرهای تقویت شده با الیاف (FRP) به دلیل سهولت مصرف و ویژگی های فیزیکی خاص آن یکی از روش های متداول تقویت، تعمیر و بازسازی سازه ها به شمار می رود. ارزیابی های مخرب و غیرمخرب برای بررسی ویژگی ها و پایداری FRP در راستای درک شرایط ساختاری آنها مورد استفاده قرار می گیرد. این پروهش با هدف بررسی عملکرد سازه ای اتصال گوشه ای مقاوم سازی شده با پلیمرهای تقویت شده با الیاف (FRP) تحت بارگذاری کشش قطری انجام شده است. اتصال های ساخته شده از دو گونه چوبی راش (Fagus orientalis) و نراد (Abies alba)، با کامپوزیت های تقویت شده با یک و دو لایه از الیاف کربن و شیشه مقاوم سازی شده و مورد آزمون کشش قطری قرار گرفتند. اتصال های گوشه ای فارسی با پین چوبی و چسب پلی وینیل استات ساخته شدند. عمل لایه گذاری الیاف به صورت دستی انجام شد. از رزین اپوکسی به عنوان ماتریس پلیمری استفاده شد. نتایج نشان دادند که چوب راش در مقایسه با نراد و الیاف شیشه نسبت به الیاف کربن عملکرد بهتری داشته اند. بررسی آزمونه های کشش قطری بعد از شکست نشان داد که استفاده از FRP ها بر روی سطوح اتصال های فارسی L شکل می تواند در برابر باز شدن اتصال تحت بار مقاومت کند، ولی با بالا رفتن بار و افزایش تغییر مکان عمودی، ضعف کلی چوب در کشش عمود بر الیاف و برش موازی الیاف در محل دوبل ها به دلیل وجود تمرکز تنش، باعث شکست چوب می شود. همچنین نتایج نشان داد که اتصال گوشه ای فارسی ساخته شده با گونه راش و 2 لایه از الیاف شیشه، دارای بیشترین ظرفیت تحمل تنش می باشد.کلید واژگان: راش, نراد, پلیمرهای تقویت شده با الیاف, ظرفیت تحمل تنش, رزین اپوکسی, پلی وینیل استاتFiber Reinforced Polymer (FRP) has become one of the most popular methods in the reinforced, repair and rehabilitation of structure due to its ease of application and the special physical characteristics. Both destructive and nondestructive assessments have been used to test the characteristics and durability of FRP in order to investigate the condition of the structure. The aim of this research was to investigate the structural performance of corner joint reinforced with fiber reinforced polymer (FRP) composite under diagonal tension load. Constructed joints from two wooden species of beech (Fagus orientalis) and fir (Abies alba), were reinforced with reinforced composites of one and two layer of carbon and glass fibers and then they were tested under diagonal tension load. The miter corner joints were made with wooden pin and polyvinyl acetate adhesive. The fibers lay-up was done manually. Epoxy resin was used as a polymeric matrix. Result of investigation indicated that use of beech wood in comparison with fir exhibited better results. In addition, glass fibers have shown better performance than carbon fiber as reinforcing agents. Inspection of diagonal tension specimens after failure have indicated that using of FRPs on the surfaces of L-shaped miter prevent joint opening, however, failure was occurred at the joint by increasing of load and vertical displacement and the general wood weakness in tension perpendicular to the grain and shear parallel to the grain at dowels site due to stress concentration. Also the results showed that the miter corner joint made with beech species and two layers of glass fibers had the highest stress carrying capacity.Keywords: beech, fir, Fiber reinforced polymers, stress carrying capacity, epoxy resin, polyvinyl acetate
-
هدف از این پژوهش، بررسی توان نگه داری اتصال های T شکل ساخته شده با بیسکویت چوبی است. اتصال های بیسکویت، اتصال های صفحه ای نیز نامیده می شوند که به طورمعمول از چوب راش کمی فشرده ساخته می شوند. بیسکویت ها در اتصالات ساخته شده با آن ها، رطوبت چسب های پایه آبی را جذب نموده و با واکشیده شدن آن ها در شیارها، باعث ایجاد اتصال مناسب و محکم می شوند. گونه ی اعضای اتصال از چوب های راش (Fagus orientalis) و نراد (Abies alba)، اندازه بیسکویت شامل 10 و 20 (1 عدد بیسکویت در هر اتصال) و چسب های پلی وینیل استات (PVAc)، پلی اورتان (PU) و اوره فرمالدهید (UF) به عنوان متغیرهای این تحقیق در نظر گرفته شدند. پس از ساخت نمونه ها، آزمون توان نگه داری بیسکویت انجام شد. نتایج نشان داد که اثر مستقل هر یک از عوامل متغیر یعنی گونه اعضای اتصال و نوع چسب بر توان نگه داری اتصال های بیسکویتی در سطح 1 درصد معنی دار، ولی اثر مستقل اندازه بیسکویت معنی دار نمی باشد. همچنین نتایج نشان داد که توان نگه داری اتصال های ساخته شده با گونه راش نسبت به گونه نراد بیشتر بوده است. چسب پلی اورتان نسبت به سایر چسب ها بهترین عملکرد را داشته است. درنهایت بهترین عملکرد اتصال های ساخته شده با بیسکویت (گونه راش، بیسکویت اندازه 10 و چسب پلی اورتان) با اتصال های ساخته شده با دوبل چوبی مقایسه شد که اتصال های ساخته شده با بیسکویت نسبت به اتصال های ساخته شده با دوبل چوبی، توان نگه داری بیشتری را نشان دادند.
کلید واژگان: اتصال بیسکویت, اتصال T شکل, توان نگه داری, بیسکویت چوبی, چسبThe aim of this study is to investigate withdrawal resistance of T-shaped joints made of wooden biscuits. Biscuit joints which also called plate joints are usually constructed from compressed solid beech wood. Biscuits in the joints take up the moisture from water-based glues and resulted swelling at the slot leads to appropriate and strong joint. The variables of this study were the species of joint members including beech (Fagus orientalis) and fir (Abies alba), biscuit size of 10 and 20 (1 biscuits per joint) and type of glue including Polyvinyl acetate (PVAc), Polyurethane (PU) and Urea formaldehyde (UF). After constructing the specimens, withdrawal resistance test of biscuits was carried out. The results showed that the effects of independent variables namely, the species of joint members and the type of glue on the withdrawal resistance of biscuit joints was significant in the 1% level, but the independent effect of biscuit size was not significant. Also the results showed that the withdrawal resistance of the joints made with beech species was higher than fir. The polyurethane adhesive exhibited the best performance in comparison with the other adhesives. Finally, the best performance of the joints made with biscuit (beech, biscuit size 10 and polyurethane glue) was compared with the wooden dowel joints, which former showed the higher withdrawal resistance.
Keywords: Biscuit joints, T shaped joint, Withdrawal resistance, wooden Biscuit, glue -
هدف از پژوهش حاضر، بررسی عملکرد و پایش شکست در اتصال دوبل چوبی جوشکاری شده با کمک ریزنگارهای میکروسکوپ الکترونی روبشی می باشد. در این راستا اتصال هایی از گونه های چوبی ممرز (Carpinus betulus) و نراد (Abies alba)، با دوبل های صاف و شیاردار از گونه ی ممرز به قطر 10 و 12 میلی متر ساخته شدند. اعضای اتصال مطابق با استاندارد EN 326-1 برش داده شد و پس از ساخت طبق استاندارد EN 319 تحت آزمون کشش قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که اثر مستقل عوامل متغیر بر مقاومت کششی معنی دار بود. بررسی تصویر میکروسکوپ الکترونی روبشی از محل شکست عضو اتصال جوشکاری شده نشان داد که شکست در محل اتصال رخ نداده، بلکه ناحیه جوشکاری شده ی بین دوبل و عضو اتصال، مقاومت بیشتری از اعضای چوبی را طی بارگذاری کششی از خود نشان داده اند. همچنین بررسی تصویر حاصل از میکروسکوپ الکترونی روبشی نشان داد که اجزای خط جوشکاری بر روی دوبل های با سطح صاف باقی نمانده و سطح دوبل نیز دچار ریزترک ها شده است؛ ولی در دوبل های شیاردار، سطوح دوبل، سالم و قسمتی از اجزای خط جوشکاری نیز بر روی دوبل ها باقی مانده است. بر اساس نتایج این تحقیق، استفاده از جوشکاری در ساخت اتصال، نه تنها اتصالی با عملکرد سازه ای مناسب با دوبلی با قطر کمتر و سطح صاف را فراهم می سازد، بلکه امکان استفاده بهینه از چوب را در ساخت اتصال به روش جوشکاری به جای چسب های متداول فراهم می کند. این امر صرفه جویی در مواد اولیه، کاهش هزینه تهیه مواد اولیه، کاهش زمان اتصال و در نتیجه کاهش هزینه ی تولید را در بر خواهد داشت.کلید واژگان: جوشکاری چوب, اتصال دوبل, مقاومت کششی, پلی وینیل استاتThe aim of this study is to investigate the performance and fracture monitoring of dowel-welded joints by micrographs of scanning electron microscopy (SEM). In this regard, joints with hornbeam (Carpinus betulus) and fir (Abies alba) members were constructed by using hornbeam smooth and grooved dowels with diameter of 10 and 12 mm. The joint members were cut according to EN 326-1 standard and after assembling, the joints were subjected to the tensile test according with EN 319 standard. The results showed that effects of independent variables on tensile strength was significant. The investigation of the scanning electron microscope images from the fracture zone of the welded joint member demonstrated that not only the fracture at the joint zone was not occurred, but also the welded area between the dowel and the joint member exhibited greater strength in comparison with wooden members during tensile loading. Also, the investigation of the image obtained from the SEM showed that the components of the welding line did not remain on the dowels with smooth surface, and the dowel surface was also affected by micro cracks, but the surfaces of grooved dowels were sound and part of the welding line was observed on the dowels. According to the results of this study, compared to conventional adhesives, using of welding in making joints with small diameter and smooth dowel, not only provides a joint with the proper structural performance, but also it provides optimum utilization of wood in making joint. This leads to raw materials savings, cost reduction of raw materials preparation and reduction of jointing time which altogether cause to reduce production costs.Keywords: wood welding, dowel joint, Tensile strength, polyvinyl acetate
-
این پژوهش با هدف بررسی ظرفیت تحمل تنش اتصال گوشه ای فارسی ساخته شده با اتصال دهنده ی بیسکویت زیر بار فشاری و کششی قطری انجام شده است. اتصالات گوشه ای با اعضای اتصال از دو گونه ی راش (Fagus orientalis) و نراد (Abies alba)، با 1 تا 2 بیسکویت به اندازه 10 و 20 و با کمک چسب های پلی وینیل استات (PVAc)، پلی اورتان (PU) و اوره فرمالدئید (UF)، ساخته شده و تحت آزمون قرار گرفتند. از آنجا که اتصال پین چوبی جزء متداول ترین اتصالات مبلمان محسوب می شود، آزمونه های شاهدی نیز با کمک پین و چسب PVAc به عنوان شاهد جهت مقایسه با اتصال دهنده بیسکویتی ساخته شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر مستقل گونه ی اعضای اتصال، اندازه بیسکویت، تعداد اتصال دهنده و نوع چسب در هر دو حالت بارگذاری فشاری و کششی در سطح 5 درصد معنی دار است. نتایج نشان دادند که ظرفیت تحمل تنش اتصال های ساخته شده با گونه ی راش نسبت به گونه ی نراد بیشتر بوده و با افزایش اندازه و تعداد بیسکویت، ظرفیت تحمل تنش افزایش یافت. ظرفیت تحمل تنش اتصال های ساخته شده با چسب پلی اورتان نیز نسبت به اتصال های ساخته شده با چسب پلی وینیل استات و اوره فرمالدئید بیشتر بود. ظرفیت تحمل تنش اتصال های ساخته شده زیر بار فشاری بیشتر از ظرفیت تحمل تنش زیر بار کششی بود. بیشترین میزان ظرفیت تحمل تنش در اتصال های ساخته شده با گونه چوبی راش، دو اتصال دهنده، بیسکویت اندازه ی 20 و چسب پلی اورتان، در هر دو حالت بارگذاری فشاری و کششی مشاهده شد.
کلید واژگان: اتصال بیسکویت, اتصال فارسی, ظرفیت تحمل تنش, پین چ��بی, چسبThis study was conducted to evaluate the stress carrying capacity of miter corner joints made with binder of biscuit under diagonal tension and compression loading. Corner joints with the Joint members from two species of beech (Fagus orientalis) and Fir (Abies alba), with 1 to 2 biscuits to size of 10 and 20 and with help adhesives of polyvinyl acetate (PVAc), polyurethane (PU) and urea formaldehyde (UF), they were made and tested. Since wooden pin joint is one of the most commonly included furniture joint, the test specimens were constructed using a pin and PVAc adhesive as a control for comparison with binder of biscuit. The results of analysis of variance showed that the independent effect of the species of Joint members, the size of biscuits, the number of binders and the type of adhesive in both compression and tensile loading is significant at 5% level. The results showed that the stress carrying capacity of the joints made with beech species is higher than that of fir species, and with increasing size and number of biscuits, the stress carrying capacity increases. The stress carrying capacity of the joints made with the polyurethane adhesive was also higher than those made joints with polyvinyl acetate and urea formaldehyde adhesives. The stress carrying capacity of the joints made under compression load was greater than the stress carrying capacity under the diagonal compression and tension load. The highest stress carrying capacity was observed in joints made with beech wood, two binders, biscuit size 20 and polyurethane glue, in both diagonal tension and compression loading.
Keywords: Biscuit joints, Miter joint, Stress carrying capacity, wooden pin, glue -
اتصالات در مبلمان و سازه های چوبی به علت حساسیت زیاد در برابر تحمل بار یکی از مهم ترین مباحث علمی امروزه می باشند. جدیدترین روش مطرح در اروپا و امریکا برای ساخت اتصالات چوبی، روشی است دوستدار محیط زیست، بدون استفاده از هر نوع ماده چسبنده یا اتصال دهنده به نام «جوشکاری چوب». در پژوهش حاضر، تاثیر اندازه قطر و سطح دوبل بر مقاومت کششی اتصالات چوب سوزنی برگ ساخته شده با دوبل چوبی به دو روش جوشکاری چوب و اتصال با چسب، مورد بررسی قرار گرفت. چسب پلی وینیل استات (PVA) برای ایجاد اتصال، گونه نراد (Abies alba) برای اعضای اتصال و گونه ممرز (Carpinus betulus) برای دوبل های اتصال دهنده، به عنوان عوامل ثابت انتخاب شدند. ساختار سطوح جوشکاری شده با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، مورد تحلیل قرار گرفت. بررسی داده های حاصل از آزمون مقاومت کششی، نشان داد که پارامترهای اندازه قطر و نوع سطح دوبل بر مقاومت کششی اتصالات چوب سوزنی برگ اثر معنی داری در هر دو روش اتصال دارند.کلید واژگان: جوشکاری چوب, گونه ی نراد, پلی وینیل استات, اتصال دوبل, مقاومت کششی اتصالJoints in furniture and wooden structures due to the highly sensitive bearing load are today one of the most important scientific topics. The most recent method proposed to build wooden joints in Europe and the United States is a method eco-friendly, without using any type of adhesive substance or connector, called "wood welding". In the present study, the effect of diameter and dowel surface on the tensile strength of softwood joints (made with dowel) was investigated using twoMethodswood welding and glue bonding. Polyvinyl acetate glue (PVA) for bonding, species Fir (Abies alba) for members joint and species Hornbeam (Carpinus betulus) for connector dowels were selected as fixed parameters. The structure of the welded surfaces was analyzed using scanning electron microscopy (SEM). The results of the tensile strength test showed that parameters of diameter and type of dowel surface have a significant effect on the tensile strength of softwood joints in both joint methods.Keywords: wood welding, Abies alba, polyvinyl acetate, dowel joint, the tensile strength of the joint
-
گنجاندن دوبل ها در چوب ماسیو برای ساخت مبلمان، برای قرن ها مورد استفاده بوده است و به تازگی این تکنیک ساده به تکنولوژی جوشکاری چوب ارتقاء یافته است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه مقاومت کششی اتصالات ساخته شده با دوبل چوبی به روش نوین جوشکاری و روش مرسوم استفاده از چسب می باشد. متغیرهای مورد بررسی، روش اتصال دوبل (اتصال جوشکاری شده و اتصال با چسب)، قطر دوبل (10 و 12 میلی متر) و شکل سطح دوبل (صاف و شیاردار) در نظر گرفته شد. اعضای اتصال و دوبل از گونه ی پهن برگ ممرز (Carpinus betulus) و چسب مصرفی پلی وینیل استات (PVA) انتخاب گردید . نتایج نشان دادند که نوع اتصال، قطر و سطح دوبل بر مقاومت کششی اثر معنی داری دارد؛ به طوری که اتصالات جوشکاری شده، دوبل با قطر mm 12 و دوبل با سطح شیاردار دارای بیشترین مقاومت کششی نسبت به سایر نمونه ها بودند. همچنین نتایج نشان داد که در تمام حالت ها، مقاومت های مربوط به اتصالات ساخته شده توسط روش جوشکاری، نسبت به اتصالات ساخته شده توسط چسب PVA بیشتر بود.کلید واژگان: جوشکاری چوب, اتصال دوبل, مقاومت کششی اتصال, پلی وینیل استات, گونه ی ممرزThe insertion of dowels into solid wood for furniture has been used for centuries. Recently, this simple technology has been upgraded. The objective of the research was to evaluate and compare the tensile strength of the joints made of wood dowel through new method wood welding and classical method using of glue. Variables included dowel joints method (welding joint and joint with glue), dowel diameter (10 and 12 mm) and dowel surface (smooth and grooved). Members joint and dowel wood were hornbeam species (Carpinus betulus) and the used glue was polyvinyl acetate (PVA). The results showed that the types of joints, diameter and surface dowel, have significant effect on the tensile strength, so that welded joints, dowel diameter 12 mm and dowel grooved surface has the most tensile strength to other samples. The results also showed that in all cases, the strengths of the joints made by welding was more than the joints made by PVA glue.Keywords: wood welding, dowel joint, the tensile strength of the joint, polyvinyl acetate, Carpinus betulus
-
هدف از این پژوهش بررسی تاثیر گونه چوبی اعضای اتصال (راش و نراد)، تعداد اتصال دهنده (1 و 2 عدد)، اندازه بیسکویت (10 و 20) و نوع چسب پلی اورتان (PU)، پلی وینیل استات (VAcP) و اوره فرم آلدهید (UF) بر ظرفیت لنگر خمشی اتصال های ساخته شده با بیسکویت بوده است. نتایج نشان دادند که گونه اعضای اتصال، تعداد اتصال دهنده، اندازه بیسکویت و نوع چسب تاثیر معنی داری بر ظرفیت لنگر خمشی اتصال های ساخته شده با بیسکویت داشته اند. ظرفیت لنگر خمشی اتصال های ساخته شده با گونه راش نسبت به اتصال های ساخته شده با گونه نراد بیشتر بوده است. با افزایش تعداد و اندازه بیسکویت ظرفیت لنگر خمشی اتصال افزایش یافته است. اتصال های ساخته شده با چسب پلی اورتان نسبت به اتصال های ساخته شده با چسب های پلی وینیل استات و اوره فرم آلدهید عملکرد بهتری داشته است. بیشترین ظرفیت لنگر خمشی اتصال مربوط به اتصال های ساخته شده با چسب پلی اورتان، بیسکویت اندازه 20 و تعداد 2 اتصال دهنده، بوده است. همچنین نتایج نشان داده است که اتصال های ساخته شده با بیسکویت و چسب پلی اورتان مقاومت بیشتری نسبت به اتصال های ساخته شده با پین چوبی داشته اند.
کلید واژگان: ظرفیت لنگر خمشی, اتصال بیسکویتی, پین, راش, نرادThe goal of this study was to investigate effects of wood species (Beech and Fir)، number of connectors (1 and 2)، size of biscuit (10 and 20) and type of adhesives (Polyvinyl acetate (PVAc)، polyurethane (PU) and urea-formaldehyde (UF)) on bending moment resistance of joints fabricated with biscuit. Results have shown that member of joint، number of connector، size of biscuit and type of adhesive had significant effect on the bending moment resistance. Bending moment resistance of joints made of Beech wood were stronger than joints made of Fir ones. Bending moment resistance has increased، with the increase of size and number of biscuit. Performance of joints with PU adhesive had better than PVA and UF. Highest bending moment resistance were obtained from joints glued with PU adhesive، size of biscuit 20 and 2 connectors. The results also indicated that joints made with biscuit and glued with PU had higher resistance than wooden dowel joints.Keywords: bending moment resistance, biscuit joint, dowel, Beech, fir
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.