مقالات رزومه:
دکتر مرتضی براتی
-
استعاره در غرب، ازجمله موضوعاتی است که از چشم اندازهای متعددی بررسی و نظریه های مختلفی درباره آن ارائه شده است. استعاره در سنت بلاغی اسلامی از نظر تعریف و کاربرد، قلمرو محدودتری دارد. همه نظریه پردازان استعاره، هم در غرب و هم در بلاغت اسلامی، بر این باورند که استعاره علاوه بر معنای حقیقی و تحت اللفظی، دارای معنایی ثانویه و مجازی است؛ اما در این میان، دو دیدگاه خلاف آمد عادت وجود دارد. دونالد دیویدسون و محمدرضا اصفهانی، این مبنا را نمی پذیرند. در باور آن ها استعاره جز معنای تحت اللفظی، معنایی دیگر ندارد و بحث استعاره ها مربوط به حوزه کاربرد آن ها و تاثیری است که این کاربرد در یک بافت و زمینه خاص ایجاد می کند. در باب نظریه دیویدسون، مقاله ها و رساله های بسیاری نوشته شده، در حالی که نظریه شیخ اصفهانی با وجود مقدم بودن بر دیدگاه دیویدسون، حتی در میان اهل بلاغت ایرانی، ناشناخته مانده است. این مقاله ضمن بررسی مفصل دیدگاه اصفهانی، به بیان شباهت های نظریه دیویدسون با آن، می پردازد.کلید واژگان: استعاره, اصفهانی, دیویدسون, کاربرد, معنای تحت اللفظیMetaphor in the West countries is an issue that has been examined from a variety of perspectives. In the Islamic rhetorical tradition, metaphor has a more limited realm for its definition and application. All the metaphor theorists, both in the West and in Islamic rhetoric, believe that metaphor, in addition to the literal meaning, has a secondary and figurative meaning, but there are two opposite views. Donald Davidson and Mohammad Reza Isfahani do not accept this basis. In their views, metaphor, in addition to the literal meaning, has no other meaning, and the issue of metaphors relates to their application and is related to the effect that makes this application in a particular context. Many articles and treatises have been written about Davidson's theory, while the theory of Sheikh Isfahani remains unknown even among the Iranian rhetoricians. This article deals with the similarities of Davidson's theory and Isfahani's view.Keywords: metaphor, Isfahani, Davidson, Literal meaning
-
عبدالقاهر جرجانی با دو کتاب معروفش مهم ترین عالم بلاغت اسلامی است. او را بنیان گذار علم بلاغت در جهان اسلام می دانند. یکی از برجسته ترین کارهای جرجانی طبقه بندی کاملی است که از استعاره به دست می دهد. او استعاره را به دو نوع کلی مفید و غیرمفید تقسیم می کند و پس ازآن نیز طبقه بندی های فرعی و کاملی برای استعاره مفید یا بیانی ارائه می کند. اغلب نویسندگان پیش از جرجانی نوع خاصی از استعاره را در بحث های خود به منزله نمونه و شاهد مثال در نظر می گیرند، اما او رویکردی را در پیش گرفت که در آن انواع مختلفی از استعاره وجود دارد که نمی توانند به یک نوع واحد تقلیل یابند. جرجانی در طبقه بندی خود نکات بسیار بدیعی را نیز درباب استعاره بیان می کند. این مقاله بر آن است تا با نگاهی نو به بررسی این طبقه بندی بپردازد.کلید واژگان: جرجانی, استعاره, طبقه بندیAbdul Qadir Jurjânî, with his two famous books, is the most important scholar of Islamic rhetoric. He is the founder of rhetoric in the Muslim world. One of Jurjânî’s most prominent accomplishments is his comprehensive classification of metaphors. First of all, Jurjânî distinguishes between non-expressive and expressive metaphors, and then presents subclasses for expressive, or “useful”, metaphor. Most writers before Jurjânî used a particular kind of metaphor to present examples for clarifications in their discussions, but Jurjânî distinguishes different kinds of metaphors whose mechanism he does not reduce into a single one. In his classification, Jurjânî approaches metaphors innovatively. This article aims to study this classification from a fresh perspective.Keywords: Jurjânî, Metaphor, Classification
-
هرمنوتیک در پی فهم متن است. در هرمنوتیک سنتی، متن برحسب دلالت ظاهری، دارای معنای یکتا و مشخصی است که مفسر باید این معنا را با بازآفرینی فضای عصر مولف و جایگزین کردن خود به جای او دریابد، اما در هرمنوتیک جدید، متن معنای یکتای ظاهری ندارد و معنای متن وابسته به خواننده و قرائت او است و این قرائت می تواند متکثر و از منظرهای مختلفی صورت گیرد. هرمنوتیک در فرهنگ اسلامی و ادبیات فارسی از دیرباز مطرح بوده است؛ هرچند به مثابه یک نظریه به آن توجه نشده است. دریافت هرمنوتیکی در دیوان اشعار ناصرخسرو نشان می دهد که در باور او، تاویل به معنای برگرداندن سخن به اصل آن است. به نظر او هدف تاویل، فهم اولیه کتاب مقدس قرآن است که این مهم با عبور از ظاهر کلام و دریافت باطن آن ممکن می شود. ناصرخسرو بر این باور است که تنها امامان شیعه، بزرگان اسماعیلی و دانایان، مجاز به تاویل هستند و این امر برای هر کسی ممکن نیست. او در عین حال مانند نظریه پردازان هرمنوتیک سنتی برای آیات و احادیث معانی ثابتی را در نظر می گیرد و عدول از این معانی را جایز نمی داند.
کلید واژگان: هرمنوتیک, تاویل, تنزیل, متن, مولف, ناصرخسروThe author of this paper attempts to show the origin of hermeneutics, its definition and the difference between classic and new hermeneutics in the west. This paper also intends to describe hermeneutics in Naser khosrow's poetry and the belief of the poet about this term and also describe who can do hermeneutics. To do this, attempts have been made to use instances from his poetry.Keywords: hermeneutics, interpretation, discount, texts, authors, naser khosrow -
تلاش ها برای یافتن تعریفی در باب شعر، دیرگاهی است که ذهن بسیاری از ادیبان را به خود مشغول داشته است. اگرچه همه مردم، هستی شعر را باور دارند، اما در بیان چیستی آن، هم باور نیستند. تنوع تعریف ها درباره شعر سبب شده است تا برخی از ادیبان اساسا شعر را تعریف ناپذیر بدانند؛ زیرا هنوز تعریفی که مورد پذیرش همگان باشد، وجود ندارد. همیشه شعرهایی بوده اند که حصار تعریف های موجود را شکسته و با معیارهای سنتی در تعریف شعر همخوانی نداشته اند. با تامل و درنگی در تعریف های مطرح شده می توان شعر را «ایجاد شگفتی در زبان و به وسیله زبان» دانست. هرگونه شگفتی ای که شاعر در زبان ایجاد می کند، شعر است. شاعر هم با بیان عاطفه، تخیل و تصویرگری و هم به مدد توان موسیقایی واژه ها و در کنار آن ها به مدد اندیشه های ژرف و عمیق، در حوزه زبان شگفتی می آفریند و خواننده را نیز در این امر سهیم می کند. بدین ترتیب دریافته می شود که شعر برای آگاهی رسانی نیست، بلکه در پی تاثیرگذاری و ایجاد اعجاب و شگفتی هنری است. این موضوع بدان سبب که یکی از واقعیت های انکارناپذیر در قلمرو شعر است، موجب شده تا تعاریف ادیبان شرق و غرب در مفهوم شناسی شعر به وجه اشتراک آشکاری برسند؛ چنان که گویی رازگونگی و ملهم بودن شعر برای همه آن ها حقیقتی پذیرفته شده تلقی می گردد.
کلید واژگان: شعر, تعریف, خیال, اندیشه, زبان و شگفتیAttempts to define poetry have occupied the minds of many writers for a long time. Although all people believe in the existence of poetry، but there is not a consensus on what it is. The diversity of definitions about poetry has led some writers to know basically poetry undefinable، for a widely accepted definition has not yet provided. There have always been some kinds of poetry which have broken the restrictions of existing definitions and have found clear inconsistencies to the traditional criteria of poetry. A short contemplation on proposed definition about poetry helps us to reach thisConclusion“Poetry creates wonder in language by language itself.” Therefore any wonder the poet creates in the language can be called poetry. Expressing his emotions، imaginations and visualizations with the help of his profound thoughts، and using the musical potential of the terms، the poet creates wonder in language and makes the audience or the reader to share with him. This undeniable fact in the realm of poetry has resulted in an explicit consensus on poetry definition between belletrists in East and West، so that they seem to accept the mysterious nature of poetry as a proved fact.Keywords: poetry, definition, imagination, thought, language, wonders
بدانید!
- این فهرست شامل مطالبی از ایشان است که در سایت مگیران نمایه شده و توسط نویسنده تایید شدهاست.
- مگیران تنها مقالات مجلات ایرانی عضو خود را نمایه میکند. بدیهی است مقالات منتشر شده نگارنده/پژوهشگر در مجلات خارجی، همایشها و مجلاتی که با مگیران همکاری ندارند در این فهرست نیامدهاست.
- اسامی نویسندگان همکار در صورت عضویت در مگیران و تایید مقالات نمایش داده می شود.