به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
مقالات رزومه:

دکتر مرضیه حسنی

  • مرضیه حسنی، محمودرضا تدین*، مجید اولیاء

    با توجه به اینکه گیاه لوبیا یام مکزیکی (Pachyrhizus erosus (L.) Urban) گیاهی جدید در ایران است می تواند به عنوان یک گیاه خوراکی دو منظوره و دفع آفات مورد استفاده قرار گیرد. لذا مطالعه حاضر به منظور تعیین بهترین تیمارهای کودی و تاثیر آن بر صفات مورفولوژیکی و عملکرد دانه گیاه لوبیا یام مکزیکی در منطقه گرم و نیمه خشک انجام گرفت. آزمایش به صورت بلوک های کامل تصادفی در شش تکرار در شهرستان کازرون اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل شاهد، کود زیستی EM (40 لیتر در هکتار)، کود آلی ویناس (80 لیتر در هکتار) و ترکیب کود زیستی- آلی بود (حد مطلوب کودی، بر پایه نیاز تغذیه ای گیاه و بر اساس نتایج آزمایشات پیشین، مشخص شد). نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که تیمارهای کودی بر ارتفاع بوته، وزن تر و خشک بوته، تعداد غلاف در بوته، تعداد بذر در غلاف، قطر ساقه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، رنگیزه های فتوسنتزی و پروتئین دانه گیاه لوبیا یام مکزیکی در سطح احتمال 1% معنی دار بودند. نتایج مقایسه میانگین داده ها نشان داد که در تیمار ترکیبی کود آلی ویناس و کود زیستی EM وزن تر و خشک بوته (به ترتیب 67/6 گرم و 26/8 گرم)، ارتفاع بوته (56/1 سانتی متر)، تعداد بذر در غلاف (6/43 عدد)، تعداد غلاف در بوته (6/30 عدد)، عملکرد بیولوژیک (4929 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد دانه (527 کیلوگرم در هکتار)، شاخص برداشت (10/7 %)، غلظت رنگیزه های a، b و کل و کارتنوئید (به ترتیب 9/83، 3/43، 13/5 و 3/28 میلی گرم بر گرم وزن تر) و پروتئین دانه (34/1 %) نسبت به شاهد افزایش نشان دادند. همچنین قطر ساقه  بیشترین درصد تغییر را نسبت به شاهد نشان داد. نتایج آزمایش نشان دهنده برتری تیمار کود آلی و زیستی در حد مطلوب (40 و 80 لیتر در هکتار) و نیز پاسخ مثبت گیاه لوبیا یام مکزیکی نسبت به این کودها بود.

    کلید واژگان: ارتفاع بوته, تعداد غلاف, قطر ساقه, کلروفیل, شاخص برداشت, پروتئین دانه
    M. Hasani, M. R. Tadayon*, M. Olia

    Mexican yam plant (Pachyrhizus erosus (L.) Urban) is a new and hence less-known crop plant in Iran, with potential applicationes in food and pest control industries. Therefore, the present study was conducted to determine the best fertilizer treatments and its effect on the morphological characteristics and grain yield of Mexican yam bean plant in a semi-arid region. The experiment was carried out as a randomized complete block design with six replications in Kazeron, Fars province, south of Iran. The treatments included the control, EM biofertilizer (40 L/ha), Vinas organic fertilizer (80 L/ha), and the combination of bio-organic fertilizer (the optimum level of fertilizer was determined based on the results of previous experiments). Fertilizer treatments had a significant effect (at 1% probability level) on plant height, plant fresh and dry weight, pods/plant, grains/pod, stem diameter, grain and biological yield and harvest index, photosynthetic pigments concentration and grain protein content. The mean comparison showed that in the combined treatment of Vinas organic fertilizer and EM, the fresh and dry weight of the plant (67.6 grams and 26.8 g, respectively), the height of the plant (56.1 cm), grains/pod (6.4), pods/plant (6.3), biological yield (4929 kg/ha), grain yield (527 kg/ha), harvest index (10.7%), concentration of chlorophyll a, b, and total chlorophyll and carotenoid concentration (9.83, 3.43, 13.5 and 3.28 mg/g fresh weight, respectively), grain protein (34.1%) were more than control. Also, the stem diameter showed the greatest increase compared to the control. The results suggested the superiority of the bio-organic fertilizer treatment at the optimal level (40 and 80 L/ha) and the positive response of Mexican yam bean plant to these fertilizers.

    Keywords: Plant height, pods, plant, Stem diameter, Chlorophyll, Harvest index, Grain protein
  • مرضیه حسنی، محمودرضا تدین*، مجید اولیاء

    کشاورزی ارگانیک یک سیستم کشاورزی تلفیقی مبتنی بر اصول و قوانین طبیعی بوده که در آن، کیفیت محصولات مهم تر از کمیت آن هاست. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر دو نوع کود زیستی و آلی بر رشد و عملکرد دو گونه لوبیا تحت تنش خشکی در مزرعه پژوهشی دانشگاه شهرکرد انجام شد. آزمایش به صورت کرت های دوبار خرد شده (اسپلیت اسپلیت پلات) در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی و در سه تکرار اجرا گردید. مولفه های مورد بررسی شامل 1) تنش خشکی در سه سطح 60، 90 و 120 میلی متر تبخیر از سطح تشتک کلاس A؛ فاکتور دوم در چهار سطح: کود زیستی EM، کود آلی ویناس، ترکیبی از هر دو، و شاهد؛ و فاکتور سوم: گونه با دو سطح (لوبیا یام مکزیکی، لوبیا قرمز رقم گلی) بود. در این آزمایش صفات ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، رطوبت نسبی آب برگ، شاخص پایداری غشای سلولی، تعداد غلاف در بوته، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و شاخص برداشت اندازه گیری شد. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که اثر فاکتورهای مورد بررسی و برهمکنش آن ها (به غیر از برهمکنش تنش×کود بر صفت تعداد غلاف در بوته و شاخص پایداری غشای سلولی) بر تمامی صفات معنی دار بود. نتایج نشان داد که بیشترین تاثیر را تیمار ترکیبی کودی (ویناس+EM) در گیاه لوبیا قرمز و تنش 60 بر روی صفات عملکرد دانه (8834 کیلوگرم در هکتار)، شاخص برداشت (66/64%)، ارتفاع بوته (117 سانتی متر)، تعداد غلاف در بوته (33/32)، تعداد شاخه فرعی (14) داشت و در همین تیمار کودی و در تیمار شاهد تنش، بیشترین تاثیر بر روی صفت شاخص پایداری غشای سلولی در گیاه لوبیا قرمز (7/57%) و رطوبت نسبی آب برگ (88/91%) و عملکرد بیولوژیک (35710 کیلوگرم در هکتار) در گیاه یام مکزیکی بود. به طور کلی می توان گفت که این آزمایش نشان دهنده برتری اثر تیمار کودی تلفیقی بر گیاه لوبیا قرمز تحت تنش خشکی نسبت به گیاه یام مکزیکی بود.

    کلید واژگان: یام مکزیکی, لوبیای قرمز, کود زیستی EM, کود آلی ویناس, تنش خشکی
    Marzieh Hasani, MahmoudReza Tadayon *, Majid Olia

    Organic agriculture is an integrated farming system, based on natural principles and laws, where the quality of products is more important than their quantity. Therefore, the present study was conducted in order to investigate the effect of two types of biological and organic fertilizers on the growth and yield of two types of beans under drought stress in the research farm of Shahrekord University. The experiment was carried out in the form of split split plots in the form of a completely randomized block design, and in three replications. The investigated factors include 1- drought stress at three levels of 60, 90 and 120 mm of evaporation from the surface of the class A pan and the second factor at four levels: EM biological fertilizer, Vinas organic fertilizer, a combination of both, and control; and the third factor: species of two levels (Mexican yam beans, red beans of the flower variety). In this experiment, the traits of plant height, number of secondary branches, relative humidity of leaf water, cell membrane stability index, number of pods per plant, biological yield, seed yield and harvest index were measured. The results of variance analysis of the data showed that the effect of the studied factors and their interaction (except for the interaction of stress × fertilizer on the number of pods per plant and cell membrane stability index) was significant on all traits. The results showed that the combined fertilizer treatment (vinas + EM) in red bean plant and stress 60 had the greatest effect on the characteristics of seed yield (8834 kg/ha), harvest index (64.66%), plant height (117 cm), the number of pods per plant was (32.33), and the number of sub-branches (14). In the same fertilizer treatment and in the control stress treatment, the greatest effect was on the trait of cell membrane stability index in red bean plant (57.7%) and relative humidity. Leaf water (91.88%) and biological yield (35710 kg/ha) were in Mexican yam plant. Generaly, it can be said that this experiment showed the superiority of combined fertilizer treatment on red bean plant under drought stress compared to Mexican yam plant.

    Keywords: Mexican yam, red bean, EM biofertilizer, Vinas organic fertilizer, Drought stress
  • مرضیه حسنی، محمودرضا تدین*، علی اکبر فدایی تهرانی

    این پژوهش باهدف بررسی اثر کودهای شیمیایی نیتروژن، فسفر، گوگرد و کود زیستی بر برخی شاخص های رشدی گیاه کاملینا در سال زراعی 1395 در مزرعه ای واقع در کازرون و به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل کود زیستی بارور2 حاوی باکتری حل کننده فسفات (باکتریPseudomonas putida Strain 13P وagglomerans Pantoea Strain 5P) به عنوان عامل اول در 2 سطح (مصرف و عدم مصرف) و عامل دوم کود شیمیایی شامل تیمارهای شاهد، کودهای نیتروژن، فسفر، گوگرد (به ترتیب50 ،200  و 100کیلوگرم در هکتار) به تنهایی در حد بهینه و تیمار کودهای شیمیایی با 30 درصد کمتر از حد بهینه بودند. نتایج نشان داد که مصرف کودهای زیستی تنها بر صفات کارایی زراعی و جذب فسفر، گوگرد و نیتروژن معنی دار بود. تیمار کود شیمیایی بر تمامی صفات معنی دار بود و برهمکنش تیمار کود زیستی همراه با کود شیمیایی بر صفات عملکرد دانه، کارایی زراعی و جذب فسفر، گوگرد و نیتروژن معنی دار بود. کاربرد تلفیقی کودهای زیستی با  تیمارکود شیمیایی نیتروژن+ فسفر+ گوگرد نسبت به شاهد، باعث افزایش 85/ 86 درصدی عملکرد دانه، بهبود کارایی زراعی فسفر، گوگرد و نیتروژن به ترتیب 48/19، 62/12 و90/14 کیلوگرم بر کیلوگرم و کارایی جذب آن عناصر به ترتیب 02/42، 01/30 و 97/36 درصد شد. کاربرد تلفیقی کودهای شیمیایی همراه با کود زیستی نسبت به تیمار شاهد باعث افزایش60/13 درصدی شاخص سطح برگ، افزایش 78/23 درصدی نسبت وزن برگ و سطح ویژه برگ شد. تیمار نیتروژن + فسفر نسبت به شاهد بر صفت سرعت رشد گیاه، 64/53 درصد افزایش نشان داد. نتایج نشان داد تلفیق تیمارهای کودهای شیمیایی حاوی نیتروژن، فسفر و گوگرد با کودهای زیستی منجر به افزایش عملکرد گیاه کاملینا خواهد شد.

    کلید واژگان: سرعت رشد گیاه, شاخص سطح برگ, عملکرد دانه, کارایی زراعی و جذب, کاملینا, کود شیمیایی
    Marzieh Hassani, MahmoudReza Tadayon*, AliAkbar Fadaei Tehrani

    The aim of this study was to investigate the effect of chemical fertilizers of nitrogen, phosphorus, sulfur and biofertilizer on some growth indicators of Camelina sativa L. experimental plant during the crop year 2016 in a farm located in Kazerun and as a factorial in the form of complete randomized block design with three replications. Treatments include fertile biofertilizer 2 containing phosphate solvent bacteria (Pseudomonas putida Strain 13P bacteria and agglomerans Pantoea Strain 5P) as the first factor in 2 levels (consumption and non-consumption) and the second factor including chemical fertilizers including control treatments, nitrogen, phosphorus, sulfur fertilizers (50 respectively). (200 and 100 kg / ha) alone were optimal and chemical fertilizer treatment was 30% less than optimal. The results showed that the application of biofertilizer was significant only on crop yield and phosphorus, sulfur and nitrogen uptake traits. Chemical fertilizer treatment was significant on all traits, and the interaction of biofertilizer treatment with chemical fertilizer on grain yield, crop yield and phosphorus, sulfur and nitrogen adsorption traits was significant. The combined use of biofertilizers with nitrogen + phosphorus + sulfur chemical fertilizer compared to control increases grain yield by 86.85%, improves crop yield of phosphorus, sulfur and nitrogen by 19.48, 12.62 and 14.90 kg / kg, respectively, and its adsorption efficiency. The elements were 42.2%, 30.01 and 36.97%, respectively. The combined use of chemical fertilizers with biofertilizer compared to control increased the leaf area index by 13.60%, increased the plant weight ratio by 23.78% and the leaf surface area. Nitrogen + phosphorus treatment compared to control showed an increase in plant growth rate of 53.64%. The best fertilizer combination in this experiment to increase the yield of whole plants was the combination of chemical fertilizer treatments containing nitrogen, phosphorus and sulfur with biofertilizers.

    Keywords: crop efficiency, uptake, Camelina sativa L., chemical fertilizer, grain yield, leaf area index, plant growth rate
  • مرضیه حسنی بلیانی، محمودرضا تدین*، علی اکبر فدایی تهرانی

    کاملینا (.Camelina sativa L) از دسته گیاهان زراعی یکساله است که برای تولید روغن از دانه آن استفاده می شود. به منظور مطالعه برخی صفات رشدی و عملکردی گیاه کاملینا (.Camelina sativa L) تحت تاثیر کودهای زیستی و شیمیایی نیتروژن، فسفر و گوگرد، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1395 در مزرعه ای واقع در کازرون اجرا شد. تیمارها شامل کود زیستی بارور 2 حاوی باکتری حل کننده فسفات (باکتری P‏seudomonas putida Strain 13P و Pantoea agglomerans Strain 5P) به عنوان عامل اول در دو سطح (مصرف و عدم مصرف) و کود شیمیایی به عنوان عامل دوم شامل تیمارهای شاهد، کودهای نیتروژن، فسفر، گوگرد به تنهایی و دو مقدار در حد توصیه شده (به ترتیب 200، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار) و 30 درصد کمتر از حد توصیه شده بودند. نتایج نشان داد مصرف کود زیستی بر صفات ارتفاع بوته و تعداد دانه در خورجین و تعداد خورجین در بوته، وزن هزار دانه و شاخص برداشت معنی دار بود ولی تعداد شاخه فرعی، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک معنی دار نبود. مصرف کود شیمیایی و نیز اثر برهم کنش تیمارهای کودهای شیمیایی همراه با کود زیستی بر همه صفات گیاه کاملینا معنی دار بود. کاربرد تلفیقی کودهای زیستی با کود شیمیایی نیتروژن+ فسفر+ گوگرد نسبت به شاهد باعث افزایش 50/58 درصدی ارتفاع بوته، 26/7 درصدی تعداد شاخه فرعی، 29/8 درصدی تعداد دانه در خورجین، 86/85 درصدی عملکرد دانه، 63/58 درصدی عملکرد بیولوژیک و 32/36  درصدی شاخص سطح برداشت شد. مصرف نیتروژن نسبت به شاهد بر تعداد خورجین در بوته 27/84 درصد و مصرف نیتروژن همراه با گوگرد بر وزن هزار دانه نسبت به شاهد 54/54 درصد افزایش نشان داد. با توجه به نتایج آزمایش بهترین تیمار کودی برای گیاه کاملینا، ترکیب کود شیمیایی حاوی نیتروژن، فسفر و گوگرد به همراه مصرف کود زیستی توصیه می شود.

    کلید واژگان: تعداد دانه, تعداد خورجین, شاخص برداشت, عملکرد بیولوژیک, وزن هزار دانه
    M. Hasani Balyani, M. R. Tadayon*, A. A. Fadaei Tehrani

    In order to study the effect of phosphate biofertilizer and chemical fertilizers of nitrogen, phosphorus and sulfur  on some growth and yield components  of Camelina sativa L.,  a study was conducted based on a factorial experiment; this was done in a randomized complete block design with three replications at Kazeroon during the 2016 growing season. Treatments included bio-based phosphorus (P) fertilizers (Barvar-2) containing phosphate solubilizing bacteria (PSB) (the Pseudomonas putida Strain 13P and Strain 5P and the Pantoea agglomerans Strain 5P) as the first factor at two levels (inoculated and uninoculated seeds) and chemical fertilizer as the second factor, including control, nitrogen, phosphorus and sulfur alone, based on the recommended doses of NPS and 50% recommended NPS fertilizers. The results showed that the effect of the  use of the biofertilizer on plant height and number of seeds per silique and the number of siliques per plant, 1000 seed weight and harvest index were significant, but the number of branches, grain yield and biological yield were not significant. The use of chemical fertilizer as well as the interaction of chemical fertilizers × phosphate biofertilizer on all traits was significant. The combined  use of bio-inoculants and chemical nitrogen + phosphorus + sulfur fertilizer, as compared to the control,  increased  plant height by 50.58%, the  number of branches by 26.7%, seed number per silique by 29.8%,  the grain yield by 86.88%, biologic yield by 63.58%, and harvest index by 32.36%. Nitrogen consumption increased the number of siliques per plant by 27.84% and nitrogen + sulfur treatment imrpoved 1000 seed weight by 54.54%, relative to the control treatment. So, according to the results of this experiment; the best fertilizer treatment for Camelina sativa L. production was the combination of nitrogen + phosphorus + sulfur fertilizer plus biofertilizer application.

    Keywords: 1000 seed weight, Biologic yield, Harvest index, Number of silique, Seed number
  • مرضیه حسنی، محمود رضا تدین*، پیام دانا

    کاملینا (Camelina sativa L) از خانواده براسیکاسه، گیاه دانه روغنی جدید، دارای ویژگی های زراعی مطلوب، سازگار به شرایط آب و هوایی معتدل و به عنوان ماده اولیه تولید بیودیزل می باشد. به منظور بررسی اثر کود زیستی و کود شیمیایی بر عملکرد و برخی ویژگی های بیودیزل تولیدی از کاملینا، پژوهشی مزرعه ای در سه تکرار در سال زراعی 1395 در مزرعه ای واقع در کازرون و به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی اجرا شد. تیمارها شامل کود زیستی بارور2 حاوی باکتری افزایش دهنده حلالیت فسفات (باکتریPseudomonas putida Strain 13P وStrain 5P agglomerans Pantoea) به عنوان عامل اول در 2 سطح (مصرف و عدم مصرف) و کود شیمیایی به عنوان عامل دوم شامل تیمارهای شاهد، کودهای نیتروژن، فسفر، گوگرد به تنهایی و دو مقدار در حد توصیه شده (به ترتیب 200، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار) و 30 درصد کمتر از حد توصیه شده بودند. با ایجاد شرایط تغذیه ای برای گیاه کاملینا، عملکرد دانه، درصد روغن، عملکرد روغن و پروتئین دانه و همچنین صفات بیودیزل شامل: چگالی، عدد یدی و عدد صابونی و درصد گوگرد مطالعه شدند. نتایج نشان داد که عملکرد دانه و عملکرد روغن در تیمار نیتروژن+فسفر+گوگرد با مصرف کودزیستی بیش از سایر تیمارها بوده است. تیمارکودهای شیمیایی گوگرددار در حد مطلوب بدون مصرف کود زیستی و تیمار نیتروژن+فسفر+گوگرد بدون مصرف کود زیستی به ترتیب بیشترین افزایش درصد روغن و پروتئین دانه را داشته اند. بیشترین چگالی، عدد یدی و عدد صابونی و گوگرد (به ترتیب 9248/0 کیلوگرم بر مترمکعب، 94/26 میلی گرم ید بر 100 گرم روغن و 1/227 میلی گرم هیدروکسید سدیم بر گرم روغن و 027/0 درصد وزنی) در بیودیزل تولیدی تحت تیمارهای نیتروژن و فسفر و نیز تیمار کودزیستی و گوگرد در حد مطلوب و تیمار نیتروژن+گوگرد و فسفر در حد مطلوب بدون مصرف کود زیستی، به دست آمد در مجموع نتایج پژوهش نشان داد که کاربرد کودهای زیستی به همراه کودهای شیمیایی باعث بهبود ویژگی های روغن و بیودیزل تولیدی از دانه کاملینا می شود.

    کلید واژگان: کاملینا, درصد روغن, پروتئین دانه, عدد یدی, عدد صابونی, گوگرد
    marzieh hasani, mahmoud reza tadayon*, payam dana

    Camelina sativa L. is from the family of Brassicaceae, new oilseed crops, has desirable agronomic characteristics, adapted to temperate climates and as raw material for biodiesel production. In order to evaluate the effect of bio-fertilizer and chemical fertilizer on yield and some characteristics of biodiesel from Camelina sativa L., field experiment with three replications during 2017 in a field located in Kazeroun, a factorial in a randomized complete block design was applied. Treatments biofertilizerBarvar 2 containing phosphate solubilityenhancing bacteria (bacteria Pseudomonas putida Strain 13P and Strain 5P agglomerans Pantoea) as the first factor in 2 levels (consuming and not consuming) and chemical fertilizer as the second factor included control treatments, nitrogen fertilizers, phosphorus, sulfur alone and two values were recommended at the considered levels (200, 50 and 100 kg / ha, respectively) and 30% lower than recommended levels. Camelina sativa L. by creating conditions for plant nutrition, grain yield, oil percentage, oil yield and protein content lso, biodiesel characteristics including density, iodine number and saponification number and percentage of sulfur were studied. The results showed that grain yield and oil yield were higher in fertilizer phosphorus nitrogen than in other treatments. Sulfur chemical treatments had the highest increase in seed oil and protein content without using biofertilizers and nitrogen + phosphorous + sulfur without fertilizer application, respectively. The highest density, iodine number and saponification number and percentage of sulfur (0.9248 kg / m3, 26.94 mg iodine per 100 g oil and 227.1 mg sodium hydroxide per gram of oil and 0.027 % by weight) The production of biodiesel was carried out under nitrogen and phosphorus treatments, as well as bio fertilizer and sulfur treatment, and nitrogen + sulfur and phosphorus treatments were optimum without using bio fertilizer. In general, the results of this study showed that the application of biological fertilizers with chemical fertilizers improves the oil and biodiesel characteristics of whole grains is Camelina sativa L.

    Keywords: Camelina sativa L., oil percentage, grain protein, iodine number, soap number, sulfur
فهرست مطالب این نویسنده: 5 عنوان
  • دکتر مرضیه حسنی
    دکتر مرضیه حسنی
    دانشجوی دکتری فیزیولوژی گیاهان زراعی، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
نویسندگان همکار
  • دکتر محمودرضا تدین
    : 4
    دکتر محمودرضا تدین
    استاد زراعت، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
  • دکتر علی اکبر فدایی تهرانی
    : 1
    دکتر علی اکبر فدایی تهرانی
    دانشیار بیماری شناسی گیاهی -گیاهپزشکی- کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
بدانید!
  • این فهرست شامل مطالبی از ایشان است که در سایت مگیران نمایه شده و توسط نویسنده تایید شده‌است.
  • مگیران تنها مقالات مجلات ایرانی عضو خود را نمایه می‌کند. بدیهی است مقالات منتشر شده نگارنده/پژوهشگر در مجلات خارجی، همایش‌ها و مجلاتی که با مگیران همکاری ندارند در این فهرست نیامده‌است.
  • اسامی نویسندگان همکار در صورت عضویت در مگیران و تایید مقالات نمایش داده می شود.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال