به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

مقالات رزومه دکتر سید علی نورحسینی

  • سید مصطفی صادقی*، سید علی نورحسینی
    زمینه و هدف

    مصرف کودهای شیمیایی اثرات منفی زیادی بر محیط زیست تحمیل می کنند. لذا به منظور ارزیابی بررسی اثرات زیست محیطی چهار رقم ذرت بر مبنای مصرف کود نیتروژن تحقیقی با استفاده از روش ارزیابی چرخه حیات در منطقه لاهیجان انجام گرفت.

    روش بررسی

    بدین منظور، آزمایش مزرعه ای به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل سطوح مختلف کود نیتروژن (300، 400 و 500 کیلوگرم اوره در هکتار) به عنوان عامل اصلی و چهار رقم ذرت (KSC 647، KSC 700، KSC 704 و Local) به عنوان عامل فرعی بودند. در این مطالعه، شش گروه تاثیر گرمایش جهانی، اسیدیته، اوتریفیکاسیون خشکی، تخلیه منابع فسیلی، تخلیه منابع فسفات و تخلیه منابع پتاسیم بررسی شدند. اثرات در قالب واحد عملکردی تولید یک تن ذرت مطالعه شد.

    یافته ها

    نتایج این مطالعه نشان داد که بالاترین شاخص زیست محیطی (53/1) و شاخص تخلیه منابع (11/1) در تولید یک تن ذرت رقم محلی با مصرف 500 کیلوگرم کود اوره در هکتار به دست آمد. کم ترین مقدار شاخص زیست محیطی (39/0) و شاخص تخلیه منابع (45/0) نیز در تیمار مصرف 300 کیلوگرم کود اوره در تولید یک تن رقم KSC 647 مشاهده شد.

    بحث و نتیجه گیری

    در این مطالعه هرچند بین تیمارهای مختلف نیتروژن تفاوتی از لحاظ عملکرد ذرت وجود نداشت، اما انتخاب رقم برتر (KSC 647) از لحاظ عملکرد با کاهش مصرف نیتروژن باعث کاهش آسیب به محیط زیست شد.

    کلید واژگان: اوتریفیکاسیون, تخلیه منابع, کود اوره, گرمایش جهانی, سوخت دیزل}
    Seyyed Mustafa Sadeghi *, Seyyed Ali Noorhosseini
    Background and Objective

    The use of chemical fertilizers has many negative effects on the environment. Therefore, in order to evaluate the environmental effects of four maize cultivars based on the use of nitrogen fertilizer, research was conducted using the life cycle assessment method in Lahijan region.

    Method

    For this purpose, a field experiment was performed as a split plot in a randomized complete block design with three replications. Treatments were consisted different nitrogen levels (300, 400 and 500 kg/ha urea) as the main plot and four varieties of corn (KSC 647, KSC 700, KSC 704 and Local) as the subplots. In this studysix groups were investigated; the global warming, acidification, terrestrial eutrophication, the depletion of fossil resources, the depletion of potassium and the depletion of phosphate. Production of one ton of corn was considered as a functional unit to evaluate the environmental impacts.

    Findings

    The results showed that maximum environmental index (1.53) and resources depletion index (1.11) was in production of one-ton local variety of corn with treatment 500 kg/ha urea. The minimum environmental index (0.39) and resources depletion index (0.45) was in production of one ton KSC 647 variety of corn with treatment 300 kg/ha urea.

    Discussion and Conclusion

    Although there was not a difference between the different treatments of nitrogen in terms of corn yield, but the selection of superior varieties in terms of yield, by reducing nitrogen consumption, reduced damage to the environment.

    Keywords: Eutrophication, Depletion of resources, Urea fertilizer, global warming, Diesel fuel}
  • سید علی نورحسینی*، افشین سلطانی، حسین عجم نوروزی
    به منظور بررسی اثر تغییرات دما و غلظت های مختلف دی اکسید کربن بر رشد، نمو و عملکرد بادام زمینی (رقم نورث کارولینای 2) از مدل SSM-Peanut استفاده شد. مدل SSM-Peanut ترکیبی از سناریوهای مختلف تغییر اقلیم شامل کاهش 1، 2، 3، 4، افزایش 1، 2، 3، 4، 5، 6، 7، 8 درجه سانتی گراد دما و عدم تغییر دما و همچنین غلظت های دی اکسیدکربن به میزان 350، 400، 450، 500، 550، 600، 650 و 700 پی پی ام در نظر گرفته شد. این مطالعه با استفاده از داده های آزمایش های مزرعه ای اجرا شده در شهرستان آستانه اشرفیه صورت گرفت. شبیه سازی برمبنای داده های هواشناسی واقعی سال های 2007 تا 2015 ایستگاه سینوپتیک کیاشهر (شهرستان آستانه اشرفیه) اجرا شد. نتایج نشان داد که کاهش دما نسبت به شرایط کنونی منجر به افزایش روز تا مراحل فنولوژیکی بادام زمینی گردید، به طوری که با کاهش 4 درجه ای دما، روز تا رسیدگی از 135 روز به 166 روز افزایش پیدا کرد. با افزایش 1 تا 5 درجه دما نسبت به شرایط کنونی، روز تا رسیدگی از 135 روز به 116 روز کاهش پیدا کرد. کاهش دما نسبت به شرایط کنونی باعث کاهش عملکرد بادام زمینی گردید، به طوری که در شرایط کنونی صرفا با کاهش 4 درجه سانتیگراد 40 درصد از عملکرد دانه و غلاف کاهش پیدا کرد. اما با افزایش غلظت CO2 از شدت کاهش عملکرد کاسته شد، به طوری که کاهش 4 درجه سانتیگراد دما در غلظت 550 پی پی ام CO2 هوا منجر به کاهش 37 درصد از عملکرد بادام زمینی کاهش شد.
    کلید واژگان: تغییرات دما, تغییرات عملکرد, غلظت دی اکسیدکربن, مدل SSM-Peanutمراحل فنولوژیکی}
    Afshin Soltani, Hossein Ajamnoroozi
    In order to evaluate the effect of temperature changes at carbon dioxide concentrations on the growth, development and yield of peanuts (cultivar North Carolina 2), SSM-Peanut model was used. The SSM-peanut model was used to run different scenarios including combination of -1, -2, -3, -4, 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 oC changes in temperature and CO2 concentration of 350, 400, 450, 500, 550, 600, 650, 700 ppm. This study was performed using data from field experiments conducted in Astaneh Ashrafieh. Simulation were applied using actual meteorological data of the period 2007-2015 from Kiashahr Synoptic Station (37o23' N, 49o53' E) for future conditions and under all scenarios. The results showed that the temperature reduction compared to the current conditions, increased the day to the phonological stages in peanuts. So that, days to maturity increased from 135 to 166 days. However, fluctuation in temperature from 1 to 5oC decreased days to maturity from 135 to 116 days. Reducing the temperature compared to the current conditions reduced the yield of peanuts. So, in the present situation, the yield of seeds and pods decreased by 40%, with a decrease of 4°C. But increase in CO2 concentration will compensate this decrease, So that by reducing the temperature of 4 °C at the concentration of 550 ppm CO2 resulted in a 37% decrease in peanut yields. Increasing temperature of 2 °C resulted to increase grain yield and peanut pod by 8%.
    Keywords: Carbon dioxide concentration, Phonological stages, SSM-Peanut model, Temperature Changes, Yield Changes}
  • سیدعلی نورحسینی*، محمدصادق اللهیاری، زهرا چنگیز دلی وند
    تحقیق حاضر با هدف شناسایی مشکلات باغداران استان گیلان از دیدگاه کارشناسان طرح آمارگیری باغداری صورت گرفت. این مطالعه به روش دلفی در دو مرحله انجام شد. در مرحله اول تحقیق ازتحلیل پرسش های چند پاسخی برای تجزیه و تحلیل داده های حاصل از سوال های باز پرسشنامه ها استفاده شد. براساس نتایج مرحله اول دلفی، پرسشنامه های مرحله دوم در قالب طیف لیکرت طراحی شد و مجددا توسط پاسخگویان مرحله اول تکمیل شد. نتایج نشان داد که بالا بودن قیمت نهاده های کشاورزی، سطح پایین تحصیلات، وجود تفکرات سنتی، عدم وجود اطلاعات کافی در زمینه باغداری، مهاجرت به شهر، عدم اعتماد به کارشناسان، درآمد پایین، پیش فروش محصولات باغی، عدم وجود تجهیزات بسته بندی و فرآوری، استفاده ناصحیح از کودها و سموم شیمیایی، مکانیزه و یکپارچه نبودن باغ ها، واردات بی رویه برخی از محصولات باغی و عدم خرید تضمینی محصولات باغی با قیمت های واقعی از مهمترین مسائل مطرح شده توسط کارشناسان بودند. مهم ترین راهکارهای پیشنهادی جهت رفع این مشکلات نیز عبارت بودند از: برگزاری کلاس های آموزشی- ترویجی، افزایش تعداد کارشناسان و ناظرین در روستاها جهت بالا بردن دانش فنی باغداران و ارائه تسهیلات و وام های بانکی کم بهره و حمایت های مالی از باغداران.
    کلید واژگان: مشکلات باغداران, طرح آمارگیری, روش دلفی, گیلان}
    Seyed Ali Norhosaini*
    This study was conducted to find out the problems of gardeners in Guilan Province. To accomplish the research objectives, a Delphi procedure was used. At the first stage, a questionnaire with open-ended questions was used to collect data. Data were analyzed using the multi-response analysis. Based on the first stage’s results the questionnaire for second stage was designed. Then, a five-point-Likert type scale was used for this stage. Results showed that the high price of agricultural inputs and their low access, low education, traditional attitudes between gardeners, insufficient information on gardening, migration from rural to urban areas, low-income, sales of premature products of gardens, incorrect use of fertilizers and chemical pesticides, lack of mechanization in gardens, unreasonable imports of some horticultural crops and lack of guaranteed purchasing of horticultural crops with real prices were among the most important issues presented by experts. Increasing educational programs for gardens and number of experts in villages for technical assistance to gardeners as well as providing enough facilities and financial supports for gardeners were among the most important factors offered by experts.
    Keywords: Gardening development, knowledge, agricultural input, import, export, price guaranteed}
  • سحر دعایی، سینا سیاوش مقدم*، تیمور رضوی پور، سیدعلی نورحسینی
    برای تعیین تاثیر کمپوست آزولا درکاهش تنش آب آبیاری بر رشد و عملکرد برنج، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سال 1390 در موسسه تحقیقات برنج کشور اجراء شد. آزمایش به صورت گلدانی با 8 نوع رژیم آبیاری (A1, A2, A3, A4, A5, A6, A7, A8) به عنوان فاکتور اول و 4 سطح کمپوست آزولا (B1= شاهد و بدون کمپوست، B2، B3 و B4 به ترتیب 5/2، 5 و 5/7 درصد وزنی خاک) به عنوان فاکتور دوم در سه تکرار اجراء شد. نتایج نشان داد که اثر تیمارهای مختلف آبیاری بر برخی صفات زراعی برنج مانند طول خوشه، ارتفاع بوته، تعداد پنجه و عملکرد شلتوک و همچنین بر روی درصد نیتروژن و فسفر جذب شده در کاه و پتاسیم جذب شده در شلتوک برنج معنی دار می باشد اما تفاوت معنی داری بر خصوصیات دیگر مورد بررسی نداشت. نتایج همچنین نشان داد که اثر تیمارهای کمپوست آزولا بر برخی صفات زراعی برنج مانند طول خوشه، وزن خوشه و عملکرد دانه و همچنین بر روی شوری، اسیدیته، ماده آلی، نیتروژن، فسفر و پتاسیم باقی مانده در خاک و بر پتاسیم جذب شده در شلتوک برنج معنی دار می باشد ولی تفاوت معنی داری بر خصوصیات دیگر مورد بررسی نداشت. نتایج کلی حاصل از اجرای پروژه نشان داد که تیمار A2B4 (آبیاری به اندازه اشباع خاک در طول دوره رشد و استفاده از 5/7 درصد کمپوست آزولا) یکی از مناسب ترین تیمارها می باشد. اعمال این مدیریت به ویژه در شرایط کمبود آب آبیاری دارای اهمیت زیادی بوده و کارایی مصرف آب آبیاری افزایش داده و به اندازه 37/19 درصد نسبت به آبیاری غرقاب در مصرف آب صرفه جویی می گردد. همچنین استفاده از کمپوست آزولا می تواند باعث افزایش میزان ماده آلی خاک شده و چون دارای برخی عناصر مورد نیاز گیاه می باشد، در طولانی مدت جایگزین کود های شیمیایی و در نتیجه ایجاد کشاورزی پایدار با حفظ محیط زیست خواهد شد.
    کلید واژگان: برنج, کمبود آب آبیاری, کمپوست آزولا}
    Sahar Doaei, Sina Siavash Moghaddam*, Teimour Razavipourand Seyyed Ali Noorhosseini
    A pot experiment was conducted to determine the effect of composted Azolla on reducing soil moisture stress in water deficit condition and on growth and yield of rice in Rice Research Institute of Iran (RRII) in 2011. The experiment was in a factorial experiment in a randomized complete block design (RCBD) whis 8 irrigation regimes (A1, A2… and A8) as the first factor and use of different values of composted Azolla as second factor in 4 levels (B1= control, without compost, B2 = 2.5 %, B3 = 5% and B4 = 7.5% by weight of soil in pot), which was conducted in three replicates. The results showed significant effect by different irrigation regimes on panicle length, plant height, number of tillers and grain yield and also on nitrogen and phosphorus and potassium uptake in paddy and rice straw, but had no significant effect on the other properties. The effect of composted Azolla had significant effect on panicle length, panicle weight and grain yield, and on salinity, pH, organic matter, nitrogen, phosphorus and potassium of the. The overall results of the project showed that treatment A2B4 (irrigation as soil saturation during the growing season with 2.5 % of Azolla compost) is one of the best treatment. Use of this management, especially in water deficit condition can increase water use efficiency by 19.37 percent and soil fertility too. Use of compost can be a good alternative instate of chemical fertilizers in Long-term rice cultivation, environmental health and sustainable agriculture.
    Keywords: Azolla, Compost, Rice, Water deficit}
  • سیدعلی نورحسینی *، افشین سلطانی، حسین عجم نوروزی
    به منظور ارزیابی اثر تغییر اقلیم بر رشد و عملکرد بادام زمینی بر مبنای دو درجه افزایش دما، تحقیقی با استفاده از مدل SSM-Peanut انجام شد. شبیه سازی براساس اطلاعات بلندمدت ایستگاه های هواشناسی استان گیلان (شامل انزلی، فرودگاه رشت، جهاد کشاورزی رشت، لاهیجان، آستارا، کیاشهر، تالش و رودسر) صورت گرفت. در انتها با اجرای مدل برای هر سال و تحت هر سناریو، روز تا گلدهی، روز تا شروع تشکیل غلاف، روز تا شروع تشکیل دانه، روز تا رسیدگی برداشت، شاخص سطح برگ، تجمع ماده خشک، عملکرد دانه و غلاف از خروجی مدل ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. علاوه برآن پهنه بندی استان گیلان از لحاظ تولید بادام زمینی درشرایط فعلی و پس از تغییر اقلیم با استفاده از نرم افزار ArcGIS صورت گرفت. برای مقایسه تفاوت بین رشد و عملکرد بادام زمینی در شرایط فعلی با وقوع تغییرات اقلیمی از t-test و آنالیز تشخیصی استفاده شد. نتایج نشان داد که تفاوت آماری معنی داری از لحاظ تمامی صفات مورد بررسی درشرایط فعلی و پس از تغییر اقلیم (بر مبنای افزایش دما) در استان گیلان وجود داشت. با افزایش درجه حرارت میانگین طول دوره رشد بادام زمینی در استان گیلان از 142 روز به 123 روز کاهش پیدا کرد. در عین حال عملکرد بادام زمینی در شرایط تغییر اقلیم برمبنای افزایش دو درجه سانتیگراد دما برابر با 73/8 درصد بیشتر از شرایط کنونی بدست آمد.
    کلید واژگان: افزایش دما, پهنه بندی با ArcGIS تغییر اقلیم, تولید بادام زمینی}
    Seyyed Ali Noorhosseini *, Afshin Soltani, Hossein Ajamnoroozi
    To evaluate the effect of climate change on peanut production in Northern Iran on the basis of 2oC rise in temperature, a study was conducted using the SSM-Peanut. The simulation was done based on the long-term data obtained from synoptic stations in Guilan including Anzali, Astara, Kiashahr (Astaneh Ashrafieh), Lahijan, Rasht (Agriculture station), Rasht (Airport station), Roudsar and Talesh. When model was run for each year and each scenario, the following parameters were recorded in the outputs: days to beginning bloom, days to beginning pod, days to beginning seed, days to harvest maturity, maximum leaf area index, accumulated crop dry matter, seed yield, and pod yield. Data analysis: data analysis was done using SPSS 18. Furthermore, from ArcGIS was used for zoning of Guilan in terms of peanut production in the current condition and after the climate change. To compare the difference between peanut growth and yield in the current condition and when the climate change happens, t-test and discriminant analysis were used. The results showed that there is a statistically significant difference in terms of all parameters between the current condition and after climate change 2oC rise in temperature) in Guilan Province. With the rise temperature, average peanut growth period in Guilan decreased from 142 days to 123 days. Generally, the average peanut yield changes in Guilan with 2-degree rise in temperature is 8.73 percent more than that in the current condition.
    Keywords: ArcGIS zoning, climate change, peanut production, temperature rise}
  • سید علی نورحسینی*، محمدنقی صفرزاده، سید مصطفی صادقی
    به منظور بررسی اثر منطقه تولید و اندازه بذر بر شاخص های جوانه زنی و رشد هتروتروفیک گیاهچه بادام زمینی از آزمون های جوانه زنی استاندارد، سرما و پیری تسریع شده استفاده شد. این تحقیق در سال های 1389 تا 1391 در سه مزرعه بادام زمینی در شهرستان آستانه اشرفیه و آزمایشگاه زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت انجام شد. آزمون ها با استفاده از آزمایش فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به مرحله اجرا درآمد. فاکتور اول منطقه تولید بذر در سه سطح [نقره ده، امشل و بندر کیاشهر] و فاکتور دوم اندازه بذر در سه سطح [بزرگ، متوسط و کوچک] بودند. نتایج نشان داد که اثر منطقه تولید بر سرعت جوانه زنی (P<0.01) و ضریب یکنواختی جوانه زنی (P<0.05) معنی داری بود که بیشترین میانگین (به ترتیب 17/6 و 11/18 بر روز) در بذرهای امشل مشاهده شد. اثرمتقابل منطقه تولید در اندازه بذر بر شاخص میانگین سرعت جوانه زنی (P<0.05) معنی دار شد که بیشترین میانگین (22/282) متعلق به بذرهای بزرگ تولید شده در امشل بود. اثر منطقه تولید بر مقدار استفاده از ذخایر بذر در آزمون های جوانه زنی استاندارد (P<0.01) و سرما (P<0.05) معنی دار بود. اثر اندازه بذر بر مقدار استفاده از ذخایر بذر و نسبت ذخایر بذر مصرف شده در هر سه آزمون جوانه زنی (P<0.01) معنی دار شد. بیشترین مقدار استفاده از ذخایر بذر در منطقه امشل (استاندارد و سرما به ترتیب 562/0 و 440/0 میلی گرم در هر بذر) وجود داشت. همچنین بذرهای بزرگ بیشترین مقدار استفاده از ذخایر بذر (استاندارد، سرما و پیری به ترتیب 541/0، 470/0 و 277/0 میلی گرم در بذر) را از خود نشان دادند. بیشترین نسبت ذخایر بذر مصرف شده در بادام زمینی (استاندارد، سرما و پیری به ترتیب 371/1، 310/1 و 664/1 متعلق به بذرهای کوچک بود.
    کلید واژگان: بادام زمینی, بنیه بذر, پیری تسریع شده, ذخایر بذر, وزن بذر}
    Seyyed Ali Noorhosseini *, Mohammad Naghi Safarzadeh, Seyyed Mustafa Sadeghi
    To study the effect of production region and seed size on germination indices and heterotrophic growth components of peanut seedling, a study was performed in three peanut fields in Astaneh Ashrafieh and Agronomy Laboratory of Rasht Islamic Azad University from 2010 to 2012. This research was carried out using the standard germination, cold and accelerated aging tests. Tests were performed using factorial experiment with a completely randomized block design in 3 replications. The first factor was seed production region in 3 levels (Noghredeh, Amshal and Bandar-Kiyashahr) and the second factor was seed weight in 3 levels [large, medium and small]. The results indicated that the effect of production region on the germination speed (p
    Keywords: Seed size, Peanut, Germination, Heterotrophic growth, Production Region}
  • سید علی نورحسینی *، محمدنقی صفرزاده، سید مصطفی صادقی
    به منظور بررسی روند جوانه زنی، میزان مصرف و تبدیل مواد ذخیره شده بذرهای بادام زمینی تولید شده در سه مزرعه از آزمون جوانه زنی استاندارد استفاده شد. این مطالعه در آزمایشگاه زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت انجام شد. این تحقیق با استفاده از یکآزمایش فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. خصوصیات مورد بررسی عبارت بودند از: درصد تجمعی جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، یکنواختی جوانه زنی، طول ریشه چه، طول هیپوکوتیل، طول ساقه چه، طول گیاهچه، نسبت طولریشه چه به ساقه چه، وزن تر گیاهچه، میزان مصرف مواد ذخیره بذر، میزانتبدیلموادذخیرهشدهبذر و شاخص بنیه گیاهچه. فاکتور اول مزرعه تولید بذر در سه سطح (نقره ده و امشل و بندر کیاشهر) و فاکتور دوم نیز اندازه بذر در سه سطح (بزرگ، متوسطو کوچک) در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که بیشترین جوانه زنی تجمعی (67/86 درصد) در بذر تولید شده در مزرعه امشل بدست آمد. با رسیدن به روزهای آخر جوانه زنی تفاوت بین تیمارهای مختلف از لحاظ صفات طولی گیاهچه کم شد و در روز آخر عدم معنی داری را نشان داد. در کلیه مزارع تولید بذر بادام زمینی بذرهای درشت همواره وزن تر گیاهچه (5/5 گرم) بیشتری را نشان دادند. همچنین در این آزمون اثر مزرعه تولید بادام زمینی در اندازه بذر بر بنیه گیاهچه های بادام زمینی معنی دار بود که بیشترین بنیه گیاهچه (47/1461) از بذرهای درشت تولید شده در مزرعه امشل بدست آمد. اثر اصلی تیمارها نشان داد که بیشترین میزان مصرف مواد ذخیره شده در بذرهای تولید شده در مزرعه امشل (94/61 درصد) و بذرهای کوچک (38/63 درصد) وجود داشت. بیشترین میزانتبدیلموادذخیرهشده (170/55 درصد) بذر نیز در بذرهای کوچک تولید شده در مزرعه امشل مشاهده شد. به طورکلی بذرهای درشت تولید شده در منطقه امشل دارای کیفیت بالاتری بودند.
    کلید واژگان: بنیه طولی گیاهچه, جوانه زنی, اندازه بذر, مزرعه تولید, بادام زمینی}
    Seyed Ali Nourhoseini *, Mohammad Naghi Safarzadeh, Seyed Mostafa Sadeghi
    In order to evaluate the germination process, storage reserve loss and transform rate of peanut seeds produced in three was fieldusedstandard germination test.This study was performed in agronomy laboratory of Rasht branch Islamic Azad University. The test was performed using factorial experiment with randomized complete block design in 3 replications. First factor was seed production region in 3 levels (Noghredeh, Amshal and Bandar-Kiyashahr) and second factor was seed size in 3 levels (large, medium and small).The studied characteristics were including:cumulative germination percentage, germination rate, germination uniformity, radicle length, hypocotyl length, plumule length, seedling length, radicle/plumule ratio, seedling fresh water, storage reserve loss rate, storage reserve transform rate and seedling vigour index. Results indicated that the maximum cumulative germination percent (86.67 percent)was achieved in seeds produced in Amshal field. With reaching the final days of germination, difference between treatments according to seedling length traits was low and not significant at the end of the day.The maximum mean radicle length was obtained in Amshal seeds. In all seed production fields of peanut, large seed showed maximum seedling fresh weight(5.5 gr). Also in this test, the simple effect of peanut production region and Interaction of peanut production region in seed size were significant on seedling vigour of peanut. Maximum seedling vigour(1467.41)was obtained from large seeds produced in the region Amshal. The main effect of treatment showed that there was maximum storage reserve loss rate in seeds produced in Amshal field (61.94 percent) and small seeds(63.38 percent). The Maximum storage reserve transform rate(55.170 percent)was observed in small seeds produced in Amshal field.In general, large seeds produced in Amshal region had better quality.
    Keywords: Seedlinglengthvigour, Germination, seed size, production field, peanut}
  • نرگس جوکار، سید علی نورحسینی*

    تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر هیدروپرایمینگ بر جوانه زنی و بنیه گیاهچه گندم معمولی و ذرت صورت گرفت. دو آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه گیاهشناسی مرکز آموزش کشاورزی دانشگاه جامع علمی کاربردی استان گیلان در سال 1393 اجرا شد. فاکتور اول نوع بستر کشت در دو سطح (بستر ماسه و بستر کاغذ) و فاکتور دوم مدت زمان هیدروپرایمینگ در سه سطح (شاهد، 6 ساعت و 12 ساعت) بودند. نتایج نشان داد اثرات اصلی و اثرمتقابل بستر کشت در مدت زمان هیدروپرایمینگ بر صفات طول ریشه چه، طول ساقچه، طول گیاهچه و بنیه گیاهچه در هر دو گیاه گندم و ذرت معنی دار بودند (P<0.01). بیشترین میانگین این صفات طولی و بنیه گیاهچه در هر دو گیاه گندم و ذرت در تیمار بستر ماسه و 12 ساعت هیدروپرایمینگ بدست آمد. در این مطالعه تیمار شاهد کمترین مقادیر شاخص های درصد جوانه زنی (95/60 درصد) و سرعت جوانه زنی (32/7 بذر در روز) بذر گندم را نشان داد، درحالی که بعد از هیدروپرایمینگ بذرها، شاخص های درصد جوانه زنی (حدود 85 درصد) و سرعت جوانه زنی (حدود 10) افزایش قابل توجهی داشتند.

    کلید واژگان: بستر کشت, بنیه گیاهچه, شرایط جوانه زنی, قابلیت جوانه زنی}
  • سیدعلی نورحسینی، اسماعیل فلاحی*، معصومه سمیع زاده، نوشین بهشتی پور
    این مطالعه باهدف اولویت بندی مصرف گروه های گوناگون دارویی در شهرستان رشت با توجه به معیارهای چندگانه اقتصادی و درمانی، روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی را به کار بست. نتایج نشان دادند که گیاهان دارویی از نظر معیار ارزان بودن در اولویت قرار داشته، اما دسترسی به آن ها برای عموم نسبت به داروهای شیمیایی بسیار پایین تر است. هم چنین، عوارض داروهای شیمیایی به گونه ای شایان توجه بیش تر از گیاهان دارویی و داروهای گیاهی ارزیابی شد. از سوی دیگر، ماندگاری گیاهان دارویی در مقابل داروهای شیمیایی دارای وزن نسبی کم تری است. درنهایت، تلفیق بردار اولویت وزنی معیارها نسبت به هدف با اوزان نسبی گروه های دارویی نسبت به هر یک از معیارهای مورد نظر به منظور اولویت بندی نهایی داروها حاکی از آن بود که با وجود استفاده نسبی زیاد داروهای شیمیایی، مصرف این داروها و گیاهان دارویی به ترتیب با وزن های نسبی 40/0 و 39/0، چندان نسبت به هم دارای اولویت نمی باشد. براساس یافته های این پژوهش، ترغیب عمومی جامعه با پیش آگاهی از مزیت های اقتصادی و درمانی مصرف گیاهان دارویی به منظور ترویج و توسعه فرهنگ مصرف این گروه از داروهای مفید، ضروری به نظر می رسد.
    کلید واژگان: فرایند تحلیل سلسله مراتبی, گیاهان دارویی, داروهای شیمیایی, درمان بیماری ها, معیارهای اقتصادی}
    S. A. Noorhosseini, E. Fallahi *, M. Samizadeh, N. Beheshtipoor
    Considering economic and therapeutic criteria, this study aims to determine the priorities of use of different types of medicine in Rasht District using AHP. The results showed that medicinal plants took the first priority in terms of cost; however, their accessibility is much lower than chemical medicines. Negative complications of chemical medicines are evaluated significantly more than those of medicinal plants and herbal medicines. On the other hand, the survival of medicinal plants is lower compared to the chemical medicines. Finally, weighted priority vectors of criteria with regard to the goal and the weights of the medicine groups with regard to each of the criteria were integrated to determine the final priorities of medicines. Despite the relatively high use of chemical medicines, these medicines and medicinal plants, with weights of 0.40 and 0.39 respectively, would not be significantly prioritized to each other. Based on the findings, it is necessary to persuade consumers to promote consumption of medicinal plants through awareness to the economic and therapeutic advantages of these beneficial medications
    Keywords: Analytical Hierarchy Process (AHP), Medicinal Plants, Chemical Medicines, Disease Treatment, Economic Criteria}
  • Seyyed Ali Noorhosseini *, Esmaeil Fallahi, Sepideh Gholinezhad
    Aimed at identifying and prioritizing promoters and deterrent affecting seed production of medicinal plants, the present study was conducted in 2014. The Delphi method was conducted using a panel of 13 experts in Guilan Natural Resources and Agriculture Organization. In the first round of the study, multiple-response techniques were used for content analysis. Based on the results of the first round, the second round questionnaire was featuring a Likert type scale that was then filled out by the first round respondents. Next, by comparing the conventional techniques, data were analyzed for investigation. The use of ranking techniques led largely to the same results or results with slight differences. The study recommends devoting due attention to the technical and environmental conditions such as proper storage, to avoid the wasteful harvesting of seeds at risk, and to provide favorable conditions for the domestication of medicinal plants. In addition,, the role of research, training, and information dissemination of the economic benefits would receive high importance. Furthermore, designing and implementing a legal monitoring mechanism and an active and comprehensive policy making process, as well as providing facilities and equipment necessary for the preparation, cultivation, and harvest of seeds by decision-making, executive institutions, and organizations would  notably be effective to tackle the present challenges.
    Keywords: Medicinal Plants, Delphi method, Shannon Entropy, Triangular Fuzzy Numbers, seed production}
  • سید علی نورحسینی*، نرگس خاتون جوکار

    به منظور بررسی اثر مدت زمان و دمای پیش تیمار رطوبتی بر شاخص های جوانه زنی و بنیه گیاهچه شاهی در بسترهای مختلف، آزمایشی در سال 1393 در آزمایشگاه گیاهشناسی مرکز آموزش کشاورزی دانشگاه جامع علمی کاربردی استان گیلان به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتور های این تحقیق شامل دو نوع بستر جوانه زنی (کاغذ و ماسه)، مدت زمان پیش تیمار رطوبتی در سه سطح (بلافاصله، 6 ساعت، 12 ساعت) و دمای پیش تیمار رطوبتی در دو سطح  (15 و 25 درجه سانتی گراد) بودند.  نتایج نشان داد که بیشترین سرعت جوانه زنی (458/12) و ضریب سرعت جوانه زنی (897/24) در تیمار بستر ماسه با مدت زمان شش ساعت پیش تیمار رطوبتی با دمای 25 درجه سانتی گراد بدست آمد. همچنین بیشترین مقادیر میانگین سرعت جوانه زنی (955/4) و متوسط زمان جوانه زنی (655/1) در تیمار بستر کاغذ در بلافاصله پیش تیمار رطوبتی با دمای 15 درجه سانتی گراد مشاهده شد. شش ساعت پیش تیمار با دمای 15 درجه سانتی گراد در بستر ماسه بیشترین ضریب یکنواختی جوانه زنی (788/109) را نشان داد. بیشترین مقادیر شاخص بنیه گیاهچه (10761)، طول ریشه چه (832/55 میلی متر)، طول ساقه چه (720/53 میلی متر) و طول گیاهچه (610/107 میلی متر) در تیمار بستر کاغذ با مدت زمان دوازده ساعت پیش تیمار رطوبتی وجود داشت. به همین ترتیب بیشترین مقادیر این شاخص ها (با میانگین های 11976، 998/63 میلی متر و 070/57 میلی متر) در تیمار بستر کاغذ با دمای 25 درجه سانتی گراد مشاهده شد. بیشترین ضریب آلومتری (195/1) نیز در دمای 25 درجه سانتی گراد و در مدت زمان 12 ساعت پیش تیمار رطوبتی مشاهده شد. به طور کلی پیش تیمار رطوبتی بذر در مدت زما ن و دمای مناسب می تواند بهبود جوانه زنی و بنیه گیاهچه را به همراه داشته باشد که منجر به تولید بهتر خواهد شد.

    کلید واژگان: پرایمینگ بذر, طول گیاهچه, دما, مدت زمان}
  • سید علی نورحسینی*، نرگس خاتون جوکار، محمدرضا داداشی

    به منظور بررسی اثر بستر کشت و مدت زمان هیدروپرایمینگ بر جوانه زنی و بنیه گیاهچه ریحان، آزمایشی در آزمایشگاه گیاهشناسی مرکز آموزش کشاورزی دانشگاه جامع علمی کاربردی استان گیلان در سال 1393 اجرا شد. بررسی به صورت آزمایش فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. فاکتور های این تحقیق شامل دو رقم ریحان (سبز و بنفش)، دو نوع بستر جوانه زنی (کاغذ و ماسه) و مدت زمان هیدروپرایمینگ در سه سطح (شاهد، 6 ساعت، 12 ساعت) بودند. نتایج نشان داد که بیشترین مقادیر ضریب سرعت جوانه زنی (050/24) در رقم ریحان سبز در بستر جوانه زنی کاغذ و بدون پرایمینگ (شاهد) مشاهده شد. بیشترین مقادیر طول ساقه چه (667/30 میلی متر) و طول گیاهچه (000/69 میلی متر) مربوط به رقم ریحان بنفش و در مدت زمان پیش تیمار رطوبتی دوازده ساعت بود. بیشترین مقادیر سرعت جوانه زنی (625/9)، بنیه گیاهچه (222/742)، طول ریشه چه (778/43 میلی متر)، طول ساقه چه (444/30 میلی متر) و طول گیاهچه (222/74 میلی متر) در رقم ریحان بنفش در بستر جوانه زنی ماسه بدست آمد. همچنین رقم ریحان سبز در بستر کاغذ بالاترین ضریب یکنواختی جوانه زنی (328/54) را نشان داد. بیشترین مقدار نسبت طول ریشه چه به ساقه چه (700/1) مربوط به رقم ریحان سبز در بستر جوانه زنی ماسه وجود داشت. بیشترین شاخص بنیه گیاهچه (013/5508) در مدت زمان دوازده ساعت پیش تیمار رطوبتی بدست آمد. به همین ترتیب بیشترین مقدار درصد جوانه زنی (444/99) و متوسط جوانه زنی روزانه (040/9) در ریحان بنفش مشاهده شد. بیشترین مقدار ضریب آلومتری (005/1) مربوط به بستر جوانه زنی کاغذ مشاهده شد. به طور کلی پیش تیمار رطوبتی بذر می تواند بهبود جوانه زنی و بنیه گیاهچه را به همراه داشته باشد که منجر به تولید بیشتر ریحان سبز و بنفش خواهد شد.

    کلید واژگان: طول گیاهچه, پرایمینگ بذر, کیفیت بذر, بستر کشت, مدت زمان}
  • سید علی نورحسینی*، محمدنقی صفرزاده، سید مصطفی صادقی

    به منظور بررسی اثر منطقه تولید و وزن بذر بر برخی خصوصیات مرتبط با قابلیت جوانه زنی بذر و بنیه گیاهچه بذرهای بادام زمینی، تحقیقی در سال های 1389 تا 1391 در سه مزرعه تولید بذر بادام زمینی در شهرستان آستانه اشرفیه و آزمایشگاه زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت انجام شد. این تحقیق با استفاده از آزمون های جوانه زنی استاندارد، سرما و پیری تسریع شده اجرا شد. هر یک از آزمون ها با استفاده از آزمایش فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به مرحله اجرا درآمد. فاکتور اول منطقه تولید بذر در سه سطح [نقره ده و امشل و بندر کیاشهر] و فاکتور دوم نیز وزن بذر در سه سطح [سنگین (بذرهای دارای وزن بیشتر از 1 گرم)، متوسط (بذرهای دارای وزن بین 0/8 گرم و 1 گرم) و سبک (بذرهای دارای وزن کمتر از 0/8 گرم)] در نظر گرفته شدند. خصوصیات مورد بررسی عبارت بودند از: درصد جوانه زنی نهایی، بنیه گیاهچه، وزن خشک ریشه چه، وزن خشک هیپوکوتیل، وزن خشک ساقه چه، وزن خشک برگ های لپه ای و وزن خشک گیاهچه. نتایج نشان داد که اثر منطقه بر درصد جوانه زنی نهایی، بنیه گیاهچه و وزن خشک ریشه چه در کلیه آزمون ها معنی دار بود. وزن های بذر بادام زمینی نیز اثر معنی داری بر وزن خشک ریشه چه، وزن خشک هیپوکوتیل، وزن خشک ساقه چه، وزن خشک لپه ها و وزن خشک گیاهچه در کلیه آزمون ها داشت. اثر متقابل منطقه در وزن بذر بر بنیه گیاهچه بذرهای بادام زمینی در کلیه آزمون ها معنی دار بود. در آزمون پیری تسریع شده این اثر متقابل بر کلیه صفات مورد ارزیابی به جز وزن خشک لپه ها معنی دار شد. مقایسه میانگین صفات مورد بررسی نیز نشان داد که بیشترین مقدار پارامترهای بررسی شده در  بذرهای سنگین به دست آمده از منطقه امشل مشاهده شد. بیشترین درصد جوانه زنی با میانگین 86/67 درصد در بذر تولید شده در منطقه امشل و بیشترین بنیه گیاهچه نیز در بذرهای سنگین تولید شده در منطقه امشل با میانگین 54/24  (جوانه زنی استاندارد) بدست آمد.

    کلید واژگان: بادام زمینی, بنیه گیاهچه, جوانه زنی, منطقه تولید, وزن بذر}
    S.A. Noorhosseini *, M.N. Safarzadeh, S.M. Sadeghi

    To study the effect of production region and seed weight on some characteristics related with germinability and seedling vigour of peanut seeds, a research was performed in three peanut fields in Astaneh Ashrafieh and agronomy laboratory of Rasht branch Islamic Azad University during 2010 to 2012. This research was carried out using the standard germination test, cold and accelerated aging. For all tests a factorial experiment with a randomized complete block design in 3 replications was used. First factor was seed production region in 3 levels (Noghredeh, Amshal and Bandar-Kiyashahr) and second factor was seed weight in 3 levels [heavy (seeds heavier than 1 g), medium (seeds between 0.8 and 0.1 g) and light (seeds lighter than 0.8 g)]. The studied characteristics were including: final germination percentage, seedling vigour, radicle dry weight, hypocotyl dry weight, plumule dry weight, cotyledons dry weight and seedling dry weight. Results indicated that effect of region on the final germination percentage, seedling vigour and radicle dry weight were significant in all tests. Peanut seed weights also had a significant effect on radicle dry weight, hypocotyl dry weight, plumule dry weight, cotyledons dry weight and seedling dry weight in all tests.  Interaction of the region and seed weight on the seedling vigour of peanut seeds was significant in all tests. In accelerated ageing test, this interaction was significant on all the studied characteristics except for cotyledons dry weight. Mean comparison of studied characteristics also indicated that the greatest amount of studied parameters was observed from heavier seeds of Amshal region. The maximum germination percentage was detected in seeds produced in Amshal region with average of 86.67%. Also, maximum seedling vigour was achieved in heavy seeds produced in Amshal region with an average 54.24 (standard germination).

    Keywords: germination, Peanut, Production Region, Seed weight, Seedling vigour}
  • سینا سیاوش مقدم*، امیر رحیمی، سید علی نورحسینی، امید محمدی، ویدا قاسمی

    به منظور بررسی اثرپیش تیماربذرباسالیسیلیکاسیدبرخصوصیات گیاهچه و قابلیت جوانه زنی بذرهای پیرشده شنبلیله، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با چهار تکرار در آزمایشگاه زراعت و تکنولوژی بذر دانشگاه ارومیه در سال 1394 انجام گرفت. تیمارها شامل سطوح مختلف پیری تسریع شده (بدون پیری، 24 و 48 ساعت) در رطوبت نسبی 95 درصد و دمای 45 درجه سانتی گراد و پرایمینگ با هورمون سالیسیلیک اسید (شاهد، 1700 و 2800 میکرومولار) بودند. نتایج نشان داد تیمار 48 ساعت پیری در شرایط بدون پرایمینگ باعث کاهش معنی دار شاخص های درصدجوانه زنی، بنیه طولی گیاهچه، بنیه وزنی گیاهچه، سرعتجوانه زنی، ضریبسرعتجوانه زنی، متوسط جوانه زنیروزانه، ضریب یکنواختی جوانه زنی، انرژی جوانه زنی، حداکثرمیانگین جوانه زنی روزانه و ارزش جوانه زنی گردید. زمانی که بذرهای پیر شده در شرایط پرایمینگ سالیسیلیک اسید 2800 میکرومولار قرار قرار داده شد، این شاخص ها به طور معنی داری افزایش پیدا کرد، به طوری که درصد جوانه زنی از 41 درصد به 100 درصد رسید. در این مطالعه پرایمینگ با سالیسیلیک اسید 2800 میکرومولار درصدآببافت گیاهچه را در شرایط 48 ساعت پیری به 48/94 درصد رساند. پیری تسریع شده به مدت 48 ساعت به طور معنی داری باعث کاهش صفات طولی و وزنی گیاهچه گردید. بیشترین میانگین صفات طول گیاهچه، وزن خشک ساقه چه و گیاهچه در بذرهای تیمار شده با سالیسیلیک اسید 2800 میکرومولار مشاهده شد. به طورکلی توصیه می شود برای افزایش کیفیت بذر شنبلیله، بایستی بذر در شرایط مطلوب (دما و رطوبت مناسب) نگهداری گردد. پرایمینگ با سالیسیلیک اسید نیز می تواند کیفت بذر را بهبود بخشد.

    کلید واژگان: پرایمینگ, پیری تسریع شده, سالیسیلیک اسید, شاخص های جوانه زنی, بنیه گیاهچه}
  • ارزیابی شاخص های انرژی، ارزش و قدرت جوانه زنی بذر در بادام زمینی (Arachis hypogaea L)
    سیدعلی نورحسینی *، محمدنقی صفرزاده، سیدمصطفی صادقی
    این تحقیق با هدف ارزیابی شاخص های انرژی، ارزش و قدرت جوانه زنی بذر بادام زمینی، در آزمایشگاه زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت در سال 1390 انجام گرفت. این تحقیق با استفاده از آزمون های جوانه زنی استاندارد، سرما، پیری تسریع شده و پیش تیمار اجرا شد. هر یک از آزمون ها با استفاده از آزمایش فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به مرحله اجرا درآمد. بذرهای مورد بررسی از مناطق نقره ده، امشل و کیاشهر تهیه شد و بذرهای حاصل از نیام های هر منطقه به سه دسته سنگین، متوسط و سبک تقسیم بندی شدند. به منظور پیش تیمار رطوبتی و اسمزی بذر بادام زمینی به ترتیب از آب مقطر با اسیدیته خنثی و محلول کلرید کلسیم با غلظت 1/0 درصد استفاده شد. نتایج نشان داد که اثر منطقه تولید بذر بر شاخص های انرژی، ارزش و قدرت جوانه زنی در آزمون های جوانه زنی استاندارد و سرما (P<0.01) معنی دار بود که بیشترین میانگین این شاخص ها متعلق به منطقه امشل بود. در آزمون پیری تسریع شده نیز اثر متقابل منطقه تولید در اندازه بذر بر شاخص های مذکور (P<0.01) معنی دار بود که بیشترین مقادیر را در بذرهای سنگین وزن تولید شده در منطقه امشل نشان داد. اثر نوع پیش تیمار بر انرژی و ارزش جوانه زنی (P<0.05) معنی دار بود. به طوری که پیش تیمار اسمزی دارای بیشترین انرژی و ارزش جوانه زنی بودند. اثر متقابل نوع پیش تیمار در مدت زمان آن بر شاخص قدرت جوانه زنی (P<0.05) نیز، بیشترین قدرت جوانه زنی را در 120 دقیقه پیش تیمار اسمزی نشان داد.
    کلید واژگان: وزن بذر, بادام زمینی, پیش تیمار, جوانه زنی, منطقه تولید}
    Evaluation of Energy, Value and Vigour of Seed Germination in Peanut (Arachis hypogaea L)
    Noorhosseini S.A.*, Mohammad Naghi Safarzadeh, Seyyed Mustafa Sadeghi
    This study aimed to evaluation of energy, value and vigour of seed germination in peanut, a research was performed in agronomy laboratory of Rasht branch Islamic Azad University during 2011. This research was carried out using tests of standard germination, cold, accelerated aging and priming. Any of mentioned tests were performed using factorial experiment with randomized complete block design in 3 replications. Seeds were obtained region of Noghredeh, Amshal and Kiyashahr. Seeds were classified into three categories: heavy, medium and light. In order to hydropriming and osmopriming of peanut seeds was used distilled water at neutral pH and calcium chloride solution with 0.1% concentration, respectively. Results indicated that effect of production region on the germination energy, value and vigour were significant in standard germination and cold tests (P <0.01) that the maximum means were in the Amshal region. Also, interaction of the region in seed weight on these indexes was significant (P <0.01) in accelerated aging test that greatest amount of studied parameters was observed from heavyweight seeds of Amshal region. The effect of priming type were significant (P <0.05) on germination energy and value. The maximum germination energy and value was related to osmopriming. Interaction of priming type in priming time (P <0.05) showed that the maximum germination vigour were in the treatment of osmopriming during 120 minutes.
    Keywords: Seed weight, Peanut, Priming Germination, Production Region}
  • سید علی نور حسینی*، محمد نقی صفر زاده، سید مصطفی صادقی
    مقدمه

    بادام زمینی (Arachis hypogaea L.) یکی از مهم ترین و اقتصادی ترین دانه های روغنی در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری است که بیشتر به منظور تولید روغن  و پروتئین کشت می شود (Maiti and Ebeling, 2002; Smartt, 1994). هیدروپرایمینگ منجر به افزایش قوه نامیه بذور بادام زمینی می گردد (Ponnuswamy and Karivaratharaju, 1993). اسموپرایمینگ بذر بادام زمینی با استفاده از کلرید کلسیم سبب افزایش درصد جوانه زنی آن می گردد. علاوه بر این در خصوصیات گیاهچه های حاصل از عمل جوانه زنی نیز در محلول های محتوی کلرید کلسیم اختلافات معنی داری مشاهده شد (Datta et al., 1990). رشد هتروتروفیک گیاهچه ها را می توان به دو بخش تقسیم کرد که یکی وزن ذخایر بذر انتقال یافته یا پویا شده و دیگری کارایی تبدیل ذخایر بذر انتقال یافته به بافت گیاهچه می باشد (Zeinali and Soltani, 2001; Soltani et al., 2002; Soltani et al., 2006). که این مراحل به شدت تحت تاثیر کیفیت بذر قرار می گیرند (De Figueiredo et al., 2003). بنابراین، پژوهش حاضر به منظور مقایسه اثرات پرایمینگ بذر بر جوانه زنی و رشد هتروتروفیک گیاهچه های بادام زمینی انجام شد.

    مواد و روش ها

    این بررسی در آزمایشگاه زراعت و تکنولوژی بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی رشت بر اساس آزمایشی فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتورها شامل اندازه بذر در دو سطح (متوسط: کوچکتر از 1 گرم و درشت: بزرگتر از 1 گرم)، پرایمینگ در دو سطح (هیدروپرایمینگ و اسموپرایمینگ) و نیز تیمارهای مدت زمان پرایمینگ در چهار سطح (30، 60، 90 و 120 دقیقه) بودند.به منظور اعمال تیمارهای هیدروپرایمینگ و اسموپرایمینگ بذور بادام زمینی به ترتیب در آب مقطر و محلول کلرید کلسیم با غلظت 0/1 درصد قرار گرفتند. این آزمون با تعداد 150 عدد بذر از هر تیمار آزمایشی به صورت سه تکرار 50 بذری انجام گرفت. قبل از انجام پرایمینگ، ضدعفونی بذرهای بادام زمینی با استفاده از کلرید جیوه یک درصد صورت گرفت (Nautiyal, 2009).  سپس بذور به مدت یک و نیم ساعت خشک شدند. جهت آزمون جوانه زنی استاندارد به طور همزمان در بستر کشت قرار گرفتند. برای انجام آزمون جوانه زنی استاندارد، هر یک از تیمارها برای مدت 10 روز در حرارت ثابت 25 درجه سانتی گراد درون ژرمیناتور در شرایط جوانه زنی قرار گرفتند. جهت انجام این آزمون از روش جوانه زنی بین کاغذ مرطوب استفاده شد. ظرف های در نظر گرفته شده با هیپوکلریت سدیم 15 درصد ضد عفونی شدند (Hampton and TeKrony, 1995). شناسایی و شمارش گیاهچه های طبیعی و غیرطبیعی بر اساس دستورالعمل ایستا از روز 5 تا 10 صورت گرفت (ISTA, 2011; Don, 2009). در آخرین روز آزمون جوانه زنی، گیاهچه ها و اجزای آن به مدت 24 ساعت درون آون با دمای 60 درجه سانتی گراد خشک شدند (Maiti and Ebeling, 2002). شاخص ها و صفات مورد ارزیابی در این پژوهش شامل: درصد جوانه زنی نهایی، سرعت جوانه زنی، ضریب یکنواختی جوانه زنی، ضریب سرعت جوانه زنی، میانگین زمان جوانه زنی، میانگین جوانه زنی روزانه ، وزن خشک کل، وزن خشک گیاهچه، وزن خشک ریشه چه، وزن خشک ساقه چه، وزن خشک هیپوکوتیل، وزن خشک باقیمانده بذر، مقدار ذخایر بذر مصرفی، کارایی مصرف ذخایر بذر، کسر ذخایر بذر مصرفی، طول ریشه چه، طول هیپوکوتیل، طول ساقه چه، طول گیاهچه، بنیه طولی و بنیه وزنی گیاهچه مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار MSTAT-C و مقایسه میانگین به روش LSD انجام شد.

    نتایج و بحث

    نتایج نشان داد که اثر اندازه بذر بادام زمینی بر تمامی شاخص ها و صفات رشد هترتروفیک (در سطح احتمال 1 درصد) معنی دار بود. اثر نوع پرایمینگ بر خصوصیات مورد بررسی (در سطح احتمال 5 درصد) معنی دار بود، نتایج نشان داد که بیشترین درصد جوانه زنی (17/79 درصد)، متوسط سرعت جوانه زنی، میانگین جوانه زنی روزانه و ضریب یکنواختی جوانه زنی مربوط به تیمار اسموپرایمینگ بود. اثر نوع پرایمینگ در مدت زمان پرایمینگ نشان داد که حداکثر کارایی مصرف ذخایر بذر و کسر ذخایر مصرفی بذر در تیمار اسموپرایمینگ به مدت 60 دقیقه مشاهده شدند. همچنین حداکثر بنیه وزنی گیاهچه در تیمار اسموپرایمینگ به مدت 120 دقیقه مشاهده شد. تاثیر اندازه بذر در نوع و مدت زمان پرایمینگ بر بنیه، طول گیاهچه و کارایی مصرف ذخایر بذر معنی دار بود (در سطح احتمال 5 درصد) و بیشترین مقادیر آن در تیمارهای هیدروپرایمینگ به مدت 90 و 120 دقیقه مشاهده گردید. بیشترین ضریب سرعت جوانه زنی و میانگین زمان جوانه زنی به ترتیب در تیمارهای هیدروپرایمینگ به مدت 30 دقیقه و اسموپرایمینگ به مدت 90 دقیقه مشاهده گردید. در مجموع بیشترین میزان جوانه زنی و رشد هتروتروفیک در اسموپرایمینگ با کلریدکلسیم1/ 0 درصد بدست آمد. رانگاسوامی و همکاران (Rangaswamy et al., 1993) و نیز (Narayanaswamy and Channrayappa, 1997) گزارش کردند که بذرهای بادام زمینی خیس خورده در کلرید کلسیم با غلظت 0/4 و 0/5 درصد، باعث افزایش درصد جوانه زنی شد و بالاترین نسبت ساقه چه به ریشه چه را در گیاهچه های بادام زمینی به همراه داشت. بعلاوه مصرت و همکاران (Massarat et al., 2013) گزارش دادند که شاخص های جوانه زنی به طور معنی داری توسط تیمارهای پرایمینگ تحت تاثیر قرار گرفتند. استفاده از کلرید کلسیم سبب ایجاد بالاترین شاخص بنیه در بادام زمینی گردید. فو و همکاران (Fu et al., 1993) نیز گزارش کردند که پرایمینگ بادام زمینی با کلسیم افزایش قدرت گیاهچه ها را به همراه دارد. به طور کلی اسموپرایمینگ با کنترل جذب آب، بهبود غشاء پلاسمایی، کاهش نشت الکترولیت ها منجر به بهبود شاخص بنیه بذر می گردد (Koocheki and Sarmadnia, 2007).

    کلید واژگان: بذر بادام زمینی, ذخایر بذر, رشد هتروتروفیک, کلرید کلسیم}
    Seyyed Ali Noor Hossaini *, Mohammad Naghi Safarzadeh, Seyyed Mustafa Sadeghi
    Introduction

    The Peanut (Arachis hypogaea L.) is one of the most important and most economical oilseed crops in tropical and subtropical regions, mostly cultivated in order to produce oil and protein (Maiti and Ebeling, 2002; Smartt, 1994). Hydropriming increases viability in peanut seeds (Ponnuswamy and Karivaratharaju, 1993).  Osmopriming peanut seed using calcium chloride increases the percentage of germination. In addition, significant changes can be observed in many germinated seedling characteristics in solutions containing calcium chloride (Datta et al., 1990). Heterotrophic growth of seedlings can be divided into the two components; 1. Weight seed reserves transferred and 2. Conversion efficiency of seed reserves transferred to the seedling tissue (Zeinali and Soltani, 2001; Soltani et al., 2002; Soltani et al., 2006) that this steps is strongly influenced by the quality of the seed (De Figueiredo et al., 2003). Therefore, present study was conducted in order to evaluate the effect of seed priming on germination and heterotrophic growth of peanut seedlings.

    Materials and Methods

    The present study was conducted at factorial experiment based on randomized complete block design at Faculty of Agriculture, Islamic Azad University of Rasht. Experimental treatments were 2 levels of seed size (medium and large), 2 levels of priming type (hydropriming and osmopriming) and 4 levels of priming time (30, 60, 90 and 120 minutes). In order to hydropriming and osmopriming of peanut seeds was used distilled water at neutral pH and calcium chloride solution with a concentration of 0.1%, respectively. The experiment was conducted with 150 seeds of each experimental treatment in 3 replicates of 50 seeds. Before performing priming, disinfection of seeds peanuts using mercuric chloride was 1% (Nautiyal, 2009). Time drying primed seeds was half an hour. For standard germination test, each treatment for 10 days at a constant temperature of 25 ° C was the germination germinator. For this test the germination was used from method of between wet papers (Hampton and TeKrony, 1995). Identify and counting of normal and abnormal seedlings from day 5 to 10 was based on ISTA instructions (ISTA, 2011; Don, 2009). On the last day of the test germination, seedlings and its components dried in the oven at 60 ° C for 24 hours (Maiti and Ebeling, 2002). In this study, the Indexes and traits included: Final Germination Percentage, Germination Rate, Mean Velocity Germination, Coefficient of Germination Speed, Mean Germination Time, Mean daily Germination, Coefficient of Uniformity of Germination (Germination Indexes), Total Dry Weight, Seedling Dry Weight, Radicle Dry Weight, Plumule Dry Weight, Hypocotyl Dry Weight, Fragment Seed Dry Weight, Seed Reserve Use Rate, Seed Reserve utilization Efficiency, Seed Use Reserve Fraction (Seedlings Heterotrophic Growth), Radicle Length, Hypocotyl Length, Plumule Length, Seedling Length (Length traits), Seedling  Length Vigour Index and Seedling  Weight Vigour Index.  The data obtained was analyzed using the software MSTAT-C. In addition to analysis of variance, LSD method was used to Comparisons of average data.

    Results and Discussion

    The results showed that effect of peanut seed size on all indices (other than coefficient of germination speed) and components of heterotrophic growth was significant (P <0.01). The effect of priming type (P <0.05) showed that the maximum germination percentage (79.17 percent), mean velocity germination, mean daily germination and coefficient of uniformity of germination was related to osmopriming. Effect of priming type in priming time (P <0.05) showed that the maximum Seed Reserve utilization Efficiency and Seed Use Reserve Fraction were in the treatment of osmopriming during 60 minutes. Also, maximum seedling weight vigour index was in treatment of osmopriming during 120 minutes. The effect of seed size, priming type and priming time (P <0.05) showed that the maximum  seedling length vigour and  Seed Reserve utilization Efficiency were in 90 and 120 minutes hydropriming, respectively and  maximum coefficient of germination speed and mean germination time were in 30 hydropriming and 90 minutes osmopriming, respectively. The overall, maximum germination and heterotrophic growth was obtainedin osmopriming with calcium chloride 0.1%. Rangaswamy et al. (1993) and also Narayanaswamy and Channarayappa (1997) showed that the maximum percentage of germination the seeds of peanuts were in calcium chloride of 0.4 and 0.5 percent, respectively. also, Massarat et al. (2013) reported that the germination percentage and other indices of germination were under the influence of priming had significant differences. Use of calcium chloride caused the maximum vigour index in peanuts. Fu et al. (1993) also reported that priming peanuts with calcium chloride has to increase vigour index. In general, osmotic priming to control water absorption, improved the plasma membrane, reducing the loss of electrolytes, improve the vigour in seeds (Koocheki and Sarmadnia, 2007).

    Keywords: Calcium chloride, Heterotrophic growth, Peanut seed, Seed reserves}
  • مصطفی نصرالهی، محمدصادق اللهیاری، شهرام صداقت حور، سیدعلی نورحسینی
    به منظور بررسی دلایل عدم موفقیت تعاونی های چایکاران مطالعه ای با استفاده از روش تحقیق توصیفی- همبستگی در استان گیلان صورت گرفت. جامعه آماری در این تحقیق شامل کلیه مدیران عامل، کارکنان، اعضای هیئت مدیره و اعضای عادی شرکت های تعاونی چایکاران استان گیلان (38736 نفر) بود. در این تحقیق براساس جدول کرجسی و مورگان 400 نفر با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. پرسش نامه به عنوان ابزار پژوهش، جهت جمع آوری داده ها مورد استفاده قرار گرفت که روایی آن توسط پانل متخصصان و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ در مرحله پیش آزمون (904 /0) تایید شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و نیز تحلیل عاملی اکتشافی تحت نرم افزار آماری SPSS16 استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که در کل هفت عامل آموزشی، مشارکتی، حمایتی، توسعه ای، مدیریتی، مسئولیتی و دولتی در مجموع توانستند 034 /71 درصد از عوامل موثر بر عدم موفقیت تعاونی های چایکاران استان گیلان را تبیین کنند. به طور کلی مهم ترین عوامل موثر بر عدم موفیقت تعاونی های چایکاران به ترتیب عبارت بودند از: ناکافی بودن حمایت های دولتی، عدم ارتباط مناسب بین تولیدو بازاریابی، عدم بازاریابی مناسب محصولات، سیاست های اعتباری نادرست، نبود همبستگی میان اعضا، ناآشنایی اعضا با اصول تعاونی، عدم بهره مندی از اعتبارات و تسهیلات دولتی و بی توجهی به سرمایه گذاری بلندمدت.
    کلید واژگان: تعاونی, چایکاران, کارشناسان, استان گیلان}
    M. Nasrolahi Allahyari, Sh. Sedaghathoor, S. A. Noorhosseini
    In order to evaluate the factors affecting the failure of tea farmer cooperatives in Guilan Province a descriptive-correlation study was designed. The statistical population consisted of tea farmer cooperatives’ members and board of directors (N=38736). According to Kerjci and Morgan’s sample size table for the given population, 400 people selected as statistical sample by using stratified sampling method. The instrument used in this study was a questionnaire whose validity was confirmed by university faculty members and Cooperative Organization experts. The estimated reliability in pilot study, using Cronbach’s Alpha, was 0.904, which was an acceptable reliability. Descriptive and inferential statistics used for data analysis. SPSS16 software was used for data analysis. Results of the factor analysis revealed that seven factors such as educational, participatory, supportive, developmental, managerial, responsibility and governeral affect the failure of tea farmer cooperatives. These factors accounted for 71.034% of variance of effective factors in the failure of tea farmer cooperatives. In general, the main factors affected the failure of the tea cooperatives were: insufficient government support, lack of proper communication between production and marketing, lack of proper marketing of products, improper credit policies, and lack of solidarity among members, lack of familiarity with the principles of cooperative members, non-governmental and non-profit credit facilities due to long-term investment.
    Keywords: Cooperative, Tea Farmer, Experts, Guilan Province}
  • سید علی نورحسینی*، محمدنقی صفرزاده، سید مصطفی صادقی

    به منظور بررسی بنیه گیاهچه بادام زمینی از آزمون های پیری تسریع شده و سرما استفاده شد. این تحقیق در سال های 1389 تا 1391 در سه مزرعه تولید بذر بادام زمینی در شهرستان آستانه اشرفیه و آزمایشگاه زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت انجام شد. از آزمایش فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار استفاده شد. فاکتور اول منطقه تولید بذر در سه سطح (نقره ده، امشل و بندر کیاشهر) و فاکتور دوم نیز اندازه بذر در سه سطح (بزرگ، متوسط و کوچک) در نظر گرفته شدند. نتایج تجزیه واریانس اطلاعات به دست آمده نشان داد که منطقه تولید بذر اثر معنی داری بر بنیه طولی گیاهچه، طول ریشه چه، طول هیپوکوتیل و نسبت طول ریشه چه به ساقه چه در آزمون های سرما و پیری تسریع شده داشت، در حالی که اثر منطقه بر طول ساقه چه و طول گیاهچه فقط در آزمون پیری تسریع شده معنی دار شد. اندازه های بذر بادام زمینی نیز اثر معنی داری بر وزن تر گیاهچه، طول ریشه چه و نسبت طول ریشه چه به ساقه چه در هر دو آزمون داشت، اما این اثر بر بنیه طولی گیاهچه، طول هیپوکوتیل، طول ساقه چه و طول گیاهچه فقط در آزمون پیری تسریع شده معنی دار شد. اثر متقابل منطقه در اندازه بذر بر بنیه طولی گیاهچه بادام زمینی در هر دو آزمون معنی دار بود. در آزمون پیری تسریع شده این اثر متقابل بر کلیه صفات مورد ارزیابی معنی دار شد. مقایسه میانگین صفات مورد بررسی نیز نشان داد که بیشترین بنیه گیاهچه در بذرهای بزرگ تولید شده در منطقه امشل با میانگین 1170/72 (آزمون پیری تسریع شده) بدست آمد.

    کلید واژگان: اندازه بذر, بادام زمینی, بنیه گیاهچه, جوانه زنی, منطقه تولید}
  • داریوش عشوری*، سیدعلی نورحسینی، محمدصادق اللهیاری، اصغر باقری
    این مطالعه به منظور بررسی عوامل موثر بر پذیرش کنترل بیولوژیک کرم ساقه خوار برنج (استفاده از زنبور تریکوگراما) در شرق استان گیلان در سال 1392 انجام شده است. برای انجام این مطالعه با استفاده از جدول حداقل حجم نمونه بارتلت و همکاران، 370 نفر به عنوان نمونه آماری بودند که برای جلوگیری از خطای حاصل از عدم برگشت پرسشنامه ها، تعداد 400 کشاورز به عنوان حجم نمونه نهایی انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز از طریق تکمیل پرسشنامه از شالیکاران نمونه به دست آمد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از یک مدل اقتصاد سنجی به نام لاجیت استفاده شد. نتایج نشان داد مهم ترین عوامل در پذیرش فناوری زنبور تریکوگراما سطح تحصیلات شالیکاران، مشارکت و همکاری، میزان تولید برنج، کل هزینه کشاورزی، تعداد طیور و تعداد اعضای خانواده شالیکاران بود. به غیر از دو عامل تعداد طیور و تعداد اعضای خانواده که اثر منفی در احتمال پذیرش این تکنولوژی داشتند بقیه عوامل دارای تاثیر مثبت بودند
    کلید واژگان: کنترل بیولوژیک, کرم ساقه خوار, زنبور تریکوگراما, مدل لاجیت, شالیکاران, گیلان}
    This study was to investigate the factors influencing adoption of biological control of rice stem borer (using Trichogramma wasps) which carried out in the East Gila province in 2013. In this study، by using a minimum sample size of Bartlett et al، 370 patients were sampled to avoid errors resulting from non-returned questionnaires; the sample size was selected as 400 farmers. Information required by the questionnaire paddy fields samples were obtained and analyzed. For the analyzing of data in from of econometric model called the Longitudes. The results showed that the most important factors in technology adoption were Trichogramma paddy fields education، participation and collaboration، rice production، agricultural cost، number of birds and number of family members of paddy fields. Apart from two factors: the number of birds and number of family members who had a negative effect on the probability of acceptance of this technology has had a positive impact
    Keywords: Biological Control, Stem Borer, Trichogramma Wasps, Logit Models, Paddy farmers, Guilan}
  • داریوش عشوری، سیدعلی نورحسینی، محمدنقی صفرزاده
    به منظور بررسی اثر تراکم بوته و آرایش کاشت گل گاوزبان ایرانی آزمایشی با دو عامل آرایش کاشت (مربع و مستطیل) و تراکم بوته (2، 4، 6 و 8 بوته در متر مربع) به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار طی سال زراعی 89-1388 در روستای لات محله اشکورات استان گیلان به اجرا درآمد. خصوصیاتی هم چون عملکرد گل خشک، وزن خشک بوته، تعداد ساقه گل دهنده در بوته، تعداد گل در گل آذین، ارتفاع بوته و طول گل اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که اثر تراکم بوته بر عملکرد گل خشک، وزن خشک بوته، تعداد ساقه گل دهنده در بوته، تعداد گل در گل آذین و طول گل در سطح احتمال 1 درصد و بر ارتفاع بوته در سطح احتمال 5 درصد معنی دار بود. آرایش کاشت و همچنین اثر متقابل تراکم در آرایش کاشت تاثیری بر عملکرد گل خشک و سایر پارامترهای مورد سنجش نداشت. بیشترین عملکرد گل خشک (2/791 کیلوگرم در هکتار) در تراکم 6 بوته در متر مربع بدست آمد. هم چنین بیشترین وزن خشک گل تک بوته، وزن خشک بوته، تعداد ساقه گل دهنده در بوته، تعداد گل در گل آذین، طول گل و ارتفاع بوته در تراکم 2 بوته در متر مربع بدست آمد.
    کلید واژگان: گیاه دارویی, گل گاوزبان ایرانی, عملکرد گل خشک, گل آذین, ارتفاع بوته, طول گل}
    D. Ashoori, S.A. Noorhosseini, M.N. Safarzadeh
    To study the effect of plant density and planting pattern on Iranian ox-tongue, an experiment carried out with two factors: planting pattern (square and rectangular pattern) and plant density (2, 4, 6, 8 plant m-2) in a factorial test performed based on RCBD in 3 replications during 2009-2010 in Latmahalleh Eshkevarat village in Guilan province, Iran. Characteristics that measured included: dry flowers yield, plant dry-weight, number of inflorescence per plant, number of flower per inflorescence, plant height and flower length. The results indicated that effect of plant density on dry flowers yield, plant dry weight, number of inflorescence per plant, number of flower per inflorescence and flower length (P
    Keywords: Medicinal plant, Iranian ox, tongue, Dry flower yield, Inflorescence, Plant height, Length of flower}
  • S. A. Noorhosseini, P. Doozandeh Allahyari, D. Ashoori
    This study was carried out to analyze the entrepreneurial characteristics among 3792 students of agriculture faculties at the University of Tehran (N1=1825)، Islamic Azad University of Rasht (N2=815) and Karaj (N3=1152) branches by a survey design in 2011. The statistical sample size consisted of 250 agricultural students (100 respondents from Tehran University and 150 respondents from Islamic Azad University of Rasht and Karaj branches) using by Bartlet et al. Least Sample Tables for given population. Data were collected by questionnaire. Fuzzy screening method of triangular numbers was used to analyze and prioritize variables. Results showed that the most important entrepreneurial characteristics of students were: need to success، independency، creativity and self-confidence، respectively. The most effective educational methods to entrepreneurship were also educational trips in order to make students familiar with job opportunities، using methods which lead to create creative thinking in students، use of modern teaching methods along with educational technologies، inviting successful entrepreneurs and experts and doing new project during their courses.
    Keywords: Agricultural entrepreneurship, agricultural educational methods, agricultural students, fuzzy analyze}
  • Seyyed Ali Noorhosseini, Niyaki, Mohammad Sadegh Allahyari
    This study was carried out to identify Technical-Agronomic Factors Impressible from Fish Farming in Rice Fields. This investigation carried out by descriptive survey during July-August 2009. Studied cities including Talesh, Rezvanshahr and Masal set in Tavalesh region near to Caspian Sea, North of Iran. The questionnaire validity and reliability were determined to enhance the dependability of the results. Data were collected from 184 respondents (61 adopters and 123 non-adopters) randomly sampled from selected villages and analyzed using logistic regression analysis. Results showed that there was a significant positive relationship (p<0.05) between biological control of pests in rice fields and the fish farming in rice fields. Also, there was a significant negative relationship (p<0.10) between the fish farming in rice fields and variables of quantity using pesticide of Diazinon in rice fields and number of plows in rice fields.
    Keywords: Rice, Fish Farming, Technical, Agronomic Factors, Pest, Weed, Plow, Fertilizer}
فهرست مطالب این نویسنده: 22 عنوان
  • دکتر سید علی نورحسینی
    نورحسینی، سید علی
    (1396) دکتری زراعت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان
  • نویسندگان همکار
  • دکتر محمدصادق اللهیاری
    : 5
    اللهیاری، محمدصادق
    دانشیار گروه مهندسی کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
  • دکتر افشین سلطانی
    : 2
    سلطانی، افشین
  • دکتر سید مصطفی صادقی
    : 1
    صادقی، سید مصطفی
    دانشیار اصلاح نباتات، زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان
  • دکتر شهرام صداقت حور
    : 1
    صداقت حور، شهرام
    استاد باغبانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
بدانید!
  • این فهرست شامل مطالبی از ایشان است که در سایت مگیران نمایه شده و توسط نویسنده تایید شده‌است.
  • مگیران تنها مقالات مجلات ایرانی عضو خود را نمایه می‌کند. بدیهی است مقالات منتشر شده نگارنده/پژوهشگر در مجلات خارجی، همایش‌ها و مجلاتی که با مگیران همکاری ندارند در این فهرست نیامده‌است.
  • اسامی نویسندگان همکار در صورت عضویت در مگیران و تایید مقالات نمایش داده می شود.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال