دکتر فاطمه رضایی
-
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر خود تنظیمی بر تبحر حرکتی و مهارت اجتماعی کودکان پیش دبستانی بااختلال هماهنگی رشدی بود. روش پژوهش نیمه تجربی و از نوع طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش کودکان بادامنه سنی 7-4 سال دارای اختلال هماهنگی رشدی شهرستان بابل بود که 30 نفر از آنها به روش هدفمند انتخاب و پس از اجرای پیش آزمون به روش تصادفی ساده در دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه اختلال هماهنگی رشدی ویلسون (2007)، برونینکس- اوزرتسکی (1978) و مهارت اجتماعی گرشام والیوت (1990) استفاده شد. گروه ها به مدت 16 جلسه، دو جلسه در هفته و هر جلسه 60 دقیقه مطابق با روش آموزشی تمرین کردند و در پایان هفته هشتم پس آزمون انجام شد. تجزیه وتحلیل آماری با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس و نرم افزار اس پی اس اس (نسخه22) در سطح معنی داری P≤0.05 انجام شد. نتایج نشان داد که خودتنظیمی بر مهارت حرکتی درشت (0.002p= و F=0.434)، مهارت حرکتی ظریف (0.001p= و F=0.820)، مهارت حرکتی ظریف و درشت (0.0031p= و F=1.153) و مهارت اجتماعی (0.0046p= و F=0.056) اثر معنی داری داشته است. در نتیجه خودتنظیمی بر رشد حرکتی و مهارت اجتماعی موثر بوده و پیشنهاد می شود از این راهبرد برای بهبود مهارت های حرکتی و اجتماعی درکودکان پیش دبستانی دارای اختلال هماهنگی رشدی استفاده شود.کلید واژگان: خود تنظیمی, مهارت حرکتی درشت, مهارت حرکتی ظریف, مهارت اجتماعی, اختلال هماهنگی رشدیThe aim of this study was to investigate the effect of self-regulation on on motor and social skill of preschool children with developmental coordination disorder. The research method was quasi-experimental and was a pre-test-post-test design with a control group. The study population of children aged 4-7 years had developmental coordination disorder in Babol city, 30 of whom were selected by purposeful method and after pre-test were divided into two groups of intervention and control by simple random sampling. The Wilson (2007) Developmental Coordination Disorder Questionnaire, Bruninks-Ozertsky (1978) and Gersham Valiot (1990) Social Skills Questionnaire were used to collect data. The groups practiced for 16 sessions, two sessions per week and each session lasted 60 minutes according to the educational method, and at the end of the eighth week, the post-test was performed. Statistical analysis was performed using analysis of covariance and SPSS software (version 22) at a significance level of P≤0.05. The results showed that self-regulation on gross motor skill (p ≤ 0.001 and F = 11.434), self-regulation on fine motor skill (p = 0.001 and F = 32.820), self-regulation on fine and gross motor skill (p = 0.0031 and F = 10.153) And social skill (p = 0.0046 and F = 12.056) had a significant effect. As a result, self-regulation is effective on motor development and social skill and it is suggested that this strategy be used to improve skills in preschool children with developmental coordination disorder.Keywords: Self-regulation, Gross Motor Skill, Fine motor skill, Social Skill, Developmental Coordination Disorder
-
مقدمه
هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر استراحت های مغزی بر پیشرفت تحصیلی، خودکارامدی و علاقه به فعالیت بدنی دانش آموزان ابتدایی بود.
روش پژوهش:
پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری آن شامل دانش آموزان دختر پایه چهارم، پنجم و ششم ابتدایی بود. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، 127 نفر از دانش آموزان به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و به روش تصادفی ساده در دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خودکارامدی کودکان و نوجوانان موریس (2001) و فعالیت بدنی برای کودکان رز و همکاران (2009) و پیشرفت تحصیلی شرکت کنندگان استفاده شد. گروه مداخله به مدت چهار ماه، دو بار در روز و سه بار در هفته مجموعه فعالیت های بدنی استراحت مغزی را انجام دادند، درحالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل ارزیابی شدند.
یافته هاتجزیه وتحلیل داده ها نشان داد که پس از مداخله (استراحت مغزی) میانگین گروه آزمایش در سه متغیر پیشرفت تحصیلی(p=0/001, F=3/57)، خودکارامدی (P=0/001 F=7/65) و علاقه به فعالیت بدنی (P=0.001,F=10.72)نسبت به گروه کنترل تفاوت معنا داری دارد.
نتیجه گیریاین یافته ها می تواند ضرورت توجه برنامه ریزان و مسیولان آموزشی را به اهمیت نقش فعالیت های استراحت مغزی در بهبود پیشرفت تحصیلی، خودکارامدی و تاثیر آن بر میزان علاقه به فعالیت بدنی دانش آموزان دختر ابتدایی به دنبال داشته باشد.
کلید واژگان: وقفه مغزی, پیشرفت تحصیلی, خودکارآمدی, روش نوین تدریس, فعالیت بدنیIntroductionThis study aimed to investigate the effect of brain breaks on academic progress, self-efficacy, and interest in physical activity of primary school students.
MethodsThe current research was a quasi-experimental type with a pre-test, post-test, and control group design. Its statistical population included fourth, fifth, and sixth-grade female students. Using the cluster random sampling method, 127 students were selected as the research sample and were assigned to two intervention and control groups through a simple random method. To collect data, the Self-Efficacy Questionnaire for Children (Morris, 2001) and the Children’s Attraction to Physical Activity questionnaire (Rose et al., 2009), and a researcher-made questionnaire for the educational progress of the participants were used. The intervention group performed brain breaks physical activities twice a day and three days a week for four months, while the control group did not receive any intervention. Data were evaluated using an independent t-test.
ResultsData analysis indicated that after the intervention (brain breaks), the average scores of the experimental group for three variables of academic achievement (F=3.57, P=0.001), self-efficacy (F=7.65, P=0.001), and interest in physical activity (F=10.72, P=0.001) had a significant difference compared with the control group.
ConclusionThese findings can highlight the need for planners and education officials to pay attention to the importance of the role of brain breaks activities in improving academic progress, self-efficacy, and its effect on the level of interest in physical activities of primary school girls.
Keywords: Brain Break, Academic Progress, Self-Efficacy, New Teaching Method, Physical Activity -
هدف از اجرای پژوهش حاضر تعیین ویژگیهای روانسنجی نسخه فارسی پرسش نامه نگرش به دوپینگ در آمادگی جسمانی بود. بدین منظور 190 نفر از ورزشکاران زن (76 نفر) بامیانگین سنی 53/6± 92/26 و مرد (114 نفر) بامیانگین سنی 9/6± 72/28، نیمه ماهر درشهر سمنان به شکل آنلاین به تکمیل پرسشنامه پرداختند. بعد از تکنیک ترجمه- باز ترجمه و تآیید روایی صوری پرسش نامه توسط سه متخصص، پایلوت اولیه پرسش نامه جهت رفع اشکالات جزیی انجام شد. جهت تعیین روایی سازه پرسش نامه از تحلیل عاملی تاییدی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری، همسانی درونی پرسش نامه از ضریب الفای کرونباخ و ثبات آن از ضریب همبستگی با استفاده از آزمون- آزمون مجدد استفاد شد. نتایج در برآورد پایایی عامل های پرسش نامه نشان داد که ضریب آلفا برای کل پرسش نامه با 16 سوال 83/0 به دست آمد و همسانی درونی سایر خرده مقیاس های پرسش نامه که شامل مقاصد، نگرشها، هنجارهای ذهنی و باورها می شود به ترتیب برابر با 82/0، 8/0، 84/0، 82/0 و 83/0 بود که در حد مطلوب و قابل قبولی است. در بررسی پایایی زمانی، نتایج ضریب همبستگی درون طبقهای در تمامی خرده مقیاسها و نمره کلی پرسشنامه مطلوب ارزیابی گردیده است. لذا میتوان چنین اظهار داشت که نسخه فارسی پرسش نامه نگرش به دوپینگ در آمادگی جسمانی ابزاری روا و پایا جهت ارزیابی نگرش به دوپینگ در آمادگی جسمانی ورزشکاران محسوب میشود. همچنین تایید نسخه فارسی پرسش نامه نگرش به دوپینگ در آمادگی جسمانی درجامعه ایرانی نشاندهنده ویژگی های روانسنجی مطلوب ابزار علی رغم تفاوتهای بین فرهنگی گوناگون می باشد.
کلید واژگان: ارزیابی روانسنجی, نگرش به دوپینگ, آمادگی جسمانی, داروها, مکملThe purpose of the current research was to determine the Psychometric properties of the Persian version of the Questionnaire of Attitudes towards Doping in Fitness (QAD-Fit). For this purpose, 190 female athletes (76 people) with an average age of 26.92 ± 6.53 and men (114 people) with an average age of 28.72 ± 6.9, semi-skilled in Semnan city completed the questionnaire online. After the translation-re-translation technique and confirmation of the face validity of the questionnaire by three experts, the initial pilot of the questionnaire was done to fix minor problems. In order to determine the construct validity of the questionnaire, confirmatory factor analysis based on the structural equation model, the internal consistency of the questionnaire using Cronbach's alpha coefficient and its stability using the correlation coefficient using test-retest were used. The results in the reliability estimation of the questionnaire factors showed that the alpha coefficient for the whole questionnaire with 16 questions was 0.83 and the internal consistency of other subscales of the questionnaire, which includes intentions, attitudes, mental norms and beliefs, was 0.82 respectively. , it was 0.8, 0.84, 0.82 and 0.83, which is acceptable. In examining the temporal reliability, the results of the intraclass correlation coefficient in all subscales and the overall score of the questionnaire have been evaluated favorably. Therefore, it can be stated that the Persian version of the Doping Attitude Questionnaire in Physical Fitness is considered a valid and reliable tool to evaluate the attitude towards doping in physical fitness of athletes.
Keywords: : Psychometric, Attitude to Doping, Physical Fitness, Drugs, Supplement -
هدف
بستری بودن در بیمارستان محدودیتی است که می تواند بر رشد حیطه های کودک از جمله حرکتی و عاطفی اثر منفی داشته باشد؛ بنابراین هدف مطالعه حاضر، تعیین اثر بازی های حرکتی هدفمند بر رشد مهارت های حرکتی بنیادین و افسردگی کودکان بستری در بیمارستان بود.
مواد و روش هاطرح مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی با پیش آزمون - پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش، کودکان با دامنه سنی 7-4 سال بستری در بخش کودکان بیمارستان افضلی پور استان کرمان، با انواع بیماری ها مانند دیابت، کم خونی، روماتیسم و تیک عصبی بودند که 20 نفر از آن ها به روش هدفمند انتخاب و پس از اجرای پیش آزمون به روش تصادفی ساده در دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. برای جمع آوری داده ها از آزمون تبحر حرکتی برونینکس ازرتسکی (1978) و مقیاس افسردگی فیشر و لانگ (1983) استفاده شد. گروه مداخله بر اساس طول مدت بستری تا هنگام ترخیص از بیمارستان، 7 جلسه 2 ساعته هر روز در اتاق بازی بیمارستان، تحت متغیر مستقل (بازی های حرکتی هدفمند) قرار گرفت و در پایان، از هر دو گروه پس آزمون انجام شد.
یافته هانتایج به دست آمده نشان داد که بازی های حرکتی هدفمند بر رشد مهارت های حرکتی درشت و ظریف کودکان بستری در بیمارستان اثربخش بوده، هم چنین بازی های حرکتی هدفمند تاثیر معناداری در نمره افسردگی بجزء خرده مقیاس های (گناه، لذت) داشته است.
نتیجه گیریبه طورکلی باتوجه به نتایج این پژوهش می توان گفت، اجرای بازی های حرکتی هدفمند به عنوان روشی غیر دارویی، نوین، آسان، در دسترس و مناسب برای بهبود مشکلات حرکتی و افسردگی کودکان بستری در بیمارستان می باشد.
کلید واژگان: بازی, افسردگی, بستری, رشد کودکKoomesh, Volume:25 Issue: 1, 2023, PP 101 -112IntroductionBeing hospitalized is a restriction that can have a negative effect on the development of the child's areas, including motor and emotional; Therefore, the present study aimed to determine the effect of targeted movement games on the development of fundamental movement skills and depression of hospitalized children.
Materials and MethodsThe design of the current study was a clinical trial with a pre-test and post-test with a control group. The research population consisted of obese children aged 4-7 years admitted to the children's department of Afzalipur Hospital in Kerman province, with various diseases such as diabetes, anemia, rheumatism, and nervous tics, 20 of them were selected purposefully and after performing a pre-test They were divided into two intervention and control groups by simple random method. To collect data, Brunnix-Ozertsky's Motor Skills Test (1978) and Fisher and Long's Depression Scale (1983) were used. Based on the duration of hospitalization until discharge from the hospital, the intervention group based on the length of hospitalization until discharge from the hospital, 7 sessions, 2 hours each day in the hospital game room under the independent variable (targeted movement games), and at the end, a post-test was performed on both groups.
ResultsThe results showed that targeted movement games were effective in the development of gross and fine motor skills of hospitalized children, and targeted movement games had a significant effect on the depression score except for the subscales (guilt, pleasure).
ConclusionIn general, according to the results of this research, it can be said that the implementation of targeted movement games is a non-drug, new, easy, accessible, and suitable method for improving the movement problems and depression of hospitalized children
Keywords: Play, Depression, Hospitalization, Child development -
توجه به رویکرد آموزش مهارت حرکتی نشان می دهد که نوع و ماهیت نحوه تدریس یکی از مهم ترین متغیرهای موثر در آموزش مهارت های حرکتی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر دو روش تدریس کودک-محور و معلم-محور بر رشد حرکتی درشت دانش آموزان پایه سوم ابتدایی بود. 53 نفر از دانش آموزان دختر مبتدی با میانگین سنی 16/0±11/9 برای اجرای پژوهش داوطلب شدند که پس از اجرای پیش آزمون به صورت تصادفی به سه گروه آزمایشی (تمرین عمدی، بازی عمدی و رقابت سازمان یافته) و یک گروه کنترل تقسیم شدند. گروه ها به مدت 12 هفته و دو جلسه در هفته مطابق با روش آموزشی تمرین کردند. در پایان هفته ششم، میان آزمون و در پایان هفته 12، پس آزمون انجام شد. برای جمع آوری اطلاعات از آزمون تبحر حرکتی برونیکس-اوزرتسکی (1978) و برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر در سطح معنی داری 0.05≥P استفاده شد. نتایج نشان داد که روش تدریس در بهبود مهارت بنیادی درشت دانش آموزان تاثیرگذار و اثربخشی آن در گروه رقابت سازمان یافته بیشتر ازبقیه گروه ها بوده است. همچنین بین خرده مقیاس های دویدن، تعادل، هماهنگی دوسویه و هماهنگی اندام فوقانی درمرحله میان و پس آزمون تفاوت معنی داری وجود نداشته و میزان قدرت در مرحله پس آزمون در گروه رقابت سازمان یافته بالاتر از بقیه گروه ها بوده است.کلید واژگان: روش تدریس, بازی عمدی, تمرین عمدی, رقابت سازمان یافته, مهارت حرکتی درشتAttention to motor skill training approach shows that the type and nature of teaching is one of the most important effective variables in motor skills training. The purpose of this study was the effect of two methods of child-centered and teacher-centered on the development of gross motor skill of third grade elementary students. 53 students of beginner girls volunteered to conduct research with an average age 11.9±.16 that after peforming pre-test, were randomly divided into three experimental groups (deliberate play, deliberate practice, organized competition) and one control group. The groups practiced in accordance with the educational method for 12 weeks and two sessions per week. Was performed mid test at the end of the sixth week and post test at the end of the twelfth week. To collect information, the Bruininks-Oseretsky test of motor proficiency (1978) and to analyse the data, at the significant level of P≤0.05, analysis of variance with repeated measures were employed. The results showed that the teaching method has been effective in improving the gross motor skill of the students and its effectiveness in the organized competition group more than the rest of the groups. There was also no significant difference between subscales of the running, balance, bilateral coordination and upper limb coordination in mid and post test and was higher level of strength in the organized competition group from the rest of the groups in post test.Keywords: Teaching Method, Deliberate Play, Deliberate Practice, Organized Competition, Gross Motor Skill
-
مقدمه و هدف
نحوه تدریس و انتخاب بهترین روش، یکی از اساسی ترین اصول در تعلیم و تربیت است که می تواند به رشد حرکتی، فکری و علاقه کودک کمک کند. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر تمرین عمدی و بازی عمدی و رقابت سازمان یافته بر مهارت حرکتی ظریف و خلاقیت کودکان 10-9ساله بود.
روش53 نفر از دانش آموزان دختر مبتدی با میانگین سنی 16/0 ±11/9 برای اجرای پژوهش داوطلب شدند که پس از اجرای پیش آزمون به صورت تصادفی به 3گروه آزمایشی و یک گروه کنترل تقسیم شدند. گروه ها به مدت 12 هفته و 2 جلسه در هفته مطابق با روش آموزشی تمرین کردند. در پایان هفته 6 میان آزمون و در پایان هفته 12 پس آزمون انجام شد. برای جمع آوری اطلاعات از آزمون تبحر حرکتی برونیکس-اوزرتسکی (1978) و پرسشنامه خلاقیت عابدی (1363) و برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس مرکب (مرحله)3× (گروه)4 و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و تحلیل واریانس یک راهه با نرم افزار spss نسخه 22 در سطح معنی داری 05/0≥P استفاده شد.
یافته ها: یافته ها نشان داد که استفاده از انواع روش تدریس در میزان رشد حرکتی ظریف در گروه تمرین عمدی ازبقیه گروه ها بالاتر و میزان خلاقیت درگروه بازی عمدی از همه گروه ها بیشتر بوده است. همچنین میزان خرده مقیاس سرعت و چالاکی در مرحله میان و پس آزمون در تمرین عمدی از بقیه گروه ها بهتر و خرده مقیاس های سیالی، بسط، ابتکار و انعطاف پذیری در مرحله میان و پس آزمون در گروه بازی عمدی از بقیه گروه ها بالاتر بوده است.
نتایجنتایج نشان داد که ماهیت محیط آموزشی، نقش مفیدی در رشد مهارت حرکتی ظریف و خلاقیت دانش آموزان دارد.
کلید واژگان: روش تدریس, کودک محور, معلم محور, مهارت حرکتی ظریف, خلاقیتIntroduction and purpose:
Teaching method and choosing the best method is one of the most basic principles in education which can help to child's motor development, intellectual and interest. The purpose of this study was the determine effect of deliberate practice and play deliberate and organized competition on the fine motor skill and creativity of 10-9 year old children.
Method53 beginner girl students were volunteered to conduct research with an average age 9.11 ± ./16 that after pre-test were randomly divided into three experimental groups and one control group. The groups practiced in accordance with the educational method for 12 weeks and 2 sessions per week. Done mid test at the end of week 6 and post test at the end of 12. To collect information was used Bruininks-Oseretsky test (1978) and Abedi creativity questionnaire (1363) and for data analysis, Combined variance analysis (stage) 3 × (Group) 4, analysis of variance with repeated measures and one way analysis of variance with spss software version 22 at a significance level of P≤0.05.
FindingsThe results showed that using a variety of teaching methods in experimental groups has been higher on the development of fine motor in deliberate practice than the rest groups and the amount of creativity in the deliberate play group of all groups. It has also been better in deliberate practice group rate of subscales speed and agility in the mid stage and post-test than other groups and was higher in deliberate play group than other groups rate of subscales fluid, expansion, innovation and flexibility in the mid and post test phase.
ResultsThe results showed that the nature of the learning environment has a useful role in the development of fine motor skills and creativity of the students.
Keywords: Teaching method, Child-centered, Teacher-centered, Fine motor skill, Creativity -
اختلالات فراگیر رشد که یکی از موارد بسیار شایع آن اوتیسم است شامل گروهی از اختلالات روانی هستند که مهارتهای تعامل اجتماعی و مهارتهای ارتباطی در آن ها تخریب شده است. با توجه به بالا بودن هزینه های درمانی بیماری اوتیسم، به کارگیری روش های درمانی جایگزین و مناسب برای بیماران اوتیسم به خصوص کودکان و ارتقای سطح کیفی زندگیشان از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرینات یکپارچگی حسی-حرکتی با کمک والد مورد علاقه بر تعادل کودکان اوتیسم بود. بدین منظور 24 کودک اوتیسم در دامنه سنی 10-6 سال در این مطالعه شرکت کردند و به مدت 10 هفته تحت مداخله تمرینات یکپارچگی حسی-حرکتی قرار گرفتند. شرکتکنندگان در 2 مرحله پیشآزمون و پسآزمون از نظر مهارت تعادل براساس آزمون لک لک و آزمون پاشنه پنجه ارزیابی شدند. برای بررسی اختلاف بین گروه ها در پیش آزمون از تحلیلواریانس یک طرفه و به منظور تجزیهوتحلیل اثرات پروتکل پژوهش، آزمون تحلیلواریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی شفه در سطح معناداری 0.05≥P به کار گرفته شد. نتایج نشان داد که تمرینات یکپارچگی حسی-حرکتی به طور معناداری موجب بهبود مهارت تعادل ایستا و پویا شده است و رویکرد والد-محور با اثرات مثبتی از طریق دستکاری ویژگی های روانشناختی مانند حس تعلق و همبستگی، انگیزش و اطمینان بالاتر دارای مزایای بهتری در بهبود تعادل پویا بوده است.کلید واژگان: اوتیسم, تعادل, تمرین, یکپارچگی حسی-حرکتی, والد موردعلاقهThe Effect of Sensory-Motor Integration Training With Help of Interested Parent on Balance in Autism Children AbstractThe pervasive development disorders is one of the most common cases is autism. This disorders include a group of psychological disorders in which social interaction skills and communication skills have been destroyed. With consider to high costs of treatment for autism, the use of alternative therapies suitable for autistic patients, especially children, and improving their quality of life is one of great importance. The aim of the present research is to determine the impact of course of sensory-motor integration training with help of interested parent to improve balance improvement of children suffering from autism. For this purpose, 24 autism children aged 6-10 years selected to this study and participated to sensory-motor training for 10 weeks. Participants asked to 2 stages of pre-test and post-test for balance skill. They were evaluated based on Laklak and Tandem Gait test. In order to analyze the effects of the research protocol, the analysis of variance with repeated measure and the scheffe post-hoc test was used at the significant level of P≤0.05. The results showed that sensory - motor integrity training significantly improved the static and dynamic balance skill and parent-centered approach have had higher benefits in improving dynamic balance with positive effects through manipulation of psychological features such as sense of belonging and solidarity, motivation and higher assurance.Keywords: autism, balance, Sensory-Motor Integrity, Interested Parent, Training
-
مقدمه و هدفتوجه، یک پیش نیاز شناختی است که برای اجرای موفقیت آمیز در ورزش، حائز اهمیت است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات نوع تمرکز توجهی بر اکتساب و یادگیری پاس پنجه و سرویس ساده والیبال در دانشجویان تربیت بدنی عمومی بود.
روش شناسی: روش پژوهش حاضر نیمه تجربی بوده که به صورت میدانی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل دانشجویان دختر تربیت بدنی عمومی دانشگاه سمنان بوده که از این میان36 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. شرکت کنندگان پس از اجرای پیش آزمون به 2 گروه تمرکز توجه درونی و بیرونی از طریق عبارات خودگفتاری آموزشی تقسیم شدند. گروه ها در طی جلسات اکتساب پس از دریافت آموزش های لازم، در هر جلسه 20 پاس پنجه و 10 سرویس ساده را اجرا کردند. قبل از اجرای پاس پنجه و سرویس ساده، گروه خودگفتاری با کانون توجه درونی به ترتیب عبارت "پنجه محکمتر " و "کشش دست به عقب "و گروه خودگفتاری با کانون توجه بیرونی کلمه "هدف "را در هر دو مهارت با صدای بلند تکرار کردند. آزمون های یادداری تاخیری و انتقال یک هفته بعد از مرحله اکتساب اجرا شد.یافته هابا استفاده از تحلیل واریانس عاملی (2×6) با اندازه گیری مکرر در مرحله اکتساب و در آزمون های یادداری و انتقال با آزمون t مستقل نتایج نشان داد که اثر جلسات تمرین و کانون توجه و همچنین اثر تعامل جلسات با کانون توجه، در مرحله اکتساب، یادداری و انتقال معنی دار نبود (0. 05≤P).
بحث ونتیجه گیریبا توجه به نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد می شود مربیان و مدرسان آموزشی مدت زمان بیشتری را صرف آموزش و تکرار این مهارت ها نمایند و به جای انتظار یادگیری صرف، سعی شود به پیشرفت دانشجویان توجه گردد.کلید واژگان: مهارت پایه, توجه بیرونی, توجه درونی, خودگفتاری آموزشی -
سرسختی ذهنی، عبارت است از توانایی افزایش جریان انرژی مثبت هنگام مواجهه با سختی ها. هدف از پژوهش حاضر مقایسه سرسختی ذهنی کوهنوردان زن و مرد ماهر و مبتدی بود. 130 کوهنورد به طور تصادفی ساده در قالب کوهنوردان ماهر و مبتدی انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه سرسختی ذهنی شیرد، گلبی و ون ورش و برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چندمتغیره و آزمون تعقیبی LSD در سطح معنا داری 05/0≥P استفاده شد .نتایج نشان داد که اثر اصلی تبحر معنا دار نبوده و اثر اصلی جنسیت و تعامل جنسیت و تبحر معنا دار بود. با تجزیه وتحلیل بیشتر داده ها معلوم شد که بیشترین میانگین مربوط به کوهنوردان مرد ماهر در مولفه اطمینان و کمترین میانگین به دست آمده مربوط به کوهنوردان زن مبتدی در مولفه کنترل بود. همچنین کوهنوردان مرد ماهر به شکل معنا داری در هر سه خرده مقیاس اطمینان، کنترل، و ثبات نسبت به کوهنوردان زن ماهر بالاتر بودند. بدین ترتیب پیشنهاد می شود که با توجه به ماهیت ورزشی کوهنوردی که یک ورزش استقامتی و پرمخاطره است، صرفا ماهر بودن در توسعه سطح سرسختی ذهنی کوهنوردان ملاک نیست و عوامل دیگری مانند جنسیت و تعامل آن با مهارت نیز نقش مهمی دارند.کلید واژگان: اطمینان, تبحر, سرسختی ذهنی, کوهنوردی, ورزش استقامتیMental toughness is the ability to increase the flow of the positive energy against obstacles. The aim of the present study was to compare mental toughness of male and female skilled and novice climbers. 130 climbers that were randomly selected and divided to skilled and novice groups. Data were collected through Mental Toughness Questionnaire of Sheard, Golby and Van Wersch. Data were analyzed using multivariate analysis of variance and LSD post hoc test (P≤0.05). The results showed that the main effect of skill was not significant but the main effect of gender and interaction between gender and skill were significant. Further analysis on the data showed that the highest mean belonged to the male skilled climbers in confidence component and the lowest mean belonged to female novice climbers in control component. Male skilled climbers were also significantly higher in all three subscales of confidence, control, and stability than female skilled climbers. So, it is suggested that according to the nature of climbing which is an endurance and risky exercise, merely being skilled at developing the mental toughness of climbers was not a criterion and other factors such as gender and its interaction with skill play an important role as well.Keywords: climbing, confidence, endurance exercise, mental toughness, skill
-
نشریه رفتار حرکتی، پیاپی 20 (تابستان 1394)، صص 127 -146هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش بازخورد افزوده به کوشش های موفق و ناموفق در تعامل با کانون توجه بر اجرا و یادگیری سرویس بلند بدمینتون بود. 44 دانش آموز دختر مبتدی با میانگین سنی 76/ 0±1/ 16 سال برای اجرای پژوهش داوطلب شدند. آزمودنی ها پس از اجرای پیش آزمون به صورت تصادفی به چهار گروه آزمایشی تقسیم شدند. گروه ها در طی 6 جلسه اکتساب، مطابق دستورالعمل برنامه ریزی شده به تمرین تکلیف سرویس بلند بدمینتون پرداختند. قبل از اجرای سرویس، گروه کانون توجه درونی از طریق خودگفتاری عبارت «کشش دست به عقب» و گروه کانون توجه بیرونی واژه «هدف» را با خود تکرار کردند. آزمودنی ها پس از هر 3 کوشش متناسب با گروه خود، پس از کوشش های موفق یا ناموفق، بازخورد آگاهی از اجرا دریافت کردند. آزمون های یادداری و انتقال، 48 ساعت بعد از مرحله اکتساب اجرا شد. برای تحلیل داده ها در مرحله اکتساب از تحلیل واریانس عاملی با اندازه گیری مکرر و در آزمون های یادداری و انتقال از تحلیل واریانس دوطرفه (0.05≥P) استفاده شد. نتایج نشان داد که پیشرفت در مرحله اکتساب، معنادار و اثر تعامل کانون توجه با نوع بازخورد هم در مرحله اکتساب و هم در آزمون یادداری و انتقال معنادار بوده است؛ به طوری که در شرایط کانون توجه درونی، گروه بازخورد در کوشش های ناموفق و در شرایط کانون توجه بیرونی، گروه بازخورد در کوشش های موفق اجرا و یادگیری بهتری داشتند. پیشنهاد می شود که در زمان آموزش مهارت های حرکتی و استفاده از بازخورد به کوشش های موفق و ناموفق، نوع کانون توجه نیز در نظر گرفته شود.
کلید واژگان: بازخورد آگاهی از اجرا, کانون توجه, خودگفتاری آموزشی, کوشش موفق, کوشش ناموفقMotor Behavior, Volume:7 Issue: 20, 2015, PP 127 -146The aim of this study was investigating the role of feedback to successful and unsuccessful trials in focus of internal and external attention on performance and learning long badminton service. 44 female students were volunteered with a mean age of 16/1±./76 as sample for this study. After performing the test subjects were randomly divided into four experimental groups. All groups did during 6 acquisition phases according to the planning instructions long service badminton task. Before performing service group’s focus of internal attention repeated through self-talk “the pull back” phrase and group’s focus of external attention, “target” word. The subjects received knowledge of performance feedback after every 3 trails tailored to with their groups, after successful or unsuccessful trials. 48 hours after the acquisition phase was performed retention and transfer tests. Data were analyzed using Factorial Repeated Measures ANOVA in the acquisition phase and two-way analysis of variance (p≤ 0.05) in the retention and transfer tests. The results showed that the progression was significant during the acquisition phase, the interaction effect the focus of attention with the type of feedback both the acquisition phase and retention and transfer tests. So that, in internal focus of attention condition, the group of feedback to unsuccessful trails and in the external focus of attention conditions, the group of feedback to successful trails had better learn. it is suggested that during the teaching motor skills and the use of feedback to successful and unsuccessful trails, the focus of attention is also to be considered.Keywords: Knowledge of performance feedback, Focus of attention, Instructional self, talk, Successful trail, Unsuccessful trail -
مقدمه و هدفسلامت، به عنوان یکی از پیش شرط های اصلی نظام های رفاه اجتماعی است. بر این اساس هدف از پژوهش حاضر مقایسه سلامت روانی زنان و مردان شرکت کننده در فعالیت های ورزشی در اماکن روباز و سرپوشیده بوده است.
روش شناسی: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع علی – مقایسه ای بوده که در دسته تحقیقات کاربردی قرار دارد. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه زنان و مردان شرکت کننده در فعالیت های ورزشی در فضاهای روباز (اماکن طبیعی) و سر پوشیده (فضاهای سالنی) ورزشی شهرستان تهران بود. 180 نفراز این افراد با میانگین سنی 42/35 سال (ورزشکاران اماکن سرپوشیده با میانگین سنی 45/30 سال و اماکن رو باز با میانگین سنی39/40 سال که دارای 6 ماه سابقه فعالیت، 3جلسه در هفته بودند) با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه سلامت عمومی 28 سوالی (GHQ-28) گلدبرگ و میلر (1979)بوده است. روش های آماری مورد استفاده در این پژوهش شامل آمار توصیفی(میانگین وانحراف معیار) و استنباطی (تحلیل واریانس دو طرفه و تحلیل واریانس چند متغیره) بوده و برای تحلیل داده ها از نرم افزار spss16 استفاده شد.یافته هانوع محیط ورزشی بر سلامت عمومی افراد موثر بود (03/0p=). به طوری که شرکت کنندگان در فعالیت های ورزشی در محیط های روباز و فضاهای طبیعی نسبت به محیط های سرپوشیده و فضاهای سالنی از مشکلات روانی کمتر و سلامت روانی بیشتر، به ویژه از افسردگی پایین تری برخوردار بودند (007/0p=). اما اثر جنسیت(88/0p=) و تعامل جنسیت و نوع محیط ورزشی بر سلامت روانی معنی دار نبود(10/0p=).بحث و نتیجه گیریبا توجه اثر بخشی نوع محیط ورزشی بر بهبود سلامت روانی؛ بنابراین برای ارتقاء سلامت عمومی جامعه و جلوگیری از افزایش افسردگی بهتر است به ورزش در محیط های سبز نظیر پارک ها و فضاهای با پوشش چمن توجه بیشتری شود.
کلید واژگان: اماکن روباز, اماکن سرپوشیده, سلامت روانی, افسردگی -
هدف از پژوهش حاضر تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی پرسش نامه سنجش مهارت های ذهنی اوتاوا-3 بود. بدین منظور 480 ورزشکار با سطوح مختلف مهارتی در 10 رشته ورزشی تیمی و انفرادی، به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و پرسش نامه ها را تکمیل کردند. روش اجرا بدین شکل بود که ابتدا با استفاده از روش باز ترجمه، روایی صوری و صحت ترجمه نسخه فارسی پرسش نامه تایید شد. در ادامه برای تعیین روایی سازه پرسش نامه ها از تحلیل عاملی تاییدی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری، برای تعیین همسانی درونی پرسش نامه از ضریب آلفای کرونباخ، برای پایایی زمانی (ثبات پاسخ) سوالات از ضریب همبستگی درون طبقه ای در روش آزمون مجدد و برای تعیین هنجاریابی از نقاط درصدی استفاده شد. نتایج نشان داد که تحلیل عاملی تاییدی مرتبه اول و دوم، ضرایب الفای کرونباخ و همبستگی درون طبقه ای نسخه فارسی پرسش نامه سنجش مهارت های ذهنی اوتاوا-3، از ساختار 12 عاملی 48 سوالی پرسش نامه اصلی حمایت کرده، روایی عاملی و پایایی آن را تایید می کند.
The purpose of this study was determining validity and reliability of the Persian version of OMSAT-3 questionnaire. For this purpose، 480 athletes with different levels of skill in 10 sport fields، individual and team، were chosen by random sampling and completed the questionnaires. The method of the research was as follows: first، with use of translation-back translation methods، face validity and translate accuracy of Persian version of questionnaires were confirmed. Confirmatory factor analysis based on structural equations was used for validation of structure of questionnaire، Cronbach alpha coefficient was used for internal consistency of questionnaire، and intra-class correlation coefficient under test-retest method was used to study temporal reliability of items and percentile points was used for normalization. The results of research showed that first-order and second-order confirmatory factor analysis، Cronbach alpha coefficient and intra-class correlation coefficient of Persian version of OMSAT-3 questionnaire supported 3-factor and 48-item structure of the initial questionnaire، and confirm construct validity، internal consistency and temporal reliability of OMSAT-3.Keywords: Mental skills, Factorial Validity, Reliability -
هدف از این تحقیق، تعیین اثر یکی از راهبردهای روانشناختی با عنوان خودگفتاری انگیزشی بود. خودگفتاری انگیزشی نوعی خودگفتاری است که به نظر می رسد از طریق تلاش و صرف انرژی بیشتر و با ایجاد انگیزش مثبت در اجرا موجب تسهیل در کار و کنترل سطح انگیختگی می شود. البته در این پژوهش اثر این راهبرد بر اجرای مهارت ساده و پیچیده بررسی شده است. به همین منظور از 42 دانشجوی تربیت بدنی در دامنه سنی 20 تا 25 سال که واحد بسکتبال 1 و 2 را گذرانده اند، استفاده شد. نمونه حاضر به شکل تصادفی ساده دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند، پس از 15 دقیقه گرم کردن عمومی بدن و تمرین تکالیف ابتدا یک پیش آزمون بدون مداخله خودگفتاری، شامل آزمون پاس دادن توپ بسکتبال، ایفرد 1996 الف تحت تکلیف ساده و آزمون پاس دادن، ایفرد 1984 تحت تکلیف پیچیده، انجام گرفت. سپس یک پس آزمون شامل آزمون عنوان شده با مداخله خودگفتاری از آنها به عمل آمد. در این پژوهش برای تعیین اختلاف درون گروهی و برون گروهی به ترتیب از آزمون های t همبسته و t مستقل از نرم افزار SPSS با نسخه 5/11 در سطح معنی داری آلفای 05/0 استفاده شد. نتایج به دست آمده با استفاده از آزمون t مستقل نشان داد که تفاوت معنی داری بین گروه های کنترل و تجربی در اجرای مهارت ساده (703/0= P) و پیچیده (512/0=P) در مرحله پیش آزمون وجود نداشت. در نتیجه هر دو گروه از نظر عملکرد در یک سطح هستند. همچنین خودگفتاری انگیزشی موجب افزایش بهبود در اجرای مهارت ساده در گروه تجربی شد (01/0=P)؛ اختلاف معنی دار به نفع گروه تجربی به لحاظ بهبود مهارت ساده در پس آزمون دو گروه مشاهده شد (004/0=P)؛ خودگفتاری انگیزشی موجب افزایش بهبود در اجرای مهارت پیچیده در گروه تجربی شد (001/0=P)؛ اختلاف معنی دار به نفع گروه تجربی به لحاظ بهبود مهارت پیچیده در پس آزمون دو گروه مشاهده شد (048/0=P). با توجه به اختلاف میانگین در مهارت ساده بین گروه انگیزشی و کنترل (94/0=) و اختلاف میانگین در مهارت پیچیده بین این دو گروه (48/0 =)، مشخص شد که اختلاف میانگین در مهارت ساده بیشتر از مهارت پیچیده بوده است. به طور کلی نتایج تحقیق نشان داد خودگفتاری انگیزشی بر بهبود اجرای تکالیف موثر بوده و اثر آن بر مهارت ساده بیشتر بوده است.
کلید واژگان: مهارت پیچیده, مهارت ساده, خودگفتاری انگیزشی, بسکتبالThe aim of this study was to determine the effect of motivational self-talk as one of the psychological strategies. Motivational self-talk is a type of self-talk that appears to improve performance and control arousal level through increased drive and effort and positive motivation in performance. This study tried to investigate the effect of motivational self-talk on performance of simple and complex skills. Using a quasi-experimental method, 42 physical education students (20-25 years old who had passed basketball 1 and 2 units) were selected to participate in this study. Then, they were randomly divided into two equal groups (experimental and control) and completed a 15-minute warm-up and task practice. Firstly, the subjects performed a pre-test (without self-talk) including basketball passing test (AAHPERD, 1996) as simple skill and basketball passing test (AAHPERD, 1984) as complex skill. Then, the participants performed a post-test using self-talk with the above tests. Statistical analysis was performed using independent t test and paired sample t test by SPSS 11.5 at α≤0.05. The results showed no significant difference between experimental and control groups in pre-test in the performance of simple (P=0.703) and complex (P=0.512) skills so both group were at the same level of performance. Motivational self-talk improved the simple skill in the experimental group (P=0.001). A significant difference (in favour of experimental group) was observed in the improvement of the simple skill in the post-test of both groups (P=0.004). Also, motivational self-talk improved the performance of complex skill in the experimental group (P=0.001). A significant difference (in favour of experimental group) was observed in the improvement of the complex skill in the post-test of both groups (P=0.048). The mean difference in the simple task (Δ x =0.94) and in the complex task (Δ x =0.48) between the two groups showed that the mean difference of simple skill was higher than the complex skill. Generally, the results showed that motivational self-talk improve the performance of both skills while it influenced simple skill more than complex skill.Keywords: Complex Skill, Basketball., Simple Skill, Motivational Self, Talk
- این فهرست شامل مطالبی از ایشان است که در سایت مگیران نمایه شده و توسط نویسنده تایید شدهاست.
- مگیران تنها مقالات مجلات ایرانی عضو خود را نمایه میکند. بدیهی است مقالات منتشر شده نگارنده/پژوهشگر در مجلات خارجی، همایشها و مجلاتی که با مگیران همکاری ندارند در این فهرست نیامدهاست.
- اسامی نویسندگان همکار در صورت عضویت در مگیران و تایید مقالات نمایش داده می شود.