a .mafakheri
-
مقدمه
رضایت زناشویی از جمله سازه هایی است که به آسانی تحت تاثیر روابط بین زوجین قرار میگیرد و آمارها حاکی از افزایش طلاق به دلیل نارضایتی زناشویی است. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان تلفیقی (زوجدرمانی هیجانمدار و واقعیت درمانی) با طرحواره درمانی بر رضایت زناشویی در زوجین ناهمساز و متعارض انجام شد.
مواد و روش هاپژوهش از نوع تجربی تک موردی (Single-subject design) با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بود. جامعه آماری در برگیرنده، زوجین متعارض مراجعه کننده به کلنیک مشاوره پارسای بندرترکمن سال 1400 بود که از میان آنها، 6 زوج (زن و شوهر) بر اساس ملاک های ورود به پژوهش، مصاحبه بالینی ساختاریافته و پرسشنامه رضایت زناشویی (Olson و همکاران، 2003) و با نمونه گیری هدفمند انتخاب شد. آزمودنیهای دو گروه، 12 جلسه هفتگی (دو جلسه، 90 دقیقه ای) برنامه درمانی دریافت کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی، آزمون مجذور کای، تحلیل دیداری نمودار با شاخص تغییر پایا و درصد بهبودی استفاده شد.
یافته هایافته های پژوهش نشان داد هر دو روش درمان تلفیقی و طرحواره درمانی تغییرات معنی داری از نظر آماری و بالینی در آماجهای درمانی ایجاد کرده (05/0>p)، و تاثیرات درمانی در دوره پیگیری نیز ادامه داشته است (96/1 ≤RCI)، اما درصد بهبودی در آزمودنیهای گروه درمان تلفیقی (018/0=p و 70/38=PND) نسبت به آزمودنی های گروه طرحواره درمانی (24/0=p و 45/27=PND) بیشتر بوده است.
نتیجه گیریدرمان تلفیقی بر افزایش رضایت زناشویی زوجین متعارض و ناهمساز موثر بوده و از آن می توان در مراکز درمانی جهت ارتقای کارکرد خانوادگی و زناشویی استفاده کرد.
کلید واژگان: پژوهش تک موردی, درمان تلفیقی, طرحواره درمانی, رضایت زناشوییIntroductionMarital satisfaction is one of the variables easily affected by the relationship between couples. Statistics show an increase in divorce due to marital dissatisfaction. Therefore, this study compared the effectiveness of combined therapy with schema therapy on marital satisfaction in heterogeneous and conflicting couples.
Materials and MethodsThe research was a single case study with pre-test, post-test, and follow-up design. The statistical population included conflicting couples referred to the Parsa counseling clinic in Bandar-e-Torkmen County in 2021. Among them, six couples (husband and wife) were selected based on the research entry criteria, structured clinical interview, and marital satisfaction questionnaire (Olson et al., 1987) using purposive sampling. The subjects of the two groups of combined therapy and schema therapy received 12 weekly sessions (two sessions, 90 minutes each) separately. Descriptive statistics, Chi-squared test, visual analysis of graph with reliable change index (RCI≥ 1.96), and recovery percentage were used in the results report.
ResultsThe findings of the research showed that both methods of integrated treatment and schema therapy had made statistically and clinically significant changes in the treatment goals (p<0.05), and the therapeutic effects continued in the follow-up period (RCI≥ 1.96). However, the percentage of recovery in the combined therapy group (PND=38.70 & p=0.018) was higher than in the schema therapy group (PND=27.45 & p=0.024).
ConclusionCombined therapy was effective in increasing the marital satisfaction of couples; thus, it can be used in medical centers to improve family and marital function.
Keywords: Single Case Study, combined therapy, Schema therapy, marital satisfaction -
مقدمهزنان مبتلا به افسردگی مشکلات عمده ای در زمینه سلامت روان شناختی دارند و یکی از روش های مداخله برای کاهش مشکلات روان شناختی، روش درمان پذیرش و تعهد است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افکار اضطرابی و ترس از ارزیابی منفی زنان افسرده انجام شد.مواد و روش هاپژوهش حاضر از طرح های کاربردی و شبه آزمایشی و نوع پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری را زنان افسرده مراجعه کننده به کلینیک های درمانی روان پزشکی شهر ساری در سال 1398 تشکیل دادند. نمونه های پژوهش، 30 نفر بودند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند و به شیوه تصادفی ساده در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گماشته شدند و به پرسش نامه های افکار اضطرابی Wells (1994)، ترس از ارزیابی منفیWatson وFreund (1969) و افسردگی Beck (1961) پاسخ دادند. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه به صورت هفتگی و زمان 60 دقیقه ای تحت آموزش قرار گرفت. گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره تجزیه وتحلیل شدند.یافته هادرمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر کاهش افکار اضطرابی منفی و کاهش ترس از ارزیابی اثر داشت (001/0>p). مجذور اتا، نشان می دهد که اثر این درمان بر کاهش اضطراب 38/0 و کاهش ترس از ارزیابی منفی 47/0 است.نتیجه گیریبر اساس یافته ها، استفاده از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به عنوان یک مداخله روان شناختی موثر و مکمل در زنان افسرده به منظور کاهش افکار اضطرابی و ترس از ارزیابی منفی آن ها توصیه می شود.کلید واژگان: افکار اضطرابی, ترس از ارزیابی منفی, درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد, زنان افسردهIntroductionWomen with depression have major problems with psychological health. One of the intervention methods for reducing psychological issues is acceptance and commitment therapy. This study aimed to evaluate the effectiveness of acceptance and commitment-based therapy on anxious thoughts and fear of negative evaluation of depressed women.Materials and MethodsThe present study was applied and quasi-experimental with a pre-test-post-test design with a control group. Its statistical population consisted of depressed women referred to psychiatric clinics in Sari in 1398. The samples were 30 people from the mentioned community selected using the available sampling method. They were assigned to acceptance and commitment treatment (15 people) and control (15 people) groups by a simple random method to answer the Anxious Thought Questionnaire (Wells, 1994), Fear of Negative Evaluation Questionnaire (Watson & Friend, (1969), and Depression Inventory (Beck, 1961). The experimental group was trained for 10 sessions once a week for 60 minutes, and the control group did not receive any intervention. Data were analyzed using descriptive statistics (mean and standard deviation) and inferential statistics (analysis of covariance) in SPSS-24 software.ResultsThe results showed that commitment and acceptance therapy reduced negative, anxious thoughts and fear of evaluation (p<0.001). Eta squared showed the effect of this treatment on anxiety to be 0.38 and fear of negative to be 0.47.ConclusionBased on the findings, acceptance and commitment therapy is recommended as an effective and complementary psychological intervention in depressed women to reduce anxious thoughts and fear of negative evaluation.Keywords: Anxiety Thoughts, fear of negative evaluation, Acceptance, Commitment Therapy, Depressed women
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.