a. shaker
-
گستره کانسار درآلو از نظر ساختاری در پهنه ایران مرکزی و کمان ماگمایی ارومیه دختر و در جنوب استان کرمان واقع است. در این منطقه، روانه های آندزیتی و سنگ های آذرآواری ایوسن در معرض توده های نفوذی نیمه عمیق الیگومیوسن قرار گرفته اند. اغلب نمونه های نفوذی از نوع گرانودیوریت پورفیری تا مونزوگرانیت پورفیری با زمینه ریزدانه ای هستند و دگرسانی شدید از نوع فیلیک نشان می دهند. براساس شواهد کانی شناسی و زمین شیمیایی، سنگ های گرانیتوییدی درآلو در سری آهکی قلیایی جای می گیرند و دارای طبیعت متاآلومین تا کمی پرآلومین و از نوع I هستند. در بیشتر نمونه ها، ناهنجاری منفی آشکاری از Nb-Ti دیده می شود که این امر با جدایش فازهای تیتانیوم دار چون تیتانیت و تیتانومگنتیت توجیه می شود. همچنین غنی شدگی آشکار در عناصر سنگ دوست درشت یون (چون K، Rb، Ba و Cs) و عناصر خاکی نادر سبک نسبت به عناصر با شدت میدان بالا (چون، Nb، Ti و Zr) و عناصر خاکی نادر سنگین، از ویژگی های زمین شیمیایی ماگماهای تولید شده در محیط های فرورانش هستند. بنابراین چنین برداشت می شود که سنگ های گرانیتی درآلو باید در یک محیط کرانه فعال قاره ای، به علت فرورانش پوسته اقیانوسی نیوتتیس به زیر ایران مرکزی در زمان ترشیری به وجود آمده باشند.
کلید واژگان: سنگ های گرانیتی, نوع I, فرورانش, کمان ماگمایی ارومیه - دختر, کرمانThe Daraloo ore deposit area, structurally located in the Central Iran and Urumieh Dokhtar magmatic belt, is situated in the south of Kerman Province. In this region, Eocene andesitic flows and pyroclastic rocks have been invaded by Oligo-Miocene hypabyssal intrusive bodies. Most of the intrusive samples are granodiorite porphyry to monzogranite porphyry with a microgranular groundmass and affected by severe phyllic alteration. Mineralogical and geochemical evidence show that Daraloo granitic rocks are calc-alkaline, metaluminous to slightly peraluminous and I-type in nature. Clear negative Nb-Ti anomalies in most samples can be explained by the fractionation of titanium-containing phases such as titanite and titanomagnetite. Also, obvious enrichment in the large ion lithophile elements (LILEs such as K, Rb, Ba and Cs) and light rare earth elements (LREEs) compared to high field strength elements (HFSEs such as Ta, Nb, Ti and Zr) and heavy rare earth elements (HREEs), all clearly show a geochemical feature of magmas generated in subduction environments. So, it can be concluded that Daraloo granitic rocks must be formed in an active continental margin environment as a result of subduction of the Neotethys oceanic crust beneath the Central Iranian microcontinent during the Tertiary time.
Keywords: Granitic rocks, I-type, subduction, Urumieh–Dokhtar magmatic arc, Kerman -
مجله دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، سال بیست و سوم شماره 2 (پیاپی 103، اردیبهشت 1394)، صص 1905 -1914مقدمه
فیشور سیلانت، موثرترین راه برای پیشگیری از پوسیدگی های سطح اکلوزال دندان های خلفی است. در سال های اخیر استفاده از لیزر جهت آماده سازی مینا قبل از فیشور سیلانت، مورد توجه قرار گرفته است. هدف از انجام مطالعه حاضر ارزیابی میزان ریزنشت در حد فاصل دندان و سیلانت به 4 روش آماده سازی مختلف می باشد.
روش بررسیدر این مطالعه تجربی تعداد 60 دندان مولر سوم سالم تازه کشیده شده، انتخاب و به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند، در سطوح اکلوزال تمام دندان ها فیشور سیلانت((Clinproبا یکی از 4 روش زیر قرار داده شد: گروه 1: اچ با اسیدفسفریک+باندینگ توتال اچ، گروه2: لیزر+باندینگ سلف اچ، گروه3: لیزر+باندینگ توتال اچ، گروه4: لیزر+اچ با اسید فسفریک+باندینگ توتال اچ. لیزر مورد استفاده، Er:YAG با انرژی 120 میلی ژول و Pulse duration 500-250 میکرو ثانیه و فرکانس 4 هرتز بود. نمونه ها تحت 500 سیکل حرارتی واقع شده و به مدت 24 ساعت در محلول متیلن بلو 1% قرار گرفتند، سپس کلیه نمونه ها در جهت باکو لینگوالی برش داده شده و میزان نفوذ رنگ درجه بندی گردید. از آزمون Kruskal Wallis و Mann-Whitney جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.
نتایجتفاوت معنی داری از نظر آماری بین 4 گروه مختلف به جز گروه 1 و 4 مشاهده شد(p=0.03). نتایج نشان داد که گروه 3 بیشترین و گروه 4 کمترین میزان ریزنشت را داشتند.
نتیجه گیریبه نظر می رسد که بهترین و ساده ترین روش سیلانت تراپی، روش اسیداچینگ معمولی می باشد.
کلید واژگان: لیکیج دندانی, پیت و فیشور سیلانت, لیزرJournal of Shaeed Sdoughi University of Medical Sciences Yazd, Volume:23 Issue: 2, 2015, PP 1905 -1914IntroductionFissure sealant is the most effective method to prevent occlusal surface caries of posterior teeth. In recent years, the use of laser for enamel surface pretreatment has been considered as an effective method before applying fissure sealant. Hence, the aim of this study was to investigate the effect of Er:YAG laser conditioning on fissure sealant microleakage.
MethodsIn this experimental study, total of 60 extracted third molars were randomly assigned into four groups(n=15). The occlusal surfaces were sealed with a sealant (clinpro) after one of the following pretreatments: 1- Phosphoric acid etching + total etch bonding, 2- Laser + self etch bonding, 3- Laser + total etch bonding, 4- Laser + Phosphoric acid etching + total etch bonding. The parameters of used laser was 120 mj energy and pulse duration of 250-500 µs with frequency 4 Hz. After sealing, the teeth were thermocycled at 500 cycles and immersed in methylen blue 1% for 24 hours. The teeth were then sectioned buccolingually and examined for microleakage. Statistical analysis were preformed via applying Kruskal-Wallis and Mann-Whitney.
ResultsThe study results indicated significant differences between 4 groups (p<0.05) except for groups 1 and 4 (p=0.3). Moreover, the highest microleakage was observed in group 3, whereas the lowest was reported in group 4.
ConclusionIt seems that conventional acid etching technique is the best and simplest method of Sealant therapy.
Keywords: Dental leakage, Laser, Pit, fissure sealant
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.