به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

ahmad ali akbari kamrani

  • Ahmad Amani, Reza Fadayevatan, Babak Eshrati, Mohammad Rafiee, Ahmad Ali Akbari Kamrani
    Background

    Cancer is one of the diseases affecting the elderly and can lead to loss of life years. The skin, breast, gastric, colorectal, and lung cancers are five prevalent cancers in the elderly. The present study was conducted to evaluate the incidence and burden of these cancers in the elderly.

    Methods

    This secondary study was conducted on available extracted data from the population-based cancer registry in Markazi province in 2019. The data of all cases older than 60 years that lived more than six months in Markazi province were extracted. Collecting information involves gathering data on cancer incidence and death rates based on age and sex groups, as well as overall mortality rates. This also includes survival rates, recovery rates for cancer patients, and disability attributed to cancer using the global burden of disease (GBD) standard table from various sources. Various data, including the latest death registration report and the latest cancer registration report for 2019 and the Iran Statistics Center, were obtained. In order to check and analyze the data, Excel and DISMOD2 software were used. In order to analyze the data, formulas for calculating the burden of diseases (DALY=YLL+YLD) were used. For the validity and reliability of the data, the method of preventing the registration of impossible codes and useless codes was used.

    Results

    The incidence rate of skin, breast, gastric, colorectal, and lung cancers in elderly women was 52.87, 59.02, 67.63, 47.95, and 20.90, respectively, per 100000. DALYs of these cancers in elderly women were 63.15, 423.86, 686.37, 366.49, and 385.18, respectively. The incidence rate of skin, gastric, colorectal, and lung cancers in elderly men was 100.84, 135.80, 49.74, and 68.57, respectively per 100000. DALYs of these cancers in elderly men were 342.31, 1117.01, 337.99, and 452.41, respectively. The highest YLL and YLD were related to gastric cancer (493.31/100,000) and breast cancer (220.84/100,000)

    Conclusion

    Based on the results of this study, the incidence, mortality, and DALY of skin, breast, stomach, colorectal and lung cancers were higher in the elderly. In this study, the burden of some cancers such as breast, was lower compared to provinces such as Yazd.

    Keywords: Cancer, Incidence Rate, Disability Adjusted Life Years, Elder
  • احمد امانی، احمدعلی اکبری کامرانی*، رضا فدای وطن، بابک عشرتی، محمد رفیعی
    اهداف

    یکی از روش هایی که در آن با استفاده از داده های پراکنده درباره بیماری ها و عوامل خطر منتسب به آن ها، می توان شاخص هایی را محاسبه کرد که در انجام مداخله برای کنترل بیماری و عوامل خطر مناسب است، محاسبه بار بیماری ها است. بنابراین هدف این مطالعه محاسبه بار عوامل خطر منتسب به سرطان های شایع سالمندان در استان مرکزی در سال 1395 بود.

    مواد و روش ها

    مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی گذشته نگر بود. گردآوری اطلاعات براساس معیارهای گروه های سنی و جنسی، میزان بروز و مرگ ناشی از سرطان، میزان مرگ ناشی از تمام علل مرگ، اطلاعات مربوط به بقا، میزان بهبودی مبتلایان به سرطان و وزن ناتوانی منتسب به سرطان براساس جدول استاندارد GBD، به ترتیب از منابع مختلف شامل درگاه مرکز آمار ایران، آخرین گزارش ثبت مرگ و آخرین گزارش ثبت سرطان مربوط به سال 1395 که در سال1400 توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی منتشر شده است& به دست آمد. به منظور بررسی و تحلیل داده ها از نرم افزارهای اکسل و دیسمود 2 استفاده شد. به منظور تحلیل داده ها از فرمول های محاسبه بار بیماری ها (DALY=YLL+YLD) استفاده شد. به منظور بررسی روایی و پایایی داده ها از تکنیک جلوگیری از ثبت کدهای غیرممکن و کدهای بیهوده استفاده شد.

    یافته ها

    بیشترین بار سرطان پوست منتسب به مواجهه با نور خورشید (526/71)، بیشترین بار سرطان معده منتسب به مواجهه سابقه خانوادگی (79305/88)، بیشترین بار سرطان روده بزرگ منتسب به مواجهه عدم مصرف میوه (4063/18)، بیشترین بار منتسب سرطان پستان مربوط به عدم ازدواج (6488/58) و بیشترین بار سرطان پروستات منتسب به داشتن سابقه بیماری های قبلی (7244/08) است.

    نتیجه گیری

    نتایج بار منتسب به عوامل خطر مختلف برای هر سرطان نشان داد که وجود سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان، استعمال دخانیات، چاقی و عدم فعالیت فیزیکی در اکثر سرطان ها و بار منتسب به آن ها مشترک است.

    کلید واژگان: سالمند, سرطان, بار بیماری, عوامل خطر
    Ahmad Amani, Ahmad Ali Akbari Kamrani*, Reza Fadayevatan, Babak Eshrati, Mohammad Rafiee
    Objectives

    The burden of disease analysis can be used to measure the factors that are suitable for interventions for disease control. This study aims to calculate the burden of risk factors for common cancers among the elderly in Markazi Province of Iran in 2016.

    Methods & Materials

    This a retrospective descriptive-analytical study. Information was collected based on age and sex groups, which included the cancer incidence rate, cancer death rate, cancer disability rate based on the GBD standard table, which were collected from the website of Statistics Centre of Iran, the latest death report and the latest cancer report in 2016. The data analyses were done in Excel and DISMOD2 applications. The disease burden calculation formula was used in this study. To ensure the validity and reliability of the data, the data with wrong or useless codes were excluded.

    Results

    For skin cancer, the highest burden was related to exposure to sunlight (526.71); for stomach cancer, family history (79305.88); for colon, lack of fruit consumption (4063.18); for breast cancer, lack of marriage (6488.58); and for prostate cancer, history of previous diseases (7244.08).

    Conclusion

    Family history of cancer, smoking, obesity, and physical inactivity are common risk factors of most cancers with a same burden.

    Keywords: Aged, Cancer, Disease burden, Risk factors
  • Masood Yousefi, Shahab Papi, Yadollah Abolfathi Momtaz, AhmadAli Akbari Kamrani, Mahdi Yousefi, Reza Fadayevatan*
    Introduction

    Increasing age is one of the most important predictors of mortality among aged population. Therefore, determining the causes of death among older people could be imperative. The purpose of this study was to investigate non-communicable disease mortality among a sample of older people in Iran from 2007 to 2018.

    Methods

    This was a retrospective descriptive study that applied census sampling technique to investigate 1202 Medical Records of older adults (60 ≤ years old) died during 2007-2018 at three hospitals of Khuzestan province, Iran. Data analysis was conducted using SPSS version 24 software.

    Results

    The mean age of participants was 77.4 ± 8.38. Of whom 50.7 % were male. The highest number of deaths were related to the internal ward (41.4%), CCU (29.3%) and ICU (25.6%), respectively. In addition, Angina pectoris, Respiratory disease and Cerebrovascular Accident were the most important cause of death among aged population. Also, the history of hospitalization (87.1%) and cardiovascular disease (82.2%), and hypertension (67.8%) were the prominent risk factors for mortality among aged population. According to chi-squared, there was a significant relationship between smoking and death attributed to cardiovascular diseases among older adults.

    Conclusion

    Angina pectoris, Respiratory disease and Cerebrovascular accident diseases are the most important cause of death among older adults. Prevention and screening programs should be implemented to discern and screen these chronic diseases at the early stage among older people.

    Keywords: Non-Communicable Disease, Mortality, Aged
  • غلامرضا انصاری، احمد دلبری، مهرداد کریمی*، احمدعلی اکبری کامرانی، سیران محمدی، رباب صحاف
    اهداف

     استیوارتریت یا آرتروز یکی از شایع ترین بیماری های مزمن سالمندان است که از علل بسیار مهم ناتوانی در سالمندان و باعث بار سنگین اقتصادی و اجتماعی برای آن ها و جامعه می شود. هدف این مطالعه بررسی تاثیر روغن موضعی ناخنک در مقایسه با ژل دیکلوفناک بر درد و خشکی مفصل استیوارتریت اولیه زانو در سالمندان بود.

    مواد و روش ها

    مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی از نوع شاهددار دو سو کور با کد IRCT2016082129461N1 بودکه روی 62 نفر افراد بالای 60 سال ساکن یکی از خانه های سالمندان شهر تهران انجام شد. 35 (57/2 درصد) زن و 26 (43/3 درصد) مرد با میانگین سنی 78 (±7/79)، دارای استیوارتریت خفیف تا متوسط که توسط پزشک متخصص ارتوپدی تشخیص داده شده بودند، بر اساس معیارهای خروج و ورود وارد مطالعه شدند و فرم رضایت نامه را امضا کردند، انجام شد. اطلاعات جمعیت شناختی و پرسش نامه شدت ارتروز WOMAC (برای درد و خشکی مفصل) از نمونه ها دریافت شد. شرکت کنندگان بر اساس balanced - block randomization روغن گیاه ناخنک و ژل دیکلوفناک بر اساس جدول رندومیزاسیون به گروه های آزمایش که روغن ناخنک دریافت کردند و یا گروه کنترل که ژل دیکلوفناک دریافت کردند اختصاص داده شدند. داده ها در بدو مطالعه، دو و چهار هفته بعد از شروع مداخله جمع آوری و جهت تحلیل وارد نرم افزار SPSS نسخه 23 شدند.

    یافته ها

     در شروع مطالعه شرکت کنندگان دو گروه آزمایش و گروه کنترل از نظر سن، جنسیت، تحصیلات، وضعیت تاهل، سواد، وضعیت اشتغال، مصرف سیگار، سطح فعالیت فیزیکی، بیماری مزمن و مصرف دارو تفاوت معناداری نداشتند. بر اساس نتایج این مطالعه درد F1،58=119/07 ،P<0/01 و خشکی مفصل F1،58=19/9 ،P<0/01 به طور معناداری در هر دو گروه آزمایش و گروه کنترل بهبود یافت. شدت بهبودی در همه موارد در گروه آزمایش بیشتر از گروه کنترل بود. عوارض جانبی خاصی در طول مطالعه گزارش نشد.

    نتیجه گیری

    نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که روغن موضعی ناخنک در مقایسه با ژل دیکلوفناک بر کاهش درد و خشکی مفصل استیوارتریت ضعیف تا متوسط اولیه زانو موثر است. بر اساس نتایج این مطالعه روغن موضعی ناخنک بر کاهش درد و خشکی مفصل استیوارتریت ضعیف تا متوسط اولیه زانو پیشنهاد می شود. مطالعات آینده جهت تعیین دز دقیق و مکانیسم اثر روغن ناخنک بر درد و خشکی زانو در استیوارتریت توصیه می شود.

    کلید واژگان: ناخنک, دیکلوفناک, درد, خشکی, مفصل زانو, استئوارتریت اولیه, سالمند
    Gholamreza Ansari, Ahmad Delbari, Mehrdad Karimi*, AhmadAli Akbari Kamrani, Siran Mohammadi, Robab Sahaf
    Objectives

     Osteoarthritis is one of the most common diseases among older people which is one the most important causes of disability and heavy socio-economic burden on the elderly and society. This study aimed to investigate the effect of melilotus officinalis oil on knee joint pain and stiffness among older adults with mild to moderate primary knee osteoarthritis.

    Methods & Materials: 

    This is a double-blind randomized controlled clinical trial (registration code: IRCT2016082129461N1). Participants were 61 eligible older adults (35 females and 26 males with a mean age of 78±7.79 years) residing in one of the nursing homes in Tehran, Iran who had mild to moderate knee osteoarthritis clinically diagnosed by an orthopedic physician. Then they were assigned randomly into two groups of intervention and control received melilotus officinalis oil and diclofenac gel, respectively, using a randomization table based on balance block randomization. The data were collected using a demographic form and the Western Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index (WOMAC) for evaluating knee joint pain and stiffness at baseline, 2 weeks and 4 weeks after the intervention. Collected data were analyzed in SPSS V. 23 software. 

    Results

     There was no statistically significant different between the intervention and control groups in terms of sociodemographic variables (age, education, marital status, occupation, smoking, physical activity, chronic illness, and medication) at baseline. Knee pain (F1,58=119.07, P<0.001) and joint stiffness (F 1,58=19.9, P<0.001) reduced significantly in both groups, where the effect size was higher in the intervention group. No considerable side effect reported during the study.

    Conclusion

     Compared to diclofenac gel, melilotus officinalis oil can reduce knee joint pain and stiffness in older people with mild to moderate knee osteoarthritis. Therefore, it is suggested for treatment of people with knee osteoarthritis. Further studies are recommended to investigate the mechanism of melilotus oficinalis oil in reducing knee pain and stiffness and determine its effective dosage.

    Keywords: Melilotus officinalis, Pain, Stiffness, Knee joint, Primary osteoarthritis, Older adults
  • Arash Mirabzadeh, Gita Sadighi*, Ahmadali Akbari Kamrani, Mohammadreza Khodaei Ardakani, Golnaz Feyzzadeh, Mercedeh Samiei
    Objectives

    Patients with schizophrenia receive psychiatric medications for many years, and their comorbid profile in old age remains unclear. Moreover, their pattern of non-psychiatric medicine use is of importance. Rehabilitation is crucial in patients with schizophrenia because it improves their strengths and life skills to live independently. These issues are essential in terms of polypharmacy among them, and its associated adverse effects. 

    Methods

    The present cross-sectional study investigated 131 patients with schizophrenia referring to Razi Hospital who were selected by a convenience sampling method. The subjects’ medical records were evaluated in terms of comorbid disorders and non-psychiatric medicine use patterns. Their demographic data were also collected by a separate questionnaire.

    Results

    The frequency of schizophrenia disorder was higher in males aged ≥65 years. The comorbidity frequency of non-psychiatric disorders was significantly higher in the elderly, compared to non-elderly patients. The most prevalent comorbid disorders in the elderly were musculoskeletal, cardiovascular, and metabolic disorders; and in the non-elderly neurological, hematological, and digestive diseases. The prevalence of non-psychiatric medicine intake was significantly higher in the elderly. The prevalence of non-psychiatric medicine use in the elderly (e.g. aspirin, heart disease medications, hypertension medications, etc.) and non-elderly patients (e.g. anemia medications, antibiotics, anticonvulsants, etc.) was not similar. 

    Discussion

    In schizophrenic patients, the old age period is associated with more comorbid disorders, compared to their healthy counterparts. Such comorbid profile is similar to other patients; e.g. the most prevalent comorbidities were musculoskeletal, cardiovascular, and metabolic disorders. Polypharmacy is a medical problem in the elderly, with numerous adverse effects. The adjunct consumption of psychiatric medications with the non-psychiatric ones highlights the vital phenomena of drug interactions and associated adverse effects of polypharmacy.

    Keywords: Elderly, Schizophrenia, Comorbid disorders, Polypharmacy
  • Hossein Ghasemzadeh*, Ahmadali Akbari Kamrani, Yadollah Abolfathi Momtaz, Mehdi Rassafiani, Fatemeh Nourhashemi, Robab Sahaf
    Objectives

    Dementia is the fifth cause of death in older adults with the most significant financial, social, and caring burden on health systems across the world. The aim of this study was to determine the most common medical risk factors for dementia in the retired population.

    Methods

    A case-control methodology was used for this study, within which 180 patients with dementia were compared to 371 controls for medical risk factors in the National Iranian Oil Company (NIOC) in 2017. Participants in the case and control groups were matched in terms of age, educational level, and sex. The logistic regression was employed to estimate Odds Ratios (OR), using SPSS software.

    Results

    The majority of the participants were male (55%) and married (69%) with a mean age of 73.14 (SD=9.11) and high school education (38%). The results of the adjusted logistic regression showed a significant association among dementia and chronic and acute vitamin D3 deficiency (more and less than 1 year) (OR=4.73, P<0.001, OR=7.50, P<0.001, respectively), cancer history (OR=15.31, P<0.001), and chronic anemia (OR=5.95, P<0.001).

    Discussion

    The results of this study suggest vitamin D3 deficiency, cancer, and anemia history as probable risk factors for dementia. Thus, managing or controlling these risk factors may effectively delay or prevent the onset of dementia for the individuals.

    Keywords: Dementia, Risk factors, Older adults, NIOC
  • سیران محمدی بلبان اباد، رباب صحاف، مهرداد کریمی*، احمدعلی اکبری کامرانی، محسن شتی، آرش میراب زاده، غلام رضا انصاری
    اهداف

     جمعیت سالمندان در دنیا و ایران روز به روز در حال افزایش است و با افزایش سن و کاهش کارایی برخی از ارگان های بدن، شیوع بعضی مشکلات در دوران سالمندی ازجمله مشکلات مربوط به خواب افزایش می یابد. اختلالات مربوط به خواب باعث ایجاد تغییرات عصب شناختی، اتونومیک و زیست شناختی می شود؛ بنابراین با توجه به مشکلاتی که برای سالمندان و خانواده های آنان ایجاد می کند، باید به آن توجه کرد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر روغن به لیمو بر اختلالات خواب سالمندان انجام شده است.

    مواد و روش ها

    پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی دو سوکور (stratified design) با کد ثبت IRCT2016061528485N1 و کد اخلاق IR.USWR.REC.1395.50 در کمیته اخلاق دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی به تصویب رسیده است. در ابتدای مطالعه به صورت متوالی، 93 نفر شامل 45 مرد و 48 زن وارد مداخله شدند که 22 نفر از مردان در گروه مداخله، 23 نفر در گروه کنترل، 24 نفر از زنان در گروه مداخله و 24 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. از بین این افراد، 85 نفر تا مرحله سوم مداخله شرکت داشتند که شامل 43 زن (51 درصد) و 42 مرد (49 درصد) بودند که 41.17 درصد در گروه سنی 60 تا 74 سال و 58.82 درصد در گروه سنی بالاتر از 75 سال قرار داشتند. میانگین سن سالمندان مورد مطالعه 78.19±75.9 سال بود، طوری که پایین ترین سن برابر با 61 سال و بالاترین سن برابر با 94 سال گزارش شد. موارد ریزش مربوط به بستری در بیمارستان، مرخصی رفتن و فوت بود. این تعداد پس از بررسی لازم شامل نمره کسب شده بیشتر از 5 از پرسش نامه پیتزبرگ، ویزیت روان پزشک و خوداظهاری اختلال خواب و نیز با توجه به بررسی پرونده پزشکی، داروهای مصرفی و معیارهای ورود و سپس با توجه به جداول رندومیزاسیون، وارد مطالعه شده و به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. روایی و پایایی پرسش نامه پیتزبرگ در مطالعات مختلف بررسی شده است. گروه مداخله روغن به لیمو و گروه کنترل روغن بی اثر را به مدت 4 هفته به صورت چکاندن روزی دو بار صبح و شب هر بار یک قطره در هر بینی دریافت کردند. عارضه جانبی خاصی گزارش نشد و فقط در 3 مورد سردرد خفیف گزارش شد که مربوط به سابقه سینوزیت بود که بدین ترتیب مداخله به صورت تامپون اجرا شد یا از مطالعه خارج شدند. در ابتدای مطالعه پرسش نامه های دموگرافیک و شاخص بررسی کیفیت خواب پیتزبرگ و سپس 2 و 4 هفته بعد از شروع مداخله، پرسش نامه پیتزبرگ مجددا به روش مصاحبه از ایشان پرسیده شد و اطلاعات با 23 SPSS تحلیل شد. آزمون های مورد استفاده شامل تحلیل واریانس یکراهه، آزمون های تعقیبی، تی نمونه های مستقل و تی تک نمونه ای بود.

    یافته ها

    بر اساس نتایج مطالعه، روغن به لیمو باعث بهبود اختلالات خواب سالمندان گروه مداخله  P<0.0003 و وEffectو (0.155 = size) شده است. اختلالات خواب گروه مداخله در هفته دوم و هفته چهارم پس از شروع مداخله نسبت به گروه کنترل بهبود یافته است.

    نتیجه گیری

    با توجه به نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر، روغن به لیمو باعث بهبود اختلالات خواب سالمندان  می شود و با توجه به کم عارضه و ارزان بودن گیاهان دارویی و تاثیر آرام بخشی گیاه به لیمو می توان از آن برای بهبود اختلالات خواب سالمندان استفاده کرد.

    کلید واژگان: سالمند, اختلالات خواب, روغن به لیمو, پرسش نامه پیتزبرگ
    Seyran Mohamadi, Robab Sahaf, Mehrdad Karimi*, AhmadAli Akbari Kamrani, Mohsen Shati, Arash Mirabzadeh, GholamReza Ansari
    Objectives

     The elderly population is increasing globally and as the age increases and the functions of some organs decrease, some problems in elderly age, including sleep problems increase. Sleep disturbances cause neurological, autonomic, and biological changes. Therefore, attention should be paid to the problems that eliciting for the elderly and their families subsequently. The aim of this study was to evaluate the effect of oil on lemon on sleep disorders in the elderly.

    Methods & Materials

     The study is a stratified design with IRCT2016061528485N1 registration Code and IR.USWR.REC.1395.50 Code of Ethics approved by the Ethics Committee of the University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences. A total of 93 subjects (45 men and 48 women) were enrolled in the intervention, 22 men in the intervention group, 23 in the control group, 24 in the intervention group and 24 in the control group. Of these, 85 participated in the third stage of the intervention, 43 women (51%) and 42 men (49%), 41.17% in the age group of 74-60 years and 58.82% in the age group above 75 years. The Mean±SD age of the elderly was 75.88 ± 9.19 years, with the lowest age of 61 years and the highest age of 94 years. Outbreaks were hospitalized, departures and deaths. After completing an examination, a score of more than 5 Pittsburgh questionnaires, a visit by a psychiatrist and a self-reported sleep disorder, and considering the medical records, consumables , and entry criteria they were studied according to the randomization tables and divided into intervention and control groups. Validity and reliability of Pittsburgh questionnaire have been studied in various research. The intervention group received oil from the lemon and the inactive oil control group for four weeks, once daily, twice daily in the morning and night, with a drop per nose. No specific side effects were reported. In 3 cases, mild headache was reported, which was associated with a history of sinusitis, and the intervention was either performed or excluded from the tampon.

    Results

     At the beginning of the study, demographic questionnaires, Pittsburgh Sleep Quality Index, and then Pittsburgh Questionnaire 2 and 4 weeks after the beginning of the intervention, were again asked by interview method and the data were analyzed by SPSS v. 23. The tests were one-way variance analysis, follow-up tests, independent samples  T and single-sample t-test.

    Conclusion

     Based on the results of the study, the oil to lemon has been shown to improve the sleep disorders of the elderly in the intervention group (P 000.03) and Effect size = 0.155). Sleep disturbances The intervention group improved in the second week and the fourth week  after the onset of intervention compared to the control group

    Keywords: Elderly, Sleep disturbances, Lippia Citriodora oil, Pittsburgh Questionnaire
  • غلامرضا انصاری، احمد دلبری، مهرداد کریمی*، احمد علی اکبری کامرانی، یدالله ابوالفتحی ممتاز، سیران محمدی، رباب صحاف
    اهداف
    استئوآرتریت یکی از شایع ترین بیماری های سالمندان است که مستقیما منجر به مرگ نمی شود ولی یکی از علل مهم ناتوانی در سالمندان است . درمان های دارویی و جراحی برای انواع مختلف بیماری استئوآرتریت وجود دارد که بیشتر آن ها هزینه هنگفتی دارند و ممکن است عوارض جانبی مهمی ایجاد کنند. هدف این مطالعه بررسی تاثیر گیاه ناخنک بر عملکرد جسمی سالمندان مبتلا به استئوآرتریت خفیف تا متوسط زانو است. 
    مواد و روش ها
    مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی شاهددار دوسو کور است 61 سالمند بالای 60 سال (35 زن و 26 مرد) ساکن یکی از خانه های سالمندان شهر تهران با میانگین و انحراف معیار 7/79±78 و میانه 81 سال، که با تشخیص پزشک متخصص ارتوپدی بر اساس درجه 1تا3 مقیاس (Kellegren-Lawrence (K-L استئوآرتریت خفیف تا متوسط داشتند، بر اساس معیارهای ورود و خروج و با استفاده از روش تصادفی بلوک بندی شده به دو گروه مداخله (34 نفر) و کنترل (27 نفر) تقسیم شدند. اطلاعات جمعیت شناختی و پرسش نامه شدت آرتروز WOMAC برای عملکرد جسمی جمع آوری شد. گروه مداخله روغن ناخنک و گروه شاهد ژل دیکلوفناک دریافت کردند. داده ها2 و 4 هفته بعد از شروع مداخله جمع آوری و وارد نسخه 23 نرم افزار SPSS و تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    در شروع مطالعه شرکت کنندگان دو گروه مداخله و گروه شاهد از نظر متغیرهای اجتماعی جمعیت شناختی، تفاوت معناداری نداشتند. براساس نتایج این مطالعه عملکرد جسمانی F(2، 58)=20/4، P<0/001 به طور معناداری در هر دو گروه مداخله و گروه شاهد بهبود یافت و شدت بهبودی در گروه مداخله (0/88) بیشتر از گروه شاهد (0/36) بود. همچنین عوارض جانبی خاصی در طول مطالعه گزارش نشد.
    نتیجه گیری
    نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که روغن موضعی ناخنک در مقایسه با ژل دیکلوفناک اثر بیشتری در بهبود عملکرد جسمانی سالمندان با استئوآرتریت ضعیف تا متوسط اولیه زانو دارد. بر اساس نتایج این مطالعه، برای بهبود عملکرد جسمانی مبتلایان به استئوآرتریت ضعیف تا متوسط اولیه زانو روغن موضعی ناخنک پیشنهاد می شود. مطالعات آینده برای تعیین دز دقیق و سازوکار اثر روغن ناخنک در بهبود عملکرد جسمانی در استئوآرتریت توصیه می شود.
    کلید واژگان: ناخنک, دیکلوفناک, عملکرد جسمانی مفصل زانو, استئوآرتریت اولیه, سالمند
    Gholamreza Ansari, Ahmad Delbari, Mehrdad Karimi*, Ahmad Ali Akbari Kamrani, Yadollah Abolfathi Momtaz, Seyran Mohamadi, Robab Sahaf
    Objectives
    Osteoarthritis (OA) is one of the most common diseases among older people that although does not directly lead to mortality, is one the leading causes of disability in older people. A variety of medical and surgical treatments are available based on the severity of OA that usually are costly with possible harsh side effects. This study aimed to investigate the effect of Melilotous Officinalis oil on the physical function of older adults with mild to moderate primary knee osteoarthritis.
    Methods & Materials: The participants were 61(35 women, 26 men) older adults aged ≥60 years (Mean±SD: 78±7.79, range: 63-94, median: 81 y), residing in one nursing home who were clinically diagnosed with mild to moderate osteoarthritis based on grade 1-3 Kellgren-Lawrence (K-L) grading scale by an orthopedist. Then, based on the inclusion and exclusion criteria, the participants were randomly assigned to one intervention group (n=34) who received of Melilotous Officinalis oil and one control group (n=27) who used Diclofenac Sodium Gel. The participants’ data including their demographic information, the severity of OA based on WOMAC (Western Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index), and pain intensity based on Visual Analogous Scale (VAS) were collected at baseline, Two weeks, and four weeks after starting the intervention. The collected data were entered in SPSS version 23 and analyzed.
    Results
    There were no statistically significant differences between the intervention and control group in terms of sociodemographic variables at baseline. The physical function of the participants improved significantly in both the intervention group and control group (F2,58=20.4, P<0.001). However, the effect size was considerably higher in the intervention group (0.88) compared to the control group (0.36). No special adverse effect was reported during the study.
    Conclusion
    Melilotous Officinalis oil can improve function more than Diclofenac gel in older people with mild to moderate knee osteoarthritis. Therefore, using Melilotous Officinalis oil is suggested for improving the physical function of people with osteoarthritis. Future studies are recommended to study to determine the exact dose of Melilotous Officinalis oil and its mechanisms of action on the physical function.
    Keywords: Melilotous Officinalis, Physical function, Older adults, knee, Osteoarthritis
  • Salman Naderyan, Robab Sahaf *, Ahmad Ali Akbari Kamrani, Yadollah Abolfathi Momtaz, Hossein Ghasemzadeh, Shahab Papi
    Objectives
    Physical activity in late life may be a continuity of activity pattern in the early stages of life. The current study aimed to assess physical activity levels in former Iranian sportsmen and athletes, in 2016.
    Methods
    This cross-sectional study used convenience sampling method to select 223 former Iranian sportsmen and athletes living in Tehran City, Iran. Informed consents were obtained from all study participants before the study. The short-form Persian version of the International Physical Activity Questionnaire (IPAQ) was used for assessing physical activity. To achieve demographic information, a demographic data Questionnaire was used. For analyzing the obtained data, SPSS was used.
    Results
    The Mean±SD age of the study participants was 70.81±8.29 years. In total, 5.8%, 42%, and 52.9% of the former athletes had less than 10 minutes of walking, moderate- and vigorous-intensity physical activity, respectively. About 4.9% of the individuals reported walking on a regular basis and none of them reported daily moderate- and vigorous-intensity physical activity. Moreover, 8.5% of the individuals failed to report walking for at least 10 min/d. Totally, 43.5% of the individuals reported no moderate-intensity physical activity and about 56.1% of them did not participate in any vigorous-intensity physical activities. Furthermore, 31.4, 8.5, and 5.8 of the athletes reported walking, moderate- and vigorous-intensity physical activity for more than 150 minutes per week, respectively. According to the three types of activity defined by the IPAQ, 49% of the athletes were inactive, 36.3% were minimally active and about 15% were physically active. Physical activity decreased with increasing age (P<0.01; r=-0.529) and had a direct relationship with educational level (P<0.01; r=0.278).
    Discussion
    The findings highlight the importance of considering active intervention programs at younger ages to ensure better leisure participation of the elderly, especially in physical activity.
    Keywords: Physical activity, Athletes, Aging, Older adults
  • روح انگیز علی رضایی شهرکی، احمد علی اکبری کامرانی*، رباب صحاف، یدالله ابوالفتحی ممتاز
    اهداف
    بیماری دیابت یکی از بیماری های مزمن در حال افزایش در دنیاست. از مهم ترین دلایل این افزایش می توان به افزایش سالمندان و همین طور به سالمند شدن جمعیت در کنار تغییر الگو و تغییر شیوه زندگی به سوی بی تحرکی و تغذیه نامناسب اشاره کرد. برنامه کشوری پیشگیری و کنترل دیابت با هدف پیشگیری و کنترل دیابت و عوارض ناشی از آن وکاهش هزینه های اقتصادی،کاهش ناتوانی ها، کاهش مرگ ومیر زودرس ناشی از دیابت و عوارض آن، ارتقای کیفیت زندگی و افزایش طول عمر مفید بیماران دیابتی در حال انجام است و هنوز تاثیردقیق برنامه بررسی نشده است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر این برنامه بر دانش، نگرش و عملکرد بیماران در زمینه کنترل دیابت انجام شد. 
    مواد و روش ها
     پژوهش حاضر مطالعه ای مقطعی از نوع قبل و بعد بودکه روی 100 سالمند دیابتی جدیدالورود به برنامه کشوری پیشگیری و کنترل دیابت، به صورت دردسترس در شهر اصفهان انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه ای شامل اطلاعات جمعیت شناختی و سلامت و پرسش نامه سنجش دانش، نگرش و عملکرد بیماران بود. اطلاعات قبل از ورود به برنامه و 3 ماه پس از ورود به برنامه جمع آوری شد.
    یافته ها
    از 100 نفر شرکت کننده در مطالعه،41 نفر (41 درصد) مرد و 59 نفر (59 درصد) زن بودند. 42 نفر (42 درصد) بازنشسته و 5 نفر (5 درصد) شاغل بودند که تنها مردان را شامل می شد. بیشترین فراوانی شرکت کنندگان یعنی 44 نفر (44 درصد) در گروه سنی 60 تا 64 سال و کمترین فراوانی آنان، یعنی سه نفر (3 درصد) در گروه سنی 80 تا 84 سال بودند. کمترین سن شرکت کنندگان 60 سال و بیشترین سن 84 سال بود. 88 نفر (88 درصد) از سالمندان با همراه و 12 نفر (12 درصد) تنها زندگی می کردند. 47 نفر (47 درصد) بی سواد، 15 نفر (15 درصد) با تحصیلات بالاتر از دیپلم، 11 نفر (11 درصد) با تحصیلات ابتدایی، 6 نفر (6 درصد) با تحصیلات راهنمایی بودند و 21 نفر (21 درصد) دیپلم داشتند. 77 نفر (77 درصد) سابقه ابتلا بین صفر تا 10 سال و 9 نفر (9 درصد) سابقه ابتلا بین 20 تا 29 سال را داشتند. 55 نفر (55 درصد) بیماران فشار خون، 44 نفر (44 درصد) اضافه وزن، 28 نفر (28 درصد) چاقی، 53 نفر (53 درصد) چاقی شکمی، 71 نفر (71 درصد) اختلال چربی خون، 66 نفر (66 درصد) سابقه ابتلا در اعضای درجه یک خانواده، 4 نفر (4 درصد) مصرف فعلی سیگار، 16 نفر (16 درصد)، سابقه قبلی مصرف یا ترک سیگار، 3 نفر (3 درصد) مصرف فعلی الکل و 3 نفر (3 نفر) سابقه مصرف قبلی یا ترک الکل را داشتند. میانه نمره دانش بیماران از 7 در مرحله اول برنامه به 10 در مرحله دوم بعد از ورود به برنامه (6/84-=P<0/001، z) و میانه نمره نگرش از نمره 8 در مرحله اول  قبل از ورود به برنامه به نمره 10 بعد از ورود به برنامه (84/6-=P<0/001، z) تغییر کرد. میانگین و انحراف معیار عملکرد بیماران قبل از ورود به برنامه به ترتیب 35/60و 6/38 و بعد از ورود به برنامه به ترتیب 41/91 و 5/23 بود و به طور معنی داری بهبود یافت (0/001=P<-11/95 ، t)
    نتیجه گیری
     نتایج تحقیق، اهمیت و موثربودن برنامه کشوری پیشگیری و کنترل دیابت را در بهبود دانش، نگرش و عملکرد سالمندان دیابتی نشان داد. پیشنهاد می شود این برنامه در همه مراکز بهداشتی درمانی کشور انجام شود.
    کلید واژگان: برنامه کشوری پیشگیری و کنترل دیابت, دیابت, سالمند, دانش, نگرش, عملکرد
    Roohangiz Alirezaei Shahraki, Ahmad Aliakbari Kamrani‏*, Robab Sahaf, Yadollah Abolfathi Momtaz
    Objectives
     Diabetes is a chronic disease that is increasing in the world. This disease is spreading due to the population increase, aging process, lifestyle changes, inactivity, and inappropriate nutrition. The Nationwide Program for Prevention and Control of Diabetes is already underway for controlling this disease and its adverse effects, including the associated disabilities and immature mortality rate, economic costs, and improving the sufferers’ life quality. This study aimed to investigate the effects of this program in Iran.
    Methods & Materials
     This was a cross-sectional study with a Pre-test-Post-test design. In total, 100 elderly patients newly diagnosed with diabetes were selected through convenience sampling method from Isfahan City, Iran. The required data were obtained using questionnaires on demographic and health data, as well as patients’ knowledge, attitude, and practice. The data were gathered before and three months after the patients’ entrance into the program.
    Results
    Of the total 100 patients participating in the study, 41% were male and 59% female; 42% retirees, 53% housekeepers, and 5% employees, of whom, 5% were males. Majority of them (44%) aged 60-64 years, and only 3% aged 80-84 years (minority). A total 88% of them lived with others and 12% lived alone. Moreover, 47% were illiterate, 15% were educated above diploma, 11% held a primary school degree, 6% had a junior high school degree, and 21% had a high school diploma. In addition, 77% of the patients suffered from this disease for 0-10 years, and 9% for 20-29 years; 55% had hypertension, 44% were overweight, 28% were obese, 53% had abdominal obesity, 71% suffered from hyperlipidemia, 66% reported a history of diabetes in their immediate family members, 4% were current smokers, 16% reported a history of smoking cessation, 3% were current alcohol drinkers, and 3% used to drink alcohol in the past. The patients’ knowledge (median score) increased from 7 before initiating the program (Pre-test) to 10 after the completion of the program (Post-test) (P<0.001, z=-7.61); their attitude (median score) improved from 8 at Pre-test to 10 at Post-test (P<0.001; z=-6.84). The Mean±SD Pre-test and Post-test scores of the patients’ practice were 35.60±6.38 and 41.91±5.23, respectively (P<0.001; t=-11.95).
    Conclusion
     The obtained results indicated the importance of the studied program for the prevention and control of elderly patients’ diabetes by improving their knowledge, attitude, and practice. It is recommended that this program be implemented in all health centers of the country.
    Keywords: Nationwide program for the prevention, pontrol of diabetes, Diabetes, Elderly, Knowledge, Attitude, Practice
  • امیر احمدی*، رباب صحاف، وحید راشدی، احمدعلی اکبری کامرانی، محسن شتی، احمد دلبری
    اهداف
    هدف از این مطالعه، تعیین ارتباط سلامت دهان با مشخصات جمعیت شناختی سالمندان بازنشسته بود.
    مواد و روش ها
     این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی بر روی 158 نفر سالمند بالای 60 سال تحت پوشش سازمان بازنشستگی شهرداری تهران به روش نمونه گیری تصادفی انجام شد. داده ها به صورت مستقیم و با مصاحبه مستقیم گردآوری شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه مشخصات جمعیت شناختی و پرسش نامه شاخص سنجش سلامت دهان سالمندان بود.
    یافته ها
     90 نفر (57 درصد) از پاسخگویان سالمندان مرد و 68 نفر (43 درصد) سالمندان زن بودند. میانگین سن سالمندان مورد مطالعه 68/78 سال بود. سلامت دهان با سن (P=0/004)، جنس (P=0/034)، و تحصیلات (P=0/0001) رابطه معنی دار داشت. وضعیت سلامت دهان و دندان سالمندان مرد بهتر از سالمندان زن بود.
    نتیجه گیری
     با توجه به اهمیت فراوان سلامت دهان و دندان در افزایش کیفیت زندگی سالمندان، در هنگام طراحی مداخلات برای ارتقای سلامت دهان سالمندان، توجه به ویژگی های جمعیت شناختی آن ها ضروری به نظر می رسد.68
    کلید واژگان: سلامت دهان و دندان, سالمندان, عوامل جمعیت شناختی
    Amir Ahmadi *, Robab Sahaf, Vahid Rashedi, Ahmad Ali Akbari Kamrani, Mohsen Shati, Ahmad Delbari
    Objectives
    The current study aimed to determine the relationship between oral health and demographic characteristics of retired elderly people.
    Methods & Materials
     This cross-sectional study was conducted on 158 older adults aged ≥60 years. The subjects were selected using random sampling method and personnel codes. All the elderly participants were retired members of the Tehran Municipality Administration. The study data were collected by direct visit to the subjects’ place of residence and conducting interviews. The data collection tool was a questionnaire that included 2 sections. The first section consisted of demographic, socioeconomic, and health profiles, while the second section consisted of Geriatric Oral Health Assessment Index (GOHAI).
    Results
    We collected data from 158 participants (90 men, 68 women). The mean age of the participants was 68.78 years. The obtained data suggested that 38 (24.05%) participants had a poor state of oral health. About 50% of the participants mentioned high dental care costs as a reason for not referring to the dentist. According to the findings of this study, there is a direct relationship between educational level and oral health status in the elderly (P<0.05).
    Conclusion
    Oral and dental health increase the quality of life in the elderly and reduce the high prevalence of dental problems among them. Therefore, designing and implementing practical policies to reduce oral and dental infections in the elderly and promote their health is necessary.
    Keywords: Oral health, Elderly, Demographic characteristics
  • Masoumeh Sadeghipour Roudsari, Ahmad Ali Akbari Kamrani, Mahshid Foroughan, Farahnaz Mohammadi Shahboulaghi, Masoud Karimlou
    Background
    The population of old people in Iran is increasing, as well as the prevalence of dementia. For early detection and intervention, proper dementia screening tools are needed. The clock drawing test (CDT) is a quick, inexpensive and well accepted test for the screening of cognitive problems.
    Objectives
    The aim of this study was to evaluate psychometric properties of CDT among aged people in Iran.
    Methods
    The clock drawing test, using Shulman’s modified scoring method, was performed on 74 aged members of Iran’s Alzheimer Association services in Tehran from May to September 2012 convenient sampling method was used. The participants with the following characteristics were selected: age 60 years or more, able to communicate and with 4 years of formal education. Using the diagnostic criteria for dementia of the diagnostic and statistical manual of mental disorder, 4th edition, (DSM-IV) as a gold standard, the difference between CDT mean scores of dementia and non-dementia patients were evaluated. The receiver operating characteristics (ROC) curve was used to determine the optimal cut off points for CDT using the 20th version of SPSS.
    Results
    The mean age of participants was 72 ± 7.95 years. There was a significant difference between the scores of participants with and without dementia (P < 0.001). The best cut off point was 3/4 with 90% sensitivity and 73% specificity. The area under the ROC curve was 0.896 (P < 0.001), which indicates proper accuracy of the test.
    Conclusions
    The clock drawing test has acceptable psychometric properties among the aged people of Iran. The Persian version of CDT can be applied for the screening and monitoring cognitive problems in this population. Further studies are required to assess the impact of literacy level and different scoring systems on the accuracy of the results obtained by the CDT.
    Keywords: Aged, Cognition, Psychometrics, Screening
  • Ahmad Ali Akbari Kamrani, Mahshid Foroughan, Jamshid Yazdani Charati, Zohreh Taraghi *
    Background

    Heart failure has been recognized as a major cause of hospitalization, morbidity, and increasing healthcare costs. The purpose of this study was to determine causal relationships between the factors predicting self-care in Iranian elders with chronic heart failure.

    Methods

    In the present study, 334 elderly people (194 females and 140 males), with chronic heart failure (CHF), completed questionnaires that covered the areas of psychosocial characteristics including; age, gender, education, income, location, living arrangement, depression, social support, age-related characteristics including cognition, attitudes toward aging, functional status, hearing impairment, visual impairment, poly-pharmacy, Charlson comorbidity index, clinical characteristics including; sodium serum level, systolic BP, ejection fraction, severity of disease, sleep disorders, prior experiences, and self-care behaviors. The relationships between variables were tested under the SEM technique using AMOS version 20.

    Results

    The collected data was found to not fit with the initial model, however, after modification, the final model fitness was confirmed. Age-related characteristics had no effect on self-care behaviors (r = -0.3; P = 0.221). Social factors had both direct and indirect negative effects on self-care (r = -0.37; P = 0.016) through age-related factors (r = -0.19; P = 0.016). Prior experiences had a direct positive effect on self-care (r = 0.23; P = 0.018).

    Conclusions

    Developing programs to improve social conditions and designing the educational model based on older adults’ preferences seems necessary.

    Keywords: Heart Failure, Elderly, Self-Care
  • Ali Falahati, Robab Sahaf *, Ahmad Ali Akbari Kamrani, Yadollah Abolfathi Momtaz, Mehdi Rassafiani, Gerda Fillenbaum
    Objectives
    The present study examined the psychometric properties of the Persian version of the OARS multidimensional functional assessment questionnaire (MFAQ/OARS) in Iranian elderly.
    Methods
    This non-experimental psychometric study utilized the Persian translated questionnaire based on the IQOLA protocol. The study cohort was selected from the comprehensive healthcare centers across Kashan, Iran in 2016, based on the interviews with 482 adults ≥60-year-old (269 men and 213 women). The face validity of the questionnaire was assessed according to the experts’ opinions, while the content validity was assessed using the Lawshe and Bausell–Waltz methods. The concurrent validity and inter-rater reliability were assessed for each of the five domains of functioning. Test-retest reliability was assessed using the intraclass correlation coefficient (ICC).
    Results
    The questionnaire exhibited adequate face validity. The Lawshe and Bausell–Waltz methods revealed a 98% content validity estimation of the items, and those with lower values were maintained in the questionnaire after necessary modifications. The MFAQ/OARS was correlated with the WHODAS 2.0 and the GDS15 (P0.89 for all domains except for the activities of daily living (ICC= 0.78). The test-retest reliability for the five domains was 0.72–1.
    Discussion
    According to the study results, the Persian version of MFAQ/OARS presented a satisfactory face, content, and concurrent validity, and reliability for functional assessment among Iranian elderly. Therefore, it can be used in clinical fields and research studies to assess the functioning of elderly in various life domains.
    Keywords: Psychometric, Geriatric assessment, Aging Iran, Translation
  • روح انگیز علیرضایی شهرکی، احمد علی اکبری کامرانی*، رباب صحاف، یدالله ابوالفتحی ممتاز، نرجس خسروی سامانی
    مقدمه

    دیابت یکی از شایع ترین بیماری های غدد است که در جوامع مختلف شیوع متفاوتی دارد. 90 % تا 95 % انواع دیابت را دیابت نوع دو شامل می شود. زندگی صنعتی و شهرنشینی عامل اصلی افزایش تعداد مبتلایان به این بیماری است. برنامه ی کشوری پیشگیری و کنترل دیابت در راستای پیشگیری و کنترل دیابت و عوارض ناشی از آن، در کشور درحال انجام است و هنوز تاثیردقیق برنامه بررسی نشده است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر برنامه بر میزان قند خون ناشتا و هموگلوبین گلیکوزیله ی بیماران در زمینه ی کنترل دیابت انجام شد.

    روش ها

    پژوهش حاضر یک مطالعه ی مقطعی از نوع قبل و بعد بود که بر روی 100سالمند دیابتی که قصد ورود به برنامه را داشتند، به صورت در دسترس در شهر اصفهان انجام شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه دو قسمتی شامل: اطلاعات جمعیت شناختی، سلامت و سنجش بیوشیمیایی قندخون ناشتا و هموگلوبین گلیکوزیله استفاده شد. اطلاعات به صورت قبل از ورود به برنامه و سپس سه ماه پس از ورود به برنامه جمع آوری شد.

    یافته ها

    میانگین و انحراف معیار قند خون ناشتای بیماران قبل از ورود به برنامه به ترتیب 73/172و 68/71 و سه ماه بعد از برنامه 02/ 143، 19/51 بود (30/5 = t، 001/0>P). همچنین میانگین و انحراف معیار قند هموگلوبین گلیکوزیله بیماران قبل از ورود به برنامه به ترتیب 24/8 و 90/1 و بعد از برنامه به ترتیب 44/7 و 66/1 بود (79/4 = t، 001/0>P).

    نتیجه گیری

    نتایج این مطالعه، تاثیر برنامه ی کشوری پیشگیری و کنترل دیابت را در کنترل میزان قند خون ناشتا و هموگلوبین گلیکوزیله سالمندان دیابتی نشان داد. پیشنهاد می گردد این برنامه در همه ی مراکز بهداشتی-درمانی کشور انجام شود.

    کلید واژگان: دیابت, برنامه کشوری پیشگیری و کنترل دیابت, سالمند, قندخون ناشتا, هموگلوبین گلیکوزیله
    Roohangiz Alirezaei Shahraki, Ahmad Aliakbari kamrani, Robab Sahaf, Yahola Abolfathi Momtaz, Narjes Khosravi Samani
    Background

    Diabetes is a chronic disease that is increasing in the world that has a different outbreak in different societies. 90% to 95% of all types of diabetes include type 2 diabetes. This disease is spreading due to the Industrial life and urbanization .The Nationwide Program for Prevention and Control of Diabetes is already under way for controlling the disease and its side-effects. This study is intended to probe into the effects of the program in the country.

    Methods

    This study used a cross-sectional pre- and post-test design involving 100 elderly patients newly introduced to be suffering from diabetes who were selected by convenience sampling in Isfahan. The data collection methods were a questionnaire on demography and health, and another one on patients’ levels of fasting blood sugar (FBS) and hemoglobin glycosides (HbA1c(The data was gathered before and three months after the patients’ entrance into the program.

    Results

    The mean and standard deviation of the fasting blood sugar before the program were 172.73 and 71.68 and after the program 143.02 and 51.19, respectively (P<.001; t=5.30). And finally, glycated hemoglobin mean and standard deviation before the program were 8.24 and 1.9 and after the program 7.44 and 1.66, respectively (P<.001; t=4.79).

    Conclusion

    The results indicate the importance of the program for the prevention and control of the elderly patients’ diabetes by controlling their fasting blood sugar and glycated hemoglobin.It is recommended that this program be implemented in all health centers of the country

    Keywords: Nationwide Program Prevention, Control of Diabetes, Diabetes, Elderly patients, Blood sugar
  • Ahmad Abooee, Robab Sahaf, Ahmad Ali Akbari Kamrani, Mohammad Hasan Lotfi, Fatemeh Heidari, Nazila Shahmansouri *
    Introduction
    Quality of life and dependency are two important issues in elderly population. The aim of this study was to investigate the effectiveness of the elderly psychoeducation on their quality of life and dependency in a day care center in Iran.
    Methods
    A pre-post interventional design was used to evaluate the effectiveness of a psychoeducation program on a convenient sample of 130 elderlies with randomized control group. Intervention procedure included a healthcare package which contained healthy lifestyle education, memory telling sessions, physical education, prayer meetings, art workshops and arranging excursions, all of which was delivered within 3 months. Quality of life short form (SF-12) and Lawton index of instumental activities of daily living (IADL) were assessed at baseline, after one month and three months later by a trained research coordinator. Covariance analysis was used to examine the effectiveness of the elderly psychoeducation on their psychophysical quality of life and their IADL status.
    Results
    The mean score of physical quality of life at pretest in the experimental group was 35.70 ±8.80. These score,were 38.53 ± 8.32 and 39.27 ± 7.80 in the first and second posttestrespectively. In terms of psychological quality of life, the mean of pretest score in the experimental group was 41.59 ± 9.47. It was 43.26 ± 9.09 and 47.19 ± 8.98 in the first and second post-test but in the control group the mean had decreased. The mean score of IADL in pretest for the experimental group was 9.98 ± 2.56 in the post-test it was 10.49 ± 2.31and 10.69 ± 2.34 in the first and second post-test, respectively.
    Conclusion
    These results suggest that psychoeducation for elderlies had a significant positive effect on psycho-physical quality of life and dependency. Therfore, psychoeducation can be helpful in day care centers.
    Keywords: Elderly, Psychoeducation, Quality of Life, Dependency
  • مهشید فروغان، احمد علی اکبری کامرانی، زهره ترقی*
    مقدمه
    عوامل روانی - اجتماعی بر روی پیش آگهی بیماران نارسایی قلبی نقش قابل توجهی دارد. هدف از این مطالعه، تعیین رابطه بین عوامل روانی- اجتماعی و رفتارهای مراقبت از خود در سالمندان دچار نارسایی قلبی مزمن بود.
    روش کار
    در این مطالعه 184 سالمند مبتلا به نارسایی قلبی مزمن از 4 بیمارستان آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مازندران با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. علایم افسردگی با استفاده از «مقیاس افسردگی سالمندان»، حمایت اجتماعی با استفاده از «مقیاس چندوجهی ادراک حمایت اجتماعی» و وضعیت شناختی با استفاده از« ابزار مختصر شناختی» ارزیابی شد. جهت بررسی رفتار مراقبت از خود از «پرسشنامه اروپایی رفتار مراقبت از خود در نارسایی قلبی» استفاده شد. معیارهای ورود شامل سابقه حداقل شش ماه ابتلا به نارسایی قلبی، سن بزرگتر یا مساوی 60، تثبیت وضعیت بیمار (2-1 روز پس از بستری) بود. معیارهای خروج مشکلات ارتباطی نظیر کم شنوایی شدید و عدم وجود سمعک، مشکلات گفتاری، و آسیب شناختی شدید با استفاده از آزمون مختصر شناختی (نمره زیر 4) و عدم همکاری بیمار بود. تحلیل آماری با آزمون های تی، انالیز واریانس، دقیق فیشر، گاما و رگرسیون لجستیک با استفاده از SPSS نسخه 16 انجام شد.
    یافته ها
    میانگین نمره مراقبت از خود 09/8 ± 86/31(حداقل 13 و حداکثر 54) و با 95 در صد فاصله اطمینان بین 86/30 تا 04/33 بود. متغیرهای وضعیت زندگی (001/0 = P)، درآمد (003/0 = P)، تجارب قبلی (001/0 > P) ارتباط معنی داری با رفتار مراقبت از خود داشتند. در بین سالمندانی که از خود خوب مراقبت نمی کردند، نسبت شانس علایم افسردگی بالاتر (001/0 > P) و میانگین نمره مقیاس چند وجهی ادراک حمایت اجتماعی پایین تر (001/0 > P) بود.
    نتیجه گیری
    با توجه به یافته های این پژوهش، شناخت عوامل روانی -اجتماعی رفتارهای مراقبت از خود در سالمندان دچار نارسایی قلبی مزمن، ضروری به نظر می رسد.
    کلید واژگان: عوامل روانی- اجتماعی, مراقبت از خود, سالمندان, نارسایی قلبی
    Mahshid Foroughan, Ahmadali Akbarikamrani, Zohreh Taraghi *
    Introduction
    Psychosocial factors have a significant role in prognosis of patients with heart failure. The aim of this study was to determine the relationship between psychosocial factors and self-care behaviors among elderly with HF.
    Methods
    In this study, 184 elderly with HF were selected using the convenience sampling method from 4 teaching hospitals of Mazandaran University of Medical Sciences. Depressive symptoms were assessed using the Geriatric Depression Scale (GDS). Social support was assessed using Multidimensional Scale of Perceived Social Support (MSPSS). To assess self-care behaviors, the European Heart failure Self Care Behaviors (EHFSCB) questionnaire was used. Statistical analysis was performed using the t test, Analysis of Variance (ANOVA), Fisher’s exact test, gamma test, and logistic regression of the SPSS version 16.0 software.
    Results
    The mean self-care score was 31.86 ± 8.09 (minimum 13 and maximum 54) with 95% CI 30.68 to 33.04. Living status (P = 0.001), income (P = 0.003), and prior experiences (P
    Conclusions
    Regarding the results of this study, recognition of psychosocial factors of self-care behaviors among elderly with HF seems necessary.
    Keywords: Psychosocial Factors, Self-Care, Elderly, HF
  • هلن نوعی، رباب صحاف *، احمد علی اکبری کامرانی، یدالله ابوالفتحی ممتاز، سمانه پورهادی، محسن شتی
    اهداف با توجه به افزایش جمعیت سالمندان در کشور، این مطالعه با هدف تعیین میزان ناتوانی سالمندان صورت گرفت و ارتباط آن با جنسیت انجام شد.
    مواد و روش ها این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی از نوع همبستگی بر روی 300 نفر از سالمندان 60 ساله و بالاتر تحت پوشش سازمان بازنشستگی شهرداری تهران به روش نمونه گیری تصادفی و از طریق مراجعه به در منازل افراد سالمند و مصاحبه با آنان صورت گرفته است. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه ای مشتمل بر دو بخش بود که بخش اول درباره مشخصات جمعیت شناختی، اقتصادی، اجتماعی و ابتلا به بیماری ها و بخش دوم، پرسش نامه WHODAS2 از سازمان بهداشت جهانی بوده است. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS18 بررسی شدند.
    یافته ها میانگین سنی کل افراد مورد مطالعه11/7±14/68 سال و میانه سن آنان 66 سال بود. در میان سالمندان تحت مطالعه، 175 نفر (46 درصد) بدون ناتوانی بودند و 13/19 درصد افراد ناتوان (125 نفر)، ناتوانی خفیف داشتند. بیشترین میزان ناتوانی در حیطه حضور در جامعه با میانگین ناتوانی (6/5) در زن ها و (38/4) در مردها دیده شد و حداقل میانگین ناتوانی در مردها (72/0) مربوط به حیطه مراقبت از خود و بهداشت شخصی و در زن ها (07/1) بوده است.
    نتیجه گیری سالمندان مطالعه حاضر در مقایسه با سایر کشورها ناتوانی کمتری داشتند، با این حال توجه به روند افزایش جمعیت سالمندان و سلامت و کاهش ناتوانی های آن ها ضروری به نظر می رسد. طبق بررسی انجام شده درصد ناتوانی در زنان (14/58 درصد) نسبت به مردها (31/53 درصد) بیشتر بود و ناتوانی با سن رابطه معنی داری داشت. (P<0/001)
    کلید واژگان: ناتوانی, سالمندان, شهرداری تهران, جنسیت
    Helen Noei, Robab Sahaf *, Ahmad Ali Akbari Kamrani, Yadollah Abolfathi Momtaz, Samaneh Pourhadi, Mohsen Shati
    Objectives Because of increasing geriatric population in Iran, the present study aims to plan, prevent, and mitigate the complications among the retired elderly of the Tehran Municipality Pension Organization and then investigate its relation to gender.
    Methods & Materials The descriptive and analytic approach was adopted on 300 elderly subjects who were 60 years and older (Mean [SD]: 68.14[7.11] years). The subjects were selected using random sampling method. All the elderly subjects were retired members of the Tehran Municipality Administration. The data were collected by direct reference to the subjects’ home and conducting interviews. The data collection tool included questionnaires with two sections. The first section consisted of the demographic, socioeconomic, and health profiles, and the second section consisted of WHO Disability Assessment Schedule 2.0 questionnaire. The obtained data were analyzed by SPSS 18.
    Results Among the elderly subjects in this study, 175 (54%) had no disability, 125 (46%) were disabled, and 19.13% had mild disability. The average disability rate was 5.6% in females and 4.38% in males; these rates were high compared to the present rate in the society. However, the lowest rate of disability (0.72% in males and 1.07% in females) was related to self-caring and personal health.
    Conclusion In conclusion, the retired elderly of Tehran Municipality Administration showed a lower level of disability compared to those of other developed countries. However, there is an increasing need for setting up geriatric cares units as the population pattern of elderly people is rising in Iran. In addition, the rate of disability was found to be higher in females (58.14%) compared to males (53.31%), which shows a significant relation of disability status with gender and age (P
    Keywords: Disability, Elderly, Tehran City council, Sex
  • احترام سادات ایلالی، حمید پیروی *، رباب صحاف، احمدعلی اکبری کامرانی، فاطمه اسپهبدی
    اهداف دیالیز روش درمانی مناسبی برای سالمندان با نارسایی مزمن کلیه است؛ اما در این روش درمانی بیمار با مشکلات زیادی روبه رو می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی چالش های سالمندان دیالیزی با تاکید بر سندروم های سالمندی و شناخت بیشتر آن و پیشگیری است.
    مواد و روش ها در این مطالعه برای دستیابی به اهداف مطالعه، جست وجوی منابع الکترونیکی در پایگاه داده های اطلاعاتی گوگل اسکالر، پاب مد، اسکوپوس، پرکوست، ایران مدکس، الزویر و آی اس آی، با کلید واژگان انگلیسی و فارسی سالمندان، چالش، سندروم های سالمندی و همودیالیز بدون محدودیت زمانی تا پایان سال 2015 انجام شد.
    یافته ها سالمندان دیالیزی مشکلات جسمی و روحی وروانی زیادی دارند و میزان همبودی بیماری ها و مصرف دارو در آن ها در مقایسه با جوانان بیشتر است. این امر موجب می شود تا کیفیت زندگی پایین تری در مقایسه با دیگر گروه های سنی داشته باشند. سالمندان دیالیزی مشکلات بیشتری ازجمله سندروم های سالمندی شامل سقوط، ناتوانی در عملکرد، اختلال شناختی و آسیب پذیری را در مقایسه با سالمندان سالم تجربه می کنند. میزان شیوع این اختلالات در سالمندان دیالیزی بیشتر است و موجب نبود استقلال و ناتوانی و مرگ ومیر بیشتر می شود.
    نتیجه گیری با افزایش تعداد سالمندان دیالیزی، شناخت دقیق مشکلات و اختلالات این گروه سنی ضروری به نظر می رسد. با افزایش آگاهی و دانش می توان برای مراقبت و توان بخشی آنان برنامه ریزی دقیقی کرد.
    کلید واژگان: سالمندان, همودیالیز, مشکل, سندروم های سالمندی
    Ehterm Sadat Ilali, Hamid Peyrovi *, Robab Sahaf, Ahmad Ali Akbari Kamrani, Fatemeh Spahbodi
    Objectives Dialysis is a therapeutic method suitable for elderly people with chronic renal failure. However, the patient faces with multiple challenges. This study explores the challenges of elderly people with dialysis for better identification and prevention of its side effects.
    Methods & Materials In this study, a comprehensive search of electronic databases of PubMed, Web of science, ProQuest, Scopus, Elsevier, Google scholar, and IranMedex was conducted using the key words "Aged," "Renal dialysis," "challenges," and “elderly syndromes" with no time limitation until the end of 2015.
    Results Elderly people undergoing dialysis have multiple physical and mental problems. They consume more drugs and have comorbidity compared to young people. This leads to lower quality of life in them compared to other age groups. Elderly people under dialysis experience more challenges, such as aging syndromes (including falls, functional disability, frailty, and cognitive impairment) compared to healthy people. The prevalence of these disorders is more in the elderly people undergoing dialysis leading to disability and loss of independence and increased mortality rate.
    Conclusion The number of elderly people undergoing dialysis has increased, and it seems that we need to know more about the problems of this age group. With the increasing awareness and knowledge about these problems, we can plan prevention, care, and rehabilitation programs for the elderly people with dialysis.
    Keywords: Aged, Renal dialysis, Challenges, Elderly syndromes
  • Robab Sahaf, Ehteram Sadat Ilali, Hamid Peyrovi, Ahmad Ali Akbari Kamrani, Fatemeh Spahbodi
    Background
    The chronic kidney disease is a major health concern. The number of the elderly people with chronic renal failure has increased across the world. Dialysis is an appropriate therapy for the elderly, but it involves certain challenges. The present paper reports uncertainty as part of the elderly experiences of living with hemodialysis.
    Methods
    This qualitative study applied Max van Manen interpretative phenomenological analysis to explain and explore experiences of the elderly with hemodialysis. Given the study inclusion criteria, data were collected using in-depth unstructured interviews with nine elderly undergoing hemodialysis, and then analyzed according to Van Manen 6-stage methodological approach.
    Results
    One of the most important findings emerging in the main study was “uncertainty”, which can be important and noteworthy, given other aspects of the elderly life (loneliness, despair, comorbidity of diseases, disability, and mental and psychosocial problems). Uncertainty about the future is the most psychological concerns of people undergoing hemodialysis.
    Conclusion
    The results obtained are indicative of the importance of paying attention to a major aspect in the life of the elderly undergoing hemodialysis, uncertainty. A positive outlook can be created in the elderly through education and increased knowledge about the disease, treatment and complications.
    Keywords: Aged, Renal dialysis, Uncertainty
  • منیره سادات کاشی، محمد علی حسینی، فرحناز محمدی، احمد علی اکبری کامرانی، عنایت الله بخشی
    مقدمه
    اضطراب یکی از شایع ترین پاسخ های روانشناختی بیماران به حوادث قلبی- عروقی می باشد. بیماران قلبی عروقی به ویژه سکته قلبی در تمامی مراحل، اضطراب زیادی را تجربه می کنند و این اضطراب روند بهبود بیماری را به تاخیر می اندازد. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آرام سازی فک بر اضطراب بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد انجام گرفته است.
    روش کار
    این مطالعه یک پژوهش نیمه تجربی بود که جامعه پژوهش آن را کلیه بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد بستری در بیمارستان های منتخب شهرستان ساوه در سال 1394 تشکیل می دادند. در این مطالعه 68 آزمودنی واجد شرایط به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفتند. بیماران گروه مداخله علاوه بر درمان های روتین بخش، روش آرام سازی فک را آموزش دیده و اجرا کردند و بیماران گروه شاهد فقط درمان های روتین بخش را دریافت کردند. داده ها از طریق فرم ویژگی های فردی و پرسشنامه سنجش اضطراب اشپیل برگر جمع آوری شد و از طریق نرم افزار SPSS نسخه 19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    نتایج نشان داد میانگین و انحراف معیار نمرات اضطراب آزمودنی های گروه مداخله و شاهد قبل از مداخله به ترتیب با 35/6 ± 41/48 و 12/7 ± 47/42 بود که تفاوت معنی داری با هم نداشتند در حالیکه بعد از انجام آرام سازی فک میانگین و انحراف معیار نمرات اضطراب آزمودنی های گروه مداخله و شاهد به ترتیب 6/6 ± 52/46 و 67/5 ± 47/46 شده بود که با یکدیگر تفاوت معنی داری داشتند (001/0 ≥ P).
    نتیجه گیری
    نتایج نشان داد که استفاده از روش آرامسازی فک موجب کاهش چشمگیری در سطح اضطراب بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد می شود. پرستاران می توانند با استفاده از آموزش آرام سازی فک که روشی ساده و کم هزینه می باشد، مستقلا اضطراب بیماران انفارکتوس میوکارد را کاهش دهند.
    کلید واژگان: اضطراب, آرام سازی فک, انفارکتوس میوکارد
    Monireh Sadat Kashi, Mohammad Ali Hosseini, Farahnaz Mohammadi, Ahmad Ali Akbari Kamrani, Enayatollah Bakhshi
    Introduction
    Anxiety is one of the most common psychological responses of patients to cardiovascular events. Cardiovascular patients¡ particularly heart attack¡ experience a lot of anxiety¡ and anxiety disorder delays the recovery process. This study aimed to determine the effect of jaw relaxation on anxiety and sleep quality in patients with myocardial infarction.
    Methods
    This study was a quasi-experimental study. The population was patients with myocardial infarction referred to hospitals in Saveh in 2015. Patients were selected through purposive sampling (68 Persons) and were randomly allocated to two groups of intervention and control. In addition to the routine treatment of patients in the intervention group¡ jaw relaxation technique was trained and carried out and patients in the control group received only routine treatment. Data were collected through using individual characteristics form and the State-Trait Anxiety Inventory (STAI)¡ then analyzed by the SPSS 19 software.
    Results
    The results showed that the mean and standard deviation of testable anxiety scores of the intervention and control groups before the intervention was 48.41 ± 6.35 and 42.47 ± 7.12¡ and there was no significant difference. While after jaw relaxation the mean and standard deviation of testable anxiety scores of intervention and control groups was 46.52 ± 6.6 and 46.47 ± 5.67¡ with a significant difference (P ≤ 0.001).
    Conclusions
    The results showed that the use of jaw relaxation techniques caused a significant reduction in the level of anxiety in patients with myocardial infarction. Nurses can use the simple and low-cost training of jaw relaxation that is independently performed by myocardial infarction patients to reduce anxiety.
    Keywords: Anxiety, Jaw Relaxation, Myocardial Infarction
  • Zohreh Taraghi, Ahmad-Ali Akbari Kamrani *, Mahshid Foroughan, Jamshid Yazdani, Ali Mahdavi, Seied Kazem Baghernejad
    Background
    Patients with heart failure (HF) older than 65 years have a two-fold increased risk of cognitive impairment than elders without HF. Identifying factors affecting cognitive impairment in HF may present targets for intervention.
    Objectives
    The aim of the present study was to determine cognitive function and related factors among elderly patients with heart failure.
    Patients and
    Methods
    In this cross-sectional study, 184 elderly patients with heart failure were selected from four Mazandaran University of Medical Sciences teaching hospitals using convenience sampling. Data were collected from patients’ medical records and by interview, using the abbreviated mental test, geriatric depression scale, and Charlson comorbidity index.
    Results
    There were significant relationships between cognitive status and living arrangement (P
    Conclusions
    Screening of cognitive impairment in elderly patients with heart failure seems necessary.
    Keywords: Cognitive Impairment, Elderly, Heart Failure
  • Ahmad Ali Akbari Kamrani, Seyed Hojjat Zamani Sani *, Zahra Fathi Rezaie, Mahdi Bashiri, Ebrahim Ahmadi
    Background
    The purpose of this study was investigating the validity and reliability of Persian version of perceived benefits/barriers of physical activity in Iranian elderly.
    Methods
    388 elderly subjects (up to 60 years) completed demographic characteristics questionnaire, Exercise Benefits/Barriers (EBBS) and Yale physical activity scale.
    Results
    Persian version of EBBS showed nine components, and 31 items predicted 60.26% of variance. Cronbach''s alpha for internal consistency in total and subscales was respectively 0.75, 0.91 and 0.71. As well positive and significant correlation between total benefits and its subscales and between total barriers and its subscales were found. Research results showed significant and positive correlation between physical activity and the benefits of physical activity (r=0.178, P<0.05) and significant and negative correlation between physical activity and the barriers of physical activity (r=0.249, P<0.05).
    Conclusion
    The results showed acceptable reliability and validity of Persian version of perceived benefits/barriers of physical activity in Iranian elderly.
    Keywords: Physical activity, Exercise, benefits, barriers, aging
  • امیر شمس، احمد علی اکبری کامرانی
    پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر شدت فعالیت هوازی (شدت کم و متوسط) بر ابعاد خودپنداره سالمندان 60 تا 70 سال انجام شد. آزمودنی های آن، 45 سالمند مرد بودند که به روش تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل گمارده شدند. پروتکل تمرینی افراد شامل 8 هفته فعالیت هوازی در قالب آزمون یک مایل پیاده روی/دویدن راکپورت بود. شدت فعالیت کم تا متوسط نیز با استفاده بلت های مخصوصی که به سینه آزمودنی ها متصل شده بود، اندازه گیری و کنترل شد. تمامی آزمودنی ها در مراحل پیش آزمون و پس آزمون پرسش نامه خودپنداره تنسی-2 را تکمیل کردند. نتایج نشان داد در مرحله پس آزمون، اختلاف معناداری بین سه گروه در ابعاد خودپنداره وجود دارد (0.05 P<). نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نیز نشان داد گروه فعالیت با شدت متوسط، دارای میانگین نمرات بالاتر و بهتری نسبت به دو گروه دیگر بود. همچنین، گروه فعالیت با شدت کم نیز دارای میانگین نمرات بهتری نسبت به گروه کنترل بود. براساس نتایج پژوهش، انجام فعالیت هوازی با شدت متوسط، به عنوان یک روش مفید برای افزایش ابعاد خودپنداره به سالمندان توصیه می شود.
    کلید واژگان: خودپنداره, سالمندان, فعالیت هوازی, آزمون راکپورت
    Amir Shams, Ahmad Ali Akbari Kamrani
    The purpose of present research was to investigate the effect of aerobic activity intensity (low and moderate) on self-concept in older adults. The statistical sample included 45 volunteer elderly men with age range of 60-70 years old that divided randomly in two experimental groups and one control group. The exercise protocol consisted of 8 weeks aerobic exercises based on Rockport one-mile walking/running test. With uses specific chest belts، the exercise intensity was evaluated and controlled. All subjects in per and post test stages were completed the Tennessee self-concept scale (TSCS). Results in post-test stage showed that there were significant differences between control and experimental groups in self-concept components (P<0. 05). Also، the Bonferroni Post Hoc test showed that the moderate intensity group scores in self-concept components were better than other groups. Finally، the low intensity group scores were better than control group. Based on these findings، the moderate intensity aerobic exercises as a useful method for improve the self concept components among community older adults was recommended.
    Keywords: Self, Concept, Older Adults, Aerobic Activity, Rockport Test
  • Ahmad Ali Akbari Kamrani, Seyed Hojjat Zamani Sani, Zahra Fathire¬Zaie, Mahdi Bashiri, Ebrahim Ahmadi
    Background
    The objective of this study was to investigate the validity and reliability of the Farsi version of the perceived benefits/barriers scale of physical activity in Iranian elderly.
    Methods
    Overall, 388 elderly subjects (60 yr and over) completed the demographic characteristics questionnaire, the Exercise Benefits/Barriers Scale (EBBS) and the Yale physical activity scale. Data were analyzed through of exploratory factor analysis, using Varimax rotation, Cronbach''s alpha and Pearson correlation.
    Results
    The matrix table of rotated elements of Farsi version of EBBS showed ten components, and 41 items predicted 61.83% of variance. 28 items in 5 components for benefits of, and 13 items in 5 components for barriers to physical activity were identified. Cronbach''s alpha for internal consistency in the whole scale and its subscales was 0.83, 0.94 and 0.68. In addition, positive and significant correlation was found between overall benefits and their subscales as well as between overall barriers and their subscales. Moreover, there was significant and positive correlation between physical activity and the benefits (r=0.209, P=0.005) and significant negative correlation between physical activity and the barriers (r=-0.231, P=0.001).
    Conclusion
    The results showed acceptable reliability and validity of the Farsi version of Exercise Benefits/Barriers Scale among Iranian elderly.
    Keywords: Physical activity, Exercise, Benefits, Barriers, Aging
نمایش عناوین بیشتر...
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال