به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

akbar darouie

  • زهرا حاج غلام رضایی، فاطمه حسناتی*، پریا حاج غلام رضایی، اکبر دارویی
    هدف

    تئوری ذهن یک توانایی شناختی زیربنایی برای رشد مهارت های اجتماعی است که ارتباط تنگاتنگی با رشد زبان دارد. ازآنجایی که یکی از اصلی ترین نقایص ناشی از آسیب شنوایی، آسیب زبانی است، هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین مهارت تئوری ذهن با برخی حوزه های زبانی ازجمله میانگین طول گفته به عنوان شاخص رشد دستور زبان و درک افعال ذهنی، درکودکان 5-7ساله با آسیب شنوایی متوسط تا شدید است.

    روش بررسی

    مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی و مقطعی است. در این پژوهش از بین نمونه های در دسترس، 38 نفر از کودکان 5-7ساله با آسیب شنوایی که شامل 18 پسر و 20 دختر بودند، براساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند. میانگین طول گفته، تئوری ذهن و درک افعال ذهنی در کودکان به ترتیب با استفاده از گفتار محاوره، آزمون های تئوری ذهن و درک افعال ذهنی مورد سنجش قرار گرفت و ارتباط میان این متغیرها با استفاده از آزمون های همبستگی و بررسی میزان اثر بررسی شد.

    یافته ها

    آزمون کولموگروف اسمیرنوف نشان داد توزیع داده ها از وضعیت نرمال تبعیت می کند (0/05P). ازسوی دیگر، ارتباط بین میانگین طول گفته و درک افعال ذهنی نیز معنی دار بود (0/05>P). اندازه اثر با استفاده از محاسبه d کوهن بررسی شد و مقدار بالاتر از 0/8 برای تمامی همبستگی ها به دست آمد که میزان اثر بزرگ تلقی می شود.

    نتیجه گیری

    با استناد به یافته های به دست آمده می توان نتیجه گرفت که بین مهارت تئوری ذهن و درک افعال ذهنی ارتباط مثبت معنی دار وجود دارد. بنابراین می توان پیش بینی کرد که تقویت مهارت های تئوری ذهن در افزایش درک افعال ذهنی موثر است. ازاین رو، شاید بتوان با ایجاد برنامه های درمانی براساس تقویت مهارت های تئوری ذهن، درک افعال ذهنی را افزایش داد و باعث پیشرفت مهارت های زبان بیانی پیشرفته در کودکان با آسیب شنوایی شد. همچنین بین رشد تئوری ذهن و میانگین طول گفته که شاخصی برای رشد دستور زبان است، ارتباطی مشاهده نشد و این نشان می دهد ممکن است رشد دستور زبان ارتباطی با رشد تئوری ذهن نداشته باشد.

    کلید واژگان: افعال ذهنی, تئوری ذهن, میانگین طول گفته, آسیب شنوایی
    Zahra Hajgholamrezaee, Fatemeh Hassanati*, Pariya Hajgholamrezaee, Akbar Darouie
    Objective

    The theory of mind is an underlying cognitive ability for the development of social skills, which is closely linked to language development. Since one of the primary deficits resulting from hearing impairment is language difficulty, this study investigates the relationship between theory of mind skills and specific language domains, including mean length of utterance (MLU) as an assessment of grammatical development and comprehension of mental verbs, in 5-7-year-old children with moderate to severe hearing impairment.

    Materials & Methods

    This is a descriptive-analytical cross-sectional study. Using the convenience sampling method, 38 children (18 boys and 20 girls) aged 5-7 years with hearing impairments were selected based on the inclusion and exclusion criteria. MLU, theory of mind and comprehension of mental verbs in children were measured using colloquial speech, theory of mind tests and comprehension of mental verb tests, respectively, and the relation between these variables was examined using correlation tests and the effect size assessment.

    Results

    The Kolmogorov-Smirnov test showed that the data distribution was normal (P<0.05); therefore, the Pearson correlation coefficient was employed to examine the correlation between variables. The study results revealed no significant relation between MLU and theory of mind (P>0.05). However, a significant relation was found between the comprehension of mental verbs and the theory of mind (P≤0.05). Moreover, a significant relation was also found between MLU and comprehension of mental verbs (P≤0.05). The effect size was calculated using Cohen d, and a value greater than 0.8 was obtained for all correlations, indicating a large effect size.

    Conclusion

    There was a significant positive relationship between theory of mind skills and comprehension of mental verbs. Accordingly, enhancing theory of mind skills would be effective in increasing the comprehension of mental verbs. Thus, by creating therapeutic programs based on enhancing theory of mind skills, it may be possible to increase the comprehension of mental verbs and improve advanced expressive language skills in hearing-impaired children. Furthermore, no relationship was observed between the development of the theory of mind and MLU, which is an indicator of grammatical development, suggesting that grammatical development may not be correlated with the development of the theory of mind.

    Keywords: Mental Verbs, Theory Of Mind, Mean Length Of Utterance, Hearing Impairment
  • Akbar Banari, Zahra Sadeghi*, Akbar Darouie, Niloofar Masoudian Hosseinabad, Mehdi Noroozi
    Objectives

    Since December 2019, COVID-19 spread worldwide. Patients with COVID-19 are at high hazard for dysphagia. This study investigates the incidence of dysphagia in COVID-19 patients admitted to the intensive care unit (ICU) and identifies predictors of dysphagia in COVID-19 patients.

    Methods

    This prospective study analyzed 100 COVID-19 patients admitted to the ICU of Firoozgar Hospital in Tehran City, Iran. The demographic and clinical features of the eligible patients were collected. Dysphagia and cognition were evaluated according to the Persian version of functional oral intake (FOIS-P) status and the Rancho Los Amigos scale (RLAS). The qualitative variables are described in frequency and percentages and the quantitative variables are illustrated by Mean±SD. Also, univariate and multivariate cox regression was performed to predict possible relations between demographic and clinical variables with dysphagia.

    Results

    A total of 100 COVID-19 patients (43.3±13.3 years, 55% were men) who were admitted to the ICUs were appraised by speech and language pathologists. Meanwhile, 70% of the subjects had at least one comorbidity, with the most common ones being diabetes, hypertension, and obesity. Also, 74% of patients were on invasive mechanical ventilation (60% through endotracheal tube and 40% through tracheostomy). In addition, 57% of patients presented dysphagia. Age (odd ratio (OR)=1.127; 95% confidence interval (CI), 1.019%, 1.247%; P=0.02) and level of consciousness (OR=0.393; 95% CI, 0.178%, 0.868%; P=0.021) were predictors of dysphagia. 

    Discussion

    Dysphagia was prevalent among COVID-19 patients predicted by age and level of consciousness. Early evaluation of suspected patients is required for timely and efficient interventions to avoid further problematic issues and progress their quality of life.

    Keywords: COVID-19, Dysphagia, Incidence, Intensive Care Unit, Predictor, Swallowing Disorder
  • فاطمه فکار قراملکی، اکبر دارویی*، عباس عبادی، طلیعه ظریفیان، حوریه احدی

    هدف :

    دستور زبان، عنصر کلیدی دانش زبانی و عامل پیش بینی کننده یادگیری و موفقیت تحصیلی است. تشخیص زودهنگام اختلالات دستور زبان قبل از ورود به مدرسه بسیار مهم است. تا کنون هیچ ابزاری برای ارزیابی درک دستور زبان ترکی آذربایجانی در دنیا طراحی نشده است. پژوهش حاضر با هدف گزارش مراحل مربوط به طراحی آزمون درک دستور زبان ترکی آذربایجانی در کودکان 4-6ساله به همراه بررسی روایی محتوایی و صوری انجام شد.

    روش بررسی:

     این پژوهش به روش ترکیبی اکتشافی (کیفی کمی) و در دو بخش انجام گرفت. پس از بررسی پایگاه های اطلاعاتی مختلف و مرور منابع موجود،42  ساخت دستوری زبان ترکی آذربایجانی استخراج شد که از این تعداد، 8 ساخت پس از بررسی اولیه توسط متخصصین حذف شدند. سپس در گام بعدی و برای طراحی مجموعه گویه ای، 204 گویه برای 34 ساخت دستوری باقیمانده طراحی شدند. در مرحله چهارم و پس از آماده سازی گویه ها برای نسخه اولیه آزمون، روایی محتوایی محاسبه شد. جهت تعیین روایی محتوایی، از افراد متخصص در زمینه دستور زبان ترکی آذربایجانی و آشنا با طراحی آزمون دعوت شد تا به بررسی و تکمیل فرم روایی محتوایی و تبادل نظر بپردازند. در ابتدا جهت محاسبه نسبت روایی محتوایی، 11 نفر از متخصصین، ساخت ها و گویه ها را ارزیابی کرده و نظرات خود را در این مورد بیان کردند. سپس طراحی تصویر براساس ملاک های مهم تیم پژوهشی انجام شد. درنهایت، برای محاسبه شاخص روایی محتوایی، از 11 متخصص دیگر خواسته شد تا ارتباط جمله هدف را با تصویر مربوطه بررسی کنند. سپس طبق نظر اعضای تیم پژوهشی و متخصصین، 2 گویه مناسب تر از بین 4 گویه برای هر ساخت دستوری انتخاب شد و در نسخه اجرایی برای مطالعه پایلوت قرار گرفت. در مرحله پنجم، نسخه اولیه آزمون بر روی 30 کودک 4-6ساله با رشد طبیعی و دارای معیارهای ورود به پژوهش اجرا شد و درنهایت، روایی صوری آزمون به صورت کیفی محاسبه شد.

    یافته ها :

    پس از مرور متون و مطالعات مرتبط و تجزیه وتحلیل یافته ها و مفاهیم و با محاسبه نسبت روایی محتوایی، 2 ساخت دستوری حذف شد و 32 ساخت دستوری با 128 گویه که دارای مقادیر نسبت روایی محتوایی بزرگتر یا مساوی 0/59 بودند، باقی ماندند. پس از ،طراحی تصویر و محاسبه شاخص روایی محتوایی، درصورتی که شاخص گویه ای، بزرگ تر یا مساوی 0/79 بود، به عنوان روایی محتوایی مناسب در نظر گرفته می شد. نسخه اولیه آزمون جهت اجرا شامل 32 ساخت دستوری و 64 گویه بود. در مرحله اجرایی آزمون، هیچ کدام از گویه ها خطادار نبودند و فقط 10 گویه مورد بازبینی قرار گرفت و اصلاح شد. نسبت روایی محتوایی 0/91 و شاخص روایی محتوایی آزمون 0/87 محاسبه شد که در محدوده مناسب قرار گرفتند.

    نتیجه گیری ک

    آزمون درک دستور زبان ترکی آذربایجانی دارای روایی محتوایی و صوری مناسب است و می تواند پس از انجام همه مراحل روایی و پایایی برای ارزیابی درک دستور زبان ترکی آذربایجانی در کودکان 4-6ساله مورداستفاده قرار گیرد.

    کلید واژگان: ترکی آذربایجانی, درک, روایی, طراحی, دستور زبان, آزمون
    Fatemeh Fekar Gharamaleki, Akbar Darouie*, Abbas Ebadi, Talieh Zarifian, Hourieh Ahadi
    Objective 

    Grammar is a key element of language knowledge and a factor in predicting language learning and success. Early diagnosis of grammatical errors in children before entering school is very important. So far, no tool has been designed to evaluate the Azerbaijani language grammar comprehension in Iran. The present study aims to design the Azerbaijani language grammar comprehension test for Iranian children aged 4-6 along and assess its validity.

    Materials & Methods

    This is a mixed-method (qualitative-quantitative) study. After searching in various databases and reviewing available articles, 42 grammatical structures of the Azerbaijani language were extracted, of which 8 were removed after preliminary examination by experts. Then, 204 items were formulated for the remaining 34 grammatical structures. To determine the content validity, the test was sent to 11 experts in the field of Azerbaijani language grammar to evaluate the items. According to their opinions, two more suitable items were selected from among four items for each grammatical structure and included in the initial version for the pilot study. The initial test version was conducted on 30 children aged 4-6 years with normal language development.

    Results 

    After calculating the content validity ratio (CVR), two grammatical structures were removed, and 32 structures with 128 items having CVR≥0.59 remained. After calculating the content validity index (CVI), the items with CVI≥0.79 were selected. The initial version had 32 grammatical structures and 64 items. None of the items were removed in the pilot phase, and only 10 items were modified. The CVR and CVI of the test were 0.91 and 0.87, respectively, indicating good content validity.

    Conclusion 

    The Azerbaijani language grammar comprehension test has good content and face validity and can be used to evaluate the grammar comprehension of children with Azerbaijani language aged 4-6 years.

    Keywords: Azerbaijani-Turkish, Comprehension, Validity, Development, Grammar, Test
  • محمدحسین روحانی راوری، اکبر دارویی، عباس عبادی*

    هدف:

     لکنت یکی از اختلالات گفتار در دوران کودکی است. مطالعات متعدد بر مداخلات زودهنگام برای آن تاکید زیادی دارند. شرایطی نظیر کمبود درمانگر و پاندمی کووید-19 دسترسی به درمان حضوری را محدود کرده است. مطالعات نشان دهنده برخی از مشکلات در این شیوه از ارایه درمان هستند. شناخت دقیق این مشکلات در بستر فرهنگی می تواند به افزایش کیفیت ارایه درمان از راه دور کمک کند. هدف این مطالعه، کشف فرایند درمان از راه دور لکنت کودکان پیش دبستانی بود.

    روش بررسی:

     این مطالعه کیفی با استفاده از روش نظریه داده بنیاد در ایران از آذر سال 1399 تا اسفند سال 1400 انجام شد. در این مطالعه با 9 درمانگر و 5 والد کودک دارای لکنت، مصاحبه عمیق، بدون ساختار و انفرادی انجام شد. داده ها با استفاده از روش کوربین و اشتراوس نسخه 2015 تحلیل شدند.

    یافته ها:

     پس از تحلیل داده های این مطالعه، 6 طبقه اصلی، 17 زیرطبقه و 63 طبقه اولیه استخراج شد. طبقات اصلی شامل «تردید در انتخاب درمان از راه دور»، «ویژگی های خانواده و مراجع»، «تکنولوژی و دانش به کارگیری آن»، «مهارت های درمانگر برای درمان از راه دور»، «نظام دریافت و پرداخت هزینه های درمان از راه دور» و «کارآمدی درمان از راه دور» است.

    نتیجه گیری:

     در این مطالعه، «کارآمدی درمان از راه دور» به عنوان مفهوم مرکزی انتخاب شد که همه مشارکت کنندگان به نوعی نگران آن بودند. طبق این مدل، «تردید در انتخاب درمان از راه دور»، «ویژگی های خانواده و مراجع» و «تکنولوژی و دانش به کارگیری آن» به عنوان زمینه بر فرایند هایی که در رابطه با درمان از راه دور لکنت کودکان پیش دبستانی در حال وقوع هستند، تاثیر می گذارند. این فرایند ها شامل «مهارت های درمانگر برای درمان از راه دور» و «نظام دریافت و پرداخت هزینه های درمان از راه دور» هستند. درنهایت همه این موارد به افزایش کارآمدی درمان از راه دور کمک می کنند.

    کلید واژگان: لکنت, درمان از راه دور, کووید-19, نظریه داده بنیاد
    MohammadHosein Rohani Ravari, Akbar Darouie, Abbas Ebadi*
    Objective

    Stuttering is one of the speech disorders that appears in childhood. Many studies emphasize early interventions for its treatment. Circumstances such as a lack of therapists and the COVID-19 pandemic have limited the access to face-to-face therapy. Studies show some problems with this type of treatment. A detailed understanding of these problems in a cultural context can help increase the quality of providing telepractice. This study was conducted to discover the telepractice treatment of stuttering in preschool children.

    Materials & Methods 

    This qualitative study was conducted in Iran from November 2020 to February 2022 using the grounded theory method. In this study, in-depth, free, and individual interviews were conducted with 9 therapists and 5 parents of children who stutter. The data were analyzed using the Corbin and Strauss method, version 2015.

    Results

    After analyzing the data of this study, 6 main categories, 17 subcategories, and 63 primary categories were extracted. The main categories include “hesitation in choosing telepractice”, “characteristics of family and clients”, “technology and the knowledge to apply it”, “therapist skills for telepractice”, “payment system for telepractice fees”, and “efficiency of telepractice”.

    Conclusion

    In this study, “efficiency of telepractice” was chosen as the central concept that all participants were concerned about in some way. According to this model, “hesitation in choosing telepractice”, “characteristics of family and clients”, and “technology and the knowledge to apply it” as the context have effects on the processes that are taking place in relation to the telepractice in preschool children who stutter. These processes include “therapist skills for telepractice” and “ payment system for telepractice fees”. In the end, all these things increase the efficiency of telepractice.

    Keywords: Stuttering, Telepractice, COVID-19, Grounded theory
  • محمدحسین روحانی راوری، عباس عبادی، اکبر دارویی*

    هدف :

    با پیشرفت فن آوری اطلاعات و ارتباطات، استفاده از درمان از راه دور برای ارایه خدمات گفتار، زبان و بلع گسترش یافته است. در کشور های مختلف، مطالعاتی درزمینه درمان اختلالات گفتار، زبان و بلع از جمله لکنت انجام شده که این مطالعات اثربخشی این شیوه از ارایه درمان را تایید کرده است و علاوه بر آن مشکلاتی را نیز بیان کرده اند. برای ارایه موثر تر این شیوه از درمان باید چالش های موجود بر سر راه این درمان را بررسی کرد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تسهیل کننده ها و موانع درمان از راه دور لکنت کودکان پیش دبستانی انجام شده است.

    روش بررسی:

     در یک مطالعه کیفی با روش تحلیل محتوا با 11 مشارکت کننده شامل درمانگران دارای تجربه درمان از راه دور لکنت کودکان پیش دبستانی، درمانگران مخالف این شیوه از درمان (7 نفر) و همچنین والدینی که درمان از راه دور موفق داشته اند و والدینی که درمان از راه دور ناموفق داشته اند (4 نفر)، مصاحبه بدون ساختار انفرادی انجام شد. 

    یافته ها:

     تسهیل کننده های درمان از راه دور شامل کاهش هزینه ها، ارتباط بین درمانگر و مراجع در بین جلسات، همکاری و مسیولیت بیشتر والدین در درمان غیرحضوری، کاهش استرس و افزایش همکاری کودک با درمان در محیط طبیعی و آزادی زمانی بیشتر بود. موانع درمان از راه دور در این گروه شامل اعتماد کمتر به درمانگر در درمان از راه دور، محدودشدن کانال های ارتباطی، صرف انرژی بیشتر توسط درمانگر، دشواری در آموزش به والدین و عدم وجود پروتکل های فراگیر در درمان از راه دور بوده است.

    نتیجه گیری:

     با شناخت این موارد می توان با کاهش موانع و تقویت تسهیل کننده ها، درمان را با کیفیت بالاتر به افراد نیازمند این خدمات ارایه کرد. برای رسیدن به این هدف لازم است که باتوجه به تسهیل گرها و موانع موجود، مطالعاتی به جهت تدوین پروتکل های جامع و دقیق برای ارایه این شیوه از درمان انجام شود.

    کلید واژگان: درمان از راه دور, لکنت, مطالعه کیفی
    MohammadHosein Rohani Ravari, Abbas Ebadi, Akbar Darouie*
    Objective 

    With the advancement of information and communication technology, the use of telepractice has expanded to provide speech, language, and swallowing services. In different countries, studies have been conducted in the field of telepractice of speech, language, and swallowing disorders, including stuttering, and these studies have confirmed the effectiveness of this method of providing treatment and have mentioned some problems. To present this method of treatment more effectively, the challenges of this treatment should be examined. The present study has been conducted to investigate the facilitators and barriers to the telepractice of stuttering in preschool children.

    Materials & Methods 

    In this qualitative study, individual unstructured interviews have conducted using qualitative content analysis with 11 participants, including therapists with experience in stuttering telepractice in preschool children, therapists who were opposed to this treatment (n=7 people) as well as parents who have had successful telepractice and parents who have had unsuccessful telepractice (n=4).

    Results 

    Telepractice facilitators included cost reduction, therapist-client communication between sessions, greater parental cooperation and responsibility in telepractice, reduced stress and increased child-therapist collaboration in the natural environment, more time freedom, and time flexibility for the family and therapist. Barriers to telepractice in this group included lower trust in the therapist in telepractice, limited communication cues, spending more energy by the therapist, difficulty in educating parents, and lack of comprehensive protocols in telepractice.

    Conclusion

    When these cases are recognized, it is possible to provide higher-quality treatment to people who need these services by reducing barriers and strengthening facilitators. To achieve this goal, it is necessary to conduct studies to develop comprehensive and detailed protocols for providing this method of treatment, taking into account the existing facilitators and obstacles.

    Keywords: Telepractice, Stuttering, Qualitative research
  • آرزو حسن وند، اکبر دارویی*، سمیرا آقادوست، پیمان دبیرمقدم، عنایت الله بخشی

    اهداف:

     امروزه جراحی لیزری به عنوان یکی از اولین گزینه های کنترل و درمان سرطان اولیه حنجره محسوب می شود و اختلال صدا جزء عوارض گریزناپذیر این شیوه درمانی است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه عملکرد صوتی بیماران مبتلا به سرطان اولیه حنجره پس از جراحی لیزری، با افراد سالم دارای کیفیت بهنجار صدا، به کمک تحلیل آکوستیک و شاخص معلولیت صدا و نیز بررسی همبستگی نتایج این دو ارزیابی در هر یک از گروه ها صورت گرفت.

    روش بررسی:

     مطالعه حاضر پژوهشی توصیفی همبستگی و مقایسه ای است که به شیوه مقطعی و با استفاده از نمونه گیری در دسترس به مقایسه عملکرد صوتی 2 گروه متشکل از 60 مرد (با میانگین سنی 5/170± 59/18 سال) مبتلا به سرطان اولیه حنجره و تحت جراحی لیزری به عنوان گروه بیماران و 60 مرد (با میانگین سنی 5/491± 56/68 سال) با کیفیت صوتی بهنجار بدون هرگونه سابقه اختلال صدا به عنوان گروه کنترل پرداخته است. عملکرد صوتی شرکت کنندگان با استفاده از پارامترهای آکوستیک (شامل جیتر، شیمر، نسبت هارمونی به نویز، فرکانس پایه، برجسته ترین قله تعدیل شده سپستروم) و نسخه 30 گویه ای و فارسی پرسش نامه شاخص معلولیت صدا (شامل نمره کل و نمرات خرده مقیاس های جسمی، عاطفی و عملکردی) ارزیابی شد. سپس مقادیر به دست آمده با استفاده از نسخه 20 نرم افزار آماری SPSS، شاخص های آمار توصیفی، آزمون های کولموگروف اسمیرنوف، تی مستقل و آزمون همبستگی پیرسون در سطح معناداری 0/05>P موردبررسی قرار گرفت.

    یافته ها :

    نتایج نشان می دهد پارامترهای تحلیل آکوستیک و شاخص معلولیت صدا در گروه تحت جراحی لیزری با گروه کنترل تفاوت معنادار دارد (0/001>P). همچنین در گروه بیماران همبستگی معنادار مستقیم بین پارامترهای جیتر و شیمر با نمره کل و خرده مقیاس جسمی، همبستگی معنادار معکوس بین نسبت هارمونی به نویز و نمره کل و نمرات خرده مقیاس های عملکردی و جسمی و نیز برجسته ترین قله تعدیل شده سپستروم با نمره کل و نمرات خرده مقیاس های شاخص معلولیت صدا وجود دارد (0/05>P). به علاوه در گروه کنترل رابطه معناداری بین پارامترهای آکوستیک و خرده مقیاس های شاخص معلولیت صدا وجود ندارد (0/05>P).

    نتیجه گیری:

     یافته های حاصل از تحلیل آکوستیک و شاخص معلولیت صدا نشان دهنده اختلال در عملکرد صوتی و کاهش کیفیت زندگی وابسته به صدا در بیماران مبتلا به سرطان اولیه حنجره پس از جراحی لیزری است. همچنین وجود همبستگی معنادار بین نمرات شاخص معلولیت صدا و پارامترهای تحلیل آکوستیک به ویژه تحلیل سپسترال در گروه بیماران بر لزوم توجه به ارزیابی های فرکانس وابسته اشاره دارد. از این رو در مجموع نتایج مطالعه حاضر، بر سنجش همه جانبه عملکرد صوتی، ارایه برنامه های صوت درمانی پس از جراحی و توجه به وجوه مختلف کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان اولیه حنجره پس از جراحی لیزری تاکید می کند.

    کلید واژگان: تحلیل آکوستیک, شاخص معلولیت صدا, جراحی لیزری, سرطان حنجره
    Arezoo Hasanvand, Akbar Darouie*, Samira Aghadoost, Payman Dabirmoghaddam, Enayatollah Bakhshi
    Objective

    Today transoral laser microsurgery is considered as one of the first options to control early laryngeal cancer, and voice disorder is one of the inevitable complications of this therapeutic component. This study aimed to compare the vocal function in patients with early-stage laryngeal cancer following laser surgery with healthy individuals with normal voice quality using acoustic analysis and the voice handicap index and to examine the correlation between the results of these two evaluations in each group.

    Materials & Methods 

    The current research is a descriptive-correlational and comparative study that was cross-sectioned using convenience sampling into two groups consisting of 60 men (Mean±SD of age 59.18±5.170 years) with early laryngeal cancer undergoing laser surgery as a patient group and 60 men (Mean±SD of age 56.68±5.491 years) with normal voice quality, and without any history of voice disorder as a control. The vocal function of participants was assessed using acoustic parameters (including jitter, shimmer, harmonic to noise ratio, fundamental frequency, smoothed cepstral peak prominence) and a 30-item Persian version of the voice handicap index questionnaire (including overall score and scores of physical, emotional and functional subscale). Then, data were analyzed using SPSS software, version 20, descriptive statistics, Kolmogorov-Smirnov, independent t-test, and Pearson correlation coefficient at the P<0.05.

    Results

    The results show that the acoustic parameters and voice handicap index in the group undergoing laser surgery are significantly different from the control group (P<0.001). Also, a significant direct correlation between jitter and shimmer with total score and physical subscale of VHI, a significant inverse correlation between the harmonic-to-noise ratio and total score, functional and physical subscales of VHI, as well as between smoothed cepstral peak prominence with total score and all subscales of VHI (P<0.05). In addition, in the control group, there is no significant correlation between the acoustic parameters and the subscales of the voice handicap index (P<0.05).

    Conclusion

    The findings of the acoustic analysis and the voice handicap index show impairment in vocal function and a decrease in voice-related quality of life (QoL) in patients with early laryngeal cancer after laser surgery. Furthermore, a significant correlation between the scores of the voice handicap index and acoustic analysis parameters, especially cepstral analysis indicates the necessity to pay attention to frequency-based analysis. Therefore the results of the present study emphasize the need for a comprehensive assessment of vocal function, providing voice therapy programs, and attention to psychological problems in patients with early laryngeal cancer after laser surgery.

    Keywords: Acoustic analysis, Voice handicap index, Laser surgery, Laryngeal cancer
  • فهیمه کیهانی، اکبر دارویی*، مرتضی فرازی، سمانه حسین زاده، محمد کیهانی
    اهداف

    لکنت اختلالی گفتاری است که به صورت وقفه های مکرر و غیرطبیعی در جریان گفتار اتفاق می افتد و معمولا به صورت تکرار، کشیده گویی و گیر در جریان هوا یا صداسازی رخ می دهد. علی رغم تیوری های متعدد تاکنون علت لکنت به طور کامل مشخص نشده و عوامل مختلفی برای سبب شناسی آن مطرح شده است که از آن جمله می توان به جنبه های شناختی و زبانی اشاره کرد. برطبق فرضیه چرخه معیوب، افزایش ناروانی گفتار در نتیجه بیش ازحد توجه کردن روی گفتار است. حال در این مطالعه برآنیم تا تاثیر کاهش توجه بر گفتار را با استفاده از تکالیف دوگانه در 2 حوزه کلامی و غیرکلامی بر کودکان دارای لکنت بسنجیم. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر تکالیف دوگانه بر شدت لکنت در کودکان مدرسه رو بود.

    روش بررسی 

    در این مطالعه مقطعی مشاهده ای آزمودنی ها شامل 39 کودک 8 تا 12 سال (با میانگین 10/25 سال) مبتلا به لکنت رشدی که 5 دختر (12/8 درصد) و 34 (87/2 درصد) پسر بودند به صورت نمونه گیری دردسترس از مدارس ابتدایی مناطق 4 و 8 و کلینیک های گفتاردرمانی شهر تهران انتخاب شدند. طراحی تکلیف دوگانه با استفاده از برنامه ویژوال بیسیک انجام شد. در طی پژوهش انجام شده 4 نمونه گفتاری از افراد گرفته شد. نمونه دوم و سوم به صورت تکلیف دوگانه (اضافه شدن تکلیف کلامی یا غیرکلامی) و تکلیف اول و چهارم به صورت تکلیف منفرد طراحی شد. شدت لکنت آزمودنی ها در هریک از نمونه های گفتاری براساس درصد هجاهای لکنت شده (SS%) به دست آمد و داده ها وارد نسخه 20 نرم افزار SPSS شد. با توجه به توزیع غیرطبیعی داده ها، از مدل خطی تعمیم یافته با روش معادلات براورد تعمیم یافته و آزمون بونفرونی جهت تعیین تفاوت شدت لکنت در نمونه های گفتاری استفاده شد.

    یافته ها

    نتایج آزمون معادلات برآورد تعمیم یافته نشان داد شدت لکنت در 4 نمونه گفتاری تفاوت دارد (P=0/015). کمترین و بیشترین میانگین شدت لکنت در 39 آزمودنی به ترتیب مربوط به تکلیف دوگانه غیرکلامی (14/85) و تکلیف منفرد ابتدایی (17/11) بود. در مقایسه دوبه دوی شدت لکنت مشخص شد میانگین شدت لکنت در تکلیف منفرد انتهایی به طور معنی داری کمتر از تکلیف منفرد ابتدایی است (05/P<0). از سوی دیگر تفاوت میانگین شدت لکنت در زمان انجام تکالیف دوگانه (کلامی و غیرکلامی) معنی دار نبود (05/P>0).

    نتیجه گیری

    یافته های این تحقیق نشان داد انجام تکالیف دوگانه توسط کودکان دارای لکنت، موجب کاهش شدت لکنت آنان می شود. به عبارت دیگر معطوف کردن توجه کودکان مورد مطالعه در این پژوهش به تکالیف کلامی و غیرکلامی در حین صحبت آن ها به کاهش ناروانی آنان منجر شد.

    کلید واژگان: لکنت دوران کودکی, حافظه ی کاری, توجه
    Fahime Keyhani, Akbar Darouie*, Morteza Farazi, Samane Hosseinzadeh, Mohammad Keyhani
    Objective

    Stuttering is a speech disorder that occurs with frequent and abnormal disruptions in speech, such as sound repetition, sound prolongation, and sound or airflow blockage. Despite the many theories, the cause of stuttering has not been entirely determined, and various factors have been proposed for its etiology. According to the vicious circle hypothesis, increased speech disfluency results from hypervigilance to speech. This study aimed to measure the effect of reduced attention on speech through verbal and non-verbal dual tasks among school children with stuttering. Furthermore, the effect of dual tasks on the severity of stuttering was investigated among them.

    Materials & Methods

    In this cross-sectional study, the participants included 39 children (5 girls, 12.8%) and (34 boys, 87.2%) aged 8-12 years (10.25±1.35) with developmental stuttering selected via convenience sampling from primary schools in districts four and eight and speech therapy clinics in Tehran, Iran. Dual tasks were designed using the Visual Basic program. During the study, four speech samples were recorded for each participant. The second and third samples were designed as a dual task (addition of verbal or non-verbal tasks), while the first and fourth samples were designed as a single task. The participant’s severity of stuttering in each sample was calculated based on the number of stuttered syllables (SS%), and data were analyzed by SPSS 20 software. Given the non-normal distribution of data, the generalized linear model with the Generalized Estimating Equation (GEE) and Bonferroni test were used to determine the difference in stuttering severity among speech samples.

    Results

    The GEE results showed that the severity of stuttering was different among the four speech samples (P=0.015). The lowest and highest mean stuttering severity among the 39 participants pertained to the non-verbal dual task (14.85) and the single initial task (17.11), respectively. A pairwise comparison of stuttering severity showed that the mean severity in the final single task was significantly lower than in the single initial task (P<0.05). However, mean stuttering severity was not significantly different between verbal and non-verbal tasks (P>0.05).

    Conclusion

    The findings showed that stuttering severity reduces when children with stuttering perform dual tasks. In other words, focusing children’s attention on verbal and non-verbal tasks while talking reduced their dysfluency.

    Keywords: Childhood stuttering, Working memory, Attention
  • محمدحسین روحانی راوری، اکبر دارویی*، عنایت الله بخشی، احسان امیری
    اهداف 

    برنامه درمانی لیدکامب یکی از درمان های لکنت در کودکان پیش دبستانی است که اثر بخشی آن بر روی بهبود لکنت مورد تایید قرار گرفته است. برخی از خانواده ها به دلایل مختلف امکان دسترسی به مراکز درمانی را ندارند و به همین دلیل از دریافت درمان محروم می شوند. درمان از راه دور شیوه مناسبی برای رفع این مشکل است که با استفاده از آن، همه افراد بدون توجه به محدوده جغرافیایی می توانند درمان های مورد نیاز خود را دریافت کنند. با توجه به اینکه پژوهش هایی در زمینه درمان اختلالات گفتار و زبان از راه دور به شیوه های متفاوت در کشور های مختلف صورت گرفته است و نیز به دلیل اینکه تفاوت های فرهنگی بر روی مدت زمان برنامه لیدکامب و همچنین اجرای آن از راه دور تاثیرگذار است، قصد ما از انجام این پژوهش بررسی میزان اثربخشی برنامه درمانی لکنت از راه دور بر روی کودکان پیش دبستانی در ایران بوده است.

    روش بررسی 

    در این مطالعه تک موردی، برنامه درمانی لیدکامب ازطریق ارتباط زنده تصویری بین درمانگر در کلینیک و آزمودنی ها در منزل، در 15 جلسه هفتگی بر روی 5 کودک 4 تا 6 سال که شامل 3 پسر و 2 دختر بودند، اجرا شد. برای بررسی تاثیر درمان از درصد هجاهای لکنت شده که درمانگر ثبت می کرد و مقیاس 9 نمره ای شدت لکنت که والدین در منزل ثبت می کردند (1)، استفاده شد که در طی خط پایه اول که به مدت 3 هفته در نظر گرفته شده بود، 21 مرتبه نمره شدت و 3 مرتبه درصد هجاهای لکنت شده ثبت شد. در فاز مداخله که در 15 جلسه هفتگی برگزار شد ، 105 مرتبه نمره شدت و 15 مرتبه درصد هجاهای لکنت شده ثبت شد و در خط پایه دوم که به مدت 3 هفته پس از فاز مداخله در نظر گرفته شده بود 21 مرتبه نمره شدت و 3 مرتبه درصد هجاهای لکنت شده ثبت شد.

    یافته ها

    برای تحلیل داده های این مطالعه از شاخص Z و رسم نمودار استفاده شد. بررسی نمرات شدت لکنت و درصد هجاهای لکنت شده در پیش از مداخله و پس از آن، نشان دهنده کاهش شدت و درصد هجاهای لکنت شده در کودکان است. 2 نفر از آزمودنی ها پس از 15 جلسه به معیار های پایانی فاز اول برنامه لیدکامب نزدیک شدند (نمرات شدت 1 و 2)، اما به معیار ها دست نیافتند. سایر آزمودنی ها نیز علی رغم کاهش شدت و درصد لکنت، به معیار های پایانی فاز اول دست نیافتند.

    نتیجه گیری

    نتایج حاصل از این پژوهش نشان دهنده تاثیر مثبت برنامه درمانی لیدکامب از راه دور بر کاهش لکنت آزمودنی ها بود. اما با این وجود آزمودنی ها پس از 15 جلسه مداخله نتوانستند به معیار های پایانی فاز اول این برنامه دست پیدا کنند. با توجه به این نتایج می توان نتیجه گرفت ارایه برنامه لیدکامب از راه دور می تواند بر کاهش لکنت موثر باشد. اما ممکن است در این نوع ارایه درمان، به تعداد جلسات بیشتری نسبت به درمان حضوری نیاز باشد‎ .

    کلید واژگان: لکنت, برنامه درمانی لیدکامب, گفتاردرمانی از راه دور
    Mohammad Hosein Rohani Ravari, Akbar Darouie*, Enayatollah Bakhshi, Ehsan Amiri
    Objective 

    The Lidcombe therapeutic program is one of the treatments for stuttering in preschool children whose effectiveness on improvement in stuttering has been confirmed. Some families have no access to care centers due to different reasons and as such, they are deprived of treatment. Distant treatment would be a proper solution for this issue, in which all people can reach their needed treatment without being concerned over their geographical locations. Because some research has been conducted on telepractice for speech and language disorders in different ways in different countries, regarding the cultural differences that influence the duration of the Lidcombe program as well as its distant implementation, we investigated the extent of the stuttering effect in telepractice program on preschool children in Iran.

    Materials & Methods 

    In this single-subject study, the Lidcombe program was implemented through live video communication between the therapist in a clinic and the subjects at home for 15 weekly sessions on five 4-6-year-old children, including three boys and two girls. To investigate the progress of the effect, the percentage of stuttered syllables, which were recorded by the therapist as well as the 9-score stuttering severity scale, which was recorded by the parents at home, were employed. During the first base line, which had been considered as three weeks, 21 times the severity rating were recorded, while 3 times the percentage of stuttered syllables were recorded. In the treatment phase, which lasted 15 weekly sessions, 105 and 15 times the score of severity and the percentage of stuttered syllables were recorded respectively. In the second base line, which had been considered as three weeks, 21 and 3 times the score of severity and the percentage of stuttered syllables were recorded respectively.

    Results

    To analyze the data of this study, Z-index and diagram plotting were used. The investigation of the stuttering severity scores and the percentage of stuttered syllables before and after the treatment suggest diminished severity and percentage of the stuttered syllables in children. After 15 sessions, two subjects approached the final criteria of the first phase of the Lidcombe program (scores with intensities one and two); however, they did not achieve the criteria. Other subjects did not achieve the final criteria in the first phase either, in spite of the diminished severity and percentage of stuttering.

    Conclusion

    The results obtained from this research suggest the effects of the Lidcombe telepractice program on the reduction of stuttering in the subjects. The results of this study showed that after 15 treatment sessions, the other subjects did not manage to achieve the final criteria of the first phase of this program.The outcome of this research indicates a positive effect of the Lidcombe telepractice program on the reduction of stuttering severity in the subjects. Nevertheless, they did not manage to approach the final criteria in the first phase of this program after joining 15 sessions.Based on these results, it can be concluded that the presentation of the Lidcombe telepractice program can be effective in reducing the severity of stuttering. However, more sessions may be required in this type of treatment, compared to the in-person one.

    Keywords: Stuttering, Lidcombe therapeutic program, Telepractice speech therapy
  • فاطمه فکار قراملکی، حوریه احدی، مهدی دستجردی کاظمی، پوران باقر پور، اکبر دارویی، عباس عبادی، فریبا یادگاری، صلاح الدین کریمی، گلاویژ کریمی جوان*
    مقدمه و اهداف

     کودکان دوزبانه گاهی به اشتباه دارای آسیب زبانی تشخیص داده می شوند و گاهی هم آسیب زبانی آن ها شناسایی نمی شود که در هر دو صورت مداخله مناسب انجام نمی شود. اندازه گیری دقیق رشد زبانی کودک دوزبانه شامل ارزیابی هر دو زبان وی می باشد. هدف مطالعه حاضر، شناسایی یک مجموعه از شاخص ها برای تشخیص آسیب زبانی درکودکان دوزبانه ترک-فارس 5 تا 7ساله شهر تهران بود.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه توصیفی _ تحلیلی، نمونه زبانی 24 کودک بدون آسیب زبانی و 8 کودک با آسیب زبانی براساس سنجه های زبانی میانگین طول گفته در واحد تی، تعداد کل کلمات، تعداد کلمات متفاوت، تعداد خطاهای دستوری در واحد تی تحلیل شد. کودکان بدون آسیب زبانی با روش خوشه ای چند مرحله ای از مهد کودک ها و مدارس انتخاب شدند. کودکان با آسیب زبانی توسط آسیب شناس گفتار و زبان دوزبانه با حداقل 3 سال سابقه خدمات به کودکان دوزبانه از کلینیک های گفتار درمانی به شیوه در دسترس انتخاب شدند. این کودکان از نظر هوش غیرکلامی، سن مواجهه و میزان مواجهه با زبان فارسی تفاوت معنادار با هم نداشتند. والدین به سوالاتی در مورد درک شان از مهارت های گفتار و زبان کودک شان و تاریخچه خانوادگی مشکلات گفتار و زبان پاسخ دادند.

    یافته ها

    تحلیل تشخیصی نشان داد 3 شاخص، گروه های کودکان را با حساسیت 87/5 درصد شناسایی می کند: پرسش نامه گزارش والدین، میانگین طول گفته در واحد تی، تعداد کل کلمات.

    نتیجه گیری

    به نظر می رسد شاخص های گزارش والدین و سنجه های زبانی در شناسایی آسیب زبانی کودکان دوزبانه ترک-فارس می تواند برای آسیب شناسان گفتار و زبان کاربرد تشخیصی داشته باشد.

    کلید واژگان: آسیب زبانی, دوزبانگی متوالی, تحلیل نمونه زبانی, سنجه های زبانی, پرسش نامه گزارش والدین
    Fatemeh Fekar Gharamaleki, Hourieh Ahadi, Mehdi Dastjerdikazemi, Pouan Bagherpour, Akbar Darouie, Abbas Ebadi, Fariba Yadegari, Salah Eddin Karimi, Gelavizh Karimijavan *
    Background and Aims

    Bilingual children are sometimes over-identified with language impairment and sometimes their language impairment under-identified that in either case, proper intervention is not possible. Accurate measurement of bilingual child language development involves assessing both of their languages. The purpose of this study was to identify a set of measures that would discriminate language impairment in bilingual Turkish-Persian children aged 5 to 7 years in Tehran.

    Materials and Methods

    In this descriptive-analytical study, the language sample of 24 bilingual children with no language impairment and 8 bilingual children with language impairment was analyzed according to the linguistic measures of mean length of Terminable-unit, number of total words, number of different words, and number of grammatical errors per Terminable-unit. Children without language impairment were selected from kindergartens and schools by multi-stage cluster sampling method. Language-impaired children were selected by the Speech-Language Pathologist with at least three years of bilingual speech and language pathology services from Tehran-based speech therapy clinics in an accessible manner. There was no significant difference between the groups in terms of nonverbal intelligence, age of exposure and duration of exposure to Persian. Parents responded to questions about their perceptions of their children’s speech and language skills and family history of speech and language problems.

    Results

    Diagnostic analysis indicated that 3 measures discriminated the groups of children with sensitivity 87.5%: the Parent Report Questionnaire, number of total words, and mean length of T-unit.

    Conclusion

    According to the results, Indicators of parental reports and language criteria in identifying the language damage of Turkish-Persian bilingual children can be of diagnostic use for speech and language pathologists.

    Keywords: Language Impairment, Sequential Bilingualism, Linguistic Sample Analysis, Language Sample Measures, Parent Report Questionnaire
  • مریم ملکیان، تبسم عظیمی*، زهرا قریشی، اکبر دارویی
    مقدمه و اهداف

     آگاهی صرفی یکی از ابعاد آگاهی فرازبانی و به معنای توانایی دست ورزی تکواژهای تشکیل دهنده کلمه و آگاهی از قواعد شکل گیری کلمات است. تحقیقات نشان داده است که آگاهی صرفی در رشد تحصیلی دانش آموزان نقش دارد. هدف مطالعه حاضر، مرور تحقیقات در دسترس در زمینه آگاهی صرفی و ارتباط آن با صحت و درک خواندن در زبان های مختلف می باشد.

    مواد و روش ها

    مقاله مروری حاضر بر اساس مقالات منتشرشده با کلیدواژه های آگاهی صرفی، توانایی خواندن، صحت خواندن، درک خواندن و موفقیت تحصیلی می باشد. جستجوی مطالعات انجام شده در فاصله زمانی بین سال های 1995تا 2017 در پایگاه های اطلاعاتی PubMed ,Springer, Google  Scholar  ASHA, Science Direct, و در پایان نامه ها و مجلات داخلی موجود در پایگاه  Sidو Magiran صورت گرفت. مطالعات توصیفی-تحلیلی که بتوانند به سوال تحقیق پاسخ دهند، وارد مطالعه شدند. نتایج 18 مورد از مقاله ها در مطالعه حاضر مطرح شده است.

    نتیجه گیری

    نتیجه گیری نتایج مرور مطالعات نشان می دهد که کودکانی که نمرات بهتری در آزمون آگاهی صرفی دریافت می کنند، عملکرد بهتری در ‏درک خواندن نشان می دهند. در زبان هایی از جمله انگلیسی، آگاهی صرفی به تمییز بین کلمات کمک می کند و در نتیجه به صحت خواندن ‏کمک می کند، ولی در زبان یونانی به این صورت نیست. به نظر می رسد ارتباط بین آگاهی صرفی و صحت خواندن با توجه به ویژگی های ‏زبان از جمله شفاف بودن، بین زبان های مختلف، متفاوت است.‏

    کلید واژگان: آگاهی صرفی, صحت خواندن, درک خواندن
    Maryam Malekian, Tabassom Azimi *, Zahra Qoreishi, Akbar Darouie
    Background and Aims

    Morphological awareness is one of the dimensions of metalinguistic awareness and is defined as the ability to manipulate morphemes that make up the word and knowledge of the rules of word formation. Previous studies have shown that morphological awareness contributes to literacy achievement. The purpose of the present study was to review the literature available in the context of morphological awareness and its relevance to the accuracy and comprehension of reading in different languages.

    Materials and Methods

    Studies conducted between 1995 and 2017 and published in the Springer, Google scholar, ASHA, Science Direct, PubMed international databases as well as domestic dissertations and journals in Magiran and SID databases were searched. Descriptive-analytic studies that could answer the research question were included in the study. The search was performed using the following keywords: morphological awareness, reading ability, reading accuracy, reading comprehension, and educational achievement. The results of 18 articles are presented in the current review study.

    Conclusion

    The results showed that children with better scores in the morphological awareness test show better results in reading comprehension. In languages such as English, morphological awareness helps to distinguish between words and thus help reading accuracy, but not in Greek. It seems that the relationship between morphological awareness and reading accuracy is different between different languages, according to language properties such as transparency.

    Keywords: morphological awareness, Reading Accuracy, reading comprehension
  • Akbar Darouie, Mamak Joulaie, Farzaneh Zamiri Abdollahi*, Amy Mcconkey Robbins, Somayeh Zarepour, Tayebeh Ahmadi
    Objectives
    Infant-Toddler Meaningful Auditory Integration Scale (IT-MAIS) is a useful tool for the quantitative evaluation of auditory behaviors in different situations. The  present study  aimed to  develop the Persian version of IT-MAIS. 
    Methods
    There was 4 main steps in the translation and validation of the scale, as follows: forward translation, synthesis, backward translation, and expert committee discussion. Then, the final Persian version of the scale was analyzed in terms of reliability and validity. The scale was studied on the parents of 17 hearing impaired and 17 normal hearing children.
    Results
    There was a significant difference in the mean score of scale between hearing impaired and normal hearing children (P≤0.001). The internal consistency of the items was satisfactory. The Cronbach’s alpha for the overall score was 0.93. 
    Discussion
    This study suggested that IT-MAIS-F can be a reliable and valid tool for the evaluation of the auditory function of children. However, the sample size of the study was small. Thus, studies with larger sample sizes are recommended. In addition, test-retest reliability of the scale was not studied.
    Keywords: Hearing loss, Cochlear implants, Hearing aids, Infants
  • زیبا سعیدی، اکبر دارویی *، بهروز دولتشاهی
    زمینه و هدف
    تعریف واژه، تکلیفی است که با استفاده از آن می توان مختصه های عمده هر واژه یا همان اطلاعات اصلی درباره هر واژه را به دست آورد. نقص در تشخیص مختصه های معنایی تعریفی واژه ها، یکی از مشکلاتی است که در کودکان اوتیستیک مشاهده می شود؛ لذا این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی برنامه درمانی مبتنی بر آموزش مختصه های معنایی در بهبود مهارت تعریف واژه چهار کودک اوتیستیک با عملکرد بالا انجام شده است.
    روش بررسی
    پژوهش حاضر جزو پژوهش های شبه تجربی از نوع مطالعات تک موردی و در قالب طرح ABA بود. برای اجرای پژوهش چهار کودک دارای اوتیسم با عملکرد بالا به روش غیرتصادفی ساده و در دسترس انتخاب شدند و برنامه درمانی مبتنی بر آموزش مختصه های معنایی به مدت سیزده جلسه بر روی آن ها اجرا شد. نتایج حاصل از اجرای برنامه با استفاده از ترسیم نمودار، تحلیل چشمی، محاسبه اندازه اثر دی کوهن و درصد بهبودی بررسی شد.
    یافته ها
    نمودار تغییرات امتیاز جنبه محتوایی هر چهار کودک در مرحله درمان، روند صعودی داشته است و در مرحله پیگیری افت امتیاز کودکان ناچیز بوده است. اندازه اثر در هر چهار کودک بیشتر از 0٫8 بود و همه بیماران درصد بالای بهبودی بالینی به دنبال دریافت برنامه درمان را نشان دادند.
    نتیجه گیری
    طبق نتایج به دست آمده، برنامه درمانی مبتنی بر آموزش مختصه های معنایی، باعث بهترشدن مهارت تعریف واژه در هر چهار کودک شده و نتایج درمانی در مرحله پیگیری نسبتا پایدار بوده است.
    کلید واژگان: اوتیسم, تعریف واژه, مختصه های معنایی
    Ziba Saeedi, Akbar Darouie *, Behrooz Dolatshaee
    Background and Objective
    Definition of a term is a function through which you can obtain main features of each word or the same basic information in relation to each word. One of the main problems of autistic children is a defect in language semantics. They have poor memory performance in storing vocabulary information. Therefore, this study was conducted to evaluate the effectiveness of therapeutic curriculum based on semantic terms training semantic on improving word definitions skills of four high-function autistic children.
    Methods
    The present study was quasi-experimental research in the form of a single ABA study. After studying literature and interviews with experts, a treatment program designed to needs of autistic children. After determining content validity, its effect on word definitions skill of high-function autistic children investigated. This research was among quasi-experimental case studies with ABA design. Four high-function autistic children were selected using non-randomized and straightforward convenience sampling method to participate in a 13-session therapeutic program based on semantic features. Speech and language pathologists approved the designed program, with content validity of CVR≥0.75.
    Results
    Then, the results of the program were evaluated using chart drawing, ocular analysis, Di Cohen effect size calculation, and recovery rate. Effect size in all four children was more than 0.8, and following a treatment program, all patients showed high rates of clinical recovery. The children obtained higher scores on the content aspect of word definition than on structural aspect. In term of content, responses to a functional, objective, particular category and second type combination and in time of structural aspect, phrase/quasi-sentence or simple sentence, vague and specific complex category responses showed the most frequencies. The planned treatment program has sufficient content validity and can be implemented in all speech therapy centers.
    Conclusion
    Regarding the studies on the effect of the designed treatment plan on the content of word definition in four autistic children with high-performance and their increased scores, it can be concluded that the planned treatment program has the potential to improve their ability since the treatment results were relatively stable follow-up stage. Also, increasing rates of higher-level responses may be regarded as another witness to the changes in their word definition skill, following the treatment program. It should be acknowledged that, by receiving a treatment program, these children would be able to improve their word definition skill, in a relatively short period. By comparing the results in these four children, motivation, linguistic level, family involvement in the repetition of exercises or implementation of other rehabilitation treatments in children can be mentioned as factors contributing to their improvement. Another point to note is that, in most cases, during the final treatment sessions, the gradient of change graph of the children has not been stabled yet. Until the end session, there has been an increase in scores and improvements in skills. From this observation, it can be concluded that the treatment protocol has the potential to increase the number of training sessions to enhance the children skills further.
    Keywords: Autism, word definition, semantic features
  • همبستگی وضوح ادراکی گفتار با فرکانس پایه در کودکان کم شنوای کاشت حلزون شده
    سعید میراحمدی، نگین مرادی*، مجید سلطانی، نادر صاکی، اکبر دارویی، امل مالحی ساکی
    مقدمه و اهداف
    وضوح گفتار به عناصر مختلف زنجیری و فرازنجیری گفتاری همچون صحت تولیدی، آهنگ، کیفیت صوتی و تشدید بستگی دارد. بررسی وضوح گفتار در مطالعات مختلف به دو روش ادراکی و اکوستیکی انجام می شود. در روش ادراکی وضوح بر اساس قضاوت شنوندگان و در روش اکوستیکی پارامترهای اکوستیکی مرتبط با صداهای گفتاری بررسی می شود. در مطالعه حاضر نیز با هدف بررسی ارتباط عناصر زبرزنجیری با وضوح ادراکی گفتار، میزان همبستگی میانگین فرکانس پایه با درصد وضوح ادراکی گفتار کودکان کاشت حلزون شده بررسی شده است.
    مواد و روش ها
    پژوهش حاضر بر روی 18 کودک 4-6 ساله کاشت حلزون شده انجام شده است. وضوح ادراکی از طریق قضاوت شنوندگان ناآشنا به گفتار کودکان کم شنوا بر اساس بخش کلمات آزمون وضوح گفتار زبان فارسی و محاسبه فرکانس پایه نیز به وسیله نرم افزار Praatنسخه 5.2.25 انجام شده است.
    یافته ها
    نتایج حاصل از آنالیز اکوستیکی کلمات نشان می دهد که میانیگین فرکانس پایه در نمونه مورد مطالعه 05/45±25/294 و همچنین میانیگین درصد وضوح ادراکی کلمات 33/20±78/47 درصد می باشد. همچنین ضریب همبستگی وضوح ادراکی با میانیگین فرکانس پایه برابر با 20/0- و میزان همبستگی آنها  P=0/41می باشد که بر اساس این نتایج همبستگی فرکانس پایه با درصد وضوح ادراکی معکوس است و با در نظر گرفتن سطح معناداری بالای 05/0، همبستگی منفی آنها معنادار نیست (P=0/41).
    نتیجه گیری
    با توجه به عدم معناداری همبستگی میان وضوح و فرکانس پایه در مطالعه حاضر که یکی از ویژگی های زبرزنجیری گفتار است، میتوان نتیجهگیری کرد برخلاف تاثیرگذاری مولفه های زنجیری همچون تولید که در برخی مطالعات نشان داده شده است این پارامتر بر روی وضوح گفتار کودکان تاثیر قابل توجهی ندارد.
    کلید واژگان: وضوح گفتار, فرکانس پایه, کاشت حلزون شنوایی
    Comparative Study of the Correlation between the Perceptual Speech and Fundamental Frequency in Deaf Children with Cochlear Implants
    Saeed Mirahmadi, Negin Moradi *, Majid Soltani, Nader Saki, Akbar Darouie, Amal Malehi Saki
    Background and Aims
    Background and Aim
    Speech intelligibility depends on different segmental and suprasegmental speech parametrs, such as accuracy of production, intonation, voice quality, and resonance. The investigation on speech intelligibility evaluation is performed using two
    methods
    perceptual and acoustic. In perceptual method, speech intelligibility is investigated based on the listeners' judgement and in acoustic method, acoustic parameters related to speech are studied. The purpose of the present study was to obtain the correlation between average frequency in words and percentage of speech intelligibility in children with cochlear implant.
    Materials and Methods
    The present study was carried out on 18 children, aged 4-6 years, with cochlear implant. Perceptual evaluation was performed by the judgment of the listeners who were not familiar with the speech of the hearing impaired children. The evaluation was carried out based on the speech intelligibility words test in Persian language. Calculation of the frequency was done using Praat software, 5.2.25 version.
    Results
    The results of the acoustic analysis showed that the average of the frequency in population studied was 294/2± 45/05 and the average of the percentage of speech intelligibility was 47/87+20/33. According to the obtained correlation factor, there is an inverse relationship between these two factors. However, considering the significance level more than 0.5, the correlation was not found to be significant.
    Conclusion
    Due to the lack of correlation between the percentages of perception of speech intelligibility and fundamental frequency, as one of the suprasegmental features of speech, according to the findings of the present study, it can be concluded that despite the effect of chain factors, such as production, as shown in some studies, this parameter does not have a significant effect on these children's speech intelligibility.
    Keywords: Speech Intelligibility, Fundamental Frequency, Cochlear Implant
  • Saeed Mirahmadi, Negin Moradi, Majid Soltani, Nader Saki, Akbar Darouie, Amal Malehi Saki
    Background And Aim
    The speech intelligibility is evaluated through the perceptual and acoustic methods. In the perceptual method, the speech intelligibility is investigated using the listener’s judgment. On the other hand, in the acoustic method, the acoustic parameters related to speech are studied. This study aimed to evaluate the association between the suprasegmental components and perceptual speech intelligibility through investigating the correlation between the mean duration of speech at the word level with the percentage of speech intelligibi­lity in children with cochlear implant.
    Methods
    This study was conducted on 18 children with cochlear implant within the age range of 4-6 years. The participants were asked to repeat 30 selected Persian words displayed in a video show while their voices were recorded by a microphone. The evaluation of perceptual speech intelligibility was performed using the judgment of three listeners who were unfamiliar with the speech of the hearing impaired children. The speech duration was calculated through the Praat software version 5.2.25.
    Results
    According to the results, the mean of words duration was 0.5140±0.098 seconds and the mean percentage of the perceptual intelligibility of the selected words was 47.78%. Furthermore, the speech duration was significantly correlated with perceptual speech intelligibility (p
    Conclusion
    The speech duration plays a pro­minent role in determining the speech intelligibility in the children with cochlear implant at the word level. Therefore, this method can be applied in the clinical rehabilitation programs implemented for these children to increase their speech intelligibility in an appropriate manner.
    Keywords: Duration, perceptual intelligibility, cochlear implant
  • سیدصادق رحیمی، مرتضی فرازی *، اکبر دارویی، عنایت الله بخشی، سلمان عبدی، وحید ولی نژاد، محی الدین تیموری
    هدف
    نتایج مطالعات و تجارب افراد مبتلا به لکنت نشان داده است که لکنت می تواند مشکلات روانی اجتماعی را به وجود آورد که به طورمنفی بر کیفیت زندگی تاثیر می گذارد. آزمون OASES-A یک آزمون جامع روان شناختی مبتنی بر چهار شاخصه عمده است و در شاخصه چهارم این آزمون روی دلالت بر کیفیت زندگی افراد تاکید شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسه کیفیت زندگی در افراد دچار لکنت با افراد بدون لکنت و بررسی همبستگی شدت لکنت با هریک از مولفه های آزمون OASES-A در افراد مبتلا به لکنت بود.
    روش بررسی
    مطالعه مقطعی توصیفی تحلیلی حاضر روی 56 فرد بزرگ سال دچار لکنت و 56 فرد بزرگ سال فاقد لکنت انجام شد که براساس سن، جنس، میزان تحصیلات و شغل با گروه هدف همتاسازی شده بودند. در این مطالعه نمونه گیری به صورت نمونه گیری طبقه ای تصادفی انجام گرفت. برای جمع آوری داده ها آزمون تعیین شدت لکنت SSI-3 در موقعیت گفتاری خواندن شفاهی متن دویست کلمه ای (448هجایی) و برای بررسی کیفیت زندگی از آزمون ارزیابی جامع تجربه فرد از لکنت بزرگ سال به کاررفت. افزون براین از آزمون تی مستقل برای مقایسه میانگین های کیفیت زندگی و سن و از آزمون کای اسکوئر به منظور مقایسه میانگین های جنسیت و سطح تحصیلات و شغل دو گروه دچار لکنت و بدون لکنت و از آزمون های لون و ضریب همبستگی اسپیرمن برای بررسی ارتباط کیفیت زندگی با شدت لکنت استفاده شد. داده ها به کمک نسخه شانزدهم نرم افزار SPSS تجزیه وتحلیل شد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که میانگین نمرات کیفیت زندگی افراد دچار لکنت در مقایسه با افراد بدون لکنت بیشتر و این تفاوت از نظر آماری معنادار بود (001/0>P). همچنین همبستگی معنی داری بین شدت لکنت با کیفیت زندگی یافت شد (001/0>P). علاوه براین از لحاظ سن (68/0 نتیجه گیری براساس شاخصه های آزمون ارزیابی جامع تجربه فرد از لکنت افراد دچار لکنت سطح کیفیت زندگی پایین تری داشتند. بررسی توزیع امتیازهای کیفیت زندگی بیماران دچار لکنت در شدت های مختلف آن نشان داد کیفیت زندگی افراد مبتلا به لکنت در مراحل خفیف و متوسط بهتر از مراحل شدید و خیلی شدید بود. به علاوه نتایج تحقیق نشان داد متغیرهای سن، جنس، میزان تحصیلات و شغل عوامل موثری بر کیفیت زندگی بود. بنابراین در فرایند ارزیابی و درمان لکنت بزرگ سال شایسته است ضمن توجه به جنبه های روانی گفتار، در زمینه های روان شناختی تغییرات مثبت ایجاد شود و برای برقراری تعاملات ارتباطی روزمره بهتر و ارتقای کیفیت زندگی افراد نگرش آنان نیز مدنظر قرار گیرد.
    کلید واژگان: کیفیت زندگی, لکنت بزرگ سال, پرسش نامه OASES, A, شدت لکنت
    Seyed Sadegh Rahimi, Morteza Farazi *, Akbar Darouie, Enayatollah Bakhshi, Salman Abdi, Vahid Valinejad, Mohyeddin Teimori
    Objective
    Stuttering can negatively impact the quality of life and cause psychosocial problems for individuals who stutter. The Overall Assessment of the Speaker’s Experience of Stuttering for Adults (OASES-A) is a comprehensive psychological test containing four components in which the fourth one focuses on the quality of life. The main purpose of this study is to examine the quality of life in individuals with and without stuttering, as well as the relationship (correlation) between stuttering severity and each component of OASES-A test in people who stutter.
    Materials and Methods
    Fifty-six adults with stuttering and 56 adults without stuttering participated in this cross-sectional study, and they were matched on age, sex, educational level, and vocation. The stratified random sampling method was used for the survey. The Stuttering Severity Instrument was used to evaluate the severity of stuttering through the oral reading of a 200-word (448-syllabic) text. Similarly, the quality of life was determined by the overall assessment of the speaker’s experience of stuttering. Afterward, independent t-test, Chi-square test, correlation test, Levene’s test, and Spearman’s correlation coefficient were employed to analyze the relationship between quality of life and the components of the OASES test. The data analysis was performed with SPPS version 16.
    Results
    Our results showed that the mean quality of life score of people who stutter was higher than that of non-stuttering people, and this difference was statistically significant (P0.68), gender (P>0.9), education level (P>0.65), and vocation (occupation) (P>0.92).
    Conclusion
    Based on the OASES-A characteristics, people who stutter had a lower level of quality of life. It was also found that the quality of life of people with mild and moderate stages of stuttering was better than the people at severe and very severe stages. In addition, age, gender, education, and vocation were found to affect the quality of life. Therefore, it is important to make positive changes in the psychological aspect of the assessment and treatment processes of adults with stuttering. In addition, attitude should be considered for better interactions in daily communications and to improve the quality of life.
    Keywords: Quality of life, Adult who stutter, OASES, A test, Stuttering severity
  • Morteza Farazi, Akbar Darouie, Mina Fotuhi, Hashem Shemshadi, Seyed Habibollah Kavari
    Introduction
    Awareness of the nasality norm condition in normal people’s speech (children and adults) is very important for assessment and treatment of nasality disorders. The main goal of this study was to determine normative nasalance scores among Persian-speaking adults.
    Material and
    Methods
    In this descriptive-analytical cross-sectional study, nasalance value of 152 adults (54 males and 98 females) older than 18 years was examined by access method. Nasality test which included vowels (front/back, high/low), syllables (with oral and nasal consonants), words (with oral and nasal consonants), and sentences (with oral and nasal consonants) was done using Nasometer II model 6450. The data were then analyzed using paired t- test and Wilcoxon statistical test.
    Results
    The results indicate that the nasalance mean score for back vowels is significantly higher than front vowels. Also, the amount of nasalance mean score for low vowels is significantly higher than that in high vowels. The results also indicate that the nasalance mean scores for syllables, words, and sentences with nasal consonants is significantly higher than those with oral consonants (P
    Conclusion
    The results of the present study have provided the mean scores of nasalance for vowels, syllables, words, and sentences separately with oral and nasal consonants in normal Persian-speaking adults. Also, the data obtained in this study can be used to compare the function of the resonance system in people with suspected resonant disorders.
    Keywords: Nasality norm, Nasometer, Normal adults, Persian-speaking
  • Leila Sedaghati, Akbar Darouie *, Fatemeh Derakhshande, Mehrdad Memarzade, Behzad Mahaki
    Objectives
    One of the factors predicting language impairments is an early limited lexicon in children. An early limited lexicon can also lead to limited performances in other language areas. This study was aimed to examine receptive and expressive vocabulary in 8-16 month-old children with cleft lip and palate as a predictor of development in other language areas.
    Materials: The MacArthur-Bates Communicative Development Inventory (CDI) was used to collect data. Thirty children with cleft palate/lip and palate who had visited the Isfahan’s cleft lip and palate team were analyzed and compared to 30 children without cleft lip and palate.
    Results
    According to the study results, there was no significant difference between the children with cleft lip and palate and the normal children in terms of the number of words, but the children with cleft lip and palate had significantly less expressive vocabulary than the normal children.
    Discussion
    The results indicated that children with cleft lip and palate experience a delay in the development of the number of expressive vocabulary, and this delay affects higher levels of language, reading and writing skills of these children. This indicates the importance of providing early evaluations and interventions for children with cleft lip and palate.
    Keywords: Cleft lip, palate, Receptive vocabulary, Expressive vocabulary
  • فاطمه ضیغمی، اکبر دارویی، عطیه اشتری
    هدف
    مهارت «آگاهی واجی» نوعی توانایی منفرد و یکپارچه است که شامل سه مهارت «آگاهی از هجا»، «آگاهی از واحدهای درون هجایی» و «آگاهی از واج» می شود. از آن جا که نتایج تحقیقات بسیاری نشان می دهد که سطوح پایین تر آگاهی واجی زمینه ساز رشد سطوح بالاتر آن خواهد بود، هدف پژوهش حاضر بررسی رشد توانایی «ترکیب هجا» به عنوان بخشی از مهارت «آگاهی از هجا» در کودکان 3 تا 5 سالهٔ فارسی زبان بود.
    روش بررسی
    این مطالعه از نوع مقطعی توصیفی-تحلیلی می باشد. 120کودک طبیعی 3 تا 5 ساله فارسی زبان مهدکودک های شهر قم، شامل 60دختر و 60پسر، در 4گروه سنی انتخاب شدند. تمام آزمودنی ها تک زبانه بودند. ابزار پژوهش، تکلیف «ترکیب هجا» بود که محقق طراحی کرده است و شامل 10گویه می شود که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. برای پاسخ صحیح نمرهٔ یک و درصورت عدم پاسخ یا پاسخ غلط، نمرهٔ صفر لحاظ شد. برای تجزیه وتحلیل آماری، نرم افزار SPSS نسخهٔ 19 به کار گرفته شد و آزمون های آنالیز واریانس برای اندازه های تکراری، آنالیز واریانس، t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون و آلفای کرونباخ مورد استفاده قرار گرفتند.
    یافته ها
    بیش از نیمی از کودکان در سن 3 تا 3٫5 سالگی در انجام تکلیف «ترکیب هجا» با موفقیت عمل کردند. هم چنین توانایی کودکان در ترکیب دو هجا با یکدیگر بیش تر از سه هجا و در ترکیب سه هجا بیش تر از چهارهجا بود (0٫001>p). هم بستگی بین سن و توانایی ترکیب هجا معنی دار بود (0٫001>p). عملکرد دختران و پسران در ترکیب هجا به لحاظ آماری اختلاف معنی داری نداشت.
    نتیجه گیری
    نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که آزمودنی های موردمطالعه، حداکثر تا سن 4سالگی در مهارت «ترکیب هجا» تسلط کامل می یابند؛ بنابراین در اهداف غربالگری، تشخیصی و درمانی باید به این نکته توجه کرد. هم چنین عامل تعداد هجا، بر عملکرد کودکان تاثیرگذار بود لذا در سنجش این مهارت باید عامل تعداد هجا را لحاظ کرد.
    کلید واژگان: زبان, گفتار, واجشناختی
    Fatemeh Zeighami, Akbar Darouie, Atieh Ashtari
    Objective
    Phonological awareness skill is an integrated ability that is manifested in three skills including syllable, intra syllabic and phoneme awareness. As the results of many researches show that lower levels of phonological awareness are developmental precursors to higher levels of phonological awareness, the aim of this study is to explore development of syllable blending skill as an aspect of syllable awareness in 3-5 years-Old Persian speaking children.
    Methods
    It was a descriptive-analytic cross sectional study. 120 normal Persian speaking children, 60 girls and 60 boys in 4 age groups were randomly selected from Qom city kindergartens. The participants were monolingual. The research instrument was a task made by researcher consisting of 10 items whose validity and reliability were confirmed by preliminary findings. Each response was scored as correct (1) or incorrect (0). Non-responses were also scored as incorrect. Data were analyzed using SPSSversion-19.
    Results
    more than half of children aged between 3 to 3.5 years old successfully completed the task of syllable blending. Children's ability to combine the 2 syllables was better than 3 syllables, and in combination 3 syllables together more than 4 syllables (P
    Conclusion
    The result of this study showed that 4 years old children, gain syllable blending skill, the fact that must be taken into more consideration in screening, diagnostic and therapeutic purposes. Also, in the evaluation of this skill, the number of syllables must be considered.
    Keywords: Language, Speech, Phonology
  • روشنک وامقی، فیروزه ساجدی *، فریبا یادگاری، طلیعه ظریفیان، سهیلا شهشهانی پور، نیکتا حاتمی زاده، مرتضی فرازی، اکبر دارویی، فرین سلیمانی، نادیا آذری، نیره مهدی پور، عطیه اشتری، رباب تیموری
    مقدمه
    اختلال گفتار و زبان وقتی در دوران کودکی رخ دهد، پیامدهای سنگین آن به زودی در زندگی کودک نمایان خواهد شد به تدریج با عبور از دوره بحرانی رشد زبان، یعنی سه سال اول زندگی، از تاثیر مثبت تحریکات محیطی بر رشد و تکامل گفتار و زبان کاسته می شود.شناسایی زود هنگام کودکان در معرض خطر اختلالات تکاملی گفتار و زبان و یا کودکانی که در مراحل ابتدایی تاخیر تکاملی خود قرار دارند، و فراهم نمودن خدمات مداخله به هنگام و پیشگیری ثانویه از معلولیتهای ناشی از این اختلالات بسیار ضروری است.این مطالعه با هدف تدوین و دستیابی به دستورالعملها (پروتکلها)ی مدون مداخلات زودرس برای اختلالات تکامل گفتار و زبان کودکان ایرانی، طراحی و اجرا شد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه دو فاز اصلی (مروری و کیفی) داشت.در فاز مروری، ابزار جمع آوری داده ها ، موتورهای جستجو بخصوص آنهایی که محل جمع آوری مطالعات مرور سیستماتیک و یا گایدلاینها می باشند بودند.در فاز کیفی، ابزار و روش جمع آوری داده ها برگزاری بحث های متمرکز گروهی و برگزاری راندهای دلفی مکرر با 20 نفر افراد متخصص و صاحب نظر که به صورت هدفمند انتخاب شدند ، در ساب گروه های 7 گانه بود.
    یافته ها
    نتایج این پروژه تحقیقی به صورت هفت بسته مداخله (پیوست) به تفکیک حوزه هایاختلالات پیش زبانی، رشدی زبان، کم شنوایی، آوایی-واجی، 5 بلع، 6گفتارفلجی و ناروانی ، ارائه شده است.
    نتیجه گیری
    اکثر مطالعات انجام گرفته در خصوص کودکان دچار اختلالات گفتار وزبانی در دنیا موید ضرورت وجود برنامه های آموزش زبان و تمرینات ادراک شنوایی می باشند و بر موثر بودن آنها دلالت دارند ولی غالبا به چگونگی انجام این برنامه ها به شکل مبسوط نمی پردازند. تا قبل از مطالعه حاضر پروتکل منسجم و نظام مند فارسی، بومی و مبتنی بر شواهد که مورد تایید جمعی از متخصصین ذیربط باشد، جهت مداخلات درمانی و توانبخشی کودکان دچار اختلالات گفتار و زبانی در ایران موجود نبود. به دلیل تفاوتهای زبان شناختی در میان زبانهای مختلف دنیا، و نیز تفاوتهای احتمالی مراحل رشد گفتار و زبان در کودکان مختلف دنیا، امکان استفاده مستقیم از منابع خارجی نیز وجود نداشت و نهایتا نیاز به چنین دستورالعملهای بومی به طور چشمگیری احساس می شد
    کلید واژگان: پروتکل, دستورالعمل, مداخله زودرس, اختلال گفتار و زبان, کودک
    Roshanak Vameghi, Firouzeh Sajedi *, Fariba Yadegari, Taleieh Zarifian, Soheila Shahshahanipour, Nikta Hatamizadeh, Morteza Farazi, Akbar Darouie, Farin Soleimani, Nadia Azari, Nayereh Mahdipour, Atiyeh Ashtari, Robab Teimouri
    Objective Speech and language disorders¡ when happening during childhood will ultimately lead to important negative outcomes in the life of the child. The farther we move from this critical period¡ that is¡ the first 3 years of life¡ the less will be the positive effects of environmental stimuli on the development of speech and language. Early detection of children at risk for or in the preliminary phases of developmental delays and provision of early intervention services for them is of utmost importance. The objective of this research was to compile and produce protocols for early intervention in childhood speech and language developmental disorders in Iranian children.
    Materials & Methods This study was conducted in two main phases: review phase and qualitative phase. In the review phase¡ all accessible search engines and databases¡ especially those for systematic reviews and guidelines were searched. In the qualitative study phase¡ several focus group discussions and rounds of Delphi were carried out with 20 experts in 7 subgroups¡ who were selected purposively.
    Results The result of this study is presented as 7 intervention packages¡ including the following domains of disorders: prelingual lingual speech and language hearing impairment¡ speech sound¡ dysphagia¡ stuttering¡ and dysarthria
    Conclusion Most studies have confirmed the effectiveness and need for early interventions for children with speech and language impairment. However¡ most do not explain the details of these interventions. Before the present study¡ no systematic and evidence-based protocol existed for early intervention in childhood speech and language impairments¡ in Iran; and due to language differences¡ as well as possible differences in the speech and language developmental process of children of different communities¡ making direct use of non-Persian references was not possible and effective. Thus¡ there was a clear demand for the production of such a protocol.
    Keywords: Protocol, Guideline, Early intervention, Speech, language disorder, Child
  • اکبر دارویی، لعیا غلامی تهرانی، عباس پورشهباز، سعید حسن زاده، مهدی رهگذر
    هدف
    وضوح گفتار یکی از شاخص های مهم توانایی ارتباط کلامی در انواع اختلالات ارتباطی از جمله آسیب شنوایی است و ارزیابی آن از اهمیت فراوانی برخوردار است. مناسب ترین شیوه ارزیابی وضوح گفتار، استفاده از گفتار محاوره ای است. هدف این مطالعه، بررسی امکان جایگزینی آزمایه تکرار جمله به جای گفتار محاوره ای برای سنجش وضوح گفتار کودکان کم شنوا بود.
    روش بررسی
    در یک مطالعه مقطعی و توصیفی-تحلیلی 26 کودک 4 تا 7 ساله مبتلا به آسیب شنوایی حسی – عصبی با افت شنوایی متوسط تا عمیق که در شش ماهه اول سال 1391 به یکی از مراکز آموزش و توان بخشی کرج مراجعه کرده بودند، به صورت دردسترس انتخاب شدند. از آزمودنی ها خواسته شد پس از مشاهده فیلم، جملات بیان شده توسط آزمونگر را تکرار کنند. گفتار محاوره ای آزمودنی ها به روش پرسش و پاسخ درباره موضوعاتی نظیر جشن تولد، فعالیت های کلاسی و مسافرت به دست آمد. نمونه های گفتاری ضبط و در اختیار 104 شنونده قرار گرفت. شنوندگان از چهار گروه ناآشنا، مادر، متخصص کم تجربه و متخصص باتجربه تشکیل شده بودند. وضوح گفتار هر کودک (در هر دو نمونه گفتاری) براساس نسبت تعداد کلماتی که هر یک از شنوندگان به درستی از گفته های وی تشخیص داده بود به کل کلمات بیان شده توسط کودک، محاسبه و در عدد 100 ضرب شد. داده ها با استفاده از آزمون تی زوجی تحلیل شد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد در هر چهار گروه شنونده، میانگین وضوح گفتار محاوره ای به طور معنی داری کمتر از میانگین وضوح جملات بود (0/001 >p).
    نتیجه گیری
    براساس نتایج مطالعه حاضر، در بررسی وضوح گفتار کودکان کم شنوا نمی توان از آزمایه تکرار جملات به جای گفتار محاوره ای استفاده کرد.
    کلید واژگان: ارزیابی وضوح گفتار, آسیب شنوایی, گفتار محاوره ای, تکرار جمله, کودکان فارسی زبان
    Akbar Darouie, Laya Gholami Tehrani, Abbas Pourshahbaz, Saeid Hasanzadeh, Mehdi Rahgozar
    Objective
    Speech intelligibility is an important index of verbal communication skill among a variety of disorders such as hearing impairment. Assessment of such intelligibility holds different important issues. One of the best procedures is to obtain a conversational speech in such cases. The main goal of this study was to examine the possibility of replacing sentence repetition task in aforementioned patients` conversation and assess their intelligibility values.
    Materials and Methods
    Twenty-six, 4-7 years old sensorineural hearing impaired children with moderate to profound degrees, were selected. Inclusive patients were those who referred to Karaj`s educational and rehabilitation center, during first six months of 2013. They were requested to repeat the sentences expressed by the evaluator, after watching the targeted educational videos. Subjects’ conversational speech qualities were taken by answering the questions in regard to different issues such as birthday parties, class tasks, and travels. The responds of 104 listeners were recorded and divided into four groups: naïve, mother, less and fully experienced expert. The percent of the words which recognized accurately by listeners to their total expressed words were calculated. The data analyzed with paired t-test.
    Results
    The outcome showed, in all listeners, their mean of conversational speech intelligibility was less than their mean of sentence intelligibility (0/001 >p).
    Conclusion
    It may be concluded, there is no evidences of using sentences repetition task can be implied as an alternative measure of conversational speech in hearing impaired intelligibility measurement.
    Keywords: speech intelligibility assessment, hearing impairment, conversational speech, sentence repetition, Persian speaking children
  • اکبر دارویی *، لعیا غلامی تهرانی، عباس پورشهباز، مهدی رهگذر
    هدف

    این پژوهش به منظور بررسی اثر تجربه شنوندگان درباره گفتار کودکان کم‌شنوا و قضاوت آنان از وضوح گفتار این کودکان انجام شد.

    روش

    جامعه آماری این پژوهش کلیه کودکان کم‌شنوای 4 تا 7 ساله مراجعه کننده به یک مرکز آموزش و توانبخشی در شهر کرج بود. نمونه آماری شامل 26 کودک دارای معیارهای ورود و خروج بود که به روش دردسترس انتخاب شدند. نمونه گفتار محاوره‌ای هر یک از کودکان ضبط و به 4 شنونده (مادر، شنونده ناآشنا، شنونده کم‌تجربه، و شنونده باتجربه) ارایه شد. شنوندگان باید هرچه را درک می‌کردند، بیان می‌نمودند. گفته‌های شنوندگان با گفته‌های کودک مطابقت داده شد و بدین ترتیب نمره وضوح گفتار هر کودک بدست آمد. داده‌ها با آزمون اندازه‌گیری‌های مکرر تحلیل شد.

    یافته‌ها

    نتایج نشان داد که به طور کلی قضاوت 4 گروه شنونده درباره وضوح گفتار کودکان کم‌شنوا متفاوت است. مقایسه دو به دوی میانگین‌های وضوح گفتار نشان داد که فقط قضاوت شنوندگان ناآشنا و شنوندگان کم‌تجربه با یکدیگر یکسان است.

    نتیجه‌گیری

    در ارزیابی‌های بالینی، قضاوت شنونده از وضوح گفتار کودک کم‌شنوا به میزان آشنایی او با این نوع گفتار بستگی دارد.

    کلید واژگان: وضوح گفتار, کودکان کم شنوا, شنونده, گفتار محاوره ای
    Akbar Darouie *, Laya Gholami Tehrani, Abbas Pourshahbaz, Mehdi Rahgozar
    Objective

    this research was designed to study the effect of listeners’ experience on their judgment about speech intelligibility of hearing impaired (HI) children.

    Method

    Twenty-six 4 to 7 years HI children were selected with readily available sampling from a rehabilitation center in Karaj, Iran. Conversation speech sample of each child was recorded digitally. Four listeners group (mother, naive, less experienced and experienced) listened to these recordings. Listeners had to express whatever understood. Their sayings matched to children speech and children speech intelligibility calculated. Data were analyzed with repeated measures method.

    Results

    Analysis showed that judgment of four listener groups about speech intelligibility of HI children was significantly different. Paired comparison of speech intelligibility means showed that only judgment of naive and less experienced listeners were not significantly different.

    Conclusion

    In clinical setting, evaluation of HI speech intelligibility relates to familiarization of listener with this type of speech.

    Keywords: Speech intelligibility, hearing impaired children, listener, conversational speech
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال