به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب ali abbasi sourki

  • مرضیه سلطانی الکویی، علی عباسی سورکی*، محسن مبینی دهکردی، شهرام کیانی

    به منظور مقایسه تاثیر باکتری های محرک رشد بر جوانه زنی بذر یونجه همدانی آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 4 تکرار و 8 تیمار تلقیح باکتریایی (شامل عدم تلقیح، کاربرد باکتریAcinetrobacter calcoaceticus PTCC 1318،Bacillus megaterium PTCC 1250، Enterobacter aerogenes PTCC 1221 بصورت منفرد و کاربرد توام دوگانه و سه گانه آن ها) انجام گرفت. آزمایش دیگری در گلخانه بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار انجام شد. تیمارهای باکتریایی ذکر شده بعنوان عامل اول و تزریق و عدم تزریق باکتری به خاک گلدان ها بعنوان عامل دوم در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد کاربرد باکتری شاخص وزنی بنیه گیاهچه، درصد و سرعت جوانه زنی را افزایش داد اما بر دیگر صفات یونجه در آزمایشگاه اثری نداشت. تلقیح بذرها با باکتری در گلخانه اثرات مثبت بر رشد گیاه یونجه گذاشت و درصد و سرعت سبز شدن، وزن خشک گیاه، حجم و طول ریشه، میزان کلروفیل a، b و کلروفیل کل برگ را افزایش داد. تزریق باکتری پای گیاهچه نیز برخی صفات را تحت تاثیر قرار داد که می تواند به دلیل استقرار بهتر و جمعیت بیشتر باکتری در ریزوسفر باشد. در مجموع کاربرد منفرد باکتری نتایج بهتری نسبت به کاربرد دو و سه باکتری با هم داشت لذا به نظر می رسد اثرات ضدیت باکتری ها بر یکدیگر ممکن است اثرات مثبت آن ها را کاهش دهد.

    کلید واژگان: آسینتروباکتر, باسیلوس, سرعت سبز شدن, کلروفیل, یونجه}
    Marzie Soltanialikooyi, Ali Abbasi Sourki *, Mohsen Mobini Dehkordy, Shahram Kiani

    In order to comparison the effects of growth promoting bacteria on germination of hamadani alfalfa seeds, a randomized complete block design was conducted with 4 replications and 8 levels of bacterial inoculation (include non-inoculation, application of Acinetrobacter calcoaceticus PTCC 1318, Bacillus megaterium PTCC 1250, Enterobacter aerogenes PTCC 1221 lonely and their pairwise and triple combination of them(. Another CRD factorial experiment was also conducted with 3 replications in greenhouse conditions. Mentioned bacterial treatments were as the first factor and injection of bacteria into the soil of pots as the second factor. The results showed that application of bacteria increased the vigor index of seedling, percentage and germination rate, but did not affect other alfalfa traits in the laboratory. Inoculation of seeds with bacteria in the pots had positive effects on alfalfa growth, percentage and rate of emergence, dry weight, root volume and length, chlorophyll a, b and total chlorophyll content. Injection of bacteria to the soil also affected some traits, which could be due to better placement and/or a larger population of bacteria in the rhizosphere. Application of bacteria lonely had better results than their combinations. It may be due to antagonistic effects of bacteria on each other, which may reduce positive effects.

    Keywords: Acinetrobacter, Bacillus, emergence rate, chlorophyll, medicago}
  • علی عباسی سورکی*، زهرا حسینی، سینا فلاح
    مقدمه
    بذرها گزینه مناسبی جهت برنامه های تکثیر و حفاظت گیاهان دارویی هستند. اگر چه وجود خواب در بذر برای گیاهان دارویی وحشی یک راهبرد سازگاری محسوب می شود، اما در مسیر اهلی سازی، زراعت و پرورش آن ها یک صفت نامطلوب محسوب می شود و باید آن را برطرف نمود. بذر خوشاریزه نیز علیرغم دارا بودن خواص دارویی قابل توجه، دارای خواب می باشد.
    مواد و روش ها
    به منظور شکست خواب بذر گیاه خوشاریزه سه آزمایش جداگانه شامل سرمادهی مرطوب، تیمار هورمونی و ترکیبی از هردو اجرا گردید. برای تیمار سرمادهی مرطوب بذرها در 10 نمونه 100 تایی به صورت مرطوب در دمای 5 درجه سانتی گراد به مدت 2، 4، 6، 8، 10، 12، 14 و 16 هفته قرار گرفته و با استفاده از طرح کاملا تصادفی در سه تکرار مورد مقایسه قرار گرفتند. برای تیمار هورمونی بذرها به مدت 24 ساعت در بستر حاوی غلظت های صفر، 500 و 1000 میلی گرم در لیتر جیبرلین قرار گرفتند و سپس به شرایط جوانه زنی منتقل شدند ولی از آنجاکه شکست خواب اتفاق نیفتاد، این آزمایش مورد بحث قرار نگرفت. برای ترکیب تیمارهای هورمونی و سرمادهی بذرها به مدت 24 ساعت در دمای 20 درجه سانتی گراد در غلظت های ذکر شده جیبرلین قرار داده شدند و سپس به محیط حاوی آب مقطر در دمای 5 درجه سانتی گراد منتقل شد و در مدت 2، 4، 6 و 8 هفته در یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار مورد مقایسه قرار گرفتند. عامل اول غلظت جیبرلین در سه سطح و عامل دوم مدت زمان سرمادهی در 4 سطح بود.
    یافته ها
    سرمادهی مرطوب اثر مثبتی بر شکستن خواب بذر داشت و در تیمار 16 هفته سرمادهی صفات درصد و سرعت جوانه زنی و شاخص های بنیه به بیشترین مقدار خود رسید. استفاده توام تیمارهای هورمونی موجب تسریع شکست خواب و بهبود خصوصیات جوانه زنی بذرهای این گیاه گردید بطوریکه در 8 هفته به بالاترین میزان ممکن رسید. تیمار 8 هفته سرمادهی مرطوب در دمای 5 درجه سانتی گراد توام با 1000 میلی گرم در لیتر جیبرلیک اسید، بهترین تیمار برای شکست خواب بذر خوشاریزه بود.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد خواب بذرهای خوشاریزه از نوع فیزیولوژیکی است که بطور موفقیت آمیزی توسط سرمادهی و کاربرد همزمان سرمادهی و هورمون جیبرلین شکسته می شود. اگرچه هورمون جیبرلین به تنهایی اثری بر شکست خواب نداشت، اما سبب کاهش نیاز سرمایی بذرهای خوشاریزه گردید و استفاده توام این دو اثر هم افزایی داشت. جنبه های نوآوری: خواب بذر خوشاریزه تحت تاثیر سرمادهی مرطوب برطرف شد، ولی جیبرلین به تنهایی اثری بر شکست خواب نداشت. استفاده از جیبرلین سبب کاهش نیاز سرمایی گردید و استفاده توام این دو بر شکست خواب اثر هم افزایی داشت.
    کلید واژگان: جوانه زنی, سرمادهی مرطوب, هورمون, بنیه بذر}
    Ali Abbasi Sourki*, Zahra Hosseni, Sina Fallah
    Introduction
    Seeds are a good option for propagation and protection of medicinal plants. Although Seed dormancy is an adaptive strategy for wild medicinal plants, but it is considered as an undesirable trait in domestication and cultivation of them, need to be solved. Echinophora platyloba seed has dormancy despite its remarkable medicinal properties.
    Materials and Methods
    In order to break seed dormancy, three separate experiment including stratification, hormonal treatment and combination of both were performed. For stratification 10 samples of were placed in a wet bed at 5 ° C for 2, 4, 6, 8, 10, 12, 14 and 16 Week and were compared using a completely randomized design with three replications. For hormonal treatment, the seeds were placed in GA concentrations of 0, 500 and 1000 ppm for 24 hours and then transferred to germination conditions. However, since the breaking of dormancy did not occur, this experiment was not discussed any more. For combined application of hormone and stratification, seeds were placed at mentioned concentrations of gibberellin for 24 hours at 20 ° C and then gibberellin solutions were removed and the seed transmitted to 5 ° C and compared for 2, 4, 6, 8 weeks with a CRD factorial experiment with three replications. The first factor was concentration of gibberellin in three levels and the second factor was the duration of stratification in 4 levels.
    Results
    Stratification had a positive effect on seed dormancy breaking and 16 week chilling lead to highest germination percentage and rate and vigor indices. The combined application of hormonal treatments accelerated dormancy release and improved seed germination characteristics, which peaked at 8 weeks. 8-week stratification treatment at 5 ° C with 1000 ppm gibberellic acid was the best treatment to overcoming of dormancy in Echinophora-platyloba seeds.
    Conclusion
    It seems that seed dormancy of Echinophora seeds is physiological, which broke down by moist chilling and simultaneous application of stratification and gibberellin successfully. Although Gibberellin had no effect on dormancy break, it reduced the need for stratification. Combined application of them showed synergistic effects on dormancy release.     Highlights: Echinophora seed’s dormancy was broken under stratification conditions, but GA had no effect on it lonely. The application of gibberellin reduced the chilling demands of Echinophora seeds and the combined application of them had a synergistic effect on dormancy break
    Keywords: GA3, Germination, Stratification, Hormone, Seed vigor}
  • سمیرا ابراهیمی، علی عباسی سورکی*، سیف الله فلاح
    سابقه و هدف
    نعناع فلفلی (Mentha piperita L.) از جمله گیاهان دارویی ارزشمند است که در درمان بسیاری از بیماری ها و صنایع دیگر کاربرد فراوان دارد و افزایش کمی و کیفی اسانس آن در طی تکنیک های زراعی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. استفاده زیاد از کودهای شیمیایی به ویژه نیتروژن، علاوه بر آلودگی های زیست محیطی، برای گیاهان دارویی مخاطرات کیفی نیز به دنبال دارد. ازآنجاکه کشت مخلوط مصرف نهاده های شیمیایی را کاهش و بهره وری منابع را افزایش می دهد، کشت مخلوط گیاهان دارویی با لگوم ها می تواند به عنوان راهکاری در جهت کاهش مصرف نهاده ها به ویژه نیتروژن شیمیایی باشد. به علاوه ممکن است میل کشاورزان به تولید این گیاه افزایش و عملکرد بالاتری را سبب شود، ضمن اینکه تنوع زیستی و بهره وری را نیز به دنبال دارد. لذا پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر سطوح کاهش یافته نیتروژن و تاریخ نشاکاری بر خصوصیت های رشدی، عملکرد و اسانس نعناع فلفلی در نسبت های مختلف مخلوط با عدس انجام شد.
    مواد و روش ها
    آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد در سال 1394 اجرا شد. تیمارها شامل نسبت های مختلف مخلوط (66٪ نعناع فلفلی: 33٪ عدس، 50٪ نعناع فلفلی: 50٪ عدس، 33٪ نعناع فلفلی: 66٪ عدس، کشت خالص نعناع فلفلی و عدس)، سه سطح کود نیتروژن (100٪، 75٪ و 50 ٪ نیاز نعناع فلفلی) در دو تاریخ نشاکاری نعناع فلفلی (10 اردیبهشت و 5 خرداد) بترتیب تحت عنوان عامل اول تا سوم بودند. خصوصیات رشدی نعناع فلفلی مثل ارتفاع، میزان تولید برگ، عملکرد ماده خشک نعناع فلفلی و عملکرد دانه عدس و نیز میزان و عملکرد اسانس نعناع فلفلی مورد مقایسه قرار گرفتند. شاخص نسبت برابری زمین نیز برای توضیح سودمندی مخلوط محاسبه گردید.
    یافته ها
    اثر نسبت های مخلوط، نیتروژن و تاریخ نشاکاری بر ویژگی های رشد، عملکرد و اسانس نعناع فلفلی معنی دار شد. بیشترین ارتفاع نعناع فلفلی در کشت خالص در تاریخ 10 اردیبهشت و مصرف 100% نیتروژن مشاهده شد و بیشترین تعداد برگ در بوته نیز در سطح 100% نیتروژن در کشت خالص و 10 اردیبهشت بدست آمد، اما با کاهش میزان کود مصرفی نیتروژن به 75% و 50%، بیشترین تعداد برگ در بوته نعناع فلفلی در تیمارهای کشت مخلوط به ویژه نسبت 66% نعناع: 33% عدس حاصل شد. اجرای کشت مخلوط، افزایش عملکرد ماده خشک، میزان و عملکرد اسانس نعناع فلفلی را نسبت به کشت خالص به همراه داشت. نشاکاری دیرهنگام و کاهش کود مصرفی نیتروژن، موجب کاهش این پارامترها گردید و کشت مخلوط تاحدودی توانست تاخیر نشاکاری و کمبود کود نیتروژن را جبران نماید. در نشاکاری 10 اردیبهشت، عملکرد ماده خشک نعناع فلفلی در نسبت مخلوط 66% نعناع:33% عدس در تمام سطوح کود نیتروژن بالاتر از کشت خالص بود. بیشترین میزان عملکرد معادل دانه عدس (2614 کیلوگرم در هکتار) در کشت خالص این گیاه بدست آمد که بیانگر مغلوب شدن عدس دراین سیستم و بهره برداری بیشتر نعناع فلفلی است. در سطح 75% کود نیتروژن مقدار نسبت برابری زمین مجموع، در همه نسبت های مخلوط بیشتر از یک بود. به طوری که در این سطح کودی در نشاکاری اول تیمار 50% نعناع: 50% عدس و در نشاکاری دوم تیمار 66% نعناع: 33% عدس بالاترین مقادیر شاخص نسبت برابری زمین (به ترتیب 17/1 و 10/1) را به خود اختصاص دادند.
    نتیجه گیری
    از آنجا که نشاکاری دیرهنگام (5 خرداد) نعناع فلفلی موجب کاهش پارامترهای رشدی گیاه گردید، نشاکاری نعناع فلفلی در تاریخ 10 اردیبهشت توصیه می گردد. اجرای کشت مخلوط سبب شد تا عملکرد نعناع فلفلی در مقادیر کمتر نیتروژن حفظ شود که می تواند مربوط به کارکرد عدس در تامین نیتروژن گیاه باشد. بنابراین می توان به منظور دستیابی به اهداف کشاورزی پایدار، کشت مخلوط این گیاهان را توصیه نمود.
    کلید واژگان: عملکرد اسانس, نسبت های مخلوط, کود نیتروژن, ماده خشک, عملکرد معادل}
    Samira Ebrahimi, Ali Abbasi Sourki *, Seyfollah Fallah
    Background
    Peppermint (Mentha piperita L.) is one valuable medicinal plant due to its efficacy in treatment of many diseases and other industries, so increment of quantity and quality of its essence through agricultural techniques has special importance. Excessive use of chemical fertilizers, especially nitrogen, in addition to environmental pollution, infers quality risks for medicinal uses. Intercropping with legumes could be a technique to reduce chemical inputs, especially nitrogen. In addition, it may increase desire of farmers to cultivation of this plant and lead to higher performance, while biodiversity and productivity also increase. So the study was conducted to investigate effects of different levels of nitrogen and transplanting date on some growth traits, yield and essential oil of peppermint in different ratios of intercropping with lentils.
    Materials And Methods
    This experiment was done as factorial based on a randomized complete block design with three replications during 2015 at research farm of Shahrekord University. Treatments include different ratios of intercropped or sole cropping (66% mint: 33% lentils, 50% mint: 50% lentils, 33% mint: 66% lentils, and sole cropping of peppermint and lentils), three nitrogen levels (100%, 75% and 50% of peppermint request) in two transplanting date for peppermint (29 April and 25 May) were evaluated as first to third factor. Growth characteristics of mint like height, leaf production rate, dry matter yield and grain yield of lentil were measured along with essential oil rate and yield of pepper mint.
    Result
    Effect of intercropping ratios, nitrogen and transplanting date was significant on growth characteristics, yield and essential oil of peppermint. Higher peppermints were seen in sole cropping, at 29 April and 100% nitrogen requirement, more number of leaves per plant also were in this planting date and nitrogen level in sole cropping. But by reducing of nitrogen fertilizer to 75% and 50%, highest number of leaves were acquired in intercropping treatments especially 66% mint: 33% lentils at 29 April. Intercropping increased dry matter yield, the essential oil rate and yield compare to sole cropping. Conversely, late planting and reduced nitrogen fertilizer decreased these parameters. Intercropping could partly compensate for the lack of nitrogen and planting date. In 29 April, dry matter yield of 66% mint: 33% lentils at all levels of nitrogen fertilizer was higher than sole cropping. The highest yield of grain (2614 kg per hectare) also was obtained in its sole cropping, this means that lentil was not dominated in this intercropping system. Total land equivalent ratio for 75% N fertilizer was mar than one in all intercropping ratios, tough in first transplanting date plots with 50%mint:50%lentil and for second transplanting date 66%mint:33%lentil with 1.17 and 1.1 had higher LER.
    Conclusion
    Since late transplanting (25 may) decreased growth parameters of peppermint, transplanting on 29 April is recommended. But in nitrogen deficiency condition, intercropping may yield better results. This result can be related to the nitrogen fixation of lentils. In order to achieve sustainable agriculture, intercropping of these plants recommended.
    Keywords: Essential Yield, Intercropping Ratio, Nitrogen Fertilizer, Dry Matter, Equivalent Yield}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال