به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

arezou mehranian

  • آرزو مهرانیان*، محمدرضا شهابی کاسب، رسول زیدآبادی
    زمینه و هدف

    ا کتساب مهارت های حرکتی در کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر با کندی صورت می گیرد. بنابراین شناسایی روش های کارآمد و موثر برای آموزش مهارت های حرکتی در این افراد جهت ا کتساب و ارتقاء اجرای مهارت های حرکتی، حائز اهمیت است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین متغیر با آرایش های متفاوت بر تحکیم مبتنی بر ارتقاء حافظه حرکتی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر بود.

    روش

    بدین منظور 56 دختر کم توان ذهنی آموزش پذیر براساس نمرات پیش آزمون در 4 گروه تمرین ثابت، تمرین متغیر با آرایش مسدود، تصادفی و مسدود-تصادفی قرار گرفتند. آزمودنی ها در روز اول براساس روش تمرینی گروه خود به انجام تمرین پاس بسکتبال در 3 بلوک 12 کوششی پرداختند. در انتهای جلسه تمرین، آزمودنی ها بلافاصله در آزمون ا کتساب شامل یک بلوک 12 کوششی پرتاب به هدف شرکت کردند. صبح روز دوم پس از خواب شبانه، آزمون یادداری مشابه با آزمون ا کتساب انجام شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس مختلط t ،4×2 وابسته و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد.

    یافته ها

    نتایج پژوهش حاضر نشان داد که قبل و بعد از خواب شبانه در نمرات دقت پاس 2 گروه تمرین متغیر با آرایش تصادفی و تمرین متغیر با آرایش مسدود-تصادفی تفاوت معنادار آماری وجود دارد. ولیکن بین عملکرد 2 گروه تمرین متغیر با آرایش تصادفی و مسدود-تصادفی بعد از خواب شبانه تفاوتی دیده نشد.

    نتیجه گیری

    بنابراین در کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر می توان از شیوه تمرین متغیر با آرایش تصادفی و آرایش مسدود-تصادفی در جهت بهبود تحکیم حافظه حرکتی استفاده کرد.

    کلید واژگان: آرایش تصادفی, آرایش مسدود-تصادفی, تحکیم حافظه, تغییرپذیری تمرین
    Arezou Mehranian*, Mohammadreza Shahahbi Kaseb, Rasool Zeidabadi
    Background & Purpose

    The acquisition of motor skills in mentally retarded children is slow. Therefore, it is important to identify efficient and effective methods for teaching motor skills to these people in order to acquire and improve the implementation of motor skills. Therefore, the aim of the present study was to investigate the effect of variable training with different arrangements on the consolidation (based on improvement) of the motor memory of mentally retarded children.

    Materials and Methods

    For this purpose, 56 mentally retarded girls were placed in four groups of fixed training and variable training with blocked, random, and blocked-random arrangements based on the pre-test scores. On the first day, the subjects practiced the basketball pass in 3 blocks of 12 attempts based on the training method of their group. At the end of the training session, the subjects immediately participated in the acquisition test, consisting of a block of 12 target throwing attempts. In the morning of the second day, after a night's sleep, a memory test similar to the acquisition test was performed. For data analysis, a mixed analysis of variance (2x4), a dependent t test, and a one-way analysis of variance were used.

    Results

    The results of the present study showed that before and after night sleep, there is a statistically significant difference in the passing accuracy scores of the two groups of random variable training and blockedrandom variable training. However, no difference was seen between the performance of the two groups of random and blocked-random training after night sleep.

    Conclusion

    Therefore, in mentally retarded children, the method of variable training with random and blockedrandom arrangements can be used to improve the consolidation of motor memory.

    Keywords: Blocked-Random Arrangement, Memory Consolidation, Practice Variability, Random Arrangement
  • محمدرضا شهابی کاسب*، رسول زیدآبادی، امیرحسین فاضل بهشتی، آرزو مهرانیان
    سابقه و هدف

    خستگی شغلی یکی از عوامل موثر بر عملکرد و بهره وری کارگران در محیط های شغلی محسوب می شود که منجر به افزایش آسیب در افراد می گردد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی خستگی شغلی با مهارت حرکتی ظریف در کارگران خط تولید شرکت کابل خودرو سبزوار بود.

    مواد و روش ها

    بدین منظور 148 نفر از کارگران بخش خط تولید شرکت کابل خودرو سبزوار به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور سنجش میزان خستگی شغلی کارگران از پرسش نامه استاندارد خستگی مفرط شغلی و به منظور ارزیابی چالاکی حرکات دست و انگشتان از آزمون تخته پردو استفاده شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده های پژوهش از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده گردید.

    یافته ها

    تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین خستگی شغلی و مهارت چالاکی دست و انگشتان ارتباط منفی و معنی داری وجود دارد. به طوری که هرچه نمرات پرسش نامه خستگی شغلی بالاتر باشد، مهارت چالاکی دست در افراد دچار افت بیش تری خواهد شد.

    نتیجه گیری

    باتوجه به نتایج حاصل از پژوهش حاضر به کارفرمایان توصیه می گردد که در شرایط خستگی کارگران از انجام حرکات ظریف دست به منظور جلوگیری از حوادث و تولید محصولات ناقص جلوگیری شود.

    کلید واژگان: صنعت, بهره وری, خستگی, مهارت حرکتی
    MohammadReza Shahahbi Kaseb*, Rasool Zeidabadi, Amirhossein Fazelbeheshti, Arezou Mehranian
    Background and objective

    Job fatigue is considered one of the factors affecting the performance and the productivity of workers in work environments. Therefore, the objective of the present study was to investigate the relationship between job fatigue and its dimensions with fine motor skills in the production line workers of Sabzevar Cable Car Company.

    Participants and methods

    One hundred and forty-eight workers of the production line of Sabzevar Car Company were selected as a sample. The level of occupational fatigue of workers was measured using the standard questionnaire of Excessive Occupational Fatigue. In addition, manual and sorting skills of workers were estimated through Board test. In order to analyze the research data, Spearman's correlation coefficient test was used.

    Results

    The results of the Spearman correlation coefficient test showed that there were negative and significant relationships between job fatigue and the components of hand and finger dexterity skill, including manual skills (r = 0.188, P ≤ 0.022) and sorting skill r (r = -0.246,  P ≤ 0.003). Also, a statistically significant relationship was observed between the dimensions of fatigue and coping skills (P≤0.05).

    Conclusion

    According to the results of the present research study, we recommend that employers prevent the occurrence of worker fatigue in industrial environments through providing conditions such as shift breaks and performing short-term activities with low intensity. Otherwise, in order to prevent accidents and the production of defective products, tired workers should refrain from performing fine manual activities such as assembling.

    Keywords: industry, productivity, fatigue, motor skills
  • آرزو مهرانیان، بهروز عبدلی*، علی مالکی، حمید رجبی
    مقدمه و هدف

    با افزایش سن، سازگاری های عصبی - عضلانی کاهش و میزان سقوط افراد افزایش می یابد. تجزیه و تحلیل الگوهای زمانی سینرژی عضلات می تواند چارچوب مفیدی را برای توصیف و تفسیر سازگاری سیستم عصبی - عضلانی فراهم آورد. لذا هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرین مقاومتی ناپایدار همراه با محدودیت جریان خون بر الگوهای زمانی و تعداد سینرژی عضلانی سالمندان با سابقه افتادن درحین راه رفتن بود.

    مواد و روش ها

    27 مرد سالمند (1.5±62 سال) با سابقه افتادن به صورت تصادفی در سه گروه تمرین مقاومتی ناپایدار بدون محدودیت جریان خون، تمرین مقاومتی ناپایدار با محدودیت جریان خون و کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرینی شامل 4 هفته و هر هفته سه جلسه تمرین اسکات با وزن بدن روی سطح ناپایدار بود. قبل و بعد از مداخله، سیگنال های الکترومیوگرافی از هشت عضله اندام تحتانی در حین راه رفتن برای استخراج تعداد سینرژی، میزان به کارگیری عضلات، مدت زمان به کارگیری عضلات و ثبات و پایداری فرمان های عصبی ثبت گردید. برای تحلیل داده ها از آزمون کروسکال-والیس، آزمون جفت شده ویلکاکسون و تحلیل کوواریانس با آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد (0.05>P).

    یافته ها

    نتایج نشان داد که اگرچه در تعداد سینرژی عضلانی بین گروه کنترل با گروه تمرین مقاومتی روی سطح ناپایدار با محدودیت جریان خون (0.002=P) و بدون محدودیت جریان خون (0.013=P) تفاوت معنادار آماری وجود دارد؛ ولیکن بین دو گروه تمرینی تفاوت معنی دار آماری مشاهده نشد (0.23=P). هم چنین میزان به کارگیری عضلات و مدت زمان به کارگیری عضلات در هر دو گروه تمرین با محدودیت جریان خون (0.0001=P) و بدون محدودیت جریان خون (0.0001=P) کاهش یافته است. تفاوت معنی دار آماری تنها در متغیر پایداری فرمان های عصبی بین دو گروه تمرین با و بدون محدودیت جریان خون  مشاهده شد (0.005=P).

    بحث و نتیجه گیری

    تمرینات مقاومتی ناپایدار همراه با محدودیت جریان خون تنها منجر به بهبود شاخص پایداری فرمان های عصبی حین راه رفتن نسبت به تمرینات مقاومتی ناپایدار بدون محدودیت جریان خون در افراد مسن با سابقه افتادن می گردد.

    کلید واژگان: راه رفتن, سینرژی عضلانی, شاخص های زمانی, محدودیت جریان خون
    Arezou Mehranian, Behrooz Abdoli*, Ali Maleki, Hamid Rajabi
    Introduction and purpose

    as getting old, neuromuscular adaptations decrease and the fall rates increase. Analyzing the temporal patterns of muscle synergy can provide a useful framework for describing and interpreting neuromuscular system’s adaptation. Therefore, the aim of the present study was to investigate the effect of unstable resistance training with blood flow restriction on the temporal patterns and the number of muscle synergies of elderly with a history of falling while walking.

    Materials and Methods

    27 elderly men (62±1.5 years old) with a history of falling were randomly assigned into three groups of unstable resistance training without blood flow restriction, unstable resistance training with blood flow restriction and control. The training program consisted of squat training with body weight on unstable surface for 4 weeks and three sessions per week. Before and after the intervention, electromyography signals from eight muscles of the lower limb were recorded during walking to extract the number of synergies, the amount of muscle use, the duration of muscle use, and the stability of neural commands. Kruskal-Wallis test, Paired Wilcoxon test and analysis of covariance test with Bonferroni post hoc test were used (P˂0/05).

    Results

    Results showed that although there is significant difference in the number of muscle synergy between the control group and the resistance training group on the unstable surface with blood flow restriction (p=0.002) and without blood flow restriction (p=0.013); But no statistically significant difference was observed between the two training groups (P=0.23). Also, the amount of muscles use and duration of muscles use decreased in both training groups with blood flow restriction (P=0.0001) and without blood flow restriction (P=0.0001). However, statistically significant difference was observed only in the stability variable of neural commands between both training groups with and without blood flow restriction (P=0.005).

    Discussion and Conclusion

    Unstable resistance training with blood flow restriction only improves the stability index of neural commands during walking compared to unstable resistance training without blood flow restriction in elderly people with falls’ history.

    Keywords: Walking, muscle synergy, Time indicators, blood flow restriction
  • آرزو مهرانیان، بهروز عبدلی*، حمید رجبی، علی مالکی
    مقدمه

    سالمندان سطح بالایی از هم انقباضی را در عضلات اندام تحتانی به دلیل زوال سیستم های عصبی عضلانی و حسی-حرکتی نشان می دهند. افزایش هم انقباضی، اختلال در فعالیت های حرکتی روزانه به ویژه حرکاتی که ثبات مفصلی در آنها حیاتی است را به دنبال دارد؛ از این رو توجه به برنامه های تمرینی برای تقویت عضلات و افزایش هماهنگی بین عضلانی سالمندان حایز اهمیت می باشد. هدف از پژوهش حاضر، تاثیر تمرین مقاومتی ناپایدار با و بدون محدودیت جریان خون بر هم انقباضی عضلات مچ پا در مردان سالمند بود.

    روش کار

    27 مرد سالمند (5/1±62 سال) در سه گروه تمرین مقاومتی ناپایدار بدون محدودیت جریان خون، تمرین مقاومتی ناپایدار با محدودیت جریان خون (فشار 9±72 میلی متر جیوه) و کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرینی شامل 4 هفته، هر هفته سه جلسه تمرین اسکات با وزن بدن در سه الی چهار ست 15 تکراری بود که به تدریج 5% وزن بدن هر فرد به برنامه اضافه شد. قبل و بعد از مداخله، سیگنال های الکترومیوگرافی از عضلات تیبیالیس آنتریور و سولیوس در حین راه رفتن برای تعیین میزان فعالیت عضلات آگونیست، آنتاگونیست و هم انقباضی عضلات ثبت گردید. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تحلیل کوواریانس با آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که فعالیت عضله تیبیالیس آنتریور در پس آزمون به طور معناداری نسبت به پیش آزمون در دو گروه تمرینی افزایش می یابد. هم چنین بین گروه ها در نمرات هم انقباضی پس آزمون تفاوت معنادار آماری یافت شد (005/0=P). نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی، تفاوت معنی دار آماری را در کاهش هم انقباضی بین گروه تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون با گروه کنترل (015/0= P) و گروه تمرین مقاومتی بدون محدودیت جریان خون با گروه کنترل (005/0=P) نشان داد. اما بین دو گروه تمرینی تفاوت معنادار آماری یافت نشد (00/1=P).

    نتیجه گیری

    استفاده از تمرینات مقاومتی روی سطح ناپایدار با و بدون محدودیت جریان خون با افزایش فعالیت عضله آگونیست همراه بوده که منجر به کاهش هم انقباضی عضلات تیبیالیس آنتریور و سولیوس سالمندان حین راه رفتن می گردد.

    کلید واژگان: سالمندان, هم انقباضی, تمرین مقاومتی ناپایدار, محدودیت جریان خون
    Arezou Mehranian, Behrouz Abdoli *, Hamid Rajabi, Ali Maleki
    Introduction

     older adults show high levels of co-contraction in lower extremities’ muscles due to the deterioration of the neuromuscular and sensory motor systems. Increased co-contraction leads to disruption of daily motor activities, especially movements in which joint stability is critical; therefore, it is important to pay attention to training programs to strengthen muscles and increase intramuscular coordination in older adults. The aim of this study was to investigate the effect of unstable resistance training with and without blood flow restriction on ankle muscles’ co-contraction of older adults.

    Methods

     27 older adults (62 ± 1.5 years old) were assigned into three groups of unstable resistance training without blood flow restriction, unstable resistance training with blood flow restriction (72± 9 mm Hg) and control. The training program consisted of three to four sets of 15 repetitions of body weight squats for four weeks and three sessions per each week, which were gradually added to the program by 5% of each person's body weight. Pre- and post- intervention, the electromyography signals of Tibialis Anterior and soleus muscles were recorded during walking in order to determine the rates of agonist and antagonist activity and muscles’ co-contraction. For data analysis, repeated measures analysis of variance and analysis of covariance tests with Bonferroni post hoc test were used at 0.05 of level of significance.

    Results

     The results showed that in post-test, the activity of the Tibialis Anterior muscle of both training groups was significantly increased compared to pre-test. Also, statistically significant difference was found in co-contraction rates of both groups in post-test. The results of Bonferroni post hoc test showed a statistically significant difference in reduction of co-contraction rates between the resistance training group with blood flow restriction and the control group (P=0.015) and between resistance training group without blood flow restriction with the control group (P=0.005). But no statistically significant difference was found between the two training groups.

    Conclusion

     Resistance training on unstable surface with and without blood flow restriction is associated with increased agonist muscle activity, which leads to a decrease in ankle muscles’ co-contraction in older adults.

    Keywords: older adults, co-contraction, unstable resistance training, blood flow restriction
  • MohammadReza Shahabi Kaseb*, Linda Duffy, Arezou Mehranian, Alireza Aminaee
    Background

    In recent years sports psychologists, coaches and athletes have paid a greater focus of attention to mental wellbeing and psychological skills. The purpose of this study was to investigate which psychological skills are important to two levels of skills among Darts players, namely; elite and beginner.

    Method

    The sample consisted of 24 elite and 24 beginner Darts throwers. In order to gain insight into Darts throwing, beginner Darts players attended a national-championship-simulated competition. Both elite and beginner players also completed the Ottawa Mental Skill Questionnaire.

    Results

    Independent t-test results showed that there was a significant difference just in basic psychiatric skills between the beginner and elite Darts throwers (p<0.05). Nevertheless, there is no statistically significant difference in Ottawachr('39')s mental skills, psychosomatic skills and cognitive skills between beginner and elite Darts throwers (p>0.05).  

    Conclusion

    Results revealed differences between elite and beginner Darts players in foundation mental skills and commitment and mental practice subscales. Furthermore, results showed that for the commitment skill, elite and beginner Darts throwers were at the highest and lowest level respectively.

    Keywords: Psychological Skills, Darts Throwers, Elite, Beginner
  • محمدرضا شهابی کاسب*، آرزو مهرانیان
    زمینه و اهداف
    با توجه به نقش خواب بر بهبود اجرای مهارت های حرکتی، پژوهشگران به دنبال راهکارهای موثر جهت اثربخشی بیش تر خواب شبانه هستند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آمادگی بدنی (گرم کردن اختصاصی و تسهیل عصبی عضلانی) بر تحکیم (مبتنی بر ارتقاء) حافظه حرکتی آشکار دانشجویان بود.
    روش بررسی
    پژوهش حاضر از نظر هدف، جزء پژوهش های کاربردی محسوب می گردد. 32 دانشجوی پسر واجد شرایط در سال 1395، به طور تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. آزمودنی ها بر اساس نمرات پیش آزمون، در سه گروه کنترل، گرم کردن اختصاصی و تسهیل عصبی عضلانی قرار گرفتند. آزمودنی ها در روز اول پس از انجام تمرینات مربوط به گروه خود و 54 کوشش پرتاب دارت، بلافاصله در آزمون اکتساب (9 کوشش) شرکت کردند. سپس در صبح روز دوم پس از خواب شبانه، آزمون باز آزمایی (9کوشش) به عمل آمد. برای ارزیابی هماهنگی اندام از میانگین مجذور خطای بهنجار شده استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری Spss v 21 در سطح معناداری 0/05=α و آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه و t همبسته استفاده گردید.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که مولفه هماهنگی اندام، قبل و بعد از خواب شبانه فقط در گروه گرم کردن اختصاصی معنی دار بوده است. هم چنین نتایج حاکی از تفاوت معنادار آماری بین دو گروه کنترل و گرم کردن اختصاصی در مولفه هماهنگی اندام بعد از خواب شبانه بود.
    نتیجه گیری
    نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمرینات گرم کردن اختصاصی قبل از اجرای پرتاب دارت بر تحکیم (مبتنی بر ارتقاء) مولفه هماهنگی اندام تاثیرگذار است.
    کلید واژگان: آمادگی بدنی, حافظه حرکتی, هماهنگی اندام
    Mohammad Reza Shahabi Kaseb *, Arezou Mehranian
    Background And Aims
    Regarding the role of sleep on improving the performance of motor skills, researchers are looking for effective strategies for more effectiveness of night sleep. The aim of this study was to investigate the effect of physical fitness (specific warm-up and neuromuscular facilitation) on consolidation (based on promotion) of students’ explicit motor memory.
    Methods
    Considering the objective, this study is a practical study. Thirty-two eligible male students were selected randomly as the statistical sample in 2016. Based on the pre-test scores, the participants were assigned into three groups of control, specific­ warm-up, and PNF. In the first day, after performing their own group-specific practices and 54 trials of dart throwing, the participants attended the acquisition test (9 trials). Afterwards, in the morning of the second day after the night sleep, test retest (9 trials) was taken. The limb coordination was assessed using NORMSE. The data were analyzed using one way ANOVA and dependent t-test at a level of α=0/05.
    Results
    The results showed that limb coordination component was significant only in specific warm-up group, before and after night sleep. Furthermore, the results revealed that after night sleep, there is statistically significant difference between control and specific warm-up groups in limb coordination component.
    Conclusion
    The results of present research showed that the specific­ warm-up exercises before performing dart throw are effective on consolidation (based on promotion) of limb coordination component.
    Keywords: physical fitness, Motor Memory, Limb Coordination
  • Mohammad Reza Shahabi Kaseb, Arezou Mehranian, Khosro Rezaei
    Introduction
    Preparation of neuromuscular system prior to performing motor skills affects the learning of motor skills. The present study was conducted to investigate the effects of Proprioceptive Neuromuscular Facilitation (PNF) on limb coordination and accuracy in dart throwing skill.
    Methods
    Thirty two male students were randomly selected as study sample. Based on the pretest scores, the participants were divided into three groups: experimental (proprioceptive neuromuscular facilitation), first control (without warm-up), and second control (specific warm-up). During the acquisition phase, the participants first performed the preparation training related to their own group, then all groups performed the exercise program of dart throwing consisting of 6 blocks of 9 trials in 4 training sessions. Finally, 20 days following the last exercise session, the subjects took the retention and transfer tests.
    Results
    The results of one-way ANOVA test for coordination variable in acquisition test showed no significant difference between the groups, while there was a statistically significant difference between groups regarding coordination variable in retention and transfer tests. Furthermore, the results of one-way ANOVA for the accuracy variable in acquisition and retention tests showed no statistically significant difference between the three groups, while there was a statistically significant difference between groups for accuracy variable in transfer test.
    Conclusion
    It seems that proprioceptive neuromuscular facilitation, as a preparation method before performance, can enhance the efficacy of training to better learn the coordination pattern of fine motor skills.
    Keywords: Proprioceptive Neuromuscular Facilitation (PNF), accuracy, coordination, fine motor skills
سامانه نویسندگان
  • دکتر آرزو مهرانیان
    دکتر آرزو مهرانیان
    (1401) دکتری تربیت بدنی/گرایش رفتار حرکتی-کنترل حرکتی، دانشگاه شهید بهشتی
اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال