azim azizi
-
سابقه و هدف
نارسایی قلبی یکی از شایع ترین اختلالات قلبی مزمن، پیشرونده و ناتوان کننده می باشد که تاثیر مخربی بر خودمراقبتی و کیفیت زندگی این بیماران دارد. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر آموزش خودمراقبتی به دو روش آموزش حضوری و مجازی بر خودمراقبتی و کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی انجام شد.
مواد و روش هااین مطالعه کارآزمایی بالینی سه گروهی با مشارکت 120 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی در بیمارستان فرشچیان همدان انجام شد. نمونه ها به صورت در دسترس انتخاب و با استفاده از بلوک های جایگشتی در سه گروه کنترل، آموزش مجازی و حضوری قرار گرفتند، پرسشنامه های دموگرافیک، خودمراقبتی و کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی بصورت خودگزارشی قبل از مداخله تکمیل شدند. گروه کنترل تنها آموزش های روتین درمانگاه، گروه آموزش حضوری در 4 جلسه یک ساعته، یک روز درمیان، و گروهی آموزش خودمراقبتی را دریافت کردند و گروه مجازی همین میزان آموزش را بصورت کلیپ آموزشی دریافت کردند و دو ماه بعد مجددا پرسشنامه ها تکمیل شدند.
یافته هانتایج نشان داد قبل از مداخله اختلاف آماری معنی داری بین متغییرهای دموگرافیک، خودمراقبتی و کیفیت زندگی بیماران سه گروه مشاهده نشد(05/0 p˃). در زمان بعد از مداخله بین گروه آموزش مجازی و حضوری تفاوت آماری معنی داری از نظر خودمراقبتی و کیفیت زندگی مشاهده نشد(05/0 p˃). اما خودمراقبتی و کیفیت زندگی در این دو گروه نسبت به گروه کنترل ارتقاء یافته بود(05/0 P˂).
نتیجه گیریهر دو روش آموزش مجازی و حضوری تاثیر یکسانی بر خودمراقبتی و کیفیت زندگی داشتند. در صورتی که شرایط آموزش حضوری مهیا نباشد می توان آموزش مجازی را جایگزین آموزش حضوری نمود.
کلید واژگان: نارسایی قلبی, آموزش به بیمار, پرستاری از راه دور, خودمراقبتی, کیفیت زندگیBackground and ObjectivesHeart failure is one of the most common chronic, progressive and debilitating heart disorders that has a destructive effect on self-care and quality of life of these patients. This study was conducted with the aim of Comparing the effects of self-care education by two in-person and virtual methods on Self‐care and quality of life among patients with heart failure.
Materials and MethodsThis three-group clinical trial study was conducted with the participation of 120 patients with heart failure in Farshchian Hospital at Hamadan.Demographic, self-care and quality of life questionnaires of heart failure patients were completed by self-report before the intervention. The control group received only the routine training of the clinic, the in-person education group received self-care training in 4 one-hour group sessions, one day apart., and the virtual group received the same amount of education in the form of educational clip, and two months after intervention, the questionnaires were completed.
ResultsThe results showed that before the intervention, there was no statistically significant difference between the demographic variables, self-care and quality of life of the patients in the three groups (p > 0.05). After the intervention, no statistically significant difference was observed between the virtual and in-person education groups in terms of self-care and quality of life (p>0.05).
ConclusionBoth virtual and in-person education methods had the same effect on self-care and quality of life. If the conditions for in-person education are not available, virtual training can be substituted for it.
Keywords: Heart failure, Education of Patients, Telenursing, Self-Care, Quality of life -
BackgroundPatients with heart failure experience poor self-care and diminished quality of life (QOL). Enhancing the well-being of these patients necessitates the implementation of innovative educational methods.ObjectivesTo determine the effects of education based on Leventhal's self-regulation model on self-care and QOL in patients with heart failure.MethodsThis clinical trial was conducted with 100 patients hospitalized with heart failure at Farshchian Hospital in Hamadan, Iran. Subjects were selected using consecutive sampling and assigned to either an intervention group or a control group, using the randomized block permutation method. Prior to and two months after the intervention, patients completed the self-care questionnaire for heart failure patients and the Minnesota Quality of Life questionnaire. The control group received routine ward education, whereas the intervention group participated in an educational program based on the Leventhal model. Data were analyzed using the chi-square, Fisher's exact, paired t, and independent t tests.ResultsThe two groups were homogeneous in their characteristics. The independent t-test showed no significant difference in mean baseline self-care and QOL scores between the intervention and control groups (P > 0.05). However, after the intervention, there was a significant difference (P < 0.05), with the intervention group showing an increase in self-care and QOL compared to the control group.ConclusionEducation based on Leventhal's self-regulation model resulted in improvement in self-care and QOL in patients with heart failure. It is recommended that this model be used in the education of patients with heart failure.Keywords: Heart failure, Leventhal's self-regulation model, Self-Care, Quality of Life, patient education, Nurses
-
زمینه و هدف
نوروپاتی محیطی ناشی از شیمی درمانی یکی از عوارض جدی شیمی درمانی است و آثار منفی آن بر ابعاد گوناگون زندگی بیماران قابل انکار نیست. مطالعه حاضر با هدف تعیین کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به نوروپاتی محیطی ناشی از شیمی درمانی در مراکز آموزشی- درمانی منتخب دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1399 طراحی و اجرا شد.
روش بررسیپژوهش حاضر مطالعه ای مقطعی (توصیفی) بود. جامعه موردپژوهش، سالمندان مبتلا به نوروپاتی محیطی ناشی از شیمی درمانی مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران بودند. تعداد170 نفر به روش نمونه گیری مستمر انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل فرم مشخصات جمعیت شناختی و پرسش نامه کیفیت زندگی لیپاد بود. داده های پژوهش در طول 3 ماه (از شهریور 1399 تا آبان 1399) تکمیل شدند. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نسخه 16نرم افزار SPSS در سطح معناداری (0/05>P) مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته هامیانگین کیفیت زندگی سالمندان براساس نمره کل برابر با 14/29±59/37 (کیفیت زندگی بالا) و بر اساس مبنای صفر تا صد برابر با 15/37±63/84 بود. بیشترین نمره مربوط به بعد عملکرد ذهنی با نمره 18/19±86/06 و کمترین نمره مربوط به عملکرد جنسی با نمره 9/5±18/11بود. یافته ها نشان داد کیفیت زندگی بیشتر سالمندان در سطح بالایی (81/8 درصد) قرار داشت. کیفیت زندگی سالمندان با جنسیت (0/003=P)، بیماری های همراه (0/045=P)، کفایت درآمد (0/002=P)، وضعیت اشتغال 0/001>P) و مدت زمان ابتلا به بیماری (0/109=P) ارتباط معنی دار آماری داشت. نتایج رگرسیون خطی نشان داد متغیرهای وضعیت اشتغال (بیکار) (0/041=P)، مدت زمان ابتلا به بیماری (0/033=P) و بیماری های همراه (0/033=P) به صورت معناداری بر کیفیت زندگی سالمندان تاثیر داشته است. یافته ها نشان داد 0/22 درصد از تغییرات کیفیت زندگی توسط متغیرهای مستقل قابل تبیین است.
نتیجه گیرینمونه های پژوهش بیشتر از گروه سالمندان جوان یعنی بین 60 تا 74 سال سن بودند. چندان پیر و ناتوان نبودند و درصد قابل توجهی از آنان متاهل بودند. از حمایت های خانوادگی بهره مند بودند. بنابراین، دور از انتظار نبود که کیفیت زندگی آنان با وجود مواجهه با بحران بیماری سرطان، مداخله شیمی درمانی و علایم نوروپاتی چندان تحت الشعاع قرار نگیرد و مطلوب ارزیابی شده باشد. با این حال، کیفیت زندگی در بعد جنسی ضعیف تر بود که مداخلات مشاوره ای و توجه بیشتری از سوی برنامه ریزان بهداشتی را می طلبد.
کلید واژگان: سالمندی, کیفیت زندگی, سرطان, شیمی درمانی, نوروپاتیBackground & AimsPeripheral neuropathy due to chemotherapy is one of the serious complications of chemotherapy and its negative effects on various aspects of patients' lives can not be denied. The aim of this study was to determine the quality of life of the elderly with peripheral neuropathy due to chemotherapy in selected educational and medical centers of Iran University of Medical Sciences in 2016.
Materials & MethodsThe present study was a cross-sectional (descriptive) study. The study population was the elderly with chemotherapy-induced peripheral neuropathy referred to the educational and medical center of Iran University of Medical Sciences. 170 people were selected by continuous sampling method. Data collection tools included demographic characteristics form and Lipad quality of life questionnaire (LEIPAD) and research data were completed during 3 months (from September 1399 to November 1399). Data were analyzed using descriptive and inferential statistics using SPSS software version 16 at a significant level (P<0.05).
ResultsThe average quality of life of the elderly based on the total score was 59.37 14 14.29 (high quality of life) and based on zero to one hundred was equal to 63.84 15 15.37. The highest score was related to the mental function dimension with a score of 86.06 19 18.19 and the lowest score was related to sexual function with a score of 9.5 18 18.11. The results showed that the quality of life of most elderly people was at a high level (81.8%). Quality of life of the elderly with gender (P=0.003), comorbidities (P=0.045), income adequacy (P=0.002), employment status (P<0.001) and duration of illness (P=0.019) had a statistically significant relationship. The results of linear regression showed that the variables of employment status (unemployed) (P=0.041), duration of illness (P=0.033) and comorbidities (P=0.030) significantly affected the quality of life of the elderly Has had an impact. Findings showed that 0.22% of changes in quality of life can be explained by independent variables.
ConclusionConsidering that the research samples were more than the young elderly group, ie between 60 and 74 years old, and were not very old and disabled, and a significant percentage of them were married and benefited from family support, far from It was not expected that their quality of life would not be overshadowed and assessed as desirable, despite facing a cancer crisis, chemotherapy intervention, and neuropathic symptoms. However, the quality of life in the sexual dimension was poorer, which requires counseling interventions and more attention from health planners.
Keywords: Aging, Quality of Life, Cancer, Chemotherapy, Neuropathy -
ObjectiveTo determine the effects of foot massage on pain severity during in unconscious trauma patients admitted to the intensive care unit (ICU).MethodsIn this randomized clinical trial (RCT), 80 unconscious trauma patients admitted in the ICU of a hospital in an urban area of Iran were included using the convenience sampling method. They were randomly assigned to the intervention and control groups (n=40 in each group). In both groups, the intensity of pain was measured immediately, 10 minutes after the first change position and without any intervention before the change of position using the Critical Care Pain Observation Tool (CCPOT). In the intervention group, before the second position change, classic foot massage was performed for 20 minutes, but the control group received routine care. Pain was re-evaluated after the change position at desired times. The pain intensity was compared between the two study groups.ResultsThe baseline characteristics were comparable between the two study groups and no difference was found. There was no statistically significant difference between the mean scores of pain after the change of position (immediately and ten minutes later) before the intervention in the groups (p=0.915 and 0.660, respectively). However, after the intervention, the pain intensity was significantly lower in the intervention groups compared to the control group (p<0.001).ConclusionFoot massage decreases the pain intensity related to the change of position in unconscious trauma patients admitted in the ICU. Due to its simplicity and low cost, this method can be used along with analgesic drugs to reduce pain in patients. Clinical trial registry: IRCT2016121031327N1Keywords: Complementary therapies, massage, Coma, Pain management, Intensive care units
-
مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن سینا، سال بیست و هفتم شماره 6 (پیاپی 72، بهمن و اسفند 1398)، صص 405 -414مقدمه
بیماران تحت جراحی ستون فقرات، بعد از عمل با درد شدیدی مواجه می شوند. یکی از روش های ویژه کنترل درد، استفاده از پمپ کنترل درد از سوی بیمار است. مطالعات نشان می دهد با وجود این پمپ، بیماران از درد متوسط تا شدید رنج می برند؛ بنابراین آموزش استفاده از پمپ از سوی پرستاران ضروری است؛ مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش پمپ کنترل درد از سوی بیمار قبل از جراحی بر شدت درد، تهوع و استفراغ بعد از جراحی ستون فقرات انجام شد.
روش کارمطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی است که طی آن 60 بیمار کاندید جراحی ستون فقرات بستری در بیمارستان شهید فاطمی اردبیل به روش دردسترس انتخاب و به شکل تصادفی به دو گروه 30 نفره مداخله و کنترل تقسیم شدند. هر دو گروه آموزش روتین استفاده از پمپ را در بخش ریکاوری دریافت کردند، اما گروه مداخله شب قبل از جراحی، یک جلسه 15 دقیقه ای آموزش انفرادی چهره به چهره با استفاده از نمونه ای از پمپ کنترل درد دریافت کردند. بعد جراحی، متغیر شدت درد، تهوع و استفراغ در سه زمان 2، 4، 24 ساعت بعد از جراحی بررسی و مقایسه شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از SPSS نسخه 16 استفاده شده است.
یافته ها:
یافته ها نشان می دهد 2، 4 و 24 ساعت بعد از عمل از نظر شدت درد تفاوت معنی داری (0/001<P) بین دو گروه وجود داشت؛ به طوری که شدت درد گروه مداخله نسبت به گروه کنترل کاهش یافته بود؛ در حالی که از نظر شدت تهوع و فراوانی استفراغ تفاوت معنی داری بین دو گروه در این زمان ها مشاهده نشد (0/05>P).
نتیجه گیری:
آموزش استفاده از پمپ بی دردی از سوی بیمار قبل از عمل، بدون اینکه تغییری در شدت تهوع و استفراغ ایجاد کند، سبب کاهش درد بعد از عمل جراحی ستون فقرات می شود؛ بنابرین نحوه استفاده از پمپ قبل از عمل آموزش داده می شود.
کلید واژگان: درد, کنترل درد, مدیریت درد, دوره قبل از عمل, آموزش به بیمار, جراحی ستون فقراتIntroductionPatients undergoing spinal column surgery, experience severe postoperative pain. One of the special methods of pain control is use of a patient-controlled analgesia (PCA) pump. Studies show that despite this pump, patients suffer from moderate to severe pain. Therefore, the teaching patients how to use the pump by nurses is essential. Therefore, the present study was conducted to determine the effect of patient education about patient-controlled analgesia pump preoperative on severity of pain, nausea and vomiting after spinal column surgery.
MethodsThe present study was a randomized controlled trial during which 60 candidate patients of Spinal column surgery hospitalized in Shahid Fatemi hospital in Ardebil, were selected by accessible method and randomly assigned into two groups of 30 individuals, intervention and control group. Both groups received routine training in the use of the pump in the recovery department, but the intervention group received a 15-minute face-to-face intervention session using a sample of the PCA pump. Postoperative pain intensity, nausea, and vomiting in three times, 2, 4, 24 hours after surgery were assessed and compared. SPSS 16 was used to analyze the data.
ResultsThe findings showed that there was a significant difference between the control and intervention groups regarding the severity of pain in times of 2, 4, and 24 hours postoperative (P<0.001). Pain severity in intervention group was decreased compared to control group. However, there was no significant difference in nausea and vomiting frequency between the two groups (P>0.05).
ConclusionTraining the use of patient-controlled analgesia pump before operation, without changing the severity of nausea and vomiting, reduces pain after spinal column surgery. Therefore, it is recommended that the way of using the pump, be taught before operation.
Keywords: Patient-Controlled Analgesia, Pain, Pain management, Preoperative period, Patient education, Spinal column surgery -
مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن سینا، سال بیست و ششم شماره 6 (پیاپی 66، بهمن و اسفند 1397)، صص 416 -427مقدمهدرد یکی از مشکلات شایع بیماران سوختگی است. آروماتراپی استنشاقی یکی از روش های پرستاران برای مدیریت درد است، اما از تاثیر این روش بر درد بیماران سوختگی اطلاعات زیادی در دست نیست. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر رایحه درمانی استنشاقی با اسانس اسطوخودوس بر شدت درد بیماران سوختگی انجام شد.روش کارمطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی سه گروهی یک سوکور، و جامعه پژوهش آن شامل بیماران دچار سوختگی بستری در یکی از بیمارستان های شهر همدان است. برای این منظور، 120 بیمار با روش دردسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی ساده در سه گروه 40 نفره اسطوخودوس، پلاسبو و کنترل قرار گرفتند. مداخله شامل استنشاق 10 قطره اسانس اسطوخودوس در گروه آزمون و 10 قطره آب مقطر در گروه پلاسبو، به مدت یک ساعت قبل از پانسمان و مراقبت روتین در گروه کنترل بود. درد بیماران، قبل، بلافاصله پس از مداخله (پیش از پانسمان) و پس از پانسمان با استفاده از مقیاس آنالوگ چشمی ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از SPSS نسخه 21، آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و اندازه های مکرر با سطح معنا داری 0/05 > P صورت گرفت.یافته هاسه گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک هم سان بودند. در میان آن ها بین میانگین شدت درد بعد از مداخله، تفاوت آماری معنا داری مشاهده شد (0/05 > P) که این تفاوت بین گروه اسطوخودوس با گروه پلاسبو و کنترل (0/05 > P) معنا دار بود، اما بین گروه کنترل و پلاسبو اختلاف آماری مشاهده نشد (0/443 = P).نتیجه گیریبا استفاده از رایحه درمانی استنشاقی اسطوخودوس می توان درد بیماران سوختگی را در کوتاه مدت کاهش داد؛ بنابراین توصیه می شود کادر درمان و پرستاران در دردهای کوتاه مدت بیماران از این گیاه استفاده کنند.کلید واژگان: اسطوخودوس, بخش مراقبت های ویژه, بیماران سوختگی, درد, رایحه درمانی, طب مکملIntroductionPain is one of the common problems in burn patients. Inhalation aromatherapy is one of the nurses' methods for pain management. However, there is not much information available about the effect of these methods on pain in burn patients. This study aimed to evaluate the effect of inhalation aromatherapy with Lavender essence on the pain intensity in burn patients.MethodsThe present study was a single-blind, three-group clinical trial. The research population consisted of patients with burns in one of Hamadan hospitals. One hundred and twenty patients were selected using convenience sampling and randomly assigned into three groups of lavender, placebo and control groups. The intervention included inhalation of 10 drops of lavender extract in the examiation group, 10 drops of distilled water in the placebo group, for one hour before wound dressing, and routine care in the control group. Pain in patients was evaluated before, immediately after intervention (before dressing), and after dressing using a visual analogue scale. The data were analyzed using SPSS 21 and one-way and repeated measures ANOVA with significant level of P<0.05.ResultsDemographic variables were similar in all three groups. There was a significant difference between the mean pain intensity in the groups after intervention (P<0.05), which was significant between the lavender group with placebo and control group (P<0.05). There was not a statistically significant difference between the control and placebo groups (P=0/443).ConclusionThe use of lavender aroma can reduce short-term pain of burn patients. Therefore, the use of lavender aroma is recommended in short term pain by medical staff and nurses.Keywords: Complementary medicine, Aroma therapy, Lavender, Pain, Intensive Care Unit, Burn patients
-
مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن سینا، سال بیست و ششم شماره 3 (پیاپی 63، امرداد و شهریور 1397)، صص 145 -154مقدمهمداخلات پرستاری در وضعیت بالینی بیماران تاثیر مستقیم دارد. از این رو پرستاران باید از مخاطرات ساکشن لوله درون تراشه آگاه باشند و در این زمینه آموزش مداوم ببینند. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش ساکشن استاندارد با بحث در گروه های کوچک، بر عملکرد پرستاران شاغل در بخش مراقبت های ویژه انجام شد.روش کاردر مطالعه ای شبه تجربی در سال 1396 (قبل و بعد از مداخله) که طی آن 40 نفر از پرستاران شاغل در بخش مراقبت های ویژه یکی از بیمارستان های شهر همدان به صورت در دسترس انتخاب شدند، ابتدا عملکرد پرستاران در حیطه ساکشن با چک لیست ساکشن استاندارد به صورت نامحسوس بررسی، و سپس آموزش ساکشن استاندارد در سه جلسه یک ساعته با استفاده از روش بحث در گروه های کوچک انجام شد. یک ماه بعد از آموزش، مجددا عملکرد پرستاران در زمینه ساکشن استاندارد ارزیابی و با نرم افزار SPSS نسخه 16 آنالیز شد.یافته هامیانگین نمره ساکشن استاندارد بعد از آموزش (3/73±64/6) نسبت به قبل از آموزش (3/5±58/5) تغییر داشت که استفاده از آزمون آماری تی زوجی نشان داد اختلاف میانگین بین قبل و بعد از آموزش معنی دار است (0/05< P).نتیجه گیرینتایج نشان داد عملکرد پرستاران در حیطه ساکشن نیاز به توجه بیشتری دارد. برای ارتقای عملکرد بالینی پرستاران، استفاده از آموزش در گروه های کوچک مفید است. ازاین رو پیشنهاد می شود دوره های آموزشی به روش بحث در گروه های کوچک در قالب دوره های ضمن خدمت به پرستاران داده شود.کلید واژگان: ساکشن, بحث در گروه های کوچک, بخش مراقبت های ویژه, عملکرد پرستارانIntroductionNursing interventions have a direct impact on patients’ clinical status. Nurses should be aware of the dangers of intubation tube suction and have continuous training in this field. The aim of this study was to determine the effect of education standard suction with small group on nurses’ performance in intensive care unit.MethodsThis was a quasi-experimental study which was conducted before and after intervention in 2017. The statistical population included 40 nurses working in the intensive care unit who were selected by convenience sampling. First, nurses’ performance in the suction process was evaluated by a standard checklist in an imperceptible way. Then, standard suction training was performed in three sessions of one hour using the small group discussion method. One month after training, nurses’ suction function was evaluated again and analyzed by SPSS16.ResultsThe mean of standard suction score after training (64.4 ± 3.7) was significantly different from the pre-training (58.5 ± 3.5), which is statistically significant (t-test) (P>0/05).ConclusionThe results showed that nurses’ function in the area of suction needs more attention. In order to improve the clinical performance of nurses, the use of training in small groups is useful. Therefore, training courses in small groups should be offered in the form of in-service nursing coursesKeywords: Suction, Discussion in small groups, Intensive care unit, Nurses’ function
-
IntroductionNewly graduated nurses experience many stressful situations during transition to practice. The provision of emotional support from more experienced nurses can ameliorate such work-related tension. Studies have not clearly specified the means through which such support could be most effectively provided; therefore the present study was conducted to explore the experiences of qualified nurses around the provision of emotional support to newly graduated nurses.MethodsThis qualitative study was conducted through semi-structured interviews with 18 qualified nurses. A purposive sampling approach was used for selection of participants. Interviews were transcribed verbatim and analyzed by the conventional content analysis method. The study took place from 2014-2015 in six teaching hospitals in the northwest of Iran.ResultsEmotional supports emerged in four following main-categories: Assurance, creating a sense of relaxation and security, lifting spirits, and emotional belonging and involvement.ConclusionThese results can help to establish an effective source of emotional support for newly graduated nurses. This can play an important role in reducing their stress and anxiety, in increasing their self-confidence and in forming a constructive relationship between them and qualified nurses.Keywords: Social support, Emotions, Nurses staff, Qualitative research
-
زمینههایپوترمی موثرترین اقدام درمانی- مراقبتی در نوزادان با آسفیکسی بدو تولد محسوب می شود اما نوسانات درجه حرارت مغزی در طول دوره سرد کردن موجب ادم مغزی و متعاقبا تاثیرات نامطلوب بر وضعیت همودینامیک بدن و رشد و تکامل مغزی می گردد. از این رو مطالعه ای با هدف مقایسه پیامدهای سردکردن در دو روش سرد کردن کل بدن و سر در نوزاد با آسیفکسی بدو تولد انجام گردید.روش کارپژوهش حاضر، یک مطالعه توصیفی- مقایسه ای است که با بررسی 50 نوزاد مبتلا به آسفیکسی بدو تولد در یکی از مراکز آموزشی-درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز که به روش نمونه گیری آسان انتخاب شده بودند، انجام شد. این نوزادان در یک گروه با روش سرد کردن سر تا رسیدن به درجه حرارت رکتال 35 –34 درجه سانتی گراد (گروه اول) و در گروه دیگر با روش سرد کردن کل بدن تا درجه حرارت رکتال 5/33-5/32 درجه سانتی گراد (گروه دوم) سرد شده و به مدت 72 ساعت در این درجه حرارت نگهداری و در یک دوره 12-8 ساعته تا درجه حرارت 5 /36 درجه سانتی گراد گرم شدند. این نوزادان در طول دوره سرد کردن از نظر بروز عوارض کوتاه مدت هایپوترمی و میزان مرگ و میر، مورد مشاهده قرار گرفته و با هم مقایسه شدند. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزارآماری SPSS V.17و آمار توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته هایافته نشان داد، میانگین زمانی شروع سرد کردن، در گروه اول 6/1+ 5 و در گروه دوم 8/1+ 5/4 ساعت بعد از زایمان، بوده است و در طول دوره سرد کردن، نوسانات درجه حرارت در گروه اول 37/0± و در گروه دوم 41/0± درجه سانتی گراد مشاهده گردید. در میان عوارض کوتاه مدت هایپوترمی، در گروه اول تشنج با 19 مورد (76%) و خونریزی ریوی با 2 مورد (8%) و در گروه دوم، تشنج با 21 مورد (84%) و خونریزی ریوی با 3 مورد (12%) بیشترین و کمترین عوارض مورد مشاهده بودند. نتیجه آزمون تحلیل واریانس تکراری و کوواریانس نشان داد که بین دو گروه از نظر وجود عوارض هایپوترمی، تفاوت آماری معنی داری وجود ندارد (05/0نتیجه گیریپژوهش حاضر نشان داد بین دو گروه از نظر بروز عوارض کوتاه مدت هایپوترمی و مرگ و میر در طول دوره مطالعه در نوزادان با آسفیکسی بدو تولد تفاوت آماری معنی داری وجود ندارد. از این رو احتمالا هایپوترمی می تواند یک اقدام درمانی – مراقبتی موثر برای افزایش بقاء و کیفیت زندگی در این نوزادان محسوب گردد.
کلید واژگان: هایپوترمی, سرد کردن سر, سرد کردن بدن, آسفیکسی, نوزادBackgroundHypothermia is the most promising therapy care in infants with birth asphyxia. However, during cooling period brain temperature fluctuation will leads to cerebral edema and subsequently adverse effects on hemodynamic status and brain development. Therefore, this study was conducted to comparison of outcomes of hypothermia in tow cooling Methoead of total and head in nonates with asphyxia.MethodsOur Study was a desciptive comparative research, in which 50 infants with birth asphyxia were selected using convenient sampling method from a teaching hospital in Tabriz. These babies underwent head cooling up to target rectal of 34-35 °c temperature and total body cooling up to target rectal of 32.5-33.5 °c temperature. They remained in this temperature for 72 hours and then it was gradually increased during 8-12 h to 36.5 °c. During the cooling period possible of short-term side effects were observed and mortality was assessed. Data analyzed using SPSS v.17 and descriptive-analytical statistics.ResultsAccording to findings, the mean time to start cooling newborns in head cooling group was 5±1.6 hours and in total body cooling group was 4.5±1.8 hours after delivery during cooling temperature fluctuation in head cooling was about 0.37°c and in total body cooling was about 0.41°c. Meanwhile, in head cooling group, seizure with 19 persons (76%) and pulmonary hemorragia with 2 persons (8/%) and in total body cooling group seizure with 21 persons (84%) and pulmonary hemorragia with 3 persons (12/%), were respectively the most and the least common short time side effects. Hypothermia related complications did not differ significantly between the two groups (p<0.05).ConclusionFindings showed that there is no significant difference between the two groups in short term complications of hypothermia and mortality rate in neonates with birth asphyxia Thus, hypothermia can be one of the most effective therapeutic approaches to increase survival rate and quality of life of infants with birth asphyxia.Keywords: Hypothermia Complications, Head Cooling, Whole Body Cooling, Asphyxia, Infant -
مقدمهآرام سازی کمتر یا بیشتر از حد نیاز باعث مشکلات زیادی برای بیماران بخش مراقبت های ویژه می شود برای پیشگیری از این مشکلات یک تعریف دقیق از کیفیت آرام سازی ضروری است ولی ابزارارهای روا و پایایی برای مانیتورینگ سطح آرام سازی این بیماران وجود ندارد هدف از این مطالعه تعیین اعتبار و پایایی مقیاس گلاسکو اصلاح شده پالما وکوک در بیماران بزرگسال بستری در بخش مراقبت های ویژه توسط ارزیابان آموزش ندیده می باشد.مواد و روش هابعد از ترجمه نسخه انگلیسی مقیاس گلاسکو اصلاح شده پالما و کوک به زبان فارسی با استفاده از روش ارزیابی کیفیت زندگی بین المللی، هشت نفر ارزیاب (شامل محقق اصلی، شش نفر پرستار و پزشک مقیم بیهوشی) 70 بیمار را به طور مستقل با استفاده از مقیاس گلاسکو اصلاح شده پالما و کوک و مورد ارزیابی قرار دادند. محقق اصلی علاوه براین دو نمره، امتیاز بیمار براساس مقیاس آنالوگ چشمی و مقیاس ریچموند جهت ارزیابی اعتبار مقیاس مذکور را ثبت می نمود. ارزیابان آموزش قبلی در مورد مقیاس گلاسکو اصلاح شده پالما و کوک دریافت نکرده بودند.نتایجضریب همبستگی درون گروهی (ICC) برای مقیاس گلاسکو اصلاح شده پالما و کوک درگروه آموزش ندیده 898/0بود و ضریب کاپا که نشان دهنده توافق بین ارزیابان می باشد 894/0بود. همچنین ارتباط مثبت و معناداری (001/0P<) بین امتیازمقیاس گلاسکو اصلاح شده پالما وکوک و مقیاس آنالوگ چشمی (91/0(r= و مقیاس آرام سازی آژیتاسیون ریچموند (897/0(r= و مقیاس گلاسکو کوما (920/0r=) وجود داشت.نتیجه گیریبر اساس یافته های پژوهش حاضر، اعتبار و پایایی مقیاس گلاسکو اصلاح شده پالما وکوک برای ارزیابی سطح آرام سازی در بیماران بزرگسال بستری در بخش مراقبت های ویژه حتی توسط ارزیابان آموزش ندیده تایید می گردد.
کلید واژگان: مقیاس گلاسکو اصلاح شده پالما و کوک, آرام سازی, پایایی, روایی, بخش مراقبت های ویژهIntroductionUnder sedation and over sedation cause several problems for critical care patients. There are no truly validated instruments for monitoring intensive care unit sedation. The purpose of this study was to determine the validity and reliability of Glasgow Coma Scale Modified by Palma and Cook in adult patients hospitalized in intensive care unit by untrained evaluators.MethodsThe study is analytical. After translating the English version of (GCSC) into persian through international Quality of life assessment method, eight surveyors (principle investigator (PI), six nurses and one resident anesthesiologist), 70 patients hospitalized in Critical Care Unit were selected through purposeful sampling. PI and all investigators evaluated the patients independently and recorded a GCSC score. In addition, the PI marked a 10cm Visual Analog Scale and recorded Richmond sedation agitation score in order to determine of validity GCSC. Evaluators had not received training about Glasgow Coma Scale Modified by Palma and Cook.ResultsInterclass correlation coefficient between inter-rater in untrained group for Glasgow Coma Scale Modified by Palma and Cook showed 0.898 and the weighted kappa score for interrater agreement was 0.894with, P>0.001. Also positive and significant (P<0.001) correlations between GCSC score with visual analog scale (r=0.91), with Richmond sedation agitation scale (r=0.897) and with Glasgow Coma (r= 0.897) were observed.ConclusionsValidity and reliability of Glasgow Coma Scale Modified by Palma and Cook for assessing the level of sedation in adult patients hospitalized in intensive care can be approved even by untrained evaluators.Keywords: Glasgow coma scale modified by palma, cook, Sedation, Reliability, Validity, Intensive care unit
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.