به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

b. falahatkar

  • A. Rahdari, M.R. Khoshkholgh*, M. Yarmohammadi, M. Ortiz-Zarragoitia, B. Falahatkar

    Despite studies on the effect of androgens in female teleost fish, many aspects of androgen supplementation in female sturgeon gametogenesis remain elusive. The aim of the study was to investigate the immunological and physiological responses of 4-year-old previtellogenic great sturgeon (Huso huso) (body weight 5580±165 g) to 11-ketotestosterone (11-KT) implants. The fish were divided into two groups of 6 fish: 11-KT group, which received a single intraperitoneal implant of 2.5 mg 11-KT and a placebo group, which was implanted without 11-KT for 56 days. Just before implantation and on days 21 and 56 post-implantation, serum samples were taken to measure immune parameters (IgM, C3 and C4) and some related biochemical and hematological indices. Results showed a significant reduction in IgM concentrations after implantation in both the 11-KT and placebo groups (p<0.05). The concentration of C4 showed an opposite trend and significantly increased in both the placebo and 11-KT groups (p<0.05). The concentration of C3 and IgM to protein (IgM/p) ratio showed no significant differences during the experiment (p>0.05). Serum testosterone (T) levels in the 11-KT implanted group increased significantly on days 21 and 56 post-implantation (p<0.01). The albumin to globulin ratio showed no significant change in the 11-KT group (p>0.05), but a significant difference was observed in the placebo group during the study period (p<0.05). In hematological parameters, the number of red blood cells significantly increased after 56 days compared with that after 21 days in both experimental groups (p<0.05), while white blood cells significantly increased in the 11-KT group after 56 days (p<0.05). The results indicated that implantation with or without 11-KT could suppress some immunity parameters of great sturgeon.

    Keywords: 11-ketotestosterone, Immunity, Beluga sturgeon
  • P. Haghparast, B. Falahatkar*, B. Meknatkhah, M. Khoshkholgh

    A 60-day trial with six diets (three different protein levels × two different lipid levels) containing 30, 35 and 40% protein with 10 and 15% lipid levels was conducted to determine the optimum dietary protein to lipid ratio and effects on growth performance and hematological indices of Aspikutum, Leuciscus aspius female×Rutilus frisii male. Two hundred and fifty two fish (31.2±0.4 g; mean±SEM) were distributed in 18 circular concrete tanks (400 L) and were fed 3 times daily according to their apparent satiation. The results showed that the highest growth rate was achieved when fish fed with diet containing 35% protein and 15% lipid. Lipid productive value was significantly decreased with increasing dietary lipid level. Number of red blood cells, white blood cells, hemoglobin concentration, hematocrit value, mean corpuscular volume, mean corpuscular hemoglobin, neutrophil and eosinophil were not considerably differing among rearing treatments, while mean corpuscular hemoglobin concentration was significantly higher in fish fed with diet containing 30% protein and 10% lipid. The percentage of lymphocyte increased with increasing dietary lipid level, whereas a decrease of monocyte percentage was observed with increasing of dietary lipid level. Dietary protein and lipid level, as well as the interaction showed no significant differences in total lipid, triglyceride, cholesterol and total protein levels. In general, this study has indicated that diet containing 35% protein and 15% lipid had positive effects on growth performance, while no effects on biochemical and hematological parameters was achieved.

    Keywords: Protein, Lipid, Blood parameters, Hybrid, Asp, Caspian Kutum
  • عبدالعلی راهداری، بهرام فلاحتکار*

    تزریق آنالوگ های GnRH به ماهی موجب آزاد شدن هورمون آزاد کننده (LH) از هیپوفیز می شود، که این هورمون باعث تحریک و تسریع رسیدگی جنسی گنادی می شود. استفاده از این آنالوگ ها در ماهیان ماده موجب تحریک رسیدگی نهایی اووسیت، اوولاسیون و سرانجام تخم ریزی می شود. روش سنتی استفاده از GnRHaها تزریق درون عضلانی یا درون صفاقی می باشد. بسته به عواملی مانند نوع GnRHa، گونه ماهی و دمای آب اگر یک مرحله تزریق GnRHa انجام شود مدت زمانی که LH در بیشترین حد (پیک) باشد 72-12 ساعت خواهد بود. در بعضی از گونه ها همین اثر کوتاه مدت یک بار تزریق کافی است تا 3-2 روز بعد از تزریق، ماهی به تخم ریزی برسد. اما در مورد ماهی هایی با سیستم تخم ریزی غیرهمزمان، نیاز به تزریقات بیشتر است، ولی تزریقات چندگانه برای مولدین خطرناک و استرس زا هستند و در درازمدت اثرات بازدارنده تولیدمثلی دارند. بنابراین، می توان از روش های دیگری نظیر سیستم های پیوسته رهش استفاده نمود. وارد کردن GnRHa از طریق سیستم های رهش به بدن ماهی (فقط یک مرحله) موجب می شود GnRHa به طور مداوم به جریان خون وارد شود و در نتیجه به طور مداوم غده هیپوفیز برای آزادسازی LH تحریک شود، که می تواند چند هفته طول بکشد. بنابراین، در سیستم پیوسته رهش وارد کردن یک مرتبه ای پلت های هورمونی جایگزین تزریق چند مرتبه ای می شود. امروزه سیستم های مختلفی از رهش وجود دارد که در این مقاله به انواع مختلف آن، چگونگی آماده سازی و روش های کاشت هورمونی در ماهیان و امکان کاربرد آن در مورد برخی ماهیان ایران پرداخته می شود.

    کلید واژگان: کاشت, هورمون, تخم ریزی, GnRH
    A. Rahdari, B. Falahatkar*

    Injection of gonadotropin-releasing hormone analogues (GnRHs) produces luteinizing hormone (LH) from pituitary that stimulates gonadal maturation. In female fish, these analogues drive the final oocyte maturation, ovulation and finally spawning. Traditionally, they have been injected either intramuscularly or intraperitoneally. Depending on GnRH type, fish species and water temperature, one-step administration causes the peak of LH within 12-72 hours. In some fishes, this short-time effect of injection is enough for spawning during 2-3 days following the injection. However, asynchronous fishes need more injections but, multiple hormone injections are stressful and harmful and in the long-term, they inhibit reproduction. Therefore, sustained-release delivery systems can be used. A single application of GnRHa-delivery system enters GnRHa into the blood stream continuously, resulting pituitary stimulation for releasing LH that may take several weeks. Therefore, in delivery system, multiple injections can be replaced by single injection. There are different delivery systems includes: cholesterol pellets, ethylene-vinyl acetate implants, and biodegradable microspheres. This paper discusses the methods of hormonal implantation and possibility of its application in some Iranian fishes.

    Keywords: Implantation, Hormone, Spawning, GnRH
  • مرضیه عباسی، بهرام فلاحتکار*، علی بانی، بهروز حیدری

    دمای آب عامل اصلی زیست محیطی حاکم بر توسعه تخم ماهی می باشد. در این مطالعه، تاثیر دمای انکوباسیون بر درصد لقاح، نرخ تخم گشایی و رشد در ماهی قرمز (Carassius auratus) بررسی شد. تخم کشی و اسپرم کشی با تزریق اواپریم و با روش تکثیر مصنوعی انجام شد. تخم ها در چهار دمای ثابت (21، 24، 27 و 30 درجه سانتی گراد) با 3 تکرار برای هر تیمار دمایی لقاح داده شده، انکوباسیون شده و 40 روز در همان دما ها پرورش یافتند. لارو ها در همان آکواریوم هایی که تفریخ شده بودند و تحت همان شرایط دمایی به مدت 40 روز رشد یافتند. نتایج نشان داد که هیچ تفاوت معنی داری در درصد لقاح تخم های انکوباسیون شده در دما های مختلف مشاهده نشد اما بیشترین درصد لقاح (97%) در دمای 24 درجه سانتی گراد و کمترین درصد لقاح (94%) در دمای 21 درجه سانتی گراد دیده شد. بیشترین زمان لازم برای چشم زدگی و تخم گشایی در دمای 21 درجه سانتی گراد و کمترین زمان مورد نیاز در دمای 30 درجه سانتی گراد ثبت شد (05/0 P <). بالاترین درصد تخم گشایی (4/74%) در دمای 24 درجه سانتی گراد دیده شد و با افزایش دمای آب، درصد تخم گشایی کاهش یافت (05/0 P <). اگرچه تیمار دمایی 30 درجه سانتی گراد بیشترین رشد طولی، وزنی و نرخ رشد ویژه را نسبت به سایر تیمار های دمایی نشان داد اما بالاترین میزان ناهنجاری (13%) نیز در این تیمار دیده شد. در مجموع، بهترین دمای انکوباسیون تخم ماهی قرمز دمای 24 درجه سانتی گراد و بهترین دما برای پرورش لارو دمای 27 درجه سانتی گراد است.

    کلید واژگان: دمای آب, لقاح, انکوباسیون, Carassius auratus
    M. Abbasi, B. Falahatkar *, A. Bani, B. Heidari

    Temperature is the main environmental factor affecting the development of fish eggs. In this study, the effect of incubation temperature on fertilization rate, hatching rate and growth in goldfish (Carassius auratus) was investigated. Egg and sperm production were obtained by ovaprim injection and artificial propagation. Eggs were incubated at four temperatures (21, 24, 27 and 30 °C) with 3 replicates for each treatment and cultured for 40 days at the same temperature. The larvae were grown in the same aquarium that had been hatched under the same temperature condition for 40 days. The results showed that there was no significant difference in fertilization rate of incubated eggs at different temperatures, but the highest (97%) and lowest (94%) fertilization rates were observed at 24 °C and 21 °C, respectively. The maximum incubation time was recorded at 21 °C and the minimum time required at 30 °C (P < 0.05). The highest percentage of hatching (74.4%) was observed at 24 °C and it decreased with increasing water temperature (P < 0.05). Although, the temperature of 30 °C showed the highest value of length, weight and specific growth rate of larvae in comparison to other temperature treatments, but the highest anomalies (13%) were observed in this treatment, too. The best temperature of incubation and growth of larvae is 24°C and 27°C for goldfish, respectively.

    Keywords: Water Temperature, Fertilization, Incubation, Carassius auratus
  • المیرا سلحشوری، بهرام فلاحتکار*، ایرج عفت پناه

    در یک آزمایش تغذیه ای تاثیر جیره غذایی با سه سطح پروتیین (30، 35 و 40 درصد) به منظور تعیین تاثیر سطوح پروتیین مطلوب، کمتر و یا بیشتر از حد نیاز در جیره بر رشد و شاخص های خونی بچه فیل ماهی (Huso huso) بررسی شد. 135 عدد ماهی با میانگین (± انحراف معیار) وزن اولیه 68/1 ± 71/131 گرم به طور تصادفی در 9 تانک بتنی مدور با ظرفیت 800 لیتر توزیع و چهار بار در روز بر اساس اشتها به مدت 8 هفته تغذیه شدند. نتایج بدست آمده نشان داد شاخص های رشد مانند میانگین وزن، نرخ رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی، ضریب چاقی و درصد افزایش وزن در تیمار تغذیه شده با جیره حاوی 35 درصد پروتیین نسبت به تیمار تغذیه شده با جیره حاوی پروتیین 40 درصد دارای اختلاف معنی داری می باشد (05/0>P) اما با تیمار حاوی 30 درصد پروتیین اختلافی مشاهده نشد (05/0P). نتایج این مطالعه نشان داد که محدودیت پروتیینی بر عملکرد رشد و شاخص های خونی بچه فیل ماهی اثرگذار می باشد.

    کلید واژگان: پروتئین, رشد, هماتولوژی, ماهی خاویاری
    E. Salahshoori, B. Falahatkar*, I. Efatpanah

    A feeding trial with three protein levels (30, 35 and 40%) was conducted to evaluate the effect of dietary protein level on growth performance and hematological parameters of juveniles Beluga sturgeon (Huso huso). One hundred and thirty-five fish (131.71 ± 1.68 g mean ± SD) were randomly distributed in nine circular concrete tanks (800 L) and were satiated four times daily for 8 weeks. The results showed that growth parameters including final weight, specific growth rate, feed conversion ratio, condition factor and weight gain was significantly higher in fish fed 35% protein compared to 40% (P<0.05), but there was no difference with fish fed 30% protein (P>0.05). Weight increased with increasing dietary protein level up to 40%, and then decreased significantly and body weight increase decreased by 40% protein s. The results of hematological parameters showed white blood cells, neutrophils and lymphocytes in fish that fed 35% protein compared to other groups (P<0.05). In conclusion, the results showed that protein restriction have effect on growth performance and hematological parameters of juveniles Beluga sturgeon.

    Keywords: Protein, Growth, Haematology, Sturgeon
  • زهرا محمودی، حمید علاف نویریان، بهرام فلاحتکار*، مجید رضا خوش خلق

    در یک آزمایش تغذیه ای، تاثیر جیره غذایی با سه سطح پروتئین (40، 35، 30 درصد) و سه سطح چربی (14، 12، 10 درصد) به منظور تعیین سطح مناسب پروتئین و چربی در تغذیه ماهی سفید دریای خزر بررسی شد. 675 عدد ماهی با میانگین (± انحرافمعیار) وزن 01/0 ± 15/1 گرم به طور تصادفی در 27 آکواریوم 45 لیتری (20×15×15سانتیمتر) توزیع و چهار بار در روز به مدت 8 هفته تغذیه شدند. نتایج نشان داد که تقابل بین پروتئین و چربی تفاوت معنی داری در هیچ یک از پارامترهای رشد ایجاد نکرد. با افزایش پروتئین تا 35 درصد، وزن افزایش یافت و سپس بطور معنی داری کاهش پیدا کرد. افزایش وزن (WG)، نرخ رشد ویژه (SGR) و افزایش وزن روزانه (ADG) ماهیان تغذیه شده با 35 و 40 درصد پروتئین با افزایش چربی جیره افزایش پیدا کرد، اما بازده پروتئین با افزایش پروتئین کاهش یافت و ماهیان تغذیه شده با 40 درصد پروتئین و 10 درصد چربی کمترین ابقاء پروتئین (PPV) را داشتند. بازده چربی (LER) ماهیان تغذیه شده با سطوح 30 و 35 درصد پروتئین با افزایش چربی بطور معنی داری کاهش پیدا کرد. ماهیان تغذیه شده با 35 درصد پروتئین و 10 درصد چربی بالاترین میزان ابقاء چربی (LPV) را نسبت به سایر تیمارها داشتند. نتایج مربوط به آنالیز ترکیبات بدن مشخص ساخت پروتئین جیره تفاوت معنی داری در بین تیمارها ایجاد نکرد ولی با افزایش چربی جیره، چربی بدن افزایش پیدا کرد و بیشترین مقدار چربی در بچه ماهیان تغذیه شده با سطح 35 درصد پروتئین و 14 درصد چربی مشاهده شد. بقا در تمام تیمارها 100 بود. با توجه به نتایج این تحقیق به نظر می رسد ماهی سفید می تواند از سطوح بالای 14 درصد چربی در جیره بدون تاثیر منفی بر رشد استفاده نموده و جیره با 35 درصد پروتئین و 14 درصد چربی برای رشد بچه ماهی سفید در محدوده وزنی مطالعه شده مناسب است.

    کلید واژگان: پرورش ماهی, رشد, چربی, کور ماهیان
    Z. Mahmoodi, H. Alaf Noveirian, B. Falahatkar, M.R. Khoshkholgh

    A feeding trial with three protein levels (30, 35 and 40%) and three lipid levels (10, 12 and 14%) was conducted to evaluate the optimum protein and lipid ratio of Caspian Kutum (Rutilus frisii kutum). Six hundred and seventy five fish (1.15±0.01g mean ±SD) were randomly distributed in 27 aquaria (45L) and were fed four times daily for 8 weeks. Results showed that interaction between protein and lipid did not significantly affect the growth parameters. Weight increased with increasing dietary protein level up to 35%, and then decreased significantly. Specific growth rate (SGR) and average daily growth (ADG) of fish fed the diets containing 35 and 40% protein increased with increasing lipid level, but protein efficiency ratio (PER) of fish decreased with increasing dietary protein level. Fish fed the diet containing 40% protein and 10% lipid showed the lower protein productive value (PPV). Lipid efficiency ratio (LER) of fish fed the diets containing 30 and 35% protein decreased significantly with increasing lipid level (p< 0.05). Lipid production value (LPV) of fish fed the 35% protein and 10% lipid was higher than those of other treatments. Results regarding to the analysis of body compositions showed that dietary protein levels made no significant differences among treatments, but the increase of lipid level in diets led to fish body lipid increase and the highest amount of lipid were observed in fingerlings fed 35% protein and 14% lipid. Survival was 100% in all treatment. In conclusion, it appears that Caspian Kutum juveniles could adapt to 14% dietary lipid without negative effects on growth and the diet containing 35% protein with 14% lipid would be suitable for optimum growth of Caspian.

    Keywords: Fish culture, Growth, Feeding, Cyprinidea
  • خلیل اسلاملو، بهرام فلاحتکار*، سایچیرو یوکویاما، علیرضا عباس علیزاده

    این مطالعه با هدف بررسی اثرات استفاده از لاکتوفرین به صورت خوراکی روی پارامترهای رشد و ایمنی غیر اختصاصی تاس ماهی سیبری انجام گردید. به این منظور شش جیره با سطوح مختلف شامل 0، 100، 200، 400، 800 و 1600 میلی گرم لاکتوفرین در هر کیلوگرم غذا تهیه شد و ماهیان با وزن متوسط اولیه 2/0±3/26 گرم به مدت 8 هفته با جیره های مذکور تغذیه شدند. برای سنجش شاخص های رشد با فاصله 2 هفته تا انتهای آزمایش، طول کل و وزن در تیمار های مختلف اندازه گیری شد. در انتهای آزمایش، برای سنجش میزان پارامترهای ایمنی غیراختصاصی از ماهیان خونگیری به عمل آمد و از موکوس آنها نمونه برداری شد. پارامترهای رشد ماهیان شامل وزن نهایی، فاکتور وضعیت (CF)، وزن کسب شده (WG)، نرخ رشد ویژه (SGR) و ضریب تبدیل غذایی (FCR) در طول مدت آزمایش در تیمار های مختلف اختلاف معنی داری را نشان نداد (05/0P>). همچنین تعداد گلبول های سفید و درصد افتراقی گلبول های سفید شامل مونوسیت، ائوزینوفیل، نوتروفیل و لنفوسیت در تیمارهای مختلف با تغییر سطح لاکتوفرین جیره اختلاف معنی داری را نشان نداد (05/0P>). اختلاف معنی داری در فعالیت لایزوزیم سرم و موکوس ماهیان تغذیه شده با سطوح مختلف لاکتوفرین نیز مشاهده نشد (05/0P>). میزان ترشح موکوس در ماهیانی که از 400 میلی گرم لاکتوفرین تغذیه کرده بودند به صورت معنی داری نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت (05/0P<). با توجه به افزایش معنی دار ترشح موکوس در تیمار های تغذیه کرده از لاکتوفرین این گونه به نظر می رسد که پتانسیل لاکتوفرین جهت استفاده به عنوان یک تحریک کننده سیستم ایمنی در تاس ماهی سیبری بسیار کم می باشد ولی نیاز به مطالعات بیشتر و اندازه گیری سایر پارامترهای ایمنی مرتبط دارد.

    کلید واژگان: تاس ماهی سیبری, سیستم ایمنی, لاکتوفرین, سرم, موکوس, لایزوزیم, رشد
    Kh Eslamloo, B. Falahatkar, S. Saichiro Yokoyama, A. Abbasalizadeh

    This experiment was carried out to investigate the effect of different levels of dietary lactoferrin on growth performance and innate immune response of juvenile Siberian sturgeon (Acipenser baeri). Fish (26. 3 ± 0. 2 g) were fed with six different dietary lactoferrin including 0، 100، 200، 400، 800 and 1600 mg/kg for 8 weeks. Growth performance was measured at each 2-week interval. After the feeding trail، blood and mucus samples were collected for estimating hematological and immunological parameters. There was no significant difference between treatments in terms of growth performance (weight gain، specific growth rate، feed conversion ratio، condition factor and hepatosomatic index)، during and at the termination of the experiment (P>0. 05). White blood cell counts (WBC) and differential WBC count were not affected by dietary supplementation of bovine lactoferrin (P>0. 05). Mucus and serum lysozyme activities were not significantly influenced by dietary lactoferrin (P>0. 05). Moreover، mucus secretion significantly increased in fish fed 400 mg/kg lactoferrin compared to control group (P<0. 05). In spite of the significant increase of mucus secretion in fish fed dietary lactoferrin، it seems that the possibility of using this ingredient as an immunostimulant for Siberian sturgeon is low، but further studies are needed to find the effect of lactoferrin on other related immunological indices.

    Keywords: Siberian sturgeon (Acipenser baerii), Immune system, Lactoferrin, Growth, Serum, Mucus, Lysozyme
  • صدیقه محمدزاده، حمید نویریان، حسین اورجی، بهرام فلاحتکار *

    این تحقیق به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف کربوهیدرات بر عملکرد رشد، ضریب تبدیل غذا و ترکیبات بدن بچه ماهی سفید دریای خزر انجام شد. ماهی ها با وزن اولیه 2 / 0 ± 8 / 0 گرم (میانگین ± انحراف معیار) با پنج جیره (سه تکرار) دارای انرژی و پروتئین یکسان و درصدهای مختلف کربوهیدرات (1 5، 20، 25، 30 و 35 درصد) به مدت ده هفته و چهار وعده در روز براساس اشتها غذادهی شدند. نتایج نشان داد بکارگیری کربوهیدرات تا سطح 35 درصد باعث افزایش برخی از شاخص های رشد از جمله وزن نهایی (WF)، افزایش وزن بدن (WG)، درصد افزایش وزن بدن (BWI)، نرخ رشد ویژه (SGR) و نرخ کارایی پروتئین (PER) شده است. همچنین نتایج مربوط به آنالیز ترکیبات بدن نشان داد که افزایش سطح کربوهیدرات باعث افزایش سطح پروتئین بدن شده است، بطوریکه بیشترین مقدار پروتئین در بچه ماهیان تغذیه شده با سطح 35 درصد کربوهیدرات مشاهده شد. ن تایج این مطالعه نشاندهنده این است که افزایش سطح کربوهیدرات از 15 تا 35 درصد اثر منفی بر پارامترهای رشد بچه ماهیان سفید نداشت، بنابراین سطح 35 درصد کربوهیدرات در جیره بچه ماهیان 1 تا 2 گرمی سفید دریای خزر می تواند باعث رشد مطلوب، کارآیی بهتر پروتئین شود.

    کلید واژگان: تغذیه, تکثیر و پرورش, غذای دستی
    S. Mohammadzadeh, H. Noverian, H. Ouraji, B. Falahatkar

    This study was carried out to evaluate the effects of dietary carbohydrate levels on growth performance and body composition of juveniles Caspian Kutum (Rutilus frisii kutum). Fish with initial average weight of 0.8±0.2g (±SD) were fed five isoproteic and isenergic formulated diets with different carbohydrate levels including 15, 20, 25, 30 and 35% in triplicate groups, 4 times daily according to their satiation for 10 weeks. Results showed that increasing the level of carbohydrate to 35% significantly increase some growth indices such as final weight (Wf), weight gain (WG), body weight increase (BWI), specific growth rate (SGR) and protein efficiency ratio (PER). In addition, result of body composition analysis showed that the increase in carbohydrate level lead to increase of protein level. So, the highest amount of protein was observed in fingerlings fed with diet containing 35% carbohydrate. In conclusion, the results indicate that increase in carbohydrate levels from 15 to 35% have not any negative effect on growth parameters and therefore, the level of 35% carbohydrate in the diet of 1-2g Caspian Kutum fingerlings can lead to better efficient in protein and desirable growth.

    Keywords: Feeding, Aquaculture, handmade food
  • سید حامد موسوی ثابت، هادی ارشاد لنگرودی، زینب مرادخانی، بهرام فلاحتکار

    این تحقیق با هدف بررسی تاثیر آرتمیا ارومیانای غنی شده بر فاکتورهای هم آوری، درصد لقاح، درصد تفریخ، درصد بازماندگی لارو و فاصله بین تخم ریزی های متوالی و مدت زمان کل برای انجام هشت تخم ریزی، روی ماهی آنجل (Pterophyllum scalare) انجام شد. آزمایش با شش گروه غذایی شامل: غذای کنسانتره با 40 درصد پروتیین خام (گروه شاهد)؛ غذای کنسانتره + آرتمیای بالغ زنده؛ آرتمیای بالغ زنده؛ آرتمیای بالغ زنده غنی شده با اسید چرب غیر اشباع؛ آرتمیای بالغ زنده غنی شده با اسید چرب غیر اشباع و نیم گرم اسید اسکوربیک و در نهایت آرتمیای بالغ زنده غنی شده با اسید چرب غیر اشباع و یک گرم اسید اسکوربیک و هر تیمار با سه تکرار انجام شد. در این پژوهش 18 جفت مولد ماهی آنجل در مخازن شیشه ای با حجم 50 لیتر و در هر مخزن یک جفت ماهی نر و ماده، در دمای 1±28 درجه سانتی گراد، pH بین 5/7 تا 3/8 و سختی کمتر از 10±170 میلی گرم در لیتر نگهداری شدند. مولدین چهار مرتبه در روز غذادهی شدند. بیشترین میزان هم آوری با میانگین 378 تخم، درصد لقاح به میزان 88/98، درصد تفریخ برابر 53/97  درصد در تیمار تغذیه شده با غذای آرتمیای زنده غنی شده با اسید چرب و بیشترین درصد بازماندگی لارو به میزان 34/93 در تیمار تغذیه شده با غذای آرتمیای زنده غنی شده با اسید چرب و 5/0 گرم اسید آسکوربیک (ویتامین C) مشاهده شد، که با تیمار شاهد اختلاف معنی داری نشان داد (05/0P<). کمترین مدت زمان برای انجام هشت تخم ریزی با 43 روز و کمترین فاصله بین تخم ریزی های متوالی با میانگین 99/5 روز نیز در تیمار تغذیه شده با غذای آرتمیا زنده غنی شده با اسید چرب و یک گرم ویتامین C مشاهده شد، که با تیمار شاهد و سایر تیمارها اختلاف معنی داری نشان داد (05/0P<). در نتیجه گیری کلی می توان بیان نمود که استفاده از غذای زنده نسبت به غذای کنسانتره سبب کاهش مدت زمان لازم برای انجام هشت تخم ریزی و افزایش هم آوری، درصد لقاح، درصد تفریخ و درصد بازماندگی لارو می شود. به علاوه غنی سازی آرتمیا این زمان را مجددا به صورت معنی داری کاهش می دهد. کاهش مدت زمان لازم برای تخم ریزی های متوالی اولا به لحاظ بهره وری زمانی و اقتصادی برای کارگاه های تکثیر و پرورش مفید است و ثانیا باعث استفاده بهینه از عمر مفید هر جفت مولد می شود.

    کلید واژگان: هم آوری, درصد لقاح, بازماندگی, ماهی آنجل, غنی سازی آرتمیا, Pterophyllum scalare
    S. H. Mousavi, H. Ershad, Z. Moradkhani, B. Falahatkar

    Artemia (Artemia urmiana) was added to diets of Angelfish and various factors: fecundity, fertilization rate, hatching rate and larvae survival rate and interval between continuous spawning and total time for 8 spawning (did you run 8 spawning cycles, this is not clear) for Angelfish. five diets were tested (n=3): a 40% crude protein diet (control); control diet + live Artemia, live Artemia; live  artemia +  unsaturated fatty acid live Artemia + unsaturated fatty acid + 1gr vitamin C. Broodstock Angelfish (18 pair) were kept in a 50 L aquarium (28 ± 1°C, pH 7.5-8.3,  hardness <170ppm). Fish were fed 4 times per day between 7:00 and 23:00.
    The average rate of fecundity was 378 eggs, 98.9% fertilization, 97.5% hatching for fish fed the live artemia + fatty acid. The artemia + fatty acid + 0.5 g vitamin C resulted in the highest larvae survival (93.3%) which was significantly higher than the control group (P < 0.05). The shortest period for 8 spawning cycles (43 days, 6 day interval) was for the Artemia + fatty acid + 1 g vitamin C. Feeding live food reduced the time for 8 spawning cycles and increasing fecundity, fertilization rate, hatching rate and larvae survival rate. Adding artemia decreases this time between spawns and would be a useful ingredient for continuous spawning operations and is likely to be economically for broodstock operations because of increased efficiency even though the feed cost would be higher.

    Keywords: fecundity, fecundity rate, hating rate, Survival rate, Pterophyllum scalare, Artemia urmiana
سامانه نویسندگان
  • دکتر بهرام فلاحتکار
    دکتر بهرام فلاحتکار
    استاد
اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال