b. vaezi
-
ماشک معمولی رقم طلوع با شجره V.S-Jordan 2628، با منشاء اردن در سال 77-1376 از طریق مرکز بین المللی ایکاردا به کشور وارد و در قالب آزمایش سازگاری خزانه های بین المللی ماشک در استان های کهگیلویه و بویراحمد (ایستگاه گچساران) و لرستان (ایستگاه کوهدشت) مورد بررسی قرارگرفت. در ایستگاه گچساران این رقم با عملکرد دانه 1077 کیلوگرم در هکتار و برتری بالا نسبت به شاهد محلی و در ایستگاه کوهدشت به ترتیب با عملکرد علوفه خشک و دانه 1032 و 465 کیلوگرم در هکتار گزینش گردید. این رقم در آزمایش مقایسه عملکرد مقدماتی در سال 78-1377 با عملکرد علوفه خشک و دانه 4438 و 1719 کیلوگرم در هکتار و درآزمایش مقایسه عملکرد پیشرفته ماشک در سال 79-1378 با مقادیر علوفه خشک و دانه 2430 و 1080 کیلوگرم در هکتار نسبت به شاهد محلی برتری معنی داری نشان داد. رقم طلوع درآزمایش یکنواخت سراسری در سال های 81-1379 در مناطق کوهدشت و گچساران به ترتیب با میانگین عملکرد علوفه خشک و دانه 2840 و 1216 کیلوگرم در هکتار و مقادیر میانگین رتبه، انحراف معیار رتبه و ضریب تغییرات 4/5، 3/51 و 17/7 درصد برای عملکرد علوفه خشک و 1/5، 0/58 و 52/9 درصد برای عملکرد دانه نسبت به سایر ژنوتیپ ها و شاهد محلی برتر بود. رقم طلوع در سالهای زراعی 82-1381، 84-1383 و 93-1392 در مناطق مختلف استان کهگیلویه و بویر احمد در قالب آزمایشات تحقیقی-ترویجی در شرایط زارعین از برتری بالایی نسبت به شاهد محلی و سایر ژنوتیپ ها برخوردار بود. همچنین کیفیت علوفه این رقم در مقایسه با یونجه و رقم ماشک لامعی برتری معنی داری داشت. از سایر ویژگی های بارز طلوع، سرعت رشد اولیه بالا، پوشش سریع کانوپی، سرعت پر شدن دانه و وزن صد دانه بالا در مقایسه با شاهد بود.
کلید واژگان: ماشک معمولی, علوفه تر, علوفه خشک, عملکرد دانهTolo common vetch forage cultivar with original name of VS-Jordan 2628 was initially entered to the country through ICARDA vetch nurseries in 1997-98 and it was evaluated in the adaptability test of the international germplasm at Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad (Gachsaran) and Lorestan (Kuhdasht) provinces. In Gachsaran, Tolo was selected based on its grain yield of 1077 kgha-1 and higher grain yield compared to the local check and in Kuhdasht area it was selected based on its dry forage and grain yield of 1032 and 465 kgha-1, respectively. In the preliminary yield trial in 1998-99, Tolo had dry forage and grain yields of 4438 and 1719 kgha-1, respectively. Also, in the advanced yield trial in 1999-2000 it had dry forage and grain yields of 2430 and 1080 kgha-1, respectively, and exhibited significant superiority to the local check. In the elite yield trial which was conducted in 2000-01 in Kuhdasht and Gachsaran regions, Tolo with average dry forage and grain yield of 2840 and 1216 kgha-1, respectively, as well as mean of rank, standard deviation of rank and coefficient of variation of 4.5, 3.51 and 17.1% for dry forage and those of 1.5, 0.58 and 52.9% for grain yields, respectively, had superior performance compared to the other genotypes and check cultivar. Tolo cultivar, in on-farm experiments conducted in different regions of Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad province during 2001-02, 2004-05 and 2013-14 cropping years, showed higher yield performance compared to the local check cultivar and other studied genotypes. Also, its forage quality was significantly superior to alfalfa and vetch cultivar Lamei. Other important characteristics of Tolo cultivar were high initial growth rate, rapid canopy cover, high grain filling rate and high 100-seed weight compared to local check.
Keywords: common vetch, Wet forage, Dry Forage, Grain yield -
نشریه یافته های تحقیقاتی در گیاهان زراعی و باغی، سال هشتم شماره 2 (پاییز و زمستان 1398)، صص 237 -249
رقم جو بهدان با شجره Soufara-02/3/RM1508/Por//Wi2269/4/Hml-02-ArabiAbiad//ER/Apm در سال زراعی 87-1386 در قالب خزانه بین المللی (IBYT-LRA-M) از طریق مرکز تحقیقات بین المللی کشاورزی در مناطق خشک (ایکاردا) دریافت و در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گچساران ارزیابی گردید و عملکرد آن 49 درصد بیشتر از رقم ایذه بود. در آزمایش ارزیابی مقدماتی ایستگاهی مقایسه عملکرد در سال 88-1387 نسبت به ارقام شاهد ایذه و ماهور به ترتیب 64 و 34 درصد، در آزمایش مقایسه عملکرد مقدماتی سراسری در سال 89-1388 نسبت به میانگین دو شاهد ماهور و ایذه 13 درصد، در آزمایش مقایسه عملکرد پیشرفته در سال 90-1389 نسبت به ارقام شاهد ماهور و خرم به ترتیب 3 و 7 درصد عملکرد دانه بیشتری تولید نمود. میانگین عملکرد دانه رقم بهدان در آزمایش یکنواخت سراسری سال های 93-1390 به میزان 3986 کیلوگرم در هکتار و میانگین عملکرد ارقام شاهد ماهور و خرم در مدت مشابه به ترتیب 3875 و 3761 کیلوگرم در هکتار بود. رقم بهدان در آزمایش تحقیقی-ترویجی سال 94-1393 در دو منطقه دشت امامزاده جعفر و باشت نسبت به ارقام شاهد ماهور و خرم 10 و 7 درصد عملکرد دانه بیشتری تولید نمود. رقم بهدان نسبت به بیماری های مهم شایع جو در شرایط طبیعی حساسیتی نشان نداده و از مقاومت بالایی برخوردار می باشد. درصد پروتئین دانه رقم جو بهدان 12/5 درصد گزارش شده و دارای کیفیت مطلوبی می باشد.
کلید واژگان: اقلیم گرم, رقم جدید جو, عملکرد دانهBehdan barley cultivar with pedigree of Soufara-02/3/RM1508/Por//Wi2269/4/Hml-02-ArabiAbiad//ER/Apm was introduced in 2007-2008 growing season through IBYT-LRA-M trial, which received from International Center for Agricultural Research in the Dry Areas (ICARDA). This cultivar was initially evaluated at Gachsaran Research Station and based on its higher grain yield (49% grain yield superiority compared to Izeh check cultivar) was selected. In the preliminary evaluation in 2008-09 growing season, Behdan had 64% and 34% higher grain yield compared to the check cultivars (Izeh and Mahoor), respectively. In the uniform regional preliminary yield trial in 2009-2010 growing season, Behdan had 13% higher grain yield compared to average grain yields of Mahoor and Izeh cultivars and in advanced yield trial in 2010-2011 growing season it had 3% and 7% higher grain yields compared to Mahoor and Khorram cultivars, respectively. Under farmer's conditions in Emamzadeh Jafar plain and Basht regions in 2014-2015 growing season, Behdan had 10% and 7% higher grain yields compared to Mahoor and Khorram cultivars, respectively. The protein content of Behdan barley cultivar was found to be 12.5%, indicating its good quality for feeding.
Keywords: Warm area, New barley cultivar, Grain yield -
اعمال روش های غیراصولی آماده سازی زمین و به کار نگرفتن ادوات مناسب خاک ورزی موجب تخریب فیزیکی خاک و کاهش بازدهی آن می شود. به منظور تعیین اثرات روش های مختلف خاک ورزی بر روی خصوصیات فیزیکی خاک در تناوب آیش- گندم، پژوهشی در یک قطعه زمین دیم نیمه گرمسیری در گچساران به صورت آزمایش فاکتوریل و طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 5 تیمار در 4 تکرار به مدت 3 سال اجرا گردید. تیمارهای خاک ورزی عبارت بودند از: A (گاوآهن قلمی + هرس بشقابی+ خطی کار)، B (گاوآهن بدون صفحه برگردان + هرس بشقابی+ خطی کار)، C (هرس دوار+ خطی کار)، D (پنجه غازی + هرس بشقابی+ خطی کار) و E (تیمار شاهد؛ گاوآهن برگردان دار + دست پاشی کود و بذر + پنجه غازی). نتایج به دست آمده نشان داد که اختلاف معنی داری در سطح 1 درصد از نظر جرم مخصوص ظاهری خاک، نوع تیمارها و عمق خاک ورزی و اثر متقابل آن ها، وجود دارد. همچنین از نظر درصد رطوبت خاک در مراحل گل دهی و پر شدن دانه، اثر عمق در هر دو مرحله و اثر تیمارها و اثر متقابل عمق × تیمار در مرحله گل دهی در سطح 5 درصد معنی دار بود. در مقایسه میانگین مقادیر جرم مخصوص ظاهری خاک، اگرچه تیمارهای D و E (با میانگین 49/1 گرم بر سانتی مترمکعب) کم ترین مقدار را داشتند، اما با گاوآهن قلمی در عمق 1-0 سانتی متر کم ترین میزان فشردگی خاک (37/1 گرم بر سانتی مترمکعب) مشاهده شد. بررسی اثر تیمار بر درصد رطوبت خاک نشان داد که در مرحله گل دهی گندم، بیش ترین مقدار مربوط به تیمار شاهد و کم ترین مقدار مربوط به تیمار پنجه غازی است. اما در ادامه فصل زراعی، در مرحله پر شدن دانه، بیش ترین مقدار رطوبت (8/8 درصد) مربوط به تیمار A (گاوآهن قلمی + هرس بشقابی + خطی کار) و کم ترین مقدار (2/8 درصد) مربوط به تیمار شاهد (گاوآهن برگردان دار+ دست پاشی کود و بذر + پنجه غازی) است. با توجه به نتایج به دست آمده می توان اذعان کرد که تیمار گاوآهن قلمی موجب ذخیره شدن رطوبت بیش تری در خاک می شود. براساس نتایج این پژوهش، اعمال تیمار خاک ورزی با گاوآهن قلمی + هرس بشقابی موجب افزایش نسبی رطوبت خاک در عمق های مختلف نمونه برداری به میزان 3/7 درصد نسبت به تیمار شاهد گردید. بنابراین، برای اقلیم نیمه گرمسیری کشور و مناطق مشابه قابل توصیه می باشد.
کلید واژگان: خاک ورزی, خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک, تناوب آیش, گندمUse of unsuitable tillage practices and undesirable tillage tools has resulted to soil physical erosion and reduction in its fertility. In order to investigate the effect of different tillage methods on soil physical properties in wheat-fallow rotation, a study was conducted in a rainfed subtropical farm in Gachsaran in a factorial-based RCB design with 4 replications and 5 treatments for 3 years. Treatments consisted of A (Chisel plow +Disk harrow + Grain drill), B (Non moldboard plow +Disk harrow + Grain drill), C (Power harrow + Grain drill), D (Sweep + Disk harrow + Grain drill), E or control (Moldboard plow + Hand broadcasting seed and fertilizer + Sweep). The results showed that the effects of depth, treatment and their interaction effects on soil bulk density were significant at 0.01 level. Also, the effects of depth at two stages and the effect of treatment and their interaction at flowering stage on soil moisture were significant at 5% level. Although tillage methods E and D had the lowest effect on soil bulk density (1.49 gr/cm-3), but the lowest soil compaction was observed in the 0-10 cm layer by using chisel plow (1.37 gr/cm-3). Study of treatment effect at flowering stage on soil moisture showed that E and D treatments had the highest and the lowest values, respectively. However, toward the end of cropping season and at the ripening stage, maximum humidity was recorded (8.8%) for A treatment (Chisel plow +Disk harrow + Grain drill) and minimum humidity (8.2%) was observed for E treatment (Moldboard plow + Hand broadcasting seed and fertilizer + Sweep). Considering these results, we can conclude that A method could maintain more humidity in soil. Based on the results, tillage method A (Chisel Plow + Disk harrow) compared to E method resulted in an increase in soil relative humidity in 0-40 cm layer up to 7.3%. Therefore, it could be recommended for subtropical climate of Iran and similar regions.
-
محیط یکی از مسایل پیچیده برنامه های به نژادی برای تهیه ارقام پرمحصول و سازگار به شمار می رود. روش های زیادی × اثر متقابل ژنوتیپ محیط ار ایه شده است. هدف از این تحقیق ابتدا انتخاب برترین و پایدارترین ژنوتیپ جو مناسب کشت در × برای تجزیه اثر متقابل ژنوتیپ مناطق دیم نیمه گرمسیر کشور بوده و سپس تعیین روابط متقابل بین پارامترهای پایداری مختلف، رابطه آنها با عملکرد دانه و تکرارپذیری 1384) با طرح پایه بلوک های - این پارامترها طی سه سال متوالی است. عملکرد دانه 18 ژنوتیپ جو در 4 منطقه از ایران به مدت 3 سال (86 کامل تصادفی با 4 تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. سه دسته داده برای تعیین روابط بالا به کار گرفته شد. اولین دسته داده عملکرد ژنوتیپ ها در 4 منطقه طی یک سال (در مجموع 3 سری) بود. دومین دسته داده مربوط به عملکرد ژنوتیپ ها طی دو سال (در مجموع 3 سری) و سومین دسته هم عملکرد ژنوتیپ ها در مناطق مختلف طی 3 سال مورد آزمایش بود. نتایج به دست آمده نشان می دهد که آماره های واریانس شوکلا و اکووالانس ریک هم بستگی مثبت و بسیار معنی داری با هم دارند ولی هر دو پارامتر با میانگین عملکرد دانه هم بستگی نشان ندادند. پارامترهای ضریب رگرسیون، واریانس محیطی و ضر یب تغییرات هم بستگی بالایی در سال های منفرد و جفتی با هم داشتند هم بستگی بالایی را در چند سال با اکووالانس ریک نشان داد. ASV ولی باز هم با میانگین عملکرد هم بستگی نشان ندادند. هم چنین پارامتر تکرارپذیری SIPC و 1 ASV، ارزیابی تکرارپذیری آماره های مختلف نشان داد که آماره های پایداری واریانس شوکلا، اکووالانس ریک بالایی را در سال های مختلف اجرای آزمایش نشان دادند و توصیه می شود که از تعداد آمار ه بیشتری از جمله روش های ناپارامتری برای تعیین تکرارپذیر بودن آمار ه ها استفاده شود
کلید واژگان: اثر متقابل, ژنوتیپ, پایداری, عملکرد, تکرارپذیری, جو دیمMulti-environment trial data are required to obtain stability performance parameters as selection tools for effective cultivar evaluation. The interrelationship among several stability parameters and their associations with mean yield, along with the repeatability of these parameters in consecutive years was the objective of this study. Barley yield data of 18 cultivars, proprietary of Dryland Agricultural Research Institute, evaluated in 12 locations over 2005-2007 in three locations of Iran was used for the combined analysis of variance in three datasets. I: Across locations in a single evaluation year (dataset A), II: Across locations in each of two single evaluation year (dataset B), III: Across all locations in three years (dataset C). For each dataset, cultivar phenotypic variance and other statistics were appropriately partitioned in its components. The interrelationship among the parameters and their associations with mean yield based on Spearman rank correlation was studied in each of the three single evaluation years (dataset A). Rank correlation coefficients were also used as estimates of the repeatability of these stability parameters across two year combinations (dataset B). The parameters 2 σi Shukla and 2 Wi were consistently highly correlated with each other but not with mean yield in all single and pair evaluation years. The parameters bi , 2 Si and CV were consistently highly correlated with each other but not with mean yield in all single and pair evaluation years. Result showed that Shukla variance, Wricke ecovalence, SIPC1 and ASV AMMI stability statistics have high repeatability. Thus it is suggested that more stability statistics especially nonparametric methods be used for determination of repeatability methods.
Keywords: Interaction, Genotype, Stability, Yield, Repeatability, Rainfed barley
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.