eshagh rahimian-boogar
-
Introduction
Bipolar Affective Disorder is cyclic swinging of mood between mania or hypomania and depression. The present study aimed to examine cognitive regulation in patients with bipolar disorder using the cyberspace-based family-centered intervention.
MethodThis study was a quasi-experimental research with a pretest-posttest design and a follow-up period. The statistical population of the study included patients with bipolar disorder and a family member. 30 patients with a family member were selected by convenient sampling method and randomly assigned to experimental and control groups. Garnefski Cognitive Emotion Regulation Questionnaire (CERQ) was the research tool. After administration of the questionnaires, the Miklowitz family-focused therapy was performed for the experimental group using cyberspace. At the end of the course, participants in both groups were evaluated using the research tools. Data were analyzed using SPSS22 software and mixed analysis of variance with the repeated measures.
ResultThe results of analysis of variance with repeated measures showed that the Miklowitz model led to a significant difference in the score of emotion regulation with an effect size of 45% in the experimental and control groups (P<0.05). In other words, the cognitive emotion regulation and its subscales have been evident in the experimental group.
ConclusionAs a result, it can be said that the use of the Miklowitz model through cyberspace affects cognitive emotion regulation and subscales of self-blame, acceptance, rumination, positive refocusing, refocusing on planning, positive reappraisal, putting into perspective, catastrophizing, and other-blame.Declaration of Interest: None
Keywords: Family-Centered intervention, Cyberspace, Emotional cognitive regulation, Bipolar disorder -
زمینه و هدفهدف مطالعه حاضر بررسی رابطه امید و رضایت از زندگی با قلدری و قربانی شدن دانش آموزان با نقش واسطه ای ارتباط با مدرسه بود.روش کارطرح پژوهش حاضر از نوع مقطعی بود. جامعه آماری دانش آموزان متوسطه دوم شهر تهران در سال تحصیلی 95-1394 بودند. نمونه 300 دانش آموز بودند که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری مقیاس امید اسنایدر، رضایت از زندگی داینر و همکاران، مقیاس ارتباط با مدرسه واترز و کراس، و مقیاس قلدری ایلی نوی اسپلاگه و هولت بودند. مدل فرضی با تحلیل مسیر و با استفاده از نرم افزار LISREL8.57 آزمون شد.نتایجیافته ها حاکی از آن بود که امید و رضایت از زندگی بر ارتباط با مدرسه اثر ساختاری مستقیم در جهت مثبت داشت. رضایت از زندگی بر قلدری اثر ساختاری مستقیم در جهت منفی داشت، قلدری بر قربانی شدن اثر ساختاری مستقیم در جهت مثبت داشت. ارتباط با مدرسه بر قلدری و قربانی شدن اثر مستقیم ندارد. اثر غیرمستقیم امید و رضایت از زندگی بر قلدری و قربانی از طریق ارتباط با مدرسه تائید نشد. رضایت از زندگی بر قربانی شدن به واسطه قلدری اثر غیرمستقیم داشت.نتیجه گیریرضایت از زندگی یک عامل تسهیل کننده ارتباط با مدرسه بود و به عنوان یک عامل محافظت کننده علیه قلدری عمل می کرد. امید و ارتباط با مدرسه به عنوان عوامل محافظت کننده برای پیشگیری از قلدری عمل می کردند.کلید واژگان: قلدری, قربانی, رضایت از زندگی, امید, ارتباط با مدرسهBackground and AimThe aim of the present study was to investigate the relationship of hope and life satisfaction with students bullying and bullying victimization with the mediating role of school connectedness.Materials and MethodsThis was a cross-sectional study, the statistical population being high school students of Tehran city in the school year 2015-16. A sample of 300 students was selected using the stratified random sampling method. The data collection tools were the Snyder’s hope scale, Diener et al. life satisfaction scale, Waters and Cross School Connectedness scale and the Espelage and Holt Bullying scale. The hypothetical model was analyzed using path analysis with the LISREL8.57 software.ResultsAnalysis of the data showed the following: 1. Hope and life satisfaction had a structural positive direct effect on school connectedness; 2. Life satisfaction had a direct negative effect on bullying; 3. Bullying had a direct effect on bullying victimization; 4. School connectedness had no direct effect on students bullying and bullying victimization. 5. Life satisfaction had an indirect effect on bullying victimization through bullying; 6. Finally, the indirect effects of hope and life satisfaction on bullying and bullying victimization through school connectedness were not confirmed.ConclusionIn can be concluded that life satisfaction is a facilitating factor for the school connectedness, serving as a protective factor against bullying. Hope and school connectedness may act as protecting factors in the prevention of bullying.Keywords: Bullying, Bullying Victimization, Life Satisfaction, Hope, School Connectedness
-
اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی به عنوان یک اختلال عصبی- رشدی، علاوه بر نشانه های رفتاری خاص با نقص در کارکردهای شناختی همراه است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه ی اثربخشی دو رویکرد توانبخشی شناختی- حرکتی و دارو درمانی در بهبود کارکردهای اجرایی کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی انجام شد. این یک مطالعه نیمه آزمایشی با سنجش های پس آزمون و پیگیری بود که در یک طرح یک سر کور سه گروه را باهم مقایسه می کرد. 48 کودک مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی به شیوه نمونه گیری ملاکی انتخاب و بر اساس شدت اختلال همتا شده و به طور تصادفی به سه گروه توانبخشی شناختی- حرکتی (16 نفر)، دارو درمانی (16 نفر) و کنترل فعال (16 نفر) گمارده شدند. تمام شرکت کنندگان توسط فرم کوتاه سه خردآزمونی هوش وکسلر کودکان- تجدیدنظرشده و آزمون های رنگ-واژه استروپ، برج لندن و رمزنویسی وکسلر مورد آزمون قرارگرفتند و والدین آنها، این کودکان را با پرسشنامه علائم مرضی کودک-4 (CSI-4) رتبه بندی نمودند. داده ها با استفاده از تحلیل ورایانس چند متغیری و آزمون های تی وابسته با تصحیح بن فرونی به عنوان آزمون های تعقیبی، تحلیل شدند. توانبخشی شناختی حرکتی به طور معناداری منجر به تغییرات موثر و پایدار در عملکرد آزمودنی ها در مولفه های کارکرد اجرایی اعم از بازداری پاسخ، برنامه ریزی و سرعت پردازش شد و تنها در مولفه سرعت پردازش، تغییرات ایجاده شده در مرحله پیگیری افت معنادار به سطوح پایین تر را نشان داد. بعلاوه، با وجود عملکرد بهتر کودکان گروه توانبخشی شناختی- حرکتی نسبت به گروه دارودرمانی، تغییرات ایجاد شده به لحاظ آماری معنادار نبود. به طور کلی این یافته ها بیانگر آن بود که توانبخشی شناختی- حرکتی رویکرد اثربخشی در درمان اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی است و می توان از آن به عنوان یک فن درمانی مکمل دارودرمانی استفاده کرد.کلید واژگان: اختلال نارسایی توجه- بیش فعالی (ADHD), توانبخشی شناختی, حرکتی (CMR), دارو درمانی, کارکرد اجراییAttention Deficit/ Hyperactive Disorder (ADHD), as a neurodevelopmental disorder, accompanied not only with some special behavioral symptoms, but also deficits in cognitive functioning. Current research aimed to compare the effectiveness in improving executive functions (EF) in children with ADHD of cognitive-motor rehabilitation (CMR) and drug therapy approaches. This was a semi-experimental study with post-test and follow-up assessments, comparing three groups in a single-blind design. 48 ADHD children were selected using criterion sampling, matched for ADHD severity, and randomly assigned to either cognitive-motor rehabilitation (n= 16), drug therapy (n= 16) and active control (n=16) groups. All the participants were tested by Stroop color-word, Tower of London (TOL), Wechsler Coding tests, and a 3 sub-scale short-form of the WISC-R tests, and their parents rated them on child syndrome inventory-4 (CSI-4). The data were analyzed using MANOVA and paired t-tests with Bonferroni corrections as post hoc tests. CMR showed effective and enduring effects on the participant's performance on EF components including response inhibition, planning, and speed processing and only the improvements in speed processing returned significantly to lower levels at follow-up. In addition, despite the better performance of CMR group compared to drug therapy group, the changes were not statistically significant. Altogether, the results indicate that CMR is an effective approach in the treatment of ADHD, and it can be used as a complementary technique to drug therapy.Keywords: Attention Deficit-Hyperactive Disorder (ADHD), Cognitive-Motor Rehabilitation (CMR), Drug Therapy, Executive Function
-
IntroductionThe aim of the present study was to test the structural model of emotional job demands, teaching satisfaction and the performance of teachers with the mediatory role of emotional labor and the moderator role of emotional intelligence.MethodThe participants were 432 (227 first set and 205 second set) teachers of Qazvin which were chosen through stratified random sampling. All of them completed the emotional labor and teaching satisfaction questionnaire of Yin and the performance questionnaire of Paterson. Data were tested through the modeling of structural equations. Findings showed that the measurement model for the emotional labor is valid with three markers of surface action, deep action and natural expression of emotion.ResultsTeachers understanding of emotional job demands had a direct structural effect on the application of emotional labor strategies by the teachers (GA= -0.28, t = -3.02, PConclusionEmotional intelligence significantly moderated the structural relationship between teachers understanding of emotional job demands, the use of emotional labor strategies, teaching satisfaction and performance. This is while, in this model the measurement of emotional labor did not play a moderator role. Emotional job demands and emotional labor strategies were effective antecedents for performance and teaching satisfaction of teachers, especially teachers with high emotional intelligence. Job satisfaction and performance of the teachers should be studied considering the individual factors such as the emotional job demands, emotional labor strategies and the role that emotional intelligence plays.Keywords: Emotional Job Demands, Emotional Labor, Teaching Satisfaction, Performance
-
هدفهدف از پژوهش حاضر، ارزیابی تاثیر الگودهی ویدئویی بر مهارت های ارتباطی و رفتارهای چالش برانگیز در کودکان دارای اختلال های طیف اتیسم بود.روشمطالعه، از نوع کاربردی است که با طرح شبه آزمایشی اجرا شد. 20 دانش آموز دارای اختلال طیف اتیسم به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مصاحبه تشخیصی اتیسم - تجدید نظر شده (ADI-R)، جمع آوری و با مدل تحلیل کوواریانس تحلیل شدند.یافته هایافته ها نشان داد که گروه آزمایش از نظر مهارت های ارتباطی (F(1،18)= 31.74، p< 0.01) و رفتارهای چالش برانگیز (F(1،18)= 9.91، p< 0.01) تفاوت معناداری با گروه گواه دارد.نتیجه گیریالگودهی ویدئویی باعث بهبود مهارت های ارتباطی و کاهش رفتارهای چالش برانگیز شده است. استفاده از الگودهی ویدئویی در بهبود مهارت های ارتباطی و رفتارهای چالش برانگیز کودکان دارای اختلال های طیف اتیسم موثر است.
کلید واژگان: الگودهی ویدئویی, مهارت های ارتباطی, رفتارهای چالش برانگیز, کودکان طیف اتیسمObjectiveThe purpose of present study was to investigate the influence of video modeling on communication skills and challenging behaviors in children with autism spectrum disorders.MethodIn this Quasi-experimental study, twenty students with autism spectrum disorders were selected for sampling. Data were collected by Autism Diagnostic Interview - Revised ADI-R, and analyzed by covariance analysis.ResultsThe results showed that the experimental group in the point of communication skills (F(1,18)= 31.74, p< 0.01) and challenging behaviors (F(1,18)= 9.91, p< 0.01) have significantly different with control group. This results show that Video modeling improve communication skills and reduce challenging behaviors in children with autism spectrum disorders.ConclusionWe can conclude that use of video modeling effectively improve communication skills and challenging behaviors in children with autism spectrum disorders.Keywords: Video Modeling, Communication Skills, Challenging Behaviors, Autism Spectrum Disorders -
BackgroundChildren with cancer should deal with difficult situations such as undergoing multimodal treatment. Emotion Regulation Mechanisms (ERM) could be more effective for childhood cancer adaptation. The main purpose of this study was examination a number of the biological, psychological and social emotion regulators on adjustment to pediatric oncology.MethodIn this study, 98 children (39 girls and 59 boys) have participated that diagnosed as Acute Lymphoblastic Leukemia (ALL) cases along with their mothers. The participants were between 8 to 12 years old. Salivary cortisol, cognitive emotion regulation, children''s level of inhibition, maternal positivity and Beck Depression Inventory have been applied for evaluation of Emotion Regulation (ER) while Cancer-Specific Stress and Coping, Connor–Davidson Resilience Scale, anxiety-depression scales and vitality test have all used for assessing the Emotional Adjustment (EA).ResultsUsing the canonical correlation has been showing significant relation between predictors of ER and EA. Cortisol level and mother''s depression have played the most important role in above correlation.ConclusionVariation of cortisol level has identified by its various effects on the mother''s behavioral system depression, cognitive strategies and emotional inhibition; would determine the rate of coping with cancer, resiliency and vitality.Keywords: Child, Malignancy, Emotions, Adaptation
-
سابقه و هدفافسردگی از شایع ترین حالات روانشناختی همراه با دیابت نوع 2 است که در پیامدهای نامطلوب آن سهیم است. هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل خطر بروز افسردگی در بیماران دیابتی نوع 2 می باشد.مواد و روش هادر این مطالعه توصیفی مقطعی، 254 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 به شیوه نمونه گیری در دسترس در درمانگاه های سرپایی دیابت دانشگاه علوم پزشکی تهران و انجمن دیابت ایران در سال 1389 انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و خصوصیات بیماری، پرسشنامه سلامت بیمار - 9 (PHQ-9)، مقیاس حمایت اجتماعی (social support scale; SOSS) و مقیاس خود مدیریتی دیابت (diabetes self-management scale; DSMS) جمع آوری شده و به کمک مجذور کای، t و رگرسیون لوجستیک دو مقوله ای تحلیل گردید.نتایجافزایش درد و ناتوانی کارکردی (725/11 = OR)، کاهش حمایت اجتماعی (086/3 =OR)، کاهش خودمراقبتی دیابت (088/4=OR)، افزایش مدت دیابت (328/1= OR)، عوارض دیابت (324/2 = OR)، درمان با انسولین (431/2 = OR)، HbA1c بالاتر از 9 درصد (575/21 = OR)، kg /m2 25 < BMI (251/2 = OR) و رخدادهای عمده زندگی (043/14 = OR) به طور معناداری در بیماران دیابتی دارای افسردگی و بیماران دیابتی فاقد افسردگی متفاوت بودند (001/0 P =). سن، جنسیت و وضعیت اجتماعی- اقتصادی در این دو گروه تفاوت معناداری نداشتند. طبق تببین این مدل رگرسیون، 3/95 درصد موارد به درستی طبقه بندی شدند.نتیجه گیریدرد و ناتوانی کارکردی، حمایت اجتماعی ضعیف، خود مراقبتی پایین دیابت، مدت طولانی ابتلاء به دیابت، عوارض دیابتی، درمان با انسولین، % 9 < HbA1c، kg /m2 25 < BMI و تجربه رخدادهای عمده زندگی در کنار هم در بروز افسردگی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 سهیم هستند. این یافته ها دارای پیامدهای کاربردی در پیشگیری از افسردگی در بیماران دیابتی است.
کلید واژگان: عوامل خطر, افسردگی, دیابت نوع 2, حمایت اجتماعی, هموگلوبین گلیکوزیلهBackgroundDepression is one of the most common psychological states in type 2 diabetes that contributes to adverse health outcomes. This study aimed to investigate the risk factors for the incidence of depression in type 2 diabetic patients.Materials And MethodsIn this descriptive cross-sectional study, 254 type 2 diabetic patients were selected through convenience sampling among diabetes outpatient clinics of Tehran university of medical sciences and also Iranian diabetes society during 2010-11. Data were collected using demographic and disease characteristic questionnaire, patient health questionnaire, social support scale and diabetes self-management scale (DSMS) and then analyzed using Chi square, t-test and binary logistic regression.ResultsIncreased pain and functional disability (OR=11.725), decreased social support (OR=3.086), decreased performance for diabetes self-care (OR=4.088), longer duration of diabetes (OR=1.328), diabetes complications (OR=2.324), the need for insulin therapy (OR=2.431), HbA1c>9% (OR=21.575), BMI>25kg/m2 (OR=2.251) and major life events (OR=14.043) were significantly different between the diabetic patients with and without depression (P=0.001). There was no significant difference in age, sex and socio-economic status between the two groups. The regression model correctly was fitted in 95.3% of the cases.ConclusionPain and functional disability, poor social support, weaker diabetes self-care, longer duration of diabetes, diabetes complications, the need for insulin therapy, HbA1c>9%, BMI>25kg/m2 and the experience of major life events all together contribute to the incidence of depression in type 2 diabetic patients. The results of the study have implications for the prevention of depression in diabetic patients.Keywords: Risk factors_Depression_Type 2 diabetes_Social support_Glycosylated hemoglobin -
هدفهدف پژوهش حاضر، بررسی نقش پیش بین خودکارآمدی، باور به اثربخشی درمان، حمایت اجتماعی و رابطه پزشک- بیمار در خودمدیریتی دیابت قندی بود.روش500 (245 مرد و 255 زن) بیمار سرپایی مبتلا به دیابت نوع II مراجعه کننده به درمانگاه های بیمارستان شریعتی تهران به شیوه در دسترس به مقیاس های خودمراقبتی دیابت، خودکارآمدی، باور به اثربخشی درمان، حمایت اجتماعی و رابطه پزشک- بیمار پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها به روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه انجام شد.یافته هامیان خودکارآمدی، باور به اثربخشی درمان، ارتباط پزشک- بیمار و حمایت اجتماعی با خودمدیریتی دیابت رابطه مثبت و معنادار به دست آمد (001/0p<). خودکارآمدی، باور به اثربخشی درمان و حمایت اجتماعی توانستند تغییرهای خودمدیریتی دیابت را پیش بینی کنند (001/0≥p، 310 و 3=df، 326/1=F)، به طوری که 89% خودمدیریتی دیابت به وسیله این سه متغیر تبیین شد.نتیجه گیریباور به اثربخشی درمان، حمایت اجتماعی و به ویژه خودکارآمدی در انجام فعالیت های خودمدیریتی دیابت مهم هستند و بنابراین تدارک برنامه های بهبود و تقویت خودکارآمدی، برای ارتقای رفتارهای خودمراقبتی و کاهش آسیب های همراه دیابت سودمند است.
کلید واژگان: خودمدیریتی دیابت, خودکارآمدی, باور به اثربخشی درمان, حمایت اجتماعی, رابطه پزشک, بیمارObjectivesThe aim of this research was to study the predictive role of self-efficacy, belief of treatment effectiveness, social support and doctor-patient relationship on diabetes Mellitus self-management.Method500 type II diabetes outpatients (245 men and 255 women) presenting to Shariati Hospital in Tehran were selected by convenience sampling. The subjects completed the scales related to diabetic self-care, self-efficacy, belief of treatment effectiveness, social support and doctor-patient relationship. Data were analyzed using Pearson correlation coefficient and multiple regression analysis.ResultsThere was a significant and positive relationship between self-efficacy, belief of treatment effectiveness, doctor-patient relationship, social support and diabetes self-management (p<0.001). Self-efficacy, belief of treatment effectiveness and social support were capable of predicting diabetes self-management variance significantly (F=1.326, df=3 and 310, p<0.001) and explain 89% of diabetes self-management.ConclusionBelief of treatment effectiveness, social support and especially, self-efficacy, are important self-management activities in diabetes Mellitus. Therefore, provision of improvement and enrichment programs for self-efficacy, are helpful for the improvement of self-care behaviors and the reduction of diabetes Mellitus associated harm. -
مقدمهعوارض قلبی عروقی از شایع ترین و مهلک ترین پیامدهای بالینی دیابت نوع 2 است. هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل خطر روان شناختی، اجتماعی و مرتبط با بیماری در پیدایش عوارض قلبی عروقی در بیماران دیابتی نوع 2 بود.روش کاردر یک مطالعه ی توصیفی از نوع همبستگی، تعداد 264 بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 به شیوه ی نمونه گیری در دسترس در درمانگاه های سرپایی بیمارستان شریعتی تهران طی ماه های اردیبهشت تا مرداد 1389 انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسش نامه ی جمعیت شناختی و خصوصیات بیماری و مقیاس های کیفیت زندگی، تاب آوری و خودمدیریتی دیابت جمع آوری و به کمک رگرسیون لجستیک دو مقوله ای به روش ورود همگام با نرم افزار PASW تحلیل گردید.یافته هاهموگلوبین گلوکوزیله، نمایه ی توده ی بدنی، کیفیت زندگی، تاب آوری و خودمدیریتی دیابت قادر بودند به طور معنی داری بیماران دیابتی دارای عوارض قلبی عروقی را از بیماران دیابتی فاقد این عوارض تفکیک نمایند (001/0P<). جنسیت، سن، مدت ابتلا و نوع درمان قادر نبودند به طور معنی دار دو گروه را از هم تفکیک نمایند (05/0نتیجه گیریهموگلوبین گلوکوزیله، نمایه ی توده ی بدنی، کیفیت زندگی،تاب آوری و خودمدیریتی دیابت در پیدایش عوارض قلبی عروقی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 سهیم هستند و این متغیرها می توانند میزان بالایی از تغییرپذیری عوارض قلبی عروقی را در این بیماران تبیین نمایند. این یافته ها دارای پیامدهای کاربردی در طراحی مداخلات پیشگیرانه از دیابت و عوارض آن است. ادغام این عوامل در برنامه های ارتقای سلامت بیماران دیابتی واجد اهمیت خواهد بود.
کلید واژگان: دیابت نوع 2, عوارض قلبی عروقی, کیفیت زندگی, هموگلوبین گلوکوزیلهIntroductionCardiovascular complications are prevalent and serious clinical outcomes of type II diabetes. The purpose of this study was to investigate psychological, social and disease-related risk factors for incidence of cardiovascular complications in patients with type II diabetes.Materials And MethodsIn a correlational descriptive study, 264 patients with type II diabetes were selected by convenient sampling in Tehran, Shariati Hospital outpatient clinics from May to Aug 2010. Data were collected by demographical questionnaire along with disease characteristics and scales of quality of life, resiliency and diabetes self-management. Then, data analyzed by binary logistic regression with PASW software.ResultsGlycosylated hemoglobin, body mass index, quality of life, resiliency and diabetes self-management are significantly able to differentiate diabetic patients with cardiovascular complications from diabetic patients without cardiovascular complications (P<0.001). Sex, age, diabetes duration and treatment type are not significantly able to differentiate two groups (P>0.05). The total regression model explained that 97% of this sample was classified correctly.ConclusionGlycosylated hemoglobin, body mass index, quality of life, resiliency and diabetes self-management contribute in incidence of cardiovascular complications in patients with type II diabetes and all together may explain greater variation in prevalence of cardiovascular complications in these patients. These results could be applied in planning preventive intervention for diabetes and its complications. It is necessary to consider these factors in health promotion programs for diabetic patients. -
پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه سبک دلبستگی با سلامت روان بزرگسالان بازمانده در مناطق زلزله زده شهرستان بم، و تعیین وزن این متغیرهای پیش بینی-کننده صورت پذیرفت. این پژوهش توصیفی پس-رویدادی است و از نوع مقطعی تک مرحله ای می باشد. 314 بزرگسال (138 مرد و 176 زن) بازمانده زلزله شهرستان بم، از طریق نمونه گیری داوطلبانه در دسترس انتخاب شدند و در این پژوهش شرکت کردند و پرسشنامه سبک دلبستگی بزرگسالی (AAI)، پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ-28)، و نیز پرسشنامه خصوصیات جمعیت شناختی را تکمیل کردند. برای تحلیل داده های آماری از تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام استفاده شده است. نتایج حاکی از این است که بین سبک دلبستگی ایمن با سلامت روان رابطه مثبت معنادار، و بین سبک های دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا با سلامتروان رابطه منفی معناداری وجود دارد. به علاوه، نتایج نشان دادند که سبک دلبستگی ایمن، سبک دلبستگی اجتنابی و سبک دلبستگی دو سوگرا قادرند به طور معناداری سلامت روان را پیش بینی کنند. در این پژوهش، سبک دلبستگی ایمن بهترین پیش بینی کننده سلامت روان بود. یافته های این پژوهش می توانند تایید کننده نقش سبک دلبستگی در حفظ و ارتقاء سلامت روان افراد زلزله زده باشند. از این گذشته، نتایج این پژوهش حاکی از آن است که این سه سبک دلبستگی، می توانند میزان بالایی از تغییرپذیری سلامت روان را در شرایط ناگوار تبیین کنند.
کلید واژگان: سبک دلبستگی, سلامت روان, زلزله, شهرستان بمThis study was aimed to determine the relationship between attachment Style and mental health in adult survivors in the earthquake stricken regions of the city of Bam. It also aimed to determine the contribution of predictor variables in predicting the criterion variable. This research was a descriptive ex post facto study and a one-shot cross sectional research. 314 adults (138 male and 176 female) survivors of the Bam earthquake were selected through voluntary convenient sampling and participated in this research. All subjects completed the Adult Attachment Inventory (AAI), the General Health Questionnaire (GHQ-28), and the Demographic Inventory. Stepwise multiple regression analysis was used for statistical analysis. Results demonstrated that there is a positive significant correlation between secure attachment style and mental health and a negative significant correlation among avoidant and ambivalent attachment styles with mental health. In addition results suggest that secure attachment style, avoidant attachment style and ambivalent attachment style are able to significantly predict mental health. In this research, secure attachment style was the best predictor of mental health. The findings confirm the role of attachment style in preserving and promoting mental health in earthquake survivors. Moreover, results imply that these three attachment styles are able to explain a considerable part of mental health variation in adverse conditions. -
هدفپژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه سرسختی روانشناختی و خودتاب آوری با سلامت روان جوانان و بزرگسالان بازمانده مناطق زلزله زده شهرستان بم، هم چنین تعیین وزن هر یک از این متغیرهای پیش بینی کننده، انجام شده است.روشاین پژوهش توصیفی- پس رویدادی است. 314 جوان و بزرگسال (138 مرد و 176 زن) بازمانده زلزله شهرستان بم، که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها پرسش نامه سرسختی اهواز ((AHI، پرسش نامه تاب آوری کونور- دیویدسون (CD-RIS)، پرسش نامه سلامت عمومی (GHQ-28)، و نیز پرسش نامه ویژگی های جمعیت شناختی به کار برده شد. برای تحلیل داده ها از تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام بهره گرفته شد.یافته هابین سرسختی و خودتاب آوری با سلامت روان رابطه مثبت معنی دار دیده شد (01/0p<). افزون بر آن، نتایج نشان دادند که تاب آوری و سرسختی توان پیش بینی معنی دار سلامت روان را دارند (001/0p<). در این پژوهش، تاب آوری بهترین پیش بینی کننده سلامت روان بود.نتیجه گیرییافته های این پژوهش گویای اصالت و اهمیت سرسختی و تاب آوری در حفظ و ارتقاء سلامت روان افراد زلزله زده بود. دو متغیر یادشده، می توانند میزان بالایی از تغییرپذیری سلامت روان را در شرایط ناگوار تبیین نمایند و توجه به آنها در بهداشت روانی فاجعه، ضروری است.
کلید واژگان: سرسختی روانشناختی, خودتاب آوری, سلامت روان, زلزله, بمObjectivesThis study was carried out to assess the relationship of psychological hardiness and ego-resiliency with the mental health of youth and adult survivors of earthquake-stricken areas of Bam, and also to determine the contribution of each of the predicting variables.MethodThis research is a descriptive retrospective study. 314 youth and adult (138 males, 176 females) survivors of Bam earthquake, who were selected through convenience sampling participated in this research. All subjects completed Ahvaz Hardiness Inventory (AHI), Connor-Davidson Resilience (CD-RIS), General Health Questionnaire (GHQ-28), and Demographic Inventory. Stepwise multiple regression analysis was used for statistical analysis.ResultsA positive significant correlation was seen between hardiness and ego-resiliency and mental health (p<0.01). In addition, the results showed that hardiness and ego-resiliency are able to predict mental health significantly (p<0.001). In this research, resiliency was the best predictor of mental health.ConclusionThe findings indicate that hardiness and ego-resiliency are important and fundamental in the preservation and promotion of mental health in earthquake-stricken subjects. The two mentioned variables are able to explain the high rate of mental health variation in adverse conditions and considering them in disaster mental health is essential.� -
هدفنظر به اهمیت سبک های دلبستگی در ویژگی های ارتباطی به ویژه صمیمت، خرسندی و تعهد، در این پژوهش رابطه سبک های دلبستگی بزرگسالی با رضایت و استرس شغلی در پرستاران بیمارستان های دولتی شهراصفهان بررسی شده است.روشاین بررسی از نوع توصیفی- مقطعی بود. آزمودنی های پژوهش 160 نفر از پرستاران بیمارستان های دولتی شهر اصفهان (95 زن و 65 مرد) بودند که به روش نمونه گیری تصادفی- چند مرحله ای انتخاب شدند. میانگین سنی مردان 33 سال (انحراف معیار 7/2) و زنان 33 سال (انحراف معیار 9/1) بود. گردآوری داده ها به کمک پرسش نامه های سبک دلبستگی بزرگسالان، رضایت شغلی و استرس شغلی انجام شد و به کمک روش های آماری همبستگی و تحلیل رگرسیون گام به گام تحلیل گردیدند.یافته هامیانگین کل نمره های آزمودنی های دارای سبک دلبستگی ایمن 1/11 (انحراف معیار 5) و میانگین کل نمره های آزمودنی های دارای سبک های دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا به ترتیب 9 (انحراف معیار 2/4) و 10/8 (انحراف معیار 4/4) به دست آمد. هم چنین ضریب همبستگی بین استرس شغلی و نمره های سبک دلبستگی ایمن 71/0- (05/0p<) و ضریب همبستگی استرس شغلی و سبک دلبستگی اجتنابی 69/0 (05/0 p<) بود.نتیجه گیریمیزان استرس آزمودنی های دارای سبک دلبستگی ایمن کمتر از آزمودنی های دارای سبک های دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا است. سبک دلبستگی می تواند رضایت شغلی و استرس شغلی را به خوبی پیش بینی نماید.
کلید واژگان: سبک دلبستگی بزرگسالی, رضایت شغلی, استرس شغلی, پرستاران, بیمارستان های دولتیObjectivesAs attachment styles are crucial to the communicative features specially intimacy, satisfaction, and commitment, the relation-ship between adult attachment styles with job satisfaction and job stress was investigated in nurses in the Isfahan state hospitals.MethodIn this cross-sectional study, 160 nurses (95 women and 65 men) working in the state hospitals in Isfahan were selected by a stepwise randomized sampling as subjects of the study. Mean age was 33 years (SD=2.7 for men and 1.9 for women) in men and women. Data were collected using Adult Attachment Inventory, Job Satisfaction-Dissatisfaction Scale, and Job Stress Scale and then analyzed by correlational and stepwise regression statistical analysis.ResultsMean total scores for subjects with secure, avoidant, and ambivalent attachment styles were measured to be respectively 11.1 (SD=5), 9.00 (SD=4.2), and 8.1 (4.4). Correlation coefficient between job stress and scores for secure and avoidant attachment styles were- 0.71 (p<0.05) and 0.69 (p<0.05) respectively.ConclusionLevel of stress is less in subjects with secure attachment styles than in subjects with avoidant and ambivalent attachment styles. Attachment style can well predict job satisfaction and job stress.
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.