fahimeh baghbani
-
Time series forecasting is important in many fields including energy management, power market, and engineering. Therefore, it is vital to introduce new algorithms that can predict time series with high accuracy. Emotional networks have recently been introduced based on emotional processes occurring in the mammalian brain. They have shown desirable numerical properties such as fast response, simple structure, learning capability, and the ability to accurately approximate and address time and complexity issues. However, their use in time-series prediction is at the primary stages. Therefore, we are inspired to use emotional models in the time-series prediction problems. Specifically, we propose to use a continuous radial basis emotional neural network (CRBENN) for time-series prediction. The normal rules of the emotional brain are used to update the network weights and the gradient descent algorithm is used to update the radial basis parameters. The proposed method is compared with two neuro and fuzzy methods in three benchmark problems. The results show the lower prediction error of the proposed method.Keywords: Time-Series Prediction, Emotional Neural Networks, Radial Basis Function, Gradient Descent Algorithm
-
International Journal of Community Based Nursing and Midwifery, Volume:12 Issue: 1, Jan 2024, PP 57 -69Background
Physical and psychological interventions could affect the quality of life (QoL) of women with infertility. The purpose of this study was to compare the effectiveness of dry cupping and counselling with the mindfulness-based cognitive therapy (MBCT) approach on fertility QoL and conception success in infertile women due to polycystic ovary syndrome (PCOS).
MethodsThis was a two-arm pilot randomized clinical trial from first January 2021 to the end of November 2022. In this regard, 19 women with infertility who were referred to the health centers affiliated with Shiraz University of Medical Sciences and met the inclusion criteria were enrolled in the study. Participants were randomly divided into two groups (10 in the virtual MBCT group and 9 in the cupping group). All participants completed the fertility quality of life (FertiQol) tool before the intervention and three months after the end of the intervention. In addition, after the end of the intervention, a human chorionic gonadotropin test was performed monthly for three months, too. We used ANOVA/ANCOVA and its related effect sizes, including mean difference (MD) and standard mean difference (SMD: Hedges’s g), and chi-square tests to compare the study group outcomes in Stata 14.2. P-values equal to or less than 0.10 were considered significant.
ResultsThe intervention resulted in significant differences in the mean overall scores of FertiQol between the counseling and cupping groups (61.76±14.28 and 50.65±12.53, respectively) [P=0.091, MD=11.11 (90% CI: 0.33 to 21.89), SMD=1.07 (90%: CI 0.279 to 1.84)]. No significant difference was found in conception rates between the groups after the intervention.
ConclusionThis pilot study found that MBCT improved the fertility QoL in PCOS-related infertility patients better than cupping therapy.Trial registration: IRCT201706110334452N13
Keywords: Cognitive behavioral therapy, Cupping therapy, infertility, Polycystic ovary syndrome, Quality of life -
زمینه و هدف
ژن ERCC2 یکی از اعضای مهم سیستم ترمیم DNA با روش NER می باشد. پلی مورفیسم ERCC2 c.2251A>C در کدون 751 واقع در اگزون 23 بوده و در طی آن اسیدآمینه گلوتامین در پروتئین ERCC2 جایگزین لیزین می شود. مشخص شده که این تغییر می تواند باعث کاهش توان ترمیمی این سیستم و افزایش ناپایداری ژنومی و نهایتا سرطان زایی، گردد؛ بنابراین در مطالعه حاضر به بررسی فراوانی پلی مورفیسم ERCC2 c.2251A>C و ارتباط آن با ریسک ابتلا به سرطان کلورکتال اسپورادیک در جمعیت ایرانی پرداخته شده است.
روش کاردر این مطالعه مورد- شاهدی، 291 فرد مبتلا به سرطان کلورکتال اسپورادیک و 140 فرد سالم به عنوان گروه کنترل مورد بررسی قرار گرفتند. تعیین ژنوتیپ های ژن ERCC2 با روش PCR-RFLP صورت پذیرفت.
یافته هانتایج مطالعه حاضر نشان داد که فراوانی ژنوتیپی c.2251A>C در ژن ERCC2 بین دو گروه بیمار و کنترل به طور معناداری متفاوت است (05/0 p<) و آلل موتانت C می تواند باعث افزایش ریسک ابتلا به این بیماری گردد (83/1-03/1:CI 95% : 37/1: OR). همچنین ژنوتیپ هموزیگوت CC می تواند ریسک ابتلا به سرطان کلورکتال را تا 37/2 برابر افزایش دهد (48/5- 03/1: CI 95% : 37/2: OR).
نتیجه گیریطبق نتایج مطالعه حاضر پلی مورفیسم ERCC2 c.2251A>C در جمعیت ایرانی می تواند در ایجاد سرطان کلورکتال موثر باشد.
کلید واژگان: پلی مورفیسم, ترمیم DNA, ERCC2, سرطان کلورکتالBackgroundThe excision repair cross-complementing group 2 (ERCC2 (is a Nucleotide Excision Repair (NER) gene. The ERCC2 c.2251A>C Polymorphism is located in codon 751 of exon 23 which result in amino acid changes (Lys751Gln) in the ERCC2. This Polymorphism is associated with decreased DNA repair capacity cause to genetic instability and carcinogenesis. Thus, we examined the associations between ERCC2 c.2251A>C Polymorphism and sporadic colorectal cancer in Iranian population.
MethodsIn this case-control study, 291 incident sporadic colorectal cancer cases and 140 controls were analyzed. ERCC2 Genotyping was done using a polymerase chain reaction restriction fragment length poly-morphism (PCR-RFLP).
ResultsGenotype frequency of c.2251A>C in ERCC2 in patients and healthy groups was significantly different (p<0.05). The results indicated that the mutant allele (C) can increased significantly risk of colorectal cancer (OR: 1.37; 95% CI: 1.03-1.83). Also, In ERCC2 genotypes, the CC genotype led to an increase in risk of colorectal cancer (OR: 2.37; 95% CI: 1.03-5.48).
ConclusionAccording to the Our results the ERCC2 c.2251A>C Polymorphism involved in colorectal cancer susceptibility in Iranian population.
Keywords: Polymorphism, DNA repair, ERCC2, Colorectal cancer -
سابقه و هدفسرطان پستان به عنوان دومین علت مرگ در زنان شناخته می شود. امروزه، نانوذرات به عنوان یک فاکتور ضد سرطانی در تحقیقات حوزه درمان سرطان مورد توجه قرار گرفته است. بنابراین، هدف از انجام این تحقیق بررسی اثرات سمیت نانوذرات فلزی اکسید روی (ZnONPs) و ارزیابی بیان ژن NM23 روی رده سلولی سرطان پستان T47D می باشد.مواد و روش هادر این مطالعه تجربی رده های سلولی سرطان پستان (T47D) و نرمال (HEK293) تحت تیمار با غلظت های مختلف نانوذرات اکسید روی به مدت 24 ساعت تیمار شدند و اثر سمیت سلولی آن با کمک تست MTT بررسی شد. سپس، تغییر بیان ژن مهار کننده متاستازNM23 با استفاده از تکنیک Real time PCR مورد بررسی قرار گرفت.نتایجنتایج MTT نشان داد نانوذرات ZnONPs میزان زنده مانی سلول های T47D را به صورت وابسته به دوز کاهش می دهد. همچنین، داده ها نشان داد سطح mRNA ژنNM23 در سلول های تیمار شده با ZnONPs تا 6/7 برابر افزایش می یابد.نتیجه گیرینانوذرات اکسید روی توانایی نابود کردن سلول های سرطانیT47D را در مقایسه با رده نرمال HEK293 دارند. به علاوه، به نظر می رسد این نانوذرات با افزایش بیان ژن NM23 در مهار متاستاز سلول های سرطانی پستان T47D مداخله می کنند. بنابراین، استفاده از این نانوذرات می تواند در درمان سرطان پستان مورد توجه قرار گیرد.کلید واژگان: سرطان پستان, نانوذرت اکسید روی, T47D, NM23Feyz, Volume:22 Issue: 6, 2019, PP 589 -594BackgroundBreast cancer is the second leading cause of cancer-related death worldwide among women. Nowadays, nanoparticles are interested as anti-cancer factors in studies related to cancer therapy. Therefore, the present study aimed to explore cytotoxic effects of zinc oxide nanoparticles (ZnONPs) and to evaluate NM23 gene expression in T47D breast cancer cells.Materials and MethodsThe cancerous T47D and normal HEK293 cell lines were treated with different concentration of ZnONPs for 24 hours and the cytotoxicity activity of ZnONPs was analyzed by the MTT assay. Then, the NM23 gene expression was evaluated using the real-time PCR method.ResultsAccording to MTT results, the ZnONPs significantly decreased the viability of T47D cells in dose-dependent manner. Also, the results revealed that the mRNA level of NM23 was up-regulated (7.8-fold) in cells treated with ZnONPs.ConclusionZnONPs can destroy cancerous T47D cells compared to normal HEK293 cells. Furthermore, it seems that ZnONPs can modulate metastasis by enhancing the NM23 gene expression level in breast cancer T47D cells. Thus, ZnONPs can be considered as a promising strategy for the treatment of breast cancer.Keywords: Breast cancer, ZnONPs, T47D, NM23
-
مقدمهکارسینومای هپاتوسلولار HCC Hepatocellular carcinoma به عنوان یکی از شایع ترین بدخیمی اولیه کبد و سومین علت شایع مرگ در اثر سرطان به شمار می رود. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه ای ترکیبات شیمیایی و آپوپتوز سلولی دو نوع عصاره الکلی و آبی ریشه گیاه شیرین بیان بر روی رده سلولی سرطانی کبد HepG2 انجام گرفت.روش بررسیدر این مطالعه تجربی، ترکیبات شیمیایی عصاره های آبی و الکلی گیاه شیرین بیان با استفاده از روش GC/MS مورد ارزیابی قرار گرفته شد. رده سلولی سرطان کبد HepG2 در محیط کشت RPMI1640 حاوی 10 % سرم جنین گاوی تحت شرایط دمای 37 درجه سانتی گراد و دی اکسید کربن 5 درصد رشد داده شدند. فعالیت سمی عصاره های آبی و الکلی با کمک آزمون رنگ آمیزی MTT طی زمان 24 ساعت محاسبه شد. به منظور ارزیابی القای آپوپتوز در سلول های HepG2 از رنگ آمیزی هوخست 33258 استفاده شد.نتایجآنالیز داده های فیتوشیمیایی عصاره آبی، تعداد 18 ترکیب را نشان داد که عمده ترین میزان آن مربوط به Dodecane (34/13 %) و2',6'-Dihydroxyacetophenone bis(trimethylsilyl) ether (48/12 %) بود. آنالیز داده های فیتوشیمیایی عصاره الکلی، 17 ترکیب شیمیایی شناسایی شد که بیشترین درصد مواد تشکیل دهنده آن Pentadecane (78/7 %) و 2,6,11,15-Tetramethylhexadecane (67/4 %) بود. نتایج تست MTT نشان داد که سلول های تیمار شده با عصاره ها سمیت سلولی وابسته به دوز دارند. نتایج رنگ آمیزی هوخست 33258 نشان داد عصاره الکلی نسبت به آبی می تواند باعث قطعه قطعه شدن بیشتر DNA هسته ای رده سلولی سرطانی HepG2 شود.نتیجه گیریبا توجه به نتایج این پژوهش می توان گفت که عصاره الکلی ریشه گیاه شیرین بیان نسبت به عصاره آبی اثر القای آپوپتوز بیشتری بر روی سلول های سرطانی HepG2 دارد و با تحقیقات بیشتری می توان از آن در درمان سرطان کولون بهره برد.کلید واژگان: گیاه شیرین بیان, سرطان کبد, آپوپتوزی, HepG2Journal of Shaeed Sdoughi University of Medical Sciences Yazd, Volume:26 Issue: 11, 2019, PP 978 -988IntrodutionHepatocellular carcinoma (HCC) is one of the most common cancers. It is the third leading cause of cancer related death. This study aimed to evaluate the phytochemical composition of ethanolic and aqueous Glycyrrhiza glabra root extracts its apoptotic effects against human hepatocarcinoma HepG2 cell line.MethodsIn the current experimental study, the phyochemical composition of aqueous and ethanolic Glycyrrhiza glabra extract was evaluated by GC/MS method. The HepG2 cells were grown in RPMI1640 supplemented with 10 % (v/v) FBS at 37°C with 5 %carbon dioxide (CO2) atmosphere. The cytotoxicity activities of extracts were measured using MTT after 24 hours. To evaluate the ability of extracts to trigger apoptosis in HepG2 cells, the Hosest8778 staining method was carried out.ResultsThe phytochemical data of aqueous extract revealed 18 compounds, including Dodecane (13.34%) and 2',6'-Dihydroxyacetophenone bis (trimethylsilyl) ether (12.48%) as the major constitutes. The chemical composition of ethanolic extract showed 17 compounds, including Pentadecane (7.78%), 2,6,11,15-Tetramethylhexadecane (4.67%) as the prominent compounds. The MTT results revealed that the extract-treated cells had a dose-related toxicity effects. The results of Hoechst 33258 staining showed that the nuclear DNA fragmentation was increased in the ethanolic extract treatment compared to aqueous extract.ConclusionThe ethanolic extract of Glycyrrhiza glabra possesses more apoptotic effect on cancer cells and further researches are needed for investigating its potential mechanismKeywords: Glycyrrhiza glabra, Liver cancer, Apoptosis, HepG2
-
زمینه و هدفسرطان پروستات یکی از رایج ترین سرطان ها و دومین عامل مرگ و میر ناشی از سرطان در بین مردان در جهان می باشد. ایمونوتراپی روشی نو، غیرتهاجمی و موثر برای درمان سرطان است اما اثرات جانبی آن، که تاثیر بر روی تحریک باکتری های فلور نرمال و ایجاد عفونت های فرصت طلب می باشد، به طور کامل شناخته نشده است. هدف این مطالعه بررسی عوارض جانبی ایمونوتراپی بیماران سرطان پروستات روی پتانسیل بیماری زایی انتروکوکوس فکالیس به عنوان یک باکتری فلور طبیعی روده انسان می باشد.روش کاردر این پژوهش تغییر بیان ژن بیماری زایی esp در انتروکوکوس فکالیس فلور میکروبی روده در سه گروه افراد سالم به عنوان گروه کنترل (211 مرد) ، مبتلایان به سرطان پروستات (176 مرد) پیش از درمان و تحت درمان 6 ماهه ایمونوتراپی با روش Real time PCR و در مدت زمان یک سال مورد بررسی قرار داده شد.یافته هانتایج آنالیز بیان ژن در این مطالعه نشان داد تفاوت معنی داری در میزان بیان ژن (00/0 p=) esp در گروه بیماران قبل و بعد از درمان ایمونوتراپی وجود دارد در حالی که تفاوت معنی داری در بیان این ژن بین گروه افراد سالم و بیماران قبل از ایمونوتراپی دیده نشد (62/0 p=).نتیجه گیریبه نظر می رسد که ایمونوتراپی علی رغم مزیت های زیاد می تواند عوارض جانبی مانند تحریک بیماری زایی فلور میکروبی را در بدن بیماران داشته باشد و باعث عفونت پس از درمان سرطان شود. لذا، لازم است این نکته در پروتوکل های درمان با ایمونوتراپی سرطان پروستات در نظر گرفته شود.کلید واژگان: سرطان پروستات, ایمونوتراپی, پروتئین سطحی انتروکوک esp, انتروکوکوس فکالیسBackgroundProstate cancer is the most commonly diagnosed malignancy and the second leading cause of cancer deaths among men in the world. Immunotherapy is a new, non-invasive and effective method for the treatment of cancer, but its side effects on the normal flora of bacteria and opportunistic infections not known yet. The aim of this study was to evaluate the effects of immunotherapy on Enterococcus faecalis (E. faecalis) virulence gene expression in patients with prostate cancer.MethodsIn this study, the effect of prostate cancer immunotherapy on the expression level of enterococcal surface protein (esp) gene which is involved in Enterococcus faecalis pathogenesis were investigated. For this purpose, the samples were analysed in three groups; normal individuals 211 men), prostate cancer patients (176 men) before and six months after immunotherapy period.ResultsResults showed significant (p=0.00) over expression of esp gene in prostate cancer patients after immunotherapy. There was no significant difference between prostate cancer patients before immunotherapy and healthy subjects.ConclusionWe conclude from these findings that immunotherapy could play a major role in increasing the pathogenicity risk of E. faecalis as a normal microflora. According to current results we suggest that using antibiotic administration in the period of immunotherapy prevents the possibility of opportunistic bacterial infections including E. faecalis.Keywords: Prostate cancer_Immunotherapy_Enterococcus faecalis_enterococcal surface protein ) esp
-
زمینه و هدفگیاه دارمازو (Quercus infectoria) در طب سنتی و مطالعات گذشته به عنوان درمان برای سرطان پیشنهاد شده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر سمیت عصاره های آبی و هیدروالکلی برگ گیاه دارمازو علیه رده سلولی سرطانی کولون HT29 و ارزیابی تغییر بیان دو ژن Bax و Bcl-2 در سلول های تیمار شده می باشد.مواد و روش هادر این مطالعه، عصاره آبی و هیدروالکلی برگ گیاه دارمازو تهیه گردید. سپس، رده های سلولی سرطانی HT29 و نرمال HEK293 توسط غلظت های مختلف عصاره ها به مدت 24 ساعت تیمار شد و اثرات سمیت دو عصاره توسط روش رنگ سنجیMTT ارزیابی گردید. در نهایت، میزان بیان ژن پروآپوپتوزی Bax و ژن ضدآپوپتوزی Bcl-2 در سلول های تیمار شده نسبت به ژن مرجعGAPDH توسط روش Real-Time PCR مورد بررسی قرار گرفت.یافته هابا توجه به نتایج تست MTT مشخص شد که فقط عصاره آبی دارای اثر توکسیسیتی وابسته به دوز علیه دو رده سلولی می باشد. از این رو، بیان ژن های Bax و Bcl-2 در سلول های تیمار شده با عصاره آبی به ترتیب به میزان 8/2 (05/0p˂) و 2/2 (05/0p˃) برابر نسبت به ژن مرجع تغییر یافت.نتیجه گیریبا توجه به نتایج می توان گفت که عصاره آبی برگ گیاه دارمازو دارای قابلیت القای آپوپتوز در سلول های سرطانی کولون HT29 می باشد و با مطالعات بیشتر می توان آن را در درمان سرطان کولون به کار گرفت.کلید واژگان: گیاه دارمازو, BAX, BCL-2, آپوپتوز, سرطان کولونBackground and AimIn traditional medicine and previous studies, Quercus infectoria plants have been suggested as a cancer treatment. The aim of the current study was to investigate the cytotoxic effect of aqueous and hydro alcoholic extracts of Quercus infectoria leaf against colon cancer HT29 cell line and to evaluate the Bax and Bcl-2 gene expression in treated cells.Materials and MethodsIn this study, aqueoFus and hydro alcoholic extracts of Quercus infectoria leaf were prepared. Then, the HT29 and HEK293 cell lines were treated by various concentrations of extracts for 24 hours and the cytotoxicity effect of extracts was estimated by colorimetric MTT (methyl thiazolyl tetrazolium) assay. Finally, the pro-apoptotic Bax and anti-apoptotic Bcl-2 gene expression in treated cells compared to GAPDH reference gene expression was evaluated using real time PCR technique.
Findings: According to the MTT results, the cytotoxic activity of aqueous extract has dose-dependent manner against both cell lines, therefore, the Bax and Bcl-2 gene expression levels in treated cells by aqueous extract were changed 2.8 (p˂0.05) and 2.2-fold (p˃0.05) compared to reference gene, respectively.ConclusionAccording to the results, it seems that the aqueous extract of Quercus infectoria leaf has the potential for apoptosis induction in colon cancer HT29 cell line and based on more studies, it can be used as a colon cancer treatmentKeywords: Quercus infectoria, Bax, Bcl-2, Apoptosi, Colon cancer -
زمینه
گیاه شیرین بیان Glycyrrhiza glabra)) به علت داشتن خواص آنتی اکسیدانتی بالا و عوارض کم، در طب سنتی برای درمان سرطان پیشنهاد شده است. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه سمیت سلولی و آپوپتوزی دو نوع عصاره آبی و الکلی گیاه شیرین بیان بر روی رده سلولی سرطانی کبد (HepG2) می باشد..
مواد و روش هاعصاره های الکلی و آبی گیاه شیرین بیان تهیه شدند، سپس رده های سلولی سرطانی کبد (HepG2) و نرمال HEK293 با غلظت های مختلف عصاره ها به مدت 24 ساعت تیمار شدند و فعالیت بیولوژیکی عصاره ها با استفاده از روش رنگ سنجیMTT محاسبه شد. در نهایت، میزان بیان ژن های آپوپتوزی BAX و BCL2 با استفاده از روش Real Time PCR مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته هانتایج سمیت سلولی عصاره های مورد مطالعه نشان داد که سمیت وابسته به دوز داشته اند. بیان ژن های BAX و BCL2 در سلول های سرطانی تیمار شده با عصاره الکلی شیرین بیان به ترتیب به میزان تغییر نشان داد. در حالی که بیان ژن های BAX و BCL2 در سلول های تیمار شده با عصاره آبی شیرین بیان به ترتیب به میزان تغییر یافت.
نتیجه گیریبا توجه به نتایج به نظر می رسد که عصاره ریشه گیاه شیرین بیان (بویژه عصاره الکلی) می تواند به عنوان گیاه بومی کشورمان، پتانسیل درمان سرطان کبد را داشته باشد.
کلید واژگان: گیاه شیرین بیان, BAX, BCL2, HepG2, آپوپتوزBackgroundGlycyrrhiza glabra plants are known to have anti- cancer effects in traditional medicine with high antioxidant properties and few side effects. The aim of the current study was to investigate the cytotoxic activity and apoptotic effect of Glycyrrhiza glabra extracts toward human hepatocarcinoma (HepG2) cell line.
MethodsIn this study, ethanolic and aqueous extract of Glycyrrhiza glabra was prepared. The HepG2 and HEK293 cell lines were treated with different concentration of extracts for 24 hours. The biological activities of extracts were calculated by using colorimetric MTT (methyl thiazolyl tetrazolium) assay. Then, the apoptotic BAX and anti-apoptotic BCL2 gene expression was evaluated using real time PCR technique.
ResultsThe extracts have a dose-dependent toxicity effect. BAX and BCL2 gene expression levels in HepG2 cells treated by ethanol extract of Glycyrrhiza glabra were 1.90 ± 0.01 (P
ConclusionGlycyrrhiza glabra extract (especially ethanoic extract) has potential uses for treatment of liver cancer.
Keywords: Glycyrrhiza glabra, BAX, BCL2, HepG2, Apoptosis -
سرطان پروستات متاستاتیک یک بیماری کشنده است اما متاسفانه هنوز علل زیادی در مورد مکانیسم های مولکولی متاستاز این سرطان شایع ناشناخته مانده است. در مراحل پیشرفته سرطان پروستات، سلولهای سرطانی ممکن است از پروستات به سایر قسمتهای بدن به خصوص استخوانها و گره های لنفاوی متاستاز بدهند. یکی از مکانیسم های مهم در تهاجم و متاستاز تومورها، فرآیند انتقال از اپی تلیال به مزانشیم ( EMT ) می باشد که افزایش بیان ZEB1 به عنوان یک فاکتور کلیدی تنظیمی، فرایند EMT را در بسیاری از سرطان ها پیش می برد. درمطالعه حاضر به منظور ارزیابی بیان ژن ZEB1 و مقایسه آن در حالت خوش خیم و بدخیم سرطان پروستات، 16 نمونه بافت هایپر پلازی خوش خیم (BPH) و 17 نمونه سرطان پروستات (Pca )، جمع آوری شدند، سپس استخراج RNA و تبدیل آن به mRNA انجام گردید. نهایتا بیان ژن ZEB1 در سطح mRNA با تکنیک ریل تایم پی سی آر بر روی cDNAهای سنتز شده ، بررسی گردید. نتایج ما در این پژوهش نشان داد که بیان ژن ZEB1 در نمونه های بدخیم سرطان نسبت نمونه های خوش خیم افزایش یافته بود ( .(P=0.047بطور کلی می توان نتیجه گرفت بر اساس این یافته ها احتمالا بتوان از بررسی بیان ژن ZEB1 به عنوان یک بیومارکر پیش آگهی دهنده برای تشخیص زودهنگام تومورهای پروستات استفاده کرد. همچنین به سبب نقش کلیدی ZEB1 در رشد سرطان از طریق تنظیم سایر مارکرهای EMT، می توان با سرکوب بیان این ژن از پیشرفت و متاستاز سرطان جلوگیری کرد.کلید واژگان: سرطان پروستات, انتقال از اپی تلیال به مزانشیم, ژن ZEB1Metastatic Prostate cancer is a lethal disease, but unfortunately the molecular mechanisms that underlie the metastasis of this common cancer are still poorly understood. In advanced stages of the cancer, cells cancerous may spread to the other part of the body specially to bones and lymph nodes. One of the important contributing processes in cancer invasion and metastasis is Epithelial to Mesenchymal Transition (EMT). Overexpression of ZEB1 as a key regulating factor, promotes EMT processes in a variety of cancers. In the present study, to evaluate the expression of ZEB1 and its differences between benign prostate hyperplasia and prostate cancer, 16 patients with BPH and 17 patients with Pca were selected, RNA was extracted and after synthesis of cDNA , ZEB1 expression in mRNA level was analyzed by Real Time PCR. Our results indicated that ZEB1 was overexpressed in Pca samples in comparison to BPH ones (P=0.047). In conclusion our findings suggest that evaluating the expression of ZEB1 is likely to be useful as a prognostic biomarker to diagnose prostate cancer in early stages. Furthermore, due to the critical role of ZEB1 in metastasis promotion of a variety of cancers through regulating other EMT markers, it would be possible to avoid progression and metastasis of prostate cancer by suppressing ZEB1.Keywords: prostate cancer, Epithelial to Mesenchymal Transition (EMT), ZEB1
-
-
سابقه و هدفافزایش مقاومت آنتی بیوتیکی در بین سویه های استرپتوکوک پیوژنز، یکی از معضلات جدی در سیستم سلامت می باشد. بر این اساس و با هدف بررسی نحوه ی مقاومت ماکرولیدی و ویژگی های فنوتیپی و ژنوتیپی، 40 جدایه استرپتوکوک پیوژنز جمع آوری شده طی سال های 1392 و 1393، مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش هاآنالیز میزان حساسیت سویه ها به آنتی بیوتیک های ماکرولیدی با استفاده از روش دیسک دیفیوژن و مقاومت القایی به کلیندامایسین با D-TEST ارزیابی شد. همچنین، از روش واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) برای شناسایی ژن های مقاومت ماکرولیدی، استفاده گردید.یافته هامقاومت به اریترومایسین، آزیترومایسین، کلیندامایسین و کلاریترومایسین به ترتیب 20%، 20%، 15% و 10% بود. هیچ یک از سویه ها، به پنی سیلین مقاوم نبودند. از بین 8 سویه استرپتوکوک پیوژنز مقاوم به اریترومایسین، 4 سویه فنوتیپ M و 4 سویه فنوتیپ مقاومت MLSB (macrolide، lincosamide and streptogramin B) را داشتند که خود مشتمل بر 3 سویه مقاومت cMLSB و یک سویه مقاومت iMLSB بودند. سویه های cMLSB و iMLSB به ترتیب دارای ژن ermB و ermA بودند. از 16 سویه دارای مقاومت ماکرولیدی، 5 سویه (31%) حامل ژن ermB و یک سویه (6%) حامل ژن ermA بود. این در حالی است که در PCR معلوم گردید که یکی از ایزوله های بدون مقاومت نیز حامل ژن ermB می باشد.نتیجه گیریمطالعه ی حاضر، فراوانی بالایی از مقاومت ماکرولیدی در استرپتوکوک پیوژنز را در ایران، نشان می دهد. علاوه بر این، نتایج این مطالعه، کلیندامایسین و کلاریترومایسین را به عنوان داروی انتخابی جهت درمان افراد حساس به پنی سیلین معرفی می کند. همچنین نتایج این پژوهش، ارتباط بین فنوتیپ مقاومت به اریترومایسین و ژنوتیپ های erm را در سویه های استرپتوکوک پیوژنژ نشان می دهد.کلید واژگان: پیوژنز, مقاومت ماکرولیدی, ژن erm, PCRBackground And AimThe increase in macrolide resistance among Streptococcus pyogenes isolates is a cause to be concerned. To investigate the macrolide resistance trends, phenotypes and genotypes, we examined 40 clinical isolates of Group A Streptococcus (GAS) collected between 2013 and 2014.Materials And MethodsSusceptibilities to macrolide antimicrobial agents were determined by disk diffusion method and inducible clindamycin resistance was identified using D-zone test. Beside, macrolide resistance genes were detected by polymerase chain reaction (PCR).ResultsThe rates of resistance to erythromycin, azithromycin, clindamycin and clarithromycin were 20%, 20%, 15%, 10% respectively. None of the isolates exhibited resistance to penicillin. Among 8 erythromycin-resistant Streptococcus pyogenes isolates 4 had an M phenotype and 4 had an MLSB phenotype (3 cMLSB and 1 iMLSB). The isolates with cMLSB and iMLSB phenotype had ermA and ermB gene, respectively. Of 16 macrolide-resistant GAS isolates, 5 (31%) harbored the ermB gene and 1 (6%) the ermA. Also, one isolate without any macrolide resistance was positive for ermB gene.ConclusionWe found a high level of macrolide resistance in Streptococcus pyogenes in Iran. Moreover, clindamycin and clarithromycin would be the drugs of choice for treating penicillin-allergic patients. The phenotypes of erythromycin resistance seem to be associated with certain erm genotypes in Streptococcus pyogenes isolates.Keywords: Streptococcus pyogenes, erm gene, Macrolide resistance, PCR -
سالمونلا با تنوع سروتایپی زیادی که دارد یکی از عوامل عفونت گوارشی محسوب شده که شیوع گسترده ای در دنیا دارد. بسیاری از فاکتورهای بیماری زا در سالمونلا بر روی جزایر پاتوژنیسیته (SPIs) قرار دارد. این مطالعه برروی چگونگی توزیع2 ژن مربوط به SPI-3 (misL و mgtC) در میان سروتایپ های سالمونلا تایفی، سالمونلا پاراتایفیC، سالمونلا پاراتایفی B جدا شده از بیماران ایرانی، انجام پذیرفت. بیست و پنج سویه سالمونلا که از بیمارانی با علائم سالمونلوزیس جداسازی شده بودند و متعلق به سروتایپ های تایفی، پاراتایفی C و پاراتایفی B بودند، در این مطالعه با استفاده از تکنیک PCR جهت بررسی حضور ژن های misL و mgtC مورد بررسی قرار گرفتند. از میان 25 نمونه سالمونلا 20سویه (80%) از لحاظ حضور SPI-3 مثبت بودند. حضور ژن misL در میان سروتایپ های سالمونلا تایفی (100%) ، سالمونلا پاراتایفی (C(33% و سالمونلا پاراتایفی (B(25% بوده و حضور ژن mgtC برای سروتایپ های سالمونلا تایفی (97%) ، سالمونلا پاراتایفی (C(33% و سالمونلا پاراتایفی B (0%) گزارش می گردد.
حضور بالای SPI-3 در میان سویه های سالمونلای جدا شده از بیماران ایرانی اطلاعات پایه ای را پیرامون ژن های بیماری زایی و ویژگی های ملکولی سه سروتایپ مختلف سالمونلا در ایران فراهم می کند. این مطالعه اولین گزارش در رابطه با بررسی حضور SPI-3در ایران می باشد.کلید واژگان: سالمونلا, جزایر پاتوژنیسیته (PI), PCR, misL, mgtCSalmonella spp. are enteric pathogen with a worldwide distribution comprising a large number of serovars. Many virulence factors of Salmonella are encoded by located genes on Salmonella pathogenicity islands (SPIs). This study was conducted to investigate the distribution of two SPI-3 related genes in among three serotypes of Iranian salmonella: typhi, paratyphi B and paratyphi C.
A total of 25 salmonella strains were isolated from Iranian patients with clinical symptoms of salmonellosis. All isolated belong to salmonella serotypes of typhi, paratyphi B and paratyphi C. Salmonella isolates were screened for the presence of mgtC and misL genes by PCR amplification method.
Among 25 salmonella strains, 20 (80%) were positive for SPI-3 region. The presence of misL gene in these serotypes of salmonella was as follows: typhi (100%), Paratyphi C (33%), Paratyphi B (25%) and for mgtC: typhi(97%), paratyphC(33%), paratyphiB(0%).
the widely distribution of SPI-3 among Iranian salmonella isolates provide the basic information on the genetic background of virulence as well as molecular properties of three different serotypes of Salmonella. This is the first report on the distribution of SPI-3 in Salmonella isolates from Iran.Keywords: salmonella, (pathogenicity island) PI, PCR, misL, mgtC -
زمینه و هدفتایپینگ ملکولی ابزاری قوی در کنترل و شناسایی سویه های سالمونلا می باشد. در این مطالعه، به منظور بررسی تنوع ژنتیکی سویه های سالمونلا پاراتیفی B و سالمونلا پاراتیفی C جدا شده از بیماران ایرانی، ساب تایپینگ این سویه ها با روش RAPD-PCR انجام پذیرفت.مواد و روش ها14 ایزوله سالمونلا شامل 6 سویه سالمونلا پاراتیفی B و 8 سویه پاراتیفی C با روش RAPD-PCR مورد آنالیز قرار گرفتند. دو پرایمر مربوط به RAPD به نام های OPP-16 و P1254 استفاده شده و دندروگرام مربوطه با نرم افزار NTsys 2.0 ترسیم گردید.نتایجهر دو پرایمر قدرت بالایی را در تمایزدهی بین سویه های مرتبط و نزدیک سالمونلا نشان دادند. دندروگرام های به دست آمده بر اساس پروفایل حاصل از هر دو پرایمر RAPD، 4 گروه مجزا را در بین 14 سویه مورد مطالعه نشان می دهد که به نوعی بیان گر ناهمگونی ژنتیکی این سویه ها است. همچنین ارتباطی بین سروتایپ و پروفایل حاصل از RAPD-PCR در بین سویه های سالمونلا مشاهده نشد.نتیجه گیریدر مجموع نتایج حاصل از این مطالعه توانایی RAPD-PCR را در بررسی ملکولی و مقایسه سویه های سالمونلا پاراتیفی B و C نشان می دهد.
کلید واژگان: سالمونلا, RAPD, PCR, NTsys, تنوع ژنتیکیBackground and ObjectiveMolecular typing is an important tool in surveillance and outbreak investigations of human Salmonella infections. In this study, Subtyping of Salmonella Paratyphi B and C isolates derived from Iranian patients was carried out by RAPD-PCR to assess the extent of genetic diversity of these isolates.Materials and MethodsFourteen Salmonella isolates including 6 strains of Salmonella paratyphi B and 8 strains of Salmonella paratyphi C were characterized using RAPD-PCR. Two arbitrary primers, namely OPP-16 and P1254 were used for RAPD analysis and the dendrograms were constructed with NTsys 2.0 computer software.ResultsBoth primers showed high discriminatory power in differentiating of the related strains of Salmonella. The dendrograms constructed based on RAPD-PCR profiles (with both primers) involving 14 salmonella strains revealed 4 distinct patterns, indicating that these isolates are genetically heterogeneous. Furthermore, a good correlation was not observed between the serotype and the molecular profiles obtained from RAPD data of the Salmonella isolates.ConclusionThe findings of the present study verify the usefulness of RAPD-PCR in characterizing and comparing strains of Salmonella Paratyphi B and C.Keywords: Salmonella, RAPD, PCR, NTsys, Genetic Diversity
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.