farhad parnian-khajehdizaj
-
انتقال غذایی RNA های کوچک گیاهی: نگرشی نوین در رمزگشایی خواص بیولوژیکی و دارویی عسلاثرات سودمند غذاهای بر پایه گیاهی بر سلامت انسان در مطالعات مختلف تاکید شده است، که این اثرات مرتبط با فعالیت زیستی متابولیت های ثانویه گیاهی (مانند فنول های ساده، فلاونوئیدها) می باشد. از سوی دیگر اخیرا نشان داده شده است که میکروRNAها (miRNAs) گیاهی قادر به تعدیل بیان ژن سلولی پستاندارانی می باشند که آن ها را با رژیم غذایی جذب می-کنند. یکی از مهمترین دستاوردها در این زمینه کشف miRNA برنج در خون و بافت پستانداران تغذیه شده با این ماده غذایی می باشد که باعث تنظیم بیان ژن مرتبط با متابولیسم کلسترول می شود. از گذشته، عسل به عنوان یک منبع غذایی گیاهی با خواص تغذیه ای و درمانی شناخته می شود. با توجه به اثبات وجود miRNAهای گیاهی در عسل، پیشنهاد می شود که عملکرد تنظیمی این مولکول ها در خون محیطی و یا بافت های انسان در مطالعات آزمایشگاهی مستقل بررسی شود تا نقش واقعی آن ها در بیان مولکول ها آشکار شود. با انجام این تحقیقات آزمایشگاهی، می توان جنبه ای جدید از ارتباط خواص تغذیه ای و مخصوصا دارویی عسل با محتوای miRNAهای گیاهی آن را روشن کرد و گامی موثر در رمزگشایی این ماده ارزشمند برداشت.کلید واژگان: انتقال غذایی Mirna, Mirna گیاهی, خواص دارویی عسلDiet-derived transmission of plant small RNA: A novel perspective in unraveling the biological and medicinal properties of honeyNumerous studies have highlighted the positive impact of plant-based foods on human health, which can be attributed to the biological activity of plant secondary metabolites like simple phenols and flavonoids. Recently, it has been discovered that plant miRNAs have the ability to regulate the expression of mammalian genes influenced by diet. A significant breakthrough in this area is the identification of rice miRNAs in the blood and tissues of mammals that consume rice, which control genes associated with cholesterol metabolism. Given the evidence of plant-derived miRNAs in honey, it is suggested that the regulatory function of these molecules in human blood or tissues be independently investigated in laboratory studies to reveal their true role in gene expression. By conducting these laboratory investigations, a new aspect of the relationship between the nutritional and especially medicinal properties of honey with its plant-derived miRNA content can be elucidated, taking an effective step towards unraveling this valuable substance.Keywords: Diet-Derived Transmission Of Micrornas, Plant Mirnas, Therapeutic Properties Of Honey
-
زمینه مطالعاتی:
میزان تراکم انرژی جیره و اندازه فضای آخور می تواند فراسنجه های شکمبه ای و خونی و خصوصیات فیزیکوشیمیایی را در تلیسه های هلشتاین تحت تاثیر قرار دهند.
هدفاین آزمایش به منظور مطالعه اثرات متقابل تراکم انرژی جیره و فضای آخور بر روی فراسنجه های شکمبه ای و خونی و خصوصیات فیزیکوشیمیایی در تلیسه های هلشتاین در حال رشد انجام شد.
روش کاراین آزمایش روی 40 راس تلیسه هلشتاین با میانگین سنی 16-12 ماه و میانگین وزن 8/32±38/363 کیلوگرم بصورت آزمایش فاکتوریل 2*2 و در قالب طرح کاملا تصادفی انجام گرفت. جیره ها در این آزمایش دارای میزان نسبت علوفه به کنسانتره و همچنین پروتیین خام یکسانی بودند و تنها تفاوت در تراکم انرژی جیره ها و فضای آخور بود. تیمارهای این آزمایش شامل 1- فضای آخور کوچک (24 سانتی متر) با سطح انرژی پایین، 2- فضای آخور کوچک (24 سانتی متر) با سطح انرژی بالا ، 3- فضای آخور بزرگ (48 سانتی متر) با سطح انرژی پایین، و 4- فضای آخور بزرگ با سطح انرژی بالا (48 سانتی متر) بود.
نتایجنتایج نشان داد که عامل سطح انرژی خوراک در مقایسه با عامل طول فضای آخور نقش تعیین کننده تری در غلظت نهایی اسیدهای چرب فرار در مایع شکمبه داشت. بطوریکه غلظت استات، پروپیونات و به تبع آن، کل اسیدهای چرب فرار برای تیمار های دارای سطح انرژی پایین در مقایسه با تیمار های حاوی سطح انرژی بالا بطور معنی داری بیشتر بود و علت آن را می توان به بالاتر بودن ماده خشک مصرفی و همچنین قابلیت هضم بالاتر مواد مغذی بویژه ماده خشک و الیاف نامحلول در شوینده خنثی در تیمارهای حاوی سطوح پایین تر انرژی مرتبط دانست.
نتیجه گیری نهایی:
بر اساس یافته های مطالعه حاضر، سطح انرژی پایین تر و فضای آخور بزرگ تر می تواند به بهبود فراسنجه های شکمبه ای و خصوصیات فیزیکوشیمیایی مدفوع در تلیسه های در حال رشد منتج گردد.
کلید واژگان: تراکم انرژی جیره, تلیسه های هلشتاین, خصوصیات فیزیکوشیمیایی مدفوع, طول فضای آخور, فراسنجه های خونی و شکمبه ایIntroductionInteraction effect between dietary energy density and feed bunk space on ruminal and blood parameters were investigated using 40 Holstein heifers as a factorial experiment in a completely randomized design. Heifers with average age12 to 16 months and weight 363.4±32.8 were received two different diet in energy level (low and high) into two different feed bunk in size (24 and 48 cm). Treatments included: 1) Small feed bunk space (24 cm) with low level of energy, 2) Small feed bunk space (24 cm) with high level of energy, 3) Large feed bunk space (48 cm) with low level of energy and 4) Large feed bunk space (48 cm) with high level of energy. Results revealed that dietary energy was an important factor affecting on total ruminal VFA concentration compared with feed bunk space. Ruminal concentrations of acetate and propionate; and also total VFA concentration were significantly increased in heifers fed low energy levels in comparison with those fed diets contain high energy level. The main reason was attributed to higher dry matter intake and higher nutrient digestibility, especially DM and NDF, in heifers received low dietary energy than high dietary energy.
Material and MethodsFourteen dairy heifers with an average age of 12-16 months and an average weight of 363 ± 32.8 kg were stratified into 4 groups of 10 in a 2 × 2 factorial, completely randomized design with four treatments and four stall. The experiment period was 100 days. Two levels of energy were adjusted in formulating diets. A diet was formulated according to NRC (2001) requirements as high energy diet (1.32 Mcal/kg DM). For low energy diet, it was diluted by rice hull and wheat bran to meet 90% of NRC (2001) requirements for energy (1.20 Mcal/kg DM). The diets were isoenergetic and isonitrogenous. Treatments included: 1- Small space with low level of energy, 24 cm feed bunk space with diet including 1.20 MCal/kg energy; 2- Small space with high level of energy, 24 cm feed bunk space with diet including 1.32 MCal/kg energy; 3- Large space with low level of energy, 48 cm feed bunk space with diet including 1.20 MCal/kg energy; and 4- Large space with high level of energy, 48 cm feed bunk space with diet including 1.32 MCal/kg energy. Animals were weighed at the bigining and end of experiment. Sampling from feed and orts was carried out at 30, 45, 60 and 70 days. The dry matter intake was daily recorded. Feces samples were taken on days 30, 60 and 90 and dried at 70 ° C for 72 h. Total tract digestibility coefficients were calculated based on the relative concentrations of nutrients and AIA as an internal marker in the feed and feces. Rumen sampling was performed 4 h after morning feeding at the end day of experiment using an oral stomach tube and vaccume pumpe. The ruminal pH was recorded immediately and then rumen liquor was filtered through four layers of muslin cloth and then 2 ml aliquots of filtered liquor was added into tubes containg 40 µl H2SO4 50% and stored at -20 ̊C. Ammonia concentration was determined by Broderick and Kang (1980) and volatile fatty acids was measured using gas chromatography according to Ottensin and Batler (1971). On day 86 blood samples were taken from heifer’s coccygeal vain. Plasma metabolits was measured by Pars Azmoon kits using an autoanalyser. Chemical analysis of sample done according to AOAC (1990). Data were analyzed as a complete factorial design with 2 levels of feed bunk space and 2 levels of dietary energy levels design using the GLM procedures of SAS (version 9.4, SAS Institute Inc., Cary, NC).
Results and discussionThe results revealed that the dietary energy level factor had a more decisive role in the final concentration of volatile fatty acids in ruminal fluid compared to the feed bunk length factor. However, the concentration of acetate, propionate and consequently, total volatile fatty acids for treatments with low energy levels were significantly higher compared to treatments with high energy levels and the reason can be higher dry matter consumption and also higher digestibility of nutrients, especially DM and NDF in treatments containing lower compared to higher energy levels. Plasma glucose, total protein, albumin and globulin were significantly higher for high energy level treatments compared to low energy level treatments (Table 4). Past studies have shown that propionate is transported from the rumen to the liver after uptake, converted to glucose during the course of gluconeogenesis, and then enters the bloodstream (Daniel and Resende Júnior 2012). In the present study, the results showed the higher the animals' intake of unstructured carbohydrate diets (including starch from cereal grains), the higher their blood glucose concentration. The increase in glucose is due to the increased production of propionate in the rumen as a result of the fermentation of cereal starch (Daniel and Resende Júnior 2012). Therefore, in the present study, the high concentration of glucose in diets containing high energy density compared to diets containing low energy density can be related to the higher concentration of non-fiber carbohydrates. According to the findings of the present study, lower energy levels and larger manger space can lead to improved ruminal parameters and physicochemical properties of feces in growing heifers. Finally, the finding of the current study could be used as a guide to better management of dairy heifers. Keywords: Blood parameters, Diet energy density, Fecal properties, Feed bunk space, Holstein heifers and Ruminal fermentation parameters
Keywords: blood parameters, Diet energy density, Fecal properties, Feed bunk space, Holstein heifers, Ruminal fermentation parameters -
میزان تراکم انرژی جیره و اندازه فضای آخور می تواند افزایش وزن روزانه، میزان مصرف و قابلیت هضم مواد مغذی جیره را در تلیسه های هلشتاین تحت تاثیر قرار دهند.
هدفاین آزمایش به منظور مطالعه اثرات متقابل تراکم انرژی جیره و فضای آخور بر روی ماده خشک مصرفی، افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل خوراک و قابلیت هضم مواد مغذی در تلیسه های هلشتاین در حال رشد انجام شد.
روش کاراین آزمایش روی 40 راس تلیسه هلشتاین با میانگین سنی 16-12 ماه و میانگین وزن 8/32±38/363 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی انجام گرفت. جیره ها در این آزمایش دارای میزان نسبت علوفه به کنسانتره و همچنین پروتیین خام یکسانی بودند و تنها تفاوت در تراکم انرژی جیره ها و فضای آخور بود. تیمارهای این آزمایش شامل 1- فضای آخور کوچک (24 سانتی متر) با سطح انرژی پایین، 2- فضای آخور کوچک (24 سانتی متر) با سطح انرژی بالا ، 3- فضای آخور بزرگ (48 سانتی متر) با سطح انرژی پایین، و 4- فضای آخور بزرگ با سطح انرژی بالا (48 سانتی متر) بود.
نتایجنتایج نشان داد که افزایش وزن روزانه برای تیمارهای دارای فضای آخور بزرگ تر (48 سانتیمتر) در مقایسه با تیمارهای دارای فضای آخور کوچک تر (24 سانتیمتر) به طور معنی داری بیشتر بود (02/0P=) همچنین تیمار های دارای فضای آخور بزرگ تر ضریب تبدیل غذایی کمتری در مقایسه با تیمارهای دارای آخور کوچک تر داشتند (02/0P=) و به عبارت دیگر مقدار ماده خشک مصرفی به ازای هر واحد افزایش وزن برای تیمارهای دارای فضای آخور بزرگ تر، کمتر بوده است. در رابطه با سطح انرژی، نشان داده شد که ماده خشک مصرفی برای تیمارهای حاوی انرژی پایین در مقایسه با تیمارهای حاوی انرژی بالا بیشتر بوده است در حالیکه فراسنجه های افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک تحت تاثیر سطح انرژی جیره ها قرار نگرفته بود. همچنین تیمارهای حاوی سطح انرژی پایین در مقایسه با تیمارهای حاوی سطح انرژی بالا دارای قابلیت هضم بیشتری برای ماده خشک، ماده آلی و الیاف نامحلول در شوینده خنثی بودند.
نتیجه گیری نهاییبر اساس یافته های مطالعه حاضر، سطح انرژی پایین تر و فضای آخور بزرگ تر می تواند به نتایج عملکردی بهتری در تلیسه های در حال رشد منتج گردد.
کلید واژگان: تلیسه های هلشتاین, سطح انرژی جیره, ضریب تبدیل خوراک, فضای آخور, قابلیت هضم مواد مغذیIntroductionReplacement heifers represent the future potential of the dairy industry; as such, the feeding strategy for dairy heifers is to rear these animals at a minimum economic and environmental cost without reducing their future lactation performance (Hoffman et al., 2007). The main concern for heifer rearing industry is typically the energy densities of the diet exceeding the requirements of heifers, and subsequently, increase weight gains and lead to over-conditioning (Hoffman et al., 2008). The limited space is another concern for farmers in which feed bunks are limited and animals have to compete to meet their nutrient requirements. We hypothesized that feeding a ration diluted by wheat bran and rice hull in different feed bunk spaces would allow dairy heifers to compete and control their ad libitum intakes, and to meet their nutrient requirements for maintenance and target growth rates. Thus, the objective of this study was to investigation of interaction effects of dietary energy density and feed bunk space on performance and nutrient digestibility in Holstein heifers.
Material and MethodsFour primiparous and 4 multiparous mid lactation dairy cows were stratified by pre-experimental milk yield (23.5 ± 2.3 kg/d), protein yield (0.75 ± 0.066 kg/d), parity, and days in lactation (121 ± 10 d) into 4 groups of 2 in a 2 × 2 factorial, Latin square design (n = 8) to assess the effect of forage source and a supplementary methionine hydroxy analog on nitrogen (N) balance where low crude protein (CP) diets (13.3%) are offered. Fourteen dairy heifers with an average age of 12-16 months and an average weight of 363 ± 32.8 kg were stratified into 4 groups of 10 in a 2 × 2 factorial, completely randomized design with four treatments and four stall. The experiment period was 100 days. Two levels of energy were adjusted in formulating diets. A diet was formulated according to NRC (2001) requirements as high energy diet (1.32 Mcal/kg DM). For low energy diet, it was diluted by rice hull and wheat bran to meet 90% of NRC (2001) requirements for energy (1.20 Mcal/kg DM). The diets were isoenergetic and isonitrogenous. Treatments included: 1- Small space with low level of energy, 24 cm feed bunk space with diet including 1.20 MCal/kg energy; 2- Small space with high level of energy, 24 cm feed bunk space with diet including 1.32 MCal/kg energy; 3- Large space with low level of energy, 48 cm feed bunk space with diet including 1.20 MCal/kg energy; and 4- Large space with high level of energy, 48 cm feed bunk space with diet including 1.32 MCal/kg energy. Sampling from feed and orts was carried out at 30, 45, 60 and 70 days. The dry matter intake was daily recorded. Feces samples were taken on days 30, 60 and 90 and dried at 70 ° C for 72 h. Total tract digestibility coefficients were calculated based on the relative concentrations of nutrients and AIA as an internal marker in the feed and feces. Chemical analysis of sample was done according to AOAC (1990). Data were analyzed as a complete factorial design with 2 levels of feed bunk space and 2 levels of dietary energy levels design using the GLM procedures of SAS (version 9.4, SAS Institute Inc., Cary, NC).
Results and discussionDry matter intake was higher for heifers fed diet with low energy (P
Keywords: Dietary energy level, Feed bunk space, Feed conversion rate, Nutrient digestibility, Replacement heifers -
به منظور بررسی اثرات طول فضای آخور و سطح انرژی خوراک بر رفتار تغذیه ای و الگوی مصرف خوراک از 40 راس تلیسه هلشتاین با میانگین وزن 32/8±363/4 کیلوگرم در آزمایشی فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی شامل عامل فضای آخور (24 و 48 سانتیمتر) و عامل سطح انرژی خوراک (بالا و پایین) استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1- فضای آخور کوچک (24 سانتی متر) با سطح انرژی پایین، 2- فضای آخور کوچک (24 سانتی متر) با سطح انرژی بالا، 3- فضای آخور بزرگ (48 سانتی متر) با سطح انرژی پایین و 4- فضای آخور بزرگ (48 سانتی متر) با سطح انرژی بالا بودند، 10 راس تلیسه هلشتاین اختصاص یافت. طول دوره آزمایش 100 روز شامل10 روز عادت دهی و 90 روز نمونه برداری بود. نتایج نشان داد که مقدار ماده خشک مصرفی طی ساعات صفر الی دو ساعت و نیز دو الی چهار ساعت پس از خوراک دهی وعده صبح برای تیمارهای دارای سطح انرژی پایین کمتر بود (p<0.05). در مطالعه حاضر سطح انرژی جیره ها، تعداد وعده های مصرف خوراک را به طور معنی داری تحت تاثیر قرار داد، به طوریکه تعداد وعده های مصرف خوراک در تیمار های دارای سطح انرژی پایین در مقایسه با تیمار های دارای سطح انرژی بالا، بیشتر بود (p=0.03). علاوه بر این اثرات طول فضای آخور بر رفتارهای تغذیه ای نیز معنی دار بود، به طوریکه تعداد وعده های مصرف خوراک برای تیمارهای با فضای آخور کوچک تر در مقایسه با فضای آخور بزرگ تر، بیشتر ولی طول هر وعده خوراک، کمتر بود (p=0.01). بنابراین از دو عامل فضای آخور و انرژی جیره می توان با کنترل شدت رقابت تلیسه ها، از آن به عنوان ابزاری مفید و کاربردی در مدیریت رفتار تغذیه ای و الگوی مصرف خوراک در تلیسه ها بهره جست.
کلید واژگان: تلیسه هلشتاین, رفتار تغذیه ای, سطح انرژی خوراک, طول فضای آخورForty Holstein heifers with an average age of 12-16 months (363.4 ± 32.8 kg BW) were used in a 2×2 factorial design, in which 10 heifers were allocated to four stalls. The current experiment prolonged 100 days with 10 days for adaptation period and 90 days for sampling period. The rations in this experiment had the same forage/concentrate ratio and the only difference was in the amount of dietary energy density and feed bunk space. Treatments included: 1) Small feed bunk space (24 cm) with low level of energy, 2) Small feed bunk space (24 cm) with high level of energy, 3) Large feed bunk space (48 cm) with low level of energy and 4) Large feed bunk space (48 cm) with high level of energy. The results showed that meal frequency was affected by diet energy density as mentioned parameter was higher for treatments with low energy density in comparison with high energy density. Also, feed bunk space had significant effect on heifer feeding behavior through motivating of competition for feeding. As, the meal frequency (#/day) was higher and meal size (kg/meal) was lower for small feed bunk space in comparision with the large feed bunk space. The results clearly showed that feed bunk space is the key factor to motivate competition behavior of feeding in heifres.
Keywords: Feed intake pattern, Feeding behaviors, Feed energy level, Feed bunk space, Holstein heifers
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.