به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

farideh lazemi

  • فریده لازمی*، ذوالفقار همتی آرقون

    در نیمه دوم سده هجدهم، هیوم با نشر فلسفه غیردینی وجود خدای مسیحیت را نامحتمل دانست، و از سوی هم عصران خود نشان خداناباور محض را دریافت کرد. به تازگی، و به رغم تفسیرهای دو قرن گذشته، هیوم نه به عنوان فیلسوفی خداناباور، بلکه به عنوان فردی ندانم گرا، خداپرست، و خداباور معرفی شده است. مطابق این سه نگرش ، گویی هیوم، یا ادعاهای خداپرستی افراطی و خداپرستی حداقلی را به تعلیق در آورده است، یا وجود خدا را به طور صریح تصدیق کرده است، و یا از تعهدی گنگ نسبت به وجود خرد برینی که منشاء، خالق و فرمان روای این جهان است، دفاع کرده است.مقاله حاضر، ضمن رد چهار قرائت فوق، نشان می دهد هیوم یک خداناباور ضعیف و غیرجزمی است. زیرا این فیلسوف، در درجه نخست، با بی اساس دانستن ادعاهای خداپرستی افراطی، وجود خدا را، با مجموعه غنی از صفات، نامحتمل خوانده است. با این حال، نگرش هیوم نسبت به خداپرستی حداقلی این چنین تند و تیز نیست. خداپرستی حداقلی، نه نادرست است، و نه تردید آمیز است. به زعم او، خداپرستی حداقلی تهی و بی فایده است. آن چنان تهی، بی فایده، و ناکامل، که شایسته مقابله از سوی شکاک نیست. در واقع، هیوم خداپرستی حداقلی را، نه انکار کرده است، نه تعلیق کرده است، و نه تصدیق کرده است. که اگر انکار می کرد شایسته دریافت عنوان خداناباور محض می بود، اگر تعلیق می کرد شایسته دریافت عنوان ندانم گرای محض می بود، و اگر تصدیق می کرد شایسته دریافت عناوین خداپرست حقیقی و خداباور ظریف می بود.

    کلید واژگان: خداناباور محض, خداناباور ضعیف و غیرجزمی, ندانم گرای محض, خداپرست حقیقی, خداباور ظریف, دیوید هیوم
    Farideh Lazemi *, Zolfagar Hemmati Argoun

    In the second half of the eighteenth century, with the publication of non-religious philosophy, Hume claims that the existence of the Christian God is impossible, therefore his contemporaries viewed him as a downright atheist. Recently, and despite the interpretations of the last two centuries, Hume has not been introduced as an atheist, but as an agnostic, theist and deist. According to these three attitudes, perhaps Hume has either suspended the claims of thick theism and thin theism, or has explicitly endorsed the existence of God, or has defended from unknown commitment regarding the existence of wisdom that is the origin, creator, and ruler of this world.This paper rejects mentioned four readings and shows that Hume is a weak and non-dogmatic atheist. Because, this philosopher, by demonstrating that the claims of thick theism are groundless, concludes that the existence of God, with a rich set of attributes, is impossible. However, Hume's attitude to thin theism is not so sharp. Thin theism is not wrong and incredible. According to him, thin theism is empty and useless, that it does not deserve to investigate by any skeptic. In fact, Hume neither denied, nor suspended, nor endorsed thin theism; If he would denied it, he would knowned as downright atheist, if he would suspended it, he would knowned as downright agnostic, and if he would endorsed it, he would knowned as genuine theist and attenuated deist.

    Keywords: Downright Atheist, Weak Or Non-Dogmatic Atheist, Downright Agnostic, Genuine Theist, Attenuated Deist, David Hume
  • فریده لازمی*، ذوالفقار همتی

    طبیعی ترین فراز فلسفه هیوم تبیینش از وجود خداوند است. اینکه خدا وجود ندارد. اما، به تازگی محققان سعی دارند تا رویکرد معارضه جویانه هیوم نسبت به وجود خداوند را تعدیل کرده، و نشان بدهند که هیوم وجود خداوند را می پذیرد. اینکار، عمدتا، با تکیه بر خوانش دیگر از نگرش هیوم نسبت به برهان نظم انجام شده است. این مقاله، در جامعه علمی، برای نخستین بار، می-خواهد با توضیح طبیعت گرایانه هیوم از طریقه به بار آمدن باورمان از وجود جسم، و نیز با به کار گیری اصل شکاکانه و اصل طبیت گرایانه هیوم تبیین جدید مفسرانمان را نقد بکند.  

    کلید واژگان: خدا, عالم مادی, اصل شکاکانه, اصل طبیعت گرایانه, چالش شکاکانه, چالش فریب, مسئله شر, دیوید هیوم
    Farideh Lazemi *, Zolfagar Hemmati

     The most natural result of Hume's philosophy is his explanation of the existence of God. That God does not exist. However, recently researchers are trying to moderate Hume's contradictory approach to the existence of God, and to show that Hume accepts the existence of God. This has been done, mainly, by relying on another reading of Hume's attitude to the design argument. This article, for the first time in the scientific community, wants to criticize the new explanation of our commentators with Hume's naturalistic explanation through our belief in the existence of body, and also by applying Hume's skeptical and naturalistic principles.  

    Keywords: God, Material World, Skeptical Principle, Naturalistic Principle, Skeptical Challenge, Deception Challenge, Problem Of Evil, David Hume
  • فریده لازمی*، ذوالفقار همتی، رقیه فتحی
    تکیه کانت در فلسفه نقادی خود به برخی مبانی عقل‏ عملی، همانند جاودانگی نفس و وجود خداوند و در راس همه آن‏ها خیر اعلی به‏ مثابه غایت قصوای اخلاق، با دو مولفه اساسی‏اش، یعنی فضیلت و سعادت، مهر تحویل مطلق دین به اخلاق را بر پیشانی فلسفه او زده است. مطابق این نگرش گویی کانت کل دین را به اخلاق فرومی‏کاهد و از هیچ جنبه‏ای از دین ‏جز جنبه اخلاقی آن دفاع نمی‏کند و وجود سایر جنبه‏ها و ابعاد را زاید می‏داند. در حالت ضعیف‏تر، فلسفه کانت با مهرنشان معتدل‏تری از فروکاهی با عنوان تحویل تفسیری دین به اخلاق روبه روست. مقاله حاضر می‏خواهد با تکیه بر اقسام مختلف تحویل‏گرایی نشان دهد که در نظام فکری و فلسفی کانت اگرچه دین یک عنصر ضروری تکمیل‏کننده هدف غایی اخلاق است، خود کانت برای دین شانی غیر از اخلاقی ‏بودن نیز قایل است. بنابراین، این دو قرایت رایج از نسبت دین و اخلاق در فلسفه کانت خالی از دشواری نیست.
    کلید واژگان: اخلاق, الهیات, تحویل‏‏گرایی, دین, کانت
    Farideh Lazemi *, Zolfagar Hemmati, Rogayeh Fathi
    Kant's critical philosophy relies on certain fundamentals of practical reason, such as the immortality of the soul, the existence of God, and, most importantly, the supreme good as the ultimate objective of morality, encompassing virtue and happiness as its two key components. This perspective has led to the perception of absolute reductionism in Kant's philosophy. According to this view, Kant appears to reduce religion entirely to morality, advocating solely for its moral dimension while deeming other aspects and dimensions as redundant. In a more moderate form, Kant's philosophy faces explanatory reductionism, explaining religion solely in terms of morality. However, this paper argues that Kant, through various forms of reductionism, posits that while religion is an essential component that complements the ultimate goal of morality, he also acknowledges that religion holds a position beyond the ethical realm. As a result, both the complete reduction of religion to morality and the explanatory reduction of religion as morality are not without challenges in interpreting Kant's philosophy.
    Keywords: Moral theology, The link between religion, morality, Reduction of religion to ethics, Explanatory Reductionism, Eliminative Reductionism, Immanuel Kant
  • فریده لازمی*، مسعود امید، مجید صدرمجلس
    در حوزه فلسفه دین، مسیله وجود عالم پس از مرگ و آموزه ثواب و عقاب اعمال در حیات اخروی یکی از مسایل مهم و غامضی است که متالهان و فیلسوفان دین را به ارایه دیدگاه های نابرابر و متناقض درباب آن واداشته است. در این میان، به رغم آوازه پرمایه دیوید هیوم به عنوان یکی از خطیرترین منتقدان فلسفی دین، متاسفانه در دهه های اخیر اهمیت غیردینی دیدگاه های این فیلسوف، به ویژه درباب مسیله استقراء و استدلال احتمالی، توجه و کارمایه هیوم پژوهان را به خود جلب نکرده است. مقاله حاضر، به عنوان نخستین اثر فلسفی، در پی آن است تا با ارایه تفسیری غیردینی از دیدگاه های دیوید هیوم درخصوص احتمال و استقراء، از طریق نمایان ساختن ارتباط بین مسیله استقراء و استدلال احتمالی با مسیله باور به وضعیت آتی و آموزه ثواب و عقاب آتی اعمال در فلسفه دین این فیلسوف، نشان دهد که هدف اصلی تحلیل های انتقادی دیوید هیوم از اعتبار و اهمیت عملی استدلال های استقرایی دینی، با تهیه تبیینی از بنیان های استدلال احتمالی، رد اهداف اصلی مدافعان اثرگذار ارتدوکسی است. هدف مدافعان ارتدوکسی این بود که بر اساس تجربیات ما از این دنیا نشان دهند که آدمی در وضعیت آتی؛ یعنی در آخرت، ثواب و عقاب اعمال خود را خواهد دید و احتیاط ایجاب می کند که ما سلوک خود را در این زندگی باتوجه به انتظاراتمان از سعادت و شقاوت در زندگی بعدی هدایت کنیم. ما نشان خواهیم داد که دیوید هیوم تبیین طبیعت گرایانه ای را از سازوکارها و مکانیسم های روان شناختی برای بنیان استدلال احتمالی ارایه می دهد که باورهای ما درخصوص آتی را ایجاد می کنند و بر اساس همین تبیین نشان می دهیم که در فلسفه این فیلسوف استدلال های دینی درخصوص آموزه وضعیت آتی برای ترغیب ما یا تاثیر بر سلوک ما شکست می خورند، و لذا، آموزه ثواب و عقاب آتی اعمال برای آدمی حاصلی ندارد.
    کلید واژگان: استدلال احتمالی, استقراء معمولی, استقراء دینی, اصل یک نواختی, وضعیت آتی, دیوید هیوم
    Farideh Lazemi *, Masoud Omid, Majid Sadremajles
    In the field of philosophy of religion, the issue of the existence of world after death and the doctrine of rewards and punishments in the hereafter is one of the important and confusing issues as persuades theologians and philosophers of religion to present various and contradictory views about it. Meanwhile, despite David Hume's considerable reputation as one of the most important philosophical critics of religion, the secular irreligious significance of this philosopher's views, especially on the issue of induction and probable reasoning, has not attracted the attention and energy of Hume's researchers in recent decades. The main objectives of this paper, on the basis of methodical research, are to identify the relevance of induction and probable reasoning to the problem of belief in a future state and to the doctrine of rewards and punishments of human acts in philosophy of religion, and to show that the goal of Hume's critical analysis of the credibility and practical significance of religious inductive arguments, by providing an account of the foundation of probable reasoning, is to reject the principal aims of defenders of Christian orthodoxy. It was orthodoxy defender’s aim to show, on the basis of our experience of this world, that there is a future state of rewards and punishments, and that prudence requires that we guide our conduct in this life with a view to our expectations of happiness or misery in the next. We will show that Hume provides a naturalistic account of the psychological mechanisms for the foundations of probable reasoning that generate our beliefs concerning the future, and this account serves to explain why religious arguments concerning the doctrine of a future state inevitably fail to persuade us or influence our conduct, so the doctrine of state of rewards and punishments is of little or no practical consequence for human.
    Keywords: probable reasoning, ordinary induction, religious induction, uniformity principle, future state, David Hume
  • فریده لازمی*، سید مصطفی شهرآیینی
    با نگاهی به اخلاق شناسی در فلسفه جدید، شاهد دو دیدگاه استقلال گرایی اخلاق نسبت به دین و تحویل گرایی اخلاق نسبت به دین در طیف های مختلف آن هستیم. بلندپروازی هیوم برای تثبیت علم اخلاق، در جدال بین جاه طلبی های طبیعت گرایانه و داوری های شکاکانه وی، اخلاق را نه تنها مستقل از دین نشان می دهد، بلکه دین را مخرب اخلاق نیز معرفی می کند. در این مقاله، با توجه به دیدگاه های متعدد موجود در باب نسبت دین و اخلاق در فلسفه هیوم، در پی یافتن موضع شفاف و منسجمی بر اساس آثار اصلی خود هیوم، مدافعان و منتقدان او خواهیم بود. یافته های ما، با تکیه بر دیدگاه معتدل هیوم درباب اخلاق عقل گرایانه و خداباوری نهان وی، حاکی از آن است که اخلاق در نظام فکری و فلسفی هیوم، در نهایت چیزی مستقل از دین و خدا نیست. به عبارت بهتر، هیوم کل دین را به ترکیب اخلاق و فلسفه فرومی کاهد و از جنبه های اخلاقی و عقلانی دین دفاع می کند و وجود سایر جنبه ها و ابعاد را زائد می داند. براساس شواهد نشان داده شده در این مقاله، بهتر آن است که هیوم را در ردیف قائلان به دیدگاه تحویل گرایی اخلاق به دین، آن هم در مرتبه و طیف خاصی از آن قرار دهیم.
    کلید واژگان: اخلاق, اخلاق عقل گرایانه, خداباوری ظریف نهان, دین, هیوم
    Farideh Lazemi *, Seyyed Mostafa Shahraeini
    In the ethical view of modern philosophy, there can be seen two aspects of morality; religion-free morality and religion-sensitive morality. Despite the disagreement between his naturalist ambitions and his extreme skeptical principles, Hume’s aspiration to stabilize moral science tends to show that morality is not only independent of religion, but also is destructed by it. The main objective of this paper is to unmask the relationship between religion and morality based on the works of Hume, his critics, and his supporters. The findings of this paper, based on Hume's moderate view of commonsense morality and his undercover belief in God, indicate that morality for Hume is not ultimately independent of religion and God. In other words, Hume reduces the whole religion to a combination of morality and philosophy, defends the morality and rational aspects of religion, and deems other aspects and dimensions as unnecessary. Finally, according to the evidences used in this article, it is better to put Hume in a specific rank of the religion-sensitive moral philosophers.
    Keywords: Common-sense morality, Delicate undercover belief in God, Morality, Religion, David Hume
  • فریده لازمی *، جلال پیکانی
    همواره میان جاه طلبی های طبیعت گرایانه و داوری های شکاکانه هیوم تناقضی اجتناب ناپذیر وجود دارد. برخی منتقدان معاصر وی به دلیل اینکه پایه های نظام طبیعت گرایانه هیوم، به عنوان ویرانگر دفاع لاهوتی معاصر او، معرفت آدمی را به طبیعت آدمی تخصیص می داد، عنوان شکاک ملحد را به وی منتسب کردند. پس از مرگ هیوم، منتقدانش تفسیر طبیعت گرایانه را بر پیکره نظام فلسفی وی وارد ساختند. ما در این مقاله نخست نشان می دهیم که بلندپروازی های هیوم برای تثبیت علم اخلاق، وی را به سمت طبیعت آدمی سوق داد و پژوهش هایش را در تله شکاکیت گرفتار ساخت. سپس با نگاهی تحلیلی بر اندیشه هیوم و نیز با بررسی آرای منتقدان و مدافعان وی و نمایان ساختن اهداف پنهان وی از طرح شک، درستی یا نادرستی برچسب شکاک یا ملحد الصاقی به وی را بررسی می کنیم. همچنین درنهایت می کوشیم غبار شکاکیت را از چهره نظام طبیعت گرایانه وی بزداییم و نشان دهیم که حتی پژوهش های در معرض شکاکیت وی نیز با پیامدهای انکار وجود خدا در تعارض است. بنا بر یافته های این مقاله، شکاکیت برای هیوم نه ابزاری برای سست ساختن پایه های اندیشه، بلکه پلی برای رسیدن به هدف است و شایسته است او را یک اخلاق گرای عقلانی بنامیم.
    کلید واژگان: شک گرایی, طبیعت گرایی, اخلاق گرای عقلانی, علم اخلاق, دیوید هیوم
    Farideh Lazemi *, Jalal Paykani
    There is always an inevitable conflict between Hume’s naturalistic ambitions and his skeptical judgments. Some of his contemporary critics accused him of atheism because the foundations of his naturalistic system restricted the human knowledge to the human nature, thus destroying his contemporary naturalistic apologies. After Hume’s death, his critics provided a naturalistic interpretation of his philosophical system. In this paper, we will first show that Hume’s ambitions for establishment of ethics led him to the human nature, making his research fall into a skeptical trap. We will then evaluate the truth or falsity of the atheistic or skeptical accusation through an analysis of the Humean thought, an investigation of his critics and advocates, and an exposition of hidden motivations behind his skepticisms. In the end, we seek to free his naturalism from skepticism, showing that even his skeptically-oriented research is in conflict with consequences of denying God. We have found that skepticism is not an instrument for undermining intellectual foundations; it is instead a bridge for reaching the goal. Thus, Hume deserves to be called a “Rational Moralist.”
    Keywords: Skepticism, naturalism, rational moralist, ethics, David Hume
  • سید مصطفی شهرآیینی*، جلال پیکانی، فریده لازمی
    یکی از داغ ترین مباحث فلسفه هیوم اعتقاد یا عدم اعتقاد او به وجود خداست. در این مقاله، کوشیده ایم، با بررسی آثار خود هیوم و استخراج آرایش در مورد وجود خدا، سازگاری درونی نظام فلسفی او در این باب را بررسی کنیم. برای این منظور، با نگاهی تحلیلی، تطابق برچسب های الصاق شده به او را با دلالت برآمده از آثارش تطبیق کرده ایم. این پژوهش نشان می دهد که اطلاق عنوان ملحد یا لاادری گرا بر هیوم خالی از دشواری یا اشکال نیست. همچنین یافته های این مقاله نشان می دهد هیوم اعتقاد حداقلی خود به وجود خدا را در همه آثارش حفظ کرده است. در انتها، با تکیه بر نتایج به دست آمده، آشکار می شود که بهتر است هیوم را لاادری گرای ضعیف یا غیرجزمی بنامیم.
    کلید واژگان: اعتقاد حداقلی به وجود خدا, عقل فلسفی, دین طبیعی, لاادری گرایی ضعیف, دیوید هیوم
    Seyyed Mostafa Shahraeini, Jalal Paykani, Farideh Lazemi
    One of the debates concerning Hume’s Philosophy is whether he believes in God. Through investigating his own works and extraction of his assertions concerning God, we try in this paper to examine the internal consistency of his system. In order to do this, we shall analytically examine whether the current tags attached to him are consistent with implications of his works. This research shows that it is problematic to call him an “atheist” or an “agnostic”. Furthermore, the findings of this paper shows that his minimal belief in God can be found in all of his works. Finally, according to the results, it is suggested to call him a weak or non-dogmatic agnostic.
    Keywords: Minimal Belief in God, Philosophical Reason, Natural Religion, Weak or Non-dogmatic Agnostic, David Hume
  • سیدمصطفی شهرآیینی، جلال پیکانی*، فریده لازمی
    بیشتر شک دکارت و هیوم دو قسم شک متفاوت و گاه متمایز تلقی می شود که اولی شک دستوری و دومی شک واقعی است. هرچند آرا و دیدگاه های دکارت و هیوم در مورد شک از یک منظر نشان گر این واقعیت است که شک هیوم نه تنها ادامه شک دکارتی نیست، بلکه دارای تفاوت های بنیادین هم به جهت صوری و هم به جهت محتوایی با آن است، اما از سوی دیگر، برخی عناصر دال بر غیرواقعی و غیرکامل بودن شک هیوم وجود دارد. به گونه ای که در این راستا جایز است شک هیوم را نیز همانند شک دکارتی دارای ویژگی دستوری بودن دانست.
    در این مقاله ما تلاش می کنیم با تمرکز بر مبحث شک در آثار هیوم و نیز اشاره ای کوتاه به شک دکارت، نقاط اشتراک و اختلاف این دو فلیسوف را در این زمینه بیان کنیم و مشخص سازیم که آیا قول رایج در مورد نسبت میان شکاکیت این دو فیلسوف درست است یا نه؟
    کلید واژگان: شک, اهریمن بداندیش, انطباعات, تصورات, دکارت, هیوم
    Seyed Mostafa Shahraeini, Jalal Paykani *, Farideh Lazemi
    Generally, Cartesian and Humean doubts are considered as two types of different and diverse doubts. The first one is imperative and the second one is real. Although Cartesian and Humean points of view about doubt from one perspective reflect the fact that, not only the Humean doubt is not in continuity with the Cartesian doubt, but it has fundamental differences with it in terms of forms and contents. On the other hand, there are some elements indicating that the Humean doubt is unreal and incomplete. So, in this regard, it is possible to see the Humean doubt as being the same as the Cartesian doubt that has an imperative characteristic. In this paper, we try to represent similarities and differences between these two philosophers about this topic by focusing on doubts in Hume’s works and we will briefly refer to the Cartesian doubt; and see whether the common idea about the relation between the skepticisms of these two philosophers is true or not.
    Keywords: Doubt, Devil Demon, Impressions, Imagery, Descartes, Hume
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال