fatemeh farahany

شهر خلاق مرکز نوآوری، خلاقیت و تبدیل ایده به ثروت قلمداد می شود و داشتن چنین شهری آرزوی ایده آل جوامع برتر می باشد. از منظری دیگر طراحی مداوم ایده های تازه و نوآوری عناصر اصلی رقابتی در عصر جهانی شدن هستند. حرکت به سمت ایجاد و تحقق شهر خلاق در توسعه اقتصادی بسیار ضروری است. بنابراین، ارائه مدل شهر خلاق در 22 منطقه شهری تهران یکی از اولویت ها و هدف اصلی است که با بهره مندی از داده های ثانویه، تهیه پرشسنامه و استفاده مناسب از راهکار نرم افزار spss، شاخص های خلاقیت با 19 فاکتور از شاخص های شهر خلاق رتبه بندی و سطح بندی شده اند. مطالعات حاکی از این واقعیت است که از لحاظ شاخص های شهر خلاق میزان برخورداری مناطق تهران همگون نیست. با این وجود اولویت بندی بدست آمده از مدل تاپسیس سه سطح متمایز را نمایان می سازد: 1) سطح برخوردار؛ 2) سطح نیمه برخوردار (متوسط)؛ 3) سطح فرو برخوردار (محروم). نتایج پژوهش نشان می دهد از یک طرف افزایش و بهبود معیارهای شهر خلاق تاثیرات خود را در حرکت محلات شهر به سوی تحقق شهر خلاق می گذارد و از طرف دیگر میزان این تاثیرگذاری بسیار متفاوت است به گونه ای که براساس مدل تحلیل شبکه شاخص  معیارهای نوآوری با نشان دادن  رقم 265/0 بیشترین تاثیر را در حرکت یک محله به سمت محله خلاق در تهران را دارد. در این بین تعدد مراکز علم و فناوری، نوآوری و اختراعات بیشترین نقش را در تحقق محله خلاق تهران را دارد؛ با این وجود فاکتور سرمایه های انسانی به ویژه نخبگان و دانشجویان، سرمایه های اجتماعی، شبکه روابط اجتماعی و تعاون بیشترین نقش را در تحقق محلات خلاق در بهبود مسائل شهری دارند در مرحله آخر، کیفیت زندگی نیز در حرکت یک محله به سمت محله خلاق در شهر موثر است. محاسبات ضریب همبستگی چندگانه نشان می دهد که 39 / 0 درصد از تغیرات تحقق محلات خلاق شهر تهران ناشی از بهبود وافزایش به کارگیری مولفه های شهر خلاق است به گونه ای که به ازای یک واحد تغییر در اثر انحراف معیار، معیارهای تحقق شهر خلاق 62/0 درصد واحد تغییر در تحقق محلات خلاق شهر تهران ایجاد می کند.

آینده پژوهی فراتر از پیش بینی و به معنی هنر شکل دادن به آینده است؛ به آن شکل که آینده را می خواهیم. امروزه تغییرات فناوری و متعاقبا تغییر در دیگر جنبه های زندگی، افزایش روز افزون وابستگی متقابل کشورها و ملل، تمرکز زدایی جوامع و نهادهای موجود که بدلیل گسترش فناوری اطلاعات شتاب بیشتری یافته است، تمایل روزافزون به جهانی شدن به همراه حفظ ویژگی های ملی و فرهنگی و بسیاری عوامل دیگر، لزوم درک بهتر از تغییرات و آینده را برای دولتها و جوامع ایجاب می کند. یکی از مولفه های اساسی برای رویارویی با چالشها، آینده پژوهی است که دانش در برگیرنده تمام جنبه های مطالعه و پژوهش درباره آینده می باشد. آینده پژوهی سرمایه فرهنگی در خانواده از مباحثی است که با توسعه پایدار ارتباط ساختاری دارد. یکی از نیازهای اساسی توسعه یافتگی در هر جامعه، چینش تحولات آینده سرمایه فرهنگی است. به علت پررنگ بودن نقش خانواده در ایران و اهمیت روند تغییرات کارکردهای فرهنگی خانواده، لازم است سرمایه فرهنگی خانواده را بصورت دلخواه آینده پژوهی نمود و مسیر رسیدن به توسعه فرهنگی پایدار را تسهیل کرد. به این منظور، سنجه هایی جهت آینده پژوهی انتخاب و با توجه به وزن آنها، مدل سازی شده است. هدف این مقاله آینده پژوهی سرمایه فرهنگی خانواده با استفاده از روش مدل سازی است. از نظر هدف پژوهش کاربردی و از نظر گردآوری اطلاعات، پیمایشی می باشد. روش پژوهش ترکیبی از روش های کیفی و کمی بوده و برای تجزیه و تحلیل داده ها در سطح آمار توصیفی از نرم افزار23 spss و در سطح آمار استنباطی از نرم افزار PLS[i] استفاده شده است. یافته های پژوهش پس از تحلیل عامل ساختاری، مشخص کننده وزن و اهمیت سنجه هایی در مدل مفهومی شدند تا با برنامه ریزی هایی در جهت ارتقاء آنها، به آینده دلخواه سرمایه فرهنگی در خانواده ایرانی دست یابیم.