به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

fatemeh nasery

  • علی طاهری*، سمیرا جلالی نژاد، سید ولی حسینی، آذین احمدی، فاطمه ناصری
    سابقه و هدف
    مهیاوه یک محصول سنتی ایران است که به واسطه ی فرآیند تخمیر تهیه می شود. با توجه به احتمال رشد میکروارگانیسم ها در حین تخمیر، اطمینان از ایمنی این چاشنی غذایی ایرانی، بسیار حایز اهمیت است.
    مواد و روش ها
    مهیاوه از ماهی هشینه تهیه شد و تعداد باکتری کل، باکتری های هالوفیل، قارچ و مخمر هالوفیلیک و باسیلوس ها و لاکتوباسیل ها بررسی شدند. کلنی های خالص، مورد آزمون های رنگ آمیزی گرم، تست کاتالاز، اکسیداز، تخمیر کربوهیدرات، فسفات، کوآگولاز، کاهش نیترات، تخمیر قند، تولید اسید، گاز دی اکسیدکربن، تجزیه ی سیترات و مورفولوژی قرار گرفتند.
    یافته ها
    تعداد باکتری های کل در هفته ی اول تولید 102×8/7 واحد تشکیل کلنی در گرم بود که پس از 2 ماه به 102×7/2 واحد رسید. جمعیت باکتری باسیلوس سابتیلیس و باسیلوس لیچنی فورمیس، اختلاف معنی داری با سایر باسیلوس ها داشت (P<0.05). لاکتوباسیلوس پلانتاروم و لاکتوباسیلوس آلیمنتاریا، 59/9% کل جمعیت باکتری های اسید لاکتیک را تشکیل می دادند. جمعیت باکتری های میکروکوکوس و استافیلوکوکوس، 70% جمعیت را تشکیل می داد. میکروکوکوس لوتئوس، اختلاف معنی داری با سایر گونه های میکروکوکوس داشت (P<0.05). گونه ی استافیلوکوکوس لنتوس، بالاترین جمعیت این جنس را داشت که اختلاف معنی داری با سایر جنس ها داشت (P<0.05). در جمعیت مخمر، جنس های کاندیدا، ساکارومایکوپسیس، پیچیا و موکور، شناسایی شدند. ساکارومایکوپسیس و کاندیدا، بالاترین جمعیت را داشتند.
    نتیجه گیری
    در این مطالعه، غیر از باسیلوس سرئوس، عامل پاتوژن و باکتری بیماری زایی که نگرانی ایجاد کند، مشاهده نشد. بنابراین شاید بتوان گفت مهیاوه از نظر میکروبی ایمن بوده و مشکلی برای استفاده ندارد. ولی، از آنجا که برخی باکتری های یافت شده در سس ماهی ایرانی، توانایی دکربوکسیلاسیون اسیدهای آمینه و تولید آمین های بیوژن را دارند، پیشنهاد می گردد مطالعات جامع تری روی این محصول انجام شود تا میزان ایمنی آن با اطمینان بیشتری بیان گردد.
    کلید واژگان: مهیاوه, باکتری های نمک دوست, استافیلوکوکوس, میکروکوکوس, باسیلوس
    Ali Taheri *, Samira Jalalinezhad, Seyed Vali Hosseini, Azin Ahmadi, Fatemeh Nasery
    Background And Aim
    “Mahyaveh” is a traditional fish sauce that is produced by the fermentation process in Iran. As the microorganisms can grow in fermentation process, safety assurance of this Iranian food condiment is very important.
    Materials And Methods
    Mahyaveh is produced from Sardinella sp. Fish and the viable cell numbers of total bacteria, halophilic bacteria, fungi, halophilic yeasts and lactic acid bacteria from 7 homemade samples were counted. Test of gram coloration, catalase, oxidase, fermentation of carbohydrate, phosphate, coagulase, nitrate reduction, production of acid and CO2, beside morphological study, used for recognition of the bacteria.
    Results
    The viable cell numbers of total bacteria in the first week of production were determined to be in the range of 8.7±102 CFU/g and after 2 month it reached to 7.2±102 CFU/g. Bacillus subtilis and Bacillus licheniformis showed significant difference by the other bacillus sp. (P<0.05). Lactobacillus plantarum and Lactobacillus alimentaria consist 59.9% of total lactic acid bacteria. Micrococcus sp. and Staphylococcus sp. constitute the 70% of the total bacterial community. Micrococcus luteus showed the significant difference by the other species of the micrococcus (P<0.05). Staphylococcus lentus had the highest community in the staphylococcus sp. (P<0.05). Candida sp., Saccharomycopsis sp., Pichia sp., and Mucor was recognized as yeast.
    Conclusion
    High concentration of pathogenic bacteria, coliforms and spore producing bacteria were not recognized in the Mahyaveh and the safety of the Mahyaveh could be confirmed but additional study is essential.
    Keywords: Mahyaveh, Staphylococcus sp., Micrococcus sp., Acid lactic bacteria
  • Ali Taheri, Amir Seyfan, Samira Jalalinezhad, Fatemeh Nasery
    Background
    Today, due to the changes in the form of the resistance of pathogenic bacteria, discovering new antimicrobial drugs is under study. So, the aim of this study is to evaluate the antimicrobial properties of the extract of the myrtle herb on some of pathogenic bacteria.
    Materials And Methods
    Hydroalcoholic extract of the leaves of myrtle herb was evaluated at 4 concentrations including 10-80 mg/ml on four strains of pathogenic bacteria using penetrative dissemination method together with the measuring diameter of the growth inhibition zone; then the results were compared to four conventional antibiotics. The minimum inhibitory and bactericidal concentrations were studied using macro dilution method.
    Results
    Treatment by the concentration of 80 mg/ml extract of this herb showed the greatest effect on the bacterium Staphylococcus aureus and Vibrio cholera serotype Ogawa which had a significant difference with all other treatments and standard antibiotics (p> 0.05). The extract showed no effect on the bacterium Pseudomonas aeruginosa and just concentration of 80 mg/ml showed a little effect on E. coli and other antibiotics had no significant effect except tetracycline which has little effect on this strain. Minimum inhibitory concentration was 0.2 mg/ml for bacterium Staphylococcus aureus (S. aureus) and the maximum for E.coli by 8 mg/ml.
    Conclusion
    This study showed that under study bacteria were more resistant to the antibiotics and the extract of Myrtus communis leaves showed greatest antibacterial effect against S. aureus and V. cholerae cerotype Ogawa.
    Keywords: Myrtus communis Extract, Antibacterial, Pathogenic Bacteria
  • علی طاهری، امیر سیفان، سمیرا جلالی نژاد، فاطمه ناصری
    سابقه و هدف
    مقاومت میکروارگانیزم ها به داروها تهدیدی اساسی است که نیاز به جستجوی مواد ضد میکروبی را ایجاب می کند. گیاهان موادی برای حفاظت خود از میکروب ها فراهم می کنند که قابلیت استفاده به عنوان دارو دارند. هدف از این مطالعه بررسی خواص ضد میکروبی عصاره برگ کهور روی برخی باکتری های بیمارستانی می باشد.
    مواد و روش ها
    مطالعه در دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار انجام شد. عصاره هیدروالکلی برگ کهور استخراج شد و پس از اتوکلاو کردن، اثر غلظتهای 10، 20، 40 وmg/ml 80 آن روی 4 سویه باکتری بیمارستانی به روش انتشار نفوذی بررسی گردید. سپس این نتایج با آنتی بیوتیک های استاندارد مقایسه گردید. غلظتهای حداقل مهارکنندگی رشد و حداقل کشندگی به روش رقت لوله ای مطالعه شد و داده ها با آزمونهای تجزیه واریانس و دانکن تجزیه و تحلیل گردید.
    یافته ها
    این عصاره هیدروالکلی پس از اتوکلاو نمودن خاصیت ضد میکروبی از خود نشان داد. غلظت 40 وmg/ml 80 بر باکتری استافیلوکوکوس اورئوس بیشترین تاثیر را داشت که اختلاف معنی داری با تیمارهای دیگر و آنتی بیوتیک های استاندارد داشت (05/0>p). عصاره کهور بر باکتری سودوموناس آئروژینوزا تاثیری نشان نداد. غلظتmg/ml 80 بالاترین تاثیر را بر اشریشیاکلی و ویبریو کلرا داشت (05/0>p) که با تمام تیمارهای دیگر اختلاف معنی داری داشت (05/0>p). کمترین میزان لازم ممانعت کنندگی برای استافیلوکوکوس اورئوس و ویبریو کلراmg/ml 2 بود. حداقل غلظت کشندگی برای این باکتری ها نیز در غلظتهای بالاتر به دست آمد.
    نتیجه گیری
    اتوکلاو نمودن ایجاد ترکیبات جدیدی با خواص ضد میکروبی می نماید. همچنین باکتری های بیمارستانی به کار رفته نسبت به آنتی بیوتیک های معمول مقاومتر شده اند، درنتیجه عصاره برگ کهور در مقایسه با آنها از اثر ضد میکروبی بیشتری برخوردار است.
    کلید واژگان: عوامل ضد باکتری, باکتری, کهور
    Ali Taheri, Amir Seyfan, Samira Jalalinezhad, Fatemeh Nasery
    Background And Aim
    Increasing incidence of drug resistant microorganisms poses enormous threat to the human health and requires alternative sources of antimicrobial agents. Plants develop unique family of chemicals to protect themselves from various microbes. The aim of this study was to investigate antibacterial effect of Prosopis sp. hydro-alcoholic extract on some pathogenic bacteria.
    Materials And Methods
    This study was conducted at Chabahar Maritime University. Leaf of Prosopis sp. was collected and the essence was extracted by hydro-alcoholic extraction method. The extract dried and 4 different concentrations of 10, 20, 40 and 80 mg/ml were prepared after autoclave. Extracts were examined on 4 different clinical bacteria by the Disc Diffusion Agar Method at 3 replicates. Minimum inhibitory concentration (MIC) and minimum lethal concentration (MLC) were determined by the serial dilution method. ANOVA and Duncan Multiple Range test was used to analysis data.
    Results
    Hydro-alcoholic extract showed antibacterial effect after autoclave. Concentrations of 40 and 80 mg/ml showed the best result on Staphylococcus aureus and had significant difference with other treatments and standard antibiotics (p<0.05). Extracts didn’t show any effect on Pseudomonas aeruginosa. Regarding Escherichia coli, concentration of 80 mg/ml had significant difference with other treatments and standard antibiotics (p<0.05). Minimum MIC was 2 mg/ml for Staphylococcus aureus and Vibrio cholerae serotype ogava. MLC was in higher concentrations.
    Conclusion
    This study showed that autoclave prepared new compounds which had antibacterial effect. Hospital acquired bacteria were resistance to common antibiotics. The Prosopis sp. extract had higher antibacterial effect on Staphylococcus aureus and Vibrio cholerae serotype ogava in comparison with antibiotics.
    Keywords: Anti, Bacterial Agents, Bacteria, Prosopis
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال