به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

gholamhossein yaghoobi

  • Aliasgar Mohammadi, Aazam Ahmadi Shadmehri, Mahnaz Taghavi, Gholamhossein Yaghoobi, MohammadReza Pourreza, MohammadAmin Tabatabaiefar *
    Objective(s)

    Granular and lattice corneal dystrophies (GCDs & LCDs) are autosomal dominant inherited disorders of the cornea. Due to genetic heterogeneity and large genes, unraveling the mutation is challenging.

    Materials and Methods

    Patients underwent comprehensive clinical examination, and targeted next-generation sequencing (NGS) was used for mutation detection. Co-segregation and in silico analysis was accomplished.

    Results

    Patients suffered from GCD. NGS disclosed a known pathogenic variant, c.371G>A (p.R124H), in exon 4 of TGFBI. The variant co-segregated with the phenotype in the family. Homozygous patients manifested with more severe phenotypes. Variable expressivity was observed among heterozygous patients.

    Conclusion

    The results, in accordance with previous studies, indicate that the c.371G>A in TGFBI is associated with GCD. Some phenotypic variations are related to factors such as modifier genes, reduced penetrance and environmental effects.

    Keywords: Corneal dystrophy Iran Next, generation sequencing Pathogenic variant TGFBI
  • Gholamhossein YAGHOOBI, Gholamreza ANANI SARAB *
    Background
    Trachoma as a common cause of infectious blindness is caused by Chlamydia trachomatis. This study aimed to review the available data from variety of sources and provide an overview of the epidemiological situation of Trachoma in Iran focused on the past seventy five years.
    Methods
    A literature search of English and Farsi articles regarding trachoma in Iran from the electronic databases and paper documents was performed. Original articles, case reports and letters were included.
    Results
    By the early and mid-20th century, trachoma was widely endemic with the prevalence rate of more than 60% in Iran. Currently, trachoma prevalence is significantly lower than in the past and the elimination of trachoma is achievable in the near future. The decline in active disease is mainly attributed to improvement of socio-economic situation and personal and environmental hygiene rather than targeted interventions for epidemic control.
    Conclusion
    Elimination of trachoma in Iran is achievable. However, trachoma prevalence estimation is required to be interpreted with some caution. Uncertainty around these estimates is partly because of the mismatch between the presence of infection and clinical findings.
    Keywords: Trachoma, Chlamydia trachomatis, Prevalence, Iran
  • Gholamhossein YAGHOOBI, Gholamreza ANANI SARAB *
    Background
    Trachoma as a common cause of infectious blindness is caused by Chlamydia trachomatis. This study aimed to review the available data from variety of sources and provide an overview of the epidemiological situation of Trachoma in Iran focused on the past seventy five years.
    Methods
    A literature search of English and Farsi articles regarding trachoma in Iran from the electronic databases and paper documents was performed. Original articles, case reports and letters were included.
    Results
    By the early and mid-20th century, trachoma was widely endemic with the prevalence rate of more than 60% in Iran. Currently, trachoma prevalence is significantly lower than in the past and the elimination of trachoma is achievable in the near future. The decline in active disease is mainly attributed to improvement of socio-economic situation and personal and environmental hygiene rather than targeted interventions for epidemic control.
    Conclusion
    Elimination of trachoma in Iran is achievable. However, trachoma prevalence estimation is required to be interpreted with some caution. Uncertainty around these estimates is partly because of the mismatch between the presence of infection and clinical findings.
    Keywords: Trachoma, Chlamydia trachomatis, Prevalence, Iran
  • Behrooz Heydari, Saeed Reza Heydari, Gholamhossein Yaghoobi
    Introduction
    Intravitreal Avastin (bevacizumab) injection is reportedly accompanied by ocular and systemic side-effects. Our enquiry assesses whether there are any differences between intraocular pressure (IOP) in baseline and on the day after injection in patients treated for retinal disease.
    Methods
    In this experimental study, 82 eyes with retinal diseases that had indication for anti-VEGF and were treated with injections of intravitreal bevacizumab were taken as the case group, and 82 healthy eyes were considered as controls. The IOP was measured by non-contact tonometry in both the healthy eyes and the eyes with retinal diseases before and 24 hours after intervention. Data were analyzed by paired t test and independent t-test in SPSS 19.0 software. Significance level was set at P
    Results
    Results of the study showed that the mean IOP before injection was not significantly different in either groups (p=0.51). However, it was significantly lower after injection than before it in both case and control eyes (p
    Conclusions
    Our study did not find an increased IOP in bevacizumab-treated eyes when compared to fellow control eyes. Further studies with a greater sample size are needed to evaluate whether an increased number of ranibizumab injections is associated with IOP changes.
    Keywords: Bevacizumab, Intraocular pressure, Intravitreal Injections
  • غلامحسین یعقوبی، بهروز حیدری، بهجت مهدی زاده
    مقدمه
    انسداد های وریدی شبکیه باعث از دست دادن ناگهانی بینایی وادم ماکولا می شوند. نوید نتایج بهبود بینایی با تزریقBevacizumab داخل زجاجیه در سالهای اخیر دلیل این مطالعه است. هدف از این پژوهش ارزیابی تاثیر بواسیزوماب در بینایی مبتلایان به انسداد های وریدی شبکیه می باشد.
    روش کار
    این مطالعه نیمه تجربی قبل و بعد، در کلینیک چشم پزشکی ولی عصر بیرجند در سال 1392-1393 انجام شده است. کلیه مبتلایان به انسداد وریدی شبکیه وارد مطالعه شدند. پس از معاینه کامل چشم لگاریتم بینایی بیماران قبل از عمل با لگاریتم بینایی بعد از تزریق بواسیزوماب و با دوز 25/1 میلی گرم در 1و3و6 ماه بعد از تزریق مقایسه شدند. ضمنا هر گونه عارضه توسط پزشک معالج ثبت گردید و آزمون های ویلکاکسون و کروس کالوالیس و ضریب همبستگی فریدمن در سطح 05/0α≤ استفاده شد.
    نتایج
    میانگین سن 39 بیمار مورد مطالعه 9/10±7/60 سال بود. همچنین میانگین مدت ابتلا به بیماری 72/2±29/2 ماه تعیین گردید.. همچنین اختلاف معناداری در میانگین حدت بینایی در زمان های مختلف مورد بررسی مشاهده گردید (001/0p<) . به طوری که میانگین حدت بینایی قبل از تزریق81/0±58/1، یک ماه پس از تزریق 77/0±93/0، سه ماه پس از تزریق 97/0±16/1 و شش ماه پس از تزریق 1±27/1 بود.
    نتیجه گیری
    بواسیزوماب نقش به سزایی در بهبود بینایی بیماران مبتلا به انسداد وریدی شبکیه داشت. عوارض ناخواسته چشمی بواسیزوماب به مراتب کمتر از روش های مشابه می باشد اگر چه تعداد اندکی به دارو جواب ندادند و دچار گلوکوم نئووازکولار شدند.
    کلید واژگان: تزریق داخل زجاجیه, حدت بینایی, انسداد وریدی شبکیه
    Gholamhossein Yaghoobi, Behrouz Heydari, Behcet Mehdizadah
    Introduction
    Retinal vein occlusion causes sudden visual loss and macular edema.Visual improvement after intravitreal Bevacizumab in recent years is argued in this study. To define the Bevacizumab effect on visual outome in retinal vein occlusion.
    Methods
    All attendants who had a diagnosis of retinal vein occlusion after ophthalmic examination enrolled in this study. The logarithm of the vision set, before 1.25 mg Bevacizumab injected intravitrealy was compared with postoperative visual acuity of log Mar of 1, 3 and 6 months after injection. The possible side effects of intravitreal injection of Bevacizumab ,after 1, 3 and 6 months were recorded. The Cross Kalvalys ,Wilcoxon and Friedman rank correlation coefficients of α≤0.05 were assessed in study.
    Results
    The mean age of 39 patients was 60.70 ± 10.9 years. The mean disease duration was 2.29 ± 2.72 months. There was statistically significant difference in mean Log Mar visual acuity regarding the duration of time. Mean visual acuity before injection was 1.58 ± 0.81, a month after the injection 0.93 ± 0.77, three months after the injection 1.16 ± 0.97, and six months after injection, 1.27 ± 1.
    Conclusion
    The Bevacizumab has significant role in improving vision in patients with retinal vein occlusion, although ocular complications after intraocular injection of Bevacizumab are far less than other similar approaches but few no responding occur which develop neovascular glaucoma.
    Keywords: Intravitreal injection, visual acuity, retinal vein occlusion
  • شب کوری، هتروکرومیا و یووئیت در یک فرد از سلسله بیماران شب کور
    غلام حسین یعقوبی، سید عباس حسینی راد
    تریاد بالینی کلاسیک شب کوری عبارت است از: نازکی عروق، پیگمانتاسیون خوشه ایشبکیه و رنگ پریدگی سر عصب بینایی.
    خانمی 33 ساله که در سابقه خانوادگی وی، کاهش بینایی و شب کوری وجود داشت، با آب مروارید یک طرفه زیرکپسولی خلفی و یووئیت هتروکرومیک، به درمانگاه چشم مراجعه نمود. در معاینه، این بیمار از کاهش بینایی در چشم راست خود شکایت داشت و حدت بینایی وی با بهترین اصلاح در چشم راست، در حد200/20 و در چشم چپ با اصلاح (1.50 sph–0.50 cyl x 170) در حد 20 / 20 بود.
    معاینه سگمان قدامی، سلول هایی آماسی با رسوبات منتشر متوسط و هتروکرومیا به همراه آب مروارید خلفی زیر کپسولی را در چشم راست نشان داد. معاینه سگمان قدامی در چشم چپ نرمال بود. در هر دو چشم وی، تغییرات اختصاصی شب کوری در شبکیه وجود داشت. شب کوری، ممکن است به صورت اسپورادیک با یووئیت فوکس همراه باشد. یووییت هتروکرومیک فوکس، در شجره نامه این بیمار یافت نگردید.
    کلید واژگان: یووئیت فوکس, هتروکرومی, شب کوری
    Fuchs uveitis,heterochromia,and uveitis as a coincidental finding in a case
    Gholamhossein Yaghoobi, Seyed Abbas Hosseini Rad
    The classical clinical triad of retinitis pigmentosa is arteriolar attenuation، retinal bone- spicule pigmentation and waxy optic disc pallor. A 33 year old female patient is introduced here. She had unilateral posterior subcapsular cataract، heterochromic iris، and uveitis. The patient also suffered night blindness، had a family history of low vision، and reduced visual acuity in her right eye. After the best correction، visual acuity was: OD=20/200 and OS=20/20 (with-1. 5 spher-0. 50cyl x 170). Anterior segment examination revealed trace cell with diffused moderate keratic precipitate and heterochoromia with posterior subcapsular cataract. But the examination revealed a normal condition in the left eye. Both eyes had characteristic retinal changes of retinitis pigmentosa. Retinitis pigmentosa can be associated with Fuch’s- like uveitis sporadically; but Fuch’s heterochromic uveitis of affected pedigree was not found.
    Keywords: Fuchs uevitis, Retinitis pigmentosa, Heterochromia
  • غلامحسین یعقوبی، بهروزر حیدری، محمدرضا میری، محمدحسین داوری، عباس حسینی راد، حسین ایرانخواه
    مقدمه
    عیوب انکساری چشم، از مشکلات شایع چشمی و از عوامل خطرساز اختلال در دید و گلوکوم می باشد. صاحبنظران یکی از دلایل احتمالی گلوکوم در مبتلایان به عیوب انکساری را بروز افزایش فشار داخل چشم در آنها می دانند. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط عیوب انکساری چشم با فشار چشم انجام شده است.
    روش کار
    این مطالعه موردی –شاهدی بر مراجعین به درمانگاه چشم بیمارستان ولیعصر (عج) دانشگاه علوم پزشکی بیرجند از تیرماه 1390 تا تیرماه 1391 انجام شد. 115 نفر از مراجعین دارای عیب انکساری به عنوان گروه مورد و 115 نفر که از نظر سن، جنس و سایر مشخصات با گروه مورد همسان بودند و عیب انکساری نداشتند از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. فشار داخل چشم هر دو گروه با روش تونومتری غیر تماسی، بدون استفاده از داروی بی حسی در چشم و با کمک فشار هوا توسط یک متخصص بینایی سنج ارزیابی و ثبت گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون های آماری کای اسکوائر، تی و آنالیز واریانس یکطرفه در سطح 05/0 تجزیه و تحلیل شد.
    نتایج
    یافته ها نشان داد که هم در چشم راست و هم در چشم چپ فشار داخل چشم در مبتلایان به عیب انکساری بیشتر از افراد بدون عیب انکساری است ولی میانگین فشار داخل چشم بر اساس نوع عیب انکساری تفاوت معنی داری نشان نداد.
    نتیجه گیری
    نتایج حاصل از مطالعه این فرضیه را که عیوب انکساری یکی از عوامل خطرساز افزایش فشار داخل چشم است، حمایت می کند.
    کلید واژگان: دور بینی, فشار چشم, عیوب انکساری, نزدیک بینی
    Gholamhossein Yaghoobi, Behrouz Heydari, Mohammad Reza Miri, Mohammad Hossein Davari, Abbas Hossein Rad, Hossein Irankhai
    Introduction
    Refractive errors are common eye problems which is a risk factor for impaired vision and glaucoma. The expert supposed that one possible reason for the increased incidence of glaucoma in patients with refractive errors is intraocular pressure. This study was conducted to determine the relationship between refractive errors and intraocular pressure.
    Materials And Methods
    In this case - control study 115 patients with refractive error as the case group and 115 clients who were matched for age، sex and other characteristics، and did not have refractive error were selected through the sampling as the control group. The non-contact tonometer method، without the use of anesthetic in eye and with the help of air pressure was used the measure and record the intraocular pressure by an opopetrist specialist. Data were collected in spss15 software and analyzed by using Chi Square، t test and one way Variance at the level of 0. 05.
    Results
    The results showed that mean IOP of right eye in the case group was higher (15. 75 ± 2. 28) than control group (15. 03 ± 2. 16) (P = 0. 015). The mean intraocular pressure of left eye also in the case group were higher (15. 37±2. 38) than the control group (14. 69±1. 99) (P=0. 02). Results showed that in the right eye and the left eye in patients with refractive error the intraocular pressure was higher than those without refractive error. However، the mean IOP showed no significant differences based on the type of refractive error.
    Conclusion
    The results of this study support the hypothesis that the refractive errors are risk factors of intraocular pressure.
    Keywords: Intraocular pressure, Refractive errors, Risk factors
  • غلامحسین یعقوبی، بهروز حیدری
    خانم 44 ساله ای با کاهش بینایی و مگس پران از 4 روز قبل در چشم راستش، به کلینیک چشم پزشکی مراجعه نمود که در معاینه چشم، بهترین حدت بینایی تصحیح شده در چشم راست 80/20 و در چشم چپ 20/20 بود. بررسی سگمان قدامی، در هر دو چشم طبیعی بود. فوندوسکوپی چشم راست، پارگی شبکیه بعد از 15 ماه از جراحی نزدیک بینی را نشان داد. جداشدگی شبکیه ساب کلینیکال، با خونریزی زجاجیه همراه بود. معاینه ته چشم در چشم چپ، در حد طبیعی بود. در اطراف پارگی، فتوکوآگولاسیون با لیزر دیود انجام شد. جداشدگی شبکیه ساب کلینیکال و خونریزی ویتره، یک ماه بعد از فتوکوآگولاسیون با لیزر، با موفقیت و بهبودی همراه گردید؛ ولی گسترش چین خوردگی ماکولا، حدت بینایی بیمار را به 200/3 کاهش داد.
    کلید واژگان: پارگی شبکیه, اصلاح نزدیک بینی با لیزر (LASIK), عوامل خطر
    Gholamhossein Yaghoobi, Behrouz Heydari
    A 44 year old woman presented with decreased vision and floaters، started since 4 days before، in her right eye referred to our ophthalmology clinic. On examination، it was found that the best corrected visual acuity was limited to R-E: 20/80 and that of the left eye: 20/20. Fundus examination of the right eye revealed a rhegmatogenous subclinical retinal detachment and vitreous hemorrhage 15 months after surgery for myopia، but the left fundus was normal. Barrier diod laser photocoagulation around the tear was done. Subclinical retinal detachment and vitreous hemorrhage resolved one month after barrier laser photocoagulation، but visual acuity of patient reduced to 3/200 due to development of macular pucker.
    Keywords: Retinal Detachment, Laser Correction Of Short, Sightedness (LASIK), Risk Factors
  • محمدحسین داوری، سعید کلباسی، غلامحسین یعقوبی، غلامرضا شریف زاده، مریم خداشناس
    هدف
    تعیین عوامل موثر بر بروز رتینوپاتی دیابتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2.
    روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی که در کلینیک فوق تخصصی دیابت بیمارستان ولی عصر بیرجند و در سال 1386 انجام شد؛ تعداد 800 پرونده مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات مورد بررسی شامل سن، جنس، طول مدت بیماری، وجود عارضه چشمی و نوع آن، وضعیت چربی خون، سطح قند خون ناشتا (FBS) و سطح هموگلوبین C1A (C1HbA) بودند.
    یافته ها
    از 800 پرونده مورد بررسی، 359 نفر مبتلا به دیابت نوع 2 بودند. میانگین سنی این بیماران 8/02/51 سال (65-35 سال) بود. بیش تر افراد (6/66 درصد) زن بودند. در 2/54 درصد بیماران، کم تر از پنج سال از شروع دیابت گذشته بود و 3/37 درصد بیماران دارای عارضه چشمی مربوط به دیابت بودند که شامل رتینوپاتی غیرپرولیفراتیو (6/71 درصد)، رتینوپاتی پرولیفراتیو (2/20 درصد) و آب مروارید (3 درصد) بودند. همبستگی مثبتی بین رتینوپاتی و طول مدت ابتلا به دیابت (001/0P=)، سن بیماران (006/0P=)، جنس مرد (002/0P=) سطوح بالای FBS (03/0P=) و سطوح پایین C1HbA (001/0P=) وجود داشت ولی بین رتینوپاتی و سطح چربی خون، ارتباط معنی داری مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    عواملی مانند سن، جنس مرد، مدت ابتلا به دیابت، سطوح بالای FBS و سطوح پایین C1HbA موجب افزایش بروز رتینوپاتی دیابتی در مبتلایان به دیابت نوع 2 می شوند ولی وضعیت چربی خون تاثیر معنی داری بر بروز این عارضه ندارد.
    Mohammad Hossein Davari, Saeid Kalbasi, Gholam Hossein Yaghoobi, Gholam Reza Sharifzadeh, Maryam Khodashenas
    Purpose
    To determine the correlation between presumed risk factors and diabetic retinopathy (DR) in patients with type II diabetes mellitus (DM).
    Methods
    This descriptive analytical study was performed on medical records of patients with type II DM referred to a diabetes clinic in Birjand Valiasr Hospital from September 2006 to September 2007. Parameters included age, sex, duration of DM, type of ocular involvement, blood lipid profile and levels of fasting blood sugar (FBS) and hemoglobin A1C (Hb A1C).
    Results
    The study included 359 patients with mean age of 51.2±0.8 (range 35-65) years including 66.6% female subjects. Duration of DM was less than 5 years in 54.2%. Overall, 37.3% of patients had ocular involvement including non-proliferative retinopathy in 71.6%, proliferative retinopathy in 20.2% and cataracts in 3.0%. There was a positive correlation between presence of retinopathy and DM duration (P=0.001), age (P=0.006), male sex (P=0.002), high FBS levels (P=0.03) and low Hb A1C levels (P=0.001) but there was no significant correlation between retinopathy and blood lipid profile.
    Conclusion
    Duration of diabetes, aging, male sex, high FBS levels and low Hb A1C levels increase the chance for developing diabetic retinopathy in patients with diabetes mellitus type 2.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال