فهرست مطالب hajar raee dehaghi
-
دولت ها با وجود آگاهی از فوریت های مطرحشده در خصوص آثار تغییر اقلیم توسط نهادهایی همچون هیات بین الدولی تغییر اقلیم، هنوز از پذیرش تعهدات مربوط به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای اجتناب میورزند. اگرچه آثار تغییر اقلیم توجه و نگرانی جامعه بین المللی را به خود جلب کرده است، تقریبا هیچ دعوایی مربوط به آثار تغییر اقلیم در نهادهای قضایی و شبه قضایی بین المللی وجود ندارد. با توجه به تعریف وسیع کنوانسیون سازمان ملل متحد در خصوص حقوق دریاها از آلودگی محیط زیست دریا، این کنوانسیون پتانسیل بالایی برای ارائه ابزارهایی برای جبران خسارات کشورهای تحت تاثیر تغییر اقلیم از جمله کشورهای در حال توسعه کوچک جزیره‌ای دارد. به موجب کنوانسیون فرصت انتخاب مرجع رسیدگی به همراه روش داوری که گزینه پیش فرض است، وجود دارد. اگرچه دیوان بین المللی دادگستری و دادگاه بین المللی حقوق دریاها گزینه بهتری برای پروندههای مربوط به آثار تغییر اقلیم همراه با خواندگان متعدد است، احتمال اینکه دیوان داوری موردی، به دلیل پیش فرض بودن، تنها گزینه واقع بینانه باشد بیشتر است، مگر اینکه طرفین به انتقال دعوا به مرجع دیگری توافق کنند. در هر حال، طرح اینگونه دعاوی به موجب روش های حل وفصل اختلافات مندرج در کنوانسیون حقوق دریاها میتواند آثار تغییر اقلیم بر اقیانوس ها از جمله انقراض گونه ها، آلودگی دریا و بالا آمدن آب دریاها را اثبات و در آینده از بروز آنها جلوگیری کند.کلید واژگان: تغییر اقلیم, روشهای حلوفصل اختلافات, کنوانسیون حقوق دریاها, محیط زیست دریایی}Public Law Studies Quarterly, Volume:54 Issue: 2, 2024, PP 1025 -1049Governments are still reluctant to accept commitments to reduce greenhouse gas emissions, despite being aware of the emergencies raised by the impact of climate change by institutions such as the Intergovernmental Panel on climate change. Although the effects of climate change have attracted the attention of the international community, there are almost no disputes in international judicial and quasi-judicial institutions. The convention on the law of the sea defines marine environmental pollution, thereupon has great potential to provide tools for compensating countries affected by climate change. According to the convention, there is an opportunity to choose the tribunal along with the arbitration method which is the default option. Although the International Court of Justice and the international tribunal for the law of the sea are better options for cases involving multiple defendants, a case arbitral tribunal is more likely to be the only realistic option by default, unless the parties agree to transfer the case to another authority. Such litigation through dispute resolution procedures set out in the Convention on the Law of the Sea can prove the effects of climate change, including species extinction, marine pollution and rising sea levels and prevent from occurring in the future.Keywords: Climate Change, Dispute Resolution, Convention On The Law Of The Sea, Marine Environment}
-
مجله پژوهشهای حقوقی، پیاپی 52 (زمستان 1401)، صص 91 -120پس از فجایع جنگ جهانی دوم با تصویب منشور ملل متحد به منظور حفظ صلح و امنیت بین المللی، «حقوق بشر» به یک موضوع حقوقی بین المللی تبدیل شد و بدین ترتیب رویکرد جدیدی در حقوق بین الملل پدید آمد. پژوهش توصیفی تحلیلی حاضر در پی شناخت آثار این رویکرد بر تحول ماهیت، ساختار و هنجارهای حقوق بین الملل طی هفت دهه گذشته است. از جهت ماهوی می توان گفت پذیرش انسان به مثابه تابع و در نتیجه انسانی شدن حقوق بین الملل و ذی نفع قرار دادن انسان مهم ترین تاثیرات بنیادی بوده اند. از حیث ساختاری نیز رابطه دولت با افراد (به ویژه شهروندانش) از انحصار حاکمیت ملی خارج شده و جامعه بین المللی نیز در حمایت از حقوق بنیادین مسوول شمرده می شود. به علاوه قلمرو هنجارهای حقوقی بین المللی نیز دستخوش تحول شده اند که ازجمله می توان به تحولاتی در حوزه های حق شرط بر معاهدات، حمایت دیپلماتیک و دسترسی کنسولی و نیز حقوق بشردوستانه اشاره نمود.کلید واژگان: حقوق بشر, حقوق بین الملل, حاکمیت ملی, مسوولیت حمایت, حق شرط, دسترسی کنسولی, حقوق بشردوستانه}The Impact of Human Rights on the Evolution of the Nature, Structure, and Norms of International LawFollowing the disasters of World War II and ratification of the United Nations Charter in order to maintain international peace and security, "human rights" became an international legal issue, thus new approach create in international law. The current descriptive-analytic study sought to understand the effects of this approach on the evolution of the nature, structure and norms of the international law over the past seven decades. From the point of nature, acceptance of human as the subject and consequently humanization of international law and placing human beings as the beneficiaries have been the most fundamental important influences. From the point of Structure, the government's relationship with individuals (especially its citizens) is out of the monopoly of national sovereignty and the international community is also held accountable for protecting fundamental rights. In addition, the scope of international legal norms has also evolved, including developments in the areas of treaties, diplomatic protection, consular access, and humanitarian law.Keywords: Human rights, International Law, national sovereignty, responsibility for protection, reservation, Consular Access, humanitarian law}
-
امروزه تغییرات اقلیمی به مسئله و نگرانی جامعه بین المللی تبدیل شده و همبستگی قابل توجهی برای رویارویی با آن بوجود آمده است. با این حال کنوانسیون تغییرات اقلیمی، پروتکل کیوتو و موافقت نامه اقلیم پاریس در جلوگیری از تغییرات اقلیمی و کاهش گازهای گلخانه ای موفق عمل نکرده اند و کشورها نیز اراده ای جدی برای دستیابی به اهداف اسناد اقلیمی نشان نداده اند. از طرفی افزایش تولید گازهای گلخانه ای به محیط زیست اقیانوس ها که به طور طبیعی جاذب این گازها هستند،آسیب جدی وارد کرده است. همین امر واکاوی تعهدات کشورهای منتشرکننده گازهای گلخانه ای از منظر کنوانسیون حقوق دریاها را توجیه می کند. این نوشتار با تفسیر بند 4 ماده یک کنوانسیون، به این نتیجه می رسد که انتشار گازهای گلخانه ای مشمول تعریف آلودگی محیط زیست دریاست و در نتیجه کشورهای عضو به موجب بخش دوازدهم، تعهدات بیشماری برای حفاظت از محیط زیست دریا در مقابل انتشار گازهای گلخانه ای دارند. در عین حال، مقررات بخش سیزدهم کنوانسیون نیز راهکاری برای اثبات وجود این تعهدات است. همچنین با اثبات این امر که بسیاری از تعهدات زیست محیطی مندرج در کنوانسیون، عرف بوده اند یا به عرف تبدیل شده اند؛ می توان از مسیولیت و تعهد کشورهای غیرعضو منتشرکننده گازهای گلخانه ای نسبت به کاهش انتشار و جبران خسارت کشورهای ساحلی تحت تاثیر صحبت کرد.کلید واژگان: تغییرات اقلیمی, کنوانسیون 1982 حقوق دریاها, گازهای گلخانه ای, آلودگی محیط زیست دریا, حمایت از محیط زیست دریا}Today, climate change has become concern of the international community, and there has been considerable solidarity to confront it. However, the Climate Change Convention, the Kyoto Protocol and the Paris Agreement have failed to prevent climate change and reduce greenhouse gas emissions, and countries have shown no serious will to achieve climate change targets. On the other hand, increasing greenhouse gas emissions have seriously damaged the environment of the oceans, which naturally absorb these gases. This justifies Review of the obligations of the CO2 states in terms of the Convention on the of Law the Sea. This paper, by interpreting of Article 1(4) of Convention, concludes that greenhouse gas emissions are subject to the definition of marine environmental pollution and consequently states parties to the Convention have numerous obligations under the XII part of the Convention to protect the marine environment against greenhouse gas emissions. The provisions of Part XIII of the Convention are also a way of proving these obligations. Also, by proving that many of the environmental obligations in the Convention have been or have become customary, one can speak of the responsibility and commitment of non-member states to reduce and even compensate the affected coastal states.Keywords: climate change, Convention on the Law of the Sea 1982, Greenhouse Dases, pollution of the marine environment, protecting the marine environment}
-
سابقه و هدف
توانایی بشر برای دگرگون ساختن محیط زیست در تمام کره زمین به نوع متفاوتی از نگرانی‌های محیط زیستی یعنی تغییرات اقلیمی دامن زده است. امروزه افزایش گرمایش جهانی و بالا آمدن آب دریاها در اثر آب شدن یخ‌های قطبی، فوری‌ترین، قطعی‌ترین و گسترده‌ترین اثرهای قابل مشاهده تغییرات اقلیمی است. یکی از آثار این تغییرات، احتمال محروم شدن کشورهای ساحلی بویژه کشورهای کوچک جزیره‌ای از قلمروهای دریایی قبلیشان است، زیرا با بالا آمدن آب دریاها نقاط پایه‌ای که مبنای ترسیم خطوط مبدا هستند شروع به پسرفت به سمت ساحل نموده و عوارض طبیعی که مبنایی برای ترسیم خطوط مبداء دریای سرزمینی یا آب های مجمع الجزایری بودند در حال غرق شدن یا تغییر ماهیت هستند. از آنجایی که خط مبدا مبنای تعیین حدود مناطق دریایی کشور ساحلی است، با بالا آب دریاها اعتبار خطوط مبدا ترسیم شده قبلی و استحقاق کشورها برای برخورداری از منطقه های دریایی برمبنای چنین خطوطی به چالش کشیده شده و این مساله را مطرح می‌سازد که چنین کشورهایی همچنان سزاوار استفاده از خطوط مبدا ترسیم شده قبلی هستند یا باید به ترسیم دوباره این خطوط بر اساس تغییرات صورت گرفته اقدام کنند. از این رو هدف این نوشتار بررسی آثار تغییرات اقلیمی بر خطوط مبدا کشورهای ساحلی و مجمع الجزایری و بیان راهکارهایی به چنین کشورهایی برای مقابله با چنین آثاری است.
مواد و روشهابه منظور بررسی آثار تغییرات اقلیمی بر کشورهای ساحلی در ابتدا به پیامدهای تغییرات اقلیمی بر اقیانوسها پرداخته شد. با توجه به تحقیق های صورت گرفته مشخص شد، مهمترین این تغییرات، گرمایش جهانی و بالا آمدن آب دریاها است. سپس تاثیر چنین پیامدهایی بر خطوط مبدا عادی و مستقیم کشورهای ساحلی و مجمع الجزایری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج و بحثاین نوشتار با بررسی آثار تغییرات اقلیمی بر اقیانوسها به این نتیجه رسید که مهمترین آثار چنین تغییراتی بر اقیانوسها گرمایش جهانی و بالا آمدن آب دریاست. این مطالعه با ارزیابی تاثیر تغییرات اقلیمی بر خطوط مبدا به بررسی واقعی بودن این چالش حقوقی نسبت به انواع خطوط مبدا پرداخته و نتیجه می‌گیرد که با وجود آن که کنوانسیون حقوق دریاها 1982 به معضل تغییرات احتمالی بعدی در محل نقاط پایه بی‌توجه بوده و در این رابطه سکوت کامل دارد، با این حال با تفسیر مواد کنوانسیون در مورد ترسیم خطوط مبدا سواحل ناپایدار و فلات قاره می‌توان قایل به حق کشورهای ساحلی و مجمع الجزایری به حفظ خطوط مبدا قبلی و منطقه های دریایی موجود به رغم تغییرات سطح دریا شد.
نتیجهگیریاین مطالعه با ارزیابی آثار تغییرات اقلیمی بر خطوط ساحلی کشورهای ساحلی نتیجه می‌گیرد که بی‌تردید پیامدهای تغییرات اقلیمی منجر به تغییرات گسترده در خطوط مبدا کشورهای ساحلی می شود و با تفسیر مواد کنوانسیون حقوق دریاها می‌توان راهکارهایی برای مقابله با این تغییرات بیان نمود و در نهایت قایل به حق کشورهای ساحلی به حفظ خطوط مبدا قبلی آن ها شد.
کلید واژگان: تغییرات اقلیمی, کنوانسیون حقوق دریاها, نقاط پایه, خط مبدا, منطقه های دریایی}IntroductionHuman ability to transform the environment raised a new environmental concern all over the globe, namely climate change. Today, global warming and sea level rise resulted from polar ice melting are the most immediate, definitive, and visible effects of climate change. One of the effects of these changes is the likelihood that coastal states, especially small island states, will be deprived of their former maritime zones. Since the baseline is the basis of determination of the maritime zones of the coastal state, with sea level rise, the validity of previous baselines and countries' eligibility for making use of maritime zones have been challenged. It raises the question of whether such countries are still eligible to use the existing baselines or should redraw baselines based on changes. The purpose of this paper was to examine the effects of climate change on baselines of the coastal and archipelagic states and to provide solutions to these countries to counter such effects.
Material and methodsIn order to examine the impacts of climate change on coastal countries, we first discussed the effects of climate change on the oceans. Research shows that the most important of these changes is global warming and sea level rise. Then, the impact of such consequences on the normal and direct baselines of the coastal and archipelagic states was analyzed.
Results and discussionWe concluded that the most important effects of such changes on the oceans are global warming and sea level rise. Then, the impact of climate change on the baselines and the authenticity of this legal challenge were assessed. It was concluded that however the Convention on the Law of the Sea 1982 neglected the potential of future changes to base points, by interpreting the drawing of baselines of unstable coastlines and continental shelf, it is possible to accept the right of coastal and archipelagic states to preserve the existing baselines and maritime zones despite sea level changes.
ConclusionThis study concluded that the consequences of climate change undoubtedly lead to widespread changes in baselines, and by interpreting the provisions of the convention, it can provide solutions to counter these changes, and eventually, acknowledge the right of coastal states to preserve their former baselines.
Keywords: Climate change, Convention on the Law of the Sea, Base points, Baseline, Maritime zones} -
جنگ پدیده ای است که در آن خسارت اجتناب ناپذیر است. یکی از مواردی که در طول درگیری مسلحانه خسارات قابل توجهی بر آن وارد می شود محیط زیست است. در این راستا حقوق بشردوستانه در تعداد معدودی از مقررات خود به محیط زیست و حمایت از آن توجه داشته است. با این حال این مقررات به اندازه کافی به حمایت از محیط زیست نپرداخته اند و این مساله مطرح می شود که آیا مقررات حقوق بین الملل محیط زیست و ممنوعیت های موجود در این رشته برای حفاظت از محیط زیست قابل اعمال است یا تنها باید از مقررات موجود در حقوق بشردوستانه برای حفاظت از محیط زیست استفاده کرد. در این نوشتار سعی می شود که این مقررات و امکان اعمال و اجرای آن ها را در جهت حفاظت بیشتر از محیط زیست بررسی قرار کنیم. از سوی دیگر خسارات وارده به محیط زیست در طی درگیری مسلحانه ممکن است به صورت عمدی یا غیر عمدی رخ دهد. خسارات عمدی به محیط زیست هنگامی رخ می دهد که از محیط زیست به عنوان سلاح استفاده می شود یا زمانی که خسارات وارده به محیط زیست عمدی است ولی از محیط زیست به عنوان یک سلاح استفاده نمی شود. مقرراتی که در راستای جلوگیری از این دو نوع خسارت وضع شده اند آستانه هایی در نظر گرفته اند که این آستانه ها برای تحقق خسارت مورد بررسی قرار می گیرد. در خصوص خسارات غیر عمدی به محیط زیست، قربانی اصلی محیط زیست نیست ولی با این حال به محیط زیست خساراتی وارد می شود و بایستی اصل احتیاط را اعمال کرد. در این مورد باید به انواع خسارات، ممنوعیت های موجود و امکان به حداقل رساندن این خسارات پرداخت.کلید واژگان: محیط زیست, پروتکل اول الحاقی, کنوانسیون انمود, خسارت, درگیری مسلحانه}War is a phenomenon in which the damage is inevitable and one of the significant losses during armed conflict is the environment. In this respect, humanitarian law protects and takes account of the environment in a few of its regulations. However, these regulations have not given sufficient support to the environment and the question arises whether any prohibitions available in international environmental law are applicable to environmental protection in this case, or should we only use the provisions contained in humanitarian international law for this. In this paper we consider these regulations and the possibility of applying of them to protecting the environment in the event of armed conflict. Damage to the environment during armed conflict may occur intentionally or unintentionally. Intentional damage to the environment occurs when the environment is used as a weapon or damage to the environment is deliberate, but the environment is not used as a weapon. Regulations that have been enacted to protect against these damages contain certain conditions and the fulfilment of these conditions is necessary for incurring damage. Regarding unintentional damage to the environment, the main victim is not the environment, however, and the precautionary principle should be applied. In this regard, it is necessary to consider types of losses, existing prohibitions and possibility of minimizing environmental losses.Keywords: Environment, Additional Protocol I, Convention ENMOD, Damage, Armed conflict}
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.