hassan nory nejad
-
مقدمههدف مطالعه حاضر تعیین تفاوت اثر تمرین های مقاومتی، هوازی و ترکیبی بر سطوح بزاقی مالون دی آلدئید مردان سالمند فعال بود.مواد و روش هامطالعه حاضر به روش نیمه تجربی و با سه گروه تمرین با طرح پیش و پس آزمون اجرا شد. تعداد آزمودنی ها 36 نفر بود که به صورت هدفمند در سه گروه 12 نفری (1. تمرین مقاومتی، 2. تمرین هوازی و 3. تمرین ترکیبی) تقسیم بندی و مطالعه شدند. مقدار بزاقی مالون دی آلدئید آزمودنی ها با استفاده از دستگاه اسپکتروفوتومتر به روش رنگ سنجی ارزیابی و ثبت شد. سپس آزمودنی ها به مدت 8 هفته به اجرای پروتکل های تمرینی مربوطه پرداختند. پس از اتمام تمرینات، داده های پس آزمون مشابه با شرایط پیش آزمون، ارزیابی و ثبت شد. با استفاده از آزمون های آمار توصیفی، آزمون t وابسته، تحلیل واریانس یک سویه و آزمون تعقیبی شفه داده ها در محیط SPSS نسخه 24 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. سطح معنی داری 0/05 در نظر گرفته شد.یافته هانتایج نشان داد میزان مالون دی آلدئید بزاقی پس از اعمال تمرینات هوازی، مقاومتی و ترکیبی افزایش معنی داری دارد (0.001=P) و این افزایش به ترتیب برای تمرینات ترکیبی، مقاومتی و هوازی 29/7درصد، 19/5درصد و 11/1درصد بود.نتیجه گیریبا توجه به یافته های تحقیق حاضر می توان به مربیان و طراحان برنامه های تمرینی سالمندان توصیه نمود به منظور بهره گیری بیشتر از آثار آنتی اکسیدانی ناشی از اجرای تمرینات ورزشی و بهبود ظرفیت تام آنتی اکسیدان بیشتر از قرارداد تمرین ترکیبی استفاده کنند.کلید واژگان: تمرین مقاومتی, تمرین هوازی, تمرین ترکیبی, مالون دی آلدئید, سالمندیIntroductionThis study aimed to determine the effect of resistance, aerobic, and combined exercises on salivary malondialdehyde levels in active old men.MethodsThis semi-experimental study used a pre-test and post-test design with three training groups. A total of 36 subjects were Takestan divided into three groups with 12 participants each (1. resistance training, 2. aerobic training, and 3. combined training). The salivary malondialdehyde value in subjects was evaluated and recorded using a spectrophotometer with a colorimetric method. The subjects then performed relevant training protocols for eight weeks, after which the post-test data were evaluated and recorded under conditions similar to the pre-test. Statistical analysis was performed using descriptive statistical tests, dependent t-test, one-way ANOVA, and Scheffe post-hoc in SPSS version 24. The significance level was set at 0.05.ResultsThe results showed that salivary malondialdehyde significantly increased after applying aerobic, resistance, and combined training (p < 0.001). This increase was 29.7%, 19.5%, and 11.1% for combined, resistance, and aerobic training, respectively.ConclusionAccording to this study’s findings, trainers and designers of elderly training programs should use combined training more frequently to benefit more from exercise’s antioxidant effects and improve total antioxidant capacity.Keywords: Resistance Training, Aerobic Exercise, Circuit-Based Exercise, Malondialdehyde, Aging
-
Introduction
The FGF-21 biomarker is an essential factor in reducing the incidence of various cancers and improving the metabolic status of individuals, and improving the metabolic of heart cells. This study aimed to assess the difference between the effect of resistance, aerobic, and combined training on the salivary levels of FGF-21 in active older men.
MethodsThe present study method was semi-experimental and performed with a pre-post-test design and three experimental groups. The subjects were randomly assigned to study 36 divided into three groups 1. Resistance training, 2. Aerobic training, and 3. Combined training (n = 12). The serum FGF-21 salivary value in subjects was evaluated and recorded using special sandwich analysis methods by special kits according to the kit brochure's method. The subjects then performed relevant training protocols for eight weeks, after which the post-test data training wasevaluated and recorded similar to the pretest conditions. Statistical analysis was performed using descriptive statistical tests, dependent t-test, one-way ANOVA, and Scheffe post hoc in SPSS version 24. The significant level was 0.05.
ResultsThe results showed that the number of salivary FGF-21 increased significantly after applying aerobic, resistance, and combined training, and this increase was 38.9%, 23.8%, and 14.7% for combined, resistance, and aerobic activity, respectively.
ConclusionsAccording to the findings of this study, combined exercises should be used to improve metabolic risk factors and reduce the risk of cancer due to increased FGF-21 levels in the elderly community.
Keywords: 4Resistance Exercise, Aerobic Exercise, Combined Exercise, FGF-21, Aging
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.