به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

hedyeh rezaei

  • شهریار صانع، علیرضا ماهوری *، نازلی کرمی، هدیه رضایی، مهسا رضاپور
    پیش زمینه و هدف
    تهوع و استفراغ حین جراحی سزارین با بی حسی نخاعی یافته شایعی است و در بیش از 80 درصد بیماران رخ دهد. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر میدازولام وریدی به تنهایی، اندانسترون و میدازولام در ترکیب با اندانسترون برای پیشگیری از تهوع و استفراغ حین و بعد از عمل جراحی سزارین با بی حسی داخل نخاعی می باشد.
    مواد و روش کار
    در یک مطالعه دو سوکور، 126 زن باردار که تحت بی حسی نخاعی (با 12.5 میلی گرم بوپی واکایین 0.5 درصد) برای جراحی سزارین قرارگرفته بودند، به طور تصادفی برای دریافت 2 میلی گرم میدازولام (گروه M)، 4 میلی گرم اندانسترون (O) و میدازولام در ترکیب با اندانسترون (OM)، به سه گروه مساوی تقسیم شدند. میزان تهوع و استفراغ حین و بعد از جراحی سزارین در ریکاوری ثبت شد.
    یافته ها
    میزان تهوع و استفراغ حین جراحی در گروه های O(28.6 و 7.1 درصد) و MO (26.2 و 16.7 درصد) در مقایسه با گروه M(50 و 31 درصد) کم تر بود. (0.04 P =، 0.006P=). میزان تهوع و استفراغ بعد از جراحی در اتاق ریکاوری در گروه های O (19 و 4.8 درصد) و MO (11.9 و 7.1 درصد) در مقایسه با گروه M (38.1 و 23.8 درصد) کم تر بود (0.01P=، 0.03P= ). مصرف متوکلوپرامید در گروه های O و MO در مقایسه با گروه M کم تر بود. (0.02P=).
    بحث و نتیجه گیری
    دوز یکجای میدازولام (2 میلی گرم) نسبت به اندانسترون (4 میلی گرم) و میدازولام در ترکیب با اندانسترون (2 میلی گرم و 4 میلی گرم) در زنان باردار تحت جراحی سزارین با بی حسی نخاع، در پیشگیری از تهوع و استفراغ حین و بعد از جراحی در اتاق ریکاوری موثرتر نبود.
    کلید واژگان: اونسترون, میدازولام, سزارین, تهوع, استفراغ
    Shahryar Sane, Alireza Mahoori*, Nazli Karami, Hedyeh Rezaei, Mahsa Rezapoure
    Background and Aims
    Nausea and vomiting during spinal anesthesia for elective cesarean delivery is a common finding and may occur in up to 80% of patients. The aim of the present study was to compare efficacy of using intravenous midazolam alone, ondansetron, and midazolam in combination with ondansetron for prevention of nausea and vomiting during and after cesarean delivery in parturient that underwent spinal anesthesia.
    Materials and Methods
    In a double-blind study, 126 women undergoing elective caesarean section under spinal anesthesia (using 0.5% bupivacaine 12.5 mg) were allocated randomly to receive midazolam 2 mg (n=42), ondansetron 4 mg (n=42) or midazolam and ondansetron (n=42) after the clamping umbilical cord. The frequency of nausea and vomiting during and after surgery in recovery room were recorded.
    Results
    The frequency of intraoperative nausea and vomiting was lower in the O (28.6, 7.1%) and MO (26.2, 16.7%) groups compared with M (50, 31%) group (P=0.04, P=0.006). The frequency of nausea and vomiting after surgery in recovery room was lower in the O (4.8, 19 %) and MO (11.9, 7.1%) groups compared with M(38.1, 23,8 %) group (P=0.01, P=0.03). Metoclopramide consumption was lower in O and MO groups compared with M group (P=0.02). There was no difference in mean arterial pressure and pulse rate between three groups during the surgery at times measured.
    Conclusion
    A bolus dose of midazolam (2 mg) was not effective than ondansetron (4mg) and ondansetron plus midazolam (O 4 and M 2 mg) for the prevention of nausea and vomiting in parturient patients undergoing cesarean section with spinal anesthesia during and after surgery in recovery room; however, further studies are needed.
    Keywords: Ondansetron, Midazolam, Cesarean, Nausea, Vomiting
  • علیرضا ماهوری، شهریار صانع *، میترا گل محمدی، هدیه رضایی، زهرا مالی
    پیش زمینه و هدف
    در بیهوشی عمومی، سرفه بیماران حین و پس از به هوش آمدن، یک مسئله بالینی مهم با شیوع 15 تا 45 درصد می باشد. این مطالعه قصد دارد اثرات لیدوکایین قلیایی یا لیدوکایین تنها که در کاف لوله تراشه تزریق می شود را ازنظر کاهش بروز سرفه هنگام خارج کردن لوله و گلودرد بعد از عمل با بیهوشی عمومی ارزیابی کند.
    مواد و روش کار
    90 بیمار در نظر گرفته شده برای لامینکتومی کمری در وضعیت پرون در این مطالعه دوسوکور آینده نگر تصادفی وارد شدند. بعد از لوله گذاری تراشه، کاف لوله تراشه با محلول لیدوکایین 2 درصد قلیایی یا لیدوکایین تنها یا سالین 0.9 درصد پر شد که این باعث ایجاد 3 گروه شد. میزان بروز گلودرد گزارش شده به وسیله بیماران و سرفه در دقایق صفر، 10 و 30 هنگام ریکاوری بعد از خارج کردن لوله تراشه ثبت و مورد آنالیز آماری قرار گرفت.
    یافته ها
    لیدوکایین 2 درصد قلیایی داخل کاف نسبت به لیدوکایین تنها و سالین در کم کردن سرفه در دقایق 10 و 30 هنگام ریکاوری بعد از خارج کردن لوله، موثر بود (P=0.035 -0.005= P). بروز گلودرد در گروه لیدوکایین 2 درصد قلیایی به طور قابل توجهی هنگام ریکاوری در دقایق 10 و 30 بعد از خارج کردن لوله تراشه کم تر بود (P=0.001).
    بحث و نتیجه گیری
    مطالعه ی حاضر تعیین کرد که لیدوکایین 2 درصد قلیایی داخل کاف نسبت به لیدوکایین تنها و سالین در کم کردن سرفه و گلودرد در حین ریکاوری بعد از خارج کردن لوله تراشه موثر است.
    کلید واژگان: سرفه, گلودرد, لیدوکایین, لامینکتومی, پوزیشن پرون, لیدوکایین قلیایی
    Alireza Mahoori, Shahryar Sane *, Mitra Golmohammadi, Hedyeh Rezaei, Zahra Mali
    Background and Aims
    In general anesthesia, patients’ coughing during and after recovery is an important clinical problem with a prevalence of 15% to 45%. This study aimed to evaluate the effects of alkalinized lidocaine or lidocaine alone into the tracheal tube cuff on post-extubation cough in lumbar laminectomy surgery with general anesthesia.
    Materials and Methods
    Ninety patients scheduled for lumbar laminectomy in prone position were enrolled in this randomized double-blind prospective study. After tracheal intubation, the tracheal tube cuff was filled with either an alkalinized 2% lidocaine solution or lidocaine alone or 0.9% saline. A logistic regression comprising the two factors was used for analysis. The incidence of sore throat reported by patients and cough 0, 10 and 30 minutes at recovery after extubation.
    Results
    Intracuff alkalinized 2% lidocaine was superior to lidocaine alone and saline in blunting emergence coughing 10 and 30 minutes at recovery after extubation (P = 0.035- P= 0.005). The incidence of sore throat was significantly lower in the alkalinized 2% lidocaine group at the recovery at 10 and 30 min after extubation(p = 0.001).
    Conclusion
    The present study showed that the intracuff alkalinized 2% lidocaine was superior to lidocaine alone or saline in decreasing the incidence of emergence coughing and sore throat during the recovery room after extubation.
    Keywords: cough, sore throat, lidocaine, laminectomy, prone positon, alkalinized lidocaine
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال