به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

hossein asghar hossein zadeh

  • جواد بیات کوهسار*، فرزاد قنبری، حسین اصغر حسین زاده، فاطمه اسماعیلی لیما

    این پژوهش به منظور تعیین ترکیب شیمیایی، فراسنجه های تولید گاز، قابلیت هضم برون تنی و تجزیه پذیری شکمبه ای گیاه تلخه در مراحل مختلف فنولوژیکی (رویشی، گلدهی و بذردهی) و مقایسه آن با علف خشک بونجه و کاه گندم در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. بدین منظور علف تلخه در سه مرحله رشد از مراتع قوچان تهیه شد. ترکیب شیمیایی نمونه ها مطابق
    روش های استاندارد تعیین شد. به منظور برآورد فرآسنجه های تولید گاز نمونه ها، از آزمون تولید گاز استفاده شد. قابلیت هضم برون تنی نمونه ها با استفاده از روش کشت بسته تعیین شد. آزمایش تجزیه پذیری شکمبه ای با استفاده از تکنیک کیسه های نایلونی انجام شد. نتایج نشان داد که مقدار خاکستر، پروتئین خام، چربی خام، کربوهیدرات های غیر الیافی و بخش محلول در شوینده خنثی در مرحله رویشی تلخه بیشتر از کاه گندم بود. در این مرحله فنولوژیکی، مقدار الیاف نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی کمتر از کاه گندم و یونجه به دست آمد (0001/0<P). بالاترین و پایین ترین مقدار پتانسیل تولید گاز به ترتیب مربوط به تلخه در مرحله گلدهی و کاه گندم بود. فراسنجه های تخمینی شامل انرژی قابل متابولیسم و قابلیت هضم ماده آلی در مرحله رویشی و بذردهی گیاه تلخه بیشتر از کاه گندم بود، اما با یونجه اختلاف معنی داری نداشت. مقدار قابلیت هضم ماده خشک تلخه در مرحله رویشی و بذردهی اختلافی با یونجه و کاه گندم نداشت، اما در مرحله گلدهی کمتر بود (0001/0<P). مقدار قابلیت هضم ماده آلی و نیز توده میکروبی تولید شده و بازده آن در مرحله رویشی گیاه تلخه بیشتر از سایر تیمارها بود (0001/0<P). بخش های سریع تجزیه و کندتجزیه گیاه تلخه در هر سه مرحله فنولوژیکی بیشتر از یونجه و کاه گندم بود. ضمن این که تجزیه پذیری موثر این گیاه در مرحله رویشی بیشتر از سایر تیمارها بود. بر اساس نتایج این مطالعه و با در نظر گرفتن ترکیب شیمیایی و فراسنجه های تخمیری، گیاه تلخه در مرحله رویشی ارزش تغذیه ای بالاتری داشت. در مقایسه با کاه گندم و یونجه با توجه به میزان تولید گاز و قابلیت هضم و روند تجزیه پذیری ارزش تغذیه ای آن بالاتر از کاه و نزدیک به یونجه بود که می تواند در تغذیه نشخوارکنندگان مورد توجه قرار گیرد.

    کلید واژگان: تلخه, فراسنجه های تخمیری, ترکیب شیمیایی, تجزیه پذیری
    Javad Bayatkouhsar*, Farzad Ghanbar, Hossein Asghar Hosseinzadeh, Fatemeh Esmaeeli Lima

    This research was conducted in order to determine chemical composition, gas production parameters, in vitro digestibility and ruminal degradability of Acroptilon repens at different phonological stages (vegetative, flowering and seeding) and its comparison with alfalfa hay and wheat straw in Completely Randomized Design. For this purpose, Acroptilon repens was prepared in three stages of growth from Quchan pastures. The chemical composition of the samples was determined using the standard methods. The gas production test was used to estimate the gas production parameters of samples. In vitro digestibility of samples was determined by the batch culture method. Ruminal degradability trial was carried out by the nylon bag technique. The amount of Ash, crude protein (CP), Ether extract (EE), non- fiber carbohydrates (NFC) and neutral detergent soluble (NDS) at vegetative stage of Acroptilon repens were higher than wheat straw. At this phonological stage, neutral detergent fiber (NDF) and acid detergent fiber (ADF) were lower than wheat straw and alfalfa hay (p<0.05). The highest and lowest values of gas production potential were related to Acroptilon repens at flowering stage and wheat straw respectively (p<0.05). Estimated parameters including metabolizable energy (ME) and organic matter digestibility (OMD) at vegetative and seeding stages of Acroptilon repens were higher than wheat straw (p<0.05), but had no significant difference with alfalfa hay. The amount of dry matter digestibility of Acroptilon repens at vegetative and seeding stages did not differ with alfalfa hay and wheat straw, but was lower at flowering stage (p<0.05). OMD, microbial biomass (MB) and its efficiency (EMB) at vegetative stage of Acroptilon repens was higher than other treatments (p<0.05). Washout fraction (a) and potentially degradable fraction (b) of Acroptilon repens in all phonological stages was higher than alfalfa hay and wheat straw, meanwhile degradability of this plant at vegetative stage was higher than other treatments (p<0.05). Based on the results of this study and considering the chemical composition and fermentation parameters, Acroptilon repens at vegetative stage had higher nutritional value.

    Keywords: Acroptilon Repens, Wheat Straw, Alfalfa, Fermentative Parameters, Chemical Composition, Degradability
  • حسین اصغر حسین زاده*، جواد بیات کوهسار، فرزاد قنبری، فریبا فریور

    این پژوهش به منظور بررسی تاثیر روش های مختلف عمل آوری فیزیکی و بیولوژیکی بر ترکیب شیمیایی، فراسنجه های تولید گاز و قابلیت هضم برون تنی دانه جو در قالب طرح کاملا تصادفی (6 تیمار و 3 تکرار) انجام شد. تیمارها شامل دانه جو عمل آوری نشده (شاهد)، غلطک زده شده با بخار (به مدت 3 تا 5 دقیقه)، غلطک زده شده با بخار و مخمر (ساکارومایسس سرویزیه) (4 درصد به نسبت 1:2)، مایکروویو شده (باقدرت850 وات و به مدت 3 دقیقه)، غلطک زده شده با بخار و مایکروویو شده و غلطک زده شده با بخار+ مخمر+ مایکروویو بودند. ترکیب شیمیایی نمونه ها مطابق روش های استاندارد تعیین شد. به منظور برآورد فرآسنجه های تولید گاز نمونه ها، از آزمون تولید گاز استفاده شد. قابلیت هضم برون تنی نمونه ها با استفاده از روش کشت بسته انجام شد. عمل آوری بر ترکیب شیمیایی تیمارها دارای تاثیر معنی داری بود. عمل آوری مقدار پروتئین خام تیمارهای مختلف را افزایش داد که بیشترین مقدار آن در تیمار ترکیبی (غلطک زده شده با بخار+ مخمر + مایکروویو) مشاهده شد (14 درصد). عمل آوری تاثیری بر الیاف نامحلول در شوینده خنثی دانه جو نداشت. عمل آوری پتانسیل تولید گاز دانه جو را کاهش داد که کمترین مقدار آن در تیمار ترکیبی (غلطک زده شده با بخار + مخمر + مایکروویو) به دست آمد (36/91 میلی لیتر به ازای 200 میلی گرم ماده خشک). همچنین عمل آوری تاثیر معنی داری بر مقدار قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی نداشت. تمام تیمارها به جز مایکروویو، باعث افزایش توده میکروبی و بازده آن شدند، که از این نظر بیشترین افزایش در تیمار غلطک زده شده با بخار + مخمر مشاهده شد (به ترتیب 11/183 و 42/0 میلی گرم بر ماده خشک). به طورکلی نتایج نشان داد که روش های مختلف عمل آوری می توانند ارزش تغذیه ای دانه جو را به طور معنی داری تحت تاثیر قرار دهند.

    کلید واژگان: ارزش تغذیه ای, دانه جو, عمل آوری, مخمر ساکارومایسس سرویزیه, مایکروویو
    Javad Bayat Koohsar*, Hossein Asghar Hossein Zadeh, Farzad Ganbari, Fariba Farivar

    This research was conducted in order to investigate the effect of different physical and biological processing methods on the chemical composition, gas production parameters and in vitro digestibility of barley grain in a completely randomized design (6 treatment and 3 replicates). Treatment were: un processing barley grain (control), Steam-flaked (for 3-5 minutes), yeast treated (Saccharomyces cerevisiae) and steam-flaked, microwaved (850 W for 3 minutes), yeast treated and then microwaved and yeast treated, steam-flaked and then microwaved. The chemical composition of the samples was determined using the standard methods. Gas production test was used to estimate the parameters of gas production of samples. In vitro digestibility of the samples was determined by the batch culture method. Processing methods were effective on chemical composition of treatment. Crude protein was increased by different treatments. The highest amount was observed in yeast treated, steam-flaked and then microwaved (14 percent). Treatments have no effect on neutral detergent fiber of barley grain. Processing decreased gas production of barley grain and lowest amount of these trait was observed in yeast treated, steam-flaked and then microwaved (91.36 ml/200 DM). Treatment has no effect on dry matter and organic matter digestibility. Microbial mass production and its efficiency were increased by all treatments except the microwave treatment and the highest increase was seen in steam-flaked + yeast treatment (183.11 mg/g DM and 0.42 respectively). In general, the results showed that different processing methods can significantly affect the nutritional value of barley grain.

    Keywords: Barley Grain, Microwave, Nutritional Value, Processing, Saccharomyces Cerevisiae
  • حسین اصغر حسین زاده، فریبا فریور*، جواد بیات کوهسار، فرزاد قنبری

    مطالعه ای به منظور تعیین ترکیب شیمیایی و تجزیه پذیری ماده خشک در قالب طرح کاملا تصادفی با 6 تیمار شامل: 1) دانه ذرت بدون عمل آوری (شاهد)، 2) دانه ی ذرت فلیک شده با بخار، 3) فلیک+مخمر، 4) دانه ی ذرت مایکروویو شده، 5) فلیک+ مایکروویو، 6) فلیک+مخمر+مایکروویو انجام شد. اندازه گیری ترکیب شیمیایی نمونه ها با استفاده از روش استاندارد تجزیه تقریبی انجام شد. تجزیه پذیری شکمبه ای این تیمارها با روش کیسه های نایلونی با استفاده از سه راس قوچ بالغ دالاق تعیین شد. نتایج این آزمایش نشان داد که فرآیند مایکروویو به تنهایی و یا همراه با سایر روش های عمل آوری منجر به افزایش مقادیر ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، الیاف نامحلول در شوینده ی خنثی، الیاف نامحلول در شوینده ی اسیدی، کل مواد مغذی قابل هضم، انرژی خالص رشد و انرژی خالص شیردهی شد و بیشترین مقادیر در تیمار 6 مشاهده شد. مقایسه خصوصیات تجزیه پذیری تفاوت معنی داری را بین تیمارهای مختلف نشان نداد، هرچند بخش سریع التجزیه و کند تجزیه در تیمار 6 تفاوت قابل توجه غیر معنی داری  نسبت به سایر تیمارها داشت بدین ترتیب که پایین ترین مقدار بخش سریع التجزیه و و بالاترین مقدار بخش کند تجزیه در این تیمار مشاهده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که روش های مختلف عمل آوری بر ترکیب شیمیایی دانه ذرت موثر هستند؛ هر چند بر فراسنجه های تجزیه پذیری تاثیر معنی داری نداشتند و ترکیب روش های عمل آوری فلیک+مخمر+مایکروویو می تواند در بهبود ارزش تغذیه ای دانه ذرت موثرتر از روش های دیگر باشد.

    کلید واژگان: تجزیه پذیری شکمبه ای, دانه ی ذرت, ساکارومایسس سرویزیه, عمل آوری, مایکروویو
    Hossein Asghar Hossein zadeh, Fariba Farivar*, Javad Bayat Kouhsar, Farzad ghanbari
    Introduction 

    Cereal gains are important source of energy in livestock diet due to high amount of starch they store in their endosperm, but there is a paradox in grains nutrition in ruminants. Without processing, most of grains, specially corn and sorghum, starch will not be effectively digested, but most of processing methods can increase starch degradability in rumen and therefore increase acidosis risk.  The dynamic of starch fermentation in rumen is an important indicator of nutritional value of cereal grain in ruminants nutrition. Due to reduced loss of methane and heat, available energy supply for the animal is greater when starch digested in the small intestine compared to starch fermented in either the rumen or large intestine. Several chemical and physical methods are commonly used for feed processing; however, chemical processing methods have been criticized recently because of toxic chemical remnants. Physical methods such as grinding, rolling, steam flacking and newly microwave irradiation are commonly used for grain processing. Among these, steam flacking and microwave irradiation have been considered as the most favorite methods for horse and ruminants. Steam flacking can increase starch availability and therefore the rate of degradation in rumen, but microwave irradiation has the reverse effect, so that overall degradability and digestibility of starch will be decreased. Yeasts have been used in human food processing for a long time, but recently it has been received considerable attention as a potential method of animal feed processing method. Every processing method will affect the extent and location of starch digestion in a different way, but for ruminant nutrition, the aim of all methods should be to optimize the place and amount of starch digestion in the different parts of digestive tract, so that both the rumen fermentation and intestinal digestion have optimum rate and host animal can achieve the most effective rumen microbial growth and also high glucose absorption in small intestine. None of processing methods can show such a combined effect itself. Therefore, this study was conducted to investigate the effects of different combinations of physical and biological methods of processing on chemical composition and rumen degradability parameters of corn grain.

    Materials and Methods

    This experiment was carried out in a completely randomized design with six treatments, each with three replicates. Experimental treatments includes: 1) un-processing corn grain (control),  2) Steam-flaked corn grain, 3) yeast treated and then steam-flaked corn grain, 4) microwaved (850 W for 3 minutes) corn grain, 5) yeast treated and then microwaved corn grain 6) yeast treated, steam-flaked and then microwaved corn grain. In order to treat with yeast, corn grains were mixed with solution of 4 percent yeast (Saccharomyces cerevisiae) in a 2:1 ratio and then incubated in 35°C for 24 h. Dry matter, organic matter, crude protein and crude fat were determined using AOAC standard methods, and NDF and ADF was determined. Dry matter degradability of samples was determined using nylon bag technique. Samples were placed in the polyester bags and incubated for 0, 3, 6, 12, 24, 36, 48, 72, and 96 h in the rumen of three mature Dalagh rams. Degradability parameters were estimated using non-linear model and all data were finally analysed using SAS (9.1) statistical software.

    Results and Discussion

    Results of this experiment showed that type of processing method had significantly effects on chemical composition. Processing methods including microwave irradiation increased dry matter, organic matter, crud protein, neutral detergent fiber, acid detergent fiber, total digestible nutrients, and decreased the amounts of ether extract, non-fiber carbohydrates and neutral detergent soluble fraction of corn grain. treatment have no significant effect on dry matter degradability of corn grain, however, methods including yeast treatment especially the combination of yeast, flaking and microwave methods caused a non-significant reduction in the effective degradability and rapidly degradable fraction and also an increase in slowly degradable fraction of corn grain. Both of non-combined methods (steam flacking or microwave irradiation) caused a reduction in slowly degradable fraction of corn grain. The highest amounts of rapidly degradable fraction were also observed in these two treatments.

    Conclusion

    The results of this study demonstrated a significant effect of different processing methods on chemical composition of corn grain and had considerable effects on rumen dry matter degradability. Based on these results, it can be concluded that wet or dry heat processing methods are not appropriate processing methods of corn grain for ruminants nutrition, whereas combination of yeast treatment with steam flacking and microwave irradiation can be considered as the most appropriate methods.

    Keywords: Corn grain, Microwave, Processing, Ruminal degradability, Saccharomyces cerevisiae
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال