k. maghsoudi
-
با هدف ارزیابی تاثیر سالیسیلیک اسید و براسینواستروئید بر برخی صفات فیزیولوژیک و میزان تجمع آرسنیک در اسفناج تحت شرایط تنش آرسنیک، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سال 1399، در مرکز تحقیقات تغذیه، دانشگاه علوم پزشکی شیراز اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل سالیسیلیک اسید (0، 0/5 و 0/75 میلی مولار)، براسینواستروئید (0، 0/5 و 0/75 میکرومولار) و تنش آرسنیک (0، 50 و 100 میکرومولار) بودند. تنش آرسنیک، به ویژه تنش 100 میکرومولار، موجب اختلال در تبادلات گازی و کاهش سرعت فتوسنتز، تعرق، هدایت روزنه ای برگ و زیست توده اسفناج شد. در مواجه با تنش آرسنیک میزان مالون دی آلدئید، پراکسیدهیدروژن، غلظت اسمولیت ها، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی در اسفناج افزایش یافت. کاربرد براسینواستروئید و سالیسیلیک اسید به طور معنی داری موجب افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی (پراکسیداز، آسکوبات پراکسیداز و سوپراکسیددیسموتاز)، تجمع اسمولیت ها (کربوهیدرات ها و پرولین) و میزان ماده خشک اسفناج و در مقابل کاهش میزان مالون دی آلدئید و پراکسیدهیدروژن در اسفناج شد. تجمع آرسنیک در ریشه اسفناج بیشتر از برگ بود. در شرایط تنش آرسنیک 100 میکرومولار، کاربرد سالیسیلیک اسید و براسینواستروئید به صورت تکی و توام، تجمع آرسنیک در اسفناج را کاهش داد و بیشترین تاثیر مثبت در تیمار 0/75 میلی مولار سالیسیلیک اسید+ براسینواستروئید 0/75 میکرومولار مشاهده شد. به طورکلی، کاربرد سالیسیلیک اسید و براسینواستروئید، با بهبود تبادلات گازی، حفظ پایداری غشا سلولی و نیز افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی، موجب افزایش تحمل اسفناج به آرسنیک شد و درنهایت بیوماس اسفناج در مقایسه با شاهد افزایش یافت. از طرفی، کاربرد این تنظیم کننده های رشد گیاهی موجب کاهش تجمع آرسنیک در اسفناج شد. در مجموع می توان بیان داشت تاثیر مثبت کاربرد توام سالیسیلیک اسید و براسینواستروئید، در مقایسه با کاربرد تکی هر کدام از آن ها، در کاهش اثرات تنش فلز سنگین آرسنیک و تجمع آن در اسفناج و درنتیجه بهبود رشد این گیاه، قابل ملاحظه تر بود.
کلید واژگان: تنظیم کننده های رشد گیاهی, فتوسنتز, هدایت روزنه ای, اسمولیت هاWith the aim of evaluating the effects of salicylic acid and brassinosteroid application on some physiological traits and arsenic accumulation in spinach under arsenic stress conditions, an experiment was conducted in a factorial experiment in the form of a randomized complete block design with four replications in the year 2022 in the Nutrition Research Center, Department of Food Hygiene and Quality Control, School of Nutrition and Food Sciences, Shiraz University of Medical Sciences, Iran. The experimental factors included salicylic acid (0, 0.5, and 0.75 mM), brassinosteroid (0, 0.5, and 0.75 µM), and arsenic stress (0, 50, and 100 µM). Arsenic stress, especially at 100 µM, reduced the net photosynthetic rate, transpiration rate, stomatal conductance of spinach leaves and biomass. Arsenic stress increased the concentration of malondialdehyde, hydrogen peroxide, osmolytes, as well as antioxidant enzymes activities in spinach plants. Application of brassinosteroid and salicylic acid significantly increased activities of antioxidant enzymes (peroxidase, ascorbate peroxidase, and superoxide dismutase), osmolytes accumulation (carbohydrates and proline) and spinach biomass; in contrast, application of brassinosteroid and salicylic acid decreased the concentration of malondialdehyde and hydrogen peroxide in spinach plants under arsenic stress conditions. Arsenic accumulation was higher in spinach roots than in leaves. Under 100 µM arsenic stress, the application of different concentrations of salicylic acid and brassinosteroid, individually and in combination, significantly reduced arsenic accumulation in spinach, with the highest positive effect being observed in the treatment of 0.75 mM salicylic acid + 0.75 µM brassinosteroid. In conclusion, brassinosteroid and salicylic acid application increased the tolerance of spinach plants against arsenic stress by improving gas exchange, activity of antioxidant enzymes, accumulation of osmolytes, stability of the membranes, and as a result plant biomass; the positive effects of brassinosteroid and salicylic acid together were greater than that of brassinosteroid or salicylic acid applied separately.
Keywords: Plant Growth Regulator, Photosynthesis, Stomatal Conductance, Osmolytes -
مجله تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران، سال سی و هفتم شماره 6 (پیاپی 110، بهمن و اسفند 1400)، صص 908 -919
اسید آسکوربیک و ملاتونین به عنوان محرک های زیستی، با تاثیر بر متابولیت های گیاه موجب تحریک بیوسنتز فیتوهورمون ها، تسهیل و افزایش جذب عناصر غذایی، ارتقاء مکانیسم های دفاعی، تحریک رشد ریشه و در نهایت افزایش کیفیت و کمیت محصول تولیدی می شوند. این پژوهش با هدف ارزیابی تاثیر محلول پاشی ملاتونین و اسید آسکوربیک بر عملکرد دانه و موسیلاژ اسفرزه (Plantago ovate Forssk.)، در سال 1399 در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی بردسیر دانشگاه شهید باهنر در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل محلول پاشی با آب مقطر (شاهد)، ملاتونین 100 میکرومولار، اسید آسکوربیک 100 میکرومولار و ملاتونین 100 میکرومولار+ اسید آسکوربیک 100 میکرومولار بودند. اعمال تیمارهای محلول پاشی از زمان استقرار کامل گیاهچه ها (4-3 برگی) تا مرحله رسیدگی فیزیولوژیک دانه ها ادامه یافت (4 مرتبه به فاصله هر دو هفته یک بار). نتایج نشان داد محلول پاشی ملاتونین و اسید آسکوربیک (کاربرد تکی و یا توام) موجب افزایش معنی دار تعداد پنجه در بوته، تعداد سنبله در بوته، طول سنبله، تعداد دانه در سنبله و وزن هزاردانه اسفرزه شد. بیشترین عملکرد دانه از محلول پاشی ملاتونین (59.98 گرم در مترمربع) و ملاتونین + اسید آسکوربیک (61.85 گرم در مترمربع) بدون اختلاف آماری معنی دار با یکدیگر حاصل شد. محلول پاشی اسید آسکوربیک نیز به طور معنی داری افزایش 6.61 درصدی عملکرد دانه را در مقایسه با کنترل به همراه داشت. محلول پاشی اسید آسکوربیک، ملاتونین و اسید آسکوربیک + ملاتونین به ترتیب افزایش 12.29، 19.89 و 23.80 درصدی موسیلاژ را در مقایسه با کنترل به همراه داشت. کاربرد ملاتونین به صورت تکی و یا ترکیبی با اسید آسکوربیک، بدون اختلاف آماری معنی داری با یکدیگر، بیشترین تاثیر مثبت را در افزایش درصد موسیلاژ به همراه داشت. میزان عملکرد موسیلاژ در تیمارهای کنترل، اسید آسکوربیک، ملاتونین و نیز ملاتونین + اسید آسکوربیک به ترتیب 10.03، 13.47، 14.94 و 15.64 گرم در مترمربع بود. براساس نتایج بدست آمده می توان بیان داشت محلول پاشی ملاتونین و اسید آسکوربیک توانست عملکرد کمی و کیفی اسفرزه را بهبود ببخشد و در بین تیمارها، کاربرد توام آنها موثرتر بود.
کلید واژگان: تنظیم کننده های رشد گیاهی, درصد موسیلاژ, محرک رشد, گیاه داروییAscorbic acid and melatonin as the biostimulants affect the biosynthesis of phytohormones, facilitate and increase the nutrients uptake, enhance the defense mechanisms, stimulate the root growth, and finally, increase the quality and quantity of the product by affecting the plant metabolites. This study was conducted in a randomized complete block design with three replications to investigate the effects of foliar application of melatonin and ascorbic acid on the grain yield and mucilage content of Plantago ovata Forssk. in the research greenhouse of Bardsir Faculty of Agriculture, Shahid Bahonar University of Kerman in 2020. The experimental treatments included the foliar application of distilled water (control), melatonin 100 μM, ascorbic acid 100 μM, and melatonin 100 μM + ascorbic acid 100 μM. The foliar application treatments continued from the time of complete establishment of seedlings (3-4 leaves) to the physiological maturity stage of seeds (four times every two weeks). The results showed that the foliar application of melatonin and ascorbic acid (single and combined application) enhanced the number of tillers per plant, number of spikes per plant, spike length, number of seeds per spike, and 1000-seed weight significantly. The highest grain yield was obtained from the foliar application of melatonin (59.98 g.m-2) and melatonin + ascorbic acid (61.85 g.m-2) without statistically significant differences with each other. The ascorbic acid foliar application also significantly increased the grain yield by 6.61% compared to the control. The foliar application of ascorbic acid, melatonin, and melatonin + ascorbic acid increased the mucilage content by 12.29, 19.89, and 23.80%, respectively compared to the control. The application of melatonin alone or in combination with the ascorbic acid, without statistically significant differences with each other, had the greatest positive effect on increasing the mucilage percentage. The mucilage yield was obtained 10.03, 13.47, 14.94, and 15.64 g.m-2 in the control, ascorbic acid, melatonin, and melatonin + ascorbic acid treatments, respectively. Based on the results, it can be concluded that the foliar application of melatonin and ascorbic acid could improve the quantitative and qualitative yield of P. ovata, and among the treatments their combined application was more effective.
Keywords: plant growth regulators, Mucilage percentage, Growth stimulant, medicinal plant -
این پژوهش مزرعه ای به منظور بررسی پاسخ های مورفوفیزیولوژیک ذرت هیبرید KSC704به کم آبی در مراحل مختلف رشد در منطقه پاسارگاد (شمال غربی فارس) در سال 1389، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. در این پژوهش دوره رشد ذرت به سه فاز از استقرار گیاه تا ظهور گل تاجی (فاز I)، ظهور گل تاجی تا خمیری شدن دانه (فاز II) و از خمیری شدن دانه تا رسیدگی (فاز III) تقسیم شد. تیمارهای آزمایشی شامل، کنترل (بدون تنش)، قطع آبیاری بعد از خمیری شدن دانه، تنش 75% نیاز آبی گیاه در مرحله رویشی و بعد از خمیری شدن دانه، تنش 75% نیاز آبی گیاه در تمام مراحل رشد، تنش 50% نیاز آبی گیاه در مرحله رویشی و بعد از خمیری شدن دانه و تنش 50% نیاز آبی گیاه در تمام مراحل رشد بودند. نتایج نشان داد که، تنش ملایم (75% نیاز آبی گیاه) در مرحله رویشی تاثیر معنی داری در رشد گیاه و عملکرد نداشت، لیکن، اعمال این تنش در تمام مراحل رشد، منجر به کاهش معنی داری پارامترهای مورفولوژیک، اجزای عملکرد و عملکرد دانه ذرت شد. تنش شدید (50% نیاز آبی گیاه) در مرحله رویشی، آسیب زیادی به گیاه وارد کرد به نحوی که با آبیاری کامل در مرحله گلدهی قابل جبران نبود. با توجه به نتایج، مرحله گلدهی و اوایل پر شدن دانه، حساس ترین مرحله به تنش خشکی در ذرت تشخیص داده شد. هم چنین، بعد از مرحله خمیری شدن دانه، با قطع آبیاری، عملکرد رضایت بخشی به دست آمد. بنابراین، می توان نتیجه گیری کرد که این امکان وجود دارد که در منطقه پاسارگاد و دیگر شرایط اقلیمی مشابه، با اعمال کم آبیاری از طریق قطع آبیاری بعد از خمیری شدن دانه و کاهش آب مصرفی به حدود 75% نیاز آبی، در دوره رشد رویشی و اواخر پر شدن دانه، بتوان در میزان آب مصرفی در ذرت صرفه جویی انجام داد.
کلید واژگان: ذرت, تنش خشکی, ارتفاع بوته, عملکردIn order to evaluate morpho-physiological responses of hybrid corn KSC750 to water stress at various stages of growth, a field experiment was conducted at the Pasargad region (northwest Fars) in 2010. The experiment carried out as a randomized complete block design, with 3 replications. In this study, corn growth period was divided into three phases: the establishment of plant to tasseling (phase I), tasseling to dough development (phase II) and dough development to ripening (phase III). Treatments were consisted of control, irrigation cut off after dough development, water stress of 75 percent of FC during vegetative phase and after dough development, water stress of 75 percent of FC during whole growth phase, water stress of 50 percent of FC during vegetative stage and after dough development and water stress of 50 percent of FC during whole growth phase. Results showed that mild drought stress (75% FC) at vegetative phase was not significantly effected growth and yield of corn. However, application of drought stress during the whole growth period significantly reduced morphological parameters as well as yield and yield components. Based on these results, flowering and grain filling stages were identified as more sensitive stages to drought stress in corn. Moreover, irrigation cut off after dough development terminated to a satisfactory yield. The results indicated that, overall, under Pasargad region and similar agro climatic conditions, it would be possible to save water to 75 percentage of corn water requirement through application of deficit irrigation after dough development stage.
Keywords: Corn, Drought stress, Plant height, Yield. -
تنش خشکی، یکی از مهم ترین تنش های محیطی غیر زنده، نقش موثری در کاهش تولید محصولات زراعی در جهان دارد. هیدروژل های سوپر جاذب، به عنوان پلیمرهای به شدت آب دوست برای کاهش اثرات مضر تنش خشکی شناخته شده اند. بنابراین به منظور بررسی تاثیر کاربرد هیدروژل های سوپر جاذب در کاهش اثرات سوء ناشی از تنش خشکی بر روی عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه ای آزمایشی به صورت طرح بلوک های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در اراضی مجتمع آموزش عالی کشاورزی و منابع طبیعی جیرفت اجرا شد. تنش خشکی به عنوان فاکتور اصلی در سه سطح %100 نیاز آبی (بدون تنش)، %75 نیاز آبی (تنش خشکی ملایم) و %50 نیاز آبی (تنش خشکی شدید) در کرت های اصلی و هیدروژل های سوپر جاذب به عنوان فاکتور فرعی در سه سطح صفر، 200 و 300 کیلوگرم در هکتار در کرت های فرعی قرار گرفتند. تنش خشکی عملکرد دانه، اجزای عملکرد و عملکرد بیولوژیکی را کاهش داد و این کاهش در خشکی 50 درصد نیاز آبی شدیدتر بود. در مقابل، هیدروژل های سوپر جاذب خصوصا در سطح 300 کیلوگرم در هکتار این پارامترها را بهبود بخشیدند. هیدروژل های سوپر جاذب باعث بهبود تعداد ردیف در بلال فقط تحت شرایط تنش خشکی شد. در حالی که عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، وزن هزار دانه و تعداد دانه در ردیف را تحت هر دو شرایط تنش و غیر تنش بهبود بخشید. بنابراین، می توان احتمال داد که کاربرد هیدروژل های سوپر جاذب، عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه ای را تحت شرایط تنش از طریق افزایش ظرفیت نگهداری آب در خاک، کاهش شستشوی مواد غذایی، رشد سریع و مطلوب ریشه و هوادهی بهتر در خاک بهبود می بخشد.
کلید واژگان: هیدروژل های سوپر جاذب, تنش خشکی, ذرت دانه ای و جیرفتDrought stress, as one of the most important environmental stress, plays a vitalrole in reducing crop yield all around the world. Super absorbent hydro gels which absorbs high amount of water are known as compounds which can reduce detrimental impacts of drought stress. In order to investigate the effects of super absorbent hydro gels on soil condition, an experiment was conducted at the institute of higher agricultural education of natural rources, Jiroft City. Three replications were used in the experiment. Drought stress condition was applied to the main plots at three levels, irrigation of 100% of crops water requirement (no stress), 75% (mild stress) and 50% (severe stress) and super absorbent levels were applied to the sup-plots at three levels (0, 200 and 300 kg/ha). Drought stress reduced grain yield, yield components and biological yield. Yield reduction was higher at 50% crop water requirement. On the contrary, super absorbent hydro gels particularly at 300 kg/ha diminished the detrimental effects of water stress on yield. Application of super absorbents caused higher number of rows per ear only under drought stress condition. Meanwhile, grain yield, biological yield, grain weight and number of grains per row were under both stress and non-stress conditions. It was concluded that application of super absorbent hydro gels can increase yield and yield components through increasing soil water holding capability for a long time.
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.