به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

khalil rostami

  • Feizollah Niazi, Keshvad Hedayatyanfard, Mohammad Soroush, Behnam Habibi, Nazgol-Sadat Haddadi, Khalil Rostami, Sadegh Rajabi, Azadeh Khalili, Sana Niazi
    Background

    Keloid and hypertrophic scars (HTS) caused by an imbalance between the production and destruction of collagen during wound healing with an unknown underlying pathophysiological mechanism. This study was designed to evaluate the histamine level in the Keloid and HTS and comparison of results with normal skin.

    Materials and Methods

    This pilot study included 36 participants, aged from 18 to 70 years with keloid (n=11), HTS (n=13) and normal (n=12) skin. The level of histamine in the skin samples was measured using enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA).

    Results

    Histamine level in keloid samples was significantly higher than in the normal (p=0.0012) or HTS (p=0.0028) groups. However, there was no significant difference between the normal and HTS samples (p=0.92).

    Conclusion

    The increased histamine level in the keloid tissue may contribute to its pathogenesis and the application of anti-histamines could be of benefit for the prevention and treatment of keloids.

    Keywords: Histamine, Hypertrophic scar, Keloid, ELISA, Antihistamine
  • Khalil Rostami, MohammadAli Shahaboddin, Feizollah Niazi, Arian Karimi Rouzbahani, Sedigheh Nadri, Hormoz Mahmoudvand*
    BACKGROUND

    Several methods have been used to decrease the periorbital edema and ecchymosis after rhinoplasty. In this study, we evaluated the efficacy of hirudoid and dexamethasone in reduction of the periorbital edema and ecchymosis.

    METHODS

    Sixty patients who underwent primary rhinoplasty were randomly divided into 3 groups. Group H received hirudoid cream, 3 times per day for 5 days from postoperative-day (POD). Group D received 10 mg of dexamethasone IV, immediately before surgery; and group C (control) received neither dexamethasone nor hirudoid. Two surgeons who were unaware of administered medications rated the severity of edema and intensity of ecchymosis, on 2nd, 5th, and 7th POD.

    RESULTS

    On 2nd POD, the edema in group D was significantly lower than groups H and C; but there was no significant difference in severity and intensity of ecchymosis between 3 groups. On 7th POD, the intensity of ecchymosis was significantly lower in group H in comparison to group C. When the difference between 2nd and 7th POD was evaluated, the resolution of severity of edema and intensity of ecchymosis was significantly better in group H (p<0.001).

    CONCLUSION

    Hirudoid was shown to be effective in reducing edema and ecchymosis after rhinoplasty. The use of dexamethasone was effective in prevention of periorbital edema at early postoperative days, but it was not effective on resolution of ecchymosis.

    Keywords: Hirodoid, Ecchymosis, Edema, Periorbital, Eye, Rhinoplasty
  • Seyed Esmail Hassanpour, Khalil Rostami, Eznollah Azargashb, Kourosh Saberi, Seyyed Hosein Hamraz, Fatemeh Farajzadeh Vajari, Hojjat Molaei*
     
    BACKGROUND
    Ischemia of skin flaps is an important complication in reconstructive surgery. This study evaluated the efficacy of topical vitamins A and E on improving flap survival.
    METHODS
    Twenty-four white-albino male rats were randomly divided into two groups of treatment and control. Standard rectangular, distally based dorsal random pattern skin flap was elevated. Intra-peritoneal cephazoline was administered to prevent any unexpected infection. No pharmaceutical agent was administered for the control group, but pure vaseline ointment. In treatment group, vaseline plus vitamins A and E were administrated daily after surgery for 10 days. The rats were evaluated on the 10th day after surgery for viable and necrotic portions of the flaps.
    RESULTS
    The mean values of necrosis in the flaps were 625±189.56 and 920.00±247.31 in the treatment and control groups, respectively. Vaseline plus vitamins increased flap survival significantly.
    CONCLUSION
    Topical vitamins A and E may be effective pharmaceutical agents to increase viability of random skin flaps in rats. They can be added to vasoactive topical agents to reach better results.
    Keywords: Vitamin A, Vitamin E, Ischemia, Skin flap, Survival, Ra
  • Seyed Esmail Hassanpour, Khalil Rostami, Fatemeh Farajzadeh-Vajari, Seyed Hossein Hamraz, Hojjat Molaei
    Background
    Ischemia of skin flaps is an important complication in reconstructive surgery. This study evaluated the effectiveness of eutectic mixture of lidocaine and prilocaine (EMLA) and capsaicin on improving flap survival.
    Methods
    A number of 39 white albino male rats were divided randomly into three groups: EMLA, capsaicin, and control groups. A standard rectangular, distally based dorsal random pattern skin flap was elevated on each rat. Intraperitoneal cefazolin was administered to prevent infection. No pharmaceutical agent was administered for the control group except for pure Vaseline cream. In EMLA group, EMLA cream was administrated daily after surgery for 10 days. In capsaicin group, capsaicin cream was rubbed on the flap surface daily. The rats were evaluated 10 days after the operation for viable and necrotic portions of flaps.
    Results
    The mean values of necrosis in the flaps were 603.33 ± 116 mm2, 665.00 ± 220.26 mm2, and 920.00 ± 247.31 mm2 in the EMLA, capsaicin, and control groups, respectively. Both EMLA and capsaicin were effective on flap survival significantly (P = 0.002 and P = 0.011, respectively). Despite advantages, EMLA was not significantly better than capsaicin (P = 0.739).
    Conclusions
    EMLA and capsaicin are effective pharmaceutical agents that significantly increase the viability of random skin flaps in rats. They can be added to other vasoactive topical agents to reach better results and be used as a medical workhorse in reconstructive wards.
    Keywords: Eutectic mixture of lidocaine, prilocaine, Capsaicin, Random skin flap, Flap
  • Seyed Esmail Hassanpour, Khalil Rostami, Fatemeh Farajzadeh-Vajari, Seyed Hossein Hamraz, Hojjat Molaei *
    Background

    Ischemia of skin flaps is an important complication in reconstructive surgery. This study evaluated the effectiveness of eutectic mixture of lidocaine and prilocaine (EMLA) and capsaicin on improving flap survival.

    Methods

    A number of 39 white-albino male rats were divided randomly into three groups: EMLA, capsaicin, and control groups. A standard rectangular, distally based dorsal random pattern skin flap was elevated on each rat. Intraperitoneal cefazolin was administered to prevent infection. No pharmaceutical agent was administered for the control group except for pure Vaseline cream. In EMLA group, EMLA cream was administrated daily after surgery for 10 days. In capsaicin group, capsaicin cream was rubbed on the flap surface daily. The rats were evaluated 10 days after the operation for viable and necrotic portions of flaps.

    Results

    The mean values of necrosis in the flaps were 603.33 ± 116.00 mm2, 665.00 ± 220.26 mm2, and 920.00 ± 247.31 mm2 in the EMLA, capsaicin and control groups, respectively. Both EMLA and capsaicin were effective on flap survival significantly (P = 0.002 and P = 0.011, respectively). Despite advantages, EMLA was not significantly better than capsaicin (P = 0.739).

    Conclusions

    EMLA and capsaicin are effective pharmaceutical agents that significantly increase the viability of random skin flaps in rats. They can be added to other vasoactive topical agents to reach better results and be used as a medical workhorse in reconstructive wards.

    Keywords: Eutectic mixture of lidocaine, prilocaine, Capsaicin, Random skin flap, Flap survival
  • شهناز طباطبایی، رضا خانی جزنی، امیر کاووسی دولانفر، خلیل رستمی، زهرا نجفی*
    زمینه و هدف
    آسیب های اسکلتی - عضلانی مرتبط با کار، ازجمله بزرگترین مشکلات بهداشت شغلی کارکنان به شمار می روند. استرس شغلی، از علل مهم اختلالات اسکلتی - عضلانی محسوب می شود. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین میزان و منابع استرس شغلی با درد در نواحی کمر، گردن و شانه درکارکنان یک بیمارستان در شهر تهران انجام گرفت.
    روش بررسی
    این تحقیق به روش توصیفی - تحلیلی بر روی 264 نفر (از 700 نفر)، کارکنان یک بیمارستان در شهر تهران (سال 1393) انجام شد، نمونه ها به طور تصادفی انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها، از پرسشنامه های اطلاعات فردی - شغلی، میزان و منابع استرس شغلی و میوزیک که اعتبار و روایی مناسبی داشتند، استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون تی تحلیل شدند.
    یافته ها
    در این مطالعه، میانگین استرس شغلی در کارکنان، 55/20 بود و حداکثر افراد (7/66%)، از لحاظ میزان استرس، جزء افراد سازگار بودند. فراوانی درد در ناحیه کمر بیشتر از نواحی دیگر بدن گزارش شد. نیمی (9/48%) از افراد، مبتلا به درد در ناحیه کمر و مابقی افراد (1/26%) از درد در ناحیه شانه و 25% نیز از درد در ناحیه گردن رنج می بردند. بین میزان و منابع استرس شغلی کارکنان، رابطه معنی داری وجود داشت، همچنین تفاوت معنی داری بین میزان و منابع استرس شغلی با درد در نواحی کمر، شانه و گردن مشاهده گردید.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه نشان داد شیوع اختلالات اسکلتی – عضلانی در مشاغل پراسترس بسیار بالا بوده و درد مزمن و شدیدکارکنان، با ناتوانی شدید وکیفیت زندگی پایین آنها همراه است. بنابراین، برنامه های مداخلاتی برای پیشگیری از اختلالات اسکلتی - عضلانی می بایست بر نیازهای فیزیکی و روانی شاغلین، همچنین مدیریت استرس شغلی متمرکز شوند.
    کلید واژگان: استرس, درد اسکلتی - عضلانی, کارکنان بیمارستان, بیمارستان ها
    Shahnaz Tabatabaei, Reza Khani Jazani, Amir Kavousi Dolanghar, Khalil Rostami, Zahra Najafi *
    Background And Objectives
    Occupational musculoskeletal injuries are among the greatest problems of staff occupational health. Job stress is one of the important causes of musculoskeletal disorders. The purpose of this study was to investigate the relationship between rate and sources of job stress with low back, shoulder, and neck pains in the staff of one hospital in Tehran city.
    Methods
    This research was conducted as a descriptive-analytical study on 264 individuals (out of 700 individuals) of the staff of one hospital in Tehran city (2014). The samples were selected randomly. To collect the data, personal-occupational information, rate and sources of job stress, and Music questionnaires, were used, which had appropriate reliability and validity. Data analysis was performed using t-test.
    Results
    In this study, the mean occupational stress among the staff was 20.55 and a majority of subjects (66.7%), were compatible in terms of stress levels. The frequency of low back pain was more than other parts of the body. Half (48.9%) of the staff suffered from low back pain and the remaining (26.1%) suffered from shoulder pain and 25% had neck pain. There was a significant relationship between rate and sources of job stress. Also, there was a significant difference between rate and sources of job stress with low back, shoulder, and neck pains.
    Conclusion
    The results of this study indicated that the prevalence of musculoskeletal disorders is very high in stressful jobs, and chronic and severe pain in the staff is associated with severe disability and low quality of life. Therefore, intervention programs for the prevention of musculoskeletal disorders, should be focused on physical and psychological needs of employees as well as job stress management.
    Keywords: Stress, Musculoskeletal pain, Hospitals, Personnel
  • لیلا عظیمی*، نادر مرکزی مقدم، خلیل رستمی، عاطفه طالبی، آتوسا اسکندری کیا، عبدالله میرزایی، محمد اسماعیل عظیمی
    زمینه و هدف
    امروزه یکی از مفاهیم اساسی در سیستم ارائه خدمات سلامت، ایمنی بیمار است بنابر این شناسایی عوامل موثر نظیر ناخوانا بودن دستورات، اشتباه در نوشتن دوز دارو و طریقه مصرف دارو، ممکن است بتواند عوارض جدی که منجر به مرگ، ناتوانی یا طولانی شدن زمان بستری بیمار می شود را کاهش دهد.
    مواد و روش ها
    مطالعه حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی به شیوه مقطعی انجام شد. نمونه ای به میزان 1800 پرونده بیماران بستری یکسال در یک بیمارستان آموزشی انتخاب و اولین دستور پزشک توسط چک لیستی خودساخته از نظر مشخصات پزشک، شیفت و متغیرهایی نظیر خوانایی، نوشتن دوز دارو بررسی شدند و داده ها با نرم افزار spss و روش های آماری توصیفی(فراوانی و...) و آماری تحلیلی(کای دو و...) تحلیل شدند.
    نتایج
    از میان 1800 پرونده بستری، 3/66% از آنها توسط مردان، 6/17% از دستورات ناخوانا، 2/3% بدون مهر، 2/8% بدون امضا، 9/11% بدون ساعت و 9/4% بدون تاریخ بودند.23% از دستورات پزشکان از نظر پیوستگی نامطلوب و 5/69% از آنها بدون اشاره به اجزای اولیه، 8/17% بدون اشاره به دوز دارو، 8/21% بدون ثبت فرم دارو، 5/11% بدون ثبت زمان مصرف دارو، 9/25% بدون روش مصرف دارو، 3/14% دارای خط خوردگی و 13% فاقد شماره گذاری بودند. همچنین بین مشخصات دموگرافیک و برخی از خطاهای ثبت پزشکی رابطه معنی داری وجود داشت.
    نتیجه گیری
    اهتمام پزشکان بیمارستان در ارتقاء مستندسازی پرونده ها ضروری بوده و برای این منظور، می توان از راهکارهایی نظیر، آموزش اولیه برای دستیاران تازه وارد، روش های تشویقی و ارزیابی دوره ای پرونده ها بهره جست.
    کلید واژگان: پرونده پزشکی, دستورات پزشکی, خطای پزشکی, بیماران بستری, پزشک معالج
    Leila Azimi *, Nader Markazimoghaddam, Khalil Rostami, Atefe Talebi, Atoosa Eskandari, Abdallah Mirzaiy, Mohammad Esmail Azimi
    Background
    Nowadays, Patient Safety is considered as a fundamental concept of the healthcare system. Hence, recognizing the effective factors such as: illegible orders, dosage errors, and drug usage can contribute to reducing the serious side effects leading to the patient's disability, prolonged hospitalization, and even death.
    Methods
    as a descriptive-analytical study, this research was cross-sectionally conducted with a sample of 1800 inpatient records in a teaching hospital during one year. The primary physician orders were examined through a self-managed checklist, including the items, such as: physicians’ ID and workshifts, and variables of legibility and recorded dosage. Data were processed via SPSS, regarding the descriptive statistics (like: frequency, …) and analytical statistics (like: chi-square, …).
    Results
    of 1800 inpatient's records, 66.3% recorded by male, 17.6% records were illegible, 3.2% without stamping, 8.2% without signing, 11.9% without time, 4.9% without dating, 23% were not coherence and logical sequence 69.5% had not indicated to the 7 primary items, 17.8% without medicine dosage, 21.8% without pharmaceutical forms, 11.5% without usage time, 25.9% without usage method, 14.3% had scribbles and 13% lacked numbering also there were relation between demographic variables and medical recording errors .
    Conclusion
    it seems necessary for the physicians to try to improve the documentation of the patient records, such as: educating the newly arrived resident, considering commendatory techniques, and evaluating the records periodically.
    Keywords: Medical Record, Medical Order, Medical error, Inpatient, Therapeutic Physicians
  • Feizollah Niazy, Khalil Rostami, Amir Reza Motabar
    Giant condylomata are not usually seen nowadays in developed nations, but such cases are still seen in the under-resourced countries. Condylomata acuminata are commonly transmitted through sexual intercourse. Generally diagnosed based on their appearance. Giant condyloma acuminata also named Buschke- Löwenstein tumour (BLT) is a slow growing cauliflower-like tumor, locally aggressive and destructive, with possible malignant transformation. Common clinical treatment of anogenital warts is conservative, however, in extreme cases conservative therapy is insufficient and surgical excision is required. A case of common presentation of giant condylomata in a 50 years old, divorced, multiparous woman is presented and the literature is reviewed. She presented with 15 years history of slowly progressive vulval lesion and associated itching, contact bleeding, malodorous vaginal discharge and difficulty in walking. She had previously been treated with podophyllin and cryosurgery without success. The growth measured 30×10 cm in each side and was successfully excised with no evidence of malignancy concomitant and reconstruction also done.
    Keywords: Giant condylomata, Buschke, Löwenstein tumour, Reconstruction, Vulva
  • سید اسماعیل حسن پور، خلیل رستمی، فیض الله نیازی، حمید زنده نام
    سابقه و هدف
    فلپ های پوستی به طور شایع به عنوان یک روش ترمیمی در جراحی های پلاستیک به کار می روند و نکروز این فلپ ها هنوز به عنوان عارضه مهم و یک مشکل بالینی باقی مانده است. این تحقیق با هدف بررسی تاثیر پیشگیرانه اولئیک اسید بر روی میزان ماندگاری فلپ پوستی تصادفی انجام شد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی، 46 خرگوش بالغ سفید نیوزلندی انتخاب شد. در ناحیه پشتی حیوانات طرفین ستون فقرات، فلپ پوستی به ابعاد 3×5/10سانتیمتر طراحی گردید. در گروه تجربی اول روی سطح هر فلپ با اسید اولئیک موضعی 75% (10% حجمی) هر 12 ساعت به مدت 48 ساعت مالیده شد. در گروه تجربی دوم مشابه گروه اول ولی در طرف مقابل در فلپ طراحی شده مالیده شد و در گروه سوم (کنترل) با همان اندازه سطح فلپ از یک پماد پایه (وازلین طبی خالص) استفاده شد. در هر سه گروه میزان ماندگاری نهایی فلپ بعد از ایجاد فلپ تصادفی پوستی بر اساس معیارهای بالینی در روز ششم بررسی شد. مقایسه میزان ماندگاری فلپ ها بین گروه ها با آزمون آنالیز واریانس یکطرفه انجام گرفت. از آزمون توکی جهت تعیین تفاوت بین گروه های دوتایی استفاده شد.
    یافته ها
    میزان ماندگاری نهایی فلپ در گروه کنترل (8/6 ± 7/20سانتیمتر مربع) بیشتر از گروه تجربی دو (7/9±2/13سانتیمتر مربع) و گروه تجربی یک (5/7±0/11 سانتیمتر مربع) بود. تفاوت بین گروه کنترل و هر دو گروه تجربی از نظر آماری معنی دار بود (00/0=p) ولی بین دو گروه تجربی یک و دو تفاوت معنی داری وجود نداشت (NS).
    نتیجه گیری
    مصرف پیشگیرانه اولئیک اسید موضعی بر میزان ماندگاری فلپ تصادفی پوستی خرگوش تاثیر مثبت ندارد هرچند در صورت استفاده از آن بعد از جراحی و ایجاد فلپ پوستی میزان ماندگاری فلپ افزایش می یابد.
    کلید واژگان: اولئیک اسید, فلپ تصادفی, میزان ماندگاری فلپ
    Seyed Esmaiel Hassanpour, Khalil Rostami, Feyzollah Niazi, Hamid Zendenam
    Background And Aim
    Cutaneous flaps are frequently used in plastic surgery and ischemic necrosis is still a complication as a clinical problem. Different methods have been attempted in order to enhance flap survival including: hyperbaric oxygen, angiogenesis therapy (FGF, VEGF), pharmacologic agents such as sympatholitic, vasodilators, calcium channel blockers, hormonal agents, prostaglandin inhibitors, anticoagulants, oxygen-derived free radical scavengers, corticosteroids, delayed flap surgery, etc. In an experimental study it has been observed that topical application of oleic acid postoperatively on random skin flap increases survival of the flap. We have investigated the effect of prophylactic use of oleic acid on the survival of the rabbits’ random skin flap.
    Materials And Methods
    A total of 46 adult white New Zealand rabbits having a 3×10.5cm dorsal thoracic skin flap were selected. Flaps were assigned in 3 groups: for the first group topical oleic acid 75% (10% by volume) was applied ipsilaterally, while for the second group it was applied contralaterally and in the third group (control) the dorsal flap was treated with a basic ointment (a medical pure Vaseline). Having elevated each flap, it was sutured into its bed. On the 6th postoperative day, area of flap survival was measured based on clinical evaluation.
    Results
    The average of total skin flap survival was 11 cm2 in the first, 13.2 cm2 in the second (p=0.65), and 20.7cm2 in third group (control) (p<0.05).
    Conclusion
    Although skin flap survival increases when topical oleic acid is used after surgery and flap elevation, prophylactic use of topical oleic acid decreases flap survival in the rabbits’ random skin flap.
  • مهرناز مشعوفی، خلیل رستمی، افروز مردی
    زمینه و هدف
    با توجه به اهمیت رعایت اصول مستندسازی پرونده های بالینی و استفاده های آموزشی، درمانی، تحقیقاتی، قانونی وآماری از آنها، ثبت صحیح، کامل و به موقع می تواند نقش اساسی در تولید داده های مورد نیاز این گونه پژوهش ها ایفا نماید. مطالعه حاضر به منظور بررسی فرآیند مستند سازی پرونده های بالینی توسط پزشکان در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اردبیل انجام شده است.
    روش کار
    در این تحقیق 370 پرونده بالینی از بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اردبیل شامل هشت بیمارستان مورد بررسی قرار گرفت. در هر بیمارستان از بین پرونده های بستری، متناسب با موارد بستری در طی یک سال نمونه هایی به طور تصادفی انتخاب گردید. سپس بر اساس برگ پذیرش و خلاصه ترخیص پرونده های انتخاب شده، چک لیست موردنظر تکمیل گردید. اطلاعات مورد بررسی شامل اطلاعات تشخیصی، درمانی، جراحی، عامل حادثه، وضعیت هنگام ترخیص، توصیه های پس از ترخیص و علل فوت بودند که به صورت ثبت شده یا نشده در چک لیست مشخص گردید. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    یافته ها نشان داد که در 71/9% موارد تشخیص اولیه، 58/9% تشخیص حین درمان، 60/8% تشخیص نهایی و 52% اقدامات درمانی و جراحی در پرونده های مورد مطالعه ثبت شده بود. با وجود اینکه حداقل 12/7% بیماران به علت حوادث، آسیب ها و مسمومیت ها بستری شده بودند، فقط در 8/5% از پرونده ها عامل حادثه ثبت شده بود. در 68% از پرونده ها وضعیت هنگام ترخیص و در 76/3% از پرونده ها توصیه های پس از ترخیص ثبت نشده بود. با توجه به اینکه فقط 3/5% از پرونده های مورد مطالعه مربوط به بیماران فوتی بود، ولی فقط در 31% موارد علت اصلی و 8% علت زمینه ای فوت ثبت شده بود. در 52/4% پرونده ها اصول صحیح تشخیص نویسی توسط پزشکان رعایت نشده بود.
    نتیجه گیری
    نتایج این بررسی نشان داد که فرآیند مستند سازی پرونده های پزشکی توسط پزشکان، به عنوان اصلی ترین گروه های ارایه کننده مراقبت های بهداشتی درمانی، به طور ناقص انجام می شود. این امر علاوه بر از دست دادن اطلاعات بیماران بستری می تواند اثرات سوء در فرآیند درمانی بیماران داشته باشد، بنابراین توجه بیشتر مسئولین، پزشکان و کارشناسان مدارک پزشکی به این امر ضروری به نظر می رسد.
    کلید واژگان: مدارک پزشکی, مستندسازی, پزشکان, بیماران بستری
    Mahrnaz Mashoufi, Khalil Rostami, Afrooz Mardi
    Background and Objectives
    With respect to the importance of observing principles of documentation of medical records for educational, treatment, research, legal and statistical uses, the correct, complete and timely registration of this information can play a crucial role in the production of necessary data for these kinds of researches. This study was performed to investigate the process of documentation of medical records of the patients in hospitals under Ardabil university of medical sciences.
    Methods
    In this research 370 medical records from eight hospitals under Ardabil university of medical sciences were studied. In each hospital samples were selected randomly based on the number of patients hospitalized in one year. Then according to admission and discharge sheets a certain checklist was completed. The information under study included dignosis, treatment, surgery, cause of the accident, patient condition on dircharge, postdischarge advice and cause of death (whether recorded or not) which were identified in the check list. The data were analyzed by SPSS using descriptive statistics.
    Results
    The findings showed that primary, interim and final diagnosis and treatment measures were recorded 71.9%, 58.9%, 60.8% and 52% respectively in the records studied. Althougt 12.7% of these patients were hospitalized dueto accidents, damage and poisoning, only in 8.5% of them the external causes were recorded. In 68% of the records, condition on discharge and in 76.3% of them recommendation on discharge had not been recorded. 3.5% of the records were related to dead patients, but only in 31% of them the main cause and in 8% underlying cause of death was recorded. In general, in 5 2.4% of these records the correct methods of medical recording were not observed by physicians.
    Conclusion
    The results indicated that the process of documentation of medical record by physicians as the main presenters of health care services was performed incompletely. This can lead to the loss of valuable information about the hospitalized patients. It can also have negative impacts on the course of therapy. As a result, the authorities, physicans and specialists in medical recording should pay special attention to this problem.
    Keywords: Medical Records, Documentation, Physicians, Inpatients
  • گزارش یک مورد آنوریسم کاذب عفونی پاره شده در یک معتاد تزریقی
    خلیل رستمی
    عوارض وخیم سوء مصرف داروهای تزریقی به خصوص عوارض عروقی در افراد معتاد در حال افزایش است. اغلب این بیماران با سلولیت، آبسه و اندکاردیت مراجعه می کنند و خطر بالقوه ای برای کارکنان بهداشتی- درمانی بدلیل ناقل بودن عفونتهای ویروسی دارند. مداخلات پزشکی بعد از بوجود آمدن عوارض خطرناک آن بصورت اورژانس انجام می گیرد. مورد گزارش شده یک مرد زندانی چهل ساله معتاد تزریقی است که با سابقه 24 ساعته تب، لرز و خونریزی متناوب از یک توده زخمی و دردناک در کشاله ران سمت راست همراه با کاهش فشار خون و ادم شدید اندام تحتانی راست به بخش اورژانس بیمارستان فاطمی ارجاع شده بود، اقدامات احیا ء و پک فشاری انجام گرفت. تشخیص بالینی پسودوآنوریسم عفونی پاره شده داده شد و تحت عمل جراحی اکسپلوراسیون اورژانس قرار گرفت. اکسیزیون شریان رانی مشترک همراه با گذاشتن گرافت ورید صافن بین شریان ایلیاک خارجی و رانی سطحی همراه با بستن شریان رانی عمقی و دبریدمان وسیع نسوج نکروزه و تخلیه آبسه انجام گرفت. بیمار بدون هیچ گونه عارضه ای جز سرومای محل دهنده گرافت وریدی و با حفظ اندام بهبودی یافت.
    کلید واژگان: آنوریسم کاذب, شریان رانی, معتاد تزریقی, اعتیاد
    Ruptured Infected Pseudoaneurysm in an Intravenous Drug-abuser: A Case Report
    Khalil Rostami
    Serious vascular complications of IV drug abuse are being encountered with increasing frequency. These patients often present with cellulitis, abscess and endocarditic. Due to having viral infections these people can be a hazard to health care workers. Medical intervention is usually conducted after the emergence of one of the dreadful complications of IV drug abuse. The subject is a 40-year old male prisoner who referred to Emergency Department with 24 hours history of chill and fever, intermittent bleeding from a painful ulcerated lump in right groin along with hypotension and severe edema of right lower extremity necessitating packing and initial resuscitative measures. It was clinically diagnosed as ruptured infected pseudo aneurysm and urgent exploration was undertaken. Excision of common femoral artery was conducted by interpositioning of saphenous graft between external iliac and superficial femoral artery along with ligation of deep femoral artery drainage of abscess and debridment of necrotic tissue. The patient recovered with limb salvage except seroma on original site of vein graft.
    Keywords: Pseudoaneurysm, Femoral Artery, Injection Drug Users, Addiction
  • مهرناز مشعوفی، فیروز امانی، خلیل رستمی، افروز مردی
    زمینه و هدف
    اطلاعات بیماران بستری از منابع بسیار مهم برای تحقیقات، آموزش پزشکی، فرایند درمان بیماران و مراجع قضایی به شمار می رود و ثبت صحیح و کامل و به موقع آنها می تواند نقش اساسی در تولید داده های مورد نیاز این گونه پژوهش ها ایفا نماید. تحقیق حاضر به ارزیابی کمی و کیفی این داده ها در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اردبیل می پردازد.
    روش کار
    در این تحقیق 370 پرونده بیمارستانی از بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اردبیل مورد بررسی قرار گرفت. در هر بیمارستان از بین پرونده های بیماران بستری شده متناسب با تعداد بستری شدگان یکسال، نمونه هایی بطور تصادفی انتخاب گردید، سپس بر اساس برگ پذیرش و خلاصه ترخیص پرونده های انتخاب شده، چک لیست تهیه شده تکمیل گردید. اطلاعات مورد بررسی شامل اطلاعات هویتی، پذیرش و ترخیص بیماران، انتقالات بین بیمارستان ها و بخش ها، اطلاعات تشخیصی، درمانی، جراحی و اطلاعات مربوط به فوت و بالاخره تاییدیه ها بصورت ثبت شده یا نشده در چک لیست ها مشخص گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی تجزیه و تحلیل گردید.
    یافته ها
    یافته ها نشان داد که جنس، وضعیت تاهل، تاریخ تولد، محل تولد، به ترتیب در5/9%، 15/7%، 2/4%، 51/6%، پرونده های بیمارستانی ثبت نشده بود. در 28/1% تشخیص اولیه، 41/1% تشخیص حین درمان، 39/2% تشخیص نهایی و 48% اقدامات درمانی و جراحی ثبت نشده بود. با وجودی که حداقل 13% بیماران به علت حوادث، آسیب ها و مسمومیت ها بستری شده بودند، فقط در 8/5% از پرونده ها علت خارجی ثبت شده بود. در 68/6% از پرونده ها وضعیت هنگام ترخیص و در76/3% از آنها توصیه های پس از ترخیص ثبت نشده بود. 3/5% از پرونده های مورد مطالعه مربوط به بیماران متوفی بود ولی فقط در 31% علت اصلی و 8% علت زمینه ای فوت ثبت شده بود. 25% از پرونده های مورد مطالعه کد گذاری نشده بودند. 13/7% از کدهای موجود در پرونده ها با تشخیص نهایی مطابقت نداشت. در 4/52% پرونده ها اصول تشخیص نویسی صحیح توسط پزشکان رعایت نشده بود و در 36/5% از پرونده ها کد گذاری با دقت انجام نشده بود.
    نتیجه گیری
    نتایج این بررسی نشان دادکه فرایند مستندسازی پرونده های پزشکی توسط ارایه دهندگان مراقبت های بهداشتی درمانی بطور ناقص انجام می شود و این امر منجر به از دست دادن اطلاعات بیماران بستری می گردد، بنابراین توجه واهتمام بیشترمسئولین، پزشکان وکارشناسان مدارک پزشکی به این امردردانشگاه علوم پزشکی اردبیل ضروری بنظر می رسد.
    کلید واژگان: مدارک پزشکی, مستندسازی, بیماران بستری
    Mehrnaz Mashoufi, Firooz Amani, Khalil Rostami, Afrooz Mardi
    Background and Objective
    Inpatient information is the best source for researches, medical education, process of patient treatment and legal organizations. Moreover, correct, complete and ontime registration of this information can play a crucial role in the production of necessary data for these kinds of researches. Regarding the importance of the issue, in this study we evaluated the quality and quantity of these data in the hospitals under Ardabil University of Medical Sciences.
    Methods
    In this research 370 rcords from eight hospitals of Ardabil were studied. In each hospital samples were selected randomly based on the number of patients hospitalized in one year. Then according to admission and discharge sheets a certain check list, was completed. The information under study including demography, admission and discharge, inter-hospital and inter-ward transfer, diagnosis, treatment, surgery, death of the patients and authentications (recorded or not) were identified in the check list. The data were analyzed using descriptive statistics.
    Results
    The results showed that sex, marital status, date and place of birth had not been recorded in 5.9%, 15.7%, 2.4%, 51.6% of records respectively. Primary, interim and final diagnosis and treatment measures were not recorded about 28.1%, 41.1%, 39.2% 48% of the patients respectively. Although 13% of these patients were hospitalized due to accidents, impairments and poisoning, only in 8.5% of them the external causes were recorded. At 68.6% of the records, condition on discharge and at 76.3% of them recommendation on discharge had not been recorded. 3.5% of records related to dead patients, but only in 31%, main cause and in 8% underlying couse of death was record. 25% of the studied records were not coded. 13.7% of existing codes did not match the final diagnosis. At 52.4% of these records the correct method of writing diagnosis was not observed by physicians and at 36.5% coding had not been done carefully.
    Conclusions
    The results indicated that the process of medical recording by health care services was performed deficiently and this leads to the loss of valuable information about the hospitalized patients. As a result, the authorities, physicians and specialists in medical recording should pay special attention to this problem. Physicians and specialitists of medical record to this problem were necessary.
    Keywords: Medical Records, Documentation, Inpatients
  • داریوش سوادی اسکویی، علی عابدی، خلیل رستمی
    زمینه وهدف
    فلج بلز بیماری نسبتا شایعی است که در نتیجه فلج یا ضعف ناگهانی عصب صورتی ایجاد می شود. در این بیماری عضله صورت در قسمت درگیر فلج یا ضعیف می شود و بیمار قادر به بستن یک چشم و یا کنترل بزاق در سمت درگیر نمی باشد. میزان بروز آن در دنیا 2/40-5/11 به ازای هر 100 هزار نفر است. عوامل موثر در بروز این بیماری مشخص نیست. در این مطالعه برآن شدیم تا ضمن بررسی خصوصیات دموگرافیک بیماران مورد مطالعه عوامل محیطی موثر در بروز این بیماری را در اردبیل مشخص نماییم.
    روش کار
    در این مطالعه مقطعی (Cross-Sectional) در منطقه اردبیل، بیمارانی که طی دو سال از دی ماه 1380 لغایت دی ماه 1382 به کلینیک اعصاب مراجعه کردند از نظر این بیماری و خصوصیات دموگرافیک بوسیله یک پرسشنامه ارزیابی شدند. داده ها جهت آنالیز با استفاده از آمار توصیفی در قالب جداول فراوانی و آزمون مجذور کای با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 11 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
    یافته ها
    از تعداد 6550 بیمار مراجعه کننده 140 نفر(15/2%) به این بیماری مبتلا بودند. میزان شیوع در سنین 20 تا 30 سال بیشتر (85/17%) و در زنان و مردان با هم برابر بود. میزان شیوع در فصول سرد سال نسبت به فصول گرم بیشتر و این تفاوت از نظر آماری (معنی دار بود(001/0p=0<، همچنین در کشاورزان که فعالیت آنها با تعریق همراه بود بیماری از شیوع بیشتری برخوردار بود.
    نتیجه گیری
    بر اساس یافته های مطالعه حاضر فلج بلزدر ماه های سرد سال از شیوع بیشتری برخوردار بود و نتایج با این نظریه که علت این بیماری ویروس است و سرما آنرا فعال می نماید همخوانی دارد.
    کلید واژگان: فلج بلز, فلج عصب صورتی, سرما, هرپس ویروس
    Darioush Savadi Oskoui, Ali Abedi, Khalil Rostami
    Background and Objective
    Bell ’ s palsy (BP) is a relatively common disease characterized by the sudden onset of facial paralysis. In this disease, the facial muscle is paralyzed and the patient cannot close the eye or control the saliva in the involved side. The incidence rate of this disease in the world is between 11.5-40.2 cases per 100,000. The cause of this disease is yet to be found. This study is an attempt to investigate the demographic. Characteristics of these patients as well as the environmental factors involved in this disease in Ardabil.
    Methods
    In this cross-sectional study which was cauducted in Ardabil province during a 2-year period (2001-2003) all the patients referring to neurology clinics were evaluated by a questionuaire in terms of demographic features and whether they were affected by the disease.
    Results
    140 cases (out of 6550) were affected by Bell ’ s palsy. The incidence rate was high among 20-30 year-olds (17.85%) and was equal among females and males. Incidence of BP was higher in cold seasons. A high incidence was also observed among farmers, who sweat abundantly due to their job nature.
    Conclusions
    The results are consistent with hypotheses regarding viral etiologies [e.g., reactivation of herpes simplex] of Bell ’ s palsy and it can be activated by cold exposure. The results also indicated that the disease is more prevalent in cold seasons.
    Keywords: Bell's Palsy, Facial Paralysis, Season, Cold
  • خلیل رستمی
    کیست هیداتیک توسط کرم اکینوکوکوس بوجود می آید و هر جایی از بدن را می تواند در گیر نمایدو گاهی در محلهای نادر و غیر معمول مثل تیروئید، پستان، حفره زیر بغل و... تظاهر می کند ممکن است به عنوان یک آدنوپاتی یا توده (جهت رد متاستاز) بیوپسی انجام گیرد که خطر نشت و آنافیلاکسی یا عود آن وجود دارد. مورد گزارش خانم 39 ساله با توده زیر بغلی بدون درد وعلایم التهابی از 19 سال پیش با رشد تدریجی و سابقه سل و درمان آن از همان سال مراجعه کرده بود یافته های آزمایشی بجز تست سرولوژیکیIHA (مثبت)طبیعی بود. درسونوگرافی بعمل آمده توده کیستیک زیر بغل با ابعاد 15*8 سانتی مترو حفره های متعدد با کناره های صاف گزارش شد. رادیوگرافی سینه و سی تی اسکن مغز، سینه و شکم طبیعی گزارش شد و بیمار تحت عمل جراحی قرار گرفت. کیست هیداتیک تایید شده و بعد از 5/1 سال پیگیری عود نداشت.
    کلید واژگان: کیست هیداتیک, اکینوکوکوس گرانولوزوس, توده زیر بغل
    Khalil Rostami
    Hydatic cyst is caused by Echinococus worm, that involves any part of the body, sometimes it is presented in organs such as thyroid, breast and other organs. Axillary that may be consider adenopathy or metastasis and do biopsy, which so there is danger of leakage, anaphylaxis or relaps. The reported case was 39 years old female presented with painless axillary mass without inflammation since 19 years ago that slowly enlarged. Physical findings suggested hydatid cyst which was confirmed with ultrasonography and IHA for Echinococus granolosus and other diseases ruled out. She was operated and she had no relapses after 1.5 years follow up.
    Keywords: Hydatid cyst, Echinococus, axillary mass
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال