maryam omidbeygi
-
زمینه و هدف
این پژوهش با هدف بررسی رابطه ساختاری رشد پس از آسیب، تاب آوری، سازگاری، انعطاف پذیری روانشناختی و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان در یک مدل علی انجام شد.
مواد و روش هابرای انجام این پژوهش 304 نفر از بیماران مبتلابه سرطان استان البرز با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شش مقیاس معتبر شامل: مقیاس رشد پس از آسیب تدسچی و کالهون، مقیاس تاب آوری کانر-دیویدسون، مقیاس سازگاری با سرطان مینی مک، مقیاس کیفیت زندگی بیماران مبتلابه سرطان و مقیاس انعطاف پذیری و انعطاف ناپذیری روان شناختی، جهت سنجش متغیرهای مدل مورد استفاده قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها در این پژوهش با روش تحلیل مسیر از نوع مدل یابی معادلات ساختاری انجام شد.
یافته هانتایج تحلیل داده ها نشان داد که مدل با داده های این پژوهش، برازش مناسبی دارد (76/7= χ2، 94/0 GFI=، 99/0 CFI= و 073/0RMSEA= ) و رشد پس از آسیب، کیفیت زندگی بیماران مبتلابه سرطان را به صورت مستقیم پیش بینی نمود (اثر کل: 50/0) همچنین انعطاف پذیری روان شناختی هم به صورت مستقیم (اثر مستقیم 58/0) هم غیرمستقیم (اثر غیرمستقیم 16/0) از طریق تاب آوری و سازگاری، رشد پس از آسیب را پیش بینی نمود، نتایج این پژوهش نتایج نشان دهنده آن است انعطاف پذیری روان شناختی نقش معناداری در تبیین واریانس رشد پس از آسیب دارد و رشد پس از آسیب نقش معناداری در تبیین واریانس کیفیت زندگی دارد (01/0> P).
نتیجه گیریانعطاف پذیری روان شناختی علاوه بر اینکه می تواند تاثیر مثبتی بر رشد پس ازآسیب داشته باشد، سازگاری را نیز افزایش می دهد و خود رشد پس از آسیب و سازگاری نیز می توانند کیفیت زندگی بیماران مبتلابه سرطان را افزایش دهند؛ بنابراین رویکرد درمان میتنی بر تهعد و پذیرش که باعث افزایش انعطاف پذیری روان شناختی می شود می تواند ضمن افزایش رشد پس از آسیب و سازگاری در بیماران مبتلابه سرطان، کیفیت زندگی آنها را نیز افزایش دهد.
کلید واژگان: رشد پس از آسیب, انعطاف پذیری روان شناختی, تاب آوری, سازگاری, کیفیت زندگی, سرطانBackground and AimsThe purpose of this research was to investigate the structural relationship between post-traumatic growth, resilience, adjustment, psychological flexibility and quality of life in patients with cancer in a causal model.
Method350 cancer patients from Alborz province were selected based on study inclusion criteria. Data were collected using Tedeschi and Calhoun PTG scales, Conner-Dodsonchr('39')s Resilience Scale, Mini-Mc Cancer Adjustment Scale, Functional Assessment of Cancer Therapy General (FACT-G) Scale, and psychological flexibility and psychological Inflexibility Scale.
ResultsData analysis using path analysis method indicated that the proposed model is well-fitted with data. Based on the findings, PTG predicted the quality of life in patients with cancer. Also, psychological flexibility also directly predicted PTG through resiliency and adjustment. Furthermore, adjustment predicted patientschr('39') quality of life both directly and indirectly through post-traumatic growth. In this regard, the direct path of resilience to adjustment, and adjustment to PTG was statistically significant. The results of this study indicate that psychological flexibility predicts PTG not only directly but also indirectly through resilience and adjustment, while PTG itself can predict the quality of life in patients with cancer. Resilience can indirectly improve PTG in patients with cancer through adjustment.
ConclusionThis study was the first structural equation modeling of Post Traumatic Growth based on Psychological flexibility The model showed that in addition positive effect of psychological flexibility on post traumatic growth, it can improve adjustment in cancer patients and both of them can improve quality of life in them. So, the Acceptance and Commitment Therapy (ACT), that improve Psychological flexibility can use for improving the Post Traumatic Growth, adjustment and quality of life in cancer patients and can provide a supportive care for them.
Keywords: Post Traumatic Growth, Acceptance, Commitment Therapy, Cancer, Quality of Life, Adjustment, Resilience -
مقدمه
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر رشد پس از آسیب و کیفیت زندگی در بیماران مبتلابه سرطان پستان انجام شد.
روشپژوهش حاضر از نوع آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون-پیگیری همراه با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلابه سرطان پستان مراجعه کننده به بیمارستان های استان البرز در تابستان 1397 است و نمونه این پژوهش 30 نفر از بیمارانی بود که واجد ملاک های ورود به پژوهش بودند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. سپس پروتکل درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد طی 10 جلسه روی گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس اندازه گیری با نرم افزار SPSS استفاده شد.
یافته هانتایج پژوهش نشان داد بین دو گروه آزمایش و کنترل در انعطاف پذیری روان شناختی، رشد پس از آسیب و کیفیت زندگی تفاوت معناداری وجود دارد (05/0p <).
نتیجه گیریدرمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش رشد پس از آسیب و کیفیت زندگی موثر است و متخصصان حوزه سلامت می توانند به منظور ارتقاء کیفیت زندگی در بیماران مبتلابه سرطان پستان از آن استفاده کنند.
کلید واژگان: رشد پس از آسیب, انعطاف پذیری روان شناختی, درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد, کیفیت زندگی, سرطانIntroductionBreast cancer is the most common cancer and the second leading cause of death among women with many physical and psychological complications, decreasing the patient’s quality of life. Therefore, the aim of this study was to evaluate the efficacy of acceptance and commitment therapy on the psychological flexibility, post-traumatic growth and quality of life in patients with breast cancer.
MethodIn a randomized clinical trial design with pre-test - post-test - fallow up paradigm, a sample of 30 breast cancer patients referred to the Alborz province hospitals selected (summer 2018) and randomly were divided into experiment and control groups after gaining inclusion criteria. Acceptance and commitment based treatment protocol was performed in 10 sessions for the experimental group and the control receive no intervention. The psychological flexibility (MFPI), post-traumatic growth (PTG) and quality of life (FACT-B) questionnaires completed by patients before and after therapeutic interventions and in the follow-up phase.
ResultsThe results of mixed analysis of variance showed that the experimental group participants had a significantly higher scores of psychological flexibility, post-traumatic growth and quality of life than the control group. Also, the scores of these variables changed significantly over time from pre-test to follow-up. The interaction of the group in time showed that the participants of the experimental group obtained significantly higher scores in all variables than the control group in the post-test and follow-up stages, which indicated a regular interaction.
ConclusionAcceptance and commitment therapy is effective on psychological flexibility, posttraumatic growth and quality of life in the breast cancer patients and can be used to improve the quality of life in these patients.
Keywords: Post Traumatic Growth, Psychological Flexibility Acceptance, Commitment Therapy, cancer, Quality of life, breast Cancer
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.