به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب maryam safavi gerdini

  • هدیه احمدپری، مریم صفوی گردینی*، محبوبه ابراهیمی

    تبخیر-تعرق مرجع یکی از عوامل مهم چرخه آب در طبیعت است که باید در طرح های آبیاری، تاسیسات آبی، مطالعات زهکشی و هیدرولوژیکی برآورد شود. این عامل بیانگر میزان تلفات بالقوه آب از سطح خاک مرطوب و پوشش گیاهی بوده و ازاین رو مطالعه آن حائز اهمیت می باشد. در تحقیق حاضر به منظور مقایسه روش های تبخیر- تعرق و تعیین مناسب ترین روش برآورد تبخیر- تعرق مرجع شهرستان خرم بید، روش ترکیبی پنمن- مانتیث-فائو به عنوان روش مرجع در نظر گرفته شده و دقت روش های مختلف مورد استفاده در نرم افزار Ref-ETبر اساس آن موردبررسی قرار گرفت. کارایی روش های مورد مقایسه با استفاده از آماره های جذر میانگین مربعات خطا نرمال شده (NRMSE)، میانگین انحراف خطا (MBE)، کارایی مدل (EF) و شاخص توافق (d) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که به ترتیب روش های پنمن- مانتیث استاندارد ASCE،پنمن- مانتیثASCE ، پنمن- مانتیثASCE  با ورود مقاومت به وسیله کاربر، پنمن کیمبرلی(1972)، پنمن اصلاح شده فائو، پنمن فائو، پنمن کیمبرلی(1996)، پنمن، هارگریوز-سامانی، تشعشعی-فائو، بلانی- کریدل، پریستلی- تیلور، ماکینگ، تورک و تشت تبخیر فائو دارای کمترین MBEو NRMSE و بیشترین EF و dمی باشند. اگرچه معادلات بر پایه پنمن می توانند میزان تبخیر-تعرق را با استفاده از داده های دما، رطوبت نسبی، سرعت باد و ساعات آفتابی و با دقت بهتری برآورد نمایند ولی در صورت عدم دسترسی به این اطلاعات در شهرستان خرم بید می توان از روش تجربی هارگریوز و سامانی میزان تبخیر و تعرق مرجع را با خطای کمتری نسبت به سایر روش های تجربی برآورد کرد.

    کلید واژگان: تبخیر- تعرق مرجع, آبیاری, پنمن- مانتیث-فائو, شهرستان خرم بید, معادله هارگریوز-سامانی}
    Hedieh Ahmadpari, Maryam Safavi Gerdini *, Mahboube Ebrahimi

    Potential evapotranspiration (PET) is an important parameter of the hydrologic cycle whose estimation is essential for irrigation and water facility schemes as well as drainage and hydrologic studies. The parameter represents potential losses from moist surface soil and vegetation cover. The present study uses different evapotraspiration estimation methods and compares the results obtained from each against those obtained from the FAO-Penman-Monteith method used as the reference in the environment of the Ref-ET software to determine the accuracy of each and to select the best method for estimating PET in Khorrambid Township, Fars Province. All the methods are evaluated in terms of their efficiency using the statistical parameters of Normalized Root Mean Square Error (NRMSE), Efficiency of Model (EF), Agreement Index (d), and Mean Bias Error (MBE). The results are found to rank the investigated methods in the following order: ASCE stPM, ASCE PM, ASCE PMrs, KPen (1972), FAO 24Pn, FP 17 Pen, KPen (1996), Pen (1948), Harg (1985), FAO 24Rd, FAO 24BC, Prs –Tylr, Makk (1957), Turc (1961), and FAO Pan in terms of the lowest MBE and NRMSE but the highest EF and d values recorded. Although the Penman-based equations are found capable of yielding more accurate estimates of evapotranspiration rates by using temperature, relative humidity, wind speed, and sunny hours, in the absence of such data, however, it is the Hargreaves-Samani empirical method that can be effectively used to estimate evapotranspiration in Khorrambid Township with a lower error level than other empirical methods.

    Keywords: potential evapotranspiration, Irrigation, FAO Penman-Monteith, Khorrambid Township, Hargreaves–Samani method}
  • عرفان بهرامی، ام البنی محمدرضاپور، مریم صفوی گردینی، مرتضی محمدی صدیق، میثم سالاری جزی
    در سال های اخیر استفاده بیش از حد از آب های زیرزمینی سبب افت سطح ایستابی و کاهش کیفیت آب های زیرزمینی شده است. بنابراین بررسی کیفی منابع آب زیرزمینی جهت مدیریت بهره برداری منابع آب و تعیین الگوهای کشت بهینه و اقتصادی ضروری است. روش های زمین آمار از ابزارهای مناسب و پرکاربرد برای پایش متغیرهای کیفی هستند. در این راستا تغییرات مکانی متغیرهای کیفیNa+ ،TH ،EC ،SAR ،Cl- ،SO42- ،Mg2+ ،PH ،TDS وK+ مربوط به 70 حلقه چاه آبخوان جنوب دشت قروه و دهگلان واقع در استان کردستان مورد بررسی قرار گرفت. دوره آماری داده های مورد استفاده در این پژوهش مربوط به سال های 1391-1363 می باشد. پس از تجزیه و تحلیل تغییرنما در نرم افزار GS+، درون یابی داده ها با استفاده از سه روش کریجینگ معمولی، کریجینگ ساده و وزن دهی عکس فاصله با توان های 1، 2 و 3 انجام شد. نتایج نشان داد که نیم تغییرنمای همه جهته برای کلیه متغیرها تقریبا همسان گرد می باشد. همچنین نتایج نشان داد که روش های کریجینگ معمولی و کریجینگ ساده در تخمین اکثر متغیرهای کیفی خطای کمتری داشته اند. مقادیر آماره میانگین خطا (ME) در روش های کریجینگ نزدیک به صفر بوده که نشان دهنده وجود حداقل اریب در تخمین ها است. همچنین طبقه بندی کیفیت آب از نظر شولر و ویل کاکس انجام شد که نتایج نشان داد، اکثر چاه ها در محدوده ی خوب و تعداد کمی در محدوده ی متوسط و بد قرار گرفتند. نتایج پهنه بندی نشان داد کیفیت آب زیرزمینی در قسمت های غربی، جنوب و جنوب شرقی بهتر از سایر بخش ها بوده است. بنابراین جهت بهبود وضعیت کیفی آبخوان در مناطق با کیفیت آب نامطلوب لازم است مدیریت کاهش مصرف و تغییر الگوی کشت اعمال گردد.

    کلید واژگان: آب زیرزمینی, پهنه بندی کیفیت, زمین آمار, قروه و دهگلان}
    Erfan Bahrami, OmolbaniMohammadrezapour *, Maryam Safavi gerdini, Morteza Mohamadi sedigh, Meysam Salarijazi
    In recent years, overuse of ground waters has led to a significant decrease in water levels and has also reduced groundwater quality. Therefore, qualitative analysis of ground water reservoirs is deemed necessary to manage exploitation of these resources and determine the most optimal and economic cropping patterns. Geostatistical methods are the most widely used and appropriate tools for monitoring qualitative variables. In this regard, the spatial variations of qualitative variables such as Na+, TH, EC, SAR, Cl-, SO42-, Mg2+, PH, TDS and K+driven from 70 wells on aquifers of Ghorveh and Dehgolan Plain located in Kurdistan province were studied. The statistical period of the data used in this study covers the years 1984-2012. After analyzing the variogram by GS+ software, data interpolation was performed using three methods of ordinary kriging, simple kriging, and inverse distance weighing with the powers of 1, 2 and 3, respectively. The results shows that the omni-directional semivariogram for all variables is nearly identical. The results also indicate that using ordinary kriging and simple kriging methodscause fewer errors in estimating most qualitative variables. The values of mean error (ME) statistics in the kriging method are close to zero, indicating the least bias in estimations. Also, water quality was classified in terms of Schuler and Will Cox terms methods, so that the results reveal that most of the wells are within an optimal range, yet a few are in medium and bad ranges. Zoning results demonstrated that groundwater quality in the western, southern, and southeastern zones is better than those of other sectors. Thus, it is necessary for management to reduce consumption and change cropping patterns to improve water quality in areas with poor water quality.
    Keywords: Groundwater, Quality Zoning, Qorveh, Dehgolan, Geostatistics}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال