به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

masood soufi majidpour

  • محمدجواد سمیعی فرد، مهدی فتح آبادی*، مسعود صوفی مجیدپور، صالح قویدل دوستکویی
    مقدمه و هدف

    صنعت پتروشیمی در ایران، به عنوان یکی از صنایع پرچم دار، جایگاه بسیار پررنگی در اقتصاد کشور داشته و سهم قابل توجهی محصول به صنایع پایین دست خود عرضه می کند. در دهه های اخیر، با پیشرفت فناوری و تحقیقات در زمینه پتروپالایش، این صنعت شرایط بهتری پیدا کرده که این امر باعث کاهش هزینه ها و بهبود کارایی شده است. بنابراین با توجه به اهمیت صنعت پتروپالایش و نقش آن در رشد اقتصادی، هدف این مقاله ارزیابی کارایی شرکت های این صنعت با استفاده از تحلیل پوششی داده های بوت استرپ می باشد. این روش رویکردی برای ارائه استنتاج آماری درخصوص معیارهای کارایی فنی در مدل های مرزی ناپارامتریک پیشنهاد نموده است.

    روش

    در این مقاله کارایی فنی 21 شرکت پتروپالایش بورسی در دوره 1397 تا 1402 تخمین و ارزیابی گردیده است. بدین منظور، از یک رویکرد دو مرحله ای استفاده شد. ابتدا نمرات کارایی نهاده محور تحت فروض بازدهی مقیاس ثابت، متغیر و غیرفزاینده برای تمامی شرکت ها با دو رویکرد شعاعی (کارایی دبرو- فارل) و غیرشعاعی (کارایی راسل) برآورد گردید. سپس با کمک نتایج این مرحله، آزمون ناپارامتریک استقلال برای تعیین نوع اجرای روش بوت استرپ انجام گرفت. در نهایت، با در نظر گرفتن نتایج این آزمون، نمرات کارایی شرکت های پتروپالایش با رویکرد تحلیل پوششی داده های بوت استرپ برآورد و تحلیل ها انجام پذیرفت. فرآیند بوت استرپ امکان تخمین تورش و فواصل اطمینان تخمین ابتدایی را فراهم می کند.

    یافته ها

    نتایج بخش نخست مقاله نشان داد که در دوره مورد بررسی، پتروشیمی تندگویان در هر سه حالت بازدهی مقیاس ثابت، متغیر و غیرفزاینده از کارایی دبرو- فارل برخوردار است. هم چنین پتروشیمی زاگرس و فناوران نیز در حالت بازدهی مقیاس متغیر دارای کارایی دبرو- فارل است؛ اما 18 شرکت دیگر ناکارا بودند. بدترین وضعیت در کارایی دبرو-فارل مربوط به پتروشیمی غدیر با نمره کارایی 0.68 در حالت بازدهی مقیاس ثابت می باشد. نمرات کارایی فنی شعاعی تصحیح شده تورش در هر سه بوت استرپ همگن، ناهمگن و زیرنمونه گیری در بخش دوم مقاله حکایت از آن دارد که هیچ یک از 21 شرکت پتروپالایش از کارایی فنی برخوردار نیستند. نظر به نتایج، شرکت های فناوران و تندگویان وضعیت بهتری نسبت به سایر شرکت ها دارند. در مقابل، شرکت های آریا، پردیس، شیراز و نفت اصفهان بدترین وضعیت را از نظر کارایی فنی نهاده محور دارا هستند. یافته های کارایی فنی ستانده محور بیان داشتند که دو شرکت تندگویان و زاگرس از کارایی برخوردارند و پتروشیمی غدیر با نمره کارایی 1.37 بدترین وضعیت را دارا می باشد که بدان معناست این شرکت 37 درصد در نهاده های خود اضافه مصرف دارد. علاوه بر این نتایج تخمین کارایی بوت استرپ بیان می دارند کارایی شعاعی از بیش برآوردی رنج می برد. نمرات کارایی بوت استرپ هموار ناهمگن و زیرنمونه گیری ناهمگن نیز تاییدی بر همین موضوع می باشند.  

    نتیجه گیری

    هدف کلی برنامه هفتم، رشد اقتصادی 8 درصدی با تاکید بر بهره وری عوامل تولید شامل سرمایه، منابع انسانی، فناوری و مدیریت است که  8.2 درصد این رشد از طریق بهره وری و کارایی باید محقق شود که این از طریق اصلاح ساختار تولید ملی، کاهش هزینه تولید، اتخاذ سیاست های تشویقی و بهینه سازی عوامل تولید تاکید شده و در کنار آن، موضوع اقتصاد مقاومتی در بند سه این برنامه آمده است. در این راستا، بر حمایت از زنجیره ارزش افزوده در صنعت پتروشیمی تاکید شده است. بنابراین، توجه به توسعه صنایع میان دست و پایین دست پتروشیمی از طریق انباشت درآمدهای ناشی از صادرات محصولات بالادست برای توسعه و تکمیل زنجیره ارزش صنعت پتروپالایش ضروری به نظر می رسد.

    کلید واژگان: کارایی فنی, بوت استرپ, شعاعی و غیرشعاعی, تحلیل پوششی داده ها, پتروپالایش
    Mohammadjavad Samieifard, Mehdi Fathabadi *, Masood Soufi Majidpour, Saleh Ghavidel Doostkouei
    Introduction and purpose

    The petrochemical industry in Iran, as a flagship sector, plays a pivotal role in the national economy, supplying a substantial share of its output to downstream industries. In recent decades, advancements in technology and research within the petrochemical sector have led to substantial improvements, reducing costs and enhancing efficiency. Therefore, considering the importance of the petrochemical industry and its role in economic growth, this article aims to evaluate the efficiency of petrochemical companies using the bootstrap-DEA approach. This method provides statistical inference regarding technical efficiency criteria in non-parametric frontier models.

    Methods

    To achieve this objective, a comprehensive two-stage approach was adopted. First, input-oriented efficiency scores were estimated under the assumptions of constant, variable, and non-increasing returns to scale for all companies, using radial (Debro-Farrell efficiency) and non-radial (Russell efficiency) methodologies to provide a robust evaluation. Then, a non-parametric independence test was conducted to identify the appropriate bootstrap implementation approach. Finally, considering the test results, the efficiency scores of petrochemical companies were estimated using the bootstrap-DEA approach. The bootstrap process allows for bias estimation and the calculation of confidence intervals for initial estimates.

    Findings

    The results indicate that Tondgoyan Company achieved Debro-Farrell efficiency under all three scenarios: constant, variable, and non-increasing returns to scale. Additionally, Zagros and Fanavaran companies exhibited Debro-Farrell efficiency under variable returns to scale. However, 18 other companies were inefficient, with Ghadir Petrochemical Company displaying the worst performance, achieving an efficiency score of 0.68 under constant returns to scale. Bias-corrected radial technical efficiency scores across homogeneous, heterogeneous, and subsampling bootstrap methods revealed that none of the 21 petrochemical companies exhibited full technical efficiency. Among them, Fanavaran and Tondgoyan showed better performance, while Aria, Pardis, Shiraz, and Isfahan Oil companies demonstrated the lowest input-oriented technical efficiency. Output-oriented technical efficiency findings indicated that Tondgoyan and Zagros were efficient, while Ghadir had the worst performance, with an efficiency score of 1.37, signifying 37% excess input consumption. The results further demonstrate that radial efficiency estimates are prone to overestimation, as confirmed by heterogeneous smooth bootstrap and subsampling techniques.

    Conclusion

    One of the primary objectives of Iran's 7th Development Plan is achieving 8% economic growth, with 2.8% attributed to productivity and efficiency improvements in production factors, including capital, human resources, technology, and management. Emphasis has been placed on bolstering the value-added chain within the petrochemical industry. Therefore, attention to the development of midstream and downstream petrochemical industries through reinvesting revenues from the export of upstream products is crucial for completing the value chain of the petrochemical sector.

    Keywords: Technical Efficiency, Bootstrap, Radial, Non-Radial DEA, Petrochemical
  • امیر حلاجی، صالح قویدل دوستکوئی*، مسعود صوفی مجیدپور، علی عباس حیدری
    مقدمه

    فزونی مصارف بر منابع تامین اجتماعی یکی از چالش های اقتصادی کشور می باشد. از آنجاییکه ساختار جمعیت و پویایی آن در هر کشوری، محور و مرکز برنامه ریزی اقتصادی و اجتماعی محسوب می شود از طرفی این افزایش جمعیت مستلزم اطمینان خاطر از رفاه و آرامش در آینده است. بنابراین برنامه ریزی و پیش بینی تاثیر تحولات جمعیتی بر منابع و مصارف سازمان تامین اجتماعی تا سال 1430 از اهمیت بسزایی برخوردار است.

    روش بررسی

    در این مطالعه، تخمین زدن جمعیت بر اساس گروه های سنی با استفاده از روش کوهورت تا سال 1430 انجام شده و سپس تقاضا و عرضه نیروی کار در چهار سناریو مختلف تا سال 1430 پیش بینی شده است. با بهره گیری از نسبت میانگین بیمه شدگان به شاغلین، تعداد بیمه شدگان نیز تا سال 1430 پیش بینی شده است. برای تعیین تعداد مستمری بگیران، از نسبت مستمری بگیران به تعداد افراد بالای 60 سال استفاده و با حفظ ثبات این رابطه، تعداد مستمری بگیران تا سال 1430 تخمین زده شده است.

    یافته ها

     یکی از سناریوها، که احتمال وقوع آن نیز بالاست، نشان می دهد که از سال 1415، شکاف بین هزینه و درآمد سازمان تامین اجتماعی بیشتر می شود. سناریوی دیگر نیز سال مذکور را 1420به عنوان زمانی مهم برای این شکاف تعیین می کند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که تا سال 1430، مصارف سازمان تامین اجتماعی به میزان حدود 14016 هزار میلیارد تومان از منابع آن بیشتر خواهد بود.

    نتیجه گیری

    روند منابع و مصارف سازمان تامین اجتماعی با استناد به سناریوی واقع بینانه که احتمال وقوع آن بالاتر از سایر سناریوها است نشان می دهد که تا سال 1415 منابع سازمان تامین اجتماعی بیشتر از مصارف آن است و مازاد وجود دارد. در سال 1415 منابع و مصارف برابر می شود و کسری وجود ندارد. از سال1415 به بعد شکاف منابع و مصارف به نفع مصارف در حال افزایش می باشد.

    کلید واژگان: منابع و مصارف, تامین مالی, عرضه نیروی کار, نرخ مشارکت, بازنشستگی, محاسبات بیمه ای
    Amir Hallaji, Saleh Ghavidel Doostkouei*, Masood Soufi Majidpour, Aliabbas Heydari
    Introduction

    Increasing spending on social security resources is one of the country's economic challenges. Since the population structure and its dynamics in any country is considered the axis and center of economic and social planning, on the other hand, this increase in population requires the assurance of prosperity and peace in the future. Therefore, planning and predicting the impact of demographic changes on the resources and expenses of the social security organization until 2050 is of great importance.

    Methods

    In this research, the estimation of the population based on age groups using the cohort method has been done until 2050, and then the demand and supply of labor in four different scenarios has been predicted until 2050. Using the average ratio of insured persons to employed persons, the number of insured persons has been predicted until 2050. To determine the number of pensioners, the ratio of pensioners to the number of people over 60 years of age is used, and by maintaining the stability of this relationship, the number of pensioners has been estimated until 2050.

    Results

    One of the scenarios, which is highly likely to happen, shows that since 2035, the gap between the cost and income of the social security organization will increase. Another scenario determines the mentioned year 2040 as an important time for this gap. The results of this research show that by 2050, the expenses of the social security organization will exceed its resources by about 14,016 thousand billion tomans.

    Conclusion

    The trend of social security organization's resources and expenses, based on a realistic scenario, which is more likely than other scenarios, shows that until 1415, the social security organization's resources are more than its expenses and there is a surplus. In 2035, resources and expenses are equal and there is no deficit. From 2035 onwards, the gap between resources and expenses is increasing in favor of expenses.

    Keywords: Resources, Expenses, Financing, Labor Supply, Participation Rate, Retirement, Insurance Calculations
  • مصطفی تراب نژاد اصفهانی، محمود محمودزاده*، مسعود صوفی مجیدپور، امیر غلام ابری

    سیاست های به کار گرفته شده توسط دولت ها در اقتصادهای نوظهور و درحال توسعه در دوران گذار مالی همواره با این پرسش مواجه بوده است که سیاست های پولی و ارزی مداخله جویانه بانک مرکزی چه تاثیری بر ریسک-پذیری بانک ها داشته است. در این پژوهش به بررسی تاثیر سیاست های پولی و ارزی بر ریسک پذیری بانک-های تجاری پرداخته و در این مسیر یک نمونه متشکل از 15 بانک بورسی از سال 1386 تا 1400 با استفاده از روش رگرسیون کوانتایل و روش حالت فضا مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج برآورد نشان داد که سیاست های پولی و ارزی با ریسک نقدینگی رابطه مثبت دارند. افزون بر این، یافته ها نشان داد با آغاز تحریم ها ریسک نقدینگی بانک ها افزایش یافته است و تاثیر سیاست های پولی و ارزی بر بانک های بزرگ تر افزایش یافته است؛ بنابراین بانک های کوچک در مقایسه با بانک های بزرگ از احتمال ورشکستگی کمتری برخوردارند.

    کلید واژگان: سیاست پولی, سیاست ارزی, ریسک نقدینگی, کوانتایل, حالت فضا
    Mostafa Torabnezhad Esfahani, Mahmoud Mahmoudzadeh *, Masood Soufi Majidpour, Amir Gholamabri

    The policies used by governments in emerging and developing economies during the financial transition have always faced the question of what impact the central bank’s interventionist monetary and currency policies have had on banks’ risk-taking. In this research, the impact of monetary and foreign exchange policy on the risk-taking of commercial banks was investigated, and in this way, a sample consisting of 15 stock-exchange banks from 1386 to 1400 was investigated using the quintile regression method and the state space method. The estimation results showed that monetary and currency policies have a positive relationship with liquidity risk. In addition, the findings showed that with the beginning of sanctions, the liquidity risk of banks has increased and the impact of monetary and currency policies on larger banks has increased. Therefore, small banks are less likely to go bankrupt compared to large banks.

    Keywords: Monetary Policy, Exchange Rate Policy, Liquidity Risk, Quintile, State Space
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال