به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

meysam gholamali

  • رضا قراخانلو *، مهدیه ملانوری شمسی، زهره مظاهری، میثم غلامعلی

    علل نوروژنیک یکی از مهم‌ترین علل آتروفی عضلانی وابسته به سن در پدیده سارکوپنیاست؛ باوجوداین، هنوز نقش بسیاری از عوامل موثر احتمالی همچون انواع تمرین‌های ورزشی، به‌ویژه تمرین تناوبی شدید بر فاکتورهای مسیر آبشارگونه آتروفی نوروژنیک کاملا مبهم است؛ بنابراین، هدف از انجام‌دادن این پژوهش تعیین تاثیر یک دوره تمرین تناوبی شدید بر میزان بیان ژن پروتئین‌های HDAC4/5، Dch2 و مایوژنین عضله پلانتاریس رت‌های پیر نر نژاد ویستار بود. 28 سر رت نر نژاد ویستار به‌طور تصادفی به چهار گروه شامل بالغ تمرین، بالغ کنترل، پیر تمرین و پیر کنترل تقسیم‌بندی شدند. گروه‌های تمرین به‌مدت شش هفته و هر هفته پنج جلسه تمرین تناوبی شدید را اجرا کردند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، حیوانات قربانی شدند و عضله پلانتاریس استخراج شد. میزان بیان ژن پروتئین‌های HDAC4/5، Dch2 و مایوژنین با استفاده از روش Real Time PCR سنجیده شد. برای تعیین معنا داربودن تفاوت بین گروه ها از تحلیل واریانس دوطرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. سطح معنا داری نیز  0.05≥p درنظر گرفته شد. نتایج این پژوهش نشان داد که متعاقب شش هفته تمرین HIT، در عضله پلانتاریس رت‌های پیر نر نژاد ویستار میزان بیان ژن‌های HDAC4، HDAC5 و مایوژنین به‌طور معناداری کاهش یا فت. میزان بیان ژن Dch2 نیز افزایش معناداری در مقایسه با  گروه کنترل بالغ داشت. براساس نتایج این پژوهش، به‌نظر می‌رسد احتمالا تمرین‌های تناوبی شدید می‌توانند تا حدود بسیار زیادی موجب سرکوب آتروفی نوروژنیک در دوران سالمندی شوند.

    کلید واژگان: پیری, آتروفی نوروژنیک, HDAC4, 5, Dch2, مایوژنین, تمرین تناوبی شدید
    Reza Gharakhanlou *, Mahdieh Molanouri Shamsi, Zohreh Mazaheri, Meysam Gholamali

    One the major reason of the age-related muscular atrophy, Sarcopenia, is neurogenic atrophy. Despite this issue, the effects of some pathway which have probability effect, such as: kind of training methods, especially high interval intensive training, on the main factors of the neurogenic cascades is not yet clear. Therefore, the aim of this study was to investigate the effects of high interval intensive training period on the expression of the HDAC4, HDAC5, Dch2 and Myogenin gens in the plantaris muscle of the aged male Wistar rats. 28 male Wistar rats randomly assigned in to four groups (N=7, adult control, N=7, adult training, N=7, aged control, N=7, aged training). The training group performed HIT 5 times per week for 6 weeks. 48 hours after the end of the last session of training with control group were anesthetized and sacrificed. Then the plantaris muscle was removed. Real time PCR method was used to determine the gene expression levels of HDAC4, HDAC5, Dch2 and Myogenin. For the statical analyses two-way ANOVA and Tukey were used. The statical significant assumed P≤0.05. The results of this study have been shown that HDAC4, HDAC5 and Myogenin significantly decreased. The amount of the Dch2 increased significantly compared to young control group. According to the results of this study, it seems high interval intensive training suppress the neurogenic atrophy   in the orders adult.

    Keywords: Aging, Neurogenic Atrophy, HDAC4, 5, Dch2, Myogenin, High Interval Intensive Training
  • Kamal Ranjbar, Maryam Nourshahi, Meysam Gholamali
    Background
    Studies reported conflicting results about the relationship between anthropometric factors, respiratory exchange Ratio, energy expenditure and VO2 max. Therefore the aim of this study was to investigate the relationship between anthropometric factors, respiratory exchange ratio and energy expenditure with VO2 max in sedentary men.
    Materials And Methods
    Thirty one sedentary healthy men (23.67±2.45 years old age, BMI=22.49±1.58 kg/m2) volunteered for participation this study. After the measurement of anthropometric factors, subjects performed an acute endurance exercise on the ergometer for determination of VO2 max. Subjects performed major protocol, one hour cycling on ergometer via 70% VO2 max for the determination of the respiratory exchange ratio and the rate of energy expenditure, 72 hours later.
    Results
    The results of this study showed that there is not any significant relationship between VO2 max and anthropometric factors, respiratory exchange ratio and energy expenditure. Also, regression analysis indicated that all these variables cannot predicate the VO2 max.
    Conclusion
    According to the results of this study anthropometric factors, respiratory exchange ratio and energy expenditure are not strong predictors of VO2 max in sedentary young men.
    Keywords: Anthropometric factors, Respiratory exchange ratio, Energy expenditure, VO2 max, Sedentary men
  • Kamal Ranjbar, Maryam Nourshahi, Meysam Gholamali
    Background
    Endurance training increases capillary density of skeletal muscle, but the molecular mechanism of this process is not yet clear. Therefore, the purpose of this study was to investigate the effect of acute sub maximal endurance exercise on serum levels of vascular endothelial growth factor (VEGF) and matrix metaloproteinases 2 and 9 (MMP-2 and MMP-9) in sedentary men.
    Materials And Methods
    Twelve healthy men (22.37±2.30 years, BMI=23.16± 2.61 kg/m2) participated in this study. Subjects exercised for 1h at 70% of VO2 max, 3 days after the VO2 max determination. Antecubital vein blood was collected at rest, immediately and 2h after the exercise. Serum VEGF, MMP-2 and MMP-9 were measured by ELISA methods.
    Results
    Serum levels of VEGF and MMP-2 decreased immediately after the exercise. 2 hours after the exercise, serum levels of VEGF remained at a lower level but serum MMP-2 returned to its basal level. Also, serum levels of MMP-9 did not change significantly in response to exercise.
    Conclusion
    Acute sub-maximal endurance exercise decreased the main factors involved in development of capillary density in sedentary men. This might to due to the fact that, sub maximal exercise could not provide the two main stimulating factors of angiogenesis, i.e. Shear stress and hypoxia. It could also be explained by the fact that the mechanism of development of capillary network following regular endurance training is different from that following an acute exercise.
    Keywords: Angiogenesis, VEGF, Matrix metalloproteinase, Endurance exercise
  • مریم نورشاهی، مهدی هدایتی، میثم غلامعلی
    سابقه و هدف
    هم زمان با افزایش سن میزان مایواستاین، به عنوان مهم ترین تنظیم کننده منفی حجم توده عضلانی، افزایش می یابد. این امر احتمالا با کاهش حجم توده عضلانی و قدرت عضلانی در افراد سالمند ارتباط دارد. از طرفی دیگر پاسخ این پروتئین در این افراد به فعالیت مقاومتی کاملا مشخص نمی باشد. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی میزان ارتباط مایواستاتین پلاسما با حجم توده عضلانی و حداکثر قدرت بیشینه و پاسخ آن به یک جلسه فعالیت مقاومتی در افراد سالمند بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه 12 مرد سالمند سالم 60 الی 75 ساله شرکت نمودند. 72 ساعت پس از اندازه گیری حجم توده عضلانی و تعیین حداکثر قدرت بیشینه، آزمودنی ها در یک جلسه فعالیت مقاومتی شرکت نمودند. در این پژوهش 3 نمونه خونی در قبل، بلافاصله و 4 ساعت بعد از فعالیت مقاومتی از ورید بازویی آزمودنی ها گرفته شد. به منظور تعیین میزان مایواستاتین پلاسما از روش الایزا استفاده شد.
    یافته ها
    نتایج این پژوهش نشان دادکه بین میزان مایواستاتین پلاسما با حجم توده عضلانی و حداکثر قدرت بیشینه در مردان سالمند ارتباط معناداری وجود دارد (05/0P≤). بلافاصله و 4 ساعت بعد از فعالیت مقاومتی میزان مایواستاتین پلاسما، نسبت به قبل از فعالیت، در مردان سالمند به طور معناداری کاهش یافت (05/0P≤). هم چنین میزان مایواستاتین پلاسما در چهار ساعت بعد از فعالیت نسبت به بلافاصله بعد از فعالیت کاهش یافت، اما این کاهش معنادار نبود.
    نتیجه گیری
    بنابر نتایج این تحقیق به نظر می رسد در افراد سالمند افزایش میزان مایواستاتین با کاهش حجم توده عضلانی و قدرت عضلانی هم راه است. از طرفی دیگر فعالیت مقاومتی موجب کاهش مایواستاتین می گردد. این امر در نهایت ممکن است موجب کاهش میزان شیوع آتروفی عضلانی وابسته به سن (سارکوپنیا) در افراد سالمند گردد
    کلید واژگان: حجم توده عضلانی, حداکثرقدرت بیشینه, مایواستاتین, سارکوپنیا, افراد سالمند
    Maryam Nourshahi, Mehdi Hedayati, Meysam Gholamali
    Introduction
    Concomitant with aging the amount of myostatin، as most important negative regulator of muscular mass، increases. Presumably، this issue has correlation with decrement of muscular mass and muscular strength. On the other hand، the response of this protein to resistance exercise in these people is not perfectly clear. Therefore، the aim of this study was to investigative the relationship between plasma myostatin with muscular volume and muscular maximal strength and it’s response to acute resistance exercise in elderly.
    Materials And Methods
    12 healthy old men participated in this study (60-75 years old age). 72 hours after the determination of muscular volume and muscular maximal strength، subjects participated in acute resistance exercise. Three blood samples were collected immediately before، and 4 hours after the exercise from antecubital vein. Plasma myostatin measured by ELISA methods.
    Results
    There was a significant correlation between muscular mass and muscular strength with plasma myostatin in older men (P<0. 05). Immediately and 4 hours after the resistance exercise the amount of myostatin significantly decreased (P<0. 05). Furthermore، the amount of myostatin 4 hours after the exercise showed a non-significant decrease as compared to immediately after the exercise.
    Conclusion
    Our findings indicate that the increment of myostatin is along with decrement of muscular mass and strength in elderly. On the other hand، resistance exercise can decrease the plasma myostatin. This may decrease the prevalence of age-related muscular atrophy (sarcopenia) in the elderly
    Keywords: Muscular, muscular strength, Myostatin, Sarcopenia, Aged
  • مریم نورشاهی، مهدی هدایتی، جواد نعمتی، کمال رنجبر، میثم غلامعلی
    سابقه و هدف
    تمرینات استقامتی موجب افزایش چگالی مویرگی عضله اسکلتی و عضله قلبی می شود، اما فرایند مولکولی افزایش چگالی مویرگی در پاسخ به فعالیت هنوز معلوم نیست. فاکتور رشد اندوتلیال عروق (Vascular endothelial growth factor، VEGF) و اندوستاتین مهم ترین فاکتورهای درگیر در فرایند آنژیوژنز می باشند. بنابراین در این مطالعه به بررسی تاثیر 8 هفته تمرین استقامتی بر میزان تغییرات پروتئین VEGF و اندوستاتین سرم در موش های صحرایی پرداخته شد.
    مواد و روش ها
    بدین منظور 20 موش صحرای نر ویستار با دامنه سنی 64±6 روزه انتخاب شدند. موش ها به طور تصادفی به دو گروه تمرینی (10= n) و کنترل (10= n) تقسیم شدند. فعالیت تمرینی شامل 8 هفته دویدن بر روی تردمیل بود. بعد از اتمام دوره تمرینی آزمودنی ها به وسیله گاز هالوتن بی هوش شده و از سرخرگ آئورت قلب به میزان ml 2 خون گیری به عمل آمد. تغییرات VEGF و اندوستاتین سرم توسط کیت الایزا مورد اندازه گیری قرار گرفت.
    یافته ها
    نتایج این پژوهش نشان داد که تمرینات استقامتی میزان VEGF را افزایش و میزان اندوستاتین سرم را به طور معناداری کاهش داد (05/0 P £). هم چنین نسبت VEGF به اندوستاتین در نتیجه سازگاری به دویدن بر روی تردمیل به طور معناداری افزایش یافت (05/0 P £). از طرفی دیگر نتایج نشان داد که VEGF ارتباط معناداری با اندوستاتین سرم ندارد.
    نتیجه گیری
    این یافته ها نشان داند که با سازگاری به تمرینات ورزشی، تعادل بین فاکتورهای آنژیوژنیکی و آنژیوستاتیکی به سمت فاکتورهای آنژیوژنیکی تغییر جهت می یابد. این یافته ها ممکن است بینش نوینی را در راستای فرایند مولکولی افزایش چگالی مویرگی در پاسخ به فعالیت استقامتی به وجود آورد.
    کلید واژگان: فاکتور رشد اندوتلیال عروق, اندوستاتین, آنژیوژنز, تمرین استقامتی, موش های ویستار
    Maryam Nourshahi, Mehdi Hedayati, Javad Nemati, Kamal Ranjbar, Meysam Gholamali
    Introduction
    Endurance training increases capillary density in skeletal and heart muscles. But the molecular mechanism of these processes is not yet clear. Substantial evidence indicates that the vascular endothelial growth factor (VEGF, angiogenic factor) and endostatin (antiangiogenic factor) might play key role in this process. Therefore, we investigated the effect of endurance training on serum levels of VEFG and endostatin in wistar rat.
    Materials And Methods
    The study was performed in 20 male wistar rats, which were aged between 64 ± 6 days. All rats were subdivided into two groups randomly: endurance training group (n = 10) and sedentary group (n = 10). Therefore, the training group received 8 weeks of treadmill endurance training. At the end of endurance training program, the rats were anesthetized with halothane, and then blood sample was drawn from the descending aorta for measurement of serum levels of VEGF and endostatin. Serum levels of VEGF and endostatin was measured by ELISA method.
    Results
    Results of the study showed that endurance training increased serum levels of VEGF and decreased endostatin significantly. Furthermore, with adaptation to endurance training VEGF/endostatin ratio increased significantly. Also, VEGF has not significant correlation with endostatin.
    Conclusion
    These finding suggested that with adaptation to endurance training the balance between angiogenic and angiostatic factor switched to angiogenic factor. These finding may provide new insight into the mechanisms relating to capillary density increment in response of endurance training.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال