به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب moghadam nia aa

  • مصطفی لکزایی، مهدی پورامیر، علی اکبر مقدم نیا، حامد میر
    سابقه و هدف
    نارنج به عنوان یک گیاه دارویی در طب سنتی شناخته می شود. اثر محافظتی برخی میوه های خانواده مرکبات در برابر خطر ابتلا به بعضی از بیماری های مزمن از جمله دیابت نشان داه شده است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات آنتی اکسیدانی و همچنین اثرات ضد افزایش قند خون عصاره الکلی پوست داخلی نارنج (مزوکارپ) در رت های هیپرگلیسیمی شده بوسیله آلوکسان می باشد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه تجربی بر روی 120 سر رت نژاد ویستار، در محدوده وزنی 200-150 گرم که به 6 گروه 20 تایی و دو زیر گروه زمانی 24 و 48 ساعته تقسیم شدند، انجام گردید. برای این کار ابتدا عصاره اتانولی پوست داخلی (مزوکارپ) نارنج تهیه گردید و رت ها به مدت 4 روز و در دو دوز متفاوت (300mg/kg و100) با این عصاره پیش درمانی شدند. برای ایجاد هیپرگلیسمی تزریق آلوکسان به صورت تک دوز (100mg/kg) و بصورت داخل صفاقی صورت گرفت. پس از 24و 48 ساعت از رتها خونگیری و سرم آنها جدا شد، سطح آنتی اکسیدانهای سرم با روش FRAP، سطح انسولین سرم با روش ELISA و غلظت گلوکز با استفاده از کیت گلوکز اندازه گیری و گروه های مورد مقایسه قرار گرفتند.
    یافته ها
    آنتی اکسیدان توتال 24 ساعت پس از تزریق آلوکسان در گروهی که آلوکسان+ عصاره (300mg/kg) دریافت کرده بود نسبت به گروه آلوکسان افزایش معنی داری داشت (000/0=p). شاخص گلوکز 48 ساعت پس از تزریق آلوکسان در گروهی که آلوکسان+ عصاره(300mg/kg) دریافت کرده بود نسبت به گروه آلوکسان افزایش معنی داری داشت (001/0=p). انسولین نیز در هر دو گروه 24 و 48 ساعته و در هر دو دوز 100 و 300 میلی گرم بر کیلوگرم وزن کاهش معنی داری نسبت به گروهی که فقط آلوکسان مصرف کرده بودند نشان داد (03/0>p).
    نتیجه گیری
    نتایج مطالعه نشان داد که عصاره پوست نارنج با وجود افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی سرم نه تنها سبب کاهش قند خون در رت های دیابتی نشد بلکه قند خون را در این حیوانات افزایش داده و سبب کاهش سطح انسولین نیز گردید.
    کلید واژگان: نارنج, آلوکسان, انسولین, هیپرگلیسیمی, آنتی اکسیدان}
    Lakzaei M., Pouramir M., Moghadamnia Aa, Mir
    Background And Objective
    Sour orange is known as an herbal plant in traditional medicine. Previous studies indicate a protective effect of citrus fruits or juices against risk of some chronic diseases such as diabetes. The aim of this study was to investigate the antioxidant and anti- hyperglycemic effects of alcoholic extract of sour orange peel in rats with alloxan induced hyperglycemia.
    Methods
    In this experimental study, there were 120 Wistar rats weighing 150-200 gr that were divided into 6 groups (20 rats in each group) divided into two time groups (24 and 48 h). Ethanol extract of sour orange peel was prepared. Animals were pretreated for 4 days in 2 different doses 100 and 300 mg/kg. 100 mg/kg bw alloxan injected intraperitoneally. After 24, 48 h blood sample collected and glucose (via glucose kit), serum antioxidant levels (via FRAP) and serum insulin levels (via ELISA assay) were measured and the groups were compared.
    Findings
    Twenty four hours after alloxan injection rats who received 300 mg/kg/day showed a significant increase in total antioxidant content (p=0.000) and significant increase in glucose level after 48 hours (p=0.001). The administration of sour orange peel extract (100 and 300 mg/kg/day) decreased serum insulin level in alloxan-induced hyperglycemic rats at 24 and 48 hours after alloxan injection (p<0.03).
    Conclusion
    This study demonstrated that treatment with sour orange peel extract not only brought a significant increase insulin concentration but also decreased the insulin level and also increased glucose concentration in alloxanized rats.
  • محمدرضا شیران، سعید قارویی آهنگر، شهاب رستمکلایی، سیدعلی اصغر سفیدگر، محمود برادران، ماریا هاشمی، مهرانگیز بالغی، علی اکبر مقدم نیا
    سابقه و هدف
    آنزیم سیتوکروم پی 3A از مهمترین آنزیمهای کبدی- روده ای است که بیش از 50 درصد داروهای موجود در بازار نیز عمدتا به وسیله آن متابولیزه و از بدن حذف می شوند. فعالیت متابولیکی این آنزیم به فاکتورهای متعددی بستگی دارد. از آنجائیکه تا کنون مطالعه ای سیستماتیک از فعالیت آنزیم سیتوکروم پی 3Aدر جمعیت ایرانی انجام نگرفته، این مطالعه به منظور بررسی فعالیت داخل بدنی آنزیم فوق با کمک میدازولام (به عنوان پروپ) در داوطلبین سالم مازندرانی انجام شد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه مقطعی بر روی 100 داوطلب سالم مازندرانی انجام شد. پس از ثبت اطلاعات دموگرافیکی افراد (شامل سن، جنس، وزن)، 10 میلی گرم شربت میدازولام تجویز شد، سپس غلظت پلاسمایی میدازولام در نمونه های خونی جمع آوری شده در زمانهای5/0، 2 و 6 ساعت بعد از تجویز، با استفاده از دستگاه HPLC اندازه گیری شد. با استفاده از نرم افزار کینتیکی P-Pharm، کلیرانس خوراکی میدازولام (CL/F) بعنوان معیاری از فعالیت آنزیم سیتوکروم پی 3A محاسبه گردید.
    یافته ها
    میانگین سنی افراد تحت مطالعه 9/6±5/24 سال بود. 18 نفر زن و بقیه مرد بودند. داوطلبین پس از خوردن میدازولام در تمام موارد حالت خواب آلودگی را تجربه کردند. میانگین کلیرانس خوراکی میدازولام 98/20±22/77 لیتر بر ساعت بود که در خانمها (19/15±79/83 لیتر بر ساعت) بیشتر از آقایان (85/21±68/75 لیتر یر ساعت) بود (001/0>p). حجم ظاهری انتشار کلی 44/50 ±65/312 لیتر و نیمه عمر حذف 68/0±96/2 به دست آمد.
    نتیجه گیری
    نتایج مطالعه نشان داد که فعالیت آنزیم سیتوکروم پی 3A در افراد ما در حد متوسط و طبیعی می باشد و کلیرانس خوراکی میدازولام در خانمها نیز بیشتر از آقایان می باشد.
    کلید واژگان: فنوتیپ CYP3A, میدازولام, کلیرانس, متابولیسم کبدی}
    Shiran Mr, Gharooee Ahangar S., Rostamkolaee Sh, Sefidgar Saa, Baradaran M., Hashemi M., Baleghi M., Moghadamnia Aa
    Background And Objective
    CYP3A is responsible for hepatic microsomal metabolism of more than 50% of drugs which are its specific substrate. Metabolic activity of this enzyme depends on several factors. Since it has not been done a systematic study of the enzyme activity in Iranian population, this study was conducted to investigate the enzyme activity in a small sample of Mazandarani population (from north of Iran) using midazolam (MDZ) blood levels as an important probe.
    Methods
    This study was done on 100 Mazandarani healthy volunteers. After recoding individual information (age, sex and weight), subjects were given 100 ml syrup containing 10 mg midazolam. Blood samples were taken after 0.5, 2 and 6 hr after drug administration and plasma concentrations of midazolam were measured using HPLC method. Oral clearance of midazolam (CL/F) as criteria of the enzyme activity was assessed using P-Pharm software.
    Findings
    The mean (SD) of age was 24.5 ± 6.9 years. Eighteen persons were female. All the subjects experienced some degrees of sedation. The mean (SD) of clearance of MDZ was 77.22 ± 20.98 l/h and clearance of MDZ in female (83.79 ± 15.19 l/h) was higher than male (75.68 ± 21.85l/h) (p<0.001). Total volume of distribution (Vd) and elimination half life were 312.65 ± 50.44 and 2.96 ± 0.68, respectively.
    Conclusion
    According to the results, a normal phenotype of CYP3A activity was observed in the Iranian participants in this study. The clearance of oral MDZ and/or CYP3A activity is higher in female subjects than in males.
  • زهراالسادات مدنی، مریم سیدمجیدی، علی اکبر مقدم نیا، علی بیژنی، امیر زاهدپاشا *
    سابقه و هدف

    پوسیدگی دندانی شایعترین راه تهاجم میکروب ها به پالپ و ایجاد عفونت پالپ می باشد، مواد زیادی بعنوان ماده دارویی پالپ تراپی پیشنهاد شده اند که هیچیک تابه حال یک ترمیم پارسیل خوب کرونالی را فراهم نکرده اند. لذا این مطالعه به منظور بررسی اثر ضد التهابی کاپسایسین موضعی برروی پالپ دندان گربه انجام شد.

    مواد و روش ها

    این مطالعه تجربی بر روی 24 دندان نیش گربه از جنس Domestic Short Hair به وزن تقریبی 4-3 کیلوگرم انجام شد. بعد از بی هوشی گربه ها بوسیله کتامین، دندانها 3 میلیمتر بالا تر از (cementoenamel junction (CEJ قطع و در شرایط استریل اکسپوز انجام شد. دندانها به 2 گروه تقسیم شدند. در گروه اول (I) به عنوان گروه کنترل، پالپ اکسپوز شده با زینک – اکساید اوژنول پوشیده شد. در گروه دوم (II) پالپ دندان با کاپسایسین پوشش داده شد (گروه آزمایش). همه حفرات با سمان گلاس اینومر (Fuji IX) پر شدند. حیوانات در هفته 1، 2 و4 کشته شدند. سپس چهار دندان کانین جهت بررسی هیستوپاتولوژیک خارج شدند. پس از تهیه متقاطع سریال به ضخامت 6 میکرون موازی محور طولی دندانهای نیش مقاطع بافتی به روش هماتوکسیلین – ائوزین رنگ آمیزی شده و توسط میکروسکوپ نوری مشاهده و از نظر شدت التهاب و نکروز قرار گرفتند.

    یافته ها

    نشانه های نکروز در گروه زینک – اکساید اوژنول طی هفته های 1 و 2 و 4 به طور معنی داری کاهش یافت (026/0=p) (در گروه کاپسایسین پرخونی در طی هفته 1، 2 و 4 به طور معنی داری کاهش یافت (019/0=p). در مقایسه اثر دو دارو بر روی پالپ درهفته 4 و کل هفته ها، نشانه های نکروز در گروه کاپسایسین به طور معنی داری افزایش یافت (039/0=p و 029/0=p). دو گروه تفاوتهایی در تشکیل سد عاجی، نوع پاسخ التهابی و تغییرات بافت نرم نشان دادند که این تفاوتها از لحاظ آماری معنی دار نبودند.

    نتیجه گیری

    نتایج این مطالعه نشان داد که کاپسایسین می تواند موجب کاهش شدت التهاب شود ولی در تشکیل سد عاجی بی اثر می باشد.

    کلید واژگان: کاپسایسین, التهاب, پالپ, سد عاجی}
    Madani Z., Seyedmajidi M., Moghadamnia Aa, Bijani A., Zahed Pasha A
    Background And Objective

    Dental caries is the most common means of ingress of bacteria to the dental pulp and pulp infection. Different materials have been introduced for pulp therapy but they were not effective in producing an acceptable coronal seal. The aim of this study was to evaluate anti- inflammatory effect of local capsaicin on dental pulp of cat.

    Methods

    Twenty–four canine teeth of six domestic short hair cats weighing approximately 3-4 kg were selected for this experimental study. After cats had been anesthetized, the crown of teeth were cut 3 mm upper than cementoenamel junction (CEJ) and exposed under sterile condition. The teeth were divided into two groups. In group I the exposed pulp was capped with zinc oxide–eugenol as control. In group II dental pulp capped with capsaicin as experimental group. All access cavities were sealed with glass ionomer cement (Fuji IX). The animals were sacrificed at 1, 2 and 4 weeks after procedure. The canine teeth were extracted for histopathologic evaluation. The specimens were sectioned serially at 6 µm thickness parallel to tooth long axis. The sections were stained with H & E and studied by light microscopy.

    Findings

    Result of this study showed that signs of necrosis in zinc oxide-eugenol group during 1, 2 and 4 weeks decreased significantly (p=0.026). In capsaicin group hyperemia during 1, 2 and 4 weeks decreased significantly (p=0.019). In comparison of the effect of two drugs on pulp in 4 weeks and all weeks the sign of necrosis in capsaicin group was increased significantly (p=0.029, p=0.039). Two groups showed difference in dental barrier formation, type of inflammatory responses and soft tissue changes but these differences were not statistically significant.

    Conclusion

    According to findings of this study capsaicin could decrease the intensity of the inflammation but was not successful in dental barrier formation.

  • محمود برادران، علیجان احمدی آهنگر، فاطمه تیموریان، فرید علی نژاد، علی اکبر مقدم نیا
    سابقه و هدف
    میگرن یکی از اختلالات نورولوژیک مزمن است که سبب ناتوانی و دوری از کار می گردد. از آنجایی که عوامل مختلفی در بروز و ایجاد میگرن نقش دارند، تنوع داروهایی که در پیشگیری و درمان میگرن به کار می روند نیز زیاد می باشد. درمان های ترکیبی نیز در تسکین میگرن کاربرد دارند. این مطالعه به منظور تاثیر مصرف همزمان ایبوپروفن همراه آلپرازولام به عنوان ترکیب احتمالی مؤثر در تخفیف این سردردها انجام شده است.
    مواد و روش ها
    این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 90 بیمار مبتلا به میگرن با متوسط 2 الی 6 حمله در ماه که به سه گروه 30 نفری تقسیم شدند، انجام گردید. سه گروه از نظر سن، جنس و سابقه دارویی همسان سازی گردیدند. پس از اخذ رضایت نامه کتبی، به گروه اول ایبوپروفن 200 میلی گرم، گروه دوم ایبوپروفن 400 میلی گرم و گروه سوم ایبوپروفن 200 میلی گرم و آلپرازولام 5/0 میلی گرم یک دوز تجویز شد. شدت سردرد، عملکرد بیمار و علائم همراه بر اساس معیار شفاهی قبل از دریافت دارو و 2 ساعت پس از دریافت دارو پرسیده شد و از 0 الی3، درجه بندی شد. سپس سه گروه مقایسه شدند.
    یافته ها
    در هر سه گروه اختلاف میانگین شدت سردرد قبل و بعد از تجویز دارو به طور معنی داری کاهش یافت. این اختلاف در گروه ایبوپروفن 200 میلی گرم 36%، در گروه ایبوپروفن 400 میلی گرم 46%، در گروه آلپرازولام و ایبوپروفن 200 میلی گرم 74% بوده است (0001/0>p). میزان تهوع و استفراغ قبل و پس از تجویز دارو در گروه ایبوپروفن 200 میلی گرم از 3/93% به 3/22%، در گروه ایبوپروفن 400 میلی گرم از 7/96% به 3/13% و در گروه ایبوپروفن 200 میلی گرم به همراه آلپرازولام 5/0 میلی گرم از 100% به 3/3% کاهش یافته است (0001/0>p). شاخص های نورگریزی و صدا گریزی نیز قبل و پس از تجویز داروها در هر سه گروه تغییرات معنی داری پیدا کرد (0001/0>p).
    نتیجه گیری
    نتایج مطالعه نشان داد که ترکیب ایبوپروفن 200 میلی گرم و آلپرازولام 5/0 میلی گرم به طور معنی داری سبب تخفیف سردرد میگرنی می شود.
    کلید واژگان: میگرن, ایبوپروفن, آلپرازولام, داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی, بنزودیازپین ها, درمان ترکیبی}
    Baradaran M., Ahmadi Ahangar A., Teymourian F., Alinejad F., Moghadamnia Aa
    Background And Objective
    Migraine is a chronic neurological disorder and it leads patients to avoid any kind of activity. Since different factors are involved in migraine incidence and its triggers, a wide variety of drugs are used to prevent or treat. Combination therapy has shown its efficiency in treating migraine. In this study, we have taken the combination of ibuprofen and alprazolam as a probable efficient compound in reducing these headaches.
    Methods
    In this clinical trial study, 90 migraine patients were allocated in 3 groups of 30, with an average of 2-6 attacks in month underwent. These three groups were unified by age, gender and their drug histories. After receiving volunteer’s adhesion for taking part in this experiment, the first group were given a single dose of ibuprofen 200 mg, the second group were given a single dose of ibuprofen 400 mg and the third group were given a single dose of ibuprofen 200 mg in companion with alprazolam 0.5 mg. Headache severity, functional disability and associated symptoms of the patients were recorded before and two hours after taking each regimen; and were graded from 0-3 points. Then three groups were compared.
    Findings
    In all 3 groups, the severity of the headaches were reduced significantly after the course of drug therapy with 36% of reduction in the first group, 46% in the second group, and 74% in the third group, respectively (p<0.0001). In the first group, nausea and vomiting were reduced from 92.3% to 22.3%, the second group from 96.7% to 13.3% and, finally the third group from 100% to 3.3% (p<0.0001). In addition, a significant reduction in photophobia and phonophobia was seen before and after taking the drugs (p<0.0001).
    Conclusion
    The combination of ibuprofen 200 mg and alprazolam 0.5 mg had significantly reduced the severity of the migraine headaches.
  • بابک عموییان، علی اکبر مقدم نیا، بردیا ودیعتی، جواد مهرانی
    سابقه و هدف
    بیماری پریودنتال یک بیماری با عامل عفونی است، در درمان آن استفاده از آنتی بیوتیکها به همراه جرم گیری و تسطیح سطح ریشه، به عنوان درمان کمکی مطرح می باشد. با توجه به معایب آنتی بیوتیکهای سیستمیک از قبیل مقاومت، نوسانات غلظتی، نیاز به همکاری و عوارض جانبی، سیستم های حمل موضعی دارو به شکل محلولهای شستشو و یا در اشکال آزاد کننده دارویی، جایگزین مناسبی به نظر می رسند زیرا بیماری پریودنتال اغلب به چند دندان محدود می شود. سیستم حمل موضعی دارو شامل یک منبع داروئی و یک جزء محدود کننده است که سرعت آزاد سازی دارو را کنترل می کند. هدف از این کار حفظ غلظت موثری از عامل درمانی در ناحیه عمل برای مدتی طولانی علی رغم پاکسازی آن از طریق مایع شیار لثه ای می باشد. یافته های کنونی از کاربرد سیستم های حمل موضعی دارو در پاکت پریودنتال جهت بهبود سلامت پریودنتال حمایت می کنند. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که کاربرد کمکی سیستم های حمل موضعی دارو ممکن است پاسخی سودمند اما محدودی را به دنبال داشته باشد.
    کلید واژگان: پریودنتیت مزمن, سیستم های حمل موضعی دارو, آنتی بیوتیک, آنتی سپتیک}
    Amoian B., Moghadamnia Aa, Vadiati B., Mehrani J
    Given the fact that, periodontal disease is a disease with an infective agent, treatment by using antibiotics with scaling and root planing (SRP) has been considered as an adjunctive therapy. According to disadvantages of systemic antibiotic therapy such as: resistance, fluctuations in concentration, need for cooperation and side effects, local drug delivery systems in the form of irrigants or forms of drug releasing agents, seems to be a suitable substitute. Because periodontal diseases are often limited to several teeth. A local delivery device consists of a drug reservoir and a limiting element that controls the rate of medicament release. The goal is to maintain effective concentrations of chemotherapeutic agents at the site of action for long periods, despite drug loss from cervicular fluid clearance. Current data suggest that local delivery of antimicrobials into a periodontal pocket can improve periodontal health. It can be concluded that the adjunctive use of local drug delivery may provide a defined, but limited, beneficial response.
  • علی اکبر مقدم نیا، ساناز بزدانی
    کافئین به طور وابسته به دوز سبب تقویت یا تضعیف حافظه می شود. همچنین اثرات کاهش فراموشی ناشی از گلوکز در مطالعات قبلی اثبات شده است. مطالعه حاضر به کمک رفتار اجتنابی غیر فعال، به بررسی اثر کافئین بر ضبط، تثبیت و فراخوانی حافظه و نیز تداخل احتمالی گلوکز در آن در موش سفید کوچک (سوری) می پردازد. موش های نر پس از توزین، شماره گذاری و به سه گروه تقسیم شدند. گروه مورد الف: دریافت شوک الکتریکی و تزریق کافئین با دوزهای 25، 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن بدون رژیم دکستروز، گروه مورد ب: دریافت شوک الکتریکی و تزریق کافئین در دوزهای سه گانه با رژیم دکستروز و گروه شاهد (دریافت کننده سرم فیزیولوژی). در تمام گروه ها فاکتور تاخیر در قدم گذاری از سکو به کف سیمی محفظه در آزمون های ضبط، تثبیت و فراخوانی حافظه مطالعه شد. داده ها پس از جمع آوری با تست های غیر پارامتری آنالیز شدند و اختلاف داده ها با P کمتر از 05/0 معنی دار تلقی گردید. کافئین با دوز 25mg/kg باعث افزایش فراخوانی حافظه شد. اما در دوز 100mg/kg نسبت به دوزهای قبلی سبب کاهش فراخوانی حافظه گردید که این کاهش در حضور رژیم دکستروز، به افزایش معنی داری تبدیل شد (P<0.0001). بنابراین در حضور دکستروز اثر منفی کافئین با دوزهای بالا روی حافظه تعدیل می شود.
    کلید واژگان: یادگیری اجتنابی غیر فعال, حافظه, کافئین, دکستروز}
    Moghadam Nia Aa, Yazdani S
    Caffeine, dose dependently can reinforce or deteriorate learning. In previous studies, the effect of glucose on decreasing of amnesia was investigated. In this study, the effect of Caffeine on 3 phases of learning and also probable interference of glucose in mice was examined by using of passive avoidance learning. Male albino mice were examined as follows: 1-Test group: a) This group received electric shock and caffeine (25, 50, 100 mg/kg) without dextrose regimen, b) This group received electric shock and caffeine with dextrose regimen, 2) Control group (Saline). In all groups, the latency period of moving from a cubic platform to the wire floor of apparatus in three steps was studied. Data were analyzed by non-parametric Mann-Whitney U and Kruskal-Wallis H-tests. Differences between points of data were statistically considered significant at P<0.05. Caffeine in low dose (25 mg/kg) increased retention time in consolidation phase but in high dose (100 mg/kg) compared to other doses, it decreased the retention time in phases of learning. According to the results, the negative effect of caffeine in high dose on all phases of memory can be reversed with long-term dextrose regimen.
  • Bijani Kh, Moghadamnia Aa, Islami Khalili E.
    Abstract: Treatment of acute asthma is based on rapid reversal of bronchospasm and arresting airway inflammation. This study was done to determine the effect of intravenous MgSO4 for improvement of pulmonary fuction in patients with acute asthma non-responding to routine therapy. This randomized, double –blind controlled study was conducted on 48 patients, magnesium sulfate group, n=48 aged 12-85 years, 26 men, 22 women, and control (saline) group, n=33, aged 15-80 years, 17 men, 16 women, who had not responded to routine treatment. Peak expiratory flow rate (PEFR) was done before MgSO4 (25 mg/kg) and normal saline (100 ml) as a baseline criteria and after infusion of drugs at 30 mm and 3 hr. All patients were also given bronchodilators. The main outcome was PEER. Data were analyzed by X2 and t-test and differences between each point, were considered significant at P<0.05.The peak expiratory flow rate 3 hrs after baseline increased in MgSO4 group in comparison with saline group (82.60±5.8 veruss 47.8±87 p=0.002). the number of breating in MgSO4 was also increased at 30 mm and 3 hr after baseline. Cyanosis, diaphoresis and use of respiratory accessory muscles by patients were decreased in MgSO4 in comparison with saline group.According to the results, it is suggested that MgSO4 can be an adjunct agent for the treatment of patients with acute non-responding asthma
  • آثار دراز مدت جنگ افزارهای شیمیایی بر روی تست های عملکرد ریه در جانبازان شیمیایی شهرستان بابل
    خضرالله بیژنی، علی اکبر مقدم نیا
    سابقه و هدف
    اولین بار در جنگ جهانی اول، جنگ افزارهای شیمیایی عمدتا از نوع گاز خردل به عنوان سلاح جنگی مورد استفاده قرار گرفتند. در جنگ تحمیلی هشت ساله نیز علیرغم قراردادنامه های بین المللی مبنی بر منع استفاده از این گازها، بکرات از این سلاح مرگبار استفاده شد که علاوه بر به شهادت رسیدن بسیاری از عزیزان، بسیاری از عوارض حاد و مزمن نیز متوجه مجروحین ناشی از آن شده است. در این میان دستگاه تنفسی یکی از شایع ترین ارگانهای درگیر بوده فلذا این مطالعه به منظور تعیین اثرات مزمن این گازها بر روی سیستم تنفسی بویژه تست های فونکسیون ریه صورت گرفت.
    موادو روش ها
    این مطالعه توصیفی در طی سالهای 75-1372 بر روی مجروحین شیمیایی ارجاع شده از بنیاد مستضعفان و جانبازان شهرستان بابل انجام گرفت. پس از انجام معاینات بالینی و Chest xray، بر روی کلیه بیماران تست های فونکسیون ریه انجام شد. در این مطالعه 52 نفر از مجروحین شیمیایی که رد سالهای 64-65-67 در اثر تماس با گازهای شیمیایی در جنگ تحمیلی مجروح شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند.
    یافته ها
    از کل 52 نفر، 26 نفر الگوی انسدادی، 21 نفر الگوی طبیعی و 5 نفر الگوی تحدیدی در تست های عملکرد ریوی داشتند. بیشتر افراد در گروه سنی 40-20 سال بوده و حداقل فاصله زمانی بعد از مجروح شدن تا زمان مطالعه، 7 سال بود.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج می توان گفت که الگوی انسدادی بیشترین یافته بررسی آثار دراز مدت مسمومیت با جنگ افزارهای شیمیایی است و اسپیرومتری روش مناسبی برای تشخیص عوارض آن می باشد.
    کلید واژگان: گازهای شیمیایی, جنگ تحمیلی, تست های عملکرد ریه}
    Evaluation of chronic effects of chemical warfare on PFT in Iranian combatants during Iran-Iraq war
    Bidjani Kh, Moghadam Nia Aa
    Objective
    In the imposed Iraq-Iran war during 1985, 1986 and 1988, soldiers injured by chemical warfare were referred to us by the Mostazefan foundation and Sepah for evaluation of their pulmonary status.
    Methods
    Pulmonary function tests (PFT) were performed on these patients to evaluate the pattern of abnormality: Particularly focusing on the chronic changes that took place during the long interval between contact with chemical agents and PFT.
    Findings
    A total of 52 patients were evaluated of whom 26 (51%) showed obstructive pattern, 21 (38%) were normal and 5 (11%) showed restrictive pattern. The majority of patients were 20-40 years of age. The minimum time interval between contact and PFT was 6 years.
    Conclusion
    From this study was can probably conclude that the major effect of chemical agents on the airway is obstruction and that over a period of time this will be reversible.
    Keywords: Chemical warfare, Iraq, Iran war, Pulmonary function tests}
  • حساسیت باکتری های مولد عفونت ادراری کودکان نسبت به برخی آنتی بیوتیکهای موجود
    علی اکبر مقدم نیا، رضا قدیمی، سیدعباس فاطمی
    سابقه و هدف
    امروزه بواسطه استفاده نامناسب و بی رویه از آنتی بیوتیکها شاهد موارد زیادی مقاومت داروئی نسبت به پاتوژنها و ارگانیسمها می باشیم این در حالیست که به نظر می رسد با دسترسی به انواع آنتی بیوتیکهای جدید، درمان بیماری های عفونی با موفقیت انجام گردد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه مقطعی بر روی نمونه های ادراری بیماران مشکوک به عفونت ادراری مراجعه کننده به بیمارستان تخصصی کودکان امیرکلا انجام گردید. سپس بر روی نمونه های کشت مثبت، تست حساسیت میکروبی در برابر آنتی بیوتیکها بروش Kirby-Bauer Technique انجام گرفت.
    یافته ها
    در میان 586 بیمار با کشت ادرار مثبت، فراوانی جنس در دختران بیشتر از پسران (3/64% در برابر 7/35%) بوده و شایعترین ارگانیسمهای پاتوژن بترتیب شامل اشرشیاکولی (1/61%)، انتروباکتر (7/15%)، پروتئوس، استافیلوکوک و پسودوموناس بوده در درجه بندی مطرح بودند، و این اختلاف در دو گروه مزبور معنی دار بوده است (0001/< p). بر اساس این مطالعه، بدون توجه به این سوش ایجاد کننده بیماری، آنتی بیوتیکهای موثر بترتیب حساسیت میکروبی ارگانیسم شامل آمیکاسین، جنتامایسین و نالیدیکسیک اسید بودند.
    نتیجه گیری
    با توجه به یافته های این مطالعه به آمپی سیلین و کوتریموکسازول بترتیب 100% و 80% مقاومت میکروبی ایجاد شده است. همچنین در بیمارستان بستری با عفونت ادراری می توان قبل از انجام آنتی بیوگرام از آمیکاسین و جنتامایسین استفاده نمود. البته می توان در بیماران بستری با عفونت ادراری، می توان قبل از نتایج حساسیت میکروبی از آمیکاسین یا جنتامایسین استفاده نمود.
    کلید واژگان: عفونت ادراری, کودکان, آنتی بیوگرام, حساسیت, مقاومت میکروبی}
    Sensitivity of bacteria involving pediatric urinary tract infection to some available antibiotics
    Moghadam Nia Aa, Ghadimi R., Fatemi A
    Objective
    Despite the availability of new highly efficient antibiotics, we encountered with many cases of bacterial resistance to microorganisms due to irrational drug administration.
    Methods
    This cross-sectional study was performed on the urine samples of suspected patients with UTI referred to Amirkola children hospital during 1996-1998. Then antibiotic sensitivity tests with Kirby-Bauer technique on the positive cultures was carried out with some antimicrobial agents such as amikacin, gentamicin, tubramicin and nalidixic acid, ampicillin and co-trimoxazole.
    Findings
    Among 586 patients with positive culture samples, 64.3% were girls and 35.7% were boys, and microorganisms such as E.coli (61.1%), Entrobacter (15.7%), Proteus, Staphylococcus, and Pseudomonas aeruginosa were common. However these findings, in comparison to the infants with Entrobacter urinary infection (52.6%) showed a significant difference (P<0.0001). On the bases of results, effective antibiotics were amikacin, gentamicin, tubramicin, and nalidixic acid.
    Conclusion
    This study demonstrated that antimicrobial resistance to ampicillin and co-trimoxazole were 100% and 80% respectively.
    Keywords: Urinary tract infection, UTI, Children, Sensitivity, Microbial resistance}
  • بررسی مسمومیتهای حاد شهرستان بابل طی سالهای 75- 1373
    علی اکبر مقدم نیا، محمد عبداللهی
    مقدمه
    مسمومیتها یکی از مشکلات مهم اجتماعی در عصر حاضر است. این مطالعه به منظور یافتن شیوع. علل و عوامل مسمومیت ها و پارامترهای دخیل در آنها در شهرستان بابل انجام گردید.
    مواد و روش ها
    مطالعه بصورت مقطعی و بر اساس مدارک موجود در پرونده 411 مورد ارجاع شده و به بیمارستان شهید یحیی نژاد شهر بابل طی سالهای 1373 الی 1375 انجام شد. همچنین عوامل مختلف مرتبط با مسمومیت ها از جمله سن، جنس، داروها، مواد شیمیایی و... مورد بررسی قرار گرفتند.
    یافته ها
    5/55% مسمومین مونث و 5/45% مذکر بودند. کمترین درصد مسمومیت ها به سنین 15- 6 و بالای 45 سال و بیشترین درصد مسمومین ها به گروه سنی 25 – 16 سال تعلق داشت. 5/53% مسمومیت ها مربوط به انواع عمدی و 3/26% اتفاقی بود. 8/79% مسمومیت ها از نوع دارویی و شیمیایی بوده و مابقی جزء مسمومیت با عوامل شیمیایی غیر دارویی بودند. عامل اصلی مسمومیت سموم ارگانوفسفره (7/29%) بود و بقیه بترتیب مربوط به ترکیبات اوپیوئیدی، فسفید آلومیینیوم، جونده کش ها، نفت و اتانل بود. کلیه مسمومین با فسفید آلومینیوم تلف گردیدند. دیازپام با 5/18% مقام اول را در مسمومیتهای داروئی داشت. بیشترین میزان مسمومیت های عمدی مربوط به گروه زنان بود(65%). بیشتر مسمومیت ها در فصل تابستان (2/34%) اتفاق افتاد. در 7/63% موارد لاواژ، 3/45% تجویز ایپکا و 6/1% موارد زغال فعال استفاده شد و از آنتی دوتهای اختصاصی تنها در 4/5% مواد استفاده شده است. متاسفانه 9% افراد تلف شدند.
    نتیجه گیری
    اکثر موارد مسمومیت ها در بزرگسالان به قصد خودکشی و در کودکان بصورت اتفاقی رخ میدهد بنابراین باید توجه بیشتری به محدود نمودن دسترسی مردم به دارو نمود. همچنین مطالعات بیشتری برای یافتن دقیق علت اقدام به خودکشی و راه های جلوگیری از آن توصیه میشود.
    کلید واژگان: داروها, عوارض جانبی, مسمومیت, واکنشهای حساسیتی, متابولیتهای فعال}
    An epidemiological study of acute poisoning in Babol during 1993-95
    Moghadam Nia Aa, Abdollahi M
    Objective
    To examine the causes and mortality of poisonings in Mazandaran province.
    Methods
    A total of 411 poisoning cases referred to Shahid Yahyanejad hospital in Babol in period of one year (1993-1995) were included in this study. Various parameters in relation to poisonings have been investigated retrospectively in these cases.
    Findings
    Data in these cases showed greater rate of poisoning for females (55.5%) than males (45.5%) but the rate of mortality for males was greater than that of females (65% versus 35%). Most of poisonings occurs at the age range of 16-25 years. Oral ingestion was the most common route of intoxication. Most cases of poisoning were referred to hospital between 8 and 12 a.m. Most of poisoning cases occurred intentionally followed by accidentally and occupationally. Of drugs diazepam (24.5%) was the first, followed by unknown drugs, carbamazepine, Phenobarbital, acetaminophen, aspirin and amitriptyline. Of chemicals, pesticides (More frequently organophosphates) were the first cause of poisoning. Respectively opiates, aluminum-phosphide, rodenticides, petroleum and ethanol intoxications were also commonly observed. Pesticides (Organophosphates and aluminum-phosphide) poisoning were most often lead to death, particularly in spring and summer. In total, 85.4% of cases were recovered without any sequale and 9% died.
    Conclusion
    The majority of poisoning cases in adults occur intentionally and in children accidentally. Therefore, consideration should be given to limit and control the availability of chemicals and drugs. Further attempts to establish poison information centers in different parts of this province are highly suggested.
    Keywords: Epidemiology of poisoning, Drug intoxication, Suicide attempt, Acute poisoning}
  • شناسایی و تعیین مقدار سریع فنوباربیتال در موارد مسمومیت به روش طیف سنجی فرابنفش
    محمد عبداللهی، هوری بینش، شکوفه نیکفر، ناصر جلالی، علی اکبر مقدم نیا
    مقدمه
    باربیتوراتها بعنوان داروهای خواب آور و آرام بخش بطور گسترده ای در پزشکی مصرف میشوند متاسفانانه مسمومیت با این داروها خصوصا فنوباربیتال بسیار بالا است. شناسایی و تعیین مقدار سریع فنوباربیتال در خون افراد مسموم میتواند راهگشای خوبی برای درمان باشد.
    مواد وروش ها
    در این مطالعه برای تعیین مقدار فنوباربیتال در خون مسمومین از یک روش تغییر یافته طیف سنجی فرابنفش استفاده شده است. اساس این روش برای طیف های افتراقی قلیایی فنوباربیتال در دو استاندارد PH استوار است. نتایج بدست آمده با این روش با نتایج یک روش قبلی مقایسه گردید. همه مسمومین به قصد خودکشی مسموم شده و پس از بهبودی از بیمارستان مرخص شدند.
    یافته ها
    ارتباط خوبی بین نتایج این دو روش بدست آمد (998/0=r). در این روش زمان آزمایش تقریبا 45 دقیقه و حساسیت آن mg/ml2، دقت 034/7 درصد و میزان بازیابی نمونه های دستی 1/99 درصد بود. علائم و نشانه های بالینی و نیز نتایج معاینات مسمومین نیز ثبت گردید. نتایج نشان میدهند که مسمومیت با فنوباربیتال عمدتا با آرام بخشی، تاکی کاردی، اختلالات نورولوژیک، افت فشار خون، میوز و هیپوکسی همراه است. همچنین بین افزایش ضربانات قلب و غلظت خونی فنوباربیتال نیز رابطه وجود داشت (945/0=r). البته در این بررسی، رابطه ای بین غلظت خونی و میزان هوشیاری یا درجه کوما دیده نشد.
    نتیجه گیری
    استفاده از این روش برای تشخیص مسمومیت و تعیین مقدار فنوباربیتال در اوردوز آن بعنوان یک روش سریع در موارد اورژانس توصیه میگردد.
    کلید واژگان: فنوباربیتال, آوردوز, مسمومیت, تعیین مقدار}
    Clinical presentation and laboratory determination of Phenobarbital overdose
    Abdollahi M., Binesh H., Nikfar S., Jallali N., Moghadam Nia Aa
    Objective
    Barbiturates as hypnotic drugs are widely used in medicine. They act as sedative or analgesic and are used to control seizure disorders. References show that the number cases of poisoning by this drug is very high. Rapid determination of Phenobarbital in blood of poisoned patients can lead to good treatment approaches. Several laboratory methods are currently available for the detection of barbiturates, but few are suitable for emergency use.
    Methods
    In this study we evaluated the use of a modified uv-spectrophotometric method in determination of Phenobarbital levels in blood of poisoned patients. This method is based on differential spectrums of Phenobarbital in two alkaline environments. We compared analytical results obtained by this method with previous acceptable spectrophotometry method.
    Findings
    There is good correlation (r=0.998) between these two methods. Our results indicate that the procedure time was approximately 45 minutes, sensitivity 2 mg/ml, precision 7.034%, recovery 99.1%. The clinical signs and symptoms and medical examinations of poisoned patients are also recorded. Our results indicated that Phenobarbital overdose is mainly manifested by sedation, tachycardia, neurologic disturbances, hypotension, myosis and hypoxemia. All of the patients had attempted suicide and were discharged alive from the hospital. We found good correlation (r=0.945) between increase in pulse rate and blood Phenobarbital levels. It may be of value in diagnosis of the severity of Phenobarbital overdose. We could not find any correlation between blood Phenobarbital levels and the rate of consciousness or grade of coma.
    Conclusion
    In conclusion, the use of this method for an emergency determination of phenobarbital overdose in toxicology centers is recommended.
    Keywords: Phenobarbital, Overdose, Determination, UV spectrophotometry}
  • بررسی عوارض جانبی و واکنشهای ناخواسته دارویی
    علی اکبر مقدم نیا
    امروزه این بعنوان یک اصل پذیرفته شده است که داروها نمی توانند بدون داشتن اثرات جانبی فقط اثرات مفید داشته باشند. در اینجا عوارض جانبی متغیرهای زیادی دخیل هستند، از جمله متغیر فارماسیوتیکال، مثل تغییر در ماده موثره، اکسی پیانها، شکل دارویی و غیره همگی می توانند در بروز عوارض جانبی دخیل باشند. متغیرهای دیگر، متغیرهای دیگر، متغیرهای فارماکودینامیکی مثل تعمیم اثرات فارموکولوژیک دارو که منجر به عوارض جانبی می شود و متغیرهای فارماکوکینتیکی از جمله نقش دستگاه گوارش در جذب داروها و یا فعالیت آنزیمهای کبدیدر حدف و یا عدم حذف داروها از بدن میباشند. بعضی از عوارض در اثر متغیرهای خود بیمار است. مثلا، بعضی از بیماران واکنشهای حساسیتی خاصی به بعضی از داروها از خود نشان میدهند. بهر حال تنوع افراد موجب تنوع در اثرات ناشی از داروها میگردد.
    عوارض جانبی از عوارض ساده مثل تب، تهوع و استفراغ گرفته تا عوارض پیچیده روانی – عاطفی مثل تغییر در خلق و خوی، رفتار و عوارض جسمی مثل اختلال عملکرد غدد درون ریز. گاهی عوارض داروها ممکن است مستقیما روی فرد مصرف کننده دارو مسئله ساز نباشد ولی من غیر مستقیم در افرادی که با او ارتباط دارند، اعمال شوند. مثلا تاثیر داروها در نوزادان شیرخوار که مادرانشان دارو مصرف میکنند. بهر حال توجه به این امر بسیار مهم است که داروها را نباید بجای غذا در نظر گرفت.
    کلید واژگان: داروها, عوارض جانبی, مسمومیت, واکنشهای حساسیتی, متابولیتهای فعال}
    Adverse drug reactions
    Moghadam Nia Aa
    It has been established that drugs can’t be useful without causing side effects at the same time. There are many different variables contributing the development of these adverse effects, such as pharmaceutical (Change in the main effective substance of drug, excipients and other), pharmacodynamic (Pharmacological effect of drug leading to development of adverse effects) and pharmacokinetic including the role of digestive system in formulation of drugs or the activity of liver enzymes in elimination or absorption of them. Some of the side effects may be patients dependent, e.g. some patients have shown to be allergic to specific drugs. However, individual variation is a determinant of the type of adverse effects of drugs administered. The symptoms of drug side effects are fever, nausea, vomiting, skin rashes, CNS disorders such as dizziness, sedation, dementia and complex mood-affective reactions etc. Sometimes, the reactions may affect breast fed infants whose mothers have been using the drugs. However, it is very important to know that drugs should not be used in place of foods.
    Keywords: Adverse drug reaction, Side effects, Intoxication, Allergic reaction, Active metabolites}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال