به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب

mohammad mehdi dehghan

  • Ali Sarvari, Amir Niasari-Naslaji *, Abolfazl Shirazi, Banafsheh Heidari, Sara Borjian Boroujeni, Mohammad Hossein Moradi, Mohammad-Mahdi Naderi, Bahareh Behzadi, Mohammad-Mahdi Mehrazar, Mohammad Mehdi Dehghan
    Background

    Repeated Ovum Pick Up (OPU) could have a detrimental effect on ovarian function, reducing In Vitro Embryo Production (IVEP). The present study examined the therapeutic effect of adipose–derived Mesenchymal Stem Cells (MSCs) or its Conditioned Medium (ConM) on ovarian trauma following repeated OPU. Resolvin E1 (RvE1) and Interleukin-12 (IL-12) were investigated as biomarkers.

    Methods

    Jersey heifers (n=8) experienced 11 OPU sessions including 5 pre-treatment and 6 treatment sessions. Heifers received intra-ovarian administration of MSCs or ConM (right ovary) and Dulbecco’s Modified Phosphate Buffer Saline (DMPBS; left ovary) after OPU in sessions 5 and 8 and 2 weeks after session 11. The concentrations of RvE1 and IL-12 in follicular fluid was evaluated on sessions 1, 5, 6, 9, and 4 weeks after session 11. Following each OPU session, the IVEP parameters were recorded.

    Results

    Intra-ovarian administration of MSCs, ConM, and DMPBS did not affect IVEP parameters (p>0.05). The concentration of IL-12 in follicular fluid increased at the last session of pre-treatment (Session 5; p<0.05) and remained elevated throughout the treatment period. There was no correlation between IL-12 and IVEP parameters (p>0.05). However, RvE1 remained relatively high during the pre-treatment and decreased toward the end of treatment period (p<0.05). This in turn was associated with decline in some IVEP parameters (p<0.05).

    Conclusion

    Intra-ovarian administration of MSCs or ConM during repeated OPU did not enhance IVEP outcomes in Bos taurus heifers. The positive association between RvE1 and some of IVEP parameters could nominate RvE1 as a promising biomarker to predict IVEP parameters following repeated OPU.

    Keywords: Animals, Biomarkers, Cattle, Conditioned medium, Follicular fluid, Inflammation, Interleukin-12, Ovary, Resolvin E1, Stem cells
  • Seyyed Behnam Abdollahi Boraei *, Zanyar Pirkani, J.Jhamak Nourmohammadi, Behnaz Abdollahi Boraei, Mohammad Mehdi Dehghan, Mehdi Rahmanian
    Introduction

     Bone metastases are one of the most important consequences of breast cancer, and the possibility of developing them is greatly increased due to the late diagnosis of the cancer. In general, systemic treatments for metastases can have many side effects. To reduce this concern, tissue engineering scaffolds containing osteogenesis drugs can be used to minimize these problems as much as possible.

    Methods

     In this study, polycaprolactone/polyvinyl alcohol (PCL/PVA) composite scaffolds were prepared for use in bone tissue engineering with a weight percentage of strontium ranelate (SrR) drug (0, 5, and 20) by shell-core emulsion electrospinning method. Scaffolds prepared in this study were subjected to scanning electron microscopy (SEM), contact angle, and biodegradation analyses for morphological and structural investigation. Then, to check their biocompatibility, an MTT test was performed.

    Results

     The results of SEM images showed the nanostructure of the fibers. Also, the presence of interconnected pores with a suitable size was confirmed by the images. MTT results proved the non-toxicity of all prepared scaffolds by high cell viability (˃80%). According to the obtained results, the composite scaffolds containing the drug SrR have been successfully synthesized and have the desired properties for use in bone regeneration applications.

    Conclusion

     Controlling bone metastases due to breast cancer is an important concern. In this study, the composite scaffold containing strontium ranlate showed suitable physicochemical, biocompatibility, and osteogenesis characteristics.

    Keywords: Breast Neoplasms, Metastasis, Tissue Engineering, Drug Delivery System
  • محمدمهدی ملکشاهی نژاد، سید مهدی قمصری*، محمدمهدی دهقان، غلامرضا نیکبخت بروجنی، سید صدرا ایزدی
    زمینه مطالعه

    زخم های باز اندام حرکتی یکی از شایع ترین مشکلات در اسب ها می باشد که به دلایلی نظیر کمبود بافت نرم، رشد سریع بافت گرانوله اضافه، آلودگی زیاد و پاسخ ضعیف به درمان های رایج، ترمیم آن ها معضل بزرگی برای دامپزشکان است. استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی جهت ترمیم زخم ها از روش هایی است که به تازگی توجه محققین را به خود جلب کرده است. در این میان سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی به عللی نظیر سهولت تهیه، تعداد بسیار زیاد سلول های بنیادی حاصله در استحصال اولیه و قابلیت تمایز به رده های مختلف سلولی کاربرد فراوان یافته اند.

    هدف

    مطالعه حاضر به منظور ارزیابی بیان ژن های کلاژن های تیپ 1 و 3 در روند التیام زخم باز اندام حرکتی اسب با استفاده از سلول های بنیادی خودی مشتق از بافت چربی و مقایسه آن با سلول های بنیادی مشتق از مغز استخوان صورت گرفت.

    روش ‎کار

    پس از ایجاد زخم های باز تجربی در اندام های حرکتی چهار اسب و درمان آن ها با استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی خودی، از روش Real-Time PCR برای ارزیابی و مقایسه میزان بیان ژن های کلاژن تیپ 1 و 3 در روند التیام زخم استفاده شد.

    نتایج

    اختلاف معنی دار در تغییر بیان ژن های کلاژن تیپ 1 و 3 در بین گروه های درمانی مشاهده گردید. با وجود آن که بیشترین میزان بیان ژن های انواع کلاژن مربوط به سلول های بنیادی مشتق از مغز استخوان بود اما بین این سلول ها و سلول های مشتق از بافت چربی اختلاف معنی داری مشاهده نشد.

    نتیجه گیری نهایی

     بر این اساس با توجه به مزایای سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی و عملکرد قابل قبول، این سلول ها می توانند به عنوان روشی نوین در تسریع فرایند التیام زخم های اندام حرکتی مد نظر قرار گیرند.

    کلید واژگان: ترمیم زخم, اسب, سلول های بنیادی مزانشیمی, مغز استخوان, بافت چربی
    MohammadMehdi Malekshahinejad, Seyed Mehdi Ghamsari *, MohammadMehdi Dehghan, Gholamreza Nikbakhat-Brojeni, Seyed Sadra Izadi
    BACKGROUND

    Open wounds affecting the distal part of limbs are commonly seen in horses. Due to certain factors, such as limited connective tissue available, potentiated growth of excessive granulation tissue, risk of contamination, and poor response to common treatments, healing of these wounds becomes a major problem for veterinarians on a number of occasions. Application of Mesenchymal Stem Cells (MSC) for enhancing wound healing has received a great deal of scientific attention. Among the MSCs, those derived from adipose tissue are frequently used owing to their availability, large number of cells after the primary harvest, and the capacity to differentiate to different cell lines.

    OBJECTIVES

    The current study aimed to evaluate type 1 and 3 collagen genes expression in horse distal limb wounds treated via adipose-derived Mesenchymal Stem Cells and its comparison with bone marrow-derived stem cells.

    METHODS

    After treatment of the experimental open wounds created in the distal limbs of four horses via autologous MSCs, real-time PCR was used for evaluating and comparing the expression of type I and III collagen genes in the healing wounds.

    RESULTS

    Significant differences in the expression of type I and III collagen genes were observed between the treatment groups. Despite the fact that the greatest collagen genes expression belonged to bone marrow-derived MSCs, no significant differences were seen with adipose-derived MSCs.

    CONCLUSIONS

    Owing to the advantages and an acceptable performance, adipose-derived MSCs could be considered as a novel approach to enhancing limb wound healing in horses.

    Keywords: Wound healing, equine, Mesenchymal stem cells, bone marrow, adipose tissue
  • اسما اسدیان *، محمدمهدی دهقان، مجید مسعودی فرد، آتنا سلیمی
    زمینه مطالعه

    اگرچه مطالعات بسیاری برای بهبود راهکارهای مداخله در آسیب های نخاعی صورت گرفته است، همچنان درمان قطعی در دسترس نمی باشد. ایجاد یک مدل حیوانی برای دستیابی به درمان کارآمد ضروری می باشد.

    هدف

    مطالعه حاضر برای معرفی یک رهیافت ساده و کم تهاجم جهت دسترسی به فضای اپیدورال در مدل حیوانی گربه‌صورت گرفته است.

    روش کار

    در این مطالعه برای ورود به کانال نخاعی با استفاده از کانولای استیل زنگ نزن از رهیافت پوست در ناحیه کمری-خاجی استفاده‌شده است. سی تی اسکن، ام آرآی، تراکتوگرافی و ارزیابی رفتاری برای تایید قرارگیری کانولا در محل صحیح و عدم ایجاد آسیب عصبی استفاده شد.

    نتایج

    نتایج ام آرآی تغییر معنی‌داری درشدت سیگنال ساختارهای عصبی در ناحیه کمری-خاجی متعاقب ورود سوزن نشان -نداد. نتایج حاصل از تراکتوگرافی و ارزیابی رفتاری نیز تاییدکننده این مسئله بودند. نتیجه‌گیری نهایی: بر اساس نتایج مطالعه حاضر، رهیافت پوستی در ناحیه کمری-خاجی یک رهیافت ساده و کاربردی است که عوارضی به همراه ندارد و ایجاد آرتیفکت در نتایج ام آرآی نمی نماید.

    کلید واژگان: آسیب طناب نخاعی, رهیافت پوست, اتصال کمری خاجی, گربه, کم تهاجم
    Asma Asadian *, Mohammad mehdi Dehghan, Majid Masudifard, Athena Salimi
    Background

    Although various researches have been conducted to improve therapeutic strategies in resolving spinal cord injuries, robust clinical treatment is not yet available. Developing a standard animal model is essential before treatment.

    Objectives

    The present study was performed to introduce a simple, applicable, and minimally invasive approach for access to epidural space in cat.

    Methods

    We used per-cutaneous approach from lumbosacral junction for stainless steel cannula insertion to the epidural space. CT-scan, conventional Magnetic Resonance Imaging, tractography, and behavioral evaluation were used to assess the correct position of cannula and neurological condition of the patient.

    Results

    MRI results showed no significant change in signal intensity index of neural structures under lumbosacral junction. These observations were further supported by tractography, and also behavioral examination during study.

    Conclusions

    We found that per-cutaneous approach from lumbosacral junction is a simple and applicable approach which has no side effects and artifact formation in MRI evaluation.

    Keywords: Spinal cord injury, Per-cutaneous approach, Lumbosacral junction, Cat, Minimally invasive
  • Fatemeh Saadinam, Mahmoud Azami, Mir Sepehr Pedram, Javad Sadeghinezhad, Massoumeh Jabbari Fakhr, Mohammad Mehdi Dehghan*
    Introduction

    Spinal cord injuries are one of the main causes of disability with devastating neurological consequences and secondary conflicts in other organs. Tissue engineering and regenerative medicine have been recognized as novel, promising methods in the treatment of tissue injuries, especially in neurological damage in recent decades. Hydrogels have the advantage of compatibility with damaged tissue, and injectable hydrogels can be applied in minimally invasive surgeries. This study aimed to evaluate an injectable hydrogel-based scaffold consisting of thiolated chitosan and alginate for neural tissue regeneration.

    Materials and Methods

    In the present study, an injectable hydrogel-based containing thiolated chitosan and alginate was prepared. Microbiology and pH tests were performed. Microstructural properties and porosity of scaffold were evaluated by scanning electron microscope (SEM). The swelling /shrinkage ratio and rates of biodegradation were also conducted. Finally, the viability of L929 cells on the scaffold was assessed using 3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide (MTT) assay.

    Results

    Thiolated chitosan/ alginate hydrogel had low pH with no contamination. SEM showed hydrogel had a porous microstructure with a mean pore diameter of 21.89 ± 0.32 μm which is suitable for cell culture. Furthermore, according to MTT test results, this hydrogel was biocompatible.

    Conclusion

    Thiolated chitosan/ alginate hydrogel is convenient for application in neural tissue engineering based on its structural properties and its ability to support cell proliferation. According to the in vitro analysis, it can also be used as a scaffold to create a suitable environment for increasing cell viability.

    Keywords: Alginate Hydrogel Injectable Neural Tissue Engineering Thiolated Chitosan
  • ستاره قاسمی، محمد مهدی دهقان*، غلامرضا نیکبخت بروجنی، سیدحسین مرجانمهر، علیرضا وجهی، محمد رضا مخبر دزفولی، سپیده خویی، معصومه جباری فخر، محمدرضا کریمی
    زمینه مطالعه

    هدایت مغناطیسی سلولی، روشی نوین و غیر تهاجمی جهت توزیع هدفمند سلول در بدن است. این روش به جایگزینی و بقای سلول های بنیادی در بافت آسیب دیده کمک می کند. یکی از اصلی ترین مراحل این روش، اتصال نانوذرات اکسید آهن سوپرپارامغناطیس به سلول ها است. انتخاب نوع ذرات و روش اتصال آن ها به سلول بسیار حایز اهمیت است.

    هدف

    مطالعه حاضر جهت تولید نانوذرات اکسید آهن سوپرپارامغناطیس با قابلیت اتصال به سطح سلول های بنیادی مزانشیمی انجام شد.

    روش ‎کار:

    نانوذرات اکسید آهن سوپرپارامغناطیس به روش هم رسوبی در اتمسفر نیتروژن، با پلیمر دکستران پوشش داده شدند. سلول های بنیادی مزانشیمی، از مغز استخوان بازوی خرگوش سفید نیوزلندی نر اخذ و کشت داده شدند. پادتن تک بنیانی CD44 خرگوشی در سطح نانوذرات قرار گرفت و ترکیب نهایی به سطح سلول های بنیادی مزانشیمی متصل شد. پوشش دهی توسط دکستران به روش طیف سنجی مادون قرمز، اندازه نانوذرات توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی، کمیت اتصال پادتن به سطح نانوذرات به روش پروتئین سنجی و اتصال نانوذرات به سطح سلول ها با رنگ آمیزی پروسین بلو، ایمونوفلورسنت و میکروسکوپ الکترونی روبشی ارزیابی شدند. برای تمام ارزیابی ها حداقل 3 تکرار انجام شد.

    نتایج

    پیک نمودار طیف سنجی مادون قرمز در cm-1 3200 و 2922 نشان دهنده حضور دکستران در ترکیب نهایی است. قطر متوسط ذرات 67/6±13/56 نانومتر اندازه گیری شد. متوسط کمیت اتصال پادتن به سطح نانوذرات 35/6±78/77 درصد محاسبه شد. میانگین درصد سلول های بنیادی مزانشیمی که در رنگ آمیزی پروسین بلو و تصویربرداری ایمیونوفلورسنت به ترکیب نهایی متصل بودند به ترتیب 53/2±57/71 و 95/0±04/95 بود. این اتصال در تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی نیز تایید شد.

    نتیجه گیری نهایی:

    بر اساس نتایج بدست آمده در مطالعه حاضر، سلول های بنیادی مزانشیمی به خوبی به نانوذرات اکسید آهن سوپرپارامغناطیس متصل به پادتن CD44 متصل شدند. این ترکیب جهت ارزیابی های آزمایشگاهی و بالینی، قابل استفاده است.

    کلید واژگان: هدایت مغناطیسی سلول, دکستران, پادتن تک بنیانی, پادتن CD44, نانوذرات اکسید آهن سوپرپارامغناطیس
    Setareh Ghasemi, Mohammad Mehdi Dehghan *, Gholamraza Nikbakhat Brujeni, Seyed Hosein Mardjanmehr, Alireza Vajhi, Mohammad Reza Mokhber Dezfouli, Sepideh Khoee, Massoumeh Jabbari Fakhr, Mohammad Reza Karimi
    BACKGROUND

    Magnetic cell targeting is a novel non-invasive cellular delivery technique. It improves stem cell delivery to and retention in the injury site. Labeling cells with superparamagnetic iron oxide nanoparticle (SPION) is one of the most important steps of this technique. Appropriate SPIONs selection is believed to be of vital importance.

    OBJECTIVES

    The current study aimed to produce SPIONs which are capable of attaching to Mesenchymal stem cells surface (MSCs).

    METHODS

    Dextran coated SPIONs were produced following co-precipitation method under N2 atmosphere. Bone marrow derived MSCs were isolated and cultured from rabbit humerus bone. Anti-rabbit CD44 monoclonal antibody was attached to the surface of SPIONs and MSCs and were labeled with this final product. SPIONs coating process, particle size, and antibody conjugation efficacy were evaluated using FT-IR, SEM, and Bradford protein measurement assay, respectively. Attachment of antibody-linked dextran coated SPIONs to MSCs was accessed utilizing Prussian blue staining, immunofluorescence analysis, and SEM analysis.

    RESULTS

    Peaks of FT-IR at 3200 cm-1 and 2922 cm-1 are representative of dextran. The average particle size was 56.13±6.67. The average antibody-SPION conjugation ratio was 77.78±6.35%. The average percentage of the labeled cells in Prussian blue and IF analysis were 71.57±2.53 and 95.04±0.95, respectively. MSCs-SPIONs conjugation was also confirmed via SEM analysis.

    CONCLUSIONS

    In conclusion, it could be inferred that mesenchymal stem cells could successfully be labeled with dextran coated-anti CD44 antibody conjugated- superparamagnetic Iron oxide nanoparticles. This product could be used for further in-vitro and in-vivo evaluations.

    Keywords: Magnetic targeting, SPIONs, Dextran, Monoclonal antibody, Anti CD44 antibody
  • سید رضا جوادی*، فریدون صابری افشار، محمد مهدی دهقان، مجید مسعودیفرد، احسان ترکی باغبادرانی، جواد ربیعی، ستاره بنانی
    زمینه مطالعه

      التهاب تاندون خم کننده سطحی انگشت در اسب یک علت بسیار شایع ایجاد لنگش در اسب هایی با کاربرد ورزشی است که باعث بروز لنگش و دوره بهبود طولانی مدت می گردد. برای درمان این عارضه پروتوکل های درمانی متعددی پیشنهاد شده است که هیچ یک منجر به رفع کامل این مشکل نشده اند. ازاین رو ابداع یک پروتکل درمانی ارزان، دردسترس و غیر تهاجمی در صنعت اسب مورد نیاز است.  

    هدف

    مطالعه حاضر با هدف مقایسه استفاده از دی متیل سولفوکساید موضعی در یک گروه با استفاده از دی متیل سولفوکساید موضعی به همراه میدان مغناطیسی نبض دار در گروه دیگری از اسب ها در درمان التهاب تاندون انجام شده است.

    روش کار

    در این مطالعه دو گروه از اسب های چوگان مبتلا به التهاب تاندون خم کننده سطحی انگشت متشکل از پنج اسب در هر گروه انتخاب شدند و اسب های گروه کنترل به وسیله دی متیل سولفوکساید موضعی و ورزش کنترل شده تحت درمان قرار گرفتند. اسب های گروه آزمایش علاوه بر درمانی عینا مشابه با گروه کنترل، به وسیله اعمال میدان مغناطیسی نبض دار روی تاندون مبتلا هم درمان قرار شدند.

    نتایج

     فاکتورهای سونوگرافی مورد مقایسه بین دو گروه تا حد زیادی مشابه بود به جز دو فاکتور امتداد فیبرها و اکوژنیسیته که در گروه آزمایش بهبود بیشتری نسبت به گروه کنترل نشان می داد. این یافته ها از اثرات مثبت جزیی میدان مغناطیسی در التیام آسیب تاندون حکایت دارد. در فاکتورهای بالینی مورد ارزیابی اختلاف معنی داری بین دو گروه مشهود نبود.

    نتیجه گیری نهایی:

     برای حصول نتیجه مطلوب تر در استفاده از میدان مغناطیسی نبض دار باید پروتکل های متنوع دیگری اعم از درمان های طولانی مدت تر با فرکانس های متنوعی آزمایش شوند

    کلید واژگان: تاندونیت اسب, دی متیل سولفوکساید, لنگش, میدان مغناطیسی نبض دار
    Seyed Reza Javadi *, Fereidoon Saberi Afshar, MohammadMehdi Dehghan, Majid Masoudifard, Ehsan Torki Baghbaderani, Javad Rabiei, Setare Banani
    BACKGROUND

    Equine superficial digital flexor (SDF) tendonitis is a very common cause of lameness in athletic horses inducing long lameness and prolonged recovery. Multiple treatment protocols have been proposed for this injury none of which have been able to solve the problem completely. Therefore, an affordable, widely available, and non-invasive thera-peutic protocol is sought in the horse industry.

    OBJECTIVES

    The present study aimed to compare the use of topical dimethyl sulfoxide (DMSO) with a combination of topical DMSO and pulsed electromagnetic field (PEMF).

    METHODS

    The subjects were divided into two groups of five polo ponies. The animals in the control group were treated by topical DMSO and controlled exercise, while the ponies in the experiment group received the same protocol plus PEMF on the injured tendon.

    RESULTS

    The ultrasonographic factors evaluated in the current study were mostly similar between the two groups except for fiber alignment and echogenicity. The latter variables were shown to have a slightly better improvement in the test group indicating the minimal positive effects of PEMF. In clinical evaluation, both groups were almost identical sug-gesting no impacts for PEMF.

    CONCLUSIONS

    In conclusion, applying PEMF using different protocols, such as more extended application at differ-ent frequencies is deemed necessary to elicit a favorable outcome of PEMF for the treatment of SDF tendonitis.

    Keywords: Dimethyl sulfoxide, Equine tendonitis, Lameness, Pulsed electromagnetic field
  • Asma Asadian, Mirsepehr Pedram *, Mohammad mehdi Dehghan, Javad Sadeghinejad, Majid Masoudifard, Saeideh Eftekhari, Roja Ebrahimi
    Background

    Although various studied have been done to improve therapeutic strategies in resolving spinal cord injuries, robust clinical treatment is not yet available. Developing a standard animal model is essential to achieve effective treatment for such injuries. The present study was performed to introduce a simple, applicable, and minimally invasive approach for access to epidural space in cats.

    Methods

    We used a percutaneous approach from the lumbosacral junction for stainless steel cannula insertion to the epidural space without fluoroscopy. CT scan, conventional magnetic resonance imaging (MRI), tractography, and behavioral evaluation were used to assess the correct position of the cannula and the neurological condition of the animal.

    Results

    MRI results showed no significant change in signal intensity index of neural structures under lumbosacral junction. These observations are further supported by tractography, and also behavioral examination during the study.

    Conclusion

    We found that the percutaneous approach from the lumbosacral junction is a simple and applicable approach that has no side effects and artifact formation in MRI evaluation.a

    Keywords: Spinal cord injury, Percutaneous approach, Lumbosacral junction, Cat, Minimally invasive
  • مرسده سادات حسین بروجردی، محمد مهدی دهقان*، فریدون صابری افشار، کیوان مجیدزاده اردبیلی، سید حسین مرجانمهر، آرتیمیس یحیایی، معصومه جباری فخر
    زمینه مطالعه

    ترمیم تاندونمی تواند نیازمند مجموعه ای از مداخله های درمانی نظیر ایجاد شرایط خاص فیزیکی، استفاده از روش های مهندسی بافت، استفاده از فاکتورهای رشد و نیز تحریک های مکانیکی باشد. بررسی های گذشته نشان داده که استفاده از پلاسمای غنی از پلاکت در ترمیم تاندون موثر بوده است.

    هدف

    هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر تمایزدهندگی ترشحات لخته PRP بر سلول های بنیادی مزانشیمال اخذ شده از مغز استخوان خرگوش می باشد.

    روش ‎کار:

    سلول های بنیادی مزانشیمی از مغز استخوان 10 سر خرگوش سفید نژاد نیوزیلندی اخذ شده و مورد بررسی های فلوسایتومتری و مورفولوژیک قرار گرفتند. سپس این سلول ها با استفاده از PRCR تحت درمان قرارگرفته و از نظر ظاهری و نیز مارکرهای معرف تنوسیت ها با استفاده از روش Real-Time PCR بررسی شدند.

    نتایج

    بررسی اختلاف بیان ژن های Scx، Tnmd، کلاژن تیپ I و تناسین C در سلول های تمایز یافتهدر مقایسه با سلول های بنیادی نشان داد که میزان بیان همه ی آن ها به صورت معنی داری پس از درمان سلول ها با PRCR افزایش یافته است.

    نتیجه گیری نهایی:

    تحت درمان قرار دادن سلول های بنیادی با PRCR باعث بیان شدن ژن های مربوط به تاندون و تمایز سلول های بنیادی به تنوسیت ها می شود.

    کلید واژگان: سلول بنیادی, PRCR, تمایز, Real-Time PCR, خرگوش
    Mersedehsadat Hossein Boroujerdi, MohammadMehdi Dehghan *, Fereydoun Saberi Afshar, Keyvan Majidzadeh-A, Seyed Hossein Mardjanmehr, Artimes Yahyaei, Masoumeh Jabarifakhr
    BACKGROUND

    Tendon repair requires a sequence of medical procedures such as physical modalities, tissue engineering, growth factors, and mechanical stimulation. Previous studies have shown that using of PRP is effective in tendon healing.

    OBJECTIVES

    The purpose of this study was to investigate the differentiation effect of PRCR on mesenchymal stem cells extracted from rabbits’ bone marrow.

    METHODS

    Mesenchymal stem cells were extracted from bone marrow (BM-MSCs) of 10 New Zealand white rabbits. The cells were then examined both flow cytometrically and morphologically. Afterwards, the cells received treatment using PRCR. Finally, the markers indicating tenocytes were analyzed through the method of Real-Time PCR.

    RESULTS

    Investigating the differences between differentiated cells and undifferentiated stem cells (BM-MSCs) regarding the expression of four genes including Scx, Tnmd, Col I, and Tenascin C revealed that the level of expression in all the four genes was significantly enhanced after receiving PRCR- mediated treatment.

    CONCLUSIONS

    BM-MSCs treated with PRCR express high levels of tendon-related genes and undergo differentiation into tenocyte-like cells.

    Keywords: BM-MSCs, PRCR, differentiation, Real-Time PCR, Rabbit
  • Arash Khojasteh, MohammadMehdi Dehghan, Saeed Reza Motamedian, Saeed Farzad-Mohajeri, Pantea Nazeman, Golnaz Morad, Hanieh Nokhbatolfoghahaie, Marzieh Alikhasi
    Introduction

    Mesenchymal stem cells (MSCs) have been utilized as an aid in regeneration of bone defects however due to the poor homing ability via systemic injection, local administration, genetic manipulation has been used more. The present study aimed to compare the local and systemic application of MSCs in regeneration of bone defects.

    Materials and Methods

    Sixty Wistar male rats were used in this study. Circular 5×5 mm bone defects were created in the angle of the mandible. Autogenous bone marrow mesenchymal stem cells (BMMSCs) were obtained and culture expanded. Green fluorescent positive (GFP+) transfection has been performed for the possible detection of the cells in the healed bone. The rats were randomly treated in four groups; 1. Beta tricalcium phosphate (β-TCP) scaffold seeded with MSC (β-TCP+MSC), 2. Intravenous MSC injection with β-TCP scaffold in the defect (MSC), 3. β-TCP without cell therapy (β-TCP) and 4. Control defects that left empty. The rats were euthanized after 8 weeks. New bone formation (BF) were investigated by hematoxylin and eosin staining.

    Results

    Localized cell therapy (β-TCP+MSC group) showed the highest healing rate (BF= 54.05±2.39%) followed by MSC systemic injection (BF= 22.69±3.87%) (P≤0.05). Inflammatory cells infiltration was evident dominantly in systemic injection cell group. Immunohistchemical analysis showed existence of the MSCs around the defects. GFP+ cells were mainly detected in the defect in β-TCP+MSC group while few GFP+ cells were detected in the MSC systemic group.

    Conclusion

    local application of the MSCs with synthetic scaffold showed better results than intravenous administration of MSCs in treatment of rat mandible bone defects.

    Keywords: Mesenchymal stem cells, Bone regeneration, Regenerative medicine, Tissue Engineering
  • روجا ابراهیمی، میرسپهر پدرام*، محمد مهدی دهقان، ریحانه ایزدی، محمدرضا مخبردزفولی
    زمینه مطالعه

    توراکوسکوپی روشی کم تهاجم با کاربردهای تشخیصی، درمانی و تحقیقاتی در گونه های مختلف است، اما مطالعاتی که به استفاده از این روش در گونه های کوچک تر حیوانات پرداخته باشند کمتر به چشم می خورند. این مسئله می تواند به دلیل چالش ها و سختی های انجام موفقیت آمیز این روش در گونه های کوچک باشد.

    هدف

    این مطالعه به منظور بررسی عملی بودن و معرفی بهترین رهیافت برای انجام توراکوسکوپی در خرگوش با هدف بافت قلب و همچنین تاثیر پروتکل تنفسی بر میزان تلفات پس از جراحی صورت گرفت. روش کار: در این مطالعه از تعداد 20 سر خرگوش سفید نژاد نیوزیلندی استفاده شد. رهیافت هایی که برای تروکار دوربین مورد ارزیابی قرار گرفتند رهیافت پارازایفوییدال و اینترکاستال بودند. همچنین امکان ورود تروکار دوم و بهترین مکان برای ورود آن نسبت به دوربین بررسی شد. شدت آسیب به ریه و میزان تلفات تحت دو مد تنفسی Volume-Controlled و  Pressure-Controlled-بررسی شد.

    نتایج

    دید حاصل از رهیافت پارازایفویید نسبت به رهیافت اینترکاستال فضایی تر است و همچنین برای ورود تروکار دوم تسلط بیشتری در اختیار جراح قرار می دهد. برای تروکار دوم فضای بین دنده ای 5 و 6 امکان مانور بیشتری برای کار روی قلب در اختیار جراح قرار می دهد. در استفاده از مد تنفسی PCV ریه ها تا انتهای جراحی سالم و بدون علایم کبدی شدن باقی مانده و استفاده از این مد با تلفات کمتر همراه است.

     نتیجه گیری نهایی:

     استفاده از رهیافت پارازایفوییدال و پروتکل تنفسی صحیح امکان کار در قفسه صدری را تحت دیدی واضح مهیا ساخته است و توراکوسکوپی در خرگوش را به مدلی عملی تبدیل می کند که می تواند در بسیاری از مطالعات تحقیقاتی قلب به کار رود.

    کلید واژگان: توراکوسکوپی, خرگوش, قلب, Pressure-Controlled Ventilation, Volume-Controlled mechanical Ventilation
    Roja Ebrahimi, MirSepehr Pedram *, Mohammadmehdi Dehghan, Reyhaneh Izadi, MohamadReza Mokhber Dezfouli
    BACKGROUND

    Thoracoscopy is a minimally invasive method used in diagnosis and treatment of many disorders in animals, however, its application in smaller species is limited in literature which can be contributed to the challenges faced while performing a minimally invasive procedure in smaller mammals.

    OBJECTIVES

    Evaluating the feasibility and ideal port placement considering heart as the target organ in rabbit. Also, the impact of ventilation protocol on rate of mortality was evaluated.

    METHODS

    Twenty New Zealand white rabbits were used in this experiment. Approaches used for the introduction of the camera were Para-xiphoid and intercostal space, the optimal spot for insertion of the second trocar relative to the camera was also evaluated, lung damage and rate of mortality were assessed under two different mechanical ventilation modes of pressure-controlled and volume-controlled.

    RESULTS

    Surgical view gained through the para-xiphoid approach is rather panoramic and spatial than the direct intercostal view, maneuver on the heart with an instrument is easier when the 5th intercostal space is used for the second trocar. With the help of PCV, lungs sustain less damage and atelectasis can be avoided till the end of the procedure and therefore, less mortality is experienced.

    CONCLUSIONS

    Using the Para-xiphoid approach and the correct ventilation protocol provides sufficient working space under good vison, which makes the rabbit thoracoscopic heart model a practical model that can be used in many cardiac experiments.

    Keywords: Thoracoscopy, Rabbit, Heart, Pressure-Controlled Ventilation, Volume-Controlled mechanical Ventilation
  • Seyyed Behnam Abdollahi Boraei, Jhamak Nourmohammadi *, Behnaz Bakhshandeh, MohammadMehdi Dehghan, Zoilo Gonzalez, Begona Ferrari
    Introduction

    Protelos (Pr) is a drug treatment for osteoporosis which reduces the risk of broken bones. The drug is unusual in that it both increases the deposition of new bone by osteoblasts and reduces the resorption of bone by osteoclasts. In this study, the effect of different amounts of Pr on the properties of gelatin-based scaffolds has been investigated.

    Materials and Methods

    Halloysite nanotube (HNT) was used to control the release of Pr, while the HNT: Pr ratios changed. (2:1 (0.5-GHPr) and 1: 2 (2-GHPr)). For characterization of the scaffolds, the morphology, structure, mechanical behavior, and release behavior of this nanocomposite scaffold were studied. Also, cellular studies such as 3-[4,5-dimethylthiazole-2-yl]-2,5-diphenyltetrazolium bromide (MTT) assay, alkaline phosphatase (ALP) and calcium deposition of the nanocomposite scaffolds were investigated.

    Results

    As a result, it can be stated that the 2-GHPr nanocomposite scaffold showed the best osteogenesis and release behavior between prepared scaffolds. In the case of mechanical properties, also 2-GHPr scaffolds had the best mechanical strength and modulus.

    Conclusions

    According to the results, it can be mentioned that 2-GHPr composite scaffolds are a good choice in bone tissue engineering (TE).

    Keywords: Protelos, Stem Cell, Halloysite Nanotube, Osteogenesis
  • Fatemeh Mokhtari Jafari, Ghassem Amoabediny, Mohammad Mehdi Dehghan, Marco N. Helder, Behrouz Zandieh Doulabi, Jenneke Klein Nulend
    Objective

    This study investigated whether short stimulation (30 minutes) of human adipose stem cells (hASCs) with 1,25-dihydroxyvitamin D3 (calcitriol or 1,25-(OH)2VitD3), fitting within the surgical procedure time frame, suffices to induce osteogenic differentiation, and compared this with continuous treatment with 1,25-(OH)2VitD3.

    Materials and Methods

    In this experimental study, hASCs were pretreated with/without 10 nM calcitriol for 30 minutes, seeded on biphasic calcium phosphate (BCP), and cultured for 3 weeks with/without 1,25-(OH)2VitD3. Cell attachment was determined 30 minutes after cell seeding. AlamarBlue assay, alkaline phosphatase (ALP) assay, ALP staining, real-time polymerase chain reaction (PCR), and protein assay were used to evaluate the effect of short calcitriol pretreatment on proliferation and osteogenic differentiation of hASCs up to 3 weeks.

    Results

    Pretreatment with 1,25-(OH)2VitD3 enhanced the attachment of hASCs to BCP by 1.5-fold compared to nontreated cells and increased the proliferation by 3.5-fold at day 14, and 2.6-fold at day 21. In contrast, continuous treatment increased the proliferation by 1.7-fold only at day 14. After 2 weeks, ALP activity was increased by 18.5-fold when hASCs were pretreated with 1,25-(OH)2VitD3 for 30 minutes but increased only 2.6-fold when compared with its continuous counterpart. Moreover, after 14 days, pretreatment resulted in significant upregulation of the osteogenic markers RUNX2 and SPARC by 3.6-fold and 2.2-fold, respectively, while this was not observed upon continuous treatment. Finally, 30 minutes pretreatment of hASCs with 1,25-(OH)2VitD3 increased VEGF189 expression, which may contribute to the process of angiogenesis.

    Conclusion

    This study is the first research showing that 30 minutes pretreatment of hASCs with 1,25-(OH)2VitD3, not only enhanced cell attachment to the scaffold at seeding time, but also promoted the proliferation and osteogenic differentiation of hASCs more strongly than continuous treatment, suggesting that short pre-treatment with 1,25-(OH)2VitD3 is a promising approach for the regeneration of bones in a one-step surgical procedure.

    Keywords: 1, 25-dihydroxy Vitamin D3, Adipose-Derived Stem Cells, Bone, Osteogenesis, Proliferation
  • سعید فرزاد مهاجری، محمد مهدی دهقان*، داود شریفی، محمد ملازم، روشنک مختاری، سارنگ سروری، عباس توسلی
    زمینه مطالعه

    روش های کم تهاجمی برای کاربردهای درمانی و مدل سازی در دیسک بین مهره ای از اهمیت بالایی برخوردار هستند. بیشتر روش های درمانی و مدلسازی ها دارای رهیافت تهاجمی هستند. استفاده از رهیافت های کم تهاجمی در ارتباط با دیسک بین مهره ای که در مجاورت ساختارهای حساس قرار گرفته است، مزایای بسیاری به دنبال دارد.

    هدف

    هدف این مطالعه، معرفی و بررسی روشی برای کارگذاری سوزن از طریق پوست جهت تزریق و آسپیراسیون با استفاده از توموگرافی کامپیوتری در دیسک بین مهره ای کمری سگ است. 

    روش کار:

     در این مطالعه 18 قلاده سگ سالم انتخاب شده و هر سگ در دو بازه زمانی مجزا مورد آزمون قرار گرفت. در هر بازه زمانی، سه دیسک بین مهره ای انتخاب شده و بر اساس رهیافت تعیین شده با سوزن اسپینال گیج مناسب و به کمک دستگاه سی تی اسکن آسپیراسیون یا تزریق در مرکز دیسک و در داخل بافت نوکلئوس پالپوسوس انجام می گرفت.

    نتایج

    دقت و سرعت کارگذاری سوزن به مرور زمان و با تکرار پروسه نتایج بهتری را نشان داد. تعداد دفعات کارگذاری سوزن برای قرارگیری در محل درست حداقل یک بار و حداکثر سه بار بود. تنها در 2/10 درصد موارد، خونریزی خفیف از محل خروج سوزن وجود داشت. مدت زمان کارگذاری سوزن در داخل دیسک به طور میانگین برای هر دیسک 141 ثانیه محاسبه گردید. هیچ عوارض ناخواسته ای مشاهده نشد.

    نتیجه گیری نهایی:

    استفاده از سی تی اسکن برای کارگذاری سوزن در داخل دیسک بین مهره ای کمری در سگ در زمان نسبتا کوتاه بدون بروز عوارض خاص و قابل توجه برای کاربردهای پژوهشی و درمانی امکانپذیر است.

    کلید واژگان: دیسک بین مهره ای, کم تهاجمی, کارگذاری سوزن در داخل دیسک, سی تی اسکن, سگ
    Saeed FarzadMohajeri, MohammadMehdi Dehghan *, Davod Sharifi, Mohammad Molazem, Roshanak Mokhtari, Sarang Sorouri, Abbas Tavasoli
    BACKGROUND

    Minimally invasive methods are desirable and important for therapeutic purposes and animal modeling of intervertebral disc disease. Most  therapeutics and models are delivered and induced invasively rather than minimally invasively. Application of minimally invasive approaches in intervertebral disc, which is closed to critical structures, would be advantageous.

    OBJECTIVES

    The objective of this study is to introduce and evaluate a new approach for percutaneous needle placement using computed tomography for injection and aspiration of the canine lumbar intervertebral disc.

    METHODS

    This study was performed on eighteen healthy dogs in two different intervals. In each interval, three intervertebral discs were chosen and a spinal needle with suitable gauge were inserted at the center of the disc through the annulus fibrosus into the nucleus pulposus using computed tomography.

    RESULTS

    Accuracy and agility of needle placement showed better results with progression of study. The number of needle placement in proper position was one time minimally and three times maximally. Only in 10.2% of cases was minor hemorrhage observed in needle puncture site. The average time for placement of every needle was 141 s. No unexpected complication was observed.

    CONCLUSIONS

    Needle placement into the canine intervertebral disc could be applied in a simple and fast procedure for therapeutic and research purposes without any complication.

    Keywords: Intervertebral disc, Minimally invasive, Intradiscal needle placement, Computed tomography, Dog
  • سعید فرزاد مهاجری، محمد مهدی دهقان*، داود شریفی، محمد ملازم، روشنک مختاری، سارنگ سروری، عباس توسلی
    زمینه مطالعه

    روش های کم تهاجمی برای کاربردهای درمانی و مدل سازی در دیسک بین مهره ای از اهمیت بالایی برخوردار هستند. بیشتر روش های درمانی و مدلسازی ها دارای رهیافت تهاجمی هستند. استفاده از رهیافت های کم تهاجمی در ارتباط با دیسک بین مهره ای که در مجاورت ساختارهای حساس قرار گرفته است، مزایای بسیاری به دنبال دارد.

    هدف

    هدف این مطالعه، معرفی و بررسی روشی برای کارگذاری سوزن از طریق پوست جهت تزریق و آسپیراسیون با استفاده از توموگرافی کامپیوتری در دیسک بین مهره ای کمری سگ است.

    روش کار

    در این مطالعه 18 قلاده سگ سالم انتخاب شده و هر سگ در دو بازه زمانی مجزا مورد آزمون قرار گرفت. در هر بازه زمانی، سه دیسک بین مهره ای انتخاب شده و بر اساس رهیافت تعیین شده با سوزن اسپینال گیج مناسب و به کمک دستگاه سی تی اسکن آسپیراسیون یا تزریق در مرکز دیسک و در داخل بافت نوکلئوس پالپوسوس انجام می گرفت.

    نتایج

    دقت و سرعت کارگذاری سوزن به مرور زمان و با تکرار پروسه نتایج بهتری را نشان داد. تعداد دفعات کارگذاری سوزن برای قرارگیری در محل درست حداقل یک بار و حداکثر سه بار بود. تنها در 2/10 درصد موارد، خونریزی خفیف از محل خروج سوزن وجود داشت. مدت زمان کارگذاری سوزن در داخل دیسک به طور میانگین برای هر دیسک 141 ثانیه محاسبه گردید. هیچ عوارض ناخواسته ای مشاهده نشد.

    نتیجه گیری نهایی

    استفاده از سی تی اسکن برای کارگذاری سوزن در داخل دیسک بین مهره ای کمری در سگ در زمان نسبتا کوتاه بدون بروز عوارض خاص و قابل توجه برای کاربردهای پژوهشی و درمانی امکانپذیر است.

    کلید واژگان: دیسک بین مهره ای, کم تهاجمی, کارگذاری سوزن در داخل دیسک, سی تی اسکن, سگ
    Saeed Farzad Mohajeri, Mohammad Mehdi Dehghan *, Davod Sharifi, Mohammad Molazem, Roshanak Mokhtari, Sarang Sorouri, Abbas Tavasoli
    BACKGROUND

    Minimally invasive methods are desirable and important for therapeutic purposes and animal modeling of intervertebral disc disease. Most  therapeutics and models are delivered and induced invasively rather than minimally invasively. Application of minimally invasive approaches in intervertebral disc, which is closed to critical structures, would be advantageous.

    OBJECTIVES

    The objective of this study is to introduce and evaluate a new approach for percutaneous needle placement using computed tomography for injection and aspiration of the canine lumbar intervertebral disc.

    METHODS

    This study was performed on eighteen healthy dogs in two different intervals. In each interval, three intervertebral discs were chosen and a spinal needle with suitable gauge were inserted at the center of the disc through the annulus fibrosus into the nucleus pulposus using computed tomography.

    RESULTS

    Accuracy and agility of needle placement showed better results with progression of study. The number of needle placement in proper position was one time minimally and three times maximally. Only in 10.2% of cases was minor hemorrhage observed in needle puncture site. The average time for placement of every needle was 141 s. No unexpected complication was observed.

    CONCLUSIONS

    Needle placement into the canine intervertebral disc could be applied in a simple and fast procedure for therapeutic and research purposes without any complication.

    Keywords: Intervertebral disc, Minimally invasive, Intradiscal needle placement, Computed tomography, Dog
  • حسین غلامی، سید حسین مرجانمهر *، محمد مهدی دهقان، شاهین بنکدار، سعید فرزاد مهاجری
    زمینه مطالعه

    فناوری های نوین نظیر مهندسی بافت استخوان، با بکارگیری سه جزء مهم : سلول، داربست و ملکول های فعال زیستی، باعث پیشرفت چشمگیری در ترمیم ضایعات استخوانی در سال های اخیر شده است. در همین راستا، بهینه سازی هر یک از این سه جزء، اهمیت بسزایی دارد

    هدف

    در این مطالعه، با استفاده از روشی جدید و مبتنی بر تغییرات توپوگرافیک در بسترکشت سلول، تلاش گردید القای تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از چربی، به رده ی استخوانی صورت پذیرد.
    روش کار: در ارزیابی برون تنی این شیوه ی تمایز، میزان فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز در دو مقطع زمانی 7 و 14 روزه به روش الایزا ، و میزان معدنی شدن ماتریکس پس از 17 روز با استفاده از رنگ آمیزی Alizarin red مورد بررسی قرار گرفت. جهت انجام ارزیابی درون تنی، سلول های کشت داده شده روی داربستی سنتتیک از جنس کلاژن قرار گرفت و در نقیصه ی با اندازه بحرانی جمجمه رت کاشته شد. پس از گذشت 4 هفته استخوان های جمجمه مورد ارزیابی هیستوپاتولوژی قرار گرفت.

    نتایج

    در هر دو مقطع زمانی 7 و 14 روز میزان تولید و فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز در محیط رویی کشت سلول های گروه تمایزی ، به طور معنا داری از گروه سلول های غیرتمایزی بیشتر بود (p<0.05). در گروه سلول های تمایزی در اثر تولید فراوان ماتریکس معدنی شده با استفاده از آلیزارین رد پلیت کشت سلول به رنگ قرمز کاملا مشخصی درآمد. در حالی که پلیت کشت سلول های غیرتمایزی رنگ آلیزارین را به خود نگرفت. مطالعه هیستوپاتولوژی نشان داد که در گروه سلول های تمایزی تیغه های استخوانی به نسبت بیشتری تشکیل یافته و علاوه بر رشد در دو لبه ی نقیصه، به طور مستقل در وسط نقیصه هم ایجاد گردیده بود، که مورد اخیر حاکی از القای ساخت استخوان اختصاصا توسط سلول های تمایزی می باشد.


    نتیجه گیری نهایی:

    هدایت کنترل شده ی تمایز سلول های بنیادی، با استفاده از تاثیر مکانیکی و به طور خاص با کمک بسترهای قالب گیری شده با سلول های طبیعی، به نحوی که در این مطالعه انجام گرفت، نقش موثری در پیشرفت سلول درمانی ایفا خواهد نمود.

    کلید واژگان: تمایز استئوژنیک, سلول های بنیادی, قالب گیری سلولی, القای بازسازی بافت استخوانی, هیستوپاتولوژی, آلکالین فسفاتاز
    Hossein Gholami, Seyed Hossein Mardjanmehr *, Mohammad Mehdi Dehghan, Shahin Bonakdar, Saeed Farzad Mohajeri
    BACKGROUND

    Stem cells have great effects in clinical cell-based therapy. Accordingly, controlling the behavior and directing the fate of stem cells cultured in the laboratory is an important issue.

    OBJECTIVES

    The aim of this study was to evaluate osteogenic properties of adipose derived mesenchymal stem cells (ADSCs) which differentiated toward osteogenic linage by osteoblast-imprinted substrate.

    METHODS

    Rat ADSCs seeded on osteoblast-imprinted substrates, alkaline phosphatase (ALP) were measured in cellular supernatant of days 7 and 14. Alizarin Red staining of mineral matrix production in day 17 was performed. In order for in vivo evaluation, after seeding differentiated cells on a simple collagen scaffold, samples were implanted in an 8mm critical size calvarial defect. After 4 weeks defect site was harvested and prepared for histopathological examination.

    RESULTS

    ALP in both time points was significantly more than in undifferentiated ADSCs. (p<0.05). Alizarin red staining of differentiated cells showed a great production of mineral matrix nodules in cell culture plate. Histopathological investigations revealed greater amount of new bone formation and mostly in the center of defect, indicate osteoinductive effect of differentiated cells in vivo.

    CONCLUSIONS

    The osteoblast-imprinted substrate can mimic the topography and shape of natural osteoblast, which can mechanically direct ADSCs toward osteogenesis.

    Keywords: Adipose derived mesenchymal stem cells (ADSCs), alkaline phosphatase, calvarial defect, cell-imprinted substrate, osteogenic differentiation
  • باسم کاظم خشجوری، سید مهدی قمصری، محمد مهدی دهقان *، سعید فرزاد مهاجری، حسین غلامی، حنانه گل شاهی
    زمینه مطالعه
    در زخم های اندام حرکتی اسب، به علت خونرسانی ضعیف تر و سطح پایین اکسیژن خون در بخش های تحتانی اندام، عدم تعادل فاکتورهای رشد مرتبط با التیام زخم در روند التیام تاثیر منفی می گذارد. پرده آمنیوتیک آسلولار به علت خواص زیستی و مکانیکی خاص، با ایجاد شرایط مناسب روند التیام به عنوان یک داربست برای درمان زخم استفاده می شود.
    هدف
    این تحقیق به منظور ارزیابی اثر سلول های بنیادی مشتق از چربی کشت داده شده روی پرده آمنیوتیک آسلولار در التیام زخم های قسمت تحتانی اندام حرکتی اسب، انجام پذیرفت.
    روش کار
    نمونه چربی از ناحیه قاعده دم اسب در شرایط آسپتیک اخذ و بلافاصله به آزمایشگاه انتقال داده شد. سلول ها با استفاده از روش مکانیکی و هضم آنزیمی جداسازی و پاساژ داده شدند و در مرحله بعد روی پرده آمنیوتیک آسلولار کشت داده شدند. سپس پرده آمنیوتیک آسلولار واجد سلول های بنیادی مشتق از چربی به زخم های تمام ضخامت 3*2 سانتی متری ایجاد شده در ناحیه متاتارس اندام حرکتی به صورت پوشش روی زخم قرار گرفت. زخم ها به چهار گروه تقسیم شدند: گروه اول درمان: پرده آمنیوتیک آسلولار واجد سلول های بنیادی مشتق از چربی، گروه دوم درمان: پرده آمنیوتیک آسلولار، گروه سوم درمان: سولفادیازین، گروه چهارم: شاهد و بدون درمان. تصویربرداری دیجیتال از زخم ها در هر تغییر پانسمان و اخذ نمونه های بیوپسی به منظورارزیابی هیستوپاتولوژی در روزهای 5، 15 و 30 پس از درمان انجام گرفت.
    نتایج
    در بررسی های ژئومتری تصاویر زخم ها، گروه درمان با پرده آمنیوتیک آسلولار واجد سلول های بنیادی به طور معنی داری در شاخص های بازسازی بافت پوششی و اندازه و جمع شدگی زخم، در مقایسه با سه گروه دیگر، وضعیت بهتری را نشان داد (0.05>P). در ارزیابی های میکروسکوپیک، بازسازی بافت پوششی در روز 5 درمان زخم، گروه های درمان با پرده آمنیوتیک آسلولار واجد سلول های بنیادی و پرده آمنیوتیک آسلولار به تنهایی، به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود (0.05>P). میزان فیبروپلازی در روز 15 در دو گروه درمان با پرده آمنیوتیک آسلولار (با و بدون سلول بنیادی مزانشیمی) در مقایسه با گروه درمان با سولفادیازین اختلافی معنی دار را نشان می داد (0.05>P).
    نتیجه گیری نهایی: این نتایج نشان دهنده اثرات مثبت استفاده از پرده آمنیوتیک آسلولار برای بهبود کیفیت و سرعت بهبود زخم است. استفاده از پرده آمنیوتیک آسلولار به همراه سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از چربی نتایج بهتری نشان می دهد.
    کلید واژگان: پرده آمنیوتیک, قسمت انتهایی اندام, اسب, سلول های بنیادی مزانشیمی, التیام زخم
    Bassim Khashjoori, Seyed Mehdi Ghamsari, Mohammad Mehdi Dehghan *, Saeed Farzad Mohajei, Hossein Gholami, Hananeh Golshahi
    Background
    Equine wounds, particularly those involving the distal portion of the limbs, often undergo prolonged complex healing and may enter a non-healing state with obvious financial and welfare implications. Poor blood supply and lower levels of oxygen to the lower limbs lead to imbalance of growth factors related to wound healing. Decellular amniotic membrane has been widely used in soft tissue engineering especially skin regeneration due to its biological and mechanical properties. It is used as a scaffold for treatment of partial full thickness wound dressing.
    OBJECTIVES
    Evaluation of the effects adipose derived mesenchymal cells (ADMSCs) cultured on decellularized amniotic membrane (DAM) in wound healing of distal part of equine limb.
    METHODS
    Stem cells were isolated from adipose tissue in the base of the tail and then cultured and seeded on bovine decellular amniotic membrane. Full thickness excision wounds (2x3 cm) were created on the mid-lateral of all metatarsus of each horse aseptically. The wounds were classified into four groups: the first one covered by DAM seeded by ADMSCs, the second one dressed with only DAM, the third one treated with1% silver sulfadiazine, and the last one as control with no treatment. Digital photographs of wounds were obtained at each bandage change while biopsy samples were obtained for histopathology at days 5, 15 and 30 after treatment.
    RESULTS
    Wounds treated with DAM/ADMSCs significantly demonstrated promotion of wound healing in geometric analysis of total wound area, epithelialization and wound contraction compared with the other groups (P<0.05). Microscopically, re-epithelization of wounds covered by DAM/ADMSCs and DAM at day 5 was significantly more than Control group (P<0.05). Fibroplasia in wounds treated with DAM/ADMSCs and DAM was higher than the group that received sulfadiazine (P<0.05).
    CONCLUSIONS
    These results indicate positive effects of using DAM to improve the quality and speed of wound healing. Use of DAM as a scaffold for ADMSCs shows better results.
    Keywords: Amniotic membrane, Distal limb, Horse, Mesenchymal stem cells, Wounds healing
  • جلیل حیدری دهویی*، محمد مهدی دهقان، امیر سالار ونکی، مهرنوش خرم
    امروزه مسابقات ورزشی تحت عناوین مختلف در سراسر دنیا در حال برگزاری است و طرفداران بسیاری را به خود اختصاص داده است. ورزش های تیمی همچون فوتبال و والیبال به کسب وکارهای بزرگی تبدیل شده اند که هزینه های بسیاری در آنها صرف انتقال بازیکنان می شود. ازاین رو، یکی از مسائل مهم دنیای ورزش، جست وجوی اعضای جدید برای پر کردن موقعیت های خالی در جهت افزایش کیفیت تیم هاست. در شرایط کنونی برای انتخاب بهترین بازیکن در رشته والیبال اغلب به صورت تک معیاره برخورد شده است؛ حال آنکه از دیدگاه خبرگان این حوزه لزوم بهره گیری از معیارهای متعدد و استفاده از روش های تصمیم گیری چندشاخصه ضرورت است. بر همین اساس مقاله کنونی با هدف ارائه چارچوبی علمی برای رتبه بندی بازیکنان والیبال و گزینش مناسب ترین بازیکنان برای نقش آفرینی در پست های مختلف تهیه شده است. در این زمینه نخست براساس مرور پیشینه تحقیق و برگزاری جلسه با خبرگان این حوزه، فهرستی از معیارهای انتخاب بازیکن در پست های مختلف احصا شد. در ادامه با بهره گیری از روش SWARA و کسب نظرهای خبرگان معیارهای موردنظر، اولویت بندی و وزن دهی شد. سپس روش TODIM برای انتخاب نهایی بازیکنان منتخب از بین گزینه های موجود معرفی شده است. به منظور اطمینان از صحت مسیر تحقیق، از چارچوب طراحی شده به منظور رتبه بندی بازیکنان حاضر در جام جهانی 2015 ژاپن و تشکیل تیم منتخب جهان استفاده شده است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها، توصیفی-پیمایشی است.
    کلید واژگان: تشکیل تیم والیبال, تصمیم گیری چندشاخصه, رتبه بندی, روش تودیم, روش سوارا
    Jalil Heidary Dahooie *, Mohammad Mehdi Dehghan
    Today, sport competitions are being held under different titles around the world and have attracted many fans. Team sports like football and volleyball have turned to big businesses and huge amounts of money are involved in the transfer of team players. So, one of the important issues in sports is to search new team members to fill open positions and to enhance the quality of the teams. Single attribute decision has recently been made to select top volley ball players while experts believe that this field requires multi attribute decisions. Therefore, the aim of this study was to provide a scientific framework to rank volleyball players and to select top players to play their roles in different positions. Firstly, a list of criteria to select players in different positions was provided using literature review and meetings with experts of the field. Then, SWARA method and experts’ viewpoints were employed to prioritize and weigh the mentioned criteria. TODIM method was introduced to finally select top players from the existing options. To assure the accuracy of the research path, the designed framework was used to rank those players participating in 2015 World Cup in Japan and to form the world selected team. This study was application in terms of aims and descriptive – survey in terms of data collection.
    Keywords: multi attribute decision making (MADM), ranking, SWARA method, TODIM method, volleyball team formation
  • جواد عباسی، محمدرضا مخبر دزفولی، سیروس صادقیان چالشتری*، محمد مهدی دهقان، علیرضا وجهی، حسین بهاروند، مصطفی قانعی، معصومه جباری فخر
    سندرم زجر تنفسی حاد (ARDS) یکی از اختلالات ریوی است که سبب مرگ در انسان و دام می شود و بدلیل نبود درمان دارویی ویژه برای آن، دستیابی به رویکردهای درمانی جدید مثل درمان با سلولهای بنیادی، یک نیاز ضروری است.
    ارزیابی اثرات درمانی پیوند داخل نایی سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان (BM-MSCs) در بهبود علائم بالینی در مدل تجربیARDS ایجاد شده با لیپوپلی ساکارید (LPS) ایکلای سویه-O55: B5 در گوسفند هدف مطالعه حاضر می باشد.
    در این مطالعه از 10راس گوسفند نر نژاد شال با سن 4-3ماه، بعد از قرار دادن تصادفی در دو گروه تیمار و کنترل استفاده شد. از گوسفندهای گروه تیمار بعد از بیهوشی با کتامین و زایلازین نمونه مغز استخوان اخذ و در اتاق تمیز BM-MSCs جداسازی، تکثیر و با ارزیابی مارکرهای سطحی شناسایی شدند. سپس مدل تجربی ARDS، از طریق تزریق داخل نایی LPS با دوز ? g/kg400، ایجاد شد. علائم بالینی و تهیه تصاویر رادیوگرافی قبل و 24ساعت بعد از تزریق LPS انجام گرفت. بعد از تایید التهاب، گوسفندها بیهوش و در موقعیت جناغی از طریق کاتتر لاواژ در محل دو شاخه شدن نای در گروه تیمار BM-MSCs پاساژ سوم به میزان 106×50 سلول بصورت پیوند اتولوگ و در گروه کنترل PBS انتقال داده شد. سپس علائم بالینی در ساعات 3 ،6 ،1 2 و روزهای 1،2، 3و7 در هر دو گروه ثبت و نهایتا بر اساس سیستم اسکوربندی مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفتند.
    بررسی داده ها نشان داد پیوند BM-MSCs سبب بهبودی معنی دار در علایم بالینی شامل تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس، دمای بدن، صداهای تنفسی، سرفه، وضعیت مخاطات، ترشحات بینی، اشتها و وضعیت جسمانی در مقایسه با گروه کنترل شد. کاهش معنادار در تعداد تنفس و دمای بدن از ساعت 12 و در تعداد ضربان قلب از ساعت 24 به بعد آغاز شد. همچنین تغییرات صداهای تنفسی در روز اول بعد از پیوند، وضعیت جسمانی، مخاطات و اشتها در روز سوم، وقوع سرفه و ترشحات غیر طبیعی از بینی در روز هفتم به حالت قبل از ایجاد التهاب (زمان 24-) بازگشته بود و میانه اسکور برای آنها صفر بود.
    کلید واژگان: ARDS, BM-MSCs, علائم بالینی, درمان با سلولهای بنیادی, گوسفند
    Javad Abbasi, Mohammad Reza Mokhber Dezfooli, Sirous Sadeghian Chaleshtori *, Mohammad Mehdi Dehghan, Alireza Vajhi, Hossein Baharvand, Mostafa Ghanei, Masoumeh Jabari Fakhr
    Background
    ARDS is a lung disorder that causes death in human and livestock and new therapeutic approaches such as stem cell therapy are essential because of lack of specific drug therapies for it.
    Objectives
    Evaluation of the therapeutic effects of intrapulmonary transplantation of BM-MSCs to improvement of clinical signs in experimental model of ARDS created by lipopolysaccharide(LPS)E.Coli strains-O55:B5 in sheep is the aim of this study.
    Methods
    In this study, 10 male sheep 3-4 months old Shall were used after random placement into two groups, treatment and control. Of sheep in the treatment group after anesthesia with ketamine and xylazine collected bone marrow samples and in the clean room BM-MSCs isolated, amplified and were identified with the evaluation of surface markers. Then experimental model of ARDS was induced by endotracheal injection of LPS to dose 400μg/kg. Clinical signs and radiograph images performed before and 24 hours after injection of LPS. After confirming inflammation, the sheep were anesthetized and on sternal position 50×106 cells of BM-MSCs third passage were transferred in treatment group as autograft by the catheter lavage in the bifurcation of the trachea and PBS in control group. Then clinical signs were recorded at hours of 3,6and 12 and on days 1,2,3 and 7 in both groups and finally, were analyzed based on the scored system.
    Results
    The data showed transplantation of BM-MSCs caused significant improvement in clinical signs including heart rate, respiratory rate, body temperature, respiratory sounds, cough, mucosal status, nasal secretions, appetite and physical condition compared with control group. A significant decrease in respiratory rate and body temperature from 12 hours and in heart rate from 24 hours to next be began. Also, changes in breath sounds on the first day after transplantation, physical condition, mucous membranes and appetite on the third day, the occurrence of cough and abnormal discharge from the nose on the seventh day had returned to pre-inflammation (-24 time) and the median of score was zero for them.
    Conclusions
    This study showed that transplantation of BM-MSCs can cause improves and the reduction in the severity of the clinical signs of ARDS, significantly.
    Keywords: ARDS, BM-MSCs, clinical signs, stem cell therapy, Sheep
  • نوید محبعلی، محمد مهدی دهقان*، علیرضا عرب، جلیل صفری

    قابلیت نوآوری، عاملی کلیدی برای استمرار نوآوری در کسب و کار است و به سازمان ها این توانایی را می دهد تا در محیط متغیر کنونی اثربخش تر رقابت کنند. بانک ها نیز که یکی از مهم ترین سازمان های خدماتی هستند برای حضور در صحنه رقابت نیازمند نوآوری های چشم گیری می باشند، و این امر آن ها را در جهت انجام فعالیت های نوآورانه هدایت می کند که موجب جذب مشتریان جدید در بین سایر رقبای خود می شود. به همین دلیل ارزیابی نوآوری در این صنعت کمک موثری به بانک ها برای سنجش میزان نوآوری و همچنین مقایسه خود با سایر رقبایشان خواهد کرد. هدف پژوهش حاضر ارائه مدل ترکیبی خبره محور فازی برای ارزیابی نوآوری شعب بانک می باشد. بدین منظور، ابتدا عوامل موثر بر نوآوری در حوزه های مختلف شناسایی خواهد شد، پس از جمع بندی فعالیت های صورت گرفته در این زمینه تمام معیارهای استخراج شده در اختیار خبرگان قرار گرفته و عوامل موثر بر نوآوری بانک شناسایی می شود. سپس با استفاده از روش تصمیم گیری چند شاخصه بهترین- بدترین که به عنوان یکی از نوین ترین روش های تصمیم گیری مطرح است، این عوامل با نظرات خبرگان وزن دهی می شوند. سپس با استفاده از روش مولتی مورای فازی 6 شعبه از شعب بانک انصار به عنوان مورد مطالعه، ارزیابی می شوند. نتایج این پژوهش نشان دهنده این است که عوامل استراتژیک، عوامل داخلی و مشتری مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر نوآوری در حوزه بانک می باشند و همچنین چشم انداز بانک به عنوان زیرمعیاری از عوامل استراتژیک، به مهم ترین زیرمعیار مشخص شده است. پس از ارزیابی شعب، شعبه 6 به نوآورترین شعبه انتخاب شده است. در انتها بر اساس نتایج پژوهش، پیشنهادات اجرایی و پژوهشی ارائه گردید

    کلید واژگان: بانک, تصمیم گیری چند شاخصه, روش بهترین, بدترین, مولتی مورای فازی, نوآوری
    navid mohebali, mohammad mehdi Dehghan *, Alireza Arab Jalil Safari

    Innovation capability plays an important role in a business continuity and provides the ability for effective competition of organizations in the unstable environment of the present society.Since banks are one of the most important service organizations, they need remarkable innovation. This will attract new customers among the other competitors .So, innovation assessment would help them effectively.This study aims to provide a fuzzy hybrid expert model for assessment of banks innovation. In this regard, innovation influencing factors were identified. After all the activities are done, , the factors that are affecting the Banks innovation are recognized by experts. Then, these factors are weighted by using Best-Worst multi-criteria decision making method and experts opinion. Then, by using fuzzy MULTIMOORA method, 6 branches of Ansar Bank assessed as a case study. The results of this survey indicate that strategic factors, internal factors and the customer are the most important factors affecting innovation in the banking field and also the bank perspective is identified as the most important sub-criteria. Finally, based on the results of this research, some implementation and research recommendations were provided.

    Keywords: Bank, Multi-Criteria Decision Making, Best-worst Method Fuzzy MULTIMOORA, Innovation
  • جلیل حیدری دهویی، مهرنوش خرم *، امیرسالار ونکی، محمد مهدی دهقان
    واحد های تحقیق و توسعه از واحدهای اساسی سازمان ها هستند و انتخاب مناسب ترین فرد به عنوان مدیر تیم، بر موفقیت آن تاثیر بسزایی دارد. این در حالی است که تاکنون برای احصای معیارها و انتخاب مدیر یک تیم تحقیق و توسعه، چارچوب ساختارمندی ارائه نشده است. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر ارائه رویکردی نوین برای انتخاب مدیر تیم تحقیق و توسعه است. بدین منظور، فهرست معیارهای متناسب برای انتخاب مدیر تحقیق و توسعه با بهره گیری از مدل های شایستگی احصا شد. در ادامه، با توجه به تعدد معیارهای شناسایی شده و لحاظ این نکته که اهمیت معیارها برای خبرگان متفاوت است، به کارگیری ترکیب روش های تصمیم گیری چندشاخصه مد نظر قرار گرفت. از این رو، برای وزن دهی به معیارها از روش سیموس تجدیدنظرشده استفاده شد و به کمک روش آراس اینتروال، مناسب ترین کاندید انتخاب گردید. در نهایت رویکرد طراحی شده برای انتخاب مدیر پروژه تحقیق و توسعه در شرکت کیسون استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که مهارت های فردی (به ویژه انتخاب و اختصاص پرسنل، تخصیص منابع و همچنین داشتن نگرش سیستمی) مهم ترین معیار در انتخاب مدیر تیم تحقیق و توسعه است.
    کلید واژگان: انتخاب مدیر تیم تحقیق و توسعه, تصمیم گیری چندشاخصه, روش آراس اینتروال, روش سیموس تجدیدنظرشده, مدل شایستگی
    Jalil Heidary Dahouei, Mehrnoosh Khorram *, Amir Salar Vanaki, Mohammad Mehdi Dehghan
    R & D is one of the most important departments in organizations and selecting the most appropriate candidate as the team manager, can have a significant impact on its success. Despite these necessities, there has not been developed a structured framework to help identify appropriate criteria to select the R&D team manager yet. Nevertheless, this study aims to introduce a new combined approach for selection of R&D team managers. For this purpose, the required criteria are obtained from existing competency models. Afterwards, due to the variety of identified criteria and this fact that the weight of each criterion is different from the experts’ point of view, a combination of multi-attribute decision-making (MADM) methods has been used. Therefore, for the weighting of the criteria, the revised SIMOS method and for the selecting of the most appropriate candidate as the team manager, ARAS interval method was used respectively. The framework proposed in this study was used to select the most appropriate candidate for R&D project manager in Keyson Company. According to the results, the most important criteria in the selection of the managers are the individual skills (especially selecting and assigning personnel, allocating resources and having systematic viewpoints).
    Keywords: ARAS interval method, Competency model, MADM, R, D manager selection, Revised Simos method
  • Farnoosh Bagheri, Abbas Tavasoly *, Mohammad Mehdi Dehghan, Farhang Sasani, Mina Raji, Saeed Farzad Mohajeri
    Objectives- The purpose of the study was to observe whether PRP, Mesenchymal Stem Cells (MSCs) and combining them could help make improvements the healing of Achilles tendons in rabbits.
    Design- Experimental study.
    Animals-Sixteen male, healthy and mature white New Zealand rabbits.
    Procedures- The animals were randomiaed into 4 groups: Control, PRP, MSCs with fibrin glue and MSCs PRP therapy. A 3 mm diameter defect was created in the midsubstance of the medial M. gastrocnemius tendon in all rabbits. After 4 and 8 weeks, animals were euthanized (each time point, 2 rabbits of the each group) and samples were examined in term of histologic scoring with H & E and Masson's Trichrome.
    Results- Histologic investigations confirmed that all 3 methods of treatment in Achilles tendon defect had suitable reparative effects. Final histologic scoring for control group at 4th week after operation was 4.5 in contrast to treatment groups (PRP =6, MSCs = 5.5 and MSCs PRP= 8). Final histologic scoring in all 4 groups improved at 8th week after operation (control=6.5, PRP =9.5, MSCs = 8.5 and MSCs PRP= 14.5).
    Conclusion and Clinical Relevance- This study indicated that using PRP or MSCs treatment alone and combination of them in injured tendon improved healing process and decreased time of repair. Reparative effect of PRP in tendon defect was better than use of allogenic MSCs treatment. However, the combination of them caused the best results.
    Keywords: Tendon histologic scoring, PRP, MSCs, Rabbit
  • Mohadeseh Mirnikjoo, Annahita Rezaie *, Mohammad Mehdi Dehghan, Hadi Naddaf
    Objective
    In this study, the bone regeneration ability of polyacrylamide hydrogel and nanohydroxyapatite scaffolds (PAAH/NHA) and stem cells derived from adipose tissue (ADSCs) in the healing of critical sized bone defects in rabbit radius were assessed.
    Animals and procedures: 12 New Zealand white male rabbits were divided into 3 groups. The rabbits were anesthetized and 15 mm bone defects were created on the radius. According to the group, scaffold with or without ADSCs were implanted into the defects. These groups were as follows: A (control group, bone defect without any treatment), B (embedding of PAAH/NHA scaffolds in the bone defect) and C (embedding of PAAH/NHA scaffolds with stem cells derived from adipose tissue in the bone defect). The animals were euthanized 12 weeks after surgery and histopathologic evaluation were carried out.
    Result and
    Conclusion
    microscopic examination revealed significant increase in new bone formation in group C than B. The results of this study showed that the use of stem cells derived from adipose tissue implanted on PAAH/NHA scaffold can stimulate osteogenesis.
    Keywords: Adipose derived stromal cells, polyacrylamide hydrogel, nanohydroxyapatite, Bone
  • Seyed Sadra Izadi, Mohammad Mehdi Dehghan *, Davood Sharifi, Seyed Mehdi Nassiri, Seyed Hossein Mardjanmehr, Javad Ashrafihelan, Maryam Zabihi, Hesam Akbarein
    Objective- The aim of this study was to demonstrate the efficacy MSCs transplantation in combination with low level laser irradiation (low level laser irradiation) in repair of experimental acute spinal cord injury.
    Design- Experimental study.
    Animals- 28 adult male Wistar Rats.
    Procedures- A ballon- compression technique was used to produce an injury at the T8-T9 level of spinal cord applying Fogarty embolectomy catheter. In group-1, the autologous MSCs were transplanted to the spinal cord lesion; and followed by treatment with low level laser irradiation during 15 consecutive days in group-2. The injured rats in third group were treated by LLLI alone. The functional recovery was assessed using the Basso-Beattie-Bresnahan (BBB) locomotion scoring along 5 weeks.
    Results-In these three treatment groups, the score was significantly higher than control group. The differences among group-2 and two other treatment groups were statistically significant during all five weeks after treatment. There were no significant differences in BBB score between group-1(MSCs) and group-3(LLLI) at 3rd, 4th and 5th weeks of treatment. According to histopathological findings, the best response was observed in group-2(MSCsⲲ) that repair of injured parts of dorsal funiculi and less cavitation were occurred by proliferation of mesenchymal stem cells and their differentiation to glial cells especially oligodendrocytes resulting in axon regeneration and relatively spinal cord recovery.
    Conclusion and Clinical Relevance- The findings of present study, demonstrate that concurrent use of LLLI and local transplantation of MSCs exhibits profound effects on axon regeneration and revealed remarkable functional improvement. These results suggest that MSCs characteristics could be influenced by low level laser irradiation, so this treatment may be as a useful procedure for neural regeneration, although further detailed investigations needs to be carried out particularly in clinical cases.
    Keywords: Spinal cord injury, Mesenchymal stem cells, Low level laser therapy
  • امیرحسین توکلی*، علی فقیهی نیا، سید محمد مهدی دهقان
    شبیه سازی شرایط محیطی برای حسگرهای تعیین وضعیت ماهواره یکی از نیازمندی های اساسی برای انجام آزمون های سخت افزار در حلقه سامانه تعیین و کنترل وضعیت ماهواره است. در این مقاله، طرح اجرا شده برای شبیه سازی بردار خورشید و میدان مغناطیسی زمین برای حسگرهای خورشیدی و مغناطیسی ارائه شده است. در این طرح با استفاده از یک شبیه ساز خورشید، یک مجموعه دو درجه آزادی برای تغییر وضعیت حسگر خورشیدی و یک سیم پیچ هلمهولتز سه محوری، شرایط مناسبی برای شبیه سازی محیط عملکردی حسگرهای تعیین وضعیت ایجاد شده است. نتایج اندازه گیری های حسگرها نشان دادند با استفاده از این مجموعه می توان بردارهای خورشید و مغناطیسی را بر اساس موقعیت مداری ماهواره و وضعیت آن در هر لحظه با دقت قابل قبولی شبیه سازی کرد. بنابراین این بستر آزمایش می تواند برای پیاده سازی بخش تعیین وضعیت در یک مجموعه سخت افزار در حلقه مورد استفاده قرار گیرد.
    کلید واژگان: شبیه ساز خورشید, شبیه ساز مغناطیسی, تعیین وضعیت ماهواره, حسگر خورشیدی, حسگر مغناطیسی
    Amirhossein Tavakoli *, Ali Faghihi, S.Mohammad Mehdi Dehghan
    Simulating environmental conditions for the satellite attitude sensors is a fundamental requirement of hardware in the loop tests of attitude determination and control subsystem. In this paper, a new design for simulating sun vector and magnetic vector is presented. The operating environment for attitude sensors is simulated using a sun simulator, a two-degree-of-freedom table for changing the attitude of the sun sensor, and a three-axis Helmholtz coil. The sensors measurements showed that with this setup, the sun and magnetic vectors can be created with an acceptable accuracy using the orbital position and the attitude of the satellite. So, the test bed can be used for attitude determination of hardware in the loop tests.
    Keywords: Sun simulator, Helmholtz coil, Attitude determination, Sun sensor, Magnetometer
نمایش عناوین بیشتر...
سامانه نویسندگان
  • دکتر سید محمدمهدی دهقان
    دهقان، سید محمدمهدی
    دانشیار برق و کامپیوتر، دانشگاه صنعتی مالک اشتر
اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال