moosa mazloom
-
در این مقاله نتایج آزمایش های پارامترهای شکست بتن ژیوپلیمری سبک بر پایه خاکستر بادی کلاس C (LWFCGC) ارایه می شود. این آزمایش ها شامل آزمایش خمش سه نقطه ای بر روی 36 تیر با نسبت فعال کننده به چسب متفاوت است. همچنین آزمایشهای مقاومت فشاری، کششی بر روی بتن سخت شده پس از گذشت 24 ساعت عمل آوری در دمای 80 درچه سلسیوس انجام شد. در این آزمایش ها سه طرح مخلوط با نسبت فعال کننده به چسب 4/0 ، 5/0 و 6/0 در نظر گرفته شد. نمونه های آزمایش شده مقاومت فشاری نسبتا خوبی را نشان دادند. در هر مخلوط، پارامترهای شکست به روش اثر اندازه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش نسبت فعال کننده به چسب، چقرمگی و انرژی شکست کاهش می یابد. علاوه بر این، شکل پذیری اندازه گیری شده با استفاده از طول ناحیه ی فرایند شکست، افزایش یافته است. در واقع میتوان گفت که با افزایش نسبت فعال کننده به چسب (Al/Bi) از 4/0 به 6/0، انرژی شکست Gf ازN/m 81/2 بهN/m 77/0 تغییر کرد و 73% کاهش یافت. چقرمگی شکست KIC ازMPa mm0.5 53/8 بهMPa mm0.5 16/4 کاهش یافت و %2/51 کاهش را نشان داد. در حالی که طول ناحیه ی توسعه ی شکست Cf ازmm 66/28 بهmm 33/54 افزایش یافت و %6/89 افزایش را نشان داد. این بدان معنی است که با افزایش نسبت فعال کننده به چسب (Al/Bi)، انرژی شکست کاهش می یابد در حالی که شکل پذیری بیشتر می شود.
کلید واژگان: بتن ژئوپلیمری, بتن سبک, پارامتر شکست, عمل آوری, دمای بالاIn this paper, the fracture parameters of lightweight geopolymer concrete based on the C - class fly ash (LWFCGC) are presented. The experiments include three-point bending tests on 36 beams with different activator to binder ratios. Compressive and tensile strength tests were also performed on hardened concrete after 24 hours of curing at 80 ° C. In this research, three mix designs with activator to binder ratios of 0.4, 0.5 and 0.6 were considered. The samples showed relatively decent compressive strengths. In each mixture, the fracture parameters were analyzed using size effect method. The results showed that by increasing the activator to binder ratio fracture toughness and fracture energy decreased. Moreover, the ductility, measured by means of the effective length of fracture process zone, increased.The samples showed relatively decent compressive strengths. In each mixture, the fracture parameters were analyzed using size effect method. The results showed that by increasing the activator to binder ratio fracture toughness and fracture energy decreased. Moreover, the ductility, measured by means of the effective length of fracture process zone, increased.
Keywords: Geopolymer Concrete, Lightweight Concrete, Fracture parameters, high temperature, curing -
نشریه مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه تبریز، سال پنجاه و سوم شماره 1 (پیاپی 110، بهار 1402)، صص 139 -151
این مطالعه به بررسی چقرمگی و انرژی شکست بتن خود تراکم سبک می پردازد. بدین منظور چهار طرح مخلوط با نسبت آب به سیمان های 37/0 تا 52/0 ساخته شد. همچنین برای بررسی تاثیر استفاده از دوده سیلیسی بر خواص شکست بتن خود تراکم سبک، نسبت جایگزینی سیمان با دوده سیلیسی برابر صفر، 5 و 10 درصد در نظر گرفته شد. برای تعیین پارامترهای شکست بتن از روش اثر اندازه استفاده شد. در این روش برای هر طرح مخلوط، آزمایش خمش سه نقطه ای بر روی 12 نمونه تیر شکاف دار انجام شد. نتایج آزمایش ها نشان داد که در بتن خود تراکم سبک، با کاهش نسبت آب به سیمان از 52/0 به 37/0، انرژی شکست (Gf) حدود 7/2 برابر شد و چقرمگی شکست (KIC) حدود 88% افزایش یافت. همچنین در این حالت مقاومت های فشاری، کششی و مدول الاستیسیته (Modulus of Elasticity) بتن به ترتیب حدود 68%، 57% و 28% بهبود یافتند. از سوی دیگر، افزودن دوده سیلیسی به بتن خودتراکم سبک سبب کاهش کارایی آن شد؛ برای حفظ این کارایی، نیاز به استفاده از فوق روان کننده افزایش یافت. زمانی که نسبت جایگزینی وزن سیمان با دوده سیلیسی از صفر به 5 و 10 درصد افزایش داده شد، انرژی شکست به ترتیب 4/19% و 2/24% و چقرمگی آن 14% و 3/18% بهبود یافت. در این حالت، بهبود کیفیت مشابهی برای کلیه خواص مکانیکی بتن خود تراکم سبک رخ داد. از طرفی با افزایش نسبت جایگزینی دوده سیلیسی در ساخت بتن، مشاهده شد که پیوند میان سنگ دانه ها و خمیر بتن بهبود یافته و در تیرها سطح شکسته شده بتن بسیار نرم تر و صاف تر گردید.
کلید واژگان: بتن خود تراکم سبک, دوده سیلیسی, ویژگی های مکانیکی, انرژی شکست, چقرمگی شکستJournal of Civil and Environmental Engineering University of Tabriz, Volume:53 Issue: 1, 2023, PP 139 -151Self-compacting lightweight concrete (SCLC) is one type of concrete that its usage has widely increased. The use of some additives in the production of SCLC can both reduce its costs and improve its properties. The effects of different cement replacement materials have been studied by several researchers. Jalal et al. (2012) claimed that the use of silica fume could improve the electrical resistance and mechanical properties of self-compacting concrete, and reduce its water absorption. Moreover, the use of silica fume in normal concrete improves the bond between aggregate and paste surfaces, and it has positive effects on fracture toughness, compressive strength and tensile strength (Lam et al., 1998). To simulate the fracture behavior of concrete in numerical models of concrete, depending on the model, some parameters such as fracture energy, fracture toughness and critical effective crack-tip opening displacement ( or δc), which generally are known as fracture parameters, must be determined. In this regard, Peterson (1980) showed that the fracture parameters are significantly affected by water to cement ratio (w/c) and the quality of aggregate. In other words, by reducing w/c or using stronger aggregate, the fracture energy of concrete increases. In this study, the effect of w/c and silica fume on the fracture toughness and fracture energy of SCLC has been investigated. Therefore, by making six mix designs and 126 concrete specimens, fracture parameters, mechanical properties and the workability of fresh concrete were carefully studied. Initially, four mix designs with the w/c of 0.37, 0.42, 0.47 and 0.52 were made. Afterwards, by replacing 0, 5% and 10% of the weight of cement with silica fume, the effects of changing this parameter on the fracture parameters of SCLC were studied.
Keywords: self-compacting lightweight concrete, silica fume, Mechanical properties, fracture energy, fracture toughness -
استفاده از کامپوزیت های سیمانی الیافی ایده ای نو در صنعت ساختمان محسوب می شود. به دلیل انعطاف پذیری بالای کامپوزیت های سیمانی الیافی نسبت به بتن معمولی، استفاده از این نوع مصالح در المان های سازه ای از جذابیت زیادی به ویژه در مناطق زلزله خیز برخوردار است. بنابراین بررسی رفتار و خواص شکست آن ها به منظور تسهیل درروند طراحی و استفاده در صنعت ساختمان امری ضروری به نظر می رسد. در این پژوهش نوع جدیدی از کامپوزیت های سیمانی دارای الیاف پلی پروپیلن با رفتار سخت شوندگی کرنشی موردبررسی قرار گرفت. در این نوع کامپوزیت به منظور کاهش اثرهای منفی زیست محیطی استفاده از سیمان، از سرباره ی آهن استفاده شد. استفاده از این نوع پوزولان علیرغم اثرات مثبت آن باعث دیر گیری و مقاومت فشاری و خمشی کم در سنین پایین می گردد که با افزودن نانو سیلیس به خمیر سیمان، این مشکل رفع گردید. در این پژوهش تاثیر استفاده از نانو سیلیس در رفتار شکست کامپوزیت های سیمانی الیافی موردبررسی قرار گرفت. در همین راستا 5 طرح اختلاط شامل طرح بدون نانو سیلیس و طرح های حاوی 1-4 درصد نانو سیلیس ساخته شد. آزمایش های مقاومت فشاری و خمشی جهت تعیین ویژگی های مکانیکی و شکست انجام شد. رفتار شکست و گسترش ترک در این کامپوزیت سیمانی الیافی با استفاده از روش ضریب شدت تنش دوتایی تحلیل شد و تاثیر نانو سیلیس بر طاقت شکست در زمان شروع ترک خوردگی و همچنین نحوه ی گسترش ترک (در حالت ناپایدار) بررسی شد.کلید واژگان: کامپوزیت سیمانی الیافی, مکانیک شکست, نانو سیلیس, پردازش تصویر, کامپوزیت سیمانی مهندسی شدهDue to the increasing development of fiber-reinforced cementitious composites, studying their fracture behavior is necessary for the possibility of widespread use in the construction industry. In the present study, a new cementitious composite with strain hardening behavior has been fabricated. To reduce the adverse environmental problems, part of the cement has been replaced with pozzolanic materials such as blast furnace slag. Due to the fact that composites with high pozzolanic materials have lower strength at early ages than composites produced with ordinary cement, nano-silica has been used to solve this problem. Therefore, in this study, the effect of adding nano-silica on the fracture behavior of cementitious composites has been discovered. The double-k fracture method (DKFM) has been used to analyze the fracture behavior at different stages of specimen failure, i.e., crack initiation and stable and unstable crack propagation. In addition, the digital image correlation technique has been used to find the initial crack load and the crack opening displacement at different loading stages. The results show that the addition of 3% nano-silica positively affects compressive and flexural strength. In addition, it increases the toughness of the fiber bridging and reduces the brittleness of the composite.Keywords: Fiber Reinforced Cementitious Composite, Fracture mechanics, Nano-silica, Image processing, Engineered Cementitious Composite
-
با توجه به گسترش بتن خودتراکم و لزوم کاهش عیار سیمان و افزایش مقاومت بتن، در این مطالعه اثر میکروسیلیس، نانوسیلیس و الیاف پلی پروپیلن1 بر بتن خودتراکم بررسی شد. در واقع میکروسیلیس، نانوسیلیس و الیاف پلی پروپیلن به صورت تکی، دوتایی و ترکیب سه تایی در طرح مخلوط بتن خودتراکم مورد بررسی قرار گرفتند. بدین منظور 23 طرح مخلوط ساخته شد. در راستای بررسی خواص خودتراکمی بتن آزمایش های حلقه J، قیف V، جریان اسلامپ و T50 انجام شد. همچنین آزمایش های مقاومت فشاری، کششی و خمشی بر روی بتن سخت شده در سن 28 روزه بررسی گردید. نتیجه آزمایش ها نشان داد که میکروسیلیس و نانوسیلیس علاوه بر کاهش کارایی بتن خودتراکم، مقاومت فشاری، کششی و خمشی آن را افزایش می دهند. الیاف پلی پروپیلن مشخصات مکانیکی بتن، به خصوص مقاومت کششی و خمشی آن، را افزایش داد. همچنین با افزودن همزمان میکروسیلیس، نانوسیلیس و الیاف مشخصات مکانیکی بتن خودتراکم بهبود مضاعف یافت. بهترین طرح با بیشترین مقاومت فشاری، نمونه دارای 5 درصد میکروسیلیس، 75/0 درصد نانوسیلیس و 5/1 درصد الیاف بود. مقاومت فشاری این طرح نسبت به نمونه شاهد 40 درصد افزایش یافت. همچنین طرح بهینه در مقاومت کششی و خمشی دارای 5 درصد میکروسیلیس، 75/0 درصد نانوسیلیس و 1 درصد الیاف بود. مقاومت کششی و خمشی این طرح نسبت به نمونه شاهد به ترتیب 26 و 28 درصد افزایش داشت.
کلید واژگان: میکروسیلیس, الیاف پلی پروپیلن, نانوسیلیس, مقاومت فشاری, بتن خودتراکمDue to the widespread usage of self-compacting concrete and the need to reduce the level of cement and increase the strength of concrete, this study investigates the effects of silica fume, nano-silica and polypropylene fibers on self-compacting concrete. For this purpose, 23 mixes were made. In order to study the self-compacting properties of concrete, J-ring, V-funnel, slump flow and T50 tests were performed. Compressive, tensile and flexural strength tests were also performed on the hardened concrete at the age of 28 days. The experimental results showed that silica fume and nano-silica, in addition to reducing the workability of self-compacting concrete, increased its compressive, tensile and flexural strengths. Polypropylene fibers increased mechanical properties, especially tensile and flexural strengths. Also, with the simultaneous addition of silica fume, nano-silica and fibers, the mechanical properties of self-compacting concrete were doubled. In the mix with the highest compressive strength, the sample had 5% silica fume, 0.75% nano-silica and 1.5% fibers. The compressive strength of this mix design increased by 40% compared to the control mix. Also, the best mix in tensile and flexural strengths had 5% silica fume, 0.75% nano-silica and 1% fibers. tensile and flexural strengths of this mix design increased by 26% and 28% compared to the control mix, respectively.
Keywords: Silica fume, polypropylene fibers, Nano-silica, Compressive Strength, Self-Compacting Concrete -
یکی از اهداف توسعه تکنولوژی بتن، طراحی بتن سبک با مشخصات مکانیکی مناسب سازه ای است، در حالت کلی، بتن سبک، مشخصات مکانیکی ضعیف تری نسبت به بتن متعارف و معمولی دارد، به همین منظور دراین پژوهش عوامل تاثیرگذار در مقاومت فشاری بتن خودتراکم سبک سازه ای حاوی نانوسیلیس با استفاده از روش تاگوچی مورد بررسی قرار گرفته است. طبق داده های بدست آمده از روش تاگوچی در مجموع 9 طرح مخلوط با در نظر گرفتن اثرات محتوای کل، مورد بررسی قرار گرفت که عبارت از نسبت آب به موادسیمانی، نسبت نانوسیلیس به موادسیمانی، نسبت فوق روان کننده به موادسیمانی و نسبت سنگدانه به کل وزن بتن می باشد. نتایج نشان می دهد که بیشترین تاثیر در مقاومت فشاری مربوط به تغییر نسبت آب به موادسیمانی است؛ که 5/56 درصد تاثیر در نتایج مقاومت فشاری دارد. درجه دوم اهمیت مربوط به نسبت نانوسیلیس به موادسیمانی با درصد تاثیر 1/36 بوده و بعد از آن ها تاثیر نسبت فوق روان کننده به موادسیمانی و تاثیر نسبت وزنی سنگدانه به کل بتن به ترتیب 7 درصد در درجه سوم و 4/0 درصد در درجه چهارم اهمیت قرار گرفت. درنهایت معیار کیفیت برای بتن سبک مدنظر قرار گرفت تا حالت بهینه برای رسیدن به بتن خودتراکم سبک سازه-ای حاوی نانوسیلیس با نسبت آب به موادسیمانی 35/0، درصد نانوسیلیس به موادسیمانی 4، درصد فوق روان کننده به موادسیمانی 8/0 و نسبت سنگدانه به کل حجم بتن 49/0 بدست آمد.
کلید واژگان: روش تاگوچی, بتن خودتراکم, بتن سبک سازه ای, نانو سیلیس, طرح مخلوط بهینهBecause of lightweight concrete has less mechanical properties than normal concrete, one of the objectives of engineering society is to design light weight concrete with a structural mechanical characteristic suitable for optimum resistance. Therefore, in this paper, using the Taguchi method to studied the parameters influencing of the compressive strength of Self-Compacting Light Weight Structural Concrete containing Nano-Silica. According to the Taguchi data, a total of 9 mixed designs were considered, taking into account the effects of the whole content, which included the ratio of water to cement materials, the ratio of Nano-silica to cement materials, the ratio of superplasticizer to cement materials, and the ratio of aggregate to total concrete weight. The results show that the maximum effect on the compressive strength is related to the change in water-to-cement ratio, which is about 56.5% of the impact on the pressure resistance. The percentage of Nano-silica to cement was 36.1. The third degree of impact on the compressive strength of the concrete is related to the effect of the superplasticizer ratio on the cement, which is about 7%, and finally the weight ratio of aggregates to the total concrete volume with an impact of about 0.4% in the fourth grade is important. Finally, the quality criterion was considered for lightweight concrete so that the optimal state for achieving Self-Compacting Light Weight Structural Concrete containing Nano-Silica with water to cement ratio was 0.35, the percentage of Nano-silica to cement was 4%, the superplasticizer percentage was 0.8%, the ratio of aggregate to total concrete volume was 0.48 obtained.
Keywords: Taguchi method, Self-Compacting Concrete, Lightweight structural concrete, nano-silica, Optimal mixing design -
در این تحقیق خواص مکانیکی بتن سبک خودتراکم سبز، با جایگزینی سرباره مس به عنوان قسمتی از سیمان بررسی شده است. با توجه به تاثیر مثبت میکروسیلیس در این بتن، به منظور کاهش عیار سیمان در بتن سبک خودتراکم سبز، یک طرح اولیه بدون سرباره مس و میکروسیلیس و 7 طرح مخلوط با 0، 5، 10، 15، 20، 25 و 30 درصد سرباره مس به همراه 10 درصد میکروسیلیس ارایه شده است. به منظور بررسی خواص بتن تازه آزمایش های جریان اسلامپ، T50، قیف V و حلقه J انجام گرفت. همچنین آزمایش های مقاومت فشاری، کششی و خمشی بر روی بتن سخت شده در سنین مختلف 7، 28و90 روز انجام شد. در نهایت مشخص گردید که میکروسیلیس کارایی بتن را کاهش و مقاومت های فشاری، کششی و خمشی را بهبود می بخشد. همچنین سرباره مس کارایی بتن را افزایش داده، خواص خودتراکمی را بهتر می کند. همچنین درصد بهینه جایگزینی سرباره مس 15 درصد بود. طرح بهینه خواص خودتراکمی را داشت و وزن مخصوص آن 1871 کیلوگرم بر متر مکعب به دست آمد. همچنین مقاومت فشاری، کششی و خمشی 28 روزه این طرح نسبت به نمونه شاهد حدود 17%، 18% و 11% افزایش داشت. با توجه به فعال بودن و ریز بودن ذرات میکروسیلیس، وجود میکروسیلیس باعث کاهش کارایی بتن شد. همچنین سرباره مس تاثیری بر خلاف میکروسیلیس داشت و باعث افزایش کارایی بتن شد. البته تمامی نمونه ها خواص خودتراکمی را داشتند.کلید واژگان: بتن سبک, بتن خودتراکم, بتن سبز, سرباره مس, بتن خودتراکم سبکIn this study, the mechanical properties of self-compacting lightweight green concrete were investigated by replacing copper slag as part of cement. Due to the positive effect of microsilica in this concrete, in order to reduce the grade of cement in self-compacting lightweight green concrete, a basic design without copper and microsilica slag and 7 mixed designs with 0, 5, 10, 15, 20, 25 and 30% copper slag It was provided with 10% microsilica. In order to study the properties of fresh concrete, experiments were performed on slump flow, T50, V funnel and J-ring. Also, compressive, tensile and bending strength tests were performed on hardened concrete at different ages of 7, 28 and 90 days. . Finally, microsilica has been shown to reduce concrete performance and improve compressive, tensile and flexural strengths. Copper slag also increases the performance of concrete and improves its self-compacting properties, but with increasing copper slag, the specific gravity of concrete increases. Also, the optimal percentage of copper slag replacement was 15%. The optimal mix design, with its self-compacting and lightweight properties, weighed 1871 kg / m3. Also, the 28-day compressive, tensile and flexural strengths of this mix increased by about 17%, 18% and 11% compared to the control mix.Keywords: Lightweight concrete, Self-Compacting Concrete, Green concrete, copper slag, Self-compacting lightweight concrete
-
در این تحقیق، اثرات دما و الیاف شیشه و بازالت بر روی خصوصیات بتن خود متراکم سبک مورد بررسی قرارگرفته است. در همین راستا آزمایش های بتن تازه و سخت شده بر روی 12 طرح مخلوط از این نوع بتن حاوی الیاف تکی و ترکیبی انجام شده است. طرح های اختلاط تکی حاوی 25/0%، 5/0%، 75/0% و 1% حجمی هرکدام از الیاف ها می باشد. نمونه های ترکیبی از 25/0% الیاف بازالت و 75/0% الیاف شیشه، 5/0% الیاف بازالت به همراه 5/0% الیاف شیشه، و 75/0% الیاف بازالت با 25/0% الیاف شیشه تشکیل شده است. خواص خودمتراکمی در این بتن توسط آزمایش های جریان اسلامپ، 500T، قیف V و حلقه J سنجیده شده است. بعد از 28 روز عمل آوری آزمایش های مقاومت فشاری، کششی و خمشی جهت تعیین ویژگی های مکانیکی بتن دردمای 20 درجه سانتی گراد، همچنین دماهای بالای 100 و 300 درجه سانتی گراد انجام گرفتند. درنهایت نتایج آزمایش های بتن تازه نشان دادند که بتن خود متراکم سبک حاضر قابلیت های گذرندگی، پر شوندگی و مقاومت در برابر جداشدگی را پوشش داده اند. همچنین مشخص شد افزایش الیاف موجب کاهش مقاومت فشاری و افزایش مقاومت های کششی و خمشی، و انرژی شکست می شود. علاوه بر این الیاف ترکیبی در مقایسه با الیاف تکی خواص مکانیکی بتن را بهبود بیشتری بخشیده اند. بهترین طرح مخلوط حاوی ترکیبی از 75/0% الیاف شیشه و 25/0% الیاف بازالت بوده است که خواص قابل قبولی از بتن تازه و سخت شده و همچنین مقاومت در دماهای بالا را ارایه کرده است.
کلید واژگان: بتن الیافی, الیاف شیشه, الیاف بازالت, دمای بالا, بتن سبک خود متراکمIn the present study, the effects of glass and basalt fibers (GF and BF) and temperature on the properties of self-compacting lightweight concrete (SCLC) has been investigated. For this aim, the fresh and hardened properties of 12 SCLC mixes have been investigated that contained monotype and hybrid fibers. The volume of the monotype fibers were 0.25%, 0.5%, 0.75% and 1% of the concrete volume. The hybrid fibers had volume fractions of BF/GF= 0.25%/0.75%, 0.5%/0.5%, and 0.75%/0.25%. The self-compacting properties of SCLC was assessed by means of slump flow, T500, V-funnel and J-ring. After 28 days of curing, the compressive, splitting tensile and flexural strengths tests were performed to characterize the mechanical properties of SCLC at room temperature of 20 °C and high temperatures of 100 and 300 °C. The test results of fresh concrete showed that all the mixes could be defined as SCLC with good flowability, viscosity and passing ability. Hardened test results indicated that the addition of the fibers reduced the compressive strength and increased the tensile strength, flexural strength and fracture energy. Moreover, compared to monotype fibers, the hybrid ones formed effectively enhanced mechanical behaviors of SCLC. The mixes containing 0.75% GF and 0.25% BF was the optimum one and determined acceptable fresh and hardened properties as well as high temperature resistance.
Keywords: Fiber-reinforced concrete, glass fiber, Basalt fiber, high temperature, self-compacting lightweight concrete -
یکی از مهمترین خصوصیت های منفی بتن، ضعف آن در کشش و ترک خوردگی آن است. به کار بردن الیاف در بتن تا حد زیادی این ضعف را جبران می کند. کامپوزیت های سیمانی الیافی نوعی از بتن های الیافی می باشند که در آن ها به جای استفاده از سنگدانه های درشت، از ریز دانه استفاده می شود. البته مقدار عیار سیمان زیاد آن ها از نظر زیست محیطی مشکل ساز است که با استفاده از مواد جایگزین سیمان مختلف، تا حدی این مشکل بر طرف می شود. در این تحقیق تاثیر سرباره مس بر خواص مکانیکی و انرژی شکست کامپوزیت سیمانی مسلح شده با الیاف پلی پروپیلن1 بررسی شده است. در واقع سرباره کوره مس و میکروسیلیس جایگزین بخشی از سیمان گردیدند و الیاف پلی پروپیلن به خمیر سیمان اضافه شد. به این منظور یک طرح مخلوط شاهد فاقد میکروسیلیس و سرباره مس، 4 طرح حاوی 5% ، 7% ، 10% و 15% میکروسیلیس، و 4 طرح دارای 5% ، 10% ، 20% و 30% سرباره مس ساخته شدند. در نهایت مشخص شد که در نمونه های دارای میکروسیلیس، آنهایی که دارای 15% از این ماده بودند، بیشترین انرژی شکست و مقاومت های فشاری، کششی و خمشی را داشتند. در مخلوط های حاوی سرباره مس، نمونه های دارای 10% و 20% سرباره دارای بیشینه پارامترهای فوق بودند. لازم به ذکر است که چندین نمونه ترکیبی که شامل میکروسیلیس و سرباره مس به صورت هم زمان بودند، هم ساخته شدند. با مقایسه نتایج همه طرح مخلوط های ذکر شده، مشخص شد که بهترین طرح مربوط به نمونه های ترکیبی حاوی 15% سرباره مس به همراه 15% میکروسیلیس است.
کلید واژگان: بتن, بتن مسلح شده به الیاف, کامپوزیت سیمانی, میکروسیلیس, پلی پروپیلنOne of the most important weakness points of concrete is its drawback in tension and cracking. The use of fibers in concrete greatly reduces this disadvantage. Fiber reinforced cementitious composite (FRCC) is a type of fiber reinforced concrete (FRC) that does not contain coarse aggregate and has only fine aggregate. In fact, the high level of cement in FRCC is a problem for the environment. This problem can be solved with using different cement replacement materials as a part of cement. In this study, the effect of copper slag on the mechanical properties and fracture energy of fiber reinforced cementitious composite (FRCC) containing polypropylene fiber is investigated. Silica fume and copper slag were replaced as a part of cement. For this purpose, a control mix without silica fume and copper slag, 4 mixes containing 5%, 7%, 10% and 15 % silica fume, and 4 mixtures with 5%, 10%, 20% and 30 % copper slag were casted. In specimens containing silica fume, the ones with 15% of it had the highest quantity of fracture energy, compressive, tensile, and flexural strengths. Among the samples having copper slag, the ones containing 10% and 20% of it had the highest values above. It is worth noting that some binary mixtures containing both copper slag and silica fume were prepared too. Comparing the results of all the mentioned mixtures, it is concluded that the best results belong to the binary mixture containing both 15 % copper slag and 15 % of silica fume.
Keywords: Concrete, Fiber Reinforced Concrete, Cementitious composite, Silica fume, Polypropylene -
هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر افزودن نانوسیلیس و میکروسیلیس بر مشخصات مکانیکی کامپوزیت های سیمانی حاوی الیاف پلی پروپیلن است. بدین منظور، آزمایش هایی دربرگیرنده ی 13 طرح مخلوط با نسبت آب به مواد سیمانی 28/0 مد نظر قرار گرفتند. یک طرح بدون میکروسیلیس و نانوسیلیس، 4 طرح با درصد نانوسیلیس جایگزین سیمان 5/0% ، 1% ، 3% ، 5% ، 4 طرح با درصد میکروسیلیس جایگزین سیمان 5% ، 7% ، 10% ، 15% و 4 طرح با ترکیب میکروسیلیس و نانوسیلیس در نظر گرفته شد. طبق نتایج آزمایش، نمونه های ترکیبی دارای میکروسیلیس و نانوسیلیس، نتیجه ی بهتری نسبت به نمونه های حاوی ذرات نانوسیلیس یا میکروسیلیس به تنهایی داشتند. در واقع، نتایج آزمایش های 28 روزه نشان داد که ترکیب 10% میکروسیلیس و1% نانوسیلیس بهترین نتیجه را در مقاومت های فشاری و کششی و خمشی این کامپوزیت ایجاد کرد. مقدار 32/61 مگاپاسکال مقاومت فشاری با 69/44 درصد افزایش و 319/4 مگاپاسکال مقاومت کششی با 88/34 درصد افزایش و 971/6 مگاپاسکال مقاومت خمشی با 37/30 درصد افزایش مقاومت نسبت به نمونه ی شاهد را داراست. 5. مقدار نانوسیلیس بیشتر از 3 درصد، هم در نمونه های ترکیبی هم در نمونه های بدون میکروسیلیس ، نتیجه ی منفی نسبت به نمونه ی شاهد داشته است. به عنوان مثال در نمونه ی حاوی 5 درصد نانوسیلیس و بدون میکروسیلیس، مقدار 41/37 مگاپاسکال مقاومت فشاری و درصد تغییرات نسبت به نمونه ی شاهد 72/11- درصد می باشد. 4. نتایج آزمایش میکروسکوپ الکترونی روبشی نشان می دهد که نمونه های حاوی نانوسیلیس چگال تر و نفوذ ناپذیر تر از نمونه های حاوی میکروسیلیس به تنهایی است.
کلید واژگان: میکروسیلیس, کامپوزیت سیمانی, الیاف, نانوسیلیس, پلی پروپیلنThe purpose of this study is to investigate the effects of adding nanosilica and microsilica on the mechanical properties of cementitious composites containing polypropylene fibers. For this purpose, 13 composite mixes with the water to cement ratio of 0.28 were considered. One mix without microsilica and nanosilica, 4 mixtures with 0.5%, 1%, 3% and 5% nanosilica replacement levels, 4 mixes with 5%, 7%, 10%, 15% of microsilica, and 4 mixtures with the combination of microsilica and nanosilica were investigated. According to the results of the experiments, the composite samples containing microsilica and nanosilica had better results than the samples containing only one of these particles. In fact, the results of 28-day tests showed that the combination of 10% microsilica and 1% nanosilica produced the best cementitious composite according to compressive, tensile and flexural tests.The compressive strength was 61.32 MPa, which was 44.69 percent higher than the control mix, the tensile strength was 4.319 MPa with 34.88 percent improvement, and the flexural strength was 6.971 MPa with 30.37 percent improvement from the control mix. Using more than 3 percent of microsilica had negative effects in all circumstances comparing to the control mix. For example, the ones containing 5 percent of nanosilica and without microsilica had the compressive strength of 37.41 MPa, which was 11.72 percent lower than the control mix.
Keywords: Microsilica, cementitious composite, Fiber, nanosilica, polypropylene -
استفاده از الیاف پلیمری مسلح شده،FRP، یکی از روش های مقاوم سازی و تعمیر سازه های بتنی می باشد. در این تحقیق به بررسی تقویت برشی، پیچشی و خمشی تیرهای بتنی خودمتراکم با ورق تقویتی دارای الیاف پلیمری شیشه ای، GFRP، پرداخته شده است. برای مقاوم سازی تیرهای تحت اثر برش، خمش و پیچش، ورق های GFRP به ترتیب به صورت نوارهای U شکل، مستقیم در سطح زیرین و دور پیچ چسبانده شده اند. در این مطالعه ابتدا نتایج آزمایشگاهی با نتایج بدست آمده از مدل های عددی مقایسه شده اند و صحت مدل سازی مورد تایید قرار گرفته است. سپس ورق های تقویتی در یک و دو لایه بر روی مدل های تیر بتنی چسبانده شده اند. با بررسی نتایج عددی که از نرم افزار آباکوس بدست آمده است، مشاهده می شود که با افزایش ترک ها در تیرهای بتنی، سختی آنها کاهش می یابد و سپس تنش ها توسط لایه چسب و ورق های GFRP تحمل می شوند، که این امر منجربه افزایش ظرفیت باربری تیرهای مورد مطالعه در این تحقیق گردیده است. نتایج حاصل از مدل سازی عددی نشان می دهد که با تقویت تیرهای بتنی با یک لایه ورق GFRP، مقاومت های برشی و پیچشی به ترتیب به میزان 32 و 47 درصد افزایش یافته اند. در صورتی که از دو لایه ورق تقویتی استفاده شود، میزان ظرفیت باربری تیرها در اثر برش و پیچش به ترتیب حدود 45 و 61 درصد افزایش داشته اند. همچنین ظرفیت باربری تیرهای بتنی که تحت اثر خمش قرار گرفته اند، با اضافه کردن یک و دو لایه ورق تقویتی GFRP به ترتیب به میزان 32 درصد و 48 درصد افزایش داشته اند.کلید واژگان: تیر بتنی, الیاف پلیمری شیشه ای, آباکوس, برش, خمش, پیچشThe use of fiber reinforced polymers, FRP, is one of the methods for strengthening and retrofitting concrete structures. In this research, the strengthening of reinforced self-compacting concrete beams against shear, torsion and bending has been investigated using GFRP. For reinforcing the beams against shear, bending and torsion, the strips of GFRP were used in the forms of U-shape, straight on the bottom surface and screwed around the beams respectively. In this study, the experimental results were compared with the results of the numerical models and their accuracies were confirmed. Then reinforcement sheets were applied in one and two layers on concrete beam models. By studying the numerical results obtained from Abaqus software, it was observed that with the increase of cracks in the concrete beams, their stiffness decreased and then the stresses were tolerated by the adhesive layers and the GFRP sheets, which has led to an increase in the bearing capacity of the beams. The results of numerical finite elements modeling show that by reinforcing the concrete beams with one layer of GFRP, the load bearing capacities of the beams improved in shear and torsion about 32% and 47% respectively. Moreover, if two layers of reinforcement sheets were used, the shear and torsion capacities of the beams increased about 45% and 61% respectively. The bending capacities of the concrete beams strengthened with one and two layers of GFRP increased up to 32% and 48% respectively.Keywords: concrete beam, GFRP, ABAQUS, Shear, Bending, Torsion
-
در این مطالعه به بررسی عددی رفتار تیرهای بتن آرمه با خاموت های دورپیچ مستطیلی تحت بارگذاری پیچشی پرداخته شده است. این مقاله آنالیز اجزاء محدود، شامل نتایج آزمایشگاهی 27 تیر بتنی دارای خاموت گذاری دورپیچ مستطیلی را ارائه می دهد، که در آن خاموت های دورپیچ مستطیلی دارای فواصل و زاویه ساق های قائم و افقی متفاوت می باشند و توسط نرم افزار آباکوس به روش تحلیل ضمنی Explicit صحت سنجی شده اند. شرایط محصورشدگی با تغییر در منحنی تنش کرنش بتن به تیرهای بتنی اعمال شده است. با توجه به نتایج مدل سازی، افزایش میزان آرماتور های عرضی با افزایش میزان محصورشدگی، باعث افزایش لنگر پیچشی حداکثر و شکل پذیری بیشتر تیر های بتنی شده است. استفاده از خاموتهای دورپیچ مستطیلی پیوسته در مقایسه با خاموتهای معمول، با درصد آرماتور های عرضی برابر به طور متوسط باعث افزایش 5 تا 35 درصدی لنگر پیچشی حداکثر می گردد. در خاموت های دورپیچ مستطیلی که زاویه ی بالای آنها صفر نیست برای زوایای مختلف، با درصد آرماتور عرضی برابر، افزایش زاویه بالایی، باعث افزایش زاویه کناری شده است که حاصل آن افزایش لنگر پیچشی حداکثر می باشد. این افزایش زاویه بالایی تا 20 درجه باعث افزایش لنگر پیچشی حداکثر و بیشتر از آن باعث کاهش لنگر فوق می گردد. بررسی نتایج حاصل از خاموت های دورپیچ مستطیلی که زاویه ی بالایی آنها صفر نیست و مقایسه آنها با حالتی که صفر می باشد، نشان می دهد که برای حالاتی که این زاویه کمتر از 14 درجه است، حداکثر لنگر پیچشی حاصل دارای اختلاف اندکی با حالت بدون زاویه است. حتی در برخی حالات، هنگامی که زاویه بالایی صفر است، لنگر پیچشی بیشتری حاصل می گردد. از لحاظ اجرایی هم استفاده از خاموت های دورپیچ با زاویه بالایی صفر درجه با توجه به سهولت ساخت و کاهش هزینه های تولید خاموت های دورپیچ، توصیه می گردد.کلید واژگان: تیر بتنی, خاموت دورپیچ مستطیلی, پیچش, اجزاء محدود, آباکوسIn this numerical investigation, rectangular spiral reinforcement behavior have been examined. This article presents the finite element models of the experimental tests of 27 reinforced concrete beams that have rectangular spiral reinforcement with the distance of different vertical and horizontal leg angles. The explicit analyses have been verified the condition of confinement by changing in stress-strain curve of the reinforced concrete beams. According to the results of modeling, increasing the transverse reinforcement and improving in confinement advances the maximum torsion and more ductility of the concrete beams. Using continues rectangular spiral reinforcement in comparison with commonly used stirrups, with the same percentage of transverse reinforcement, improved the maximum torsion capacity from 5 to35%. In rectangular spiral reinforcement with various top angles, and the same percentage of the transverse reinforcement, increasing the top and side angles improves the maximum torsion. This improvement in torsion capacity is for the top angle of up to 20 degree. Exploring the results of rectangular spiral reinforcement that their top angles are not zero indicates that for the angles less than 14 degree, the results of maximum torsion have little deference with the ones having no top angle. Therefore, using rectangular spiral reinforcement with zero top angle is recommended. Its simple manufacturing and decreasing the cost of producing is considerable too.Keywords: Rectangular spiral reinforcement, reinforced concrete beams, Torsion, abaqus, Finite element
-
به منظور تعیین پارامترهای شکست بتن خودتراکم سبک دو روش مختلف اثر اندازه و کار شکست مورد استفاده قرار گرفت. برای لحاظ نمودن رفتار بتن در مقاومت های متفاوت، دو طرح اختلاط با نسبت های آب به سیمان 0. 42 و0. 47 در نظر گرفته شد. در ابتدا خصوصیات روانی بتن مورد بررسی قرار گرفت و بعد از اطمینان از خودتراکم بودن آن ها خصوصیات مکانیکی بتن سخت شده تعیین گردید. سپس با بهر گیری از دو روش فوق و با انجام آزمایش خمش سه محوری بر روی 30 تیر با ابعاد مختلف، پارامترهای شکست بتن و بازشدگی نوک ترک محاسبه شدند. نتایج نشان می دهند که با افزایش نسبت آب به سیمان از 0. 42 به 0. 47، انرژی های شکست اولیه، کل و چغرمگی شکست بتن خودتراکم سبک به ترتیب 39. 4%، 33. 4% و 25. 3% کاهش می یابند. به این ترتیب ضمن مشخص شدن تاثیر مثبت کاهش نسبت آب به سیمان بر پارامترهای شکست این نوع بتن، دلایل تغییر رفتار بتن هم بررسی شد. همچنین چند رابطه تجربی ارائه گردید که با استفاده از آن ها می توان تنها با محاسبه مقاومت فشاری بتن انرژی شکست اولیه، انرژی کل، نسبت انرژی ها به یکدیگر و چغرمگی شکست بتن را تعیین نمود. سپس با بهره گیری از پارامترهای شکست، خصوصیات مکانیکی بتن و به کمک روش المان محدود توسعه یافته به مدل سازی معکوس پرداخته شد. نتایج بیانگر دقت بالای روش المان محدود توسعه یافته در حل عددی مسائل شکست و نیز کارآئی پارامترهای محاسبه شده برای تعیین رفتار بتن های خودتراکم سبک در هنگام گسترش ترک می باشد.کلید واژگان: بتن خودتراکم سبک, چقرمگی شکست, المان محدود توسعه یافته, پارامترهای شکست, روش کار شکستFor determination of the fracture parameters of self-compacting lightweight concrete (SCLC) size effect and work of fracture methods were used. For considering the behavior of concrete in different strengths, two mixes with water to cement (W/C) ratios of 0.42 and 0.47 were utilized. At first, the workability of the concrete was investigated and, after ensuring their self-compacting properties, the mechanical properties of the hardened concrete were determined. Then, by using the above-mentioned methods and conducting three-point bending tests on 30 beams, concrete fracture parameters, and crack-tip opening displacement were achieved. The results showed that with increasing W/C ratio from 0.42 to 0.47, the initial and total fracture energies, and fracture toughness decreased by 39.4%, 33.4% and 25.3%, respectively. The effect of the W/C ratio on the fracture parameters of this type of concrete was discussed. Furthermore, several empirical relations have been proposed that by the use of them and only by the determination of the compressive strength, the initial fracture energy, total fracture energy, the ratio of energies to each other, and fracture toughness can be determined. Then, by using the fracture parameters, the mechanical properties of the concrete and the extended finite-element method, the crack propagation was modeled. The results showed that this method has high accuracy in the numerical solution of the fracture problems as well as the efficiency of the obtained parameters for determining the behavior of self-compacting lightweight concrete.Keywords: Self-compacting lightweight concrete, Fracture toughness, Extended finite element method, Fracture parameters, Work of fracture method
-
نشریه مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه تبریز، سال چهل و هفتم شماره 4 (پیاپی 89، زمستان 1396)، صص 85 -96در این پژوهش دو قاب 5 و 15 طبقه که با استاندارهای قبل از سال 1970 میلادی طراحی شده اند مورد بررسی قرار گرفتند و با استفاده از مهاربند واگرای Y معکوس بهسازی لرزه ای گردیدند. سپس عوامل موثر در ضریب رفتار در این قاب ها قبل و بعد از بهسازی بررسی شدند. ضریب رفتار به پارامترهای مختلفی نظیر زمان تناوب، شکل پذیری و ضریب مقاومت افزون سازه بستگی دارد. از طرفی استفاده از تیر پیوند برشی قائم به عنوان شیوه ای برای بهسازی سازه های بتن مسلح می تواند علاوه بر استهلاک انرژی بر روی عوامل موثر در ضریب رفتار تاثیر بگذارد. نتایج نشان داد که این شیوه بهسازی به طور محسوسی بر روی این عوامل تاثیر می گذارد. پس از تحلیل استاتیکی غیرخطی، ضریب رفتار این گونه سازه ها بین 5/7 تا 8 به دست آمد. سپس این قاب ها با تیر پیوند برشی با طول های متفاوت (25 تا 35 سانتی متر برای قاب 5 طبقه و 30 تا 65 سانتی متر برای قاب 15 طبقه) دوباره مدل گردیدند و تحلیل تاریخچه زمانی به کمک شش شتاب نگاشت انجام شد و یک مدل نیز جهت مقایسه با مهاربند ضربدری ساخته شد. نتیجه تحلیل این بود که استفاده از این سیستم باعث کاهش برش پایه و لنگر ستون ها می گردد، ولی شتاب بام و نیروی محوری ستون ها را افزایش می دهد.کلید واژگان: ضریب رفتار, ضریب مقاومت افزون, تیر پیوند برشی قائم, بهسازی لرزه ایJournal of Civil and Environmental Engineering University of Tabriz, Volume:47 Issue: 4, 2018, PP 85 -96Existing reinforced concrete (RC) frame buildings with non-ductile detailing represent a considerable hazard during earthquakes. These types of buildings suffered severe damages and were responsible for most of the loss of life during the major seismic events. Among seismic performance upgrading methods, several options are normally available, and one of them is to employ energy dissipation devices (Aniello, 2007). Energy input by a strong earthquake is expected to be greatly dissipated by these devices, (Ghobarah, 2001) and if they are damaged, the rehabilitation is quite easy after the earthquake since these devices are designed to be replaceable (Ramadan, 1995). In particular, this paper focuses on removable steel eccentric bracing systems (EBs).Keywords: Response modification factor, Overstrength factor, Vertical shear link, Seismic rehabilitation
-
نشریه مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه تبریز، سال چهل و ششم شماره 2 (پیاپی 83، تابستان 1395)، صص 105 -116در این تحقیق رفتار هیسترزیس ورق های اتصال میانی 14 نمونه مهاربند 8 هم محور مدل سازی شدند. این مدل ها در نرم افزار ABAQUS ساخته شدند و تحلیل استفاده شده، از نوع استاتیکی غیر خطی بود. نحوه بارگذاری به صورت چرخه ای انجام گرفت که در ابتدا به صورت اعمال بار و سپس شامل اعمال تغییر مکان به سازه شد. ورق های اتصال با ضخامت مشخص ولی با ابعاد و شکل های متفاوت به کار رفت. با استفاده از نتایج تحلیل های انجام شده، رفتار هیسترزیس ورق های اتصال به دست آمد و این رفتار با نتایج آزمایشگاهی مقایسه گردید و صحت انجام تحقیق توسط نرم افزار آباکوس اثبات شد. سپس تعداد 14 نمونه ورق اتصال که از نظر شکل پذیری و مقاومت دارای اهمیت بیشتری بودند، با هم مقایسه گردیدند. نتیجه نهایی این است که اگر چه وجود سخت کننده در ورق اتصال سبب افزایش مقاومت اتصال می شود، ولی شکل پذیری آن را کم می کند؛ بنابر این افزودن سخت کننده های متعدد و بی رویه در ورق اتصال توصیه نمی شود.کلید واژگان: ورق اتصال, منحنی هیسترزیس, ABAQUSJournal of Civil and Environmental Engineering University of Tabriz, Volume:46 Issue: 2, 2016, PP 105 -116In this research, the hysteretic behavior of 14 inverted-V braces and their gusset plate connections subjected to inelastic cyclic loading is examined through analytical simulations. It was modeled in ABAQUS software and the analysis type was static nonlinear analysis. Gusset plates with a constant thickness but with different sizes and shapes were used. To verify the correctness of the analysis, hysteretic behavior of gusset plates obtained from analysis was compared with experimental results. This comparison showed the exactness of the modeling. Then 14 samples of more important gusset plates in terms of ductility and strength were compared. The final result is that although stiffener in the gusset plates increase the strength of connections, they reduce ductility; so, numerous and indiscriminate addition of stiffeners in gusset plates are not recommended.Keywords: Gusset plate, Hysteretic behavior, ABAQUS
-
امروزه بتن یکی از مهم ترین و پر مصرف ترین مصنوعات تولیدی بشر است. بهبود مشخصات بتن همواره یکی از مسائل اساسی پیش روی مهندسین سازه بوده و هست. بهبود مشخصات فیزیکی آب، به عنوان یکی از عناصر اصلی بتن، یکی از راه های بهبود مشخصات بتن است. آب مغناطیسی، به آبی گفته می شود که از درون میدان مغناطیسی عبور کرده و کیفیت فیزیکی آن دچار تغییر شده است. این تحقیق به بررسی تاثیرات استفاده از آب مغناطیس شده با سیملوله حامل جریان، بر مقاومت فشاری و روانی بتن توانمند می پردازد. متغیر های این تحقیق شامل شدت میدان مغناطیسی، میزان میکروسیلیس جایگزین شده با سیمان و نسبت آب به سیمان در طرح اختلاط های متفاوت می باشد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که استفاده از آب مغناطیسی منجر به افزایش روانی بتن تازه به طور متوسط به میزان 36% می گردد. آب مغناطیسی در ترکیب با فوق روان کننده تاثیر مثبت بیشتری نسبت به آب مغناطیسی بر روانی و مقاومت فشاری بتن دارد. نمونه های فاقد میکروسیلیس نسبت به نمونه های دارای میکروسیلیس تاثیر بیشتری از آب مغناطیسی پذیرفته اند. افزایش شدت میدان مغناطیسی منجر به افزایش روانی بتن و مقاومت فشاری 28 و 90 روزه آن می گردد.کلید واژگان: آب مغناطیسی, مقاومت فشاری, بتن توانمند, روانی بتن, میکروسیلیس, فوق روان کنندهNowadays, concrete is one of the most important and widely used human product. Improving concrete characteristics have always been one of the fundamental subjects for engineers. Improve the physical properties of water, as one of the main elements of concrete, is one way to improve the characteristics of the concrete. When water passes through the magnetic field, its physical quality has changed, it is called Magnetic water. This study examines the effect of the use of magnetized water (MW) with a solenoid current-carrying, on the compressive strength and workability of high performance concrete. The variables of this study were the intensity of magnetic field, the silica fume replacement level and water to cement ratio in different mixes. The results show that using MW increases the workability of concrete about 36% in average.MW in combination with superplasticizer is more effective than MW on workability and compressive strength of concrete. MW had more positive effects on the samples without silica fume. Increasing the intensity of magnetic field improved the workability, 28 and 90 days compressive strength concrete.Keywords: Magnetic water compressive strength, high performance concrete, workability of fresh concrete, Silica fume, Superplasticizer
-
According to the Iranian code of practice for seismic resistant design of buildings, soft storey phenomenon happens in a storey when the lateral stiffness of the storey is lower than 70% of the stiffness of the upper storey, or if it is lower than 80% of the average stiffness of the three upper stories. In the combined structural systems containing moment frames and shear walls, it is possible that the shear walls of the lower stories crack; however, this cracking may not occur in the upper stories. The main objective of this research is to investigate the possibility of having soft storey phenomenon in the storey, which is bellow the uncracked walls. If the tension stresses of shear walls obtained from ultimate load combinations exceed the rupture modulus of concrete, the walls are assumed to be cracked. To estimate rupture modulus from compression strength, 144 compressive specimens and 144 rupture modulus specimens were constructed. For calculating the tension stresses of shear walls in different conditions, 10 concrete structures containing 15 stories were studied. Each of the structures was investigated according to the obligations of Iranian, Canadian, and American concrete building codes. Five different compressive strengths of 30, 40, 50, 60, and 70 MPa were assumed for the concrete of the structures. In other words, 150 computerized analyses were conducted in this research. In each analysis, 5 load combinations were imposed to the models. It means, the tension stresses of the shear walls in each storey, were calculated 750 times. The average wall to total stiffness ratios of the buildings were from 0.49 to 0.95, which was quite a wide range. The final conclusion was that the soft storey phenomenon did not happen in any of the structures investigated in this research.
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.