nayereh asgari
-
این مطالعه به بررسی استفاده از سه فلز دیرگداز، یعنی تیتانیوم (Ti)، نیوبیم (Nb) و زیرکونیوم (Zr)، در ترکیب با آهن (Fe)، کروم (Cr) و وانادیوم (V) برای تولید آلیاژ زیستی آنتروپی بالا می پردازد. سه ترکیب آلیاژی با آنتروپی بالا، یعنی TiZrNbCrV، TiZrNbFeCr و TiZrNbFeV با استفاده از تکنیک آلیاژسازی مکانیکی و روش متالورژی پودر ساخته شدند. بررسی در مورد آلیاژها از طریق آنالیز پراش اشعه ایکس (1XRD) و مطالعات میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی (2FE-SEM)صورت گرفت. مطالعه حاضر نشان داده است که خنک سازی تدریجی پس از فرآیند تف جوشی منجر به ایجاد درصد کمی از فازهای هگزاکونال فشرده (3HCP) در هر یک از سه آلیاژ مورد بررسی می شود. علاوه بر این، دو تا از آلیاژهای مورد بررسی تشکیل فازهای بین فلزی ناشی از فرآیند خنک سازی مشابه را نشان دادند. ریزساختار آلیاژ های ساخته شده شامل چهار ناحیه برای همه آلیاژهای حاوی شبکه مکعبی مرکزپر 4 BCC اصلی، HCP جزیی(و سایر فازها)، فضاهای خالی و نواحی Nb دار می باشند.
کلید واژگان: آلیاژ آنتروپی بالا, آلیاژسازی مکانیکی, ریز ساختار, ایکس ار دیThis study investigates the use of three refractory metals, their names are titanium (Ti), niobium (Nb) and zirconium (Zr), in combination with iron (Fe), chromium (Cr) and vanadium (V) to produce high entropy bioalloys. . Three high entropy alloy compositions, namely TiZrNbCrV, TiZrNbFeCr and TiZrNbFeV, were made using mechanical alloying technique and powder metallurgy method. Investigation about alloys was done through X-ray diffraction analysis (XRD) and field emission scanning electron microscope (FE-SEM) studies. The present study has shown that gradual cooling after the sintering process leads to the creation of a small percentage of compact hexagonal phases (HCP) in each of the three investigated alloys. In addition, two of the investigated alloys showed the formation of intermetallic phases due to the same cooling process. The microstructure of manufactured alloys includes four regions for all alloys containing the main Body-centered cubic ) BCC(, partial HCP (and other phases), voids, and Nb-containing regions.
Keywords: High-Entropy-Alloy, Mechanical Alloying, Microstructure, XRD -
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سال بیست و هفتم شماره 6 (پیاپی 123، بهمن و اسفند 1401)، صص 68 -77زمینه و هدف
در سمان های لوتینگ ویژگی استحکام فشاری حایز اهمیت است. داشتن رادیواپسیتی کافی برای سمان لوتینگ در تشخیص پوسیدگی های راجعه و مارژین های باز لثه ای و مواد باقیمانده کمک کننده است. هدف ما در مطالعه ی پیش رو مقایسه ی استحکام فشاری و رادیواپسیته سمان گلاس آینومر Fuji I(GC,Japan) و یک نوع جدید از گلاس آینومر ایرانی (آوا تجهیز دندان، قزوین، ایران) است.
مواد و روش ها:
جهت بررسی استحکام فشاری و رادیو اپسیتی تعداد 20 نمونه برای هر گروه سمان تهیه شد. نمونه ها با نسبت پودر به مایع (8:1/1) تهیه شدند و پس از مخلوط کردن درون قالبی با ارتفاع mm6 و قطرmm4 ریخته پس از آن استحکام نمونه ها مورد ارزیابی قرار گرفت. در بررسی رادیواپسیته، مخلوط سمان درون قالبی با قطر mm15 و ضخامت mm1 ریخته شدند سپس نمونه ها به کمک دستگاه رادیوگرافی دیجیتال تحت آزمایش قرار گرفتند و به کمک نرم افزارDigora for Windows رادیواپسیته نمونه ها محاسبه شد.
یافته ها:
استحکام فشاری سمان Fuji I (MP59/48) نسبت به سمان ایرانیMPa) 58/92 ) اختلاف آماری نداشت (0/89=P) رادیواپسیته سمان Fuji I 4/2mmAL به طور معناداری بالاتر از سمان ایرانی mmAl-1/85 بود. (p=0/003 )
نتیجه گیری:
نتایج مطالعه حاضر نشان داد که دو خصوصیت، استحکام فشاری و رادیواپسیته دو سمان بررسی شده در محدوده استاندارد ISO 9917-1:2007 قرار داشت. در نتیجه در صورت مناسب بودن سایر خصوصیات، سمان ایرانی می تواند به عنوان جایگزین سمان گلاس آینومر Fuji I مطرح باشد.
کلید واژگان: استحکام فشاری, رادیواپسیته, سمان گلاس آینومر, لوتینگBackground and AimIn luting cements, the compressive strength characteristics are important. Sufficient radio opacity for luting cements is helpful in detecting recurrent caries, open gingival margins and residual luting materials. The aim of the present study was to conduct a comparative evaluation of compressive strength and radio opacity between Fuji I glass ionomer (GC, Japan) and Iranian glass ionomer luting cements ( produced by Qazvin Ava Tajhiz Co).
Materials and MethodsIn this study, 20 samples were prepared for each cement group. The specimens were prepared with a powder to liquid ratio (1.8/1) and after mixing were poured in mold with a height of 6 mm and a diameter of 4 mm. Then; we evaluated the strength of the specimens. In the radio opacity study, the cement mixture was poured into mold with 15 mm in diameter and 1 mm in thickness. Then the specimens were tested using a digital radiography apparatus. Using Digora for Windows software, radiopacity of the samples were evaluted.
ResultsThere was no significant difference between Fuji I (59.48 MPa) and Iranian cement (58.92 MPa) in regard to compressive strength (P=0.89). Radio opacity of Fuji I (2.4mmAl) was significantly higher than that of Iranian cement (1.85mmAL) (P =0.003).
ConclusionThe results of this study showed that both properties of compressive strength and radio opacity of the cements were within the range of ISO 9917-2: 2010. If other properties of the Iranian cement are suitable, it can be considered as an alternative to Fuji I glass ionomer cement.
Keywords: Compressive strength, Radio opacity, Glass ionomer cement, Luting -
Background
Comparing the net setting time and radiopacity of an Iranian glass ionomer cement (GIC) and Fuji II (GC, Japan) according to ISO 9917‑1:2007 standard.
Materials and MethodsIn this experimental/in vitro study, for both tests, we prepared 20 samples of Fuji II glass ionomer(self‑cure restorative glass ionomer, batch number: 1608031, GC Corporation, Tokyo, Japan) and Iranian glass ionomer (Ava Tajhiz Dandan‑Iran) at P/L of 2/7:1. Then, to determine the net setting time, we prepared a metal mold with dimensions of 10 mm in length, 8 mm in width, and 5 mm in height. Ninety seconds after mixing, the surface of the sample was subjected to the indenter, and the net setting time was recorded as the time elapsed between the end of the mixing and the time needle stopped making a complete circular indentation. To determine radiopacity, the specimens were poured into a mold with a diameter of 15 mm and thickness of 1 mm. Samples and a step wedge were irradiated with X‑rays. Particle size analysis and Energy‑dispersive X‑ray spectroscopy (EDS) analysis were also done for both cements. Test results were investigated with SPSS and through independent t‑test (P < 0.05).
ResultsThe mean value of net setting time for Fuji II was 4.83 min and for the Iranian Glass ionomer was 3.83 min (P < 0.05). The mean value of radiopacity for Fuji II was 2.3 mmAL and for Iranian Glass ionomer was 1.9 mmAl (P < 0.05).
ConclusionNet setting time and radiopacity of the glass ionomers were within the range of ISO 9917‑1:2007. If all properties of the Iranian cement are set appropriately in future investigations, we propose to use it instead of Fuji II GIC. This has the additional benefit of being cost‑efficient as Iranian cement costs less than Fuji II cement.
Keywords: Energy‑dispersive X‑ray spectroscopy, Fuji II radiopaque, glass ionomer cements, particle size
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.