به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

parvin raji

  • Maryam Yaghoubi, Parvin Raji *, Seyedeh Tahmineh Mousavi, Hajar Mehdizadeh, Saeed Hadigol, Fatemeh Salmani
    Background

    Autism Spectrum Disorder (ASD) is a neurodevelop-mental disorder. According to the DSM-V, this condition has a variety of symptoms including impaired social relationships, and behavioral disorders. Various studies have shown that these children also have balance problems that are rarely investigated in this population. The purpose was to investigate the effect of single- and dual-task exercises on the functional balance of these children.

    Methods

    The study design was a clinical trial research. The participants were 40 children with ASD (9 to 14 years) who were randomly divided into two groups. The single-task exercise group only performed balance exercises, while the dual-task exercises group performed both balance exercises and cognitive tasks at the same time. The sessions consisted of 45-minute sessions (3 times a week for 4 weeks). The functional balance tests were performed before and after the intervention.

    Results

    There were no significant differences between two groups in the Timed Up and Go test, 10-meter walk test and Mini-BESTest endpoint of the study, but there was a significant difference in Pediatric Berg Balance Scale (p=0.01, effect size=0.82). Dual-task exercises could not cause significant improvements in the functional balance of the participants compared to the single-task group. 

    Conclusion

    It seems that evidence that dual-task exercises cause significant improvements of functional balance of the participants compared to the single-task group is inconclusive.

    Keywords: Autism Spectrum Disorder, Child, Cognition, Diagnostic, Statistical Manual Of Mental Disorders, Humans, Postural Balance, Time, Motion Studies, Walk Test
  • Arezu Ahadi-Zenab, Parvin Raji *, Noureddin Nakhostin Ansari, Mahmoud Mahmodian, Alexis D. Henry
    Background

    This study was conducted to evaluate the psy-chometric properties of a Persian version of the Adolescent Leisure Interest Profile (ALIP) in Persian-speaking adolescents with Cerebral Palsy (CP). 

    Methods

    Thirty adolescents with CP participated. The test-retest reliability, construct validity of the ALIP with the Children’s Assessment of Participation and Enjoyment (CAPE), and discriminative validity were examined. 

    Results

    There were no floor and ceiling effects. Test-retest reliability of the Persian version of the ALIP for the total scores ranged from 0.69-0.94. Cronbach alpha for internal consistency of the Persian ALIP was obtained 0.98. Evidence for construct validity was found with significant correlations between the ALIP and the CAPE domains (r=-0.45-0.69). The standard error of measurement and the smallest detectable change values were 0.08-8.22 and 0.22-22.87, respectively.

    Conclusion

    The Persian version of the Adolescent Leisure Interest Profile is a useful tool for measuring leisure activities in Persian-speaking adolescents with CP.

    Keywords: Adolescent, Child, Reproducibility of results, Psycho-metrics, pleasure, Persian people, leisure activities, Cerebral palsy
  • Negar Baharian, Parvin Raji *, Mehdi Alizadeh Zarei, Ahmad Reza Baghestani
    Background

    According to DSM-5, sensory processing problems are among diagnostic criteria in children with autism spectrum disorder (ASD). Various studies have shown that games, as the main occupation of children, can be helpful in performing sensory interventions. Solving sensory problems isoneof themostcommondemandsof families with children withASD. Children’s families play a key role in the implementation of occupational therapeutic interventions.

    Objectives

    This randomized clinical trial investigated the effectiveness of sensory play activities performed by parents at home on the sensory patterns of children with ASD.

    Methods

    Fifty-one children with ASD, aged 3 to 6 years, were divided into the intervention and control groups. All participants attended 16 sessions of in-person individualized sensory integration therapy (SIT) in a clinic for 8 weeks. In the intervention group, children received 8 sessions of a sensory play activity intervention performed by parents at home. Data collection instruments included the Gilliam Autism Rating Scale-2 and the sensory profile 2. Parametric (independent and paired t-test) and non-parametric (Mann-Whitney and Wilcoxon tests) were used for statistical analysis to compare between-group and within-group mean differences.

    Results

    The resultsshowedthat althoughall four sensory processing patterns improved significantly in both groups (P< 0.05) (i.e., the within-group effect), children in the intervention group showed significant improvements in three sensory patterns, including sensory avoiding, sensory sensitivity, and sensory registration (P< 0.01). There was no significant difference in the mean score of the sensory seeking pattern between the 2 groups (P > 0.05).

    Conclusions

    Sensory integration therapy improved dysfunctional sensory processing patterns in ASD children, an effect that was enhanced by the simultaneous implementation of sensory play interventions.

    Keywords: Autism Spectrum Disorder, Parents’ Engagement, Sensory Integration Therapy, Sensory Play, Sensory Processing
  • Reza Barghandan, Hooshang Dadgar, Parvin Raji, Saman Maroufizadeh
    Objectives

    This study aimed to investigate the relationship between fine motor skills and reading components and compare the fine motor skills of normal children and children with dyslexia.

    Materials & Methods

    In this study, 47 children with dyslexia children and 47 normal children in the first to the third grade of elementary school in the age range of seven to nine years were examined with the Bruininks- Oseretsky Test of Motor Proficiency and NEMA reading test. Data were analyzed using Kolmogorov-Smirnov, Shapiro-Wilk, U Mann-Whitney methods, multiple linear regression, and Spearman correlation coefficient.

    Results

    The results showed children with dyslexia were significantly weaker in fine motor skills than normal children (p <0.001). In addition, a relationship existed between the subtest of response speed and reading accuracy in normal children, but it was in normal children. A significant relationship was found between visual-motor control subtests and Upper-limb speed and dexterity with reading accuracy and speed. None of the motor subtests were related to reading comprehension. In children with dyslexia, no association was found between motor subtests and reading components.

    Conclusion

    Seemingly, fine motor skills can be used as an essential factor along with other effective factors in improving the reading skills of children with reading disabilities

    Keywords: Reading, Motor skills, Fine motor, Dyslexia
  • Nazanin Sarlak, Seyedeh Tahmineh Mousavi *, Parvin Raji
    Introduction
    Older people are more vulnerable to physical disability, as well as mental illnesses. They also may experience challenges that can be related to Nussbaum's Central Human Functional Capabilities. The purpose of this study was to explore the elderly's views related to Central Human Functional Capabilities.
    Methods
    This study used a qualitative approach to understand older people's perspectives on capabilities. Purposive sampling was used to select nineteen older women aged 65 to 79 years. The data collected through semi-structured interviews were thematically analyzed.
    Results
    Eighteen themes emerged by thematic analysis of the ten functional capabilities, including life (life expectancy, life satisfaction), bodily health (functional independence, nutrition, and accessibility), bodily integrity (independent decision-making and dealing with insults), senses, imagination and thought (material interests and religious beliefs), emotions (love of children),  practical reason (daily routine), affiliation (respect for others, empathy for others, gender discrimination), other species (interest in nature and flowers), play (interest in recreational activities), and control over one's environment (political participation, being dependent).
    Conclusion
    Despite the importance of all the capabilities from the viewpoint of the elderly, the "bodily health" and "bodily integrity" capabilities were of particular importance. Health policymakers should recognize the Central Human Functional Capabilities and allocate resources and services that best promote these capabilities for the elderly.
    Keywords: elderly, Social participation, Central Human Functional Capabilities
  • صفورا عزیزی، پروین راجی*، تهمینه موسوی، مهدی علی زاده، الهام فقیه زاده
    مقدمه و اهداف
     بین بیش پاسخ دهی حسی در کودکان اتیسم و مشکلات توجهی رابطه مثبتی وجود دارد. همچنین کم پاسخ دهی حسی با مشکلاتی در بروز رفتارهای تطابقی، مهارت های ارتباطی و مهارت های اجتماعی همراه است. هدف از مطالعه حاضر بررسی مداخلات مبتنی بر حس بر رفتار انطباقی کودکان اتیسم با عملکرد بالا بود.
    مواد و روش ها
    مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی بود که بر روی 50 کودک با اختلال طیف اتیسم که به صورت نمونه در دسترس انتخاب شدند، انجام گرفت. جهت جمع آوری اطلاعات از ابزار ارزیابی پرسش نامه رفتار تطابقی واینلند استفاده شد. این ارزیابی ها در دو فاصله زمانی (قبل از شروع مداخله و بلافاصله پس از اتمام مداخله) انجام گرفت. گروه کنترل، مداخلات رایج کاردرمانی را دریافت کردند و گروه مداخله علاوه بر مداخلات رایج از پروتکل حسی این مطالعه نیز بهره مند شدند. داده های حاصل از پرسش نامه ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های Paired T Test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    بر اساس یافته های به دست آمده از آنالیز آماری بین گروهی، بین میانگین نمرات رفتار تطابقی کودکان مبتلا به طیف اتیسم در دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد (قلمرو مهارت های ارتباطی (575/0P=)، مهارت های روزمره زندگی (702/0P=)، اجتماعی شدن (449/0P=) و رفتار ناسازگارانه (605/0P=).
    نتیجه گیری
    مداخله ی مبتنی بر حس بر روی رفتار انطباقی کودکان اتیسم تاثیر نداشته است و با توجه به این که رفتار تطابقی به حس های ثانویه (بویایی، چشایی، شنوایی) مرتبط است، پیشنهاد می شود در مداخلات کوتاه مدت این متغیر هم مد نظر قرار داده شود.
    کلید واژگان: اختلالات طیف اتیسم, مداخلات مبتنی بر حس, رفتار تطابقی
    Safoora Azizi, Parvin Raji *, Tahmine Mosavi, Mehdi Alizadeh, Elham Faghihzadeh
    Background and Aim
    Autism Spectrum Disorders are described as anomalies of social interactions, and having repetitious and stereotype behaviors. There is a positive correlation between hyper sensitivity and attention disorders in the diagnosed children. Also, there is a problem with hypo sensitivity in these children in the sense that they are not capable of performing adaptive behavior. Also, they lack interaction skills and social interactions. The present study aimed to investigate the intervention of the sensory based intervention of the high function autistic children on their adaptive behavior.
    Materials and Methods
    The present randomized clinical trial was conducted on 50 children with Autism Spectrum Disorders who were selected from an available sample. The data was collected using Vineland Adaptive Behavior Scales questionnaire. The evaluations were conducted both before and right after the interference. The control group received the normal therapy whereas the experimental group received this therapy together with the privileges of the sensory protocol of the present study. The obtained data was analyzed using SPSS and running Paired T-Test.
    Results
    The findings of the study indicated that there was no significant meaningful difference between the performances of children with Autism Spectrum Disorders in the two groups regarding the interactive skills (P=0.575), daily living skills (P=0.702), socialization (P=0.449), and maladaptive behavior (P=0.605).
    Conclusion
    According to the results, the interference had no effect on the adaptive behavior of the Autistic children. Considering the fact that adaptive behavior is related to secondary senses (olfactory, taste and hearing), it is suggested that these factors be taken into consideration, too.
    Keywords: Sensory-Based Intervention, Autism Spectrum Disorders, Adaptive behavior
  • پروین راجی*، سحر دی آبادی، حسین باقری، رشید حیدری مقدم، محمود جلیلی، یونس محمدی
    زمینه
    سندرم تونل کارپال یکی از شایع ترین گیرافتادگی های عصب محیطی است که به دنبال فشردگی یا درگیری عصب مدیان در مجرای مچ دست بروز می نماید. وضعیت عملکردی تا حد زیادی در فعالیت های روزانه بیمار مبتلا به سندرم تونل کارپال دچار اختلال می شود و ممکن است مشکلاتی را برای فرد به وجود آورد. بنابراین در این مطالعه به بررسی تاثیر تمرین درمانی بر وضعیت عملکردی بیماران مبتلا به سندرم تونل کارپال پرداخته شد.
    روش کار
    مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی یک سویه کور بود که روی 66 زن مبتلا به سندرم تونل کارپال خفیف و متوسط مراجعه کننده به کلینیک های کاردرمانی انجام شد. بیماران واجد شرایط در دو گروه 33 نفر مداخله و کنترل قرار گرفتند. گروه مداخله علاوه بر مداخلات رایج (شامل دارودرمانی)،  تمرین درمانی با پروتکل از پیش تعیین شده را دریافت کرد و  گروه کنترل از درمان های رایج خود بهره مند شدند. پرسشنامه وضعیت عملکردی یا بوستون در چهار فاصله زمانی قبل، حین مداخله (هفته سوم) و بلافاصله پس از اتمام مداخله  و یک ماه پس از اتمام مداخله در دو گروه تکمیل گردید. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون تی مستقل، تی زوجی و general linear model از نوع repeated measure در نرم افزار SPSS استفاده شد.
    یافته ها
    مداخلات صورت گرفته در گروه مداخله تفاوت معناداری را در وضعیت عملکردی (001/0>p) بیماران مبتلا به سندرم تونل کارپال نشان داد.
    نتیجه گیری
    تمرین درمانی می تواند منجر به بهبود وضعیت عملکردی بیماران مبتلا به سندرم تونل کارپال شود.
    کلید واژگان: تمرین درمانی, وضعیت عملکردی, سندرم تونل کارپال
    Parvin Raji
    Background
    Carpal Tunnel Syndrome is one of the most commonly encountered peripheral nerve ending disorders that occurs after compression or strangulation of the median nerve in the wrist tunnel. The functional status is greatly impaired in the daily activities of a patient with Carpal Tunnel Syndrome and may cause problems for the subjects. Therefore, the aim of this study was to investigate the effect of exercise therapy on the functional status of patients with Carpal Tunnel Syndrome.
    Methods
    This study was a single-blind clinical trial on 66 female patients with mild and moderate Carpal Tunnel Syndrome that referred to occupational therapy clinics. Eligible patients were divided into two groups of 33 patients in the intervention and control each. The intervention group, in addition to the common interventions (including medication), received a prescriptive therapeutic treatment, and the control group had common treatments. The Functional status questionnaire or Boston questionnaire was completed in four intervals before, during the intervention (third week), immediately after the intervention and one month after the intervention in the two groups. To analyze the data, independent t-test, paired t-test and general linear model of repeated measure was used in SPSS.
    Results
    Interventions in the intervention group showed a significant difference in functional status (P<0.001) in patients with Carpal Tunnel Syndrome.
    Conclusion
    Exercise therapy can lead to functional improvement in patients with Carpal Tunnel syndrome.
    Keywords: Exercise therapy, Functional status, Carpal Tunnel Syndrome
  • امین رضایی، پروین راجی*، سیده تهمینه موسوی، محمود محمودیان، احمدرضا باغستانی
     
    مقدمه و اهداف
    به حداکثر رساندن کیفیت زندگی کودکان و نوجوانان دارای ناتوانی، هدف اولیه خدمات توانبخشی و از جمله بحث های مطرح در تحقیقات توانبخشی و سلامت کودک می باشد. با آگاهی از میزان تاثیر عوامل مختلف از جمله موانع محیطی می توان در جهت بهبود کیفیت زندگی این کودکان اقدام کرد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی ارتباط بین موانع محیطی با کیفیت زندگی کودکان فلج مغزی 12-8 سال مدرسه رو شهر تهران بود.
    مواد و روش ها
    مطالعه حاضر از نوع مقطعی و توصیفی-تحلیلی بود. جمعیت مورد مطالعه شامل 67 نفر بود که از بین کودکان مبتلا به فلج مغزی 12-8 سال مدرسه رو سطح شهر تهران که معیار های ورود به مطالعه را داشتند، به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت ارزیابی موانع محیطی از European Child Environment Questionnaire و جهت ارزیابی کیفیت زندگی از پرسش نامه کیفیت زندگی از Cerebral Palsy Quality Of Life Questionnaire نسخه والدین استفاده گردید.
    یافته ها
    یافته های مطالعه حاضر نشان داد که بین کیفیت زندگی و موانع محیطی رابطه منفی معنادار وجود دارد (05/0
    نتیجه گیری
    نتایج مطالعه حاضر نشان داد بین کیفیت زندگی و موانع محیطی رابطه معنادار وجود دارد؛ به این صورت که هر اندازه موانع محیطی پیرامون یک کودک فلج مغزی کمتر باشد، از کیفیت زندگی مطلوب تری برخوردار خواهد بود و برعکس.
    کلید واژگان: فلج مغزی, موانع محیطی, کیفیت زندگی
    Amin Rezaei, Parvin Raji*, Seyedeh Tahmineh Mousavi, Mahmoud Mahmoodian, Ahmad reza Baghestani
    Background and Aim
    Improving the quality of life in children and adolescents with disabilities is the primary goal of children's rehabilitation services and researchers. Reducing and identifying environmental barriers for children with disabilities are essential to create an inclusive society. The purpose of the present study was to determine the relationship between environmental barriers and quality of life of children with cerebral palsy.
    Materials and Methods
    In the current descriptive/analytical cross-sectional study, 67 children with cerebral palsy were selected via the convenience sampling. Data were collected using demographic questionnaire, European Child Environment Questionnaire (ECEQ), and CP-QOL questionnaire (Primary Caregiver). The data were analyzed using SPSS software running Pearson correlation.
    Results
    The findings showed that there is a significant negative relationship between quality of life and environmental barriers (r = -0.36, p <0.05). Also, a significant negative correlation was found between the quality of life of children with cerebral palsy and physical environment of home, the physical environment of the community, transportation, and social support (p <0.05). However, there was no relationship between the quality of life and the components of the physical environment of the school, social support at home, attitude of family and friends, attitude of teachers and therapists, and attitude of classmates (p <0.05).
    Conclusion
    The results of the present study showed that there is a significant relationship between quality of life and environmental barriers so that as environmental barriers around children with cerebral palsy decrease, the quality of life increases and vice versa.
    Keywords: Environmental barriers, Quality of life, Cerebral palsy
  • مریم درخشانفر، پروین راجی*، حسین باقری، محمود جلیلی، حسین طرح ساز
    زمینه و هدف
    نقایص حسی از جمله عوارض شایع سکته های مغزی هستند و مطالعات مختلف میزان شیوع این نقایص را در بیماران سکته مغزی بین 11 تا 85% گزارش نموده اند. این نقایص در اندام فوقانی همی پلژیک از فقدان حس های اولیه تا ادراکات پیچیده تر متفاوت هستند و سبب کاهش استفاده از اندام مبتلا، ضعف در دستکاری حرکتی ظریف اشیا، ضعف در مهارت های گرفتن می گردند و در نهایت منجر به کاهش سطح فعالیت در سمت مبتلا و نهایتا کاهش کیفیت زندگی فرد می شوند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تحریکات حس سطحی و عمقی بر فعالیت های روزمره زندگی و عملکرد حرکتی اندام فوقانی بیماران سکته مغزی می باشد.
    روش کار
    این پژوهش از نوع مداخله ای کارآزمایی بالینی یک سویه کور بود که بر روی 60 بیمار سکته مغزی مزمن انجام شد. پیش از شروع مداخله عملکرد اندام فوقانی بیماران (آزمون Fugle-Meyer) و فعالیت های روزمره زندگی (آزمون Barthel) مورد ارزیابی قرار گرفتند و سپس درمان آغاز گردید. بیماران در این فاز به مدت 6 هفته تحت درمان تحریکات حس سطحی و عمقی قرار گرفتند. درمان بر پایه رویکرد رود انجام شد.
    یافته ها
    نتایج تحقیق حاضر نشان داد که بیماران گروه مداخله بهبودی معنی داری را در عملکرد حرکتی (0001/0p<) و فعالیت های روزمره زندگی اندام فوقانی نشان دادند (0001/0p<).
    نتیجه گیری
    بر اساس نتایج به دست آمده به نظر می رسد تحریکات حس سطحی و عمقی بر عملکرد حرکتی و فعالیت های روزمره زندگی اندام فوقانی بیماران سکته مغزی مزمن موثر می باشد.
    کلید واژگان: سکته مغزی, تحریکات حس سطحی و عمقی, عملکرد حرکتی, فعالیت های روزمره زندگی
    Maryamn Derakhshanfar, Parvin Raji *, Hossein Bagheri, Mahmood Jalili, Hossein Tarhsaz
    Background
    Sensory defects are one of the common complications of stroke. Various studies have reported the prevalence of these deficits in stroke patients between 11 and 85%. These defects in the upper limb of the hemiplegic vary from the lack of primary senses to more complex perceptions, and they reduce the use of the affected limb. Weakness in fine motor manipulation of objects, weakness in the skills of grasping, decrease in the level of activity on the affected side and ultimately a decrease in the quality of life of the individual are seen. The purpose of this study was to evaluate the effect of extroceptive and proprioceptive sensory stimulation on daily living activity and motor function of upper limb in stroke patients.
    Methods
    This interventional study was a blind clinical trial that was performed on 60 patients with chronic stroke. Upper limb function (Fugle-Meyer test) and daily living activity (Barthel test) were evaluated. Patients received extroceptive and proprioceptive sensory stimulation for 6 weeks. Treatment was based on the Rood approach.
    Results
    The results of this study showed that the intervention group had significant improvement in motor function (p<0.0001) and daily living activity of upper limb (p<0.0001).
    Conclusion
    Based on the results, it can be implied that extroceptive and proprioceptive sensory stimulation are effective methods in improvement of motor function and daily living activity of the stroke patient’s upper limb.
    Keywords: Stroke, Exteroceptive, proprioceptive sensory stimulation, Motor function, Daily living activity
  • Parvin Raji, Afsoon Hassani Mehraban, Faranak Aliabadi, Maryam Ahmadi, Veronica Schiariti
    ObjectiveEvidence has shown that because of the multiplicity and diversity of the symptoms of cerebral palsy, integration between different specialists in evaluating the function of this population does not exist. Comprehensive ICF Core Set of cerebral palsy including a set of functions of these children and the aim of this study was to determine the validity of this version based on Iranian Occupational Therapists’ perspectives.
    Materials & MethodsThis study was a qualitative study using expert panels and Delphi survey. Experts were the academic staff of the universities that were selected through convenience sampling. Content validity was done by them. Then a Delphi survey was used for generating consensus on the final version. Participants were 50 clinical Occupational Therapists who were invited via email from across the country. An agreement of 75% was considered as the cut-off for inclusion of each code-category.
    ResultsAfter expert panels and rounds of Delphi, 60% of the code–categories of comprehensive version of ICF Core Set of cerebral palsy approved by Occupational Therapists. In the final version, 82 code-categories were listed that included 21 code-categories for Body Functions, 40 for Activity/Participation, and 21 for Environmental Factors. This indicates that Occupational Therapists pay more attention to the activity/ participation component.
    ConclusionThe validity of the Iranian ICF Core Set for children with CP aged 0–6 years was supported by Iranian Occupational Therapists. It could be the basis for evaluation of this population in Occupational Therapy.
    Keywords: ICF, cerebral palsy, validation, occupational therapy, evaluation
  • Mohammadreza Hadian, Parvin Raji, Reza Hoseinabadi, Ahmadreza Baghestani
    Introduction
    Non-motor symptoms of Parkinson disease have significant effects on the quality of life in this group of patients. Among these symptoms, dizziness is associated with the changes in Orthostatic Hypotension (OH). About 30% of people over 65 years have dizziness; However, the exact mechanism of dizziness in these patients was not clear. Dizziness has symptoms such as fainting, light headache, vertigo and imbalance. The present study is based on the given fact that one of the reasons for dizziness in Parkinson patients is the disturbance of balance systems. In addition, the vestibular system is one of the main elements involved in normal balance. As, the role of vestibular system in Parkinson disease has been suggested in previous studies. The main aim of current study is to investigate the effects of vestibular exercises on the dizziness of Parkinson patients.
    Materials and Methods
    Twenty-four patients participated in this study based on the inclusion criteria and were randomly assigned into intervention and control groups. Dizziness Handicap Inventory-Persian (DHI-P) was used for dizziness measurement. In addition, Berg Balance Scale (BBS), Functional Reach (FR) and 2 Minutes Walking Test (2MWT) were used for measuring the postural control before and after interventions. The intervention group performed the vestibular exercises and the control group performed the conventional exercises (3 days a week for 60 minutes and a total of 24 sessions).
    Results
    The total score of DHI-P showed a significant improvement in the intervention group compared to the control group (P<0.001). Also, the BBS tests (P<0.001), FR (P<0.001), 2MWT (P=0.001) showed a significant improvement in the intervention group.
    Conclusion
    Based on the results of this study, it could be suggested that vestibular exercises, as none sophisticated, feasible, and low cost rehabilitation–protocol has beneficial effects for patients with Parkinson disease. This protocol does not need any particular equipment and can be used in all environments while it can reduce dizziness and improve motor skills and postural control in this group of patients.
    References
    Keywords: Parkinson disease, Dizziness, Vestibular exercises, Physical rehabilitation
  • Fateme Salehi, Parvin Raji, Mahmood Mahmoodian, Hooshang Dadgar, Ahmad Reza Baghestani
    Introduction
    Mothers of children with Autism Spectrum Disorders (ASD) have the lowest grade of quality of life compared with mothers of children with other disorders like mental retardation, learning disorders, or physical impairments. To the best of our knowledge, there is no study on the influence of severity of disorder and occupational performance of autistic child on mother’s quality of life. This study aims to determine the relationship between quality of life of these mothers with severity of disorder and occupational performance in their autistic children.
    Materials And Methods
    The participants included 35 mothers and their children with ASD (aged 3 to 7 years). They were selected by available sampling method from Tehran City, Iran. Severity of disorder and occupational performance were respectively measured by Gilliam Autism Rating Scale 2 and Canadian Occupational Performance Measure.
    Results
    The relationship between mothers’ quality of life and severity of their children’s ASD was significant (except for two components of physical roles [P=0.276] and bodily pains [P=0.174]. Also correlation of mothers’ quality of life and occupational performance was significant (except for four dimensions of physical functioning [P=0.439] , physical roles [P=0.801], bodily pains [P=0.105] and role emotional [P=0.140]).
    Conclusion
    The results show that quality of life of mothers of autistic children is significantly associated with severity of disorder and occupational performance of children, but its relationship with severity of disorder is more pronounced than occupational performance. Therefore, in order to improve mother’s quality of life, the severity of symptoms of ASD should be decreased and child’s occupational performance increased.
    Keywords: Quality of life, Mothers, Autism Spectrum Disorders, Severity of disorder, Occupational performance
  • Moein Qeytasi, Parvin Raji, Mahmood Mahmoodian, Ahmad Reza Baghestani
    Introduction
    The time use of people in the occupation areas is affected by conditions, such as disability, environment, and family changes. One of these disabilities is Cerebral Palsy (CP), which requires long-term care. This study aimed to determine the difference between time use of mothers of school-aged children with CP with mothers of pre-school children with CP.
    Materials And Methods
    The present study is a descriptive/analytical study. A total of 64 mothers of children with CP along with their children, aged 4-12 years, were participated in this study. They were divided into two groups; mothers of pre-school and mothers of school-aged children. In this study, mother’s time use form was used to collect data. Then, the obtained data were analyzed by SPSS-19 conducting the Independent t test and Mann-Whitney tests to compare the two groups.
    Results
    There was a significant difference between two groups with respect in working days of the week (P=0.009). This study indicated that mothers of the schoolgoer children allocated more time for their children. There was no significant difference between the two groups with respect to their time use on holidays and weekends.
    Conclusion
    According to the findings, particular attention must be paid to the quality of life of mothers with school-aged children who have CP.
    Keywords: Cerebral palsy, Mother, School, Time use
  • علی طهماسبی، پروین راجی*، محمد تقی کریمی
    مقدمه و اهداف چگونگی تاثیر درون داد بینایی در تعادل ایستا و اثربخشی استفاده از بازخورد بینایی از آینه در حفظ تعادل ایستای کودکان فلج مغزی بحث برانگیز است. بنابراین هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر بازخورد بینایی در حفظ تعادل ایستای کودکان فلج مغزی دای پلژی اسپاستیک و مقایسه آن در کودکان با رشد طبیعی است.
    مواد و روش ها شرکت کننده ها شامل 15 کودک فلج مغزی دای پلژیک اسپاستیک و 15 کودک با رشد طبیعی بودند که به صورت در دسترس انتخاب شدند. از افراد خواسته شد تا با پای برهنه به مدت 60 ثانیه در حالت های چشم بسته، چشم باز و بازخورد بینایی از آینه بر روی فورس پلیت بایستند. از آزمون های t مستقل و t زوجی به منظور تحلیل داده ها استفاده شد.
    یافته ها در حالت های چشم باز، چشم بسته و بازخورد بینایی از آینه، در گروه کودکان سالم در مقایسه با کودکان فلج مغزی تنها در پارامترهای نوسان مرکز فشار در صفحات داخلی-خارجی و قدامی-خلفی تفاوت معنادار بود (0.05P≤). در مقایسه دو حالت چشم بسته و چشم باز، در گروه کودکان فلج مغزی تنها در پارامترهای نوسان مرکز فشار در صفحه ی داخلی-خارجی (03. =P) و طول مسیر مرکز فشار در صفحه ی داخلی-خارجی (01. =P) تفاوت معنادار بود (0.05P≤). در مقایسه دو حالت چشم بسته و چشم باز، در گروه کودکان سالم تنها در پارامتر سرعت مرکز فشار در صفحه ی داخلی-خارجی تفاوت معنادار بود (0.05P≤).
    نتیجه گیری کودکان فلج مغزی دای پلژی اسپاستیک و کودکان با رشد طبیعی جهت حفظ تعادل ایستا به میزان مشابه وابسته به اطلاعات درون داد بینایی هستند. همچنین استفاده از آینه منجر به کاهش توانایی تعادل ایستای فرد شده و استفاده از آن به عنوان یک گزینه درمانی در بهبود تعادل ایستای کودکان فلج مغزی دای پلژی اسپاستیک گزینه مناسبی به نظر نمی رسد.
    کلید واژگان: بازخورد بینایی, تعادل ایستا, فلج مغزی دای پلژی اسپاستیک
    Ali Tahmasebi, Parvin Raji *, Mohammad Taghi Karimi
    Background And Aim
    The results of literature review revealed a controversy with regard to the effect of visual input on static standing balance in children with spastic diplegic cerebral palsy. Moreover, it has been suggested that using combining tasks, such as mirror visual feedback, can improve static standing balance. Therefore, the aim of the present study was to investigate the effect of visual feedback on static standing balance in children with spastic diplegic cerebral palsy compared with that in normal children.
    Materials And Methods
    Participants included 15 children with spastic diplegic cerebral palsy and 15 normal children were selected conveniently. Children were instructed to stand with bare feet for 60 seconds on a Kistler force platform with their eyes open, eyes closed, and mirror visual feedback. Independent t-test and paired t-test were used for data analysis.
    Results
    A significant difference was reported in comparing children with spastic diplegic cerebral palsy and normal children during conditions of eyes open, eyes closed, and mirror visual feedback [P≤0.05]. A significant difference was reported in COP excursion [P=0.03] and COP path length in mediolateral plane [P=0.01] when comparing the two conditions of eyes open and eyes closes in children with spastic diplegic cerebral palsy [P≤0.05]. A significant difference was also reported in COP velocity in mediolateral plane when comparing the eyes open and eyes closed conditions in normal children [P≤0.05].
    Conclusion
    According to the results of the study, it can be suggested that children with spastic diplegic cerebral palsy and normal children are similarly dependent on visual input to maintain their static standing balance. Moreover, using mirror visual feedback can adversely affect static standing balance and it cannot benefit static standing balance in children with spastic diplegic cerebral palsy.
    Keywords: Visual Feedback, Static Standing Balance, Spastic Diplegic Cerebral Palsy
  • سحر افروز، افسون حسنی مهربان *، پروین راجی، سحر هنرخواه
    : پرسشنامهٔ صلاحیت کودک و تعیین هدف جهت توانمند ساختن کودکان باناتوانی در خوداظهاری و همچنین تنظیم و اولویت بندی اهداف درمانی جهت مداخله توسط میسیونا طراحی شده است. هدف از این مطالعه تطابق فرهنگی و بررسی روایی و پایایی نسخهٔ فارسی این پرسشنامه در کودکان باناتوانی فیزیکی 6 تا1 2 سال جهت کاربردی کردن آن در مدارس و کلینیک های کاردرمانی است.
    ابتدا موافقت اولیه از طراح پرسشنامه اخذ و سپس پرسشنامه براساس پروتکل IQOLA توسط دو مترجم به زبان فارسی ترجمه شد. بعد از تجزیه و تحلیل ترجمه ها، مطالعهٔ مقدماتی جهت مشخص شدن آیتم های نیازمند به تغییر و تطابق، با حضور 2 0 کودک و مراقبانشان انجام گرفت که ازطریق نمونه گیری دردسترس انتخاب شده بودند. طی جلسهٔ پانل خبرگان که با حضور ده کاردرمانگر برگزار شد، تغییرات لازم روی تصاویر کارت های PEGS و پرسشنامهٔ مراقب، انجام و سپس روایی صوری با شرکت ده کودک و روایی محتوایی آن توسط هشت کاردرمان سنجیده شد. براساس نتایج به دست آمده از آن ها اصلاحات نهایی طی برگزاری مجدد جلسهٔ پانل خبرگان صورت گرفت. سپس ترجمهٔ برگردان به طراح آزمون ارسال و تایید ایشان دریافت شد. درنهایت پایایی نسخهٔ فارسی به دست آمده با شرکت 3 3 کودک ناتوان فیزیکی 6 تا1 2 سال به همراه مراقبانشان سنجیده شد که ازطریق نمونه گیری دردسترس از مدارس استثنایی انتخاب شده بودند.
    پس از اعمال تغییرها و تطابق ها طی جلسات پانل خبرگان، در سنجش روایی صوری و محتوایی، نمرات تمامی آیتم های پرسشنامهٔ مراقب و تصاویر کارت ها مناسب گزارش شد. در بررسی پایایی نیز صلاحیت درک شدهٔ کودکان در انجام وظایف روزانه از پایایی زیادی برخوردار بود (0 ٫ 8 7 4 =ICC). اهداف کودکان پس از گذشت دو هفته نسبتا پایدار باقی ماند.
    کلید واژگان: تطابق فرهنگی, روایی, پایایی, پرسشنامه? صلاحیت کودک و تعیین هدف, کودک باناتوانی فیزیکی
    Sahar Afrooz, Afsoon Hasanimehraban*, Parvin Raji, Sahar Honarkhah
    Background And Aim
    Perceived Efficacy and Goal Setting System (PEGS) enable disabled children to self-report and also adjust and prioritize therapeutic goals for intervention. The aim of this study was to carry a validation study on the construct of cultural adaptation and the Persian version of (PEGS) among 6-12 years old children with physical disability.
    Methods
    This is a validation study. Convenience sampling was used to recruit 20 participants, namely, children and their caregivers to complete the piloted questionnaire. After obtaining the consent of the scale developer, two translators were given the task of translating the text. The translations were analyzed and a pilot study was conducted. Through numerous sessions of the expert panels with 10 occupational therapists from Iran University and Tehran University, changes were suggested and made on PEGS cards and caregiver questionnaire. Face and content validity were assessed by participation of 10 children and their caregivers, and 8 therapists respectively. Test-retest reliability with a two week interval was carried out. In addition, agreement between perceived efficacy of 31 children and their caregiver was calculated.
    Results
    Findings from the pilot study and results of face and content validity indicated ambiguities that needed to be resolved. As a result, changes were made such as: replacing basketball instead of baseball, using cheese and bread instead of cheese sandwich, omitting knife for feeding activities, playing with rope instead of jumping rope and etc. Following the changes, content and face validity increased. Test- retest reliability for children's perceived competence in performing daily task was high (ICC=0.874). The children's goals were relatively stable after 2 weeks.
    Conclusion
    The Persian version of PEGS has the required validity and reliability in 6-12 years old Persian-speaking children with physical disability in need of rehabilitation services.
    Keywords: Cultural Adaptation, Validity, reliability, Perceived Efficacy, Goal Setting System, Physically, disabled Child
  • Samira Boroumand, Afsoon Hassani Mehraban, Mahdi Dadgou, Parvin Raji
    Introduction
    Virtual reality is a novel technology which creates attractive environment using computer hardware and software. In these virtual realities people can actively participate and use their motor and cognitive abilities. Current study aimed at investigating effect of virtual reality on the balance of children with cerebral palsy.
    Material and
    Methods
    This research is a single subject study with ABA design conducted on three children with cerebral palsy (GMFCSΙ level). Basic phase and intervention phase of investigation lasted for 2 and 4 weeks, respectively. Intervention sessions were repeated 3 times per week like base line phase. In each intervention session, children performed different computer games for 21 minutes. These games require center of pressure displacement in the frontal and sagittal planes. Follow-up phase was implemented 2 to 3 months after completion of intervention phase. Changes were measured using following measurement tools: pediatric reach test (PRT), Timed Up and Go (TUG), 10-meter walking (10MW) and subtest of balance and lower limb strength test, including Bruininks-Oseretsky of Motor Proficiency (BOMP). Finally results were investigated using visual analysis and C Statistics.
    Results
    Comparison of PRT tests and subtest of balance and lower limb strength test, including BOMP suggested significant improvement in static balance (P=0.000), jumping ability, and dynamic balance of children participating in the research and durability of this improvement in follow-up phase, though investigation of TUG and 10MW test results showed no significant improvement.
    Conclusion
    Results in this research showed that using virtual reality can improve balance in children with cerebral palsy.
    Keywords: Virtual reality, Balance, Child, Cerebral palsy
  • Mansoure Mohammadifard, Parvin Raji, Mohammad Reza Hadian, Mahmood Mahmoodian, Ahmad Reza Baghestani, Habib Esmaeilian
    Introduction
    Aging is a dynamic and progressive process characterized by morphological, functional, and psychological changes, which restricts adaption to the environment and reduces the quality of life. Maintaining the ability of performing activities of daily living (ADL) is vital to the elderly and poor motor function is associated with higher dependency. Thus, this study aimed to evaluate the efficacy of hand resistance training and dexterity as a treatment package on the performance of ADL in the elderly.
    Material and
    Methods
    A total of 20 senior adults were randomly (picking up by coded envelopes) assigned to intervention and control groups. We used Barthel test to evaluate the performance of ADL, and Box and Block test to evaluate the hand function.
    Results
    According to results, changes in ADL were not statistically significant over time (P=0.583). However, the results of Box and Block test showed that right- and left-hand performance changes over time was statistically significant (P=0.002).
    Conclusion
    Based on the results, 6 weeks training could improve hand function and dexterity and maintain the ability to perform ADL in the elderly.
    Keywords: Resistance exercises, Elderly, Activity of daily living, Hand function
  • Moloud Khoshbakht, Parvin Raji, Noureddin Nakhostin Ansari, Mahmoud Mahmodian
    Introduction
    Spastic hemiplegia is one of the most common types of cerebral palsy. Pathology of the central nervous system can alter normal development of the somatosensory cortex and develop sensory deficits. These deficits can decrease upper limp motor performances and skills and reduce the tendency to use the affected upper limp, so the quality of life is impaired in these children. Therefore, in this study, the effect of sensory interventions (as part of occupational therapy services that impact on the performance of these children have been less reported) on motor function of affected upper limb children with spastic hemiplegia
    was investigated.
    Material and
    Methods
    In this study, three children with spastic hemiplegia participated using single-subject (A-B) design. During the baseline phase, motor function was measured by Box and Block for three sessions a week to record changes pattern. After an initial assessment, treatment phase began. In this phase, children received sensory training interventions in 12 sessions and 3 times a week. Treatment program was included two parts: tactile and proprioceptive stimulation as active, passive and playfulness. Training for each child was provided according to his/her condition and was graded so that progress, activities got more difficult with the child’s progress. At the end of each week, evaluation was done to record regularly changes after the treatment phase. As follow-up, children were evaluated in three sessions, every other day. Then results of 3 phases were analyzed.
    Results
    In a visual analysis for each three children, slope in both treatment and baseline phases was accelerating but in treatment was more than baseline. The effect size was large in all of them. In 2SD method, the results of second and third subjects were approved. However, it was not significant for the first one.
    Conclusion
    Sensory interventions as training program based on sensory deficits can be effective in upper limb motor function in spastic hemiplegia.
    Keywords: Sensory intervention, Motor function, Cerebral palsy, Spastic hemiplegia
  • مهدی کرمی، محمدرضا هادیان، مهدی عبدالوهاب، پروین راجی، سعید یکانی نژاد، علی منتظری
    زمینه و هدف
    جمعیت سالمندان در دنیا و نیز ایران به علت پیشرفت هایی که در سیستم بهداشت حاصل گردیده است رو به افزایش گذاشته است؛ از این رو توجه به کیفیت زندگی این قشر ازجامعه از اهمیت بسزایی برخوردار است. مشکلات جسمی و تعادلی از عوارض پروسه سالمندی می باشد و در نتیجه بر روی کیفیت زندگی سالمندان نیز تاثیر می گذارد. یکی از روش های مطرح در بهبود تعادل سالمندان، انجام تمرین ذهنی است. تمرین ذهنی به معنای مرور شناختی یک مهارت فیزیکی است بدون اینکه حرکات بدنی واضح و آشکاری صورت گیرد. هدف این مطالعه بررسی تاثیرتمرین ذهنی یک مهارت حرکتی بر بهبود کیفیت زندگی مردان سالمند 60 – 80 سال می باشد.
    روش بررسی
    این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی (RCT) یکسو کور می باشد و به تایید کمیته اخلاق در پژوهش دانشگاه علوم پزشکی تهران رسیده است(Irct ID: IRCT201107041722N3). سالمندان تحت بررسی شامل 44 مرد سالمند 80-60 سال ساکن در آسایشگاه سالمندان کهریزک بودند و بر اساس معیارهای ورود به این مطالعه وارد گردیدند. پس از ارزیابی اولیه، کلیه سالمندان با تصادفی سازی در دو گروه آزمایش(Mental Practice) با میانگین سنی 32/4 ± 18/73 و گروه کنترل با میانگین سنی 62/5 ± 09/71 قرار گرفتند. ارزیابی کیفیت زندگی سالمندان با تست 36 SF قبل از شروع مداخله ی درمانی (ارزیابی اولیه)، دو هفته پس از انجام مداخله (پیگیری کوتاه مدت) و 3 ماه پس از انجام مداخله (پیگیری بلند مدت) صورت گرفت. سالمندان گروه آزمایش به مدت 4 هفته تمرین ذهنی یک مهارت حرکتی را انجام داده و طی این دوره سالمندان گروه کنترل هیچ گونه تمرین ذهنی انجام ندادند.
    یافته ها
    نتایج مطالعه حاضر نشان داد که نمرات تست 36 SF در بعد وضعیت فیزیکی بعد از مداخله تمرین ذهنی در مقایسه دو گروه کنترل و آزمایش تفاوت معناداری را ایجاد نموده است که در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل افزایش بیشتری داشته است. با این وجود، نمرات تست در بعد وضعیت ذهنی و نمره کل تست در طی سه مرحله ارزیابی در مقایسه دو گروه، تغییر معنی داری نداشته است.
    نتیجه گیری
    نتایج حاصل از این پژوهش نشاندهنده تاثیر اختلاف معنی دار تمرینات ذهنی تنها بر بعد وضعیت فیزیکی سالمندان می باشد. با این وجود، نتایج مطالعه حاضر نشان داد که این نوع تمرین ذهنی بر بعد وضعیت ذهنی و نیز نمره کل کیفیت زندگی سالمندان تاثیر معنی دار نداشته است.
    کلید واژگان: کیفیت زندگی, تعادل, تمرین ذهنی, مردان سالمند
    Mehdi Karami, Mohammad Reza Hadian, Mehdi Abdolvahab, Parvin Raji, Saeed Yekaninejad, Ali Montazeri
    Background And Aim
    The number of elderly population in the world and also in Iran has increased due to health improvements and therefore، the quality of life has been focused in this group of population. Physical disabilities and particularly balance disturbances are among the consequences of the ageing process and hence، would affect the quality of life in elderly population. Mental practice is in fact the cognitive review of a physical skill without performing obvious bodily movements. The purpose of this study was to investigate the effect of mental practice of a movement skill on improvement of the quality of life in elderly men (60-80 yrs).
    Materials And Methods
    This was a Single blind Randomized controlled trial (RCT) study. The study was approved by the research ethics committee of the Tehran university of medical science (Irct ID: IRCT201107041722N3). The elderly population was 44 elderly men (60-80 yrs.) who were living in Kahrizak Nursing Home. They were randomly assigned in two groups and entered the study based on inclusion criteria. After baseline assessment، the quality of life of all of participants were assessed by SF36 test and also at 3 various stages (i. e. respectively، before the beginning of، baseline assessment; two weeks after intervention، short term follow up; and 3 months after intervention، long term follow up). Elderly population in the intervention group did mental practice of one movement skill for 4 weeks and during this periods، the control group did no mental practice.
    Results
    The results of our study showed the scores of SF36 in physical component، after the intervention of mental practice، have had a significant difference between the control and intervention groups. Although test scores in mental component and the whole test score showed no significant difference between the case and control groups at 3 stages of assessments.
    Conclusion
    The results of this study showed the significant effects of mental practices on physical component of SF36 in elderly population. However، these results also showed that this type of mental practice had no significant effects on mental component and total score of SF36.
    Keywords: Quality of life, Balance, Mental practice, Elderly men
  • آریان شمیلی*، نورالدین نخستین انصاری، مهدی عبدالوهاب، پروین راجی، محمود جلیلی، شهره جلایی
    Aryan Shamili, Noureddin Nakhostin Ansari, Mehdi Abdolvahab, Parvin Raji, Mahmood Jalili, Shohreh Jalaei
  • حسین صفاخیل، غلامرضا علیایی*، مهدی عبدالوهاب، پروین راجی، بهروز
    زمینه و هدف

    تقویت عوامل موثر در حفظ تعادل می تواند به عنوان یک راهبرد اساسی در درمان مشکلات تعادلی سالمندان باشد و تحریک گیرنده های لمس و فشاری پوست، عضلات و کپسول می تواند به بهبود حس عمقی مفصلی و در نتیجه به ثبات عملکردی مفصل کمک کند، هدف مطالعه ی حاضر بررسی نحوه ی تاثیر گذاری یک دوره ی طولانی مدت تمرینات کششی و ماساژ بر روی تعادل سالمندان می باشد.

    روش بررسی

    این مطالعه ی کارآزمایی بالینی بصورت تصادفی انجام گردید. پس از غربالگری 205 سالمند مرد سالم ساکن جامعه، نمونه ها به روش غیراحتمالی آسان در دسترس انتخاب گردیدند. گروه مورد متشکل از 18 نفر با میانگین سنی (45/5 ±6/74) سال و گروه شاهد متشکل از 17 نفر با میانگین سنی (27/4 ± 8/75) سال بودند. تمرینات کششی و ماساژ، 15 جلسه ی یک ساعته و در مدت 5 هفته (3 جلسه در هفته) توسط درمانگر انجام گردید. برای ارزیابی نتایج از مقیاس تعادلی برگ(Berg Balance Scale: BBS) و آزمون زمان دار برخاستن و برگشتن (Timed Up and Go: TUG) استفاده شد.

    یافته ها

    جهت تجزیه و تحلیل آماری از برنامه ی 19 SPSS- استفاده شد. برای بررسی میزان تغییر نمره ی تست های BBS و TUG، قبل و بعد از مداخله، از تست t زوجی وتست t مستقل استفاده گردید. اختلاف میانگین تغییرات تست های تعادلی BBS و TUG در دو گروه مداخله و کنترل دارای تفاوت معناداری بود (001/0 > p).

    نتیجه گیری

    مداخلات انجام شده در گروه مداخله باعث بهبود معنادار مهارتهای تعادلی سالمندان گردیده است.

    کلید واژگان: تعادل, کشش دستی, سالمند, ماساژ
    Hossein Safakheil, Gholam Reza Olyaei Mehdi Abdolvahab, Parvin Raji, Behrooz Attarbashi, Ahmad Reza Baghestani, Seyed Ali Molaee
    Background And Aim

    Improving the affecting factors of balance could be a critical procedure in managing the elderly''s balance dysfunction. The goal of this study is to find out how and to which amount a prolonged period of stretch and massage impact on elderly''s balance.

    Materials And Methods

    In this RCT study with a simple randomized case selection، 205 normal subjects screened and after that، 18 subject (74. 6 5. 45 Years) for intervention group and 17 (75. 8± 4. 27 Years) subjects for control group contributed for the study. The procedure was 15 sessions in 5 weeks (3 sessions per week). Each session last about 1 hour. Berg Balance Scale (BBS) and Timed Up and Go (TUG) were used for evaluation of balance.

    Results

    Using by SPSS-19 software and after independent T-test، significant differences in balance scales were found between the intervention and the control groups (p<0. 05).

    Conclusion

    According to present evidence، stretch and massage are significantly effective on elderly''s balance function.

    Keywords: Balance, Manual stretch, Elderly, Massage
  • پروین راجی
    زمینه و هدف
    تمامی فعالیت های روزمره زندگی نیاز به کنترل تعادل در حالت سکون و جابه جایی دارند. طی سال های اخیر افزایش چشمگیری در شکل گیری ابزارهای ارزیابی عملکردی تعادل دیده می شود. آزمون های عملکردی تعادل بر حفظ تعادل ایستا، تعادل در هنگام انتقال وزن یا حرکات ارادی (تعادل پویا)، پاسخ های تعادلی هنگام به هم خوردن تعادل، و تحرک عملکردی تاکید دارند. این آزمون ها، استاندارد و در دسترس هستند که عملکرد را مورد ارزیابی قرار می دهند و نیاز به کمترین ابزار دارند و یا بدون تجهیزات انجام می شوند و زمان کمی برای اجرا نیاز دارند. تعادل عملکردی برای انجام بسیاری از فعالیت های ایستا و پویا که در زندگی روزمره دیده می شود پیش نیاز محسوب می شود و لازمه آن تعامل مناسب بین سیستم های حسی و حرکتی است. با توجه به نقش حیاتی تعادل در زندگی روزمره و کاربرد فراوان آزمون های عملکردی تعادل در تشخیص و ارزیابی بیماران، مروری بر این آزمون های عملکردی انجام شد.
    روش بررسی
    در این مطالعه بانک های اطلاعاتی موجود و در دسترس نظر Google Sholar، Pubmed، Science Direct، Scopus، Magiran، Iran Medex، Iran Doc جستجو شد و آزمون هایی معرفی شدند که علاوه بر بررسی روایی و پایایی آنها در مطالعات مختلف، توسط محققان ایرانی بیشترین مورد استفاده را داشتند.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد آزمون Berg بیش از بقیه آزمون ها توسط محققان داخل و خارج مورد بررسی قرار گرفته است و در سالمندی و اکثر بیماری های نورولوژیک از روایی و پایایی بالایی برخوردارند.
    کلید واژگان: تعادل, تعادل وضعیتی, حس عمقی, آزمون های عملکردی تعادل
    Parvin Raji
    Background And Aim
    All activities of daily living need to balance control in static and dynamic movements. In recent years, a numerous increase can be seen in the functional balance assessment tools. Functional balance tests emphasize on static and dynamic balance, balance in weight transfer, the equilibrium response to the imbalances, and functional mobility. These standardized and available tests assess performance and require minimal or no equipment and short time to run. Functional balance is prerequisite for the most static and dynamic activities in daily life and needs sufficient interaction between sensory and motor systems. According to the critical role of balance in everyday life, and wide application of functional balance tests in the diagnosis and assessment of patients, a review of the functional balance tests was performed.
    Methods
    The Google Scholar, PubMed, Science Direct, Scopus, Magiran, Iran Medex, and IranDoc databases were reviewed and the reliable and valid tests which were mostly used by Iranian researchers were assessed.
    Conclusion
    It seems that Berg balance scale (BBS) have been studied by Iranian and foreign researches more than the other tests. This test has high reliability and validity in elderly and in the most neurological disorders.
    Keywords: Balance, postural balance, proprioception, functional balance tests
  • سارا بیات، سعید طالبیان، مهدی عبدالوهاب، شهره جلایی، محمود جلیلی، پروین راجی، سیما مرادی
    زمینه و هدف
    در فلج مغزی که شایع ترین آسیب حرکتی دوران کودکی با شیوع 2 در 1000 تولد زنده می باشد، کنترل پوسچر و حرکت تحت تاثیر قرار می گیرد. در نوع همی پلژی آن تفاوت در تون پوسچرال دو سمت بدن وجود دارد که باعث جا به جایی وزن به سمت سالم می شود. در این کودکان اختلالات پوسچرال در قالب اختلالات ثبات پوسچر شامل حفظ پوسچر]جابجایی مرکز فشار (Center of Pressure) و سطح جابجایی (Area)[و کنترل پوسچر (متغیرهای سرعت) دیده می شود. روشی که به تازگی برای استفاده اجباری از اندام مبتلا بر اساس CIMT (Constraint-Induced Movement Therapy) بیان شده قرار دادن وج زیر اندام سالم است. در این مطالعه با استفاده از وج روی صفحه نیرو به بررسی ثبات پوسچر پرداخته شد.
    روش بررسی
    مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی و روش نمونه گیری آن به شکل در دسترس بود.16 کودک همی پلژی در این برنامه شرکت کرده و در دو وضعیت روی صفحه نیرو قرار گرفتند. کودک روی سطح سخت در مرحله اول، بدون وج و در مرحله دوم با وج ̊5 زیر پای سالم می ایستاد تا اطلاعات مربوط به مرکز فشار توسط صفحه نیرو ثبت شود. زمان هر آزمایش نیز 20 ثانیه بوده و هر یک از این مراحل 3 بار تکرار می شد.
    یافته ها
    کاهش معنی داری در جابجایی طرفی و سطح جابجایی بدنبال استفاده از وج ایجاد شد ولی در مورد جابجایی قدامی خلفی و سرعت جابجایی تفاوت معنی داری ایجاد نشد. همچنین در مورد بررسی وضعیت تقارن، به کمک وج میانگین نیروهای مرکز فشار بر روی پای مبتلا به طور معنی داری افزایش یافت و تقارن در تحمل وزن بر روی دو پا ایجاد شد.
    نتیجه گیری
    نتایج حاکی از این بود که بدنبال استفاده از وج ̊5 می توان فاکتورهای کنترل پوسچر را بهبود بخشید و به تقارن در وزن انداختن بیماران همی پلژی رسید.
    کلید واژگان: وج کفشی, کنترل پوسچر, همی پلژی, فلج مغزی
    Sara Bayat, Saeed Talebian, Mahdi Abdolvahab, Shohre Jalaei, Parvin Raji, Sima Moradi
    Background And Aim
    Cerebral palsy (CP) is the most common motor impairment in childhood and affects 2 in 1000 live births, in which postural and motor control involved. In hemiplegic type, two sides of the body have differences in postural tone that cause weight shift to the intact side. In these children postural disorders appear as postural stability disorder. The aim of this study is to assess the effect of lateral wedge insole on postural control in cerebral palsy children.
    Materials And Methods
    Sixteen hemiplegic children attended in this program and stood in two conditions on the force plate with and without lateral wedge on the hard plate. Center of pressure displacement measured for medio-lateral and antro-posterio directions. Every test took 20 seconds. It was repeated 3 times.
    Results
    Range of sideways decreased significantly with use of 5º wedge. Also a shoe wedge of 5º provided symmetrical weight distribution.
    Conclusion
    The results represent that a 5º lateral wedge applied to the unaffected limb, can improve factors of postural control and gain the symmetry in hemiplegic children
  • صغری قره باغی، محمدرضا هادیان*، مهدی عبدالوهاب، لیلا دهقان، پروین راجی، سقراط فقیه زاده
    زمینه و هدف

    اهمیت عملکرد اندام فوقانی برای انجام فعالیتهای روزمره زندگی حیاتی است و هرگونه اختلال عملکرد می تواند مشکلات عمده ای را برای بیماران فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک ایجاد نماید. از این رو اعمال پروتکل های بازتوانی که بتواند به بازگشت عملکرد دست کمک نماید، از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تحریکات همزمان حس سطحی و عمقی بر عملکرد حرکتی اندام فوقانی کودکان فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک (7-3 سال) بود.

    روش بررسی

    13 کودک فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک 3 تا 7 ساله شامل 4 پسر و 9 دختر با میانگین سنی 92/4 در این مطالعه شرکت نمودند. تحریکات همزمان حس سطحی و عمقی طی 8 هفته و هر هفته 3 جلسه برای ایشان انجام شد. عملکرد حرکتی اندام فوقانی توسط آزمون Quest و شدت اسپاستی سیتی مچ توسط Modified Ashworth Scale(MAS) ارزیابی شد.

    یافته ها

    نتایج تحقیق حاضر نشان داد که بعد از اعمال تحریکات همزمان حس سطحی و عمقی، عملکرد حرکتی اندام فوقانی به صورت معناداری (001/0P<) بهبود یافت. همچنین، درجه اسپاستی سیتی عضلات مچ کاهش معنی داری را نشان داد 022/0 P<.

    نتیجه گیری

    بر اساس نتایج تحقیق حاضر می توان پیشنهاد نمود که تحریکات همزمان حس سطحی و عمقی می تواند موجب افزایش عملکرد حرکتی اندام فوقانی و کاهش اسپاستی سیتی اندام گردد. این امر به نو به خود، موجب کاهش ناتوانایی های بیمار می گردد. از این رو، بکارگیری پروتکل های جاری برای بیماران پیشنهاد می شود.

    کلید واژگان: حس سطحی, حس عمقی, تحریک همزمان, عملکرد حرکتی اندام فوقانی, فلج مغزی
    Soghra Gharebaghi, Mohammad Reza Hadian, Mehdi Abdolvahab, Leila Dehghan, Parvin Raji, Soghrat Faghih Zadeh
    Background And Aim

    The role of function of upper extremity in activity of daily living is critical and any impairment of function could cause major problems for diplegic spastic cerebral palsy (CP) patients. So, the application of rehabilitation protocols that could regain the hand function is very important.The purpose of this study was to explore the effects of simultaneous activation of exteroception and proprioception on function of upper extremity in children with diplegic spastic CP, 3-7 years old.

    Materials And Methods

    Thirteen CP patients (3-7 years; mean: 4.92 years; 4 boys and 9 girls) were participated in this study. Simultaneous activation of exteroception and proprioception were done 3 times a week (for 8 weeks). Function of upper extremity was evaluated by Quest Test and the degree of spasticity in wrist was evaluated by Modified Ashworth Scale.

    Results

    The results of this study showed that after simultaneous activation of exteroception and proprioception, function of upper extremity was significantly improved (P<0.001). In addition, degree of spasticity in wrist muscles was significantly decreased (P<0.022).

    Conclusion

    Based on results of current study, it might be suggested that simultaneous activation of exteroception and proprioception could improve the function of upper extremity and decrease of spasticity. This in respect could reduce the disabilities of patients. So, the application of current protocols for the patients is suggested.

  • حسین باقری، مهدی عبدالوهاب، پروین راجی، محمود جلیلی، سقراط فقیه زاده، زهرا سلطانی
    زمینه و هدف
    سالمندی عبارت است از تحلیل تدریجی ساختمان (ارگانیسم) بدن که در اثر بیماری و حوادث نبوده بلکه در اثر دخالت عامل زمان پیش می آید و امروزه سالمندان به جهت افزایش روزافزون آنها یکی از موضوعات اصلی مطالعاتی به شمار می روند.حفظ استقلال درانجام فعالیت های روزمره زندگی (ADL) یکی از حیاتی ترین اعمال برای فرد سالمند است. با توجه به تاثیر قدرت در توانایی انجام فعالیت های روزمره زندگی در این پژوهش تاثیر تمرینات مقاومتی پیشرونده بر قدرت اندام فوقانی و تحتانی و توانایی انجام فعالیت های روزمره زندگی مردان سالمند بررسی شد.
    روش بررسی
    این پژوهش یک مطالعه مداخله ای بود و نمونه گیری به صورت تصادفی ساده انجام شد. 50 مرد سالمند، شامل 25 نفر در گروه درمان با میانگین سنی 45/69 سال و 25 نفر در گروه شاهد با میانگین سنی 24/72 سال در مطالعه شرکت کردند. گروه مداخله 3 روز در هفته، روزی 40 دقیقه به مدت 8 هفته در تمرینات مقاومتی شرکت کردند. قدرت اکستانسورهای شانه و زانو توسط دستگاه Tekdyne Incentive Dynamometers (TID) و فعالیت های روزمره زندگی با Barthel - Index سنجیده شد.
    یافته ها
    بر اساس t تست زوجی، در ارزیابی قدرت اکستانسورهای شانه و زانو با دستگاه TID اختلاف تغییرات میانگین قبل و بعد از مداخله معنی دار بود)0001/0 ≥(P. همچنین در ارزیابی فعالیت های مراقبت از خود، تحرک و فعالیت های روزمره زندگی با Barthel-Index اختلاف تغییرات میانگین قبل و بعد از مداخله معنی دار بود)0001/0 ≥(P.
    نتیجه گیری
    اطلاعات حاصل از تحقیق حاضر نشان می دهد که انجام تمرینات مقاومتی پیشرونده می تواند باعث افزایش قدرت اندام فوقانی و تحتانی مردان سالمند شود و موجب بهبود توانایی سالمند در انجام فعالیت های روزمره زندگی شود.
    کلید واژگان: تمرینات مقاومتی پیشرونده, سالمندان, فعالیت های روزمره زندگی
    Hossein Bagheri, Mehdi Abdolvahab, Parvin Raji, Mahmood Jalili, Soghrat Faghih Zadeh, Zahra Soltani
    Background And Aim
    Aging is a natural phenomenon that affects on different systems of our body. This process is not due to diseases and accidents. Activity of Daily Living (ADL) is important for elderly persons. The aims of this study are to investigate the effects of progressive resistive exercises on Activities of Daily Living of elderly persons.
    Material And Methods
    Fifty elder men with age above 61 years old participated in this study. Twenty five elder men in exercise group with mean age of 69.45 and 25 elder men in control group whit mean age of 72.24. Strength of shoulder and knee extensors were evaluated by Tekdyne Incentive Dynamometers (TID). Activities of Daily Living were evaluated by Barthel - Index
    Results
    The measurements of shoulder and knee extensors of elder men were evaluated with TID. The data showed significant differences between mean score of pre and post interventions (p ≤ 0/0001). The measurements of self care activities, mobility and total score of elder men were evaluated with Barthel-Index. The data showed significant differences between mean score of pre and post interventions (p ≤ 0.0001).
    Conclusion
    Presents data showed that progressive resistive exercises could be an effective approach to increase strength upper and lower body and improve Activities of Daily Living of elder men.
نمایش عناوین بیشتر...
سامانه نویسندگان
  • دکتر پروین راجی
    دکتر پروین راجی
    استادیار کاردرمانی، توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال