sahebali boland nazar
-
اهداف
کشت گونه های متحمل به شوری به همراه تلقیح آن ها با ریزجانداران مفید خاک، می تواند یک راهکار موثر برای کاهش مشکلات شوری باشد. هدف از این آزمایش، بررسی پاسخ های فیزیولوژیک و جذب عناصر غذایی بادام رقم Supernovaʼʽ پیوند شده روی پایه GN15 به تلقیح با قارچ میکوریزا در سطوح مختلف شوری است.
مواد و روش هامطالعه حاضر بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با دو فاکتور (1) تلقیح با قارچ در دو سطح (تلقیح نشده و تلقیح شده با Rhizophagus intraradices) و (2) شوری در سه سطح (صفر، 60 و 120 میلی مولار) با سه تکرار در شرایط گلخانه انجام شد.
یافته هانتایج نشان داد تلقیح با قارچ میکوریزا باعث بهبود شاخص های رشدی، نسبت فلورسانس متغیر به حداکثر و محتوای کلروفیل در تنش شوری بالا گردید. تلقیح با R. intraradices بطور معنی داری باعث کاهش محتوای پراکسید هیدروژن و مالون دی آلدهید و افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی و محتوای پرولین در مقایسه با گیاهان تلقیح نشده در سطح بالای شوری شد. در گیاهان تلقیح شده محتوای فسفر و پتاسیم در برگ در تمام سطوح شوری و در ریشه در شوری متوسط بطورمعنی داری بیشتر از گیاهان تلقیح نشده بود. تحت تنش شوری، محتوای سدیم برگ گیاهان تلقیح شده بطور معنی داری کمتر از گیاهان تلقیح نشده بود، درحالیکه در مورد سدیم ریشه برعکس بود.
نتیجه گیریاستفاده از قارچ میکوریزا به همراه پایه متحمل می تواند یک روش کارآمد و سازگار با محیط زیست برای افزایش تحمل بادام به شوری باشد. در این راستا انجام آزمایشات بیشتر با ژنوتیپ های مختلف بادام در شرایط باغ ضروری بنظر میرسد.
کلید واژگان: تنش شوری, بادام, قارچ میکوریزا, ویژگی های فیزیولوژیک, جذب عناصرBackground and ObjectiveCultivating salt-tolerant species and inoculating them with beneficial soil microorganisms can be an effective solution to alleviate the salinity problems. The aim of this experiment was to investigate the physiological responses and nutrient uptake of the almond cultivar 'Supernova' grafted on GN15 rootstock when inoculated with mycorrhizal fungi at different salinity levels.
Material and MethodsThe current study followed a factorial design in the form of a randomized complete block design with two factors: (1) inoculation with fungi at two levels (non-inoculated and inoculated with Rhizophagus intraradices) and (2) salinity at three levels (0, 60 and 120 mM) with three replicates under greenhouse conditions.
ResultsThe results showed that inoculation with mycorrhizal fungi improved growth indices, Fv/Fm and chlorophyll content under high salt stress. Inoculation with R. intraradices significantly reduced H2O2 and MDA content, while antioxidant capacity and proline content increased compared to non-inoculated plants under high salinity conditions. Inoculated plants showed significantly higher phosphorus and potassium content in the leaves at all salinity levels and in the roots at medium salinity compared to non-inoculated plants. Under salt stress, the sodium content of leaves in inoculated plants was significantly lower than in non-inoculated plants, while the opposite was observed for root sodium content.
ConclusionThe use of mycorrhizal fungi in combination with a tolerant rootstock can be an effective and environment-friendly approach to mprove the salt tolerance of almond trees. In this regard, it seems necessary to conduct more experiments with different almonds genotypes under garden conditions.
Keywords: Salt Stress, Almond, Mycorrhizal Fungi, Physiological Properties, Nutrient Uptake -
از جمله گیاهان با ارزش ایران، گونه های جنس Artemisia متعلق به تیره کاسنی (Asteraceae) می باشند که پراکندگی نسبتا وسیعی در نقاط مختلفی از ایران دارند. با توجه به اینکه پتانسیل آنتی اکسیدانی به میزان قابل توجهی با ماهیت حلال، روش استخراج گیاه جمع آوری شده از هر منطقه و نیز بستگی به پارامترهای زیادی از جمله آب وهوا، ارتفاع و نور دارد. در این مطالعه، گیاه دارویی درمنه کوهی با نام علمی Artemisia aucheri از سه ناحیه مختلف ایران (سمنان، مازندران و اصفهان) در سال 1400 جمع آوری و پتانسیل آنتی اکسیدانی این اکوتیپ ها ارزیابی شد. در این تحقیق، خواص دارویی از جمله محتوای آنتی اکسیدانی (با دو روش DPPH و FRAP)، مقدار فنل کل و فلاونوئید در عصاره های قطبی (اتانول) و غیرقطبی (اتیل استات) و درصد و تنوع ترکیبات اسانس مورد ارزیابی قرار گرفت. اکوتیپ سمنان دارای بیشترین فعالیت آنتی اکسیدان (95/15 درصد) می باشد. حلال غیرقطبی اتیل استات فعالیت احیاکنندگی بالاتری را نشان داده که این مورد بیانگر این است که نوع حلال مورد استفاده در عصاره گیری بر فعالیت آنتی اکسیدانی بسیار موثر می باشد. اکوتیپ اصفهان دارای بیشترین محتوای فنلی در عصاره قطبی (62/62 میلی گرم معادل اسید گالیک بر گرم وزن خشک) و اکوتیپ مازندران بیشترین محتوای فلاونوئیدی را در عصاره غیرقطبی (8/52 میلی گرم معادل کورستین بر گرم وزن خشک) نشان داد. اکوتیپ سمنان دارای بیشترین ترکیبات مونوترپن اکسیژن دار، بیشترین ترکیب در اسانس را در بین دیگر اکوتیپ ها دارا بود. این نتایج بیانگر این مورد هستند که گونه A. aucheri دارای منابع غنی آنتی اکسیدان های طبیعی بوده و می توانند در صنایع غذایی و دارویی کاربرد فراوان داشته باشند. تنوع محتویات فنلی، ترکیبات اسانس و آنتی اکسیدانی مشاهده شده در سه اکوتیپ مورد مطالعه می تواند به علت عوامل مختلف اکولوژیکی، ژنتیکی، جغرافیایی و فاکتورهای تغذیه ای باشد.
کلید واژگان: آرتمیزیا, DPPH, فنل, عصاره قطبی, عصاره غیر قطبیIntroductionTaking into account Iran's unique meteorological and biological characteristics due to its geographic position. This has contributed to the variety and abundance of plant species cultivated there. The Artemisia species, which are among Iran's most valuable plants, are members of the Asteraceae family and are found across the country in reasonably large numbers. Antioxidants now play an indisputable role in the food, pharmaceutical, and healthcare industries. Given that the antioxidant capability is greatly influenced by the kind of solvent used, the technique used to extract the plants that were harvested from each location, as well as other factors like the weather, altitude, and light. The substantial antioxidant activity of phenolic and flavonoid compounds and their protective significance in cancer illnesses are caused by these compounds' regenerative properties.
Materials and MethodsIn this work, Artemisia aucheri, a medicinal plant, was gathered from Semnan, Mazandaran, and Isfahan in Iran, and the antioxidant activity of these ecotypes was assessed. In this study, the quantity of total phenol and flavonoids in polar (ethanol) and non-polar (ethyl acetate) extracts, as well as the proportion and diversity of essential oil components, were assessed. Antioxidant content was also determined using the DPPH and FRAP techniques.
Results and DiscussionThe most active antioxidant is found in the Semnan ecotype. The polar solvent of ethanol showed the strongest inhibition whereas the non-polar solvent of ethyl acetate shown stronger reducing activity, proving the importance of the extraction solvent on antioxidant activity in various processes. The non-polar extract (ethyl acetate) from the Mazandaran ecotype had the greatest flavonoid concentration, while the polar extract (ethanol) from the Isfahan ecotype had the highest phenolic content. The ethanolic extract performed the best when assessing total phenol. The most crucial elements of essential oils are oxidized monoterpenes. Oxygenated monoterpenes are present in 54.82% of the Semnan ecotype, 38.81% of the Mazandaran ecotype, and 24.41% of the Isfahan ecotype. In comparison to other ecotypes, the Semnan ecotype exhibited the most oxygenated monoterpene compounds and the greatest number of essential oil-containing compounds.
ConclusionThese findings suggest that A. aucheri possesses abundant natural antioxidant sources and is useful in both the food and pharmaceutical industries. A key aspect is the act of extraction, which is focused on the extraction's goal. The solvent used during extraction significantly affects the outcomes. Regarding the chemical makeup of the compounds, the solvent's polarity directly affects the solutes that are extracted. Since phenolic chemicals are more attracted to polar solvents, they are found in plant samples. The kind of flavonoids found in plants and their degree of polarity determine the variation in the quantity of flavonoid content between polar and non-polar extracts. On the other hand, a variety of ecological, genetic, regional, and dietary variables may have contributed to the variation in phenolic contents, essential oils, and antioxidant chemicals found in the three analyzed ecotypes.
Keywords: Artemisia, DPPH, Non-Polar Extract, Phenol, Polar Extract -
Artemisia L., the largest genus from the Anthemideae tribe and Asteraceae family, comprises almost 500 species, which is one so important in traditional Persian medicine. Of these species, A. absinthium and A. aucheri have numerous uses in various fields such as pharmaceutical, agricultural, cosmetics, sanitary, perfumes, and food industries. Due to their characteristic features in terms of chemical composition and usefulness, this paper aims to present the results of the chemical composition of essential oils extracted by the hydrodistillation from A. absinthium and A. aucheri. The plant material was collected from different geographical areas of Iran. The qualitative and quantitative essential oil analysis was performed by the GC/MS. The percentages show the presence of chemical compounds represented in the majority by camphor, sabinen, linalool, hydroxy dihydro- lavandulyl acetate, and Geraniol. Hydrocarbon and oxygen monoterpenes, especially ketones, were the essential chemical groups in the Artemisia essential oil from different parts of Iran.Keywords: Essential oils, Artemisia, Asteraceae, chromatography, ecotype
-
از جمله گیاهان با ارزش ایران، گونه های جنس Artemisia متعلق به تیره Asteraceae می باشند که پراکندگی نسبتا وسیعی در نقاط مختلفی از ایران دارند. پتانسیل آنتی اکسیدانی به میزان قابل توجهی با ماهیت حلال، روش استخراج گیاه جمع آوری شده از هر منطقه، بستگی به پارامترهای زیادی ازجمله آب و هوا، ارتفاع و نور دارد. در این مطالعه، گیاه دارویی افسنطین با نام علمی Artemisia absinthium از 3 ناحیه مختلف ایران جمع آوری و پتانسیل آنتی اکسیدانی این اکوتیپ ها ارزیابی شد. در این پژوهش خواص دارویی ازجمله فعالیت آنتی اکسیدانی (با دو روش DPPH و FRAP)، مقدار فنول و فلاونویید کل در عصاره های قطبی (اتانول) و نیمه قطبی (اتیل استات)، درصد و تنوع ترکیبات اسانس مورد ارزیابی قرار گرفت. اکوتیپ گیلان دارای بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی بود و در مجموع اکوتیپ سمنان کمترین بازداری آنتی اکسیدانی را از خود نشان داد و حلال نیمه قطبی اتیل استات فعالیت احیاکنندگی بالاتری را نشان داد، که این مورد بیانگر این است که نوع حلال مورد استفاده در عصاره گیری بر فعالیت آنتی اکسیدانی بسیار موثر می باشد. در اکوتیپ های بررسی شده از دامنه 65/78 تا 58/92 درصد در روش DPPH و از 76/11 تا 88/18 (در میلی مول آهن) در روش FRAP به دست آمد. اکوتیپ گیلان دارای بیشترین محتوای فنولی در عصاره قطبی و اکوتیپ گلستان بیشترین محتوای فلاونوییدی را در عصاره نیمه قطبی نشان داد. اکوتیپ سمنان بیشترین ترکیبات مونوترپن اکسیژن دار و بیشترین ترکیب در اسانس را در بین دیگر اکوتیپ ها دارا بود. اکوتیپ گلستان دارای بیشترین درصد اسانس در بین دیگر اکوتیپ ها بود. تنوع محتویات فنولی، ترکیبات اسانس و آنتی اکسیدانی مشاهده شده در سه اکوتیپ مورد مطالعه می تواند به علت عوامل مختلف اکولوژیکی، ژنتیکی، جغرافیایی و فاکتورهای تغذیه ای باشد.
کلید واژگان: افسنطین, DPPH, FRAP, عصاره قطبی, عصاره نیمه قطبیAmong the valuable plants of Iran, the Artemisia species belongs to the Asteraceae family, which is relatively widely distributed in different parts of Iran. Considering that the antioxidant potential is significantly dependent on the nature of the solvent, the extraction method of the plant collected from each region also depends on many parameters such as weather, altitude, and light. In this study, wormwood (Artemisia absinthium) was collected from three different regions of Iran and the antioxidant potential of these ecotypes was evaluated. In this research, the medicinal properties, including the antioxidant content (by DPPH and FRAP assays), flavonoid content (TFC), and total phenol (TPC) were evaluated in polar (ethanol) and semi polar (ethyl acetate) extracts, and the percentage and variety of essential oil compounds were evaluated. The Gilan ecotype has the most antioxidants, The Semnan ecotype showed the least antioxidant inhibition, and the non-polar solvent ethyl acetate showed a higher regenerating activity, which indicates that the type of solvent used in extraction is very effective for antioxidant activity. The AC values of the ecotypes ranged from 78.65 to 92.58 % extract (by DPPH assay) and from 11.76 to 18.88 Mmol Fe (by FRAP assay) respectively. Gilan ecotype has the highest phenolic content in polar extract, and the Golestan ecotype showed the highest flavonoid content in non-polar extract. Semnan ecotype had the most oxygenated monoterpene compounds, and the most composition in essential oil among other ecotypes. Golestan ecotype had the highest percentage of essential oil among other ecotypes. The diversity of phenolic contents, essential oil, and antioxidant compounds observed in the three studied ecotypes can be due to various ecological, genetic, geographical, and nutritional factors.
Keywords: Artemisia absinthium, DPPH, FRAP, Polar extract, Semi polar extract -
یکی از روش های نوین صرفه جویی در مصرف آب و کاهش هزینه های آبیاری استفاده از سوپر جاذ ب ها می باشد. ازآنجاکه نانو ذره زیولیت سطح ویژه بزرگ تری دارد، لذا می تواند آب و عناصر غذایی را جذب کرده و در زمان نیاز گیاه آزاد نماید. آزمایشی گلخانه ای دو ساله برای بررسی تاثیر سطوح مختلف آبیاری و نانوزیولیت بر شاخص های رشدی، محتوای نسبی آب و نشت یونی در گیاه ریحان اجرا شد. آزمایش به صورت کرت های خردشده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح آبیاری در سه سطح (FC=75/0I1 یا کم آبیاری، FC= I2 یا آبیاری نرمال و FC= 25/1 I3 یا بیش آبیاری) و سطوح سوپرجاذب نانوزیولیت در چهار سطح (Z0 بدون سوپرجاذب، Z5 پنج گرم سوپرجاذب در هر کیلوگرم خاک، Z10 10 گرم سوپرجاذب در هر کیلوگرم خاک و Z15 15 گرم سوپرجاذب در هر کیلوگرم خاک) بود. نتایج نشان داد با افزایش شدت خشکی، رشد قطری و ارتفاعی و سایر صفات مانند تعداد برگ، سطح برگ، وزن ماده خشک (زیست توده) ریحان به صورت معنی داری کاهش یافت سطح آبیاری 75 درصد منجر به کاهش صفات رویشی، کاهش محتوای نسبی آب برگ و افزایش نشت یونی گردید، هم چنین نتایج نشان داد استفاده از نانوزیولیت اثر معنی داری در سطح یک درصد بر پارامترهای موردبررسی دارد، به طوری که کاربرد این سوپرجاذب به مقدار پنج و 10 گرم در هر کیلوگرم خاک در تمام تیمار های آبیاری (I1، I2 و I3) به ترتیب موجب افزایش 22 و 30 درصدی ارتفاع ساقه گیاه در دو سال متوالی، هم چنین افزایش قطر ساقه ریحان به ترتیب به میزان 33 و 29 درصد، بالارفتن تعداد شاخه های جانبی ریحان نیز در دو سال به ترتیب به مقدار 90 و 89 درصد، ازدیاد تعداد برگ های ریحان نیز به ترتیب برابر با 49 و 76 درصد، رشد سطح برگ نیز به ترتیب با افزایش 25 و 19 درصدی مواجه شد. وزن خشک گیاه نیز افزایش 40 و 30 درصدی را به ترتیب داشتند، محتوای نسبی آب برگ نیز با افزایش 14 و هفت درصدی در دو سال متوالی روبه رو شد. در نشت الکترولیت برعکس پارامترهای قبلی، کاربرد سوپرجاذب باعث کاهش نشت یونی ریحان شد، اما با اعمال کم آبیاری شاهد افزایش این پارامتر بودیم. این مطالعه نشان داد که از نظر آماری تفاوت معنی داری (05/>p) در عملکرد محصول در بین تیمارهای Z5 و Z10 وجود ندارد.
کلید واژگان: رژیم های آبیاری, ریحان, شاخص های فیزیولوژیکی گیاه, نانو سوپر جاذبOne of the new ways to save water and reduce irrigation costs is the use of superabsorbents. Since the zeolite nanoparticle has a larger specific surface area, it can absorb water and nutrients and release them when the plant needs them. A two-year greenhouse experiment was conducted to investigate the effect of different levels of irrigation and nanozeolite on growth indicators, relative water content and ion leakage in basil plants. The experiment was done as chopped plots in the form of randomized complete blocks with three replications. The experimental treatments included irrigation levels at three levels (I1 = 0.75 FC or underwatering, FC = I2 or normal irrigation and I3 = 1.25 FC or overwatering) and nanozeolite superabsorbent levels in four levels (Z0 without superabsorbent, Z5 five grams of superabsorbent per kilogram of soil, Z10, 10 grams of superabsorbent per kilogram of soil and Z15 was 15 grams of superabsorbent per kilogram of soil). The results showed that with the increase in drought severity, diameter and height growth and other traits such as the number of leaves, leaf surface, weight of dry matter (biomass) of basil, the irrigation level decreased significantly by 75Percent, leading to a decrease in vegetative traits, a decrease in the relative water content of the leaves. and increased ionic leakage, also the results showed that the use of nanozeolite has a significant effect at the level of 1Percent on the investigated parameters, so that the use of this superabsorbent in the amount of 5 and 10 grams per kilogram of soil in all irrigation treatments (I1, I2, I3) ) by increasing the height of the plant stem by 22 and 30Percent in two consecutive years, as well as increasing the diameter of the basil stem by 33 and 29Percent respectively, increasing the number of lateral branches of basil in two years by 90 and 89Percent, respectively. The increase in the number of basil leaves was 49 and 76Percent, respectively, and the growth of the leaf surface was also increased by 25 and 19Percent, respectively. The dry weight of the plant increased by 40Percent and 30Percent, respectively, and the relative water content of the leaves increased by 14Percent and 7Percent in two consecutive years. In electrolyte leakage, contrary to the previous parameters, the application of superabsorbent reduced the ionic leakage of basil, but with the application of low irrigation, we saw an increase in this parameter. This study showed that there is a statistically significant difference (P>0.5) in the yield of the crop among treatments Z5, There is no Z10.
Keywords: Basil, Irrigation regimes, Nano-super absorbent, Plant physiological indicators -
Today, the use of biological fertilizers in sustainable agriculture is an appropriate alternative to chemical fertilizers because the former can improve the quantitative and qualitative performance of plants, especially under stressful conditions. Therefore, this study aims in greenhouse conditions to investigate the effects of plant growth-promoting rhizobacteria on antioxidant enzyme activities and some physiological traits of sweet basil under water limitation. For this purpose, a factorial experiment was conducted based on a completely randomized block design with three replications. Three levels of water deficit stress factor involved W0= 100% of field capacity, W1= 60% of the field capacity, and W2= 40% of the field capacity. Also, biofertilizers factor included nine levels of F1: Pota Barvar-2, F2: Phosphate Barvar-2, F3: Azeto Barvar 1, F4 (the combination of F1 and F2), F5 (the combination of F1 and F3), F6 (the combination of F2 and F3), F7 (the combination of F1, F2, and F3); F8 (100% chemical fertilizer as a positive control) and F9 (without any fertilizer as a negative control). Results showed that water limitation increased the activity of ascorbate peroxidase (193.55%), peroxidase (416.258%), polyphenol oxidase (48.21%) enzymes, and essential oil yield (135.48%). Meanwhile, the chlorophyll index, carotenoid, and yield decreased under water deficit stress. The use of biofertilizers improved these traits under water limitation conditions and normal irrigation. Also, applying a combination of 3 biofertilizers (F7) led to an increase 29.88% in the yield compared with negative control under severe water limitation. Therefore, the use of biofertilizer can be recommended for profitable basil production under water limitation conditions.Abbreviations: Catalase: (CAT), Peroxidase: (PROX), Ascorbate peroxidase: (ASP)Keywords: APX, essential oil, carotenoids, POD, PPO
-
در این تحقیق تاثیر تلقیح دوگونه قارچ آربوسکولار مایکوریزا (Diversispora versiformis و Rhizophagus irregularis) و یک گونه قارچ اندوفیت Piriformospora indica بصورت مجزا و تلفیقی بر ترکیبات شیمیایی و تولید اسانس گیاه گشنیز بررسی شد. تیمارهای آزمایش شامل تیمار قارچ منفرد (RI: R. irregularis، DV: D. versiformis، PI: P. indica)، تیمارهای قارچی تلفیقی (PI+DV، PI+RI، RI+DV و PI+RI+DV)، تیمار شاهد مثبت (دارای کود اوره و سوپرفسفات تریپل، بدون قارچ) و تیمار شاهد منفی (بدون کود شیمیایی، بدون قارچ) بود. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در شرایط گلخانه ای انجام گرفت. وزن تر و خشک ریشه و بخش هوایی، درصد کلنیزاسیون، فنول برگ، ظرفیت آنتی اکسیدانی، کارتنویید، کلروفیل کل و عملکرد اسانس پارامترهایی بودند که برای گیاه گشنیز اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که اثر هرسه گونه قارچ (مایکورایزا و اندوفیت) هم بطور مجزا و هم تلفیقی بر شاخص های اندازه گیری شده معنی دار می باشد (p<0.01). تیمار تلفیقی سه قارچ (PI+RI+DV) در وزن تر و خشک بخش هوایی به ترتیب با 62/8% و 94/17%، تیمار DV در وزن تر و خشک بخش ریشه به ترتیب با 66/22 % و 04/48 % ، تیمار تلفیقی PI+RI در کلنیزاسیون ریشه (75/91%)، تیمار RI+DV در فنول (5/72 %)، تیمار PI در سه پارامتر ظرفیت آنتی اکسیدانی (81/11 %)، کلروفیل کل (81/7 %) و کارتنویید (87/5 %) و تیمار PI+DV در عملکرد اسانس (2/107%) نسبت به تیمار شاهد منفی افزایش نشان دادند. طبق نتایج این تحقیق استفاده از قارچ های مایکورایزا و اندوفیت بصورت تلفیقی نتایج بهتری نسبت به کاربرد منفرد آنها داشته و لذا می توان جهت افزایش عملکرد سبزیجات استفاده کرد.
کلید واژگان: شاخص کلروفیل, ظرفیت آنتی اکسیدانی, کارتنویید, کلنیزاسیون, متابولیت ثانویهBackground and ObjectiveIn recent decades, agricultural production has relied heavily on the use of chemical inputs, which has led to major environmental problems. The use of chemical fertilizers and pesticides has led to the destruction of water and soil resources, reducing the population and diversity of soil microbes, water and air pollution, increasing the resistance of pests and pathogenes to various chemical pesticides, etc. One of the solutions to this problem is to use the principles of sustainable agriculture. Sustainable agriculture is an integrated system based on ecological principles and in this system, plant residues, animal manures, organic and bio-fertilizers are used instead of chemical compounds such as fertilizers and pesticides. In addition to supplying nutrients in the soil, it leads to weed and pest controlling and increases the microbe’s biodiversity in soil. Useful soil microorganisms such as mycorrhizal and endophytic fungi play an important role in the nutrients cycling, especially phosphorus and some other trace elements in ecosystems and plant protection against environmental and agricultural stresses. The fungal hyphae often extend into the portion of the soil that is not penetrated by roots or root hairs, and led to increase the absorption of water and nutrients for the plant. Endophyte fungus Piriformospora indica also has a wide range of host plants by colonizing their roots and stimulates the growth of its host plants and increases their yield. The use of these fungi in nutrient-poor soils increases the growth and yield of agricultural products along with reducing the use of chemical fertilizers and pesticides. Coriander (Coriandrum sativum L.) is an annual herb of the Apiaceae or Umbelliferae families, native to the Mediterranean region that has been cultivated since human antiquity. In addition to its oral application, this plant also has healing properties and is also considered as a medicinal plant. Coriander consumption is recommended in the treatment of various infectious diseases such as typhoid fever and various diseases in general. The shoots of this plant contain essential oils and active ingredients, and decanol is the main components of its essential oil. Whereas global approaches to the production of medicinal plants are aimed at improving the quantity and quality of the active ingredient of medicinal plants, healthy nutrition of these plants through eco-friendly approaches such as the use of biological fertilizers, is the most consistent with the goals of sustainable agriculture and leads to improved quantitative and qualitative yield of these plants. Accordingly, the study of the effect of beneficial soil fungi (mycorrhizal and endophytic) on vegetables such as coriander due to their high consumption by humans seems necessary. Therefore, in this study the effect of inoculation of two species of arbuscular mycorrhizal fungi (Diversispora versiformis and Rhizophagus irregularis) and one species of endophytic fungus (Piriformospora indica) individually and/or in combinations on the chemical composition and production of coriander essential oil was investigated.
MethodologyThe treatments were included single fungus inoculation (RI: R. irregularis, DV: D. versiformis, PI: P. indica), integrated fungal inoculations (PI+DV, PI+RI, RI+DV and PI+RI+DV), positive control treatment (with urea fertilizer and triple superphosphate, without fungus), and the negative control (no chemical fertilizer, no fungus). The experiment was conducted in a completely randomized design with four replications in greenhouse conditions. Fresh and dry weight of roots and shoots, percentage of root colonization, leaf phenol, antioxidant compounds, carotenoids, total chlorophyll and essential oil were measured in coriander plant.
FindingsThe results showed that the effect of all three fungal species (mycorrhiza and endophyte) both separately and in combination on the measured parameters was significant (p <0.01). Combined treatment of three fungi (PI + RI + DV) showed the highest yield in fresh and dry weight of shoot part by 8.62% and 17.94%, respectively. In the case of fresh and dry weight of root part, DV treatment had the best performance by 22.66% and 48.04%, respectively. The root colonization increase (91.75%) in PI + RI, phenol (72.5%) in RI + DV, antioxidant componds (11.81%), total chlorophyll (7.81%) and carotenoids (5.87%) in PI, and essential oil yield (107.2%) in PI + DV were recorded. All increases reported above are in comparison with negative control treatment.
ConclusionAccording to the results of this study, in order to achieve higher yield in coriander, it is better to use single treatments of mycorrhizal fungi. Also, based on the results of this experiment, to enhance the performance of mycorrhizal fungi to improve the growth and development of coriander, especially to improve the yield of essential oil, it is better to use a combination of mycorrhizal fungi and endophyte. It should be noted that the results of this experiment were obtained in greenhouse conditions and to finally confirm the effectiveness of the fungi used in this experiment, therefore further studies should be performed at the field conditions along with measuring more traits to provide clearer and applied results.
Keywords: Antioxidant capacity, Carotenoids, Chlorophyll Index, Colonization, secondary metabolites -
اهداف :
سالیسیلیک اسید یک ترکیب فنلی است که به عنوان تنظیم کننده رشد نقش مهمی در القا مقاومت به خشکی در گونه-های مختلف گیاهی دارد. در این مطالعه، اثر محلول پاشی سالیسیلیک اسید بر میزان کلروفیل، محتوی نسبی آب، تجمع ترکیبات اسمولیتی و عملکرد میوه و دانه گیاه کدوی طبی تحت سطوح مختلف تنش خشکی بررسی شد.
مواد و روش هاتیمارهای آزمایش شامل محلول پاشی برگی سالیسیلیک اسید در 4 سطح (صفر (محلول پاشی با آب مقطر)، 5/0، 1 و 5/1 میلی گرم در لیتر) و تنش خشکی در 4 سطح (ظرفیت زراعی آبیاری کامل، 85 درصد ظرفیت زراعی، 70 درصد ظرفیت زراعی و 55 درصد ظرفیت زراعی) بودند.
یافته هابر اساس نتایج حاضر با افزایش تنش خشکی مقدار کلروفیل، هدایت روزنه ای، سرعت تعرق، سرعت فتوسنتز و محتوای آب برگ به طور معنی داری کاهش یافت در حالی که تنش خشکی مقدار پرولین و کربوهیدرات محلول را افزایش داد. این تغییرات همراه با کاهش عملکرد میوه و بذر کدو طبی بود به طوری که کمترین عملکرد تحت تنش شدید خشکی (55 درصد ظرفیت زراعی) حاصل شد. محلول پاشی سالسیلیک اسید از طریق افزایش تجمع ترکیبات اسمولیتی و پروتیین منجر به تعدیل اثرات تنش خشکی و بهبود وضعیت آبی گیاه، فتوسنتز و عملکرد میو و بذر گردید.
نتیجه گیریبر اساس نتایج حاضر، استفاده از 1 میلی گرم در لیتر سالیسیلیک اسید جهت بهبود عملکرد گیاه کدو طبی به ویژه در شرایط تنش خشکی قابل توصیه می باشد.
کلید واژگان: یک, دو, سه, چهار, پنجBackground & ObjectiveSalicylic acid is a phenolic compound that plays an important role in inducing drought resistance in various plant species as a growth regulator.
Methods & Materials:
In this study, the effect of foliar application of salicylic acid on chlorophyll content, relative water content, accumulation of osmotic compounds and fruit and seeds yield of medicine pumpkin under different levels of drought stress was investigated. Experimental treatments were included the foliar application of salicylic acid at 4 levels (control (spray with distilled water), 0.5, 1 and 1.5 mg L-1) and drought stress at 4 levels (100% field capacity, 85% field capacity, 70% field capacity and 55% field capacity).
ResultsAccording to the present results, with increasing drought stress, chlorophyll content, stomatal conductance, transpiration rate, photosynthesis rate and leaf water content significantly decreased, however drought stress increased the amount of proline and soluble carbohydrates. These changes were accompanied by a reduction of fruit and seed yield of medicine pumpkin, so that the lowest yield was achieved under severe drought stress (55% of field capacity). Foliar application of salicylic acid by enhancing the accumulation of osmotic and protein compounds led to the mitigation of the drought stress and improved plant water status, photosynthesis and fruit and seed yield.
ConclusionBased on the present results, the use of 1 mg L-1 salicylic acid is recommended to improve the yield of medicine pumpkin especially under drought stress condition.
Keywords: One, two, three, four, Five -
در تولید سبزی های میوه ای در گلخانه، پیوند روی پایه های مقاوم یکی از مهمترین روش های مقابله با مشکلاتی مثل دمای پایین ریشه و بیماری های خاک زاد است. به منظور بررسی اثر پایه های تجاری کدو (شینتوزا، کبالت و روت پاور) روی شاخص های کیفی و کمی سه رقم خیار گلخانه ای (شاهین، ناگین و کاترینا) آزمایشی به صورت فاکتوریل (فاکتور اول شامل سه رقم خیار گلخانه ای و فاکتور دوم سه رقم پایه به همراه شاهد) بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار، تحت شرایط هیدروپونیک در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز در سال 1395 انجام شد. در این آزمایش علاوه بر بررسی سازگاری پایه و پیوندک، شاخص های کیفی میوه شامل اسیدیته، مواد جامد محلول، pH، نشت یونی و شاخص های رشد شامل سطح برگ، وزن خشک ساقه و برگ، طول ساقه، عملکرد، جذب عناصر معدنی (نیتروژن، فسفر و پتاسیم) در میوه، برگ و ریشه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که پایه های کدو سبب افزایش در وزن تر و خشک بخش هوایی، عملکرد، سطح برگ، تعداد میوه و مواد جامد محلول شد. پیوند سبب کاهش طول میوه خیارها شد و در قطر ساقه بی تاثیر بود. بالاترین درصد ماده خشک میوه 46/5 و 40/5 درصد به ترتیب مربوط به ترکیب پیوندی شاهین/ شینتوزا و ناگین/ شینتوزا بود. بالاترین مواد جامد محلول میوه 41/4 مربوط به ترکیب پیوندی شاهین/ روت پاور بود. پیوند منجر به افزایش جذب عناصر غذایی نیتروژن، پتاسیم و فسفر شد. به طور کلی پیوند روی این پایه های در اکثر صفات دارای تاثیر مثبت بود و تاثیر منفی روی طعم و مزه خیارهای گلخانه ای نداشت.کلید واژگان: روت پاور, درصد ماده خشک میوه شینتوزا, شاهین, کاترینا, کبالت, ناگینIntroductionIn the production of fruit vegetables in the greenhouse, grafting on resistant rootstocks is one of the most important methods to deal with problems such as low root temperatures and soil diseases.Materials and MethodsIn order to evaluate the effect of commercial cucurbita rootstocks (Shintoza, Rootpower, Cobalt) on qualitative and quantitative three cultivars of greenhouse cucumber (Shahin, Nogin, Katrina), an experiment was carried out in a factorial completely randomized block design (The first factor consists of three cultivars of cucumber and the second factor consists of three base cultivars with the control (no grafting) under hydroponic with four replicates in the Agricultural Research Station, University of Tabriz in field Conditions at 2016. In this experiment, in addition to evaluating root and scion compatibility, fruit quality indices including acidity, TSS, pH, EC and growth indices including leaf area, stem and leaf dry weight, stem length, yield, mineral uptake (nitrogen, phosphorus and potassium) was examined in fruits, leaves and roots.Results and DiscussionThe results showed that rootstocks caused an increase in fresh and dry weight of shoots, yield, leaf area, number of fruits and soluble solids. The graft reduced the length of the cucumbers and had no effect on the diameter. The highest percentages of fruit dry matter were 5.46% and 5.40%, respectively, for Shahin/ Shintoza and Nogin/ Shintoza. The highest soluble solids of fruit 4.41 were related to Shahin/ Rootpower bonding compound. Transplantation increased the uptake of nitrogen, potassium and phosphorus nutrients.ConclusionIn general, grafting on these rootstocks had a positive effect on most traits especially on fruit yield and had no negative effect on the taste of greenhouse cucumbers.Keywords: Cobalt, Fruit dry weight, Katrina, Nogin, Rootpower, Shahin, Shintoza
-
International Journal of Horticultural Science and Technology, Volume:9 Issue: 2, Spring 2022, PP 213 -226Strawberry is one of the most important commercial fruits. This research aimed to ameliorate the negative effects of water deficit stress using silicon application on strawberry. The experiment was conducted as a factorial in a completely randomized design with three factors including cultivar (‘Selva’ and ‘Gavioita’), Na2SiO3 (Sodium silicate) concentrations [0, 3, and 6 mM), as the source of silicon, and water deficit stress (40%, 60%, 80%, and 100% of field capacity (FC)], in three replications. ‘Gavioita’ cultivar showed the highest superoxide dismutase enzyme activity in leaves under sever water deficit stress (40% of FC) following Na2SiO3 (3 and 6 mM concentrations) application. Application of Na2SiO3 at concentration of 6 mM increased the catalase enzyme activity significantly in the leaves of ‘Gavioita’cultivar under severe water deficit stress (40% of FC). The activity of peroxidase enzyme was enhanced considerably under 80% of FC and lower water deficit in the fruits of both cultivars. The fruit total anthocyanin level was increased significantly by application of Na2SiO3 at 3 and 6 mM concentrations under water deficit stress (60% of FC). Also, Na2SiO3 (at concentrations of 3 and 6 mM) enhanced the proline level significantly in ‘Gavioita’ cultivar compared to the control treatment under normal conditions (100% of FC). In conclusion, the results of present study indicated that application of Na2SiO3 at 6 mM concentration is useful treatment to cope with sever water deficit stress (40% of FC) especially in ‘Gavioita’ cultivar of strawberyKeywords: Anthocyanin, Drought, proline, Silicon, strawberry
-
اهدافآزمایش حاضر به منظور بررسی اثر دو پایه تجاری و تلقیح با دو گونه قارچ میکوریز بر جذب برخی عناصر و صفات کیفی خیار گلخانه ای، در کشت های خاکی آن انجام گردید.مواد و روش هاآزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار، درگلخانه گروه علوم و مهندسی باغبانی دانشگاه تبریز اجرا گردید. فاکتور اول پیوند خیار گلخانه ای رقم ناگین روی دو پایه کدوی شینتوزا، روت پاور و همزیستی با دو گونه قارچ میکوریز (Diversisporaversiformis و Rhizophagus intraradices) به عنوان فاکتور دوم بود.یافته هانتایج بدست آمده نشان داد بین پایه ها و گونه های قارچ میکوریز مورد مطالعه از نظر صفات کیفی تفاوت معنی داری وجود داشت. بطوری که پایه شینتوزا تلقیح شده با قارچ میکوریز گونه ی D.versiformis ضمن داشتن بیشترین عملکرد در واحد سطح (6260.28 گرم در متر مربع) موجب افزایش غلظت فسفر و پتاسیم در برگ ها شد. همچنین در تیمار گیاهان پیوندی و کلونیزه شده با قارچ های میکوریز صفات کیفی میوه از جمله ظرفیت آنتی اکسیدانی و فنل کل میوه، سفتی بافت میوه، محتوای مواد جامد محلول (TSS) میوه افزایش یافت. در ضمن سایر صفات کیفی میوه از جمله pH وEC عصاره میوه و TA میوه در بین تمام تیمارها تقریبا یکسان بود.نتیجه گیریدر نهایت نتایج تحقیق نشان داد که پیوند خیار بر روی پایه کدو همراه با استفاده از قارچ میکوریز موجب افزایش عملکرد در واحد سطح با حداقل مصرف نهاده های کشاورزی، بهبود شاخص های کیفی میوه و جذب عناصر غذایی، برای تولید پایدار خیار گلخانه ای در شرایط کشت خاکی قابل توصیه است.کلید واژگان: خیارگلخانه ای, شینتوزا, روت پاور, پیوند, قارچ میکوریزا, کیفیت میوهBackground and ObjectiveIn order to study the effect of two commercial rootstocks and two mycorrhizal fungi species colonization on absorb some elements and fruit quality of greenhouse cucumber, present study was conducted in greenhouse.Materials and Methodsa factorial experiment in a completely randomized block design with three replications was carried out, in the greenhouse of science and horticulture engineering department, University of Tabriz. The first factor was the grafting of cucumber cv. Nagin on the two rootstocks of Shintoza, and Routpower and symbiosis with two species of mycorrhizal fungi (Diversispora versiformis and Rhizophagus intraradices) considered as the second factor.ResultsThe results showed that there was a significant difference between the rootstock and species of mycorrhizal fungi in terms of qualitive traits. Inoculation of Shintoza with D. mycorrhizal fungi produced the most yield per square meter and increased the concentration of phosphorus and potassium in leaves. Also, in these treatments, qualitative traits such as total antioxidant capacity and total phenol content, fruit firmness, soluble solids content (TSS) were increased. In addition, other fruit quality charachteristics including pH and EC of fruit extract and titrable acidity of fruit were similar among all treatments.Conclusionthe results showed that grafting of greenhouse cucumber on squash rootstock and using of mycorrhizal fungi to increase of fruit yield with minimal consumption of agricultural inputs, and quality characteristics and absorption of nutrients, for sustainable cucumber fruit production in greenhouse condition.Keywords: Greenhouse Cucumber, Shintoza, Routpower, Grafting, Mycorrhizal Fungi, Fruit quality
-
اهداف
استفاده از پتانسیل میکروب های خاک مانند قارچ های میکوریز در قالب کودهای زیستی، یکی از راه های دوستدار محیط زیست است که به کاهش استفاده از نهاده های شمیایی وکاهش خسارات وارد شده بر محیط زیست و انسان کمک می کند. بر این اساس در این تحقیق تاثیر تلقیح دوگونه قارچ میکوریز (Diversispora versiformis و Rhizophagusirregularis) و یک گونه قارچ شبه میکوریز Piriformospora indica بصورت مجزا و تلفیقی بر عملکرد و میزان جذب فسفر گیاه گشنیز بررسی شد.
مواد و روشها:
این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در شرایط گلخانه ای انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل تیمار قارچ منفرد (Rhizophagus irregularis، Diversispora versiformis، Piriformospora indica)، تیمار قارچی توام (Rhizophagus irregularis + Diversispora versiformis، Piriformospora indica + Diversispora versiformis، Piriformospora indica+ Rhizophagus irregularis، Piriformospora indica + Rhizophagus irregularis + Diversispora versiformis)، تیمار شاهد مثبت (دارای کود اوره و سوپرفسفات تریپل، بدون قارچ) و تیمار شاهد منفی (بدون کود شیمیایی، بدون قارچ) بود.
یافته ها:
نتایج نشان داد که اثر هرسه گونه قارچ (میکوریز و شبه میکوریز) بر شاخص های رشدی (وزن تر وخشک اندام هوایی و ریشه) و غلظت فسفر در مقایسه با تیمار شاهد معنی دار می باشد (p<0.01). در مقایسه با شاهد منفی، میزان افزایش در وزن خشک بخش هوایی در تیمار شاهد مثبت (13/36%)، در وزن خشک ریشه تیمارهای R. irregularis ، PC و D. versiformis (بترتیب 04/48 %، 65/45 % و 94/42 %)، در شاخص کلروفیل تیمار قارچ P. indica (18/32 %) ، در درصد کلنیزاسیون، تیمار تلفیقی P. indica+ R. irregularis (75/91 %) ، در غلظت فسفر بخش هوایی تیمار P. indica (50/34 %) و غلظت فسفر بخش ریشه نیز در تیمار P. indica + R. irregularis (88/25 %) بودند.
نتیجه گیری:
طبق نتایج این تحقیق می توان در کشت سبزی ها به منظور کاهش مصرف کودهای فسفاته از قارچ های میکوریزی جهت افزایش عملکرد گیاه استفاده کرد.
کلید واژگان: کود زیستی, شاخص کلروفیل, کلنیزاسیون, زادمایه قارچی, گیاه داروییBackground & ObjectiveUsing the potential of soil microbes such as mycorrhizal fungi in the form of biofertilizers is an environmental friendly way to help reduce the use of chemical inputs and reduce the damage to the environment and humans. In this study, the effect of inoculation of coriander with two species of mycorrhizal fungi (Diversispora versiformis and Rhizophagus irregularis) and one species of mycorrhiza-like fungus (Piriformospora indica) on the yield and phosphorus uptake was investigated in a pot culture experiment.
ResultsThe results showed that the application of all three species of fungi were significant in terms of the effect on growth indices (shoot and root dry weight) and phosphorus concentration compared to the control treatment (p <0.01). Compared to the negative control, the enhancement of shoot dry weight in PC was 36.13%. Accordingly, the root dry weight in R. irregularis, PC and D. versiformis treatments (48.04%, 45.65% and 42.94%, respectively), the chlorophyll index in P. indica (32.18%), the root colonization in P. indica + R. irregularis (91.75%), the shoot phosphorus concentration in P. indica (34.50%) and root phosphorus concentration in P. indica + R. irregularis (25.88%) were higher compared to the negative control treatment.
ConclusionAccording to the results of this study, mycorrhizal fungi can be used in vegetable cultivation to reduce the use of phosphate fertilizers to increase plant yield.
Keywords: Biofertilizer, Chlorophyll Index, Colonization, Fungal Inoculum, Medicinal Plant -
اهداف
مطالعه به منظور بررسی اثر دو پایه تجاری و تلقیح با دو گونه قارچ میکوریز بر رشد و عملکرد خیار گلخانه ای، و معرفی تیمار ترکیبی مناسب پایه با قارچ میکوریز برای کشت های خاکی گلخانه ای خیار انجام گردید.
مواد و روش هاآزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار، درگلخانه گروه باغبانی دانشگاه تبریز اجرا گردید. فاکتور اول پیوند خیار رقم ناگین روی دو پایه کدوی شینتوزا، روت پاور و همزیستی با دو گونه قارچ میکوریز (Diversisporaversiformis و Rhizophagusintraradices) به عنوان فاکتور دوم بود.
یافته هانتایج بدست آمده نشان داد بین پایه ها و گونه های قارچ میکوریز مورد مطالعه از نظر رشد، عملکرد، صفات کیفی تفاوت معنی داری وجود داشت. بطوری که پایه شینتوزا تلقیح شده با قارچ میکوریز گونه ی D.versiformis بیشترین تاثیر را نشان داد و موجب افزایش رشد رویشی، افزایش عملکرد تک بوته و تعداد میوه شد. عملکرد در این تیمار با 76/2086 گرم در بوته بالاترین میزان تولید میوه و گیاهان شاهد بدون پیوند و بدون میکوریز با تولید 94/787 گرم در بوته پایین ترین مقدار عملکرد میوه را به خود اختصاص دادند. که حدود 164% نسبت به شاهد افزایش عملکرد را نشان می دهد.
نتیجه گیریاستفاده همزمان پایه و قارچ میکوریز یکی از راهکارهای مناسب برای دسترسی به عملکرد مطلوب با حداقل مصرف نهاده های خارجی است و پایه شینتوزا تلقیح شده با قارچ میکوریز گونه ی D.versiformis بیشترین تاثیر را نشان داد. بنابراین کاربرد قارچ میکوریز بر روی پایه شینتوزا برای تولید خیار گلخانه ای در شرایط کشت خاکی با افزایش قابل توجه عملکرد قابل توصیه است.
کلید واژگان: خیارگلخانه ای, شینتوزا, روت پاور, پیوند, قارچ میکوریزا, عملکرد میوهBackground and ObjectiveIn order to study the effect of two commercial rootstocks and two mycorrhizal fungi species colonization on growth and yield of greenhouse cucumber,and the introduction of a suitable rootstock treatment with mycorrhizal fungi for cucumber greenhouse soil killings was performed.
Materials & Methodsa factorial experiment in a completely randomized block design with three replications, in the greenhouse, University of Tabriz was carried out. The first factor was the grafting of cucumber on the two rootstocks of Shintoza, and Routpower and symbiosis with two species of mycorrhizal fungi (Diversispora versiformis and Rhizophagus intraradices) considered as the second factor.
ResultsThe results showed that there were significant differences between the rootstocks and the species of mycorrhizal fungi in aspect of growth, yield and qualitative traits. Plants inoculated with D. versiformis and grafted on Shintoza showed better growth parameter, concentration and fruit number and yield than other treatments. This treatment with 2086.76 g per plant had the highest fruit yield and non-grafted and non-mycorrhizal control plants with 787.94 g per plant had the lowest fruit yield. So about 164% fruit yield was increased in comparison with control.
Conclusionsimultaneous mycorrhizal fungi using of rootstock is one of the best ways to achieve optimal performance with minimal consumption of foreign inputs and Plants inoculated with D. versiformis and grafted on Shintoza showed better growth parameter. Therefore, the application of mycorrhizal fungi using of Shintoza rootstock is recommended for producing greenhouse cucumbers in soil conditions.
Keywords: Greenhouse Cucumber, Shintoza, Routpower, Grafting, Mycorrhizal Fungi, Fruit Yield -
برای بررسی تاثیر استفاده از گونه وحشی به عنوان پایه در گیاهان پیوندی بر تحمل به شوری گوجه فرنگی رقم مانی میکر، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه سطح مختلفی از شوری حاصل از کلرید سدیم با غلضت های صفر، 40 و 80 میلی مولار به همراه محلول هوگلند در شرایط کشت هیدروپونیک با بستر پرلایت درگلخانه هیدروپونیک گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز صورت گرفت، که در این آزمایش گوجه فرنگی زراعی رقم مانی میکر به عنوان یک رقم حساس به شوری (پیوندک) با پیوند روی دو اکسی شن از گونه وحشی پمپینلیفولیوم (پایه) و به همراه رقم مانی میکر بدون پیوند و نیز گیاهان خودپیوندیمانی میکر مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که افزایش شوری تاثیر منفی بر میزان سطح برگ و عملکرد و تعداد کل میوه برداشتی از گوجه فرنگی مانی میکر داشته است که در این میان مانی میکر پیوندی روی پایه های پمپینلیفولیوم بهترین عملکرد را در شرایط مختلف شوری از خود نشان دادند. همچنین در بالاترین غلظت شوری کمترین مقدار سدیم در ترکیبات پیوندی پمپینلیفولیوم مشاهده گردید.استفاده از پایه های پیوندی گونه پمپینلیفولیوم نسبت به گیاهان غیر پیوندی و خود پیوندی رقم مانی میکر در شرایط شوری نتایج بهتری را نشان داد و در شوری 80میلی مولار کلرید سدیم در مقایسه با گیاهان غیر پیوندی 69% افزایش عملکرد داشتند.کلید واژگان: ارقام وحشی, گیاهان پیوندی, خود پیوندی, عملکرد میوه, هیدروپونیکIn order to investigate the effect of using wild species as a rootstock in grafting plants on salinity tolerance in tomato, a factorial experiment in a randomized complete block design were conducted. The first factor was grafting including Money maker non- grafted (M), Money maker self-grafted (M+M), Money maker grafted on S. pimpinellifolium LA0722 (M+P1) and Money maker grafted on S. pimpinellifolium LA 2184 and the second factor was three concentration of NaCl including the 0, 40 and 80 mM along with Hogland nutrient solution that were applied to tomato in the hydroponics greenhouse, Department of Horticulture, University of Tabriz. The results showed that the increasing salinity had a negative effect on leaf area and yield, and total fruit number in tomato cv. Money maker, the use of S. pimpinellifolium as rootstock showed the best performance under different salinity conditions. Also, in the highest salinity concentration, the lowest sodium content was observed in the plants grafted on S. pimpinellifolium LA0722. The results indicate that, use of pimpinellifolium as rootstock in 80mM NaCl level had 69% higher fruit yields than the non and self- grafted Money maker plants.Keywords: Fruits Yield, Grafting Plants, Hydroponic, Self-Grafted, Wild Types
-
باکتری های حل کننده فسفات، تثبیت کننده نیتروژن و قارچ های میکوریز آربوسکولار نقش مهمی در تامین نیاز گیاهان به عناصر غذایی دارند. به منظور بررسی اثر کارایی باکترهای محرک رشد گیاهان و قارچ های میکوریز آربوسکولار بر صفات فیزیولوژیکی تره ایرانی آزمایش مزرعه ای در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 10 تیمار و 3 تکرار در مزرعه به اجرا در آمد. در این آزمایش بذر تره ایرانی توده محلی تبریز با باکتری های موجود در کودهای زیستی بارور 2 (Pseudomonas putida و Pantoea agglomerans P5) و نیتروکسین (Azotobacter sp.)، باکتری های Azospirillum AC46I، Azospirillum AC49VП، باکتری هایP. fluorescens Chao،P. putida Tabriz و دو گونه قارچ میکوریز آربوسکولار Glomus versiforme، G. intraradices تلقیح و کاشته شد. نتایج نشان داد که شاخص های محتوای کلروفیل، ویتامین ث، پلی فنل کل، فسفر و نیتروژن و درصد کلنیزاسیون در سطح احتمال یک درصد و اسیدپیروویک، پروتئین های محلول و مقدار جذب فسفر و نیتروژن در سطح احتمال 5 درصد تحت تاثیر تیمار کودهای زیستی معنی دار شد.ه است. تیمار تلفیقی قارچ های میکوریز به همراه باکتری های تثبیت کننده نیتروژن به ویژه Azotobacter نتایج بهتری را نسبت به بقیه تیمارهای میکروبی در افزایش صفات کیفی تره ایرانی داشته به طوری که این باکتری ها باعث افزایش کارایی قارچ های میکوریز در تیمارهای تلفیقی شد که دلیل آن تغذیه بهتر و بیشتر مواد غذایی به ویژه فسفر و نیتروژن می باشد.کلید واژگان: اسید پیرویک, پتاسیم, کود زیستی, فسفات بارور2, فسفر, کلروفیل, نیتروکسینPhosphate solubilizing and nitrogen-fixing bacteria and mycorrhizal fungi play an important role in the supply of nutrients in plants. To evaluate the efficacy of plant growth promoting bacteria and arbuscular mycorrhizal fungi (AMF) on physiology traits of Tareh Irani a field experiment in a randomized complete block design with 10 treatments and 3 replications was conducted. In this experiment tareh Irani seeds, (Tabriz landrace) inoculated with bacteria 1) P. putida P13, Pantoea agglomerans P5 (the biofertilizer Barvar2), 2) Azotobacter sp. (in biofertilizer Nitroxin), 3) bacteria Azospirillum sp. AC46 I, Azospirillum sp. AC49VП, 4) bacteria P. fluorescens Chao, P. putida Tabriz 5) two species of AMF, Glomus versiforme, G. intraradices. Results indicated that the colonization percent, percentage of chlorophyll, vitamin C content, total poly phenoles, phosphorus and nitrogen (p ≤ 0.01) and pyruvic acid, soluble proteins, (p ≤ 0.05) were affected by biofertilizers. Combination of mycorrhizal fungi and nitrogen-fixing bacteria (Azotobacter sp.) was better than other biofertilizer treatments in aspect of improving of quantity and quality traits in Tareh Irani. So that the bacteria can increase the efficiency of mycorrhizal fungi treatments were combined because of better nutrition and more food is especially phosphorus and nitrogen.Keywords: Barvar2, Biofertilizer, Chlorophyll, Nitroxin, Phosphorous, Potassium
-
باکتری های محرک رشد گیاه و قارچ های میکوریز نقش مهمی در تامین نیاز گیاهان به عناصر غذایی دارند. این ریزموجودات در اطراف ریشه گیاه مستقر شده و در تامین و جذب عناصر غذایی نقش دارند. به منظور بررسی اثر کارایی باکتری های محرک رشد گیاهان و قارچ های میکوریز آربوسکولار بر رشد، عملکرد و صفات کیفی پیاز خوراکی توده هوراند آزمایشی مزرعه ای به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با 8 تیمار و 3 تکرار در مزرعه به اجرا در آمد. در این آزمایش پیاز خوراکی توده هوراند با باکتری های Azospirillum AC46I وPseudomonas fluorescens Chao ویک گونه قارچ میکوریز آربوسکولارGlomus intraradices تلقیح و کاشته شد. اثر تیمار بر TSS و غلظت پتاسیم، معنی دار نبود. ولی تعداد برگ، وزن تر پیاز، وزن خشک پیاز، قطر گردن سوخ، شاخص برداشت، درصد ماده خشک، عملکرد، غلظت فسفر، نسبت پیازدهی و محتوای کلروفیل در سطح احتمال1 درصد و وزن خشک اندام هوایی، قطر سوخ، در سطح احتمال 5درصد تحت تاثیر تیمار باکتری های محرک رشد گیاه و قارچ میکوریز معنی دار بود. پیازهای تلقیح شده با 3 تیمارباکتری های محرک رشد و قارچ میکوریز از درصد ماده خشک (24/16-10%) وغلظت فسفر (57/53%) بالاتری برخوردار بوده و همچنین بیشترین عملکرد در مترمربع (33/10) در اثر تیمارتلفیقی باکتری ها و قارچ بدست آمد. بطورکلی تیمار تلفیقی قارچ های میکوریز به همراه باکتری های محرک رشد گیاه (PGPR) نتایج بهتری را نسبت به تیمارشاهد و تیمارهای انفرادی باکتری ها و قارچ در بهبود صفات کمی و کیفی پیاز خوراکی توده هوراند داشت.کلید واژگان: پیاز خوراکی, باکتری های ریزوسفری, قارچ میکوریزآربوسکولار, صفات رشد, عناصرغذاییPlant growth promoting rhizobacteria and mucorrhizal fungi play an important role in the supply of nutrients in plants. These microorganisms are usually spread around rizosphere and facilitate absorbtion of nutrients In order to evaluate the effect of plant growth promoting rhizobacteria (PGPR) and arbuscular mycorrhizal fungi on growth, yield, and quality traits of onion. a feild experiment in a completely randomized block design with 8 treatments and 3 replications was conducted. In this experiment onion seed (Horand landrace) was inoculated with bacteria including Azospirillum AC46I, Pseudomonas fluorescens Chao, and species Glomus intraradices of arbuscular mycorrhizal fungi. Then inoculation onion seed cultivated. The effect of treatment on TSS and potassium concentration was not significant. But leaf number, fresh weight, dry weight of onion, bulb neck diameter, harvest index, dry matter percentage, yield, phosphorous concentration, bulbing ratio and chlorophyll content were significant ( p≤1%) and dry weight shoot, bulb diameter at 5% probability level. Inoculation including the plant growth promoting rhizobacteria and mycorrhizal fungi had a higher dry matter content (10-16/24%) and phosphorus concentration (53/57%). And also the highest yield per square meter (10.33) was obtained by the combined of bacteria and fungi. Generally application of AMF with two PGPR (Pseudomonas fluorescens and Azospirillum) led to better bulb yield and quality traits of bulb in comparison with control plants and plants inoculated with individual AMF and PGPR bacteria.Keywords: Arbuscular Mycorrhizal Fungi, Growth Traits, Nutritional Elements, Onion, Rhizospheric Bacteria
-
یکی از مهمترین عوامل کاهش تولید محصولات کشاورزی کمبود آب است. باکتری های محرک رشد در کنترل تنش کمبود آب نقش مهمی ایفا می کنند. امروزه در راستای کنترل اثرات تنش و تولید محصول سالم، کاربرد کودهای زیستی از جمله باکتری های محرک رشد مورد توجه است. تحقیق حاضر به مطالعه اثر تلقیح دو باکتری محرک رشد گیاه (Sinorhizobium meliloti وPseudomonas fluorescens) بر برخی از خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی شنبلیله تحت تنش کم آبی می پردازد. بدین منظور آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی، که فاکتور اول تلقیح باکتریایی در چهار سطح به صورت تلقیح منفرد، تلقیح توام آنها و شاهد بدون باکتری و فاکتور دوم شامل چهار سطح آبیاری به ترتیب 40، 60، 80 و100 درصد ظرفیت مزرعه ای، در سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آبیاری بعد از گلدهی گیاهان تا زمان برداشت اعمال شد. نتایج نشان داد که سطح برگ، وزن تر و خشک قسمت هوایی و وزن تر و خشک ریشه، مقدار فسفر و پتاسیم، و کارآیی مصرف آب با کاربرد باکتری های محرک رشد بطور معنی داری افزایش یافت در حالی که عملکرد بذر در کاربرد باکتری های محرک رشد کاهش یافت.کلید واژگان: باکتریهای محرک رشد گیاه, تنش کمبود آب, شنبلیله, گیاهان دارویی, سینوریزوبیومWater deficit stress limits agriculture crop production. Plant growth-promoting rhizobacteria (PGPR) play an important role in control of water deficit stress. Today, for improving of plant tolerance to stress and the production of healthy crops, the application of biofertilizers, including growth-promoting bacteria, is interest. The present study investigates the effects of two different PGPRs (Pseudomonas fluorescens and Sinorhizobium meliloti) on some physiological and morphological characteristics in fenugreek under water deficit stress. For this purpose, a factorial design based on randomized complete block design with four water deficit levels (100%, 80%, 60% and 40% FC) and four PGPR condition as control, Sinorhizobium meliloti, Pseudomonas fluorescens and combination of S. meliloti. and P. fluorescens with three replications were carried out. Irrigation treatments were applied after flowering of plants until harvesting. The results showed that leaf area, shoot and root fresh and dry weight, phosphorus and potassium content, and water use efficiency (WUE) were significantly improved by PGPR inoculation and individual use of PGPR was more effective, whereas seed yield was decreased in PGPR treated plants.Keywords: Fenugreek, Medicinal Plant, PGPR, Sinorhizobium, Water Deficit Stress
-
شوری به عنوان یک تنش غیرزیستی مهم در کاهش رشد و تولید گیاهان، در نظر گرفته می شود. شناسایی سازوکار های بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی که در مقاومت به تنش شوری دخالت دارند، می تواند برای انتخاب پایه های متحمل به شوری سودمند باشد. برای این هدف آزمایشی به منظور بررسی تاثیر پایه (سه پایۀ کدو شینتوزا، کبالت و روت پاور) و تنش شوری (شاهد 0، 40، 60 و 80 میلی مولار NaCl) روی رشد، عملکرد، سطح برگ، فعالیت آنزیم های پاداکسنده (آنتی اکسیدان) ، مقدار مالون دی آلدئید (MDA) و فراسنجه (پارامتر) های نورساختی (فتوسنتزی) در برگ خیار (رقم خسیب) ، 35 روز پس از تنش انجام شد. فراسنجه های رشدی در هر سه تیمار شوری به طور معنی داری در گیاهان پیوندی نسبت به گیاهان غیر پیوندی بالاتر بود. عملکرد در گیاهان پیوندی 21-14 درصد بیشتر از گیاهان غیرپیوندی بود. فعالیت آنزیم های کاتالاز (CAT) ، آسکوربات پراکسیداز (APX) ، پلی فنل اکسیداز (PPO) و پراکسیداز (POD) در نتیجه تنش شوری افزایش یافت، اما این افزایش در گیاهان پیوندی 2-1/0 برابر گیاهان غیرپیوندی بود. در هر سه تیمار شوری، کاهش میزان هدایت روزنه ای در گیاهان پیوندی در مقایسه با گیاهان غیرپیوندی به طور معنی داری کمتر بود، افزون بر این پراکسیداسیون لیپیدی در گیاهان پیوندی 12-7 درصد کمتر از گیاهان غیرپیوندی بود. بیشترین بازدۀ کوانتومی نظام نوری (فتوسیستم) (Fv/Fm) II در برگ های خیار تفاوت معنی داری بین گیاهان پیوندی و غیرپیوندی نشان داد و این مقدار در گیاهان پیوندی 6-3 درصد بیشتر از گیاهان غیرپیوندی بود. این نتایج اشاره به این دارد که افزایش فعالیت آنزیم های پاداکسنده، نسبت Fv/Fm و هدایت روزنه ای در گیاهان پیوندی، مرتبط با تحمل بیشتر آن ها به تنش شوری است.کلید واژگان: آنزیم های پاداکسنده, پیوند, تنش شوری, فراسنجه های نورساختی, مالون دی آلدئیدSalinity is considered as one of the major abiotic stress limiting growth and productivity of plants. Identification of physiological and biochemical mechanisms involved in the resistance to salinity can be useful to select salt tolerant rootstocks. For this purpose, an experiment was conducted to investigate the effects of rootstock (three cucurbit rootstock, Shintoza, Cobalt, Rootpower) and salinity stress (0, 40, 60 and 80 mM NaCl) on growth, yield, leaf area, antioxidant enzymes activity, malondialdehyde (MDA) content and Photosynthetic parameters in cucumber (cv. Khasib) leaves were determined, 35 days after salt treatments. Plant Growth parameters in all salinity treatments were significantly higher in grafted plants than non-grafted plants. Grafted plants had 14-21% higher yield than non-grafted plants. The catalase (CAT), ascorbate peroxidase (APX), polyphenol oxidase (PPO) and peroxidase (POD) activity increased as a result of salinity stress, but this increase in grafted plant was 0.1-2 times of ungrafted plant. Reductions in stomatal conductance at the three salt treatments were significantly lower in the grafted plants in comparison to ungrafted plants. Moreover, lipid peroxidation (MDA content) in grafted plants was 7-12% less than ungrafted plants by salt stress. Maximal quantum yield of PS II (Fv/Fm) of cucumber leaves showed significant difference between grafted and ungrafted plant and this amount was 3-6 percent more than ungrafted plants. Results suggested that increase in activity of antioxidant enzymes, ratio of Fv/Fm and stomatal conductance in grafted plant could be associated with their greater tolerance to salinity stress.Keywords: Antioxidant enzymes, grafting, malondialdehyde, photosynthetic parameters, salinity stress
-
امروزه بکارگیری ریزموجودات مفید خاکزی با عنوان کودهای زیستی به عنوان طبیعی ترین و مطلوب ترین راه حل برای زنده نگه داشتن نظام حیاتی خاک اراضی کشاورزی مطرح است. باکتری های آزادکننده پتاسیم، تثبیت کننده نیتروژن و حل کننده فسفر باعث می شوند عناصر پتاسیم، نیتروژن و فسفر به صورت قابل جذب در دسترس گیاه قرار گیرد. به منظور بررسی اثر کود زیستی پتابارور2 و باکتری سینوریزوبیوم ملیلوتی بر عملکرد و خصوصیات فیزویولوژیکی گیاه شنبلیله آزمایشی به صورت مزرعه ای در قالب بلوک های کامل تصادفی با 5 تیمار و 3 تکرار به اجرا در آمد. تیمارها شامل: کود زیستی پتابارور2، باکتری (Sinorhizobium meliloti)، تلقیح با سینوریزوبیوم+پتابارور2، شاهد مثبت (مبتنی بر آنالیز خاک) و شاهد منفی (بدون کوددهی و تلقیح) بودند. گیاهان پس از رشد برداشت شدند و صفات مورفولوژیک و عناصر غذایی اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده تاثیر معنی دار تیمار سینوریزوبیوم بر تمامی صفات مورفولوژیک به جز طول میانگره را نشان داد. تلقیح بذر شنبلیله با کود زیستی پتابارور2 و باکتری سینوریزوبیوم منجر به افزایش اکثر صفات رویشی و در نتیجه عملکرد شاخساره شد. همچنین غلظت عناصر نیتروژن و فسفر تحت تیمار سینوریزوبیوم بیشترین میزان را نشان داد در حالی که کاربرد سینوریزوبیوم و پتابارور2 منجر به بیشترین غلظت پتاسیم در گیاه شنبلیله گردید.کلید واژگان: پتابارور 2, تعداد غلاف, غلظت عناصر, سینوریزوبیوم, کود زیستیNowadays, the use of soil-born microorganisms as biological fertilizers is considered to be a natural and most desirable solution used to maintain sustainability of agricultural soil system. Potassium releasing, nitrogen fixing and phosphate solubilizing bacteria play role in providing K, N and P to plants. In order to evaluate the effects of biofertilizers Potabarvar2 and Sinorhizobium meliloti, on physiological properties and yield of Fenugreek, a complete randomized block experiment was conducted with five treatments and three replications. Treatments included biofertilizer Potabarvar2, Sinorhizobium meliloti, inoculation with a mixture of Sinorhizobium㺋婭ꫯ檽, positive control (based on soil analysis) and negative control (no fertilization and inoculation). Physiological and morphological characteristics and concentrations of N, P and K were measured after harvest. The results showed significant effect of Sinorhizobium on morphological characteristics except internode length. Symbiotic relationship of Sinorhizobium with Fenugreek increased the uptake of nitrogen and phosphorus, however the highest potassium uptake observed with a mixture of Sinorhizobium㺋婭ꫯ檽.Keywords: Macronutrients Concentration, Sinorhizobium, Potabarvar 2, Biofertilizer, Pod Number
-
به منظور بررسی تاثیر پیوند خیار روی پایه های تجاری کدو آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی شامل هشت تیمار با سه تکرار به صورت مزرعه ای در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز در سال 1394 انجام شد. دو توده خیار بومی آذربایجان شرقی ( به ترتیب باسمنج و گونی) و یک رقم تجاری (ماهان) روی دو پایه تجاری کدو (به ترتیب شینتوزا و روت پاور) پیوند شدند. تیمارهای آزمایش شامل ترکیب های پیوندی باسمنج/ شینتوزا، باسمنج/ روت پاور، گونی/ شینتوزا، گونی/ روت پاور و ماهان/ روت پاور و خیارهای بدون پیوندی باسمنج، گونی و ماهان بودند. گیاهان با استفاده از روش نیمانیم تک لپه ای پیوند شدند. نتایج نشان داد، پایه ها تاثیر معنی دار مثبتی روی شاخص های رویشی شامل سطح برگ، شاخص سبزینه ( کلروفیل)، طول ساقه، وزن خشک اندام های هوایی، شمار میوه و عملکرد میوه در تک بوته داشتند. بیشترین غلظت نیتروژن برگ در ترکیب پیوندی ماهان/ روت پاور و کمترین آن در خیار باسمنج مشاهده شد. بیشترین غلظت پتاسیم و فسفر اندام های هوایی در ترکیب پیوندی ماهان/ روت پاور و کمترین غلظت پتاسیم و فسفر اندام های هوایی در خیار باسمنج مشاهده شد. بیشترین غلظت نیترات برگ در خیار باسمنج و کمترین در ترکیب پیوندی ماهان/ روت پاور دیده شد. بیشترین غلظت ساکارز برگ و قند کل برگ در ترکیب پیوندی ماهان/ روت پاور مشاهده شد. در ترکیب های پیوندی تاثیر پایه ها روی غلظت نیتروژن، فسفر و پتاسیم اندام های هوایی و شاخص های عملکرد در بیشتر صفات همسان بود. پایه های شینتوزا و روت پاور به دلیل افزایش غلظت نیتروژن، فسفر و پتاسیم اندام های هوایی موجب بهبود عملکرد و شاخص های رشد شدند.کلید واژگان: پایه های تجاری کدو, پیوند خیار, پیوند نیمانیم تک لپه ایIn order to evaluate the effect of grafting of cucumber on commercial cucurbits rootstocks, an experiment was carried out in a completely randomized block design including eight treatments with three replicates in the field of Agricultural Research Station, University of Tabriz infield Conditions at 2015. Two populations of Azerbaijan cucumber (Basmenj andGouney, respectively) and a commercial cultivar of cucumber (Mahan) were grafted on two commercial cucurbits rootstocks (Shintozwa and Routpower, respectively).Treatments of experiment were including grafted combination of Basmenj/ Shintozwa, Basmenj/ Routpower, Gouney / Shintozwa, Gouney / Routpower, Mahan / Routpower, non grafted Basmenj, Gouney and Mahan cucumbers. Plants were grafted by single cotyledon splice grafting techniques. Results showed that rootstocks had a significant effect on growth and yield index including leaf area, cholorophyll index, stem length, shoot dry weight, fruits number per plant and yield per plant.The highest N concentrations in leaf wasobserved in grafted combination Mahan/ Routpower and thelowest inBasmenj.The highest K and P concentration inshootwere observed in grafted combination Mahan/ Routpower while the lowestK and P concentrations in shoot were observedinBasmenj. The highest nitrate concentration in leaf was observed inBasmenj and the lowest in grafted combination. Mahan/ Routpower. The highest concentration of sucrose and total soluble sugar in leaf were observed in grafted combination of Mahan/Routpower. In grafted combinations, the effect of rootstocks onN, P and Kconcentrations in shoot and yield indexin most traits were similar andShintowza and Routpower improved yield and growth index,because of increasing concentrations of N, P and K in shoots.Keywords: Commercial cucurbits rootstocks, cucumber grafting, single cotyledon splice grafting
-
یکی از مهمترین پیامدهای تنش خشکی تنش اکسیداتیو می باشد. اسید سالیسیلیک یک ترکیب فنلی است که به عنوان تنظیم کننده رشد در القاء مقاومت به خشکی عمل می نماید. در این مطالعه به منظور بررسی تاثیر اسید سالیسیلیک بر برخی آنزیمهای آنتی اکسیدان و برخی صفات بیوشیمیایی گیاه کدوی طبی تحت تنش، آزمایشی در سال 1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان اجراء گردید.آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار شامل تنش خشکی در چهار سطح شاهد(آبیاری کامل)100 درصد، تنش ملایم85 درصد، تنش متوسط70 درصد وتنش شدید55درصد ظرفیت مزرعه و اسید سالیسیلیک به صورت محلول پاشی برگی در چهارسطح صفر=محلول پاشی با آب مقطر، 5/0، 1و 5/1 میلی گرم در لیتر بود. صفات مورد ارزیابی شامل آنزیم های پراکسیداز و کاتالاز محتوی پرولین ومالون دی آلدئید( شاخص پراکسیداسیون غشایی)، بتاسیتوسترول و عملکرد روغن بودند.نتایج نشان داد که افزایش سطوح تنش خشکی عملکرد روغن را کاهش داد اما در مقابل موجب افزایش بتاسیتوسترول و پراکسیداسیون غشایی و نشت یونی و افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان نظیر کاتالاز و پراکسیداز شد.از طرف دیگر اسید سالیسیلیک در سطوح 5/0 و 1 میلی گرم در لیتر از طریق افزایش بیشتر فعالیت آنزیمهای کاتالاز و پراکسیداز و تجمع پرولین، تنش اکسیداتیو و پراکسیداسیون غشایی و نشت یونی را کاهش داد ولی موجب افزایش متوازن عملکرد روغن و بتاسیتوسترول در شرایط تنش ملایم و متوسط گردید. این نتایج نشان دهنده افزایش مقاومت گیاه به خشکی در نتیجه کاربرداسید سالیسیلیک است.کلید واژگان: بتاسیتوسترول, پراکسیداز, پرولین, تنش اکسیداتیو, عملکرد روغنOxidative stress is one of the most important consequences of drought stress. Salicylic acid is a phenolic compound which serves as a growth regulator in the induction of resistance to drought. In order to investigate the role of salicylic acid on some Anti-oxidant Enzymes and some biochemical attributes of medicinal pumpkin under drought stress, an experiment was designed 2014 in Zanjan Universitys Research Farm. The study was arranged as factorial experiment based on a randomized complete block design with three replications including drought stress at four level; control, mild stress, moderate stress, and severe stress have been arranged in four levels including (100, 85,70 and 55%FC). Salicylic acid treatments included Salicylic acid were applied as foliar application spray in 4 levels: zero mg/l (solution spray with distilled water), 0.5, 1, and 1.5 mg/l. Measured traits that included peroxidase, catalase, Beta-sitosterol and oil yield proline, electrolyte leakage, malondialdehyde (membrane peroxidation index) content. The results showed that increasing drought stress levels reduced the oil yield, but in contrast, increased the Beta-sitosterol, membrane peroxidation, electrolyte leakage, anti-oxidant enzymes such as catalase and peroxidase, while application of salicylic acid at 0.5 and 1 mg/l decreased oxidative stress, membrane peroxidation and Electrolyte leakage through increasing the anti-oxidant enzymes activities such as catalase and peroxidase and proline which led to a balanced rise in oil yield and Beta-sitosterol in mild and moderated stress. These results shows an increase in plant resistance to drought as a result of salicylic acid application.Keywords: Beta-sitosterol, Oil yield, oxidative stress, Peroxidase, Proline
-
امروزه بکارگیری ریزموجودات مفید خاکزی با عنوان کودهای زیستی به عنوان مطلوب ترین راه حل برای حفظ نظام حیاتی اراضی کشاورزی مطرح است. باکتری های آزادکننده پتاسیم، تثبیت کننده نیتروژن و حل کننده فسفر باعث می شوند عناصر بیشتری به صورت قابل جذب در دسترس گیاه قرار گیرد. به منظور بررسی اثر کود زیستی پتابارور2، باکتری سینوریزوبیوم ملیلوتی و کود اوره بر عملکرد و خصوصیات فیزیولوژیکی گیاه شنبلیله آزمایشی در قالب بلوک های کامل تصادفی با 5 تیمار و 3 تکرار به اجرا درآمد. تیمارها شامل کود زیستی پتابارور2، باکتری (Sinorhizobium meliloti)، تلقیح سینوریزوبیوم+پتابارور2، شاهد مثبت (کوددهی مبتنی بر آنالیز خاک) و شاهد منفی (بدون کوددهی و تلقیح) بودند. نتایج نشان داد که صفات تعداد و سطح برگ و همچنین وزن تر و خشک شاخساره تحت تاثیر تیمار سینوریزوبیوم در سطح احتمال 1% معنی دار شدند. تمام صفات فیزیولوژیکی اندازه گیری شده به جز کارتنوئید در سطح احتمال 1 % و 5 % معنی دار شدند. تلقیح بذر شنبلیله با کود زیستی سینوریزوبیوم و پتابارور2 منجر به افزایش اکثر صفات رویشی و در نتیجه عملکرد شاخساره شد. کاربرد منفرد این کودهای زیستی نتایج بهتری را نسبت به کاربرد تلفیقی آن ها داشت. به طور کلی کاربرد سینوریزوبیوم ملیلوتی نتیجه بهتر و کارآمدتر را در افزایش عملکرد، صفات کیفی و رشد گیاه شنبلیه نسبت به کود پتابارور2 و تلقیح سینوریزوبیوم و پتابارور2 را داشت.کلید واژگان: پتابارور2, سطح برگ, سینوریزوبیوم, کود زیستی, کلروفیلNowadays, the use of soil-born microorganisms as biological fertilizers is considered to be a natural and most desirable solution to maintain sustainability of agricultural soil system. Potassium releasing bacteria, nitrogen fixing and phosphorus dissolving bacteria make mentioned elements available to plants. In order to evaluate the effects of bio-fertilizers Potabarvar 2, Sinorhizobium meliloti, as well as urea fertilizer on physiological properties and yield of Fenugreek, an experiment as complete randomized block design was conducted with five treatments and three replications. Treatments included biofertilizer Potabarvar 2, S. meliloti, inoculation with a mixture of Sinorhizobium㺋婭ꫯ 2, positive control (based on soil analysis) and negative control (no fertilization and inoculation).The results showed that all morphological traits were significant at 1%. Most physiological traits except for carotenoid were significantly affected by S. meliloti, and a mixture of Sinorhizobium㺋婭ꫯ 2. Seed inoculation with biofertilizer Sinorhizobium meliloti and Potabarvar 2 lead to increase in growth and eventually shoot yield. Separate application of these biofertilizers led to better results than the integrated application. Symbiotic relationship of Sinorhizobium with Fenugreek increased physiological indices data, especially the absorption of nitrogen and phosphorus, as well as the amount of phenolic antioxidant have been significantly affected. In general, application of S. meliloti resulted in better and more effective increase in yield, quality and plant growth than fertilizer Potabarvar 2 and a mixture of Sinorhizobium㺋婭ꫯ 2.Keywords: Biofertilizer, Chlorophyll, Leaf Area, Potabarvr 2, Sinorhizobium
-
به منظور بررسی تاثیر کشت مخلوط بر عملکرد و اجزای عملکرد پیاز و شنبلیله، آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی جنوب کرمان به اجرا در آمد. فاکتور اول فاصله کاشت پیاز خوراکی در تراکم های 20، 25 و 30 بوته در متر مربع و فاکتور دوم کاشت شنبلیله در تراکم های 12، 15 و 25 بوته در متر مربع همراه با تک کشتی های دو گونه در فواصل کشت مذکور بود. زمان برداشت تعداد و طول گیاه، وزن تر و خشک بوته ، قطر سوخ، وزن تر و خشک سوخ ، عملکرد، نسبت برابری زمین و مجموع ارزش نسبی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد بیشترین عملکرد پیاز خوراکی (2/43 تن در هکتار) در کشت مخلوط در تراکم 30 بوته در متر مربع مشاهده شد. در کشت مخلوط افزایشی تعداد برگ، طول گیاه و وزن تر و خشک بوته پیاز با کاهش تراکم بوته از 30 به 20 بوته در متر مربع افزایش یافتند. همچنین بیشترین وزن تر و خشک سوخ پیاز به ترتیب 64/11 و 2/167 گرم از تراکم کاشت مخلوط 25 بوته در متر مربع شنبلیله بدست آمد. در پیاز کشت مخلوط شنبلیله باعث افزایش تعداد برگ، طول گیاه و وزن تر و خشک بوته پیاز گردید. اگر چه کشت مخلوط شنبلیله با پیاز بر عملکرد در مقایسه با کشت های خالص تاثیر معنی داری نداشت. بالاترین نسبت برابری زمین (65/1) و ارزش نسبی (70/1) در کشت مخلوط به ترتیب در ترکیب های تیماری پیاز با تراکم 30 بوته، شنبلیله با تراکم 12 بوته در متر مربع و پیاز با تراکم 30 بوته و شنبلیله با تراکم 25 بوته در متر مربع بدست آمدند.کلید واژگان: پیازخوراکی, شنبلیله, کشت مخلوط, عملکرد, نسبت برابری زمینIn order to investigate the of effect intercropping on yield and yield components of onion (Allium cepa L.) and fenugreek (Trigonella foenum-graecum L.), a factorial experiment was carried out based on completely randomized block design with three replications at the research field located in south of Kerman, Iran. The first factor was onion density (20- 25 and 30 plant.m-2) and the second factor was fenugreek plant density (12- 15 and 25 plant.m-2) and sole culture of plants with aforementioned densities were considered. After harvesting the number leaves and length of plants, fresh and dry weight, bulb diameter, fresh and dry weight of bulb, Land Equivalent Ratio (LER) and Relative Value Total (RVT) was measured. The results showed that the highest yield of onion (43.2 t.h-1) was obtained from 20 plant m-2. In intercropping treatment number of leaves, plant length, bulb fresh and dry weight was increased by decreasing plant density from 20 to 30 plant m-2. The highest fresh and dry weigh of onion bulb (167.2 and 11.64 g) was produced in 20 plant.m-2. Number leaf and length of the plant and fresh and dry weigh of onion was increased in intercropping. However intercropping fenugreek with onion had no significant effect on its yield in comparison with mono culture. The highest Land Equivalent Ratio (LER) (1.65) and Relative Value Total (RVT) (1.72 (was recorded in 30 plant.m-2 onion and 12 plant.m-2 fenugreek and 30 plant.m-2 onion and 25 plant.m-2 fenugreek combination culture respectively.Keywords: Onion, Fenugreek, Intercropping, Yield, Land Equivalent Ratio (LER)
-
یکی از مشکلات تولید خیار در کشور، تنش ناشی از شوری گسترده در خاک و آب است. استفاده از پایه های کدو یک راه حل موثر در افزایش تحمل به شوری در خیار است. به منظور بررسی اثر پیوند روی پایه های شینتوزا، کبالت و روت پاور در شرایط شوری 40، 60 و 80 میلی مولار حاصل از نمک NaCl بر عملکرد، رشد، کیفیت میوه، نشت یونی، سطح برگ، سطح ویژه برگ، شاخص SPAD، مقدار آب نسبی برگ و برخی ترکیبات معدنی و پرولین در خیار رقم خسیب، یک آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی (CRD) با 3 تکرار انجام گرفت. شوری با افزایش ماده خشک و مواد جامد محلول باعث بهبود کیفیت میوه گیاهان پیوندی و غیرپیوندی شد. درصد کاهش عملکرد و زیست توده در هر سه تیمار شوری به طور معنی داری در گیاهان پیوندی نسبت به گیاهان غیر پیوندی پایین تر بود. گیاهان پیوندی تحت تنش دارای عملکرد میوه، رشد، سطح برگ، مقدار آب نسبی برگ، محتوای کلروفیل (شاخص SPAD) بیشتر، وضعیت تغذیه ای بهتر در بافت ریشه و برگ، غلظت پرولین بالاتر و نشت الکترولیت کمتر در مقایسه با گیاهان غیر پیوندی بودند. این نتایج نشان داد که پایه ها ظرفیت بالایی برای دفع و نگهداری سدیم داشته و در نتیجه باعث کاهش انتقال سدیم به ساقه و افزایش تحمل به شوری در خیار می شوند.کلید واژگان: پیوند, تحمل به شوری, تنش شوری, خیار, شاخص های رشدSoil and water salinity is one of the stresses that have limited cucumber production in Iran. The use of cucurbit rootstocks is a valid strategy in increasing cucumber salt tolerance. In order to investigate the effect of the grafting on Shintoza, Cobalt, and Root power rootstocks in salinity condition (40, 60 and 80 mM NaCl) on yield, growth, fruit quality, electrolyte leakage, leaf area, specific leaf area (SLA), SPAD index, leaf relative water content (LRWC), mineral composition, and proline of cucumber plants (cv. Khasib), an factorial experiment was carried out based on completely randomized design (CRD) with three replications. Salinity improved fruit quality in both grafted and ungrafted plants by increasing fruit dry matter and total soluble solids content. Moreover, at the three salt treatments the percentage of yield and biomass reduction was significantly lower in the grafted plants in comparison to ungrafted plants. Grafted cucumber plants exposed to NaCl were capable of maintaining higher fruit yield, plant growth, leaf area, leaf relative water content (LRWC), higher chlorophyll content (SPAD index), a better nutritional status in the root and leaf tissues and higher proline concentration and less electrolytic leakage in comparison with ungrafted ones. These results suggest that rootstocks have a higher capacity for Na exclusion and retention, which resulted in reduced Na transport to the shoot and increased the salt tolerance of cucumber.Keywords: Cucumber, Grafting, Growth Indices, Salinity stress, Salt Tolerance
-
به منظور بررسی اثر کادمیوم و زئولیت بر رشد رویشی دو سبزی شاهی و تربچه، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی خلعت پوشان دانشگاه تبریز در سال 1390 به اجرا درآمد. کادمیوم به عنوان فاکتور اول در پنج غلظت (صفر، پنج، 10، 20 و 40 میلی گرم بر کیلوگرم خاک) از منبع سولفات کادمیوم و زئولیت (کلینوپتیلوئیت سبزوار) در دو سطح (صفر و یک درصد وزن خاک) به عنوان فاکتور دوم استفاده شد. براساس نتایج به دست آمده مشاهده شد که غلظت های مختلف کادمیوم بر وزن تر و خشک و سطح برگ گیاه شاهی و وزن تر و خشک برگ و ریشه و طول و قطر ریشه گیاه تربچه مورد بررسی معنی دار است. درحالی که اثر زئولیت فقط در مورد سطح برگ و وزن تر گیاه شاهی معنی دار بود. در تیمار 40 میلی گرم بر کیلوگرم کادمیوم وزن تر و خشک ریشه در تربچه به ترتیب 38 و 36 درصد کاهش یافت. حضور زئولیت در خاک موجب بهبود صفات رشدی گیاه شاهی شد اما در مورد گیاه تربچه این حالت مشاهده نشد. در تیمار 20 میلی گرم بر کیلوگرم کادمیوم با افزودن زئولیت سطح برگ شاهی به 2 برابر افزایش یافت. کادمیوم اثر منفی بر صفات رشدی هر دو گیاه داشت و کاربرد زئولیت اثرات منفی آن را در بعضی از صفات مورد بررسی کاهش داد.کلید واژگان: وزن خشک, کلینوپتیلوئیت, سطح برگIn order to investigate the effect of cadmium and zeolite on vegetative growth of cress and radish a factorial experiment carried out in a completely randomized design with 3 replications at Research Station of Tabriz University. Cadmium as the first factor at 5 concentrations (0, 5, 10, 20 and 40 mg/kg soil) from cadmium sulfate and zeolite (Klinoptiolite, Sabzevar) as the second factor with two levels (0 and 1% w/w soil) were studied. The result showed that cadmium significantly affected dry and fresh weight and leaf area of cress and root weight, length and diameter and leaf fresh and dry weight of radish. Zeolite only affected cress leaf area and fresh weight significantly. Treatment with 40 mg/kg Cd led to decreasing of radish root fresh and dry weight about 38 and 36% respectively. Application of zeolite in the soil improved growth characteristics of radish, whereas this amendment positive effect on cress was not observed. Cress leaf area was increased 2-fold by the addition of zeolite in 20 mg/kg Cd treatment. Cadmium had negative effect on growth characteristics of both plant and its negative effects on some traits was reduced by application of zeolite.Keywords: Dry weight, Klinoptiolite, Leaf area
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.