اثر دو پایه تجاری و تلقیح با دو گونه قارچ میکوریز بر جذب برخی عناصر و صفات کیفی خیار گلخانه ای

آزمایش حاضر به منظور بررسی اثر دو پایه تجاری و تلقیح با دو گونه قارچ میکوریز بر جذب برخی عناصر و صفات کیفی خیار گلخانه ای، در کشت های خاکی آن انجام گردید.   آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار، درگلخانه گروه علوم و مهندسی باغبانی دانشگاه تبریز اجرا گردید. فاکتور اول پیوند خیار گلخانه ای رقم ناگین روی دو پایه کدوی شینتوزا، روت پاور و همزیستی با دو گونه قارچ میکوریز (Diversisporaversiformis و Rhizophagus intraradices) به عنوان فاکتور دوم بود.   نتایج بدست آمده نشان داد بین پایه ها و گونه های قارچ میکوریز مورد مطالعه از نظر صفات کیفی تفاوت معنی داری وجود داشت. بطوری که پایه شینتوزا تلقیح شده با قارچ میکوریز گونه ی D.versiformis  ضمن داشتن بیشترین عملکرد در واحد سطح (6260.28 گرم در متر مربع) موجب افزایش غلظت فسفر و پتاسیم در برگ ها شد. همچنین در تیمار گیاهان پیوندی و کلونیزه شده با قارچ های میکوریز صفات کیفی میوه از جمله  ظرفیت آنتی اکسیدانی و فنل کل میوه، سفتی بافت میوه، محتوای مواد جامد محلول (TSS) میوه افزایش یافت. در ضمن سایر صفات کیفی میوه از جمله pH وEC عصاره میوه و TA میوه در بین تمام تیمارها تقریبا یکسان بود.   در نهایت نتایج تحقیق نشان داد که پیوند خیار بر روی پایه کدو همراه با استفاده از قارچ میکوریز موجب افزایش عملکرد در واحد سطح با حداقل مصرف نهاده های کشاورزی، بهبود شاخص های کیفی میوه و جذب عناصر غذایی، برای تولید پایدار خیار گلخانه ای در شرایط کشت خاکی قابل توصیه است.