sedigheh amiri
-
هدف از این تحقیق، بررسی عملکرد عصاره آبی پوست انار به عنوان یک منبع آنتیاکسیدانی در به تعویق انداختن فساد اکسیداسیون روغن آفتابگردان بود و چون ادغام عصاره آبی در فاز روغنی امکانپذیر نیست، از سامانه میکروامولسیون (و تولید نانوکپسول های عصاره آبی) استفاده گردید. برای این منظور ابتدا تاثیر دو حلال آب و اتانول 96% بر میزان استخراج ترکیبات فنلی و به دام اندازی رادیکال DPPH بررسی شد و در نهایت عصاره آبی در دو سطح 200 و 400 پی پی ام با استفاده از سامانه میکروامولسیونی وعصاره اتانولی پوست انار در یک سطح 200 پی پی ام و آنتیاکسیدان سنتزی BHT در حد مجاز (200 پی پی ام) به روغن آفتابگردان بدون آنتیاکسیدان اضافه و اندیس پراکسید، آنیزیدین و اسیدهای چرب آزاد آن اندازهگیری شد. نتایج حاکی از آن بود که عصاره آبی بیشترین میزان ترکیبات فنلی و بالاترین درصد بازدارندگی در آزمون DPPH را داشت (05/0p<)، این در حالی بود که عصاره آبی پوست انار در سطح 400 پی پی ام در دمای 50 درجه سانتیگراد توانست اندیس پراکسید، آنیزیدین و اسیدهای چرب آزاد روغن آفتابگردان را کنترل کند (05/0p<). نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از میکروامولسیون عصاره آبی پوست انار به عنوان یک آنتیاکسیدان طبیعی در مقابل آنتیاکسیدان متداول BHT میتواند در کنترل کیفیت روغن موثر باشد.
کلید واژگان: پوست انار, ترکیبات فنلی, روغن آفتاب گردان, میکروامولسیونRecently, due to the known antioxidant activity of plant compounds and their derivatives, great attention is attracted by using such compounds in food and biological systems. This study aimed to explore the possibility of adding the aqueous extract of pomegranate peel as an antioxidant in sunflower oil using microemulsion system. For this purpose, the effect of two solvents (water and 96% ethanol) on the extraction efficiency of phenolic compounds and DPPH radical scavenging property was investigated. Therefore, nano-capsulated aqueous extract (at 200 and 400 ppm), ethanolic extract and BHT (at 200 ppm) were added into an antioxidant free sunflower oil and the peroxide value, p-anisidine value and free fatty acid contents of treated oils were determined. Results showed that the phenolic content of aqueous extract was higher and, the lower radical-scavenging ability in DPPH test was related to ethanolic extract. The peroxide value , p-anisidine value and free fatty acid contents of sunflower oil containing 400 ppm aqueous extract at 50 were lower than other samples. It can be concluded that the usage of microemulsified aqueous pomegranate peel extract may improve the quality storage of sunflower oil when compared to the free extract.
Keywords: Microemulsion, Pomegranate Peel, Phenolic Compounds, Sunflower Oil -
در طی سال های اخیر، تقاضا برای مصرف محصولات غذایی سرخ شده کم چرب افزایش یافته است. به همین دلیل، در این بررسی اثر پیش تیمارهای مختلف شامل پوشش دهی قطعات بادمجان با آلژینات سدیم (0.50 و 1.00 درصد)، آلژینات کلسیم (0.50 و 1.00 درصد) و پروتیین ایزوله سویا (4.00 و 5.00 درصد) بر میزان جذب روغن و ویژگی های کیفی بادمجان سرخ شده در زمان های مختلف سرخ کردن (0، 90، 180، 200 و 360 ثانیه) در دمای 150 درجه سانتی گراد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که نمونه های پیش تیمار شده با هیدروکلوییدها نسبت به نمونه کنترل، مقدار افت رطوبت و میزان جذب روغن کمتری داشتند که از این نظر از بین هیدروکلوییدها، آلژینات کلسیم (1 درصد) با مقدار افت رطوبت 66/16 درصد و مقدار جذب روغن (گرم/گرم) 11/0، بهترین عملکرد و پروتیین ایزوله سویا (00/5 درصد) با مقدار افت رطوبت 66/33 درصد و مقدار جذب روغن (گرم/گرم) 26/0، ضعیف ترین کارکرد را داشت. با افزایش زمان سرخ کردن، محتوای رطوبت نمونه های سرخ شده کاهش یافت. بیشترین و کمترین میزان پوشش دهی به ترتیب مربوط به نمونه های پیش تیمار شده با پروتیین ایزوله سویا 1 درصد (14/33 درصد) و آلژینات سدیم 5/0 و 1 درصد (32/11 درصد) بودند. هم چنین، راندمان سرخ کردن نمونه های پیش تیمار شده با آلژینات کلسیم بیشتر از سایر تیمارها بود که در این رابطه، زمان 90 ثانیه بالاترین مقدار (12/93 درصد) را نشان داد و کمترین راندمان مربوط به نمونه ی کنترل در زمان 360 ثانیه (51/49 درصد) بود. مقدار شاخص L* در نمونه های پوشش دهی شده با پروتیین ایزوله سویا نسبت به سایر نمونه ها کمتر بود که می تواند به دلیل افزایش نرخ واکنش میلارد باشد. نمونه های پیش تیمار شده با آلژینات کلسیم و سدیم در زمان 90 ثانیه بیشترین امتیاز پارامترهای حسی را کسب کردند. نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از پوشش آلژینات کلسیم (1 درصد) می تواند منجر به تولید بادمجان سرخ شده کم چرب بدون تاثیر نامطلوب بر خواص حسی و کیفی محصول شود.
کلید واژگان: آلژینات سدیم, آلژینات کلسیم, بادمجان, پروتئین ایزوله سویا, سرخ کردنIn recent years, the demand for fried products with lower oil content has increased. Therefore, in this study, the effect of different hydrocolloid coatings including sodium alginate (0.50 and 1.00%), calcium alginate (0.50 and 1.00%), and soy protein isolate (4.00 and 5.00%) on oil absorption and quality properties of eggplant slices during different frying times [0, 90, 180, 270, and 360 seconds] were evaluated. The results showed that the samples pretreated with hydrocolloids had lower moisture loss and oil absorption than that of the control sample. In this regard, among the treatments, calcium alginate (1.00%, with a moisture content of 16.66% based on dry weight and the oil absorption of 0.11 g/g food) and soy protein isolate (5.00%, with the moisture content of 33.66% based on dry weight and the of oil absorption of 0.26 g/g food) had the highest and lowest function, respectively. The moisture content of the fried samples decreased with the frying time increase from 90 to 270 s. Meanwhile, the frying efficiency of calcium alginate coated samples, in all four examined times, was higher than the other treatments, which showed the highest value in 90 s (93.12%). The lowest efficiency was observed in the control sample at 360 s (49.51%). The L* values in the samples coated with soy protein isolate were lower than those of the other samples, which could be due to the increase in Millard reaction. Coating the eggplant samples with calcium and sodium alginate resulted in good sensory parameters for 90 s. Overall, the results of this study showed that the use of calcium alginate coating (1%) can lead to the production of low-fat fried eggplant without adversely affecting the sensory and qualitative properties of the product.
Keywords: Sodium Alginate, Calcium Alginate, Eggplant, Isolated Soy Protein, Frying -
حامل های لیپیدی نانوساختار (NLC) حامل های قوی برای ترکیبات چربی دوست هستند. در این تحقیق، محلول مالتودکسترینNLC: (6:10) در دمای ورودی 110 یا 180 درجه سلسیوس و سرعت جریان خوراک 5 یا 15 میلی لیتر در دقیقه توسط خشک کن پاششی خشک شده و ویژگی های پودرها مورد ارزیابی قرار گرفت. تصاویر به دست آمده از میکروسکوپ الکترونی روبشی نشان داد که پودر تولید شده از ذرات کروی شکل توخالی با سطوح صاف تشکیل شده اند. بیشینه بازده تولید پودر حدود 66 درصد بود. اندازه ذرات NLC پس از حل کردن مجدد پودرهای به دست آمده افزایش یافت]از 3/57 نانومتر (در بزرگ ترین اندازه قبل از خشک کردن) به 7/93 نانومتر (در بزرگ ترین اندازه بعد از خشک کردن)[، اما در تمام تیمارها کمتر از حد اندازه قابل قبول سیستم های NLC بود. اندازه گیری شاخص های جریان پذیری مانند شاخص تراکم پذیری (متوسط 21/16)، نسبت هاوسنر (متوسط 20/1) و زاویه قرار (31 تا 42 درجه) نشان داد که نمونه ها به عنوان پودرهایی با قابلیت جریان پذیری خوب دسته بندی می شوند. نتایج این مطالعه نشان داد که سیستم های NLC را می توان با استفاده از ماده مالتودکسترین به عنوان ماده کمکی بدون هیچ گونه تغییر شدید در اندازه ذرات، با خشک کن پاششی خشک کرد.
کلید واژگان: حامل های لیپیدی نانوساختار, NLC, نانوذرات چربی, خشک کن پاششی, مالتودکسترین, ریزپوشانیThe NLCs are potent carriers for lipophilic bioactive compounds. The NLC:maltodextrin (6:10) solution at the inlet temperatures of 110 or 180 °C, and the feed flow rate of 5 or 15 mL/min was spray-dried and the powders characteristics were evaluated. The SEM micrographs showed the particle morphologies of hollow spheroids with smooth surfaces. The powder production yields as high as 66% was achieved. The sizes of NLC particles after the redispersion of the spray-dried powders shifted to higher amounts, but were below the acceptable size of NLC systems. The measurement of flowability indices such as Carr’s compressibility index, Hausner ratio, and angle of repose showed that the samples were categorized as the powders with good flowability. The results of this study revealed that NLC systems can be successfully spray-dried by using maltodextrin as the excipient without any drastic changes in the particle size.
Keywords: nanostructured lipid carrier, NLC, spray-drying, maltodextrin, lipid nanoparticles, encapsulation -
نگرانی در مورد مسایل زیست محیطی، گرایش به بسته بندی مواد غذایی با بیوپلیمرهای طبیعی را افزایش داده است. آلژینات به عنوان یک بیوپلیمر، پتانسیل خوبی برای تشکیل فیلم دارد، اما خواص ممانعت کنندگی آن در مقابل رطوبت ضعیف است. به منظور غلبه بر این مشکل، در این مطالعه فیلم آلژینات کلسیم با دو نوع چربی روغن آفتاب گردان (مایع) و پیه گاو (جامد) در دو غلظت 5/0 و 5 درصد (همراه با 1/0 درصد لسیتین و بدون لسیتین) پوشش داده شد و سپس خصوصیات فیزیکوشیمیایی، سدکنندگی و مکانیکی فیلم های تولیدی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که استفاده از پیه گاو ضخامت فیلم را بطور معنی داری نسبت به روغن آفتاب گردان افزایش داد و این ضخامت با افزایش غلظت چربی افزایش یافت. همچنین افزودن روغن آفتاب گردان نفوذپذیری فیلم آلژینات به بخار آب را کاهش داد که در این رابطه غلظت 5/0 درصد روغن موثرتر عمل کرد، اما چربی پیه گاو نتوانست در این رابطه موثر عمل کند. در عین حال افزودن این مواد آب گریز به فیلم آلژینات کلسیم باعث تغییر خصوصیات رنگی (افزایش زردی) و کدورت فیلم ها گردید. ویژگی های مکانیکی فیلم شامل قدرت کششی و میزان کشش پذیری در نقطه شکست نیز تحت تاثیر افزودن چربی پیه گاو در غلظت 5/0 درصد بهبود یافت. افزودن لسیتین بر فاکتورهای ضخامت، نفوذپذیری به بخار آب و خواص مکانیکی فیلم آلژینات تاثیری نداشت. تصاویر حاصل از میکروسکوپ الکترونی حاکی از شکل گیری حفرات و یا ترک بر سطح فیلم های پوشش دهی شده بود. در کل نتایج این مطالعه بیانگر این موضوع بود که بسته به هدف مورد نظر، می توان از روغن آفتاب گردان و یا چربی پیه گاو به عنوان ترکیبات طبیعی برای بهبود و تغییر ویژگی های فیلم های خوراکی بر پایه آلژینات کلسیم برای بسته بندی محصولات غذایی استفاده نمود.
کلید واژگان: فیلم خوراکی, پوشش دهی, آلژینات کلسیم, روغن آفتاب گردان, چربی پیه گاوConcerns about the environmental issues have increased the tendency to package the food stuffs with natural biopolymers. However, the use of these compounds has limitations such as the weakness in mechanical, barrier and optical properties. Alginate, as a biopolymer, has a good film forming potential; meanwhile it has poor moisture barrier properties. In order to overcome this problem, in this study, the calcium alginate film was coated with two types of lipids including sunflower oil (as a liquid oil) and tallow (as a solid fat) at two concentrations (0.5 and 5%, with and without 0.1% lecithin). Afterward, the physicochemical, barrier, and mechanical properties of the produced films were investigated. The results showed that the lamination of the alginate films with tallow fat increased the film thickness, which increased with the fat concentration. In addition, sunflower oil significantly reduced the permeability of the films to water vapor, that was more evident in 0.5% sunflower oil coated film. The results also showed that the use of these hydrophobic materials for the coating of alginate films changed the color properties and the turbidity of the films. The mechanical properties of the film, including tensile strength and elongation at the breaking point, improved by coating the alginate film with 0.5% tallow fat. Thickness, water vapor permeability, and the mechanical properties were not affected by the addition of lecithin. The SEM images proved the formation of small holes or cracks on the films surfaces. In general, this study showed that sunflower oil or tallow fat can be used as natural compounds to improve the properties of calcium alginate-based edible films, depending on the goals of packaging.
Keywords: Edible film, Coating, Calcium alginate, Sunflower oil, Tallow fat -
سبوس، محصول جانبی فرایند آسیاب گندم، دارای ترکیبات مختلف از جمله پنتوزان ها می باشد که این ترکیب می تواند برای افزایش خواص سلامت بخش و عملکردی محصولات غذایی کاربردهای صنعتی پیدا کند. در این تحقیق ابتدا بازدهی استخراج پنتوزان از سبوس گندم با استفاده از آب داغ 80 درجه سلسیوس، هیدروکسید سدیم 0.01 میلی مولار و پراکسید هیدروژن قلیایی 2 درصد به عنوان روش های مرسوم استخراج بررسی گردید. سپس، تاثیر پیش تیمارهایی از قبیل آنزیم سلولاز، فراصوت، اتوکلاو و مایکروویو در حضور هیدروکسید سدیم و آب بر افزایش بازدهی استخراج مطالعه شد. در نهایت به منظور افزایش بازده استخراج پنتوزان ها، تیمارهای مراحل قبل با بالاترین درجه استخراج (فراصوت، آنزیم سلولاز، آب داغ، هیدروکسید سدیم و پراکسید هیدروژن) به صورت تیمارهای ترکیبی ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که خلوص پنتوزان های استخراج شده با هیدروکسید سدیم به صورت معنی داری بیشتر از آب داغ و پراکسید هیدروژن بود (p< 0.05). همچنین، از میان پیش تیمارهای آنزیم سلولاز، امواج فراصوت، اتوکلاو و مایکروویو در حضور آب یا هیدروکسید سدیم، بیشترین میزان بازده استخراج پنتوزان ها به ترتیب در تیمار ترکیبی آنزیم+هیدروکسید سدیم و فراصوت+هیدروکسید سدیم مشاهده شد. تیمار ترکیبی آب داغ 80 درجه سلسیوس، آنزیم سلولاز 0.1 درصد و توان فراصوت 560 وات به مدت 2 دقیقه و تیمار ترکیبی آب داغ 80 درجه سلسیوس و پراکسید هیدروژن 4 درصد با pH=11.5 به ترتیب به عنوان بهترین عوامل ترکیبی در افرایش بازده استخراج و خلوص پنتوزان از سبوس گندم شناخته شدند.
کلید واژگان: بهینه سازی استخراج, آنزیم سلولاز, امواج فراصوت, اتوکلاو, امواج مایکروویو, پنتوزان, بازده استخراج, فراصوتWheat bran as a by-product of milling contain various compounds such as pentosans which have health promoting effects and functinal properties in industrial applications. In this study the extraction yield of pentosans by hot water 80oC, 0.01 mM sodium hydroxide and 2% alkaline hydrogen peroxide solutions as the conventional methods for pentosan extraction was evaluated. Then, the effects of pretreatments such as cellulase, ultrasound, autoclave and microwave in the presence of sodium hydroxide and water to increase the pentosan extraction yield were studied. Finally, in order to increase the extraction yield of the pentosans, pretreatments with the highest extraction yield (sonication, cellulase enzyme, hot water, sodium hydroxide, hydrogen peroxide) were evaluated as combined treatments. The results showed that the purity of pentosans extracted with sodium hydroxide was significantly higher than the hot water and hydrogen peroxide solution (p<0.05). Also, among the pretreatments of cellulase enzyme, ultrasound, autoclave and microwave in presence of water or sodium hydroxide, the combination of cellulase-sodium hydroxide and ultrasound-sodium hydroxide treatments resulted in the higher yields. The combined treatment of hot water (80oC)+cellulase enzyme+(0.1%)+ultrasound power (560 w, 2 minutes) and the combined treatment of hot water (80oC)+hydrogen peroxide (4%, pH=11.5) were identified respectively as the best combination factors to maximize extraction yield and pentosans purity from wheat bran.
Keywords: Extraction optimization, Cellulase enzyme, Ultrasound, Autoclave, Microwave, Pentosan, Extraction yield -
نشریه پژوهش های علوم و صنایع غذایی ایران، سال پانزدهم شماره 3 (پیاپی 57، امرداد و شهرویور 1398)، صص 29 -43
میکروامولسیون ها سامانه هایی هموژن هستند که قطر ذرات فاز پراکنده در آن ها کمتر از 100 نانومتر می باشد. از آن جا که شکل گیری این سامانه ها، تحت تاثیر پارامترهای مختلفی قرار می گیرد، در این تحقیق تشکیل میکروامولسیون اسانس پوست پرتقال با استفاده از توئین 60 و پروپانل (با نسبت 1:1) تحت شرایط مختلف pH، قدرت یونی، غلظت شکر و دما مورد مطالعه قرار گرفت. برای این منظور، از روش سطح پاسخ برای تعریف تعداد آزمون ها و ترکیب فاکتورهای مورد بررسی استفاده گردید. نتایج نشان داد که pH و قدرت یونی و تعامل آن ها در شکل گیری میکروامولسیون موثر نیستند و سطح میکروامولسیون تحت تاثیر پارامترهای مذکور قرار نمی گیرد. غلظت شکر به طور معنی داری بر شکل گیری میکروامولسیون موثر بود و با افزایش غلظت شکر از صفر به 30 درصد، منطقه میکروامولسیون از 38% به حدود 5/4% کاهش یافت. مدل کیوبیک تاثیر غلظت شکر بر سطح میکروامولسیون را به خوبی پیش بینی کرد. علاوه بر این، منطقه میکروامولسیون با افزایش دما در غلظت های پایین شکر (تا 10%) افزایش یافت اما در غلظت های بالاتر شکر کاهش معنی داری را نشان داد. همچنین پایداری حرارتی میکروامولسیون اسانس پوست پرتقال/ توئین 60: پروپانل/ آب با افزایش غلظت شکر به شدت کاهش یافت. نتایج آنالیز حسی نشان داد که استفاده از میکروامولسیون اسانس پوست پرتقال در آب گازدار در مقایسه با اسانس آزاد، انحلال و پذیرش محصول را خصوصا از نظر فاکتورهای طعم و آروما به طور معنی داری بهبود بخشید.
کلید واژگان: میکروامولسیون, اسانس پوست پرتقال, روش سطح پاسخ, مدل کردنIn this study, microemulsification of orange peel oil (OPO) using Tween 60:propanol with the ratio of 1:1 was studied under different conditions of pH, ionic strength, and sugar concentration.. Results showed that critical temperature (the temperature in which one- phase microemulsion system was still stable) for the microemulsions with higher sucrose concentrations (in the range between 0 to 30%) was lower while by decreasing in sugar concentration, critical temperature shifted to higher temperatures, as it reached to 90°C for the samples without sugar. The prepared microemulsions were stable at 5 and 25°C for seven days, but samples with higher concentrations of sugar (25 and 30%) became turbid at 45°C, whereas all other samples exhibited a one-phase microemulsion system at this temperature. Microemulsions were not stable at -3°C (freezing temperatures). In sensory evaluation, it was observed that the microemulsified OPO was dissolved in water as soon as it was added into the medium, in contrast to free essential oil as it was spreading on the surface of the solution. Encapsulation of OPO caused lower release of aroma, resulting a milder odor and taste (lower intensity) in samples which were preferred by the panelists. The overall acceptability of all samples containing OPO microemulsion was significantly higher than samples with free essential oil.
Keywords: Microemulsion, Orange peel oil, Response surface methodology, Modeling -
بیشتر مواد بسته بندی غذایی از پلیمرهای غیرقابل تجزیه تولید می شوند که یک مشکل جدی زیست محیطی به حساب می آید. مواد طبیعی مثل پلی ساکاریدها، به عنوان جایگزین پلیمرهای سنتزی عرضه شده اند که آلودگی زیست محیطی را به حداقل می رسانند و نسبتا کم هزینه هستند. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر نانوذرات چربی بر مورفولوژی، خواص مکانیکی و ممانعت کنندگی فیلم آلژینات سدیم بود. برای این منظور نانوذرات چربی در سه سطح 0.025%، 0.05% و 0.1% به فیلم آلژینات سدیم اضافه گردید و ویژگی های نوری، قدرت کشش، ازدیاد طول در نقطه ی شکست، ضریب یانگ، نفوذپذیری به بخار آب و ریزساختار (SEM) فیلم ها مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت نانوذرات چربی جامد، ازدیاد طول در نقطه ی شکست و نفوذپذیری به بخار آب افزایش یافت (05/0>P) ، در حالی که از نظر قدرت کشش و ضریب یانگ اختلاف آماری معنی داری با نمونه کنترل مشاهده نشد (05/0>P). فیلم های حاوی غلظت بالای نانوذرات چربی جامد (1/0%)، کمی مایل به زرد بودند و کدورت بالایی داشتند (05/0>P). تصاویر میکروسکوپ الکترونی نشان داد که استفاده از نانوذرات چربی جامد باعث ایجاد حفرات ریز در بافت فیلم آلژینات گردید که میزان این حفرات با افزایش غلظت نانوذرات، افزایش یافت. در نهایت نتایج به دست آمده از این کار نشان می دهند که نانوذرات چربی جامد برای افزایش انعطاف پذیری فیلم مناسب هستند اما اثر مثبتی بر ویژگی ممانعت کنندگی فیلم ندارند.کلید واژگان: آلژینات سدیم, خواص مکانیکی, فیلم, نانوذرات, چربی جامدMost of the food packaging materials are produced from nondegradable polymers which has become a serious environmental problem. Natural ingredients based on polysaccharides, offer an alternative for synthetic packagings that minimize the environmental pollution with a relatively low cost. The aim of this study was to evaluate the effect of solid lipid nanoparticles (SLN) on morphology, mechanical and barrier properties of sodium alginate film. For this purpose, the nanoparticles were added at concentrations of 0.025%, 0.5% and 0.1% into the alginate films and optical properties, tensile strength, elongation at break (%), Young’s modulus, water vapor permeability (WVP) and the nano-structured of films were evaluated. As SLN concentration increased, elongation at break and WVP increased significantly (p<0.05), while no significant differences were found in the tensile strength and Young’s modulus (p>0.05). Films containing a high concentration of SLN (0.1%), were slightly yellowish in color and their opacity value increased significantly (p<0.05). The scaning electron micrographs showed that addition of SLN resulted in a hole-like structure in the film texture, which increased with nano-particles, concentration. Results obtained in the present work exhibited that the incorporation of SLN in alginate film was suitable for increasing the film flexibility but it had no positive effect on the film barrier properties.Keywords: Film, Mechanical properties, Sodium alginate, Solid lipid nanoparticle
-
Background and ObjectivesAs chemical methods are commonly used to modify the starch properties, in this study, the influence of chemical modification using POCl3 on the rice starch function was evaluated.Materials and MethodsRice starch was isolated by alkaline extraction of the proteins and cross-linked rice starches were prepared from reactions between native rice starch (low and high amylose) and varied concentrations of POCl3 (0.1, 0.2 and 0.3 % w/w). The physicochemical, rheological and morphological properties of rice starches (water absorption and solubility, pasting viscosity parameters, light transmittance, freeze-thaw stability, and scanning electron microscopy) were evaluated.ResultsAccording to SEM micrographs, cross-linking did not affect granule size or shape. The cross-linked starches showed lower solubility than that of the native starches and solubility decreased with increasing the concentration of cross-linking agent. Cross-linking decreased the capability of starches to absorb water at high concentration of cross-linking agent (0.3%). The paste clarity and pasting viscosity parameters of cross-linked samples were lower than their native starches and decreased with POCl3 concentration. The freeze-thaw stability of rice starches improved by cross-linking and increased with an increase in cross-linking agent concentration. Regarding amylose content, low amylose rice starches showed lower water solubility, water absorption and freeze-thaw stability and higher pasting viscosity parameters than those of high amylose ones.ConclusionsThe results of this study suggest that high amylose cross-linked rice starch can be used in food systems in which higher stability, or controlled increase of viscosity is desired during their processing.Keywords: Rice starch, Low amylose, High amylose, Functional properties
-
مقدمهلیزوزیم یک آنزیم طبیعی است که دارای اثر ضدمیکروبی علیه باکتری های گرم مثبت است، اما بر باکتری های گرم منفی بی تاثیر است، همین عامل استفاده صنعتی آن را محدود کرده است. هدف از این تحقیق اتصال دکستران به لیزوزیم به منظور بهبود خواص ضد میکروبی آنزیم است.مواد و روش هاگلیکوزیله کردن لیزوزیم با دکستران با نسبت وزنی 1:5، در دمای◦C 60 به مدت یک هفته و در رطوبت نسبی 79% انجام شد. برای بررسی اتصال لیزوزیم به دکستران، الکتروفورز به روش SDS-PAGE انجام گرفت و از کروماتوگرافی ژل فیلتراسیون با سفادکس G-100 برای خالص سازی لیزوزیم کنژوگه شده استفاده گردید. در نهایت، فعالیت آنزیمی، گروه های آمینی آزاد و فعالیت ضدمیکروبی آنزیم اصلاح شده بررسی گردید.یافته هانتایج حاصل از SDS-PAGE الکتروفورز، اتصال لیزوزیم به دکستران را تایید کرد و اندازه گیری گروه های آمینی آزاد نشان داد که 7/3 مول دکستران به یک مول لیزوزیم متصل شده است، در حالی که فعالیت آنزیم کنژوگه در اثر گلیکوزیله شدن به میزان 63/37 % کاهش یافت. نتایج حاصل از بررسی اثر ضد میکروبی نشان داد که گلیکوزیله کردن لیزوزیم با دکستران، آنزیم را علیه باکتری گرم منفی E. coli موثر کرد و با افزایش غلظت لیزوزیم کنژوگه شده اثر ضد میکروبی آن نیز افزایش یافت. اثر ضد باکتریایی کنژوگه لیزوزیم-دکستران در برابر باکتری گرم مثبت Staph. aureus تفاوت معنی داری را در مقایسه با آنزیم اصلاح نشده نشان نداد.نتیجه گیریبنا بر نتایج به دست آمده در این تحقیق، کنژوگه کردن لیزوزیم به دکستران مصرف بالقوه آنزیم را در فرمولاسیون مواد غذایی به عنوان یک عامل ضد باکتریایی مناسب افزایش می دهد.
کلید واژگان: اثر ضدمیکروبی, اصلاح شیمیایی, دکستران, لیزوزیمIntroductionLysozyme is a natural enzyme with positive antimicrobial activity against Gram Positive bacteria، but its action is limited on Gram Negative bacteria، which is assumed a restriction for its uses in industry. The purpose of this research was to glycosylate lysozyme with dextran through Maillard-based reaction and to study the antimicrobial characteristics of lysozyme-dextran conjugate.Materials And MethodsGlycosylation of lysozyme with dextran was performed using a 1:5 weight ratio of protein to dextran، incubated at 60 MC for one week under the relative humidity of 79%. For evaluating conjugation of dextran to lysozyme، SDS-PAGE electrophoresis was conducted. Gel filtration chromatography with sephadox G-100 was used for separation of conjugated enzyme. Lytic activity، free amino group and antimicrobial activity of the modified enzyme were evaluated.ResultsSDS-PAGE electrophoresis was used to follow the glycosylation process. Results indicated that 3. 7 moles of dextran were coupled to one mole of lysozyme. The lytic activity of the conjugate was about 62% of that of the native lysozyme. Evaluation of antimicrobial activity of the lysozymedextran conjugate، indicated the effectiveness of modified enzyme against E. coli and a progressive increase in antimicrobial activity with an increase in enzyme-conjugate concentration. The antimicrobial action of lysozyme on S. aureus was not improved by conjugation with dextran as compared with that of E. coli.ConclusionThese results might increase the application of lysozyme as a natural antimicrobial ingredient in different food systems.Keywords: Antimicrobial Effect, Conjugate, Dextran, Lysozyme
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.