به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

seyed amirhossein emamian shirazi

  • Seyed Amirhossein Emamian Shirazi, Alireza Hashemi Oskouei *, Parisa Hejazi Dinan
    Background

     Vertical jump performance depends on the take-off velocity of the body's center of mass. This velocity results from vertical acceleration provided by applied force to the ground from the feet. Therefore, forces generated in the muscles and the way these forces transfer to the feet affect vertical jump performance.

    Objectives

     This study aimed to assess the correlation of vertical jump height with ground reaction force and anthropometric parameters of professional male athletes in volleyball, basketball, and wrestling.

    Methods

     In this study, the descriptive method (correlation assessment) was used to investigate the relationship of countermovement vertical jump height with ground reaction force and anthropometric parameters of 18 male professional athletes.

    Results

     This descriptive study indicated that the vertical jump height was significantly correlated with the maximum vertical force (Pearson correlation coefficient = 0.658), maximum rate of vertical force development (Pearson correlation coefficient = 0.399), negative impulse (Pearson correlation coefficient = 0.192), and positive impulse (Pearson correlation coefficient = 0.381). In addition, among 16 anthropometric parameters, only sitting height had a significant correlation with jump height (correlation coefficient = 0.499). However, the four dimensionless anthropometric parameters, including body fat mass to body mass ratio, skeletal muscle mass to body mass ratio, upper limb mass to body mass ratio, and lower limb mass to body mass ratio, were significantly correlated with vertical jump height.

    Conclusions

     The normalized body composition and ground reaction force parameters were significantly related to vertical jump performance. Therefore, designing a training program to enhance these parameters would improve vertical jump performance. According to this study, enhancing GRF characteristics could be considered valuable in such training programs.

    Keywords: Anthropometry, Body Composition, Ground Reaction Force, Sports, Vertical Jump
  • Rasoul Azreh, Alireza Hashemi Oskouei *, Seyed Amirhossein Emamian Shirazi
    Background

     Countermovement vertical jump is a crucial skill in many sports. Plyometric training is a prevalent method to improve athletes' jumping ability.

    Objectives

     The present study aimed to investigate the effect of a 6-week plyometric training on the kinematics of take-off and countermovement vertical jump height.

    Methods

     Fifteen young, healthy male subjects performed plyometric exercises in three sessions per week for six weeks. Digital videos of pre-training and post-training jumps were captured. The Kinovea software was used to measure the kinematic parameters of take-off in the sagittal plane. Pre and post-training values were compared by paired sample t-test with the statistical significance level of P < 0.05.

    Results

     Post-training results showed a higher jump height (P < 0.05), more flexed shoulder, and more extensive hip and knee at take-off (P < 0.05). Also, while hip extension velocity was decreased, shoulder flexion and knee extension velocities were significantly increased (P < 0.05).

    Conclusions

     The 6-week plyometric training, including 720 jumps, improved shoulder flexion, and hip and knee extensions at take-off, resulting in high CMJ height. We employed plyometric training to improve the shoulder flexion and hip and knee extension velocities and increase CMJ height.

    Keywords: Kinematics, Plyometric Exercise, Countermovement Jump, Jump Height
  • محمد فرهادی، علیرضا هاشمی اسکویی*، سید امیرحسین امامیان شیرازی، محمدتقی کریمی

    به منظور بهبود عملکرد حرکتی، الگوی حرکت و تغییرات پارامترهای کینماتیکی مفاصل در وضعیت های مختلف بررسی می شود. استفاده از تردمیل در تحلیل الگوی راه رفتن انسان، امکان ثبت چندین گام از راه رفتن را در فضای محدود و با شرایط کنترل شده فراهم می کند. هدف این پژوهش، بررسی هم سانی پارامترهای کینماتیکی مفاصل اندام تحتانی هنگام راه رفتن روی تردمیل و زمین بود. ضرایب همبستگی درون طبقاتی پارامترهای کینماتیکی مفاصل اندام تحتانی در 15 مرد جوان سالم هنگام راه رفتن روی زمین و تردمیل محاسبه شد. ضرایب همبستگی زوایای لگن، ران و مچ پا هنگام راه رفتن روی زمین اغلب در محدوده قابلیت اطمینان عالی (بیشتر از 9/0) قرار داشتند، درحالی که هنگام راه رفتن روی تردمیل نتایج در محدوده قابلیت اطمینان متوسط (کمتر از 7/0) بودند؛ بنابراین، در اقدامات درمانی یا مطالعات تحقیقاتی توجه به کاهش هم سانی تکرارهای راه رفتن هنگام استفاده از تردمیل مهم است.

    کلید واژگان: قابلیت اطمینان, سینماتیک, اندام تحتانی, راه رفتن, تردمیل
    Mohammad Farhadi, Alireza Hashemi Oskouei *, Seyed Amirhossein Emamian Shirazi, Mohammad Taghi Karimi

    T Abstract To improve motor function, movement pattern and changes in joint kinematic parameters are investigated in different conditions. Using a treadmill in human gait analysis, makes it possible to record several steps of gait in a limited space and also controlled conditions. The purpose of this study was to investigate the consistency of the kinematic parameters of lower limb joints during walking on the ground and treadmill. Intraclass correlation coefficients (ICC) for kinematic parameters of lower limb joints of 15 healthy young male participants were calculated during walking on the ground and treadmill. The angles of pelvic, hip, and ankle were often in the range of excellent reliability (ICC>0.9) when walking on the ground, while the results were in the range of average reliability (ICC<0.7) when walking on a treadmill. Therefore, in treatment activities or research studies, considering the decrease in consistency of walking trials on the treadmill is important.

    Keywords: Reliability, Kinematics, Lower limbs, Gait, Treadmill
  • سعید ناصری برنج آباد، علیرضا هاشمی اسکویی، هانیه نیرومند اسکویی، سید امیرحسین امامیان شیرازی، میر علی اعتراف اسکویی
    زمینه و هدف
    استفاده از این پارامترهای سیگنال الکترومایوگرافی مستلزم آگاهی از میزان قابلیت اطمینان آن ها می باشد. هدف این پژوهش، محاسبه و مقایسه قابلیت اطمینان چهار پارامتر رایج در تحلیل سیگنال الکترومایوگرافی اندام تحتانی، هنگام حرکت روی پله و سطح شیبدار است.
    روش بررسی
    14 نفر مرد جوان سالم، 5 نوبت با فاصله زمانی 1 دقیقه از پله و سطح شیبدار با سرعت معمولی بالا رفتند و هربار پس از 30 ثانیه استراحت پایین آمدند. سیگنال الکترومایوگرافی عضله های راست رانی، پهن داخلی، پهن خارجی و درشت نی قدامی ثبت شد. در حوزه زمان، انتگرال سیگنال الکترومایوگرافی (IEMG) و مجذور میانگین مربعات (RMS) و در حوزه فرکانس، میانه فرکانس توان (MPF) و فرکانس میانه (MF) بدست آمد. ضرایب همبستگی درون طبقه ای (ICC) و خطای استاندارد اندازه گیری (SEM) پارامترهای فوق محاسبه شد.
    یافته ها
    به طور کلی میانگین قابلیت اطمینان نسبی و قابلیت اطمینان مطلق نرمال شده پارامتر های دامنه ای بالاتر از پارامترهای فرکانسی بود. در حرکت بالا رفتن، قابلیت اطمینان نسبی و قابلیت اطمینان مطلق نرمال شده بیشتر از پایین آمدن است. در بین قابلیت اطمینان عامل های دامنه ای IEMG و RMS و نیز بینقابلیت اطمینان پارامترهای فرکانسی MPF و MF تفاوت کلی دیده نشد.
    نتیجه گیری
    تفاوت قابلیت اطمینان پارامترهای سیگنال الکترومایوگرافی در شرایط مختلف حرکتی ضرورت دانستن قابلیت اطمینان این پارامترها را در پژوهش های علمی نشان می دهد.
    کلید واژگان: الکترومایوگرافی سطحی, قابلیت اطمینان, پله, سطح شیبدار, اندام تحتانی
    Saeed Naseri Berenj Abad, Alireza Hashemi Oskouei, Hanieh Niroomand Oskouei, Seyed Amir Hossein Emamian Shirazi, Mir Ali Eteraf Oskouei
    Background And Objective
    The use of electromyography (EMG) parameters depends on their reliability. The purpose of this study was to determine the reliability of common EMG parameters recorded from muscles of lower extremity during walking on the stairs and an inclined surface.
    Subjects and
    Methods
    Fourteen healthy young males went up the stairs and an inclined surface with normal speed and after 30s rest went down. This was repeated 5 times with 1 min intervals. At the same time, surface EMG of rectus femoris, vastus medialis, vastus lateralis, and tibialis anterior muscles were recorded. In time domain, integrated EMG (IEMG) and root mean square of EMG (RMS), and in frequency domain, median frequency (MF) and mean power frequency (MPF) were calculated. Intra-class correlation coefficients and standard error of measurement for each parameter were calculated.
    Results
    The average relative and normalized absolute reliability of iEMG and RMS were higher than MF and MPF. The average relative and normalized absolute reliability in going up were better than going down. In overall, there was no difference between the reliability of RMS and IEMG and also between MF and MPF.
    Conclusion
    Differed reliability of EMG parameters in various movement conditions emphasizes the need to have reliability measures for all parameters of each muscle in conducting researches.
    Keywords: Surface electromyography, reliability, Stairs, inclined surface, Lower extremity
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال