به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

seyedamir mousavian

  • امیرحسین ناصری، احمد میر، سید امیر موسویان*

    گزارشات متعددی نشان داده اند که درمان رادیوتراپی باعث افزایش ریسک بروز سارکوم می شود. در این گزارش، بیمار خانمی 67 ساله با شکایت درد جدار قفسه سینه و تورم در ناحیه ماستکتومی قبلی مراجعه کرده است. وی سابقه ماستکتومی 12 سال قبل که به دنبال آن، تحت 5 جلسه شیمی درمانی و 25 جلسه رادیوتراپی قرار گرفته بود. در بررسی توده سخت غیرمتحرک برخاسته از دنده مشهود بود. در سی تی اسکن درگیری 3 دنده در قدام وجود داشت. بیمار کاندید اکسیزیون رادیکال و بازسازی با مش پرولن قرار گرفته و با حال عمومی خوب 3 روز بعد از جراحی مرخص شد. پاتولوژی نهایی لیپوسارکوم تمایزنیافته  با گرید 3 گزارش گردید. آگاهی به احتمال رخداد سارکوم ناشی از اشعه یونیزان در کنار پیگیری طولانی مدت بیماران درمان شده با رادیوتراپی می تواند منجر به تشخیص زودهنگام این بیماران شود.

    کلید واژگان: سرطان پستان, لیپوسارکوم, رادیوتراپی
    Amir Hosein Naseri, Ahmad Mir, Seyed Amir Mousavian*

    Several reports have shown that radiotherapy treatment increases the risk of sarcoma. In this report, a 67-year-old female patient complained of chest wall pain and swelling in the previous mastectomy area. Twelve years ago, She had a history of mastectomy, after which she underwent five sessions of chemotherapy and 25 sessions of radiotherapy. In the examination, the immobile hard mass arising from the rib was evident. In the CT scan, there was involvement of three ribs in the front. The patient was a candidate for radical excision and reconstruction with Prolene mesh and was discharged three days after surgery with a good general condition. The final pathology of undifferentiated liposarcoma was reported as grade III. Awareness of the possibility of sarcoma caused by ionizing radiation along with long-term follow-up of patients treated with radiotherapy can lead to early diagnosis of these patients.

    Keywords: Breast Cancer, Radiotherapy, Liposarcoma
  • Ali Biharas Monfared, Patrick Zardo, Seyedamir Mousavian *
    Introduction

    Septic arthritis of the sternoclavicular (SC) joint is an uncommon disease with some risk factors. Because of being rare and insidious, a diagnosis could probably be difficult, delayed, or even missed until complications occur, resulting in severe and life-threatening outcomes. It should be noted that early recognition and diagnosis, followed by immediate treatment, play an essential role in the patient’s prognosis. Septic arthritis of the SC joint is a relatively infrequent infection. Clinical symptoms are mostly sudden, and from days to months, the patients may have pain in the chest, shoulder, or neck, limited movement in the upper extremities, and fever.

    Case Presentation

    We report a patient without predisposing factors who developed septic SC arthritis with infraclavicular abscess and was rapidly treated with partial clavicular resection

    Conclusions

    Diagnosis of septic arthritis in the SC region is often deferred. Early diagnosis allows more accessible medical or surgical treatment and a significant prognosis.

    Keywords: Sternoclavicular, Septic Arthritis, Claviculectomy, Clavicular Abscess
  • سید امیر موسویان، مهدی معرفت*، رضا مداحیان، بهروز محمدکاری

    در این تحقیق راه های به کارگیری تهویه طبیعی در معماری متداول ساختمان ها مورد بررسی قرارگرفته است. در معماری متداول ایران عناصری همچون میان تالار، نورگیر سقفی، حیاط، انواع گذرگاه های عمودی شامل داکت تاسیساتی و کانال آسانسور، پارکینگ، راه پله و خرپشته به کار می رود و می تواند برای تهویه طبیعی به کار برده شود. تهویه با نورگیر سقفی، تهویه با گذرگاه های عمودی در ساختمان مانند آتریم و داکت، تهویه با ترکیب راه پله و داکت و تهویه عبوری مورد بررسی قرار گرفت. از نتایج مهم این تحقیق می توان به تعیین اندازه ی بازشوهای مناسب برای تهویه طبیعی در ساختمان اشاره کرد. در تهویه با گذرگاه های عمودی هوا مانند داکت تاسیساتی و آتریم، نسبت مساحت سطح مقطع گذرگاه به مساحت بازشو از اتاق به آن گذرگاه باید حدود 87/0 قطر هیدرولیکی آن گذرگاه باشد. علاوه بر این مساحت بازشوی اتاق به بیرون حدود 5/1 برابر مساحت بازشوی اتاق به گذرگاه در نظر گرفته شود. نتایج بررسی نشان داد که در شیوه ی تهویه با نورگیر سقفی حداکثر مساحت بازشوی خروجی مستقل از زیربنا و برابر با 1 مترمربع در نظر گرفته شود. در شیوه ی تهویه از طریق ترکیب داکت و راه پله مساحت بازشوی قرارگرفته بر روی خرپشته برابر با مساحت سطح مقطع داکت در نظر گرفته شود.

    کلید واژگان: تهویه طبیعی, معماری متداول ایران, راه پله, میان تالار, داکت
    Seyed Amir Mousavian, Mehdi Maerefat *, Reza Maddahian, Behroz Mohammadkari

    Methods of using natural ventilation in the architecture of the buildings have been studied. Architectural elements such as: the atrium, the ceiling light aperture, the courtyard, the staircase, dome roof, duct of the installations, and vertical channels of the building such as channel of the elevator are widely used in Iranian buildings. Feasibility of using these elements for natural ventilation has been studied taking into account the relevant standards. Significant results of the study are the sizes of the openings suitable for each case of ventilation.  For the ventilation based on vertical paths such as the installation duct or the atrium, the ratio of the path area to the opening to it should be 0.78 times of the hydraulic diameter of the path. The area of the opening of the room to outdoor should 1.5 times of the opening of the room to the path. For ventilation using the light ceiling aperture the area of the opening to outdoor is independent of building area and should be 1 m2.  In ventilation using duct and staircase the should be an opening on the doom roof with area equal to the area of the duct. 

    Keywords: Atrium, Natural Ventilation, Traditional Architecture Of Iran, Staircase, Duct
  • Abolghasem Daneshvar Kakhaki, Seyed Amir Mousavian, Kambiz Sheikhy
    Background
    Myasthenia gravis (MG) is an autoimmune disease affecting patients’ quality of life and necessitating long-term medical therapy. The efficacy of thymectomy for treatment of MG has been well established. Although several techniques have been used for thymectomy, there has been controversy over the best method with highest rate of improvement. Herein, we discuss our seven years of clinical experience with thoracoscopic thymectomy for MG.
    Materials And Methods
    We evaluated all patients who were operated on with preoperative diagnosis of non-thymomatous MG from 2007 to 2013 in Masih Daneshvari Hospital (Tehran, Iran). All patients underwent thoracoscopic thymectomy, and rates of remission and cumulative improvement were compared to those reported by other studies.
    Results
    Thoracoscopic thymectomy was performed in 34 patients with MG. The rate of complete remission and cumulative improvement at the end of the third year was 44.1% and 85.3%, respectively. Patients who were operated early after the diagnosis showed higher improvement rate, although it was not statistically significant (P=0.065).
    Conclusion
    Thoracoscopic thymectomy is a safe procedure for treatment of MG with comparable results to other techniques. Thymectomy soon after the diagnosis may be associated with higher improvement rate.
    Keywords: Thymectomy, Thoracoscopic thymectomy, Myasthenia Gravis
  • Seyedamir Mousavian, Abloghasem Daneshvar Kakhki, Tahereh Parsa, Behrooz Farzanegan, Lida Fadaizadeh
    One Lung Ventilation (OLV) is the preferred method of anesthesia in the vast majority of thoracic operations, especially thoracoscopic procedures. Although double lumen endotracheal tubes are usually used to conduct OLV during thoracic operations, in patients with permanent tracheostomy, because of short trachea, keeping these tubes safe in place is usually difficult. Thus, OLV in patients with permanent tracheostomy may be challenging or even impossible. Herein, we report a patient with permanent tracheostomy who underwent successful OLV and thoracoscopic lobectomy.
    Keywords: One lung ventilation, Tracheostomy, Lung cancer, Thoracoscopic lobotomy
  • Seyedamir Mousavian, Farhad Mansouri, Ahmad Saraei, Anahita Sadeghei, Shahin Merat*
    Background
    Hemophilia is a congenital disease resulting in deficiency of clotting factors. For this reason they have a constant need of clotting factors which makes them one of the largest consumers of blood products. Through this blood product use، many of these patients have become infected by hepatitis C virus (HCV). We have studied the seroprevalence of anti-HCV antibody and HCV infection in hemophilic patients refereeing to Iran Hemophilia Society center in Tehran.
    Materials And Methods
    In a cross-sectional study we reviewed files of all hemophilic patients registered in Iran Hemophilia Society center in Tehran from 2003 to 2005. Subjects with available results of anti-HCV antibody were included.
    Results
    Among the 1170 files examined، 1095 contained data on HCV infection status. From these، 802 subjects (72. 3%) had anti-HCV antibodies. Genotype 1 was most common (60%) followed by genotype 3 (38%). Almost 10% of patients with anti-HCV antibodies had a negative HCV RNA by PCR.
    Conclusions
    HCV is very common among hemophilic patients and considering the risk for the patients and their contacts it is necessary to screen all hemophiliacs for HCV and treat if indicated.
    Keywords: Hepatitis C, Hemophilia, Iran
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال