y. raei
-
به منظور ارزیابی اثرات کشت مخلوط نواری گندم (Triticum aestivum) و کلزا (Brassica napus) و کاربرد کودهای شیمیایی و بیولوژیک بر اجزای عملکرد، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی کلزا آزمایش های مزرعه ای به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار طی دو سال زراعی 1390-1389 و 1391-1390 در اراضی تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا گردید. عامل اول 4 نوع کشت گندم و کلزا شامل کشت خالص کلزا (1A)، کشت مخلوط نواری با الگوی 8:3 (2A)، 4:12 (3A) و 5:16 (4A) به ترتیب ردیف گندم و کلزا و عامل دوم شامل دو سطح کودی 1B: 100% کود شیمیایی (اوره و سوپر فسفات تریپل) و 2B: 50% کود شیمیایی+کود بیولوژیکی (نیتراژین و بارور2) بودند. نتایج نشان داد که کشت مخلوط نواری گندم با کلزا سبب افزایش معنی دار اجزای عملکرد، عملکرد دانه در واحد سطح اشغالی و عملکرد بیولوژیکی کلزا در واحد سطح اشغالی نسبت به کشت خالص گردید. تعداد خورجین در بوته در سیستم های کشت مخلوط بیشتر از کشت خالص کلزا بود. بیشترین عملکرد دانه در واحد سطح اشغالی در سیستم 5:16 ردیف گندم-کلزا با میانگین g.m-276/343 به دست آمد و کمترین آن در کشت خالص کلزا با میانگین g.m-21/260 حاصل شد. میزان عملکرد بیولوژیکی در واحد سطح اشغالی و عملکرد دانه در واحد سطح مخلوط در تیمار 1B به طور معنی داری بیشتر از تیمار 2B بودند ولی این تیمار روی سایر صفات مورد ارزیابی تاثیر معنی داری نداشت. به دلیل این که 1B و 2B از نظر عملکرد دانه در واحد سطح اشغالی اختلاف معنی داری نداشتند و همچنین با توجه به اهمیت کاهش مصرف کودهای شیمیایی و سلامت غذا و محیط زیست، سیستم های کشت مخلوط نواری گندم-کلزا همراه با کاربرد 50% کود شیمیایی+ کود بیولوژیک می توانند به عنوان یک روش زراعی مناسب در منطقه معرفی گردند.
کلید واژگان: کشت مخلوط نواری, کود بیولوژیک, کود شیمیایی, کلزا, عملکرد دانهTo evaluate the effects of wheat (Triticum aestivum) and oilseed rape (Brassica napus) strip intercropping on yield components, seed and biological yields of oilseed rape, field experiments were carried out as factorial based on randomized complete block design with three replications at Research Farm of Tabriz University, Tabriz, Iran during 2010-2012 cropping seasons. The first factor consisted of four types of wheat and oilseed rape cropping system, sole crop of oilseed rape (A1),: strip intercropping with 8:3 (A2), 12:4 (A3) and 16:5 (A4) of wheat and oilseed rape rows, respectively and the other factor consisted of two fertilizer levels, B1: 100% chemical fertilizers (urea and triple superphosphate) and B2: 50% chemical fertilizers biofertilizers (Nitrazhin and Barvar2). The results showed that strip intercropping of wheat- oilseed rape resulted in significant increase in yield components, seed yield per occupied unit area and biological yield per occupied unit area of oilseed rape as compared with mono-cropping. The number of silique per plant in intercropping systems was significantly higher than that of mono-cropping. The highest seed yield was obtained in the 16:5 rows of wheat-oilseed rape with 343.76 g.m-2 and the lowest mean was observed in mono-cropping of oilseed rape with 260.21 g.m-2. Biological yield per occupied unit area and seed yield per intercropped unit area in B1 were significantly greater than that of B2, but this treatment had no significant effect on the other traits. Because, B1 and B2 had no significant difference in seed yield per occupied unit area and due to the importance of reduction in chemical fertilizers consumption and food and environmental health care, strip intercropping of wheat-oilseed rape under 50% chemical fertilizers biofertilizers can be recommended as a suitable cultural method.
Keywords: Strip intercropping, Seed yield, biological fertilizer, Chemical fertilizer, Oilseed rape -
مدیریت حاصلخیزی خاک از طریق تلقیح با کودهای زیستی یکی از اجزای کشاورزی پایدار می باشد. بر این اساس، به منظور ارزیابی اثر کودهای زیستی و شیمیایی بر عملکرد و برخی صفات مورفولوژیکی سورگوم علوفه ای (Sorghum bicolor L.)، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز در سال زراعی 90-1389 به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. فاکتور اول سطوح مختلف کود شیمیایی شامل 210 کیلوگرم در هکتار کود اوره (100%)، 150 کیلوگرم در هکتار سوپر فسفات تریپل (100 درصد)، اوره (100 درصد)+ سوپرفسفات تریپل (100 درصد)، اوره (50 درصد)+ سوپرفسفات تریپل (50 درصد) و شاهد و فاکتور دوم شامل انواع کود زیستی با سطوح بیوسوپر، فسفات بارور 2، بیوسوپر+ فسفات بارور 2 و شاهد بود. نتایج نشان دادند که سورگوم قادر است در شرایط محیطی تبریز سه چین محصول علوفه در یک فصل زراعی تولید نماید. عملکرد علوفه خشک، وزن خشک برگ و وزن خشک ساقه در چین دوم بیشتر از دو چین دیگر بود، ولی نسبت برگ به ساقه در چین سوم بیشتر از چین های دیگر بود. در چین اول ترکیب تیماری سوپرفسفات تریپل (100 درصد)+ بیوسوپر+ فسفات بارور 2، در چین دوم، اوره (100 درصد)+ سوپرفسفات تریپل (100 درصد)+ فسفات بارور 2 و در چین سوم، 50 درصد اوره+ 50 درصد سوپرفسفات تریپل+ بیوسوپر+ فسفات بارور 2، عملکرد علوفه را در مقایسه با شاهد به ترتیب 6/244، 3/344 و 5/121 درصد افزایش داد. در حالت کلی، می توان نتیجه گرفت که استفاده توام از کودهای شیمیایی و زیستی عملکرد علوفه را به طور معنی داری نسبت به استفاده تنها از کود های شیمیایی و زیستی افزایش داده اند.
کلید واژگان: بیوسوپر, فسفات بارور 2, مدیریت تلفیقی کودManagement of soil fertility via biological fertilizers inoculation is one of the most important components based on sustainable agriculture. In order to investigate the effects of biological and chemical fertilizers on yield and some morphological traits of forage yield sorghum, a field experiment was conducted as factorial based on randomized complete block design with three replications at Agricultural Research Farm, Agricultural Faculty, Tabriz University during growing season of 2010-2011. The first factor consisted of chemical fertilizer levels of 210 kg.ha-1 urea (100%), 150 kg.ha-1 super phosphate triple (100%), urea (100%)+ super phosphate triple (S.P.T, 100%), urea 50%+ S.P.T. 50%, and control and the second factor comprised biofertilizer levels of biosuper, phosphate Barvar Π, biosuper+ phosphate Barvar Π and control. The result showed that the sorghum could be produced three harvests during a growth season under Tabriz climatic conditions. Dry forage yield, leaf dry weight and stem dry weight of sorghum in the second harvest were more than other harvests, but the leaf stem ratio at the third harvest was higher than others. At the first harvest, combination of super phosphate triple (100%)+ biosuper+ phosphate Barvar Π, at the second harvest, the urea (100%)+ super phosphate triple (100%)+ phosphate Barvar Π, and at the third harvest 50% urea+ 50% super phosphate triple+ biosuper+ phosphate Barvar Π, increased forage yield, up to 244.6 %, 344.3 % and 121.5 % compared to the control, respectively. Therefore, it was concluded that the sorghum forage yield was increased significantly with integrated application of chemical and bio fertilizers at three harvests compared to chemical and bio fertilizers usage, separately.
Keywords: Biosuper, Fertilizer integrated, Management, Phosphate Barvar -
به منظور بررسی اجزای عملکرد و تعیین میزان مشارکت ذخایر ساقه در عملکرد دانه ذرت متاثر از دوره های مختلف تداخل و تراکم سورگوم، آزمایشی در سال زراعی 82 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا در آمد. فاکتورهای مورد بررسی را دوره های مختلف تداخل سورگوم (صفر،14،28و42 روز بعد از سبز شدن ذرت و کل دوره رشد آن) با تراکم های (4، 8 و12 بوته در متر مربع) تشکیل می دادند. صفات مورد بررسی شامل عملکرد و اجزای عملکرد و میزان مشارکت ذخایر ساقه در عملکرد دانه ذرت بود. نتایج نشان داد که افزایش تراکم و طول دوره تداخل سورگوم، به دلیل سایه اندازی و رقابت شدید بین بوته ها برای استفاده از منابع موجود، به کاهش اجزای عملکرد ذرت (به جز تعداد ردیف دانه) منجر گردید. بالاترین عملکرد دانه و تعداد دانه در بلال در تیمار شاهد(کشت خالص ذرت) به دست آمد. با افزایش تراکم و طول دوره تداخل سورگوم عملکرد دانه کاهش یافت به طوری که بیشترین کاهش عملکرد ذرت (38 درصد) به بالاترین تراکم و طول دوره تداخل سورگوم با ذرت مربوط می شد. سطوح تراکم و دوره های مختلف تداخل روی میزان انتقال ماده خشک و درصد مشارکت ذخایر ساقه در عملکرد دانه اختلاف معنی داری را نشان داد. بیشترین میزان مشارکت ذخایر ساقه و سهم فرایند انتقال مجدد ماده خشک از بخش های رویشی در عملکرد دانه، در بالاترین تراکم و طول دوره تداخل کامل سورگوم با ذرت و حداقل آن در کشت خالص ذرت به دست آمد و ممکن است با سایه اندازی و رقابت بین بوته ها برای نور و منابع دیگر در ارتباط باشد.
کلید واژگان: انتقال مجدد, تراکم, تداخل, عملکرد, ذرت, سورگومIn order to study yield component and determinate the contribution of stem reserves to corn yield under effect of different densities and interference periods of sorghum, a factorial experiment based on randomized complete block design with three replications was conducted in 2002 on the Research Farm of the Faculty of Agriculture Tabriz University. Experimental factors were sorghum interference at different periods (0,14,28,42 days after corn emergence and also during plant life corn) with three densities (4,8,12 plants m-2). Characteristics of study were yield, yield component and the contribution of stem reserves to corn grain yield. The results showed that with increasing sorghum density and interference, corn yield components (except the number of grain rows) were decreased, due to shading and competition between plants for using available resources. Maximum grain yield and grain number per ear was obtained at pure corn plantation. With increasing sorghum density and interference periods grain yield decreased, and maximum corn yield loss was 38%, which occurred at the highest sorghum density and interference. Dry matter remobilization and contribution of stem reserves were significantly influenced by sorghum densities and interferences in corn grain yield. The highest contribution of dry matter remobilization and stem reserves to corn yield was obtained at maximum density and complete interference of sorghum. The least contribution of reserves was shown in pure corn plantation. This might be related to shading and competition between plants for light and other resources.
Keywords: Remobilization, Density, Interference, Yield, Corn, Sorghum -
نشریه علوم آب و خاک (علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی)، سال دوازدهم شماره 3 (پیاپی 45، پاییز 1387)، ص 35
با توجه به تاثیر افزایش تنوع گونه ای در حفظ تعادل اکولوژیک و ثبات اکوسیستم های کشاورزی، دو آزمایش مزرعه ای به منظور تعیین تراکم های مناسب سویا و سورگوم علوفه ای درکشت مخلوط در سال های 1381 و 1382 درمزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا گردید. الگوی کاشت، روش سری های افزایشی بود.آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار پیاده گردید. فاکتور اول تراکم های 20، 30، 40 و 50 بوته در مترمربع سویا و فاکتور دوم تراکم های0، 4، 8، و 12 بوته در متر مربع سورگوم در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که اثرات تراکم های سویا و سورگوم روی عملکرد هر دوگونه معنی دار بود. با افزایش تراکم سویا تا 40 بوته در متر مربع عملکرد سویا افزایش نشان داد، ولی با افزایش تراکم از 40 به 50 بوته، عملکرد آن کاهش یافت. با افزایش تراکم سویا نیز از عملکرد سورگوم کاسته شد. عملکرد سورگوم و سویا با افزایش تراکم سورگوم به ترتیب افزایش و کاهش نشان دادند. نسبت های تراکم 20:4 و 50:12 بوته درمترمربع سورگوم به سویا به ترتیب با 6/1 و 8/0 بیشترین و کمترین مقدار نسبت برابری زمین (LER) را به خود اختصاص دادند. بنابراین، نتیجه گیری می شود که کشت مخلوط سویا و سورگوم ممکن است مزیت بیشتری نسبت به کشت خالص آنها در شرایط مشابه با مطالعه حاضر داشته باشد.
کلید واژگان: سویا, سورگوم, تراکم, کشت مخلوطConcerning the effects of increasing the species number on the maintenance of ecological stability and agricultural ecosystems sustainability, two field studies were conducted in 2002 and 2003 to evaluate the effects of plant population densities on soybean and sorghum intercropping at the Research Center, the Faculty of Agriculture, Tabriz University, Tabriz, Iran. Cultural pattern was an additive series. The factorial set of treatments was arranged within a randomized complete block design with three replications. The first factor comprised soybean densities of 20, 30, 40, and 50 plants/m2, and the second factor consisted of sorghum densities of 0, 4, 8, and 12 plants/m2. The results indicated that both soybean and sorghum yields were significantly affected by soybean and sorghum densities. Soybean yield increased as density increased up to 40 plants/m2, and then decreased with increasing soybean density from 40 to 50 plants/m2. With increasing soybean density, sorghum yield was decreased. Sorghum and soybean yields, respectively, increased and decreased as sorghum density increased. On the other hand, Soybean and sorghum densities of 20:4 (1.6) and 50:12 (0.8) had the highest and the lowest LER (Land Equivalent Ratio), respectively. It was, therefore, concluded that intercropping of Soybean and sorghum, is more advantageous, compared to their pure cultivation in the same conditions.
Keywords: Soybean, Sorghum, Density, Intercropping -
نشریه علوم آب و خاک (علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی)، سال دوازدهم شماره 1 (پیاپی 43، بهار 1387)، ص 81
برای ارزیابی آثار تلقیح باکتری برادی ریزوبیوم، اوره و وجین علف هرز روی کارکرد سویا در مزرعه، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار پیاده گردید. فاکتورها شامل تلقیح و عدم تلقیح، سطوح صفر، 150 و 300 کیلوگرم در هکتار اوره و کنترل و آلودگی به علف هرز بود. نتایج نشان داد که کنترل علف هرز، تلقیح و کاربرد اوره عملکرد دانه و بیولوژیک را افزایش داد. کنترل علف هرز بیشترین تاثیر را بر عملکرد داشت و به دنبال آن تلقیح و کاربرد اوره قرار داشتند. تلقیح، وجین علف های هرز و مصرف 300 کیلوگرم در هکتار اوره درصد پروتئین دانه سویا را افزایش داد. در این مورد، تلقیح بیشترین تاثیر را بر درصد پروتئین دارا بود و به دنبال آن کاربرد اوره و کنترل علف هرز قرار گرفتند. در مقابل، تنها کنترل علف هرز به طور معنی داری درصد روغن دانه را افزایش داد. سرعت پر شدن دانه در نتیجه عمل تلقیح افزایش نشان داد، اما دوره پر شدن دانه تحت تاثیر تلقیح قرار نگرفت. کنترل علف هرز سرعت و دوره پر شدن دانه را افزایش داد. کاربرد اوره نیز، دوره پر شدن دانه را افزایش داد، اما بر سرعت پر شدن دانه تاثیری نداشت.
کلید واژگان: سویا, عملکرد, روغن, پروتئین, و سرعت پرشدن دانهA factorial experiment, based on RCB design, with three replications was conducted to evaluate the effects of rhizobial inoculation, urea, and weeds on soybean performance in the field. The factors under study consisted of inoculation and non-inoculation, three levels of 0, 150, and 300 kg/ha urea, and weed-control and weed-infestation. Results showed that weed-control, inoculation and urea application increased biological and seed yield. The highest effect on yield was due to weed control, followed by inoculation and urea application. Inoculation, weed-control and urea application of 300 kg/ha enhanced protein percentage in soybean grains. In this case, inoculation had the highest effect on protein percentage, followed by urea application and weed control. In contrast, only weed-control significantly increased seed oil percentage. Seed filling rate increased as a result of inoculation, but, seed filling duration was not affected by inoculation. Weed-control improved seed filling rate and duration. Urea application induced seed filling duration, but had not any effect on seed filling rate.
Keywords: Soybean, Yield, Seed filling rate, Protein
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.