zahra stiri
-
هدف از پژوهش حاضر تبیین روابط ساختاری بین خودکارآمدی ورزشی با اضطراب رقابتی ورزشکاران با توجه به نقش واسطه ای راهبردهای مقابله ای تکلیف مدار و هیجان مدار بود. پرسش نامه های خودکارآمدی ورزشی، راهبردهای مقابله ای و اضطراب رقابتی بین 200 ورزشکار داوطلب رشته های مختلف انفرادی و تیمی توزیع گردید. جهت تعیین روابط میان متغیرها از روش مدل سازی مسیری-ساختاری و نرم افزار پی ال اس2 استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد علاوه بر ارتباط معنا دار بین خودکارآمدی ورزشی با اضطراب رقابتی در مسیر مستقیم، خودکارآمدی ورزشی به طور غیر مستقیم و به واسطه تاثیر گذاری بر راهبردهای مقابله ای انتخاب شده از طرف ورزشکار موجب تعدیل اضطراب رقابتی ورزشکاران می شود. بررسی دقیق تر مدل حاکی از آن است که مسیر غیر مستقیم خودکارآمدی ورزشی به راهبردهای تکلیف مدار به اضطراب رقابتی با ضرایب مسیر بالاتر و شاخص تی بزرگتر، مسیر قوی تر برای تبیین نقش واسطه ای راهبردهای مقابله ای در ارتباط بین خودکارآمدی ورزشی و اضطراب رقابتی است.کلید واژگان: راهبردهای تکلیف مدار, راهبردهای هیجان مدار, اضطراب رقابتی, خودکارآمدی ورزشیThe purpose of this study was to explain the structural relationships between sport self-efficacy and competitive anxiety of athletes regarding the mediating role of task-oriented and emotion-oriented coping strategies. Questionnaires of sport self-efficacy, coping strategies, and competitive anxiety were distributed among 200 volunteer athletes from different individual and team sports. In order to determine the relationships between variables, structural equation modeling and path analysis with PLS2 software were used. The findings showed that in addition to the significant relationship between self-efficacy and competitive anxiety in direct path, self-efficacy, indirectly and due to affecting on chosen coping strategies by athlete, causes moderating competitive anxiety. More accurate examination of the model suggests that the indirect pathway of sport self-efficacy to task-oriented strategies and to competitive anxiety with higher path coefficients and greater T- value is the stronger pathway to explain the mediating role of coping strategies in relation between sport self-efficacy and competitive anxiety.Keywords: Task Oriented Coping, Emotion Oriented Coping, Competitive Anxiety, Sport Self efficacy
-
Background
One of the most important factors affecting the optimal implementation of motor skills and reaching the peak of performance in sports and competitive environments is the use of psychological skills.
ObjectiveThe aim of the present study was to compare the psychological skills of Iranian elite swimmers based on competitive experience, gender, age and swimming distance.
MethodsFor this purpose, 93 elite swimmers were selected as available subjects. The Amst 3 questionnaire was used to measure the psychological skills of swimmers and then the findings were analyzed using SPSS software.
ResultsThe results of independent t-test and U-Man Whitney showed that there was no significant statistical difference between the psychological skills of Iranian elite swimmers based on competitive experience, age, gender and distance of swimming.
ConclusionIt seems that Iranian elite swimmers have learned psychological skills through natural learning, and this has made the level of psychological skills of Iranian elite swimmers about the same. Therefore, the need to use psychological interventions is important for elite Iranian swimmers.
Keywords: Psychological Skills, Elite Swimmers, Individual Sport -
سابقه و هدف
امروزه یکی از روش های تمرینی که موجب ارتقای عملکرد و پیشرفت در مهارت های حرکتی می شود، تمرینات بینایی است. از این رو، هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرینات بینایی با و بدون حرکات فعالانه بر مهارت حرکتی کودکان دارای تنبلی چشم بود.
مواد و روش هاپژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون بود. 40 کودک 5 تا 8 سال دارای تنبلی چشم به صورت تصادفی در گروه های تمرینات بینایی بدون حرکات فعالانه، تمرینات بینایی با حرکات فعالانه (بینایی - دستی و بینایی - جابه جایی) و کنترل قرار گرفتند. آزمودنی های گروه های آزمایشی در 12 جلسه ی 30 دقیقه ای به تمرین پرداختند و آزمودنی های گروه کنترل به فعالیت های روزمره خود مشغول بودند. آزمودنی ها قبل و بعد از انجام تمرینات در آزمون لینکلن اوزرتسکی شرکت کردند.
نتایجنتایج آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در پس آزمون، نشان داد که تفاوت معنی دار آماری بین گروه های آزمایشی و گروه کنترل در مهارت های حرکتی کودکان دارای تنبلی چشم وجود دارد (0/05 <P)؛ ولیکن تفاوت معنی دار آماری بین گروه های آزمایشی مشاهده نشد (0/05 <P).
نتیجه گیریبه طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمرینات بینایی با و بدون حرکات فعالانه، می تواند موجب بهبود مهارت های حرکتی در کودکان تنبلی چشم شود.
کلید واژگان: تنبلی چشم, تمرینات بینایی, مهارت حرکتیFeyz, Volume:24 Issue: 1, 2020, PP 80 -89BackgroundNowadays, one of the exercising methods which lead to improvement in performance and progress on motor skills is eye exercising. Hence, the present research aimed to analyze the effect of eye exercises with and without active movements on motor skills in children with amblyopia.
Materials and Methodsthe current paper is a semi-experimental research with a pretest-posttest pattern. A group of 40 children aged 5-8 years with amblyopia were randomly assigned into three groups: eye exercises without active movements, eye exercises with active movements (ocular, ocular and manual, and displacement), and control. The groups were trained in 12 sessions of 30 minutes and the subjects of control group were engaged in their daily activities. The subjects participated in Lincoln Oseretsky's test before and after exercises.
ResultsOne-way ANOVA and post-test post-hoc Tukey test showed that there was a significant statistical difference between the experimental groups and the control group in the motor skills of children with amblyopia (P<0.05), yet there was no significant statistical difference between experimental groups (P>0.05).
ConclusionIn general, the results of this study showed that eye exercises with and without active movements can improve motor skills in children with amblyopia.
Keywords: Amblyopia, Visual training, Motor skill -
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر اضطراب صفتی و بازخورد بر یادگیری تکلیف کنترل نیرو بود. 48 شرکت کننده بر اساس نمره اضطراب صفتی و بازخورد ارائه شده به چهار گروه تقسیم شدند و در مرحله اکتساب به تولید نیروی ملاک پرداختند. 24ساعت بعد آزمون های یادداری و انتقال گرفته شد. یافته های مرحله اکتساب نشان داد، اثر بلوک های تمرینی معنادار بود اما بین گروه ها در این مرحله تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتایج آزمون های یادداری و انتقال نیز نشان داد، برای افراد با اضطراب صفتی بالا، ارائه بازخورد به کوشش های موفق و برای افراد با اضطراب صفتی پایین، ارائه بازخورد به کوشش های ناموفق منجر به یادگیری بیشتری شد. یافته های پژوهش حاضر روشن ساخت هنگام ارائه بازخورد، توجه به سطح اضطراب یادگیرندگان به منظور دست یابی به یادگیری بیشتر ضروری می باشد.کلید واژگان: ویژگی های شخصیتی, اضطراب صفتی, بازخورد به کوشش های موفق و ناموفق, فرضیه چارچوب نقطه چالشThe aim of this study was to investigate the effect of trait anxiety and feedback on the learning of force control task. Forty eight participants were divided into four groups based on their scores in trait anxiety and the type of feedback given to them. They produced the criteria force during the acquisition phase. After 24 hours, the retention and transfer tests were performed. The results of acquisition phase showed that the effect of blocks was significant, but no significant difference was observed between the groups. The results of the retention and transfer tests indicated that giving feedback to successful trials in subjects with high anxiety and giving feedback to unsuccessful trials in subjects with low anxiety resulted in more learning. The findings of the present study showed that considering the learner's trait anxiety level at the time of providing feedback is necessary in order to gain more learning.Keywords: Personality Features, Trait Anxiety, Feedback to Successful, Unsuccessful Trials, Challenge, Point Framework Hypothesis
-
هدفهدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثر خواب شبانه بر تحکیم مهارت حرکتی ظریف دانشجویان 19 تا 25 ساله به دنبال یک جلسه تمرین با و بدون تسهیل عصبی-عضلانی از طریق گیرنده های عمقی بود.روش بررسی22 دانشجوی راست دست (25-19سال) که دارای کیفیت خواب مطلوب و عدم بیماری عصبی عضلانی بودند به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی (انجام تمرینات تسهیل عصبی-عضلانی) و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی های گروه آزمایشی و کنترل در روز اول به یک جلسه تمرین (54 کوشش) پرتاب دارت پرداخته و بلافاصله در آزمون اکتساب (9 کوشش) شرکت کردند. سپس در صبح روز دوم پس از خواب شبانه، آزمون بازآزمایی (9کوشش) به عمل آمد. برای ارزیابی بهبود دقت اجرا، آزمون اکتساب و آزمون بازآزمایی با یکدیگر مقایسه شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس بین-درون آزمودنی های آمیخته در سطح معناداری 0/05=α استفاده گردید.یافته هانتایج تحقیق حاضر نشان داد که تفاوت معنادار آماری در دقت اجرا قبل و بعد از خواب شبانه (0/62=p،3/9=f) بین دو گروه مشاهده نشد (0/71=p،0/13=f).نتیجه گیرینتایج پژوهش حاضر نشان داد که خواب شبانه به دنبال یک جلسه تمرین با و بدون تسهیل عصبی-عضلانی قبل از اجرای مهارت حرکتی ظریف، تاثیری بر تحکیم مولفه دقت نداشته استکلید واژگان: تسهیل عصبی, عضلانی, تحکیم, دقتPurposeThe purpose of this study was to compare the effect of night time sleep on the consolidation of fine motor skills in 19 to 25 year old students following a training session with and without neuromuscular facilitation through proprioceptive sensors.MethodsIn this study22 right-handed students (19-25 years old) with good sleep quality and no neuromuscular disease were randomly divided into the control and experimental (neuromuscular facilitation) groups. Participants of the experimental and control groups practiced one training session of dart throwing on the first day (54 attempts) and immediately participated in acquisition test (9 attempts). Afterwards, in the morning of second day, the retest (9 attempts) was performed. To evaluate the development of performance accuracy, the tests of acquisition and the retest were compared. To analyze the data, the analysis of variance for between-within subjects with a significant level of α=0.05 were used.ResultsThe results did not show a significant difference in accuracy performance before and after the night sleep (F=3.9, P=0.62) as well as between the two groups (F=0.13, P=0.71).ConclusionThe results of this study show that night sleep with and without proprioceptive neuromuscular facilitation before fine motor skills training have no effect on the components of accuracy.Keywords: Proprioceptive Neuromuscular Facilitation, Consolidation, Accuracy
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.