zia banihashemi
-
در طی بازدیدی که در اردیبهشت سال 1397 از مزارع خربزه در شهرستان دشتی، منطقه دشت پلنگ استان بوشهر انجام شد، علایم پژمردگی و زردی در گیاهان مشاهده شد. به منظور بررسی عامل بیماری، نمونه های آلوده به آزمایشگاه منتقل شدند و پنج پرگنه قارچی از ساقه های آلوده جداسازی شد. بر اساس خصوصیات ریخت شناختی و توالی سنجی سه ناحیه ژنی ITS و EF-1α و IGS، قارچ جداسازی شده Fusarium oxysporum f. sp. melonis شناسایی شد. آزمون بیماری زایی و تعیین نژاد با استفاده از ارقام افتراقی Cha-T (فاقد ژن مقاوم)، Cha-Fom1 (دارای ژن مقاوم Fom1) و Cha-Fom2 (دارای ژن مقاوم Fom2) انجام شد. نتایج آزمون تعیین نژاد نشان داد که قارچ Fusarium oxysporum f. sp. melonis در استان بوشهر متعلق به نژاد 1.2 می باشد. بر اساس نتایج آنالیزهای فیلوژنی و DnaSp ، جدایه های جدا شده از استان بوشهر و دیگر جدایه های F. oxysporum f. sp. melonis متعلق به VCG0134 ایران در یک گروه فیلوژنی قرار گرفتند و هیچ تفاوت نوکلیوتیدی بین جدایه ها در سه ناحیه ژنی مورد مطالعه در این پژوهش مشاهده نشد. اگرچه F. oxysporum f. sp. melonis به عنوان بیمارگر قارچی خربزه در نقاط معتدله و سردسیر شناخته شده است، در این مطالعه حضور این بیمارگر در نقاط گرمسیر ایران برای اولین بار گزارش می شود.
کلید واژگان: جدایه های Fom, خربزه, آنالیزهای فیلوژنی, بیماری زایی, نواحی گرمسیرIn spring 2018, yellowing and wilting symptoms were observed on melon plants, Janna variety, in Dashti county, Bushehr province, southern Iran. In order to identify the causal agent of disease, infected tissues were transferred to the laboratory and five fungal isolates were isolated. Based on the morphological characteristic and sequence data of three different loci (ITS, EF-1α, and IGS), the fungi were identified as Fusarium oxysporum f. sp. melonis . The disease assay and race determination were performed in greenhouse using three melon differential hosts including Cha-T (no resistance gene), Cha-Fom1 (contains Fom1 resistance gene) and Cha-Fom2 (contains Fom2 resistance gene). The results of bio-assay experiment reveald that these isolates are belonged to race 1.2 of Fusarium oxysporum f. sp. melonis. According to the phylogenetic analysis, the isolates from Bushehr and the other Iranian isolates belonging to VCG0134 were clustered in the same linage and there were no nucleotide differences between them based on DnaSp analysis. Although F. oxysporum f. sp. melonis is known as a fungal pathogen of melon in cold and temperate regions, the presence of this pathogen in the tropical region of Iran is reporting for the first time in this study.
Keywords: Fom isolates, Melon, Phylogenetic analysis, pathogenicity, tropical region -
گونه های خانواده Botryosphaeriaceae دارای انتشار جهانی هستند و برخی از گونه های آن به عنوان بیمارگرهای مهم درختان شناخته می شوند. به منظور شناسایی گونه های Botryosphaeriaceae همراه با بیماری های شاخه و تنه درختان زیتون، یک بررسی روی این درختان در دو استان کرمان و مازندران انجام شد. نمونه برداری در سال 1395 و از شاخه و تنه درختان با نشانه های سرخشکیدگی و شانکر انجام گردید. عمل جداسازی از بافت های تغییر رنگ یافته بافت چوب و روی محیط کشت عصاره سیب زمینی-دکستروز-آگار (PDA) انجام شد. در این مطالعه 56 جدایه Botryosphaeriaceae از درختان بیمار جداسازی گردید. شناسایی جدایه ها بر اساس ویژگی های ریخت شناختی و تکثیر و تعیین ترادف بخشی از ژن فاکتور بسط دهنده ترجمه (tef-1α) با دو آغازگر EF1-728F و EF1-986R صورت گرفت. بر اساس ویژگی های ریخت شناختی و مولکولی، پنج گونه Botryosphaeria dothidea (11 جدایه)، Diplodia seriata (هشت جدایه)، Dothiorella sarmentorum (هشت جدایه)،Lasiodiplodia theobromae (هفت جدایه) و Neoscytalidium hyalinum (22 جدایه) شناسایی شدند. آزمون بیماری زایی جدایه های انتخابی تحت شرایط گلخانه ای و روی شاخه های بریده شده زیتون انجام گردید. جدایه های D. seriata بر اساس طول لکه های ایجاد شده در بافت چوب، بیشترین بیماری زایی را نشان دادند. این مطالعه اولین گزارش از D. seriata و L. theobromae از درختان زیتون در ایران می باشد. علاوه بر این مطالعه انجام شده اولین گزارش از Do. sarmentorum همراه با شانکر و سرخشکیدگی درختان زیتون می باشد.کلید واژگان: بیماریهای شاخه و تنه, زوال, Botryosphaeriales, tef-1αSpecies of the Botryosphaeriaceae have a worldwide distribution and some species of have been recognized as important pathogens on various trees worldwide. In order to identify the Botryosphaeriaceae species associated with olive trunk diseases, a survey was conducted on trees in Kerman and Mazandaran provinces. In 2016, wood samples were collected from trunk and branches of trees showing dieback and canker symptoms. Fungal isolations were performed from discolored wood tissues on potato dextrose agar (PDA). In this study 56 fungal isolates resembling Botryosphaeriaceae species in colony and culture were obtained from affected trees. All isolates were identified using morphological characteristics and partial sequences of the translation elongation factor 1-α gene (tef-1α) with the primer pairs EF1-728F and EF1-986R. Based on morphological and molecular analysis five species of Botryosphaeriaceae namely, Botryosphaeria dothidea (11 isolates), Diplodia seriata (8 isolates), Dothirella sarmentorum (8 isolates), Lasiodiplodia theobromae (7 isolates) and Neoscytalidium hyalinum (22 isolates) were identified. A pathogenicity trial was performed on detached shoots of olive under greenhouse conditions. Diplodia seriata isolates were the most virulent species based on the length of wood necrosis. This study is the first report of D. seriata and L. theobromae from olive trees in Iran. In addition, this study is the first report of Do. sarmentorum associated with yellowing, canker and dieback symptoms of olive trees.Keywords: Trunk diseases, decline, Botryosphaeriales, tef-1α
-
مقدمه
قارچ هایی که قادر به رشد در دمای بالاتر از 40 درجه سلسیوس هستند به عنوان قارچ های گرمادوست شناخته می شوند. پژوهش ای روی قارچ های مناطق بیابانی ایران تاکنون صورت نگرفته است، بنابراین پژوهش حاضر با هدف جداسازی و شناسایی قارچ های موجود در مناطق کویری استان یزد انجام شد.
مواد و روش هاچهار منطقه کویری استان یزد بازدید و از خاک و ریشه گیاهان نمونه برداری شد. قارچها به روش تهیه رقت از خاک روی محیط کشت عصاره سیب زمینی-آگار جداسازی شدند. تشخیص جنس و گونه های قارچها بر اساس کلیدهای معتبر شناسایی موجود صورت گرفت.
یافته هاهیجده قارچ از هشت جنس Aspergillus ، Penicillium ، Alternaria ، Ulocladium ، Stemphylium ، Paecilomyces ، Rhizopus و Fusarium در این پژوهش شناسایی شدند.
نتیجه گیریبیشترین فراوانی در خاک های کویری این استان را گونه های Penicillium و Aspergillus دارند. تمام قارچ های شناسایی شده برای اولین بار از خاک های کویری ایران گزارش می شوند.
کلید واژگان: مناطق بیابانی, قارچ های گرمادوست, Aspergillus, PenicilliumIntroductionThe Fungi which are able to grow at the temperatures above 40 degrees Celsius are known as thermophilic fungi. So far, no study has been carried out on fungi in desert areas of Iran so the present study was aimed to isolate and identify the fungi in desert areas of Yazd province.
Materials and MethodsFour desert regions of Yazd province were visited and samples were taken from soil and plant roots. The fungi were isolated by soil dilution method and were cultured on potato-agar extract medium. Genus and species of fungi were identified by valid identification keys.
ResultsEighteen fungi from eight genera vs. Aspergillus, Penicillium, Alternaria, Ulocladium, Stemphylium, Paecilomyces, Rhizopus and Fusarium were identified in this study.
ConclusionThe species of Penicillium and Aspergillus were the most abundant species in desert soils of this province. All fungi identified in this study are reported for the first time from Iranian desert soils.
Keywords: Desert soil, Thermophilic fungi, Penicillium, Aspergillus -
در تابستان 1393، درختان انار با علائم پوسیدگی طوقه در مناطق فیروزآباد و سیاخ دارنگون استان فارس مشاهده شدند که این علائم شبیه علائم پوسیدگی طوقه فیتوفتورایی بود. قطعاتی از مناطق بافت مرده پس از ضدعفونی سطحی روی محیط کشت سیب زمینی-آگار اسیدی و CMA-PARP کشت داده شدند. همچنین برای اطمینان از وجود یا عدم وجود فیتوفتورا در خاک اطراف طوقه ی انارهای آلوده نیز، از روش طعمه گذاری استفاده شد که پس از گذشت 48 ساعت دیسک ها روی محیط کشت انتخابی CMA-PARP کشت داده و تشتک های پتری در دمای 25 درجه ی سانتی گراد نگهداری شدند. پس از گذشت پنج تا هفت روز پرگنه های قارچ به رنگ سفید تا زرد مایل به کرمی با تعداد زیادی پیکنیدیوم گرد تیره رنگ روی محیط کشت سیب زمینی-آگار اسیدی مشاهده شدند ولی هیچ قارچی روی محیط کشت CMA-PARP رشد نکرد. کنیدیوم ها روشن، یک سلولی بیضوی تا کشیده با اندازه ی. 2/ 4-03/ 2 ×7/ 16-9/9 (متوسط 05/3×8/13) میکرومتر بودند. با توجه به خصوصیات مرفولوژیکی ذکر شده و منابع موجود، قارچ عامل بیماری Pilidiella granati Saccardo (Synonym Coniella granati (Saccardo) Petrak and Sydow) تشخیص داده شد. آزمون بیماری زایی با استفاده از شاخه های بریده ی انار انجام شد. قطعات میسلیومی از پرگنه های 10 روزه ی قارچ در زیر پوست شاخه ها قرار داده شدند و با استفاده از پارافیلم روی آن پوشانده و به مدت 10 روز در دمای 25 درجه ی سانتی گراد نگهداری گردیدند. به عنوان شاهد، قطعاتی از محیط کشت سیب زمینی-آگار بدون قارچ در زیر پوست شاخه ها، گذاشته شد. پس از گذشت 10 روز علائم بافت مردگی در شاخه های مایه زنی شده مشاهده شد ولی هیچ علائمی در شاخه های شاهد مشاهده نگردید. برای اثبات آزمون کخ، جدایه های قارچ مجددا از شاخه های مایه زنی شده جداسازی شدند. P. granatiقبلا به عنوان عامل پوسیدگی های پس از برداشت و پوسیدگی میوه و بافت مردگی شاخه از دنیا و ایران گزارش شده است ولی اخیرا به عنوان قارچ مرتبط با پوسیدگی های طوقه در یونان و ترکیه و همچنین ایران (استان لرستان بدون اثبات بیماری زایی) گزارش گردیده است. این اولین گزارش از وجود این قارچ در انار با علائم پوسیدگی طوقه در استان فارس می باشد. برای مدیریت این بیماری باید فاکتورهایی که باعث پیش آمودگی انار به این قارچ می شود بیشتر مورد بررسی قرار گیرد.
In summer 2014, plants of pomegranate (Punica granatum L.) with crown rot symptoms was observed in the Firozabad and Siakh-Darengon area in Fars Province. The symptoms were very similar to Phytophthora crown rot. Surface-disinfested tissues from the lower margins of the necrotic area were plated on acidified potato dextrose agar (PDA) and Phytophthora selective antibiotic medium (CMA-PARP). To insure the presence or absence of Phytophthora, the soil around the crown of pomegranates was also baited with citrus leaf discs for 48h at room temperature and plated on CMA-PARP. Plates were incubated at 25ºC for 5-7 days, and consistent colonies with white or yellowish cream-colored mycelia and abundant black, globose pycnidia were observed on PDA and no fungi were recovered on CMA-PARP. Conidia were hyaline, one-celled, ellipsoid to elongate, 9.9 to 16.7×2.03 to 4.2 µm (average 13.8×3.05 µm). On the basis of morphology, the causal organism was identified as Pilidiella granati Saccardo (Synonym Coniella granati (Saccardo) Petrak and Sydow). Pathogenicity tests were conducted using detached twigs of pomegranate. 7-mm plugs bearing mycelia from the edge of 10-day-old colonies on PDA were placed under the bark of twig. Noncolonized PDA plugs were used as controls. The wound was covered with parafilm and all inoculated twigs were incubated at 25ºC for 10 days, at which time necrosis was observed. No lesions were observed on the controls. Reisolation of the fungus from the inoculated twigs was attempted to satisfy Koch's postulates. This pathogen has been previously reported as a cause of post harvest decay, fruit rot and dieback of pomegranate in the world and Iran. It has been recently reported to be associated with crown rot in Greece and Turkey, as well as in Iran (Lorestan Province without any pathogenicity test). This is the first report of P. granati from pomegranate plants with symptoms of crown rots in Fars Province. Factors involved for predisposing pomegranate to the fungus need further studies for disease management. -
Paecilomyces یک قارچ هیفومیست با بیش از 30 گونه شناخته شده می باشد. این جنس دارای زیستگاه های مختلفی از جمله خاک، مواد گیاهی پوسیده، مواد غذایی و حشرات می باشد. بعضی از گونه های این جنس باعث آلودگی انسان و حیوان می شوند.
در سال 1387، حضور گونه های Paecilomyces در مزارع مختلف استان فارس بررسی شد. نمونه های خاک از عمق 20-0 سانتی متری جمع آوری، جدا سازی از خاک با تهیه رقت و استفاده از محیط کشت های مالت آگار، برنج آگار، آرد یولاف آگار و سیب زمینی دکستروز آگار صورت گرفت. ریخت شناسی کنیدیوفور، فیالید، کنیدیوم و کلامیدوسپورها مورد بررسی قرار گرفت. همچنین نواحی ITS دی ان آریبوزومی هسته نیز در جدایه های خالص سازی شده توالی یابی شد. بر این اساس، جدایه های خالص سازی شده از جنسPaecilomyces تحت گونه P. marquandii تشخیص داده شدند که گزارش جدیدی برای فلور قارچی ایران می باشد.
کلید واژگان: استان فارس, ریخت شناسی, فیالید, کلامیدوسپور, کنیدیوفور, کنیدیوم, هیفومیستDuring 2008, the presence of Paecilomyces species was studied in fields in Fars province. Soil samples were collected from 0–20 cm depth. The isolates were recovered using a soil dilution plate method directly from soil. Isolation was performed from soil using malt extract agar, rice agar, oat-meal agar and potato dextrose agar. Anamorphic characteristics such as morphology of conidiophores, phialides, conidia and chlamydospores were investigated. Based on morphological and molecular characteristic the fungus was identified as Paecilomyces marquandii. The species is a new report for Iran. The isolates are kept in fungal collection of the Department of Plant Protection, Razi University, Kermanshah (Iran).Keywords: Chlamydospore, conidia, Conidiophore, Fars province, morphology, phialide -
The genus Phaeoacremonium is associated with decline disease of woody plants and with human infections. Members of this genus have broad host range and wide geographical distribution. During 2010, ten isolates of Phaeoacremonium were recovered from vascular tissues of persimmon (Diospyros kaki) trees, showing decline symptoms in Shiraz city. Anamorphic characteristics such as, conidiophore morphology, phialide type and shape, size of hyphal warts, conidial size and shape were investigated. Based on morphological characteristics the presence of Pm. rubrigenum in Iran was documented. To confirm morphological identification, DNA was extracted from isolates using a genomic DNA purification Kit. Region of internal transcribed spacers 1, 2 and 5.8S genes of rDNA were amplified using ITS4 and ITS1 universal primer set. Fragments of 630 bp were recovered from PCR, purified, sequenced, edited and deposited in GenBank. Pm. rubrigenum isolates had an average of 99 % identity with all P. rubrigenum sequences compared. This species is a new report from Iran.Keywords: Phaeoacremonium rubrigenum, persimmon trees, molecular identification
-
در بررسی قارچ های همراه با آسکوکارپ های پنج گونه دنبل بیابانی شامل Terfezia claveryi, Tirmania nivea, T. pinoyi, Picoa juniperi وP. lefebvrei طیف وسیعی از فلور قارچی، از 94 نمونه آسکوکارپ که طی سال های 1384 تا 1388 از مناطق مختلف ایران شامل استان های فارس، سیستان و بلوچستان، کرمان، آذربایجان شرقی، خوزستان، کرمانشاه و هرمزگان جمع آوری شده بودند به دست آمد. 32 گونه قارچی متعلق به 21 جنس، از نمونه های آسکوکارپ، روی دو محیط کشت گلوکز – چاپک آگار و گلوکز – چاپک آگار حاوی 20 درصد نمک طعام به دست آمد. Penicillium chrysogenum، P. citrinum، P. griseofulvum، P. brevicompactum، P. crustosum،P. oxalicum، Aspergillus carbonarius، A. niger، A. flavus وA. terreus معمول ترین قارچ های همراه با آسکوکارپ گونه های فوق بودند. تعداد گونه های قارچی جدا شده روی محیط گلوکز - چاپک آگار کم و شامل چهار جنس و ده گونه بود. Penicillium و Aspergilus فراوان ترین و دو گونه Paecilomyces lilacinus و Scopulariopsis halophilica به میزان بسیار کم روی این محیط کشت رشد کردند. دیگر گونه های قارچی قادر به رشد روی این محیط کشت نبودند.
کلید واژگان: دنبل های بیابانی ایران, Terfezia claveryi, Tirmania nivea, T, pinoyi, Picoa juniperi, P, lefebvreiFungi associated with ascocarps of Terfezia claveryi, Tirmania nivea, T. pinoyi, Picoa lefebvrei and P. juniperi in Iran showed a wide range of genera and species in 94 samples collected during 2005–2009 from different regions including Fars, Systan and Baluchestan, Kerman, East Azarbaijan, Khuzestan, Kermanshah and Hormozgan provinces. Thirty two species belonging to 21 genera were recovered from ascocarps of truffles on two culture media. Penicillium chrysogenum, P. citrinum, P. griseofulvum, P. brevicompactum, P. crustosum, P. oxalicum, Aspergillus carbonarius, A. niger, A. flavus and A. terreus were the most common fungal species isolated on glucose–Czapek agar medium. The number of fungal species recovered on 20% NaCl–Czapek agar were less (4 genera and 10 species). The most abundant fungal genera belonged to Penicillium and Aspergillus. Also, Paecilomyces lilacinus and Scopulariopsis halophilica could grow on Czapek agar medium amended with 20 % NaCl. Other fungal species were not able to grow on this medium.Keywords: Terfezia claveryi, Tirmania nivea, T. pinoyi, Picoa lefebvrei, P. juniperi, Iranian desert truffles
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.