به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "ربیع" در نشریات گروه "علوم انسانی"

جستجوی ربیع در مقالات مجلات علمی
  • ژاله سادات غیبی، سید محمودرضا غیبی*، حسین حاجی زاده، ژیلا صراطی

    منظومه علی نامه، نخستین منظومه حماسی شیعه که در سال های اخیر کشف و معرفی شده است دریچه های تازه ای را در پژوهش های ادبی حوزه حماسه دینی بر روی پژوهشگران گشود. خاوران نامه نیز یکی دیگر از آثار مهم حماسه دینی در ادبیات فارسی است. در این پژوهش، سعی شده است این دو اثر منظوم ازلحاظ زبانی بررسی و مقایسه تطبیقی شوند. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی تحلیلی و به شیوه کتابخانه ای است. محدوده و جامعه مورد مطالعه، علی نامه ربیع به تصحیح رضا بیات و ابوالفضل غلامی و خاوران نامه ابن حسام خوسفی است که به دلیل چاپ نشدن منظومه کامل آن، از تازیان نامه (خلاصه خاوران نامه) به تصحیح حمیدالله مرادی استفاده شد. نتایج این بررسی نشان داد که هر دو منظومه در سطح زبانی، در زمینه انتخاب واژه ها اشکالات مختصری دارند؛ ولی تنوع زبانی و ترکیب سازی در خاوران نامه بیشتر بود. بسامد زیاد کلمات عربی، ترکیب سازی، عبارات تکراری نیز از ویژگی های مشترک دو منظومه بود. در سطح آوایی هم، در هر دو منظومه ایرادات مختصری در زمینه قافیه و وزن دیده شد. ویژگی های سبک خراسانی هم در علی نامه بیشتر از خاوران نامه بود. در سطح نحوی هم هر دو منظومه، هنجار گریزی های مختصری داشتند.

    کلید واژگان: حماسه دینی, ویژگی های زبانی, علی نامه, خاوران نامه, ربیع, ابن حسام خوسفی
    Zhale Sadat Gheibi, Seyyed MahmoudReza Gheibi *, Hosein Hajizadeh, Zilla Serati
    Introduction

    "Alinameh" is an epic-historical poem which is undoubtedly the most valuable epic-historical poem in the Persian language after Ferdowsi's epic. This epic, in addition to its literary and artistic values, has unique historical and religious value, And it can be said that it is the only surviving Shie epic from previous centuries. Khavarannameh is also a literary work that was written in 830AH and its author was Ebn Hosam Khosfi from Ghahestan, Khorasan. And he has composed his poem in Bahre Motaghareb and with the weight of Shahnameh. The subject of Khavarannameh is the wars of Ali Ebn Abi Taleb (a.s.) in the land of Khavaran with Malek Ashtar and Ghobad, the king of the East and TahmasabShah. According to Ebn Hosam, this poem was compiled from an Arabic book- this poem is also called Taziannameh. Considering that these two works were written in two different times and with separate motivations, and considering the literary and artistic value of both works, the comparative study of these two epic-religious systems from different perspectives can be important. In this research, the linguistic level of two systems has been studied.

    Research Methodology

    The research method in this study is descriptive-analytical and library-style. The studied community is Alinameh Rabi edited by Reza Bayat and Abolfazl Gholami and Khavarannameh by Ebn Hossam Khosfi, which, due to the lack of publication of its complete poem, was used from Taziannameh (summary of Khavarannameh) edited by Hamidollah Moradi.

    Discuss:

    These two systems will be examined at three levels: linguistic, phonetic and syntactic (grammatical). In the examination of the language features - this level, which itself includes three parts, word, phonetic and syntactic - has examined the simplicity, root, type, subject and various combinations of words in Alinameh and Khavarannameh, and examples have been mentioned for each of them. In examining the phonetic features among the large number of verses of two epopees, sometimes we come across a few verses that have flaws in terms of rhyme. To correct the rhythm of the verses, sometimes it is necessary to change the pronunciation of the words, read an extra letter or reduce the letters. Examples of these cases are mentioned in this section; and in examining the structural features to such things as saturated letter, prayer letter; The method of counting numbers has been discussed.

    Conclusion

    The results of this study showed that both systems have slight problems at the linguistic level in terms of choosing words; But linguistic variety and composition were more in Khavarannameh. The high frequency of Arabic words, compounding, and repeated phrases were common features of the two opopees. At the phonetic level, in both opopees, there were slight defects in terms of rhyme and weight. The features of Khorasani style were more in Alinameh than in Khavarannameh. At the syntactic level, both systems had slight deviations from norms.
     

    Keywords: religious epic, linguistic characteristics, Alinameh, KhavaranNameh, Rabi, Ibn Hossam Khosfi
  • زهرا بیرامی، محمد حجت، مجید حاجی زاده
    زمینه و هدف

    حماسه های دینی از نظر موضوع زیرمجموعه حماسه های تاریخی محسوب میشوند و قدیمیترین آنها، منظومه «علی‌نامه»، سروده «ربیع» است. در این مقاله به بررسی ویژگیهای سبکی این اثر در سه حیطه زبانی، ادبی و فکری پرداخته میشود.

    روش مطالعه

    این مقاله براساس مطالعات کتابخانه ای و به شیوه توصیفی-تحلیلی انجام شده است.

    یافته ها

    منظومه حماسی-دینی علی‌نامه توسط شاعری با نام یا تخلص «ربیع» سروده شده است. این منظومه در بحر متقارب و در 11220 بیت و در موضوع مناقب و مغازی علی بن ابی‌طالب در جنگ با ناکثین و قاسطین است. گوینده آن که به تصریح متن کتاب، متولد 420 هجری است، این منظومه را در سن 62 سالگی و در 482 هجری به احتمال قریب به یقین در خراسان و شاید در ناحیه بیهق و یا جرجان قدیم منظوم کرده است و آن را به یکی از اشراف سادات عصر، یعنی «علی بن طاهر عریضی» از سادات ناحیه تقدیم کرده است. این منظومه، در سال 1379، به همت شفیعی کدکنی به جامعه ادبی کشور معرفی شده است.

    نتیجه گیری

    مختصات سبکی این اثر بلحاظ زبانی، همان مختصات فارسی کهن یا سبک خراسانی است. از نظر لغوی، این منظومه گنجینه ای است از واژگانی که امروز مهجور مانده اند. همچنین بعلت موضوع خاص منظومه، لغات عربی با بسامد قابل توجهی وجود دارد. در سطح ادبی بارزترین صورتهای خیالی و صنایع ادبی، اغراق و تشبیه هستند. در ساختن تصاویر تشبیهی و استعاری از عناصر محسوس و مادی همچون عوامل طبیعی و حیوانی استفاده شده است. در بخش محتوایی، غالب مضامین این منظومه، بر درونمایه های مذهبی خصوصا تبلیغ مذهب تشیع استوار است. سراینده این منظومه، با اینکه به توصیف میدانهای نبرد دلاوران عربی پرداخته، بعلت توجه و تعلق خاطری که به شاهنامه داشته، غالبا از شاهنامه به اشکال گوناگون تقلید میکند و حتی لغات و تعبیراتی را که نشان‌دهنده اشاره به ایران باستان و زمینه فرهنگی شاهنامه است، در اثر خویش وارد ساخته است.

    کلید واژگان: علی نامه, ربیع, حماسه دینی, سبک شناسی, سطح زبانی, سطح ادبی, سطح فکری
    Zahra Beyrami, Mohammad Hojjat, Majid Hajizadeh
    BACKGROUND AND OBJECTIVES

    Religious epics are considered as a subset of historical epics in terms of subject matter, and the oldest of them is the poem "Aliynameh", the poem "Rabi". This article examines the stylistic features of this work in three areas: linguistic, literary and intellectual.

    METHODOLOGY

    This article is based on library studies and has been done in a descriptive-analytical manner.

    FINDINGS

    The epic-religious poem Aliyameh was written by a poet with the name or nickname "Rabi". This poem is in the convergent sea in 11220 verses and in the subject of Manaqib and Maghazi Ali ibn Abi Talib in the war with Naqsh and Qastin. According to the text of the book, he was born in 420 AH. Sadat Asr, meaning "Ali ibn Tahir Arizi" from Sadat has dedicated the area. This poem was introduced to the literary community of the country in 2000 by Shafiee Kadkani.

    CONCLUSION

    The stylistic coordinates of this work are linguistically the same as the coordinates of ancient Persian or Khorasani style. Literally, this system is a treasure trove of words that are abandoned today. Also, due to the special subject of the system, there are Arabic words with considerable frequency. At the literary level, the most obvious imaginary forms and literary industries are exaggeration and simile. In making metaphorical and metaphorical images, tangible and material elements such as natural and animal factors have been used. In the content section, most of the themes of this poem are based on religious themes, especially the propagation of the Shiite religion. The poet of this poem, although describing the battlefields of Arab heroes, due to his attention and belonging to Shahnameh, often imitates Shahnameh in various forms and even words and expressions that indicate the reference to ancient Iran and the cultural context of Shahnameh, has entered in his work.

    Keywords: Aliyameh, Rabi, religious epic, stylistics, linguistic level, literary level, intellectual level
  • محمدرضا هدایت پناه*، حسین هدایت پناه
    منظومه علی نامه که هویت سراینده آن نامعلوم، ولی با تخلص «ربیع» شناخته می شود در 482 ق سروده شده و کهن ترین منظومه شیعی است که به همت استاد شفیعی کدکنی با مقدمه ای عالمانه به جامعه علمی عرضه شده است. هرچند بیشتر پژوهشگران حوزه ادبیات فارسی آن را مورد توجه قرار داده اند، اما با توجه به محتوای این منظومه که شجاعت ها و دلاوری های امیرالمومنین× در دو جنگ جمل و صفین براساس روایات مورخ مشهور ابومخنف (م. 157) به نظم کشیده، از زاویه تاریخی نیز بسیار حائز اهمیت است. آنچه در مرحله نخست درباره این میراث مکتوب کهن شیعه اهمیت دارد، مذهب شاعر است. آنچه که برخی در این موضوع نوشته اند تشیع ربیع را به صورت کلی اثبات می کند که با تسنن محب اهل بیت^ نیز قابل جمع است. این نوشتار با ارائه مولفه های مهم اندیشه های تشیع اعتقادی و انطباق آنها بر منظومه علی نامه، تشیع امامی سراینده آن را ثابت کرده است.
    کلید واژگان: علی نامه, ربیع, تشیع اعتقادی, تشیع سیاسی, تشیع امامی, تسنن محب اهل بیت (ع), شاعران شیعی
    Mohammad Reza Hedayat Panah*, Hossein Hedayat Panah
    Ali-Name”, a poem whose poet’s identity is unclear and is known by the pseudonym “Rabi”, is versed in the 482 (AH) and is the oldest Shiite well written poem. Shafiei Kadkani wrote a great introduction for it and presented it to the scientific community. Although many researchers in the field of Persian literature have paid great attention to it, but due to the content of the poem which displays the courage and bravery of imam Ali in the battles of Jamal and Saffein, based on the narratives of the renowned historian, Abu Mokhanaf (157 AD), it has a historical importance as well. What is important in the first phase about this old written heritage of Shia is the religion of the poet. What some have written on this subject prove that Rabi was a Shia which could be adjunct to the Ahl-al beyt loving Sunnite. This article proves the Imami Shia religion of the poet by presenting the most important components of the Shia religious ideas and comparing them with the Ali-Name poem.
    Keywords: Ali-Name, Rabi, Shiism, Political Shiism, Imami Shia, Ahl-Al Beyt Loving Sunnite, Shiite Poets
  • سجاد آیدنلو
    ربیع، سراینده منظومه علی نامه (482 ه.ق)، در اشاره ای کوتاه نظم شاهنامه فردوسی را نتیجه تشویق حسدآلود فرقه کرامیه دانسته است. موضوع و گزارش دقیق این اشاره منحصر به فرد بر اساس منابع تا امروز شناخته شده فردوسی شناسی روشن نیست و فقط به طور کلی و با احتیاط می توان حدس زد که شاید روایتی در اواخر قرن پنجم بوده که طبق آن کرامیان به دلیل رشک ورزی به رواج اخبار دلاوری های امام علی (ع) و در پی آن، کوشش برای برگرداندن توجه مردم از آن ها محمود غزنوی را به کار گردآوری و نظم داستان های ملی- پهلوانی ایران برانگیخته بودند. شاید اصل این روایت محتمل و بازسازی شده، حاصل انتقام جویی فرهنگی پیروان برخی گروه های مذهبی (از جمله شیعیان) از کرامیان بوده است که خواسته اند با قایل شدن نقشی برای آن ها در شاهنامه سرایی چهره ای دین ستیز از این فرقه نشان دهند و با این کار از خاطره انواع آزارهایی که از آن ها دیده بودند به گونه-ای تشفی خاطر بیابند. در گزارش نظامی عروضی از سرگذشت فردوسی نیز قراینی از حضور کرامیان و رابطه آن ها با فردوسی دیده می شود که شاید بازمانده هایی از کلیت موضوع پیوند کرامیه و شاهنامه باشد که داستان مربوط به آن در فاصله حدودا هفتاد ساله نظم علی نامه (482) و تدوین چهار مقاله (551 یا 552 ه.ق) فراموش شده بوده است.
    کلید واژگان: شاهنامه, فردوسی, کرامیه, علی نامه, ربیع, محمود غزنوی
    Dr. Sajjad Aydenloo
    Rabi the poet of Alināmeh (482 A.H) considers composition of Shahnameh to be the result of envious encouragement by Karramiyye. The source of this unique point is not certain. It can only be reservedly deducted that on the basis of a narrative at the end of fifth century A.H, Karramiyye for the envy of the stories about Imam Ali’s braveries, had encouraged Mahmoud Ghaznawi to collect and versify Iranian heroic tales. Perhaps the origin of this probable narrative has been the result of Shiite’s cultural vengeance from Karramiyye. Some symmetries from Karrami’s connection with Ferdowsi is seen in Chāhār Maghāle. These points probably are remainings as a general matter of Karramiyya’s relation with Shahname.
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال