جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "روضه خوانی" در نشریات گروه "علوم انسانی"
-
حوزه های علمیه، از دیرباز متناسب با رسالت ذاتی خود، تنها به آموزش یا پژوهش در موضوع معارف دینی محدود نمانده و مجموعه ای از اقدامات، تدابیر و ابزارها را در حوزه تبلیغ آموزه ها و تعالیم دینی به کار بسته اند. این موضوع، به ویژه در عصر قاجار که جامعه ایران متاثر از تحولات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی، دوران پرتنشی را در عرصه معارف دینی تجربه نموده بود، از اهمیت بسزایی برخودار است.این تحقیق، تلاش دارد با تکیه بر منابع تاریخی، از جمله زندگی نوشته ها، سفرنامه ها و تواریخ عمومی و متنی بر روش توصیفی تحلیلی، نقش حوزه های علمیه در تبلیغ معارف دینی را در محدوده جغرافیایی تهران مورد بررسی قرار دهد. تبلیغ آموزه های دینی و مذهبی در حوزه های علمیه تهران در عصر قاجار، مشتمل بر ویژگی هایی چون: منطبق بودن بر نیازها و چالش های روز، استقلال و عدم وابستگی، ارتباط مستقیم و حذف واسطه ها، ارائه محتواهای معتبر و نظارت بر سایر محتواهای تبلیغی، صیانت از مراتب معرفتی، پرهیز از اکتساب یا تفنن در تبلیغ دینی و استفاده از تبلیغ محیطی در فرایند تبلیغ بوده است.
کلید واژگان: تبلیغات اسلامی, حوزه های علمیه, تهران عصر قاجار, مسجد مدرسه, روضه خوانیIslamic Seminaries, along with their inherent mission, have not been limited to education or research in the subject of religious education and have used a series of tools and measures in the field of propagating religious doctrines and teachings. This issue is of great importance, especially in the Qajar era, when Iranian society experienced a tense period in the field of religious education due to social, cultural and political developments. This study tries to examine the role of seminaries in the propagation of religious education in the geographical area of Tehran by relying on historical sources, including biographies, travelogues, and general and textual chronicles, using a descriptive-analytical method. Propagation of religious teachings in Islamic seminaries of Tehran during the Qajar era included the following features. Conforming to the needs and challenges of the day, independence and non-dependence, direct communication and elimination of intermediaries, providing authentic content and monitoring other propagation content, protecting knowledge levels, avoiding acquisition or profaneness in religious propagation and using environmental propagation in the process of propagation
Keywords: Islamic Propagation, Islamic Seminaries, Tehran In Qajar Era, School, Mosque, Rozeh Khani -
شیخ عبدالرزاق خائف قمی (م 1329 ش) ضمن آنکه «روضه خوان حرم حضرت معصومه» بود، شاعری نیرومند و با این وجود طناز است که هم زمان در همه صورت های ادبی شعر، از قصیده و غزل تا قطعه و رباعی و در حوزه ستایش معصومان و کربلا شعر سروده است. دیوان وی قبل از مشروطه، به صورت مختصر منتشر شده است؛ اما نسخه اصل آن در کتابخانه آیت الله العظمی مرعشی برجای مانده که چند برابر متن چاپی است. در این مرور سعی کرده ام آنچه وی درباره مسائل اجتماعی و سیاسی ایران و به ویژه قم سروده است و نیز نمونه ای از اشعار وی را درباره خاندان تولیت با هدف شناخت بهتر فرهنگ این شهر بیاورم. خائف قمی از نزدیکان تولیت و سال ها در حرم به کار روضه خوانی مشغول بود؛ با این وجود در مدرسه باقریه، از مدارس جدید این شهر نیز معلمی می کرد.کلید واژگان: خائف قمی, قم, حضرت معصومه, تولیت, دیوان خائف, روضه خوانی, قم شناسیSheikh Abdul Razzāq Khāif Qomī (d. 1329 AH) was not only a reciter of elegies at the shrine of Hazrat Masoumeh but also a powerful poet who, despite his strength, exhibited irony. He composed poetry in various literary forms, from ode and Ghazal to fragment and quatrain, praising the infallibles and Karbala. His Divan was published briefly before the Constitutional Revolution, but the original version remains in the library of Ayatollah al-Uzma Marashi, which is several times longer than the printed text. In this review, I have attempted to explore what he has written about the social and political issues of Iran, especially Qom, and also present a sample of his poetry about the custodianship lineage of the Holy Shrine to understand the culture of this city better. Khāif Qomī was close to the custodianship and spent years reciting elegies at the shrine. However, he also taught at Baqiriya School, one of the new schools in the city.Keywords: Khāif Qomī, Qom, Hazrat Masoumeh, Custodianship, Divan By Khāif Qomī, Elegy Recitation, Qom Studies
-
جامعه شناسی تاریخی در حوزه مطالعات اجتماعی تاریخ ایران، جایگاه ویژه ای دارد و ایران به عنوان جامعه ای با تاریخ دراز دامن، یکی از بسترهای مهم این سنخ از مطالعات می باشد. در این مطالعه که به روش تجزیه و تحلیل انتقادی متن انجام شده است، به رویکرد «علی شریعتی» در یکی از مهم ترین دوره های تاریخی جامعه ایران، یعنی حکومت صفویه پرداخته و تلاش شده است که مفهوم «روضه خوانی» را به مثابه یک نهاد اجتماعی جامعه ساز مورد کندوکاو جامعه شناختی قرار دهد. در این پژوهش، از منظر انتقادی، تساهل مذهبی صفویه مورد بازبینی و چشم انداز شریعتی، مورد نقد قرار گرفته است. نتایج تجزیه و تحلیل ها در این مطالعه نشان می دهد شریعتی تساهل اجتماعی -که دارای زمینه های دینی هم بوده- را به اشتباه از نقاط ضعف صفویه برمی شمارد و کوچ «مسیحیان گرجی» و «ارمنی» و توسعه اقتصادی در این دوران را که مبتنی بر شبکه فعال ارمنی/ مسیحی و یهودی بود، به غلط محصول دست های مرموز میخواند. شاید اگر این شبکه ها تقویت میشد و تساهل اجتماعی در امپراتوری صفویان دچار افت و گزند نمیشد، تاریخ ظهور سرمایه داری به گونه دیگری نوشته میشد؛ اما در قرایت شریعتی چندصدایی و تنوع دینی و مشرب های متکثر در دوره صفویه از نشانه های «روابط بسیار نزدیک و مرموز» صفویه با غرب مسیحی قلمداد میگردد. به سخن دیگر، این مطالعه در پی پیشنهاد این نکته است که با رویکرد جامعه شناسی تاریخی می توان برخی از مسایل پیچیده تاریخ ایران و مدرنیته را در بستر مفهومی نوین، طرح و مورد بازخوانی قرار داد.
کلید واژگان: تشیع, صفویه, استحمار, روضه خوانی, جامعه شناسی تاریخیHistorical sociology has a special place in the field of social studies of Iranian history and Iran as a society with a long history is one of the important contexts of this type of studies. In this study, we have dealt with Ali Shariati’s approach to one of the most important historical periods of Iranian society, namely the Safavid rule and we have tried to explore “commemoration of the martyrs of karbela” as a social institution that builds sociology. In this article, we have tried we have tried from a critical point of view Safavid religious tolerance and Criticize Shariati’s perspective. In our opinion, Shariati mistakenly considers social tolerance, which also had religious backgrounds, as one of the weaknesses of the Safavids and Calls Georgian-Armenian Christian migration and Safavid economic development based on an active Armenian / Christian-Jewish system the product of mysterious hands. Perhaps if the systems has been strengthened and social tolerance did not decline in the Safavid Empire, the history of the rise of capitalism would have been written differently, but in the reading of a multi-voiced Shari’a and the diversity of religions and polytheists in the Safavid era. One of the signs of Safavid \”very close and mysterious relations\” with the Christian West is considered. In other words, with the approach of historical sociology, some complex issues of Iranian history and modernity can be proposed and re-read in a new conceptual context.
Keywords: Stupefaction, commemoration of the martyrs of karbela, Historical sociology -
پژوهش حاضر متمرکز بر درک جایگاه و کارکرد موسیقی در مجالس مذهبی زنانه شهر تهران است. همگام با تحلیل موسیقایی و ارایه دسته بندی این مجالس با محوریت موسیقی (آوازی یا آواز به همراه ساز) تلاش شده است تا نقش کلیدی موسیقی در این جلسات و شکل گیری آن ها بررسی شود. پس از بررسی مناطق گوناگون شهر تهران، محله سنگلج به علت داشتن بافت فرهنگی و طبقاتی متنوع و همچنین تحولات فرهنگی-اجتماعی منطقه در سال های اخیر به عنوان میدان پژوهش انتخاب شد. در این پژوهش از روش مردم نگاری از طریق مشاهده مشارکتی استفاده شد و با شرکت در جلسات و مصاحبه با افراد شرکت کننده، روش تحقیق کیفی به شکل مطالعه موردی به عنوان ابزاری برای فهم موضوع در بازه زمانی مشخص چهارده ماه به کار رفت. به این ترتیب که در تمامی مراسم های مبتنی بر تقویم شیعی (اعم از سور و سوگ) مشاهده مشارکتی انجام شده است. در بخش پیشینه تاریخی از روش مطالعه کتابخانه ای و بررسی اسناد، سفرنامه ها و روزنامه خاطرات استفاده کردیم. به منظور بررسی و تحلیل موسیقایی، قطعات خوانده شده در این مراسم، آوانگاری و دسته بندی شدند. همچنین برمبنای تحلیل داده ها، طبقه بندی هییت های زنانه با توجه به موسیقی صورت گرفت. به علت ملاحظات مذهبی و سنتی مبنی بر ممنوعیت خواندن زنان در جامعه ایران، مناسک و آیین های زنانه به دور از رسانه، دوربین و ضبط و پخش عمومی برگزار می شود. با وجود چند پژوهش انجام شده درمورد مجالس مذهبی زنانه، پژوهش حاضر با درنظرگرفتن موسیقی به عنوان بخش اصلی این مراسم، از زاویه ای جدید به این مجالس می پردازد.
کلید واژگان: آیین های زنانه, روضه خوانی, سفره های نذری, مجالس مذهبی, مداحی, موسیقی آیینی, مولودیThis paper focuses on understanding the function of music in religious gatherings of women in Tehran. In addition to analyzing and classifying these gatherings with a focus on music, the key role of music in shaping these ceremonies is also explored. While observing different neighborhoods of Tehran, Sangelaj district was chosen as the research field due to its diverse cultural context. The qualitative research method in the form of a case study was chosen as a tool to understand the subject in a specific period of fourteen months. In this way, participant observation was conducted on all ceremonies based on the Shiite calendar. In the historical background section, all documents, travelogues and diaries were studied. In order to study and analyze the music, the texts of the eulogy were transcribed and categorized. Based on the analysis of the data, the female majales (religious gatherings) were categorized according to the music. Due to religious and traditional considerations and restrictions for women in Iran to sing in public, women’s ceremonies take place away from the media, cameras, and public recording and broadcasting. Although some research has been conducted on women’s religious gatherings, the present study takes a new approach by considering music as the main component of these ceremonies
Keywords: Maddāhī, Mū'lū'dī, religious Majales, Religious Sofreh, ritual music, Rū'zekhānī, women’s rituals -
عصر ناصری در تاریخ معاصر ایران نقطه عطفی در بیداری افکار، توسعه علوم، و رسوخ اندیشه های نوین، و به تبع آن گسترش فعالیت های عمومی، به شمار می رود. با این حال زنان همچنان از حضور و نقش آفرینی درخور توانایی خود بی بهره بوده اند. آنان که بنا به دلایل تاریخی، فرهنگی، سیاسی، و نیز دینی کم تر امکان بروز و ظهور اجتماعی داشتند، با ورود به عرصه های فرهنگ مذهبی و سنت های اجتماعی نقش آفرین شدند. در این دوره سنت ها و آئین های مذهبی از گستردگی و فراگیری برخوردار شدند و همین امر به زنان فرصتی داد که به رغم موانع فرهنگی، تمدنی، و مذهبی به این عرصه وارد شوند و گذشته از مقابله با محدودیت ها نقشی در بسط و توسعه مراسم مذهبی ایفا کنند. نقش آفرینی زنان و اثرگذاری آنان در فولکلور، به ویژه در ایام محرم و بسط آن در دوره های بعدی، از مسائل درخور توجه در این دوره است. زنان که در نگره حاکم بر اندیشه مردم، به ویژه در زندگی شهری، عنصری درجه دوم شمرده می شدند از فرصت های پیش آمده برای حضور و نقش آفرینی استفاده کردند و به تشکیل، مدیریت، و اجرای برخی از آئین ها و مراسم برخاستند. این که به راستی چه میزان در این حوزه توفیق یافتند و از چه راه ها و ابزارهایی در این راستا یاری جستند و تبعات حضورشان چه بود، در این مقال به بحث گرفته می شود. اساس رویکرد مقاله آن است که زنان با برگزاری مراسم محرم و سوگواری ها یا تامین مخارج آن و نیز با برگزاری تعزیه و نذری دادن بر ضرورت حضور اجتماعی خود مهر تایید زدند، چنان که زمینه های بازنگری هایی را در نگاه مردانه به آئین ها فراهم ساختند.
کلید واژگان: زنان, آئین ها و مراسم مذهبی, تعزیه, روضه خوانی, نذری, عهد ناصری, باورهاNaseeruddin Shah''s period، is a turning point in history of awakening of Iranians and extension of sciences and penetration of new thoughts، and therefore expansion of public affairs. Even though، women couldn''t play their role appropriately yet. Religious rituals and costumes caused they entered to cultural and religious affairs in spite of all of obstacles. We see this especially in Muharram’s period and the mourning rituals relevant to it. Even though they have been considered as second gender، use the opportunity to play their role in managing this rituals. Here، we try to evaluate the degree of their success.Keywords: women, religious rituals, passion play (tazieh), remember the martyrs of karbala votive offering, naseeruddin shah's period, beliefs -
این مقاله نقش صوفیه در گسترش قصه گویی، نقالی و روضه خوانی را در سه بخش دنبال می کند. در بخش اول به قصه گویی به عنوان یکی از کارکردهای اجتماعی تصوف می پردازد و علل مخالفت علمای دوره صفوی با قصه گویی را بازگو می کند. در ادامه، موضوع قصه ها و ارتباط آن با واقعه کربلا و چگونگی تطور مقتل خوانی به قصه خوانی در روضه الشهداء کاشفی و عکس العمل متفاوت عالمان رسمی شیعه در این باره بررسی می شود. در بخش دوم، به معرفی نقالی و دو صورت فرعی آن یعنی پرده خوانی و سخنوری پرداخته و قصه گویی صوفیه در کسوت نقالان در دوران صفوی را در آیینه اسناد و گزارش های سیاحان غربی نشان می دهد. همچنان که در دوره قاجاری نیز نقالی یکی از کارکردهای اصلی دراویش خاکساری و به خصوص فرقه عجم مطرح می شود. در بخش سوم، به نقش اصلی نقالان صوفی در گسترش روضه خوانی در دوران صفوی و قاجاری اشاره شده و نشان داده شده که نقالی مذهبی و گرایش به نقل واقعه عاشورا هم در ماده و هم صورت، عنصری صوفیانه است. این آیین ها به رغم مخالفت اولیه متشرعان با اقبال عمده عوام و خواص مواجه شده و از مهم ترین سنت های عزاداری به شمار می رود.
کلید واژگان: صوفیه, عزاداری محرم, قصه خوانی, نقالی, روضه الشهدا, روضه خوانیThe present study attempts to investigate the role of Sufism in development of story-telling, naqqāli (narrating of important old Iranian stories) and Rawzahkhāni (telling story of mourning for Imams) arranged in three sections. The first part of the article is intended to inspect story-telling as a social practice of Sufism. It also expresses the reasons behind Safavid Scholars’ opposition with storytelling. Then, the content of stories, their connection to the event of Karbalā, the evolution of maqtal khāni in Kāshefi’s Rawzat al- Shohadā (The Garden of the Martyrs), and different reactions of Shi‘a scholars to this event is analyzed. Next section of present study seeks to introduce Naqqali and its’ subcategories such as Pardeh khāni. Besides, Sufis’ story-telling in the Safavid era as reflected in reports and records of western travelers is explored. Naqqali appears as one of the main activities exercised by dervishes of Khāksār especially in the sect of ajam. In the third section, the main role of Sufi Naqqals in the development of rawzakhāni in Safavid and Qajāri periods are revealed. Further analysis indicates that people’s tendency toward religious Naqqali and description of ‘Ashourā event presumed to be a Sufism concept. Although firstly opposed by extremists, these traditions have been mostly welcomed by public and nobles so that both of them emerged to be the most important traditions of mourning.Keywords: Sufism, Muhharam Mourning, Story, telling, Naqq?li, Mourning, Story, telling, Naqq?li -
«روضه خوانی» از گونه های مرسوم قصه گویی نمایشی مذهبی ایرانی است که اساسا کارکردی تبلیغی داشته، با گذشت زمان فراگیر شده و به رسمی مذهبی بدل گشته است؛ چنان که از چندین قرن پیش تاکنون به طور مستمر و همه ساله، روضه خوانی های عمومی و خصوصی بسیاری در سطح شهرها و روستاهای ایران در کنار دیگر آیین های عزاداری ماه های محرم و صفر برگزار می شده است. برقراری این مجالس و همچنین حضور در آن، به شکلی خودانگیخته بوده و با استقبال فراوانی از سوی اهل شیعه روبرو می شود و این به دلیل علاقه بسیار شیعه به امامانش و یادآوری مصائب ایشان در راه نجات دین و شریعت شان است. از این رو شیعیان حضور در این مجالس و گوش سپردن به روضه را ثوابی بزرگ می دانند. روضه خوانی به عنوان پدیده ای فراگیر که چندین قرن از عمر آن می گذرد، مستلزم توجه بیشتر و شناخت عمیق تر است؛ بنابراین این مقاله فرصتی است برای پرداختن به رایج ترین گونه نقل مذهبی در ایران یعنی روضه خوانی و بررسی هرچه بیشتر این موضوع که آیا نقل های مذهبی همچون روضه خوانی، علاوه بر کارکرد دینی و اجتماعی گسترده شان، از منظر زیبایی شناسی نیز غنی بوده و در شان یک هنر محسوب می شوند؟
کلید واژگان: نقل, نقالی مذهبی, روضه خوانی, روضه خوان, روضه الشهداءRowzə-xānī is one of the common types of Iranian religious show storytelling (narration) which has advertising function and has been comprehensive over time and converted into religious tradition so that many public and private Rowzə-xānī had been held in cities and villages of Iran besides other mourning rituals of Moharram and Safar months. Holding these sessions as well as attending these session is spontaneous and is welcomed by the Shiites due to interest of Shiite in their imams and recollection of their sufferings in the way of their religion and traditions. For this reason, the Shiites consider attendance in these sessions and listening to preachment of the narrator as an action pleasing to God. Preachment requires more attention and deeper recognition as comprehensive phenomenon which has life of many centuries. This article is an opportunity for dealing with the most common variety of religious narration in Iran i.e. Rowzə-xānī.Keywords: Storytelling, Religious Storytelling, Rowzə xānī Rowzə xān, Rowzə al Šohadā -
چند اثر پیرایه زدا از فرهنگ دینیاین مقاله به بررسی ده اثر مهم در زمینه نقد خرافه و خرافه گرایی می پردازد.
کتاب نخست کلثوم ننه یا (عقاید النساء) نوشته آقاجمال خوانساری است که با زبان طنز و در پانزده باب، خرافات رایج در اواخر عصر صفوی را به نقد کشیده است.
اثر بعدی التنزیه فی اعمال التشبیه، به قلم علامه سیدمحسن امین است. ایشان خرافات و تندروی های شماری از شیعیان را درخصوص مراسم عزاداری در روز عاشورا، سبب زشت جلوه گر شدن چهره شیعه دانسته و یکایک آنها را با دلیل و سند رد کرده است.
در ادامه، کتاب ابوهریره نوشته سیدعبدالحسین شرف الدین مورد بررسی قرار گرفته است. به عقیده شرف الدین، خیانتها و بدعتهای ابوهریره در جعل احادیث، سبب خرافه پراکنی های بسیار و وارد کردن اسرائیلیات به حوزه دین و ضربه به سنت شده است. وی چهل حدیث از ابوهریره را که پاره ای از آنها از اسرائیلیات است، در این اثر بررسی می کند.
لولو و مرجان، نوشته میرزا حسین نوری اثر مورد بررسی بعدی است. این کتاب در دو بخش به اخلاص در عبادت و پرهیز از ریا، و نیز ارزش صدق و راست گویی می پردازد. در این بخش، به شرح درباره دروغ بحث می کند، اقسام دروغ را می شمارد و از دروغهای رایج در بین روضه خوانان و نقل وقایع عاشورا، سخن به میان می آورد و از علمای دین می خواهد که با این پدیده زشت و زیان بار مبارزه کنند و نگذارند دروغ به محافل حسینی و مرثیه سرایی و منبر راه یابد.
و نیز در این مقاله اثری از حاج سراج انصاری با عنوان شیعه چه می گوید معرفی می شود و ایرادات وی به خرافات و پاسخهایی که به روشنفکران دین ستیز آن روزگار می دهد، فراروی اهل نظر و دغدغه مندان گذارده می شود.
اثر فخیم علامه امینی؛ الغدیر فی الکتاب والسنه والادب، که فهرستی بلند از خرافات غالیان و راویان دروغ پرداز در یازده جلد آن آمده، موضوع بعدی این مقاله است.
در ادامه این مقاله، دو اثر از شهید مطهری: 1. دفاع از سیزده و 2.کتاب حماسه حسینی، به بحث گذارده شده است که سراسر خبر از مبارزه ایشان با خرافه پراکنی حول معارف دینی و موضوع عاشورا می دهد.
کتاب مورد بحث بعدی، غلو، درآمدی بر افکار غالیان در دین، نام دارد که نوشته نعمت الله صالحی نجف آبادی است. نویسنده در دو بخش به مفهوم و گستره غلو، و عوامل غلو و راه های نفوذ غالیان پرداخته است.
آخرین کتاب در این مجموعه الصحیح من سیره رسول الاعظم اثر جعفر مرتضی عاملی است. ایشان با ذکر نمونه هایی بسیار از خرافاتی که در باورهای شیعه راه یافته است، مستندا به نقد و رد آنها می پردازد.کلید واژگان: فرهنگ دینی, عقاید النساء, آداب و رسوم, خرافه, قمه زنی, ابوهریره, روضه خوانی, بدعت, اخبار ساختگی, مکتب تشیع, تحریف زدایی, غلو, اباحی گری -
استاد عبدالمحمد آیتی، متولد 1305 در شهر بروجرد است. وی تحصیلات قدیمه و جدیده خود را در بروجرد آغاز کرد. برای ادامه تحصیل، ابتدا راهی قم و مدرسه فیضیه و سپس راهی تهران و دانشکده معقول و منقول شد. در اینجا وی از کلاس های اساتیدی چون فاضل تونی، الهی قمشه ای، بدیع الزمان فروزانفر، غلامحسین صدیقی و محمدعلی حکیم شیرازی بهره مند گردید. توشه علمی آیتی و ذوق ادبی او به شناخته شدن وی به عنوان یکی از ادبا و نویسندگان مطرح و نهایتا تالیف و ترجمه حدود چهل عنوان کتاب منجر گردید. عبدالمحمد آیتی در کارنامه آثار خود، ترجمه قرآن کریم، نهج البلاغه و صحیفه سجادیه را دارد. از آنجا که جلسه هفتم مصاحبه گروه تاریخ شفاهی با ایشان، مصادف با ماه محرم شد، بر آن شدند که به واگویه مشاهدات خود از مراسم سنتی مذهبی ایام محرم الحرام بروجرد در سالهای کودکی تا جوانی خود بپردازند.
کلید واژگان: آیتی, عبدالمحمد, 1305, بروجرد, مصاحبه, تعزیه خوانی, روضه خوانی, سینه زنی, نمایش های مذهبی, دوره پهلوی, عاشورا, سوگواری ها, سقاخانه ها, مراسم مذهبی, قمه زنی, روحانیانAbdol-Mohammad Ayati was bom in Borujerd in 1926 and began his education in the same city. Later on he traveled to Qom to continue his education in the Feizie School of Islamic studies. After studying in Qom he went to Tehran and pursued his studies in the Faculty of Traditional and Theoretical Studies of the University of Tehran which later changed to the Faculty of Theology and Islamic Studies. In Tehran, Ayati studied under renowned instmctors such as Fazel Tooni, Elahi Qomshei, Badi’ozzaman Foruzanfar, Gholam-Hossein Seddiqi and Mohammad-Ali Hakim Shirazi. Abdol Mohammad Ayati is a well known author ami the books he either wrote or translated run to forty volumes, among which the translation of the holy Quran, Nahjolbalaghe and Sahife Sajadie can be mentioned. The seventh interview of Iran’s National Archives oral history group with Ayati was conducted in Moharram; he therefore decided to speak about his memories of the religious ceremonies of Moharram held in Borujerd during his childhood and youth.Keywords: Ayati, Abdol, Mohammad, 1926, Borujerd, Interview, Tazia (Shiite Passion play), Mourning ceremonies, Religious dramas, Pahlavi era, Ashoura, Saqakhaneh, Religious ceremony, Sword beating, Clerics, Oral history -
این نوشتار که فصلی از کتاب «مذهب شیعه» است، به مباحثی چون موقعیت شهر کربلا، فضیلت زیارت آن، کربلا در نگاه جغرافی دانان و سیاحان، زیارت و عزاداری امام حسین 7 و وصف کلی کربلای معلی می پردازد. مؤلف از آغازگران مطالعات مستند امامیه در غرب انگلیسی زبان است که با وجود کهنگی نگاشته اش (1933)، هنوز آثارش آن چنان که در جای دیگری مفصلا توضیح داده ایم مرجع محققان غربی و علاقه مند به مطالعات شیعی است. مترجم سعی نموده با توضیح پاره ای مواضع، درک نادرست نویسنده از شعائر شیعی را تصحیح نمایدکلید واژگان: کربلا, زیارت, حرم امام حسین 7, حضرت ابوالفضل العباس 7 عزاداری, روضه خوانیThis passange which is a chaprer of "shi"ah Religion" deals with topics such as the geographical position of Karbala, the importance of pilgrimage to the city, Karbala as viewed by geographers and travelers, Imam Husayn's pilgrimage and mourning and a general description of Karbala. The author is a pioneer of Imami studies in the English - speaking West. Though this work is dated (1933), as explained at another point, it is still looked upon as a reference by Western researchers and those interested in shiah studies. Meanwhile, at points, the translator has tried to clarify and correct the author's inaccurate understanding of shii rituals
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.