به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "development policy making" در نشریات گروه "علوم انسانی"

جستجوی development policy making در مقالات مجلات علمی
  • عباس رضایی پندری*
    بخشی از دستور کار سند 2030 را اهداف توسعه پایدار تشکیل می دهد که در نشست توسعه پایدار در سپتامبر سال 2015 مورد توافق اعضای سازمان ملل قرارگرفته است. این اهداف، به عنوان یک چارچوب توسعه، شامل هفده هدف در زمینه های اجتماعی، اقتصادی و محیط زیستی ایده های مهمی هستند که می توانند به جهان در حال حرکت در مسیر توسعه پایدار کمک کنند. درحالی که توجه رو به رشدی به مباحث مرتبط با دستور کار سند 2030 وجود دارد، اما تحقیق پیرامون روابط بین اهداف توسعه پایدار و اولویت آنها به تعداد کمی مقاله و گزارش محدود شده است. در این مقاله با هدف ارایه مدلی برای سیاستگذاری در زمینه اهداف توسعه پایدار در ایران، از روش های تحقیق در عملیات نرم، مدل سازی ساختاری - تفسیری و تجزیه و تحلیل اهمیت - عملکرد استفاده شده است. به منظور تعیین روابط بین اهداف توسعه پایدار و اهمیت آنها، مصاحبه هایی با 10 نفر از خبرگان و مدیران آشنا با مفاهیم توسعه پایدار انجام شد. سپس بر مبنای تحلیل هم زمان اهمیت (قدرت نفوذ و وابستگی اهداف) و عملکرد گزارش شده برای ایران در مورد اهداف، یک چارچوب جدید ارایه شد. یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد اهداف اولویت دار در ایران با آنچه در اسناد اهداف توسعه پایدار بیان شده متفاوت است. اهداف «آب سالم و بهداشتی»، «صنعت، زیرساخت و نوآوری»، «صلح، عدالت و نهادهای توانمند» و «مشارکت برای اجرای اهداف» به عنوان اولویت دارترین اهداف جهت پیگیری در ایران شناخته شده است که باید سیاستگذاران توجه بیشتری به این اهداف در تدوین برنامه ها و سیاست های خود داشته باشند. استفاده از رویکرد ترکیبی ISM-IPA در سیاستگذاری توسعه جدید و نوآورانه است و در این پژوهش قابلیت های مدل سازی و اولویت بندی اهداف توسعه پایدار با این رویکرد به خوبی نشان داده شده است.
    کلید واژگان: اهداف توسعه پایدار, دستور کار سند 2030, مدل سازی ساختاری - تفسیری, تجزیه وتحلیل اهمیت- عملکرد, سیاستگذاری توسعه
    Abbas Rezaei Pandari *
    The Sustainable Development Goals (SDGs) as a framework of 17 goals across social, economic and environmental areas of sustainable development, are an important idea, and could help finally to move the world to a sustainable trajectory. The SDGs form part of the 2030 agenda for sustainable development which UN member states adopted at the UN sustainable development summit in September 2015. This agenda can be expected to affect the policy and funding priorities of governments during this time. While there is growing interest in negotiations among policymakers surrounding 2030 agenda for sustainable development, research efforts for understanding the connections between goals and priority of them have been limited to a few prominent initiatives. In this paper, we applied a soft OR method, Interpretive Structural Modeling (ISM), with the ultimate goal of providing a model for SDGs in Iran. To identify the relationship and the importance of SDGs, interviews were conducted with 10 managers and experts of sustainable development. Then, for prioritizing goals, based on Importance Performance Analysis (IPA) of driving power, dependence and performance of Iran reported for that goals, a framework for classification and priorities of SDGs were provided. The results of the study indicate that the goals with higher priority in Iran differ greatly from those originally perceived and addressed under the SDGs. The goals “clean water and sanitation”, “industry, innovation and infrastructure”, “peace, justice and strong institutions” and “partnerships for the goals” were identified as high priorities for intervention and it is necessary for policymakers to pay more attention to them. Our application of ISM-IPA is unique in policy making and we have illustrated its utility for modelling and prioritizing of SDGs.
    Keywords: Sustainable Development Goals (SDGs), 2030 Agenda, Interpretive Structural Modeling (ISM), Importance Performance Analysis (IPA), development policy making
  • عباس مصلی نژاد *
    خوداتکایی راهبردی را می توان به عنوان بخش اجتناب ناپذیر سیاست گذاری راهبردی کشورهایی دانست که در روند توسعه و نوسازی ملی قرار دارند. در سال های بعد از جنگ دوم جهانی کشورهایی توانستند موقعیت راهبردی و ژئوپلیتیکی خود را ارتقاء دهند که به نشانه هایی از خوداتکایی راهبردی دست یافته اند. در این زمینه، مدل توسعه با نشانه هایی از امنیت و سرمایه اجتماعی پیوند می یابد. حوزهسیاست گذاری راهبردی تلاش دارد تا موضوع مربوط به توسعه و نوسازی در کشورهای مختلف را بر اساس نشانه های خوداتکایی و سرمایه اجتماعی تبیین نماید. در این مقاله با رویکردی تبیینی و با استفاده از روش تحلیل داده و محتوا تلاش می شود ضمن تبیین ارتباط توسعه و امنیت، جایگاه خوداتکایی راهبردی و سرمایه اجتماعی در سیاست گذاری راهبردی با تاکید بر ایران مشخص شود. شایان توجه است که «خوداتکایی راهبردی» و «سرمایه اجتماعی» به عنوان متغیرهای مستقل محسوب شده و «توسعه و نوسازی ملی» متغیر وابسته این مطالعه هست. یافته ها بیانگر این است که اگر ضرورت های حکمرانی جهانی با نشانه هایی از حکمرانی خوب در کشورهای پیرامونی با یکدیگر پیوند یابد، زمینه برای تحقق اهدافی همانند خوداتکایی راهبردی به وجود می آید.
    کلید واژگان: خوداتکایی راهبردی, سرمایه اجتماعی, سیاست گذاری توسعه, امنیت ملی, نظام جهانی
    A. Mosalanejhad*
    Intrduction Strategic self-reliance can be considered as an inevitable part of strategic policymaking in countries that are in the course of national development and modernization. After World War II, some countries tried to improve their strategic and geopolitical positions and achieve some indications of self-reliance strategy. In this regard, the more social capital, the more security will increase. The characteristics of “Neoliberal Global System” is that the fields need to redefine the concepts of peace, development, security and national modernization provided by optimizing and enhancing social capital. Any social development and self-reliance needs social capital. In general, social capital should be required as part of the tangled networks of developing community. This process will be formed by optimizing the signs of endogenous development and national renovation. Many researches have been done in social capital notion which is a concept in economics, business, and sociology, policy and development strategy. The field of strategic policy making concentrates on the issues of development and modernization in various countries based on self-reliance and social capital definition.
    Methodology With an explanatory approach and using data and content analysis methods, the present paper, while explaining the relationship between development and security, tries to determine the position of strategic self-reliance and social capital in strategic policymaking, with emphasis on Iran. It is noteworthy that the “Strategic Self-reliance” and “Social Capital” be considered as independent variables, while “National Development Modernization” is considered as the dependent variable.
    Thus, the key question of this survey is based on following proposition: “On what process and symptoms, the policy of development and national modernization can be achieved in Iran and developing countries?
    In addition to the above question, other propositions can be considered as minor questions of this article as follows:- What is the impact of policy of strategic self-reliance on national modernization and development in Iran?
    - What is the impact and the role of social media in the formation of social capital?
    - What is the impact of multinational companies and economic institutions on strategic self-reliance and development process?
    - What will be the role and function of social institution in the process of development-oriented self-reliance?
    - In which path dose social capital lead to the improvement of strategic self-reliance in Iran?
    The hypothesis of this article is that: "Development process and national modernization in Iran and developing countries needs promotion of social capital and optimizing strategic self-reliance".
    Analyses Explaining the realities of development and national modernization in Iran and any country will not be possible without the formation of public policy. Part of the public policy can be in relation to the use of those mechanisms that provides required fields for maximizing social capital and optimizing strategic self-reliance. Any social development and self-reliance requires its social capital.
    Conclusion The findings indicate that if the necessities of global governance are linked with indications of good governance in the surrounding countries, it can pave the way for the realization of objectives such strategic self-reliance. Experiences of post-revolution indicate that migration on one hand has increased in GDP, and on the other hand, in this period has obviously increased in self-reliance and economic independence in institutes and global economy. Signs of such process should be analyzed in the mechanisms of dependent economic development. Dependent development has greater priority to global economy. The sanctions have revealed that whenever political economy of Iran is in conflict with international organizations, the country faces with difficulties in supplying the social needs of citizens.
    Keywords: Strategic Self-reliance, Social capital, Development Policy Making, National security, Global System
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال