جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "زبان های ایرانی" در نشریات گروه "تاریخ"

دریای کاسپین یا دریایی که در شمال ایران واقع است، نامش در حوزه های مختلف تاریخ، جغرافیا، سیاست، اقتصاد، دریانوردی، گردش گری و ده های حوزه ی دیگر بر سر زبان هاست. یکی از حوزه هایی که در آن نام دریای کاسپین به چشم می خورد، زبان شناسی است. در زبان شناسی برای اشاره به تعدادی از زبان ها، از اصطلاح زبان های حوزه ی کاسپین (خزر) استفاده می شود. این دریا، که بخشی از شمال ایران را دربرگرفته، باعث شده که ایران شناسان و زبان شناسان همواره از نام این دریا برای اشاره به زبان هایی استفاده کنند که به نوعی در حاشیه ی این دریا گسترده شده اند. مازندرانی، گیلکی، تالشی، تاتی و سمنانی از زبان هایی هستند که اغلب نام شان در حوزه ی زبان های کاسپین به گوش می خورد. در مواردی بین زبان شناسان و ایران شناسان در چگونگی طبقه بندی این زبان ها اختلاف وجود دارد. در این مقاله تلاش شده است به نقش دریای کاسپین در نام گذاری یکی از شاخه های زبان های ایرانی اشاره شود، در بخش دیگری از این مقاله به تعدادی از واژه های هم ریشه با کاسپین در گیلکی اشاره خواهد شد. این واژه ها که از لغت نامه های گیلکی استخراج شده ، نشان می دهد که قوم کاس در این منطقه وجود داشته و یا با ساکنین قدیم این مناطق ارتباط نزدیکی داشته اند.