جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "مناسبات خارجی" در نشریات گروه "تاریخ"
تکرار جستجوی کلیدواژه «مناسبات خارجی» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
ماهیت نظامی ساختار حکومت ایلخانان و ممالیک، جایگاه ویژه سپاه و سلطه هرچه بیشتر اشرافیت نظامی را در پی داشت. سنخ مناسبات دو حکومت که در بیشتر موارد وجه تقابلی داشت، موجب می شد سران نظامی در چگونگی این مناسبات سهم تعیین کننده ای داشته باشند. از جمله مصادیق این مساله، پناهندگی اختیاری یا اجباری بزرگان نظامی به قلمرو حکومت رقیب بود که با اقبال بسیار همراه می شد و سیاست و اقتصاد مناطق محل منازعه را تحت تاثیر قرار می داد. پناهندگی یا جابجایی اشرافیت نظامی، به عنوان مساله پژوهش حاضر با طرح این سوال اصلی تبیین و تحلیل شده است که جایگاه و کارکرد اشرافیت نظامی در ساختار حکومت ایلخانان و ممالیک در ماهیت مناسبات حکومت های مذکور چه تاثیری داشت؟ حاصل پژوهش که با رویکرد توصیفی تحلیلی انجام شده، حاکی از این است که در کنار مشی تهاجمی ایلخانان و کوشش های آنها برای جبران ناکامی خود در خطه شام و شیوه بیشتر تدافعی ممالیک، پناهندگی امرا یکی از عوامل تشدید برخوردهای آنها بود. درحالی که ایلخانان از مساله مذکور به عنوان بهانه یا انگیزه ای برای هجوم به شام استفاده می کردند، حکومت ممالیک می کوشید از این مساله، از نظر سیاسی بهره برداری کند و دولت رقیب را تحت فشار روانی قرار دهد.کلید واژگان: ایران, مصر, ایلخانان, ممالیک, مناسبات خارجی, اشرافیت نظامیMilitary constitution of Ilkhanid and Mamalik states were led to especial position of army and more efficacy of military nobilities. Mentioned efficacy as well as the kind of these two states, that mostly were conflicted, were caused that Militaries had more roles in determining these relations. Some samples were freely or compulsory refuges of militaries to the realm of enemy state that was welcomed with great acceptance and influenced politics and economics of conflicted realms. To seek refuge, is explained and analyzed as the problem of our research. The question is what effects have had the place and function of noble military in Ilkhanid and Mamalik states? The result of the research by descriptive and analytic approach indicates that refugee of noble militaries was as factors of conflicts while Ilkhanids have used mentioned problem as a motivation for attacking Damascus, Mamaliks have tried to use this as political tool and put pressure on their enemies.Keywords: Iran, Egypt, Ilkhanids, Mamaliks, Foreign Relations, Noble Military
-
مناسبات بین ایران و چین در دوره تیموریان در ابتدا بدلیل تمایل و اهتمام دو طرف بشکل نسبتا خوبی در سطوح مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی دنبال شد. البته نه به آن شکل که در دوره مغول وجود داشت، بلکه با گذشت زمان، بدلیل شرایطی که در چین حاکم شد و بر روی جاده ابریشم تاثیر گذاشت، مناسبات دو کشور از رونق افتاد؛ بگون هیی که تیمور در اواخر دوران حکومت خود قصد حمله به چین را داشت. با روی کار آمدن شاهرخ مناسبات بین دو کشور وارد مرحله جدیدی شد. پژوهش حاضر بدنبال واکاوی روابط بین ایران و چین با تکیه بر کتاب زبدی التواریخ است. روش این پژوهش و جهت گیری شیوه گردآوری داده ها، تاریخی)توصیفی- تحلیلی(است.کلید واژگان: مناسبات خارجی, ایران, چین, شاهرخ, زبدی التواریخThe relationships between Iran and China during the Timurid era continued along a relatively satisfactory route at various political, economic, and cultural levels due to the interest of both sides. Of course, they were not as tight as they were during the Mongol period. However, over time, because of the changes in China which affected the Silk Road, the relationships between the two countries deteriorated so that Timur decided to attack China during the last years of his rule. With the coming of Shahrukh to power, the relationships between the two countries entered a new level. The present study is intended to investigate these relationships relying on the book Zubdat-al Tawarikh following a historical (descriptive-analytic) approach to the data collection, analysis, and interpretation procedures.Keywords: Foreign Affairs, Iran, China, Shahrokh, Zubdat al-Tawarikh
-
در سراسر دوران ایلخانان، چگونگی ارتباط با ممالیک مسالهای جدی بود. اهمیت راهبردی قلمرو ممالیک و نقش ویژهای که دریای مدیترانه به این مناطق بخشیده بود؛ مغولها را از ابتدای آمدن هولاکو به این مناطق کشانید؛ آنان جزیره و بخشی از شام را به سرعت متصرف شدند. برتری ممالیک در عین جالوت موجب شد که ایلخانان راهبرد نظامی و اقتصاد غارتی را در مقابله با ممالیک در پیش گیرند؛ راهبرد نظامی آنها چندان قرین موفقیت نبود. بنابراین، ایلخانان جانشین غازان با واقعگرایی و بهرهگیری از آمادگی رقیب سعی بر آن نمودند که راهبرد سیاسی و فرهنگی را جایگزین راهبرد نظامی کنند و به جای تقابل، تعامل با ممالیک را در دستور کار قرار دهند. نوشتار حاضر، ضمن بررسی دو دسته عوامل بازدارنده و هموار کننده مناسبات مسالمتآمیز دو دولت در این عهد، زمینه ها و چگونگی این دگرگونی تاکتیکی را مورد کنکاش قرار میدهد. حاصل تحقیق حاکی از این است که در پرتو شرایط ساختاری که هر دو حکومت ایلخانان و ممالیک با آن مواجه بودند میان دو دشمن دیرین، پیمان صلح منعقد شد و دو حکومت مسلمان به همگرایی رسیدند.کلید واژگان: ایلخانان, ممالیک, مناسبات خارجی, راهبرد نظامی, راهبرد سیاسیCircumstance of having relation with Mamluks was important subject in Ilkhandis era. Importance of strategic of Mamlukss realm and significant role which Mediterranean sea prepare for these areas; attracted Mongoles to them since Holaku came and Mongoles conquer Jazireh and parts of Sham quickly. Priority of Mamluks in Eyn-e-Jalut led to Ilkhandis take depredational economic and militarian strategic against Mamluks but their militarian strategic wasnt too succesful.Thus Ilkhandis who were successor of Ghazan, by being realistic and using of rivals preparation, attempt for replacing political and cultural strategic instead of militarian one and instead of contrasting put collabration in their agenda. This essay, in addition of surveying the preventing and preparing factors of Peaceful relations between these two governments in 8th era, checking the backgrouds and circumstances of this strategic changes out. Byproduct of research recounts that Ilkhandis and Mamlukes government affected by their structure situation peace out together and these 2 muslim government achieve Convergence.Keywords: Ilkhandis, Mamluks, Foreign relations, Militarial strategic, Political strategic
-
مناسبات ایران و چین به عنوان دوتمدن کهنسال، پیشینه دور و دراز دارد، این مناسبات در سطوح مختلف و شامل مسایل سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و... بوده است. اما در طول تاریخ این مناسبات به یک منوال نمانده است و بعضا دچار تغییراتی شده است، درسده هفتم هجری هر دو کشور ایران و چین در معرض هجوم قوم مغول قرارگرفتند. باتکمیل شدن فتح ایران و چین و ایجاد حکومت خانوادگی و خویشاوند مغول(ایلخانان درایران و یوآن درچین) فضای جدیدی بر مناسبات میان این دو کشورحاکم گردید، به گونه ای که مناسبات این دوره به ظاهر به اوج اعتلای خود رسید. اینکه این افزایش مناسبات چه زمینه ونتایجی داشت، در این مقاله مورد بررسی قرار می گیرد.
کلید واژگان: مناسبات خارجی, ایران, چین, ایلخانان, جاده ابریشم, قوبیلای قاآنThe relations between Iran and China, as two ancient civilizations, possess a long and old antecedent. These relations had been perceived on different levels such as, political, economic, cultural and other fields. However the mentioned relations had never been maintained in a harmonized manner. And sometimes have experienced some changes. In 7th century (A.H) both Iran and China were exposed to Mongolians’ attack. New atmosphere was appeared over the relations of both countries right after the completion of the conquest of Iran and China and the establishment of ancestral government of Mongols (Ilkhanian in Iran and Juan in China), so that these relations had been apparently hit the pick of its exaltation. The results and the background of the expanding of these relations will be investigated in the following essay.Keywords: Foreign relations, Iran, China, Ilkhanan, Silk Roud, Qvbylay Qaan -
مسلمانی و قدرت گیری غازان (694-702ق) که با اسلام پذیری گسترده ی مغول ها و رسمیت اسلام از سوی حکومت همراه بود نقطه عطفی را در تاریخ عصر ایلخانان رقم زد. این مهم موجبات هموار شدن روابط میان مردم و حکومت را فراهم آورد و در پرتو ملاحظات اسلامی و ایرانی اصلاحاتی را موجب شد که تا اندازه ای نابسامانی های عهد هجوم مغول را تعدیل کرد. در عهد غازان جامعه و اقتصاد و حکومت رو به بهبودی نهاد و حکومت ایلخانی به عنوان حکومتی مسلمان در جهان اسلام مطرح شد. با این حال در سیاست خارجی، چگونگی مناسبات با مملوکان مسلمان- مقوله ای که در مقاله حاضر با عنوان «مساله مملوکان» از آن یاد می شود- به عنوان مهمترین عرصه سیاست خارجی که با جنگ و خصومت همیشگی همراه بود، به شکل سابق ماند. این در حالی بود که توقع می رفت مسلمانی غازان زمینه های بهبودی این مناسبات را هموار کند. بررسی چگونگی و ماهیت این مناسبات در زمان سلطنت غازان و علل ناکارآمدی آن مساله ای است که مقاله حاضر قصد بررسی آن را دارد.کلید واژگان: ایلخانان, غازان, ممالیک, مناسبات خارجی, اسلام پذیری ایلخانان
-
با فتح کامل ایران توسط هولاکو و واگذاری حکومت مناطق متصرفی از سوی خان بزرگ مغول به او، حکومتی مغولی به نام ایلخانان در ایران تاسیس شد که اگرچه از جهت نظری تابع دربار خان بزرگ در چین بود، اما در عمل چهره یک حاکمیت مستقل را به نمایش گذاشت. با این وجود و به رغم مسائلی مانند دوری مسافت میان قلمرو دو حکومت؛ مجموعه ای از دلایل سیاسی، نظامی، فرهنگی و اقتصادی موجب شد تا در چارچوب مناسبات دو طرف عصری مهم در تاریخ روابط ایران و چین شکل بگیرد. چنانکه حتی کاهش تدریجی وابستگی سیاسی ایلخانان به خان بزرگ، آسیبی جدی به تداوم ارتباط آنها در دیگر زمینه ها وارد نکرد. این مناسبات حاصل مجموعه ای از زمینه ها و عوامل مختلف بود و در ضمن عرصه های گوناگونی را در بر می گرفت. در مقاله حاضر کوشش شده است تا این زمینه ها، عوامل و عرصه ها با استناد به منابع و تحقیقات از زوایای مختلف مورد بررسی قرار گیرد.
کلید واژگان: ایران, چین, ایلخانان, خان بزرگ, مناسبات خارجیFollowing the capture of Iran by Hulegu and his appointment as ruler of Iran by Qubilai Qaān, a Mongol state entitled Ilkhanid government has established along with other Mongol governments in western Asia. Although Ilkhanid government has been considered as a dependant power to great Khan theoretically, it was an independent sovereign practically. In spite of this and also far distance between these two Mongol realm, political, military, economic and cultural reasons led them toward a spread out relations between Iran and China. Consequently the Mongol dominations over Iran and China experienced a crucial period which comes from different backgrounds and elements. Present article is going to evaluate the various aspects of subject according to historical sources and researches.Keywords: Iran, China, Ilkhanids, Qaan, Foreign Relations -
با تشکیل سلسله صفوی در همجواری با امپراتوری عثمانی و بروز اختلاف های سیاسی، مذهبی و سرزمینی، از آغاز سده دهم هجری به تدریج درگیری های طولانی میان دو امپراتوری ایران و عثمانی رخ داد که دامنه آن تا عهد قاجاریه کشیده شد. یکی از مهم ترین اختلاف های مرزی میان ایران و عثمانی مساله حکام شهرزور و سلیمانیه یا همان امارت پادشاهی بابان در جوار مرزهای والی نشین اردلان کردستان ایران بود. دولتمردان قاجار که در پی گسترش نفوذ خود در ولایات شرقی امپراتوری عثمانی بودند، سعی داشتند با مداخله در امارت نیمه مستقل بابان در خاک عثمانی و حمایت از پاشایان بابان و با استفاده از اختلاف های آنان با دولت عثمانی و پاشای بغداد، به این مهم دست یابند. والیان اردلان در سرزمین کردستان که در زمان صفویه نقش مهمی در حفظ مرزهای ایران در این خطه و در همجواری امارت بابان داشتند، به عنوان تابعی از دولت مرکزی ایران در عهد قاجار، بازوی اجرایی سیاست های قاجاریه در ارتباط با امارت بابان بودند. این پژوهش بر آن است تا نقش و جایگاه والی نشین اردلان و امارت بابان را در مناسبات ایران و عثمانی تبیین نماید.
کلید واژگان: قاجاریه, عثمانی, اردلان, بابان, مناسبات خارجی -
پس از تاسیس حکومت ایلخانی درایران(654.ق)، مساله مناسبات با سایر اولوس های مغولی به یکی از مسائل مهم این حکومت تبدیل شد. از جمله مهم ترین این اولوس ها، اولوس جغتای در شمال شرقی ایران بود که حدود سه دهه پیش از تاسیس حکومت ایلخانی در ماوراءالنهر شکل گرفته بود. به همین دلیل جغتاییان نوعی حق تقدم در حاکمیت بر نواحی شرقی ایران، که در آن زمان فتح شده بود، برای خود قائل بودند. در نتیجه، این دو حکومت باوجود ریشه خاندانی مشترک، در مجموع مناسباتی پرفراز و نشیب با یکدیگر داشتند. ایلخانان بیشتر به دنبال حفظ مرزها و حق حاکمیت خود در شرق ایران بودند و به همین دلیل اولویت آنها حفظ آرامش و صلح میان دو طرف بود؛ حال آنکه تمایل جغتاییان به تسلط بر شرق ایران، که از نظر آنان منبع ثروت مادی و انسانی بود، موجب بروز یک رشته درگیری ها میان دو طرف گردید که تقریبا در سرتاسر عصر ایلخانان ادامه داشت. بااین حال، گاه ضرورت های پیش آمده برای هر یک، آنها را به سازش هایی هرچند کوتاه مدت و شکننده وادار می کرد. مجموعه ای از تحولات داخلی در قلمرو هریک از این دو حکومت و نوع مناسبات آنها با قدرت های دیگر زمانه بر مناسبات این دو قلمرو مغولی تاثیرگذار بود. دوره حکومت سلطان محمد الجایتو، هشتمین ایلخان مغول، در ایران از نظر در برداشتن اشکال مختلف مناسبات این دو حکومت اعم از برخورد نظامی، دخالت سیاسی و صلح، دوره ای بااهمیت به شمار می آید؛ به گونه ای که آن را به مثابه نمادی از مجموع تاریخ روابط این دو قلمرو مغولی نیز می توان در نظر گرفت. درعین حال، این دوره را یکی از حساس ترین مقاطع در روابط آنها و آخرین دوره مهم آن می توان به شمار آورد؛ چرا که مناسبات دو طرف در سال های پس از آن؛ یعنی، دوره فرمانروایی ابوسعید، فرزند و جانشین اولجایتو و آخرین ایلخان ایران، در واقع نتیجه و ادامه تحولات این عصر بود. مقاله حاضر می کوشد تا براساس چنین دیدگاهی، ابعاد مختلف مناسبات این دو حکومت و عوامل تعیین کننده در آن را در عهد فرمانروایی این ایلخان بررسی کند.
کلید واژگان: ایلخانان, اولوس جغتای, خراسان, ماوراءالنهر, الجایتو, خان بزرگ, مناسبات خارجیSultan Mohammad Oljeytu, the eighth Mongol Ilkhan, ruling period was great, because they had various complex relations with their east neighbor,the Ulus Chaghtayids in Transoxiana that included martial conflicts, political interference and even of peace accord. This period is most sensitive period in Mongol Il –Khan era, since the long-lasting relations of these two hordes are result of continuity of Il Khan dynasty. This article attempts to investigate the different aspects of these two government’s relations and factors which influenced them based on the above mentioned historical facts. -
با تشکیل دولت مغولی ایلخانان در چارچوب مرزهای سیاسی و نظامی ایران، در نیمه دوم سده هفتم هجری / سیزدهم میلادی، مناسبات خارجی این حکومت تازه تاسیس با[1]همسایگان، خود مغول و غیر مغول به ویژه ممالیک مصر در غرب ایران، در زمینه های گوناگون شکل گرفت.
درگیری های مرزی و تنش میان ایلخانان و ممالیک در طول سالیان دراز به دلایل مختلف فزونی یافت. در این میان، تحرکات گروه های فراری که از قلمرو ممالیک مصر و شام به سوی ایلخانان مغول می گریختند و به آنها پناهنده می شدند، در بروز و تشدید وضعیت جنگی میان دو دولت از اهمیت فراوانی برخوردار است.
محور اساسی پژوهش حاضر، بررسی علل تحرکات و تاثیرات این گروه های فراری و پناه خواه بر روابط دو جانبه ایلخانان و ممالیک با بهره گیری از شیوه توصیفی و تحلیلی به این موضوع است.
کلید واژگان: ایلخانان, ممالیک, پناهندگان, مناسبات خارجی -
با تشکیل الوس جغتای در ماوراءالنهر و سپس حکومت ایلخانان در ایران، مرحله تازه ای از مناسبات خارجی در مرزهای شرقی ایران آغاز شد. این دو حکومت مغول بنا به ملاحظات و ضرورت هایی همواره در تعامل یا تقابل با یکدیگر بودند. در این میان، ایلخانان بیشتر می کوشیدند از در صلح و دوستی با الوس جغتای درآیند، اما اصرار الوس جغتای بر دشمنی با ایلخانان باعث بروز درگیری هایی میان دو حکومت شد. آنچه در این زمینه اهمیت بیشتری دارد، عواملی است که در نوع مناسبات آن ها تاثیرگذار بود. این عوامل متعدد بودند و مجموعه ای از مسائل منطقه ای و حتی بین المللی آن زمان را در برمی گرفتند؛ به همین دلیل، شناسایی و تحلیل مستندات آن ها می تواند به درک و تحلیل دقیق تر مناسبات این دو حکومت و بخشی از تاریخ روابط خارجی ایران کمک نماید. نوشته ی حاضر به بررسی این مناسبات بر پایه عوامل تعیین کننده در آن می پردازد.
کلید واژگان: ایلخانان, الوس جغتای, خراسان, الوس اگتای, اردوی زرین, خان بزرگ, ممالیک, نگودریان, آل کرت, قراختاییان کرمان, مناسبات خارجیFollowing the construction of Jaghataid Ulus in Transoxiana and then Ilkhanids rule in Iran, a new era of foreign policy was begun in eastern boarders of Iran. These two neighbor realm have a challengeable relationship because of their different concerns and priorities. Ilkhans of Iran were mostly intended for a peaceful situation in their eastern frontiers, while Jaghataid insistence on hostility with Ilkhand outbreaks between two governments. Many regional and international factors had affected their relations and caused to continue their enmity for about a century. Present survey is going to recognize and categorized them. -
در نیمه ی دوم سده ی هفتم هجری / سیزدهم میلادی تاریخ سیاسی ایران، دولت مغولی ایلخانان شکل گرفت. از همان آغاز مناسبات نه چندان دوستانه ی ایلخانان با همسایه ی غربی شان، دولت ممالیک مصر، باعث نضج گرفتن گروه های فراری و پناه جویی از جانب طرفین گردید.
در این میان دسته هایی که از سمت قلمروی ایلخانان به سوی مصر می گریختند در منابع عربی با عنوان وافدیه و مستامنین معرفی شدند یکی از مهم ترین امواج پناه خواهان، وافدیه ی اویراتیه به سال (695 ه/1296 م) هستند.
نوشتار حاضر بر آن است تا موضوع وافدیه ی اویراتیه را با هدف بررسی چگونگی عصیان، مخالفت، علل فرار و جایگاه و موقعیت این گروه در قلمرو ممالیک با بهره گیری از روش تحقیق تاریخی و نگاهی توصیفی و تحلیلی به این مقوله مورد بررسی قرار دهد.
کلید واژگان: ایلخانان, ممالیک, وافدیه, اویراتیه, مناسبات خارجیDuring the second half of the 7th century/13th AD, the political history of Iran, the Mongul governemnt of the Ilkhnids took its form. From the very early time, fairly friendly relationships between the Ilkhanids and their western neighbors,i.e., the governments in the Egyptian lands, were established which caused the escaping (fugitive) opponents to seek refuge in them. Some of the refugee groups who escaped to Egypt from the Ilkhanids domains were introduced into the Arabic sources as Wafediyyeh and Musta’menin (those who request for a safe place).One of the most important waves of these refugees is Wafediyyeh of Uyratiyyeh in 695 AH/1296 AD.The present paper is concerned with this Wafediyyeh group of refugees in Egypt, and seeks to study their revolt and rebel as well as the cause of their escape and their status and their conditions in the kingdom of the Egyptian lands while benefiting from the historical, descriptive and analitcal views and methods. -
از دهه 1830 به بعد برخی از قدرتهای خارجی سفارتخانه های دائمی با حضور سفرا و فرستادگان دیپلماتیک در ایران تاسیس نمودند و تشکیلات وزارت خارجه تاسیس شد اگرچه همچنان شاه و صدراعظم بالاتری تصمیم گیرندگان در همه مسائل کشوری و از جمله امور خارجه بودند.
کلید واژگان: ایران, وزارت امور خارجه, مناسبات خارجی, صفویه, قاجار, پهلوی
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.