به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "khoy" در نشریات گروه "تاریخ"

تکرار جستجوی کلیدواژه «khoy» در نشریات گروه «علوم انسانی»
جستجوی khoy در مقالات مجلات علمی
  • سید حسین حسن زاده*، رضا بایرام زاده

    فرجام کار شمس تبریزی از دیرباز موردتوجه پژوهشگران قرار داشته و در دهه های اخیر نظر مجامع فرهنگی بین المللی را  نیز به خود جلب کرده است. با توجه به این که در نقاط مختلف دنیا مکان هایی به عنوان آرامگاه شمس تبریزی مطرح شده اند، بنابراین چگونگی واکاوی انتساب این اماکن به شمس تبریزی به عنوان یک مساله قابل بررسی است. با توجه به اهمیت فرهنگی و گردشگری آرامگاه شمس تبریزی در سطوح ملی و بین المللی، تعیین محل این آرامگاه به عنوان هدف این مطالعه مشخص شده است. در این مطالعه، این پرسش که آرامگاه شمس تبریزی در کدام یک از مکان های منتسب به وی قرار دارد؟ و این فرضیه که، مناره منسوب به شمس در خوی متعلق به آرامگاه شمس تبریزی است، مورد بررسی قرار گرفت. برای رسیدن به پاسخ این پرسش و آزمودن فرضیه، اسناد تاریخی مرتبط با آرامگاه های منتسب به شمس تبریزی مورد تحلیل محتوای کیفی قرار گرفت. تحلیل اسناد دست اول به دست آمده از منابع داخلی و خارجی، به ویژه منابع عثمانی، قرار داشتن آرامگاه شمس تبریزی در خوی را قابل پذیرش کرده و فرضیه مطالعه را تایید می کند. بررسی تحلیلی مناره های ترسیمی مطراقچی نشان داد که معماری مناره سوم با مناره های دو طرف گنبد آرامگاه شمس، متفاوت است. تحلیل متنی و معنایی گفتمان فرهنگ عمومی، ازجمله خلق آثار هنری، استفاده از عبارات مقدس، نام گذاری های محلی و وقف عواید اماکن عمومی، جایگاه معنوی شخصیت و آرامگاه شمس تبریزی را نشان داد. تعیین محل آرامگاه شمس تبریزی، تحلیل ویژگی های معماری آن و مشخص شدن جایگاه معنوی شمس تبریزی، دستاورد نهایی این مطالعه محسوب می شود.

    کلید واژگان: آرامگاه شمس تبریزی, مناره های شمس تبریزی, خوی, جایگاه معنوی شمس تبریزی, مطراقچی
    Seiied Hossein Hassanzadeh *, Reza Bayramzadeh

    The subject of the end of Shams Tabrizi’s career has attracted researchers for a long time. In recent decades, it has also attracted the attention of international cultural societies. Since different locations have been proposed as the tomb of Shams Tabrizi through the years, so how to analyze the attribution of these locations to Shams Tabrizi could be considered an issue. Regarding the cultural and tourism importance of the Shams Tabrizi tomb at the national and international levels, determining the location of this tomb is the goal of this study. Therefore, the main question is: which of the attributed sites to Shams Tabrizi is really his tomb? In doing so, the suggestion that “the minaret” of Shams in Khoy belongs to the tomb of Shams Tabrizi was examined. In order to answer this question and test the supposition, the historical documents related to the tombs attributed to Shams Tabrizi were subjected to qualitative content analysis. The analysis of the first-hand documents obtained from domestic and foreign sources, especially Ottoman sources, makes the location of Shams Tabrizi’s tomb in Khoy acceptable and confirms the suggestion of the study. Analytical examination of the minarets drawn by Metraqchi showed that the architecture of the third minaret is different from the minarets on both sides of the dome of the Shams’ Tomb. The textual and semantic analysis of the discourse of public culture, including the creation of works of art, the use of holy expressions, local names, and the endowment of the proceeds of public places, showed the spiritual position of the personality and tomb of Shams Tabrizi. Determining the location of Shams Tabrizi’s tomb, analyzing its architectural features and determining the spiritual position of Shams Tabrizi is the final achievement of this study.

    Keywords: Tomb of Shams Tabrizi, Shams Tabrizi Minarets, Khoy, Spiritual Place of Shams Tabrizi, Metraqchi
  • رضا بایرام زاده*، سید حسین حسن زاده

    موقعیت جغرافیایی و سیاسی «خوی» به عنوان یکی از کهن ترین و پرحادثه ترین شهرهای شمال غرب ایران موجب شده است که از دیرباز مورد توجه شاهان و حکمرانان محلی قرار گرفته و به دلیل داشتن آب و هوای مناسب و خاک حاصل خیز، مستعد احداث باغ های مختلف حکومتی و مردمی باشد. از جمله ی این باغ ها می توان به «باغ سلطنتی شاه اسماعیل صفوی» اشاره کرد که مستنداتی از این باغ و اماکن پیرامون آن به منابع تاریخی راه یافته است. روش تحقیق برمبنای جمع آوری اسناد، نقشه ها و منابع تاریخی و مطابقت آن ها با یافته های حاصل از مطالعات میدانی و کتابخانه ای بوده است. در این مطالعه، نخست محل قرارگیری شهر خوی در ادوار تاریخی از صفویه تا عصر حاضر به استناد نقشه های موجود بازیابی شد؛ سپس ویژگی های معماری و بازیابی بخش های مختلف باغ سلطنتی و فضاهای مجاور آن، ازجمله میدان شاهی و «مناره های شمس تبریزی» مورد توجه قرار گرفت. تمرکز اصلی این مطالعات بر مطابقت مشخصات این فضاها با اسناد، نقشه ها و منابع تاریخی ازجمله مینیاتور «نصوحی-السلاحی مطراق چی»، سفرنامه ی فرانسیسکو رومانو و نقشه ی ترسیمی «پاسکال کست» و استخراج یافته های جدید بوده است؛ همچنین تلاش شده است با بازسازی تصویری و تطبیق با نقشه های موجود، پلان ها و موقعیت مجموعه ی «باغ سلطنتی»، «میدان شاهی» و آرامگاه «شمس تبریزی» در شهر امروزی مشخص شود. درنهایت، با استناد به گزارش و نگاره ی «جیمز موریه» و مطالعات میدانی و کتابخانه ای، ویژگی های معماری مناره ی شمس تبریزی و استخوان شناسی جمجمه های به کار رفته در آن مورد بررسی قرار گرفت و نحوه ی کارگذاری جمجمه ها و مشخصات بیومتریک آن ها تعیین شد. یافته های این پژوهش موجب اصلاح برخی گزارش های تاریخی موجود در این زمینه شد. درمجموع یافته های این مطالعه، تصویر واضح تری از جابه جایی شهر خوی در پانصد سال اخیر، موقعیت باغ سلطنتی، معماری «دولتخانه ی صفوی» و مشخصات مناره های شمس تبریزی در شهر خوی در اوایل دوره ی صفوی به دست می دهد.

    کلید واژگان: شاه اسماعیل, باغ سلطنتی, مناره ی شمس تبریزی, مطراق چی, خوی
    Reza Bayramzadeh *, Seyedhossein Hassanzadeh

    Geographical and political position of Khoy, one of the most ancient and eventful cities in the northwest of Iran, has brought this city to be considered important by the kings and local rulers. Moreover, on account of having suitable climate and fertile soil, Khoy has been appropriate for constructing governmental and private gardens, including Shah Ismail Safavid Royal Garden and its nearby places, documents of which have been cited in the historical sources. The research method was based on the collection of documents, maps and historical resources and their correspondence with the findings of field and library studies. In the first stage, the location of Khoy in historical times from Safavid period to present day is restored based on existing maps. Then architectural features and the recovery of different parts of Royal Garden and its nearby spaces including Maydan-e-Shahi (King’s Square) and Shams Tabrizi Minarets were noted. The core of this study focuses on correspondence between features of these spaces with documents, maps and historical resources, including Metraqchi’s miniature, Francesco Romano’s travelogue, Pascal Cost’s drawing map and extraction of new findings. It has been attempted to determine the plans and the positions of Royal Garden Buildings, Maydan-e-Shahi and tomb of Shams Tabrizi in the current city through graphical reconstruction and corresponding with existing maps. In addition, according to James Morier’s report and painting, and Field and Library Studies, architectural features of Shams Tabrizi Minaret and osteology of the skulls used in it were examined and the way of planting the skulls and biometric features were determined. These findings corrected some existing historical reports. Overall findings of this study provide a clear image of the relocation of Khoy in the last 500 years, position of Royal Garden, architecture of Safavid governmental palace and features of Shams Tabrizi Minarets in early Safavid period.

    Keywords: Shah Ismail, Royal Garden, Shams-e- Tabrizi Minaret, Metraqchi, Khoy
  • افراسیاب گراوند، فاطمه ملک پور
    دشت میانکوهی خوی از جمله مناطق پهنه فرهنگی شمال غرب ایران است که به لحاظ قرار گرفتن در حد فاصل ارتباطی که از یک طرف به حوضه دریاچه ارومیه، از طرف دیگر به منطقه قفقاز جنوبی و از سوی دیگر به شرق آناتولی منتهی می گردد، موقعیت خاص استراتژیکی بخصوص برای جوامع پیش از تاریخ فراهم آورده است و در پژوهش های مرتبط با شکل گیری جوامع نخستین از اهمیت بسزایی برخوردار است. بررسی ها و کاوش های باستان شناختی منطقه نشان می دهد که قدیمی ترین سابقه سکونت در منطقه به دوره نوسنگی جدید می رسد. در این راستا محوطه دوزداغی، محوطه ای چند دوره ای است که نهشته های باستان شناختی آن متعلق به دوره نوسنگی، مس سنگی، مفرغ و نیز عصر آهن است. این محوطه با وسعت بیش از 16 هکتار و با 24 متر ارتفاع از سطح زمین های حاصلخیز اطراف، بلندترین محوطه پیش از تاریخی دشت است که در کنار رودخانه دائمی قودوخ بوغان و چشمه سار ها و تالاب های زیبای اطراف آن شکل گرفته است. محوطه دوزداغی به دلیل قرار گرفتن در مسیر مواصلاتی فلات ایران به آناتولی و نیز واقع شدن در مسیر بزرگراه مهم بازرگانی منشعب از جاده بزرگ خراسان (جاده ابریشم)، از موقعیت ممتازی جهت مبادلات تجاری و فرهنگی برخوردار بوده است. که وجود معدن نمک به عنوان کالای صادراتی در این محوطه و همچنین ابزارهای ابسیدین (کالای وارداتی) در 7 نوع متفاوت، از شواهد این مدعاست. در این محوطه ابتدایی ترین اجتماع انسانی شکل گرفته و اختراعات، ابداعات و نوآوری هایی در صنایع کشاورزی، دامداری و ابزارسازی و تجارت با مناطق همجوار شکل گرفته و در طول زمان خود را به سوی تمدن های پیشرفته سوق داده اند. پروژه گمانه زنی تعیین عرصه و حریم محوطه دوزداغی در بهار 1395 با هدف حفاظت هرچه بیشتر، شناخت گستره آثار تاریخی در اطراف این اثر، تعیین عرصه و تدوین نقشه گستردگی محوطه انجام پذیرفت. برای انجام تعیین عرصه و حریم این محل باستانی، در مجموع 24 گمانه در ابعاد 5/1×5/1 متر حفر شد. عرصه ظاهری محوطه محدوده ای به وسعت 11 هکتار است، که نتایج گمانه زنی مشخص نمود عرصه حقیقی آن بیش از 16هکتار بوده که به دلیل فرسایش بادی در آن، تعرض باغ داران و کشاورزان و همچنین کارخانه شن و ماسه، بخش زیادی از این محوطه تخریب و مسطح شده است. در این جستار به تشریح عملیات گمانه زنی و مواد فرهنگی بدست آمده از گمانه زنی پرداخته می شود.
    کلید واژگان: محوطه دوزداغی, خوی, نوسنگی, مس و سنگ, مفرغ و آهن
    Afrasiab Garavand, Fatemeh Malekpur
    Khoy plain is one of the cultural zones of northwest of Iran. It is located in the communication boundary that leads to the basin of Lake Urmia, on the other hand to the South Caucasus region and to the east to the east of Anatolia, Strategically, especially for prehistoric societies, it is important in research related to the formation of early societies. The archaeological explorations of the region show that the oldest history of habitation in the area dates back to the Neolithic period. In this regard, the Duzdaqi area is a multi-period site whose archaeological deposits belong to the Neolithic period, the rocky copper, the bronze, and the Iron Age. This area with an area of more than 16 hectares and 24 meters high from the fertile ground around it, is the tallest prehistoric area of the plain, which is located along the permanent river GhoduKh Boqan and the fountains and beautiful wetlands around it. Due to its location on the route of the Iranian plateau to Anatolia, as well as on the important trade highway from Khorasan highway (Silk Road), Duzdaqi has enjoyed a privileged position for commercial and cultural exchanges. Evidence of this is the existence of a salt mine as an export commodity in this area, as well as the utility of the goods (imported goods) in seven different types. In this area, the earliest human community has been formed, and inventions, innovations and innovations in the agricultural, livestock and tooling industries and trade with neighboring regions have evolved and over time have led to advanced civilizations. The speculation project on the designation of the arena and privacy of the Duzdaqi area in the spring of 1395 with the goal of protecting as much as possible, the recognition of the scope of historical works around this work, the determination of the field and the development of a map of the area of the site was carried out. In order to determine the arena and privacy of this ancient site, a total of 24 boreholes in the size of 1.5 × 1.5 m were drilled. The apparent area of the enclosure is an area of 11 hectares, the results of which suggested that its actual realm was more than 16 hectares, due to the erosion of the wind in it, the invasion of gardeners and farmers, as well as the sand plant, a large part of this dam area and flattened. This essay describes the speculative operations and the cultural materials obtained from speculation.
    Keywords: Duzdaqi, Khoy, Neolithic, Chalcolithic, Bronze Iron.
  • مرضیه عالم جان *، طاهره عظیم زاده تهرانی، محمدتقی امامی خویی، علیرضا روحی میرآبادی
    منطقه تجاری خوی به عنوان یکی از چهارراه های مبادلاتی میان شرق و غرب، از دیرباز در تاریخ اقتصادی آذربایجان حضوری چشمگیر داشته است. هم مرزی با روس ها و عثمانی هااهمیت موقعیت آن را در مبادلات تجاری افزون ساخته است. انعقاد عهدنامه های سیاسی- تجاری بین آن دولت ها نشان از جایگاه ویژه اقتصادی وتجاری منطقه دارد. این مقاله با رویکردی توصیفی-تحلیلی و با اتکا به داده های موجود در منابع، این مسئله را مورد توجه قرار می دهد که موقعیت تجاری خوی و نیاز عثمانی و روس به انواع کالاهای ایرانی، تاثیر مستقیمی در شغل و محصولات تجاری منطقه گذاشت. به رغم رونق تجاری، بررسی ها از بی توجهی حکومت مرکزی درکنار مداخلات روس و عثمانی و رکود تجاری در اواخر قاجار حکایت دارد. این پژوهش برآن است که به شناسایی علل و عوامل موثر در روند توسعه تجاری خوی در دوره قاجار بپردازد.
    کلید واژگان: خوی, تجارت, قاجار, روس, عثمانی
    Marzeyeh Alamjan *, Tahereh Azimzadeh Tehrani, Mohammad Taghi Emamy Khoei Emamy Khoei, Ali Reza Rohy Mirabadi
    Khoy tradingzone as one of the exchange intersections between East and West, has played a significant role in the economic history of Azerbaijan for a long time. Being at the border with Russia and the Ottoman has increased its importance in trading exchanges. Concluding political- commercial conventions among these governments indicates the special commercial status of the area. This paper adopts a descriptive-analytical approach and relies on available data to consider the issue that the trading status of Khoy and need of Ottoman and Russia for different types of Iranian goods has had a direct impact on jobs and commercial products of the area. In spite of such commercial prosperity, the results indicate the negligence of central government along with Russian and Ottoman intervention,which led to trade downturn in the late Qajar epoch. This study is amid at identifying the causes and factors contributing to the business development of Khoy in the Qajar era.
    Keywords: Khoy, trading, Qajar era, Russia, Ottoman
  • الهام جعفری*، لیدا بلیلان اصل
    شهر خوی با استعداد های طبیعی، موقعیت جغرافیایی و ویژگی های نظامی، یکی از سکونتگاه های ایرانیان باستان بوده است. دوره صفوی یکی از دوره های تاریخی مهم برای شهر خوی می باشد. لیکن به دلیل ضعف منابع تاریخی ابهامات و تناقضات زیادی دررابطه با ساختار و محل شهر در این دوره وجود دارد. قدیمی ترین سند تصویری بجا مانده از شهر خوی، مینیاتوری است که توسط نصوح، نقاش شناخته شده سلطان سلیمان قانونی معروف به مطراقچی در طی لشکرکشی های دولت عثمانی به ایران در حد فاصل سالهای 42-940 ه.ق/ 36-1533ماز شهر خوی ترسیم شده است. بازخوانی مینیاتور مذکور نیازمند مطابقت منابع تاریخی از جمله سفرنامه ها با عناصر ترسیمی می باشد. از اینرو هدف مقاله ی حاضر بازخوانی شهر خوی در دوره ی صفوی با استناد بر مینیاتور مطراقچی از دیدگاه سیاحان است. جهت نیل به هدف، جمع آوری اطلاعات اولیه به روش تاریخی- اسنادی و تجزیه و تحلیل اطلاعات به روش تحلیلی- تطبیقی انجام پذیرفت. نتایج تحقیق حاکی از آن است که شهر خوی در دوره صفوی دارای عناصر شاخص مهمی چون: مسجد جامع، کاخ شاهی، منار کله شاخ و بازار بوده است. همچنین کشیدگی شهر شرقی- غربی و از مسجد جامع شروع شده و تا قبل از منار شاخی تمام شده است که بازار و کاخ شاهی در محلی بین این دو عنصر قرار داشته است.
    کلید واژگان: مینیاتور مطراقچی, خوی, دوره صفوی, بازخوانی
    Elham Jafare*, Leda Balilan
    Khoy due to itsnatural features, militaryand border position, is one of these ttlementsofthe ancient Persians.The Safavid is one of important historical period for Khoy. Someambiguousexistsabout the structure andlocationof the city in Safavid period. The oldest Visual documen to fKhoy, is aminiature of Mtrakci. This miniature is drawnininvasion of the Ottoman King to Iran in 942AH. For this reason, the purposeof paper is reconstruction of Khoy in the Safavid period according to the Matrakci miniature from the perspective of explorers. Data collection will be done descriptive (with historical- attributive approach) by using resources to answer the main questions and research objectives. Also, data analysis done by analytical methods - adaptive.Results areitemsintopicsof architecture,urbanism,and thegeography ofthe city.Thus, the results led to the recognition of some of urban and architectural elements as: JameMosque, Shah Ismails palace, Bazaar,Horn minaret and etc. Also, the extensionof the city is from JameMosque to the Minar-e Shams Tabrizi. Bazaar and Palacearein place between the two elements.
    Keywords: Matrakci miniature, Khoy, Safavid period, Reconstruction
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال